zaterdag 16 maart 1935
de leidsche courant
derde blad. - pag. 9
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND
DE MISLUKTE OPSTAND IN GRIEKENLAND. VENIZELOS HEEFT
DITMAAL OP HET VERKEERDE PAARD GEWED. SIMONS REIS
EN HET WITBOEK. DE DUITSCHE MILITAIRE LUCHTMACHT.
JAPANSCHE POLITIEK TOT GELEIDELIJKE OVERHEERSCHING
VAN AZIE.
Mislukt. De oude politieke rot Ve-
nizelos heeft zich vergist; het spel van den
opstand in Griekenland is verloren.
Toen deze uitbrak en de rebellen terrein
wonnen zoowel in het Noorden als in het
Zuiden van Griekenland, ondanks de zege
vierende verzekeringen van de regeering,
dat zij (de regeering) den toestand vol
maakt in handen had, gaf men Veni-
zelos een goeden kans, juist omdat men
wist, dat deze 70-jarige Grieksche staats
man te geslepen en te geroutineerd in het
vak was om zich in een avontuur te stor
ten, dat kennelijk geen kans van
zou hebben.
Hij bleek zich evenwel toch vergist
hebben, want toen de minister van oorlog,
generaal Kondylis, de, zaken in Macedonië
eens straf ging aanpakken, zaKte de revo
lutie als bom-ijs in elkaar. De steden daar
in het Noorden werden zonder slag of
stoot heroverd en de leiders der rebellen
verdwenen over de Bulgaarsche grens.
Venizelos, ziende dat zijn getrouwen de
beenen namen, verliet met de kruiser
„Awerof" zijn geboorte-eiland Kreta en
stelde zich eveneens in veiligheid op Ita-
liaansch grondgebied. In een paar dagen
was de zooveelste revolutie in Grieken
land ineengestort, zonder -'eel bloedver
gieten. Dit schijnen de Grieken derhalve
gemeen te hebben met de Chineezen, die
eveneens de zwaarste gevechten kunnen
leveren zonder dat er één man sneuvelt.
Venizelos bevindt zich weer voor de
zooveelste maal in ballingschap en heeft
zwaar dramatisch bij zijn vertrek ver
klaard, dat hij nooit meer naar zijn vader
land zal terugkeeren. Voor Griekenland
is dat inderdaad het beste en gezien den
hoogen leeftijd van den grijzen staatsman
en rebel, lijkt het ook wel waarschijnlijk,
vooral nu hij een echec heeft geleden,
welke voor zijn presttige allerminst* voor-
deelig kan worden genoemd.
De oude Venizelos is altijd een avon
turier in de politiek geweest, wat niet
wegneemt, dat hij toch dikwijls een goe
den kijk op den toestand heeft gehad.
Zoo heeft hij b.v. Griekenland ertoe ge
bracht, om in den wereldoorlog de zijde
der geallieerdent te kiezen, omdat hij aan
dien kant de overwinning verwachtte. Hij
bleek goed gezien té hebben.
Thans heeft zijn instinct hem in den
steek gelaten en heeft hij op het verkeer
de paard gewed. Venizelo's rol is uitge
speeld.
Simon en het Witboek. Zooals
bekend heeft de publicatie van het Engel-
sche Witboek op den vooravond van Si
mons bezoek aan Berlijn de DuitschEn-
gelsche verhouding plotseling zoozeer af
gekoeld, dat Hitier er verkouden van is
geworden. Het bezoek van Simon werd
afgewimpeld en men vreesde, dat de in
ternationale politieke bettrekkingen weer
voor geruimen tijd in de war zouden zijn.
Die vrees is gelukkig ongegrond geble
ken, want over een goede week zullen Si
mon en Eden werkelijk naar Berlijn ver
trekken. Het is uitstel geworden en geen
afstel. Inmiddels zullen weer een paar we
ken verloopen zijn sinds Hitier verkou
den werd en kan de booze bui weer ge
zakt zijn. De heele affaire is een weder-
zijdsche waarschuwing geweest om elkaar
met voorzichtigheid te behandelen bij de
a.s. besprekingen te Berlijn. Dat ook in
Engelsche kringen gevoeld is, dat de uit
latingen van het Witboek op z'n minst
genomen ontactisch waren, is gebleken
tijdens de dezer dagen gehouden debat
ten in het Britsche Lagerhuis. Maar meer
nog was men, vooral in socialistische en
andere kringen van eenzijdige ontwape-
naars, ontstemd over de zwenking der
Engelsche regeering. Tot nu toe volgde
Engeland een politiek van vertrouwen op
internationale overeenkomsten; thans is
men teruggekeerd tot de oude politiek
van het machtsevenwicht. Men moet daar
bij evenwel niet uit het oog verliezen, dat
de moeilijkheden waarvoor het Britsche
Rijk zich zoowel in Europa als in Oost-
Azië geplaatst ziet, daar alle aanleiding
toe gaven. De Japansche expansie in
China, de herbewapening van Duitschland
de geweldige ontwikkeling van 't luchtwa-
pen in het algemeen en in enkele Euro-
peesche landen in het bijzonder, de mis
lukking van de ontwapeningsconferentie,
en de voorloopige vlootbesprekingen, het
falen van den Volkenbond in kwesties als
die van Mandsjoekwo en den Gr an Chaco,
het zijn alle feiten, waarvoor de regeering
van een wereldrijk als het Britsche, welks
belangen over de heele wereld verspreid
zijn, en dat gevaar loopt, in elk conflict
betrokken te worden, niet blind mag blij
ven.
Het moge waar zijn, dat deze regeering,
die thans alarm slaat, zelf door haar wei
felachtige houding mede aan verscheidene
dier feiten schuldig is, zulks verhoogt on
tegenzeggelijk haar verantwoordelijkheid,
maar het brengt geen verandering in den
stand van zaken van het oogenblik,
een sterken steun levert aan den eisch
tot uitbreiding van de luchtmacht en tot
versterking van de veiligheidsmaatregelen
tegen luchtaanvallen.
Duitsche luchtvloot. Vooral de
Duitsche herbewapening in de lucht heeft
Engeland danig aan het schrikken
bracht.
Aanvankelijk geschiedde de stichting
van de Duitsche militaire luchtmacht in't
geheim: thans komt men er in Duitsch-
lanji openlijk mee voor den dag.
De „Diplomatisch Politische Korrespon-
denz" schrijft: „De door Rijksminister
Goering aangekondigde maatregelen, waar
door een gedeelte der Duitsche luchtmacht
een militair karakter krijgt, vormen een
nieuwe schakel in de logische ontwikke
ling, die van de ontwapeningsconferentie
uitgaat. De besprekingen die aldaar en
later bij het directe contact tusschen de
groote mogendheden gevoerd werden,
hebben stap voor stap een feitelijken toe
stand geschapen, die tegenwoordig noch
door Duitschland noch door de andere
mogendheden geloochend kan worden".
„Reeds het plan-MacDonald van 16
Maart 1933 voorziet in een vervallen van
deel V van het Verdrag van Versailles. Dit
is bij de latere onderhandelingen herhaal
delijk onderstreept en gepreciseerd. De
Duitsche rijkskanselier heeft in Mei 1933
in het kader van de verlangde 300.000
man voor het leger aanspraak gemaakt op
een overeenkomstig aantal verdedigings
vliegtuigen, waarbij hij afzag van bom
menwerpers. Italië en Engeland hebben
het principe van een Duitsche verdedi
gingsluchtmacht reeds anderhalf jaar ge
leden erkend. Dat de toenmalige voorwaar
den voor Duitschlands afstand-doen van
bommenwerpers op het oogenblik niet
meer bestaan, is de schuld van de andere
mogendheden. Het was immers de bedoe
ling dat de bommenwerpers op grond van
het plan-MacDonald binnen de twee jaar
door alle mogendheden zouden worden af
geschaft. In plaats daarvan hebben Enge
land, Frankrijk, de Sovjet-Unie en de Ver-
eenigde Staten bewapeningsprogramma's
opgesteld, waarin de bommenwerpers een
steeds grootere rol spelen. Het Engelsche
Witboek heeft de deur toegedaan en iedere
hoop op een ontwapening in de lucht ver
nietigd, of wanneer men wil de definitie
ve bevestiging gebracht, dat dergelijke
verwachtingen reeds geruimen tijd uto
pieën waren. Daardoor zijn ook voor
Duitschland de voorwaarden voor zijn tij
delijk afzien van dit wapen vervallen en
zag het zich genoodzaakt, zijn voorberei
dingsmaatregelen thans het definitieve ka
rakter te geven, dat de in de geheele we
reld bestaande toestanden vereischen".
„Wanneer in het buitenland gezegd
wordt, dat Duitschland zich op een oorlog
voorbereidt en oorlogszuchtig is, omdat 't
herbewapent, dan is dat weer het oude
onderscheid tusschen „goede" en .boos
aardige" staten, dat zijn klassieke uit
drukking vindt in het dictaat van Versail
les. Sedert dien had de wereld echter door
haar ervaringen wijzer moeten zijn ge
worden. Zoolang een gedeelte der buiten-
landsche pers met verouderde Versailles-
argumenten tegen Duitschland te keer
gaat, wordt de voor succesvolle onderhan
delingen noodzakelijke atmosfeer steeds
weer gestoord. Het recht om den vader-
landschen bodem te beveiligen, komt
Duitschland evenzeer toe als den anderen
naties en wanneer het van dit recht ge
bruik maakt, doet het dat onder dezelfde
moreele voorwaarden als ook zij. De vre
delievende gezindheid van het Duitsche
volk en zijn leiding is zoo vaak verkondigd
en bewezen, dat daaraan niet meer te
twijfelen valt".
Jap an en China. Wij stipten reeds
aan, dat Engeland te kampen heeft met
moeilijkheden, ook in Oost-Azië.
Sinds eenigen" tijd wijzen de berichten
uit het Verre Oosten er n.L op, dat de
Chineesche regeering meer en meer nei
ging toont om toe te geven aan den druk
van Japan om, zooals dat euphemistisch
heet, over te gaan tot grooter samenwer
king. Nanking voelt zich door de Wester -
sche mogendheden, die wel volle sympa
thie koesteren voor China, doch getoond
hebben de sympathie niet in daden te kun
nen of te willen omzetten, aan zijn lot
overgelaten. Het beseft tevens de eigen
militaire zwakheid tegenover den sterken
Japanschen buurman, die bewezen heeft
zoo noodig niet terug te schrikken voor 't
nemen van krachtige maatregelen, indien
hij dit voor de bereiking van zijn politieke
doeleinden noodig acht. Daarbij komt, dat
China gebukt gaat onder financieele moei
lijkheden een chronische kwaal, welke
echter in den laatsten tijd steeds grooter
verhoudingen heeft aangenomen tengevol
ge van de zilverpolitiek van de Vereenigde
Staten, waardoor het Chineesche ruilmid
del ernstig wordt bedreigd.
Een en ander heeft tengevolge, dat Nan
king geleidelijk in een toestand geraakt,
waarin het, noodgedwongen, ontvankelij
ker wordt voor de Japansche aanbiedingen
tot hulpverleening.
De Japansche politiek zou er uit den
aard van de zaak ten zeerste mede gebaat
zijn, indien Japan kon optreden als red
der van China uit den financieelen nood.
Immers, hoe meer het China weet te bin
den aan financieele verplichtingen, des
te grooter kans krijgt het om Nanking
naar zijn hand te zetten. De Chineesche re
geering is allerminst blind voor de geva
ren, welke hier voor China verscholen lig
gen. Zij geeft daarom de voorkeur aan
een internationale leening-, waarbij Enge
land, Amerika en Frankrijk gelijke rech
ten en verplichtingen aanvaarden ali
Japan. De vraag is echter of de Wester-
sche mogendheden de politieke belangen
zwaarder zullen laten wegen dan de
financieele zijde van de historie.
Krijgt Japan evenwel de overmacht in
China, dan is het gedaan met het Negen-
mogendeheden verdrag en met de belangen
dezer mogendheden in China en is een
stap verder gedaan op den weg, welke
leidt tot Japans overheersching in Azië.
HONIG 'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor IOcL
'N KLEIN I.V.CJ5.-PROGRAMMA.
Het programma voor den I.V.C.B. is mor
gen al bijzonder klein. In de eerste klasse
West II slechts twee wedstrijden, waarbij
nog één halve, n.1. DHLGraaf Willem.
Deze wedstrijd werd reeds op 25 Novem
ber gespeeld en eindigde toen in een 32
overwinning voor DHL. De Hagenaars pro
testeerden echter, hetgeen tot gevolg heeft,
dat 40 minuten van den wedstrijd overge
speeld moeten worden met den stand 21
in het voordeel van Graaf Willem. Voor
de Delftenaars, die de punten zoo brood-
noodig hebben, is dit ongetwijfeld een
tegenvaller en zij zullen zeker alle pogin
gen in het werk stellen, om te trachten
het verloren terrein te herwinnen. Of het
zal gelukken?
De tweede wedstrijd gaat tusschen Leo-
nidas en -Spartaan. Weliswaar zijn beide
clubs nog steeds niet veilig, doch 'n ver
deeling der punten brengt Leonidas daar
in ieder geval wel, terwijl Spartaan er
voorloopig ook genoeg aan heeft.
In de 2e klasse A is ingelascht de wed
strijd Blauw ZwartSantpoort II. De Was-
senaarsche club heeft nog kans op de tweede
plaats, dus zal er van de Santpoort-reserven
wel gewonnen worden.
De B-afdeeling heeft eenige wijziging
ondergaan doordatPFC zich uit de
competite heeft teruggetrokken en alle
door haar gespeelde wedstrijden zijn ver
vallen. De stand is daardoor als volgt ge
worden:
Excelsior
D.O.N.K.
Celer
Spartaan II
Oliveo
V.E.P.
Gr. Floris f
Lenig en Snel
2 47—21 22
4 34—23 17
3 23—19 13
6 25—30 10
5 20—24 9
8 23—36 7
5 15—15 6
6 12—31 6
De strijd om de laatste plaats is hier nog
lang niet ten einde, zoodat we rustig nog
enkele weken kunnen wachten.
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Zuid I le klasse: CaesarRKONS;
Kimbria—Sitt. Boys; KNV-RKWL; Vol
hardingChevremont.
Zuid II le klasse: KolpingWilhel-
mina; SVBGennep.
Oostleklasse: Vosta's Heerenberg.
West I le klasse: VICVolendam;
DEMDe Meer.
West n le klasse: LeonidasSpar
taan; DHLGraaf Willem (rest. 40 min.).
West II 2e klasse A: Blauw Zwart
Santpoort II.
West n 2e klasse B: CelerÖliveo;
Graaf FlorisExcelsior; Spartaan IIL. en
Snel.
VAN DE D.H.V.B.-VELDEN.
De strijd om het kampioenschap in 3B.
Het programma wordt thans bij de week
kleiner. Hier en daar worden nog wat
restjes afgewerkt, maar in verschillende
afdeelingen vraagt het programma nog de
volle aandacht.
Het eerste is het geval in de 2e klasse
B, waar Leiden n de kampioene NVC ont
vangt en dus wel zal verliezen. Teylingen
II, dat nog enkele punten noodig heeft om
de laatste plaats te verlaten, zal het tegen
de DOS-reserven niet gemakkelijk hebben,
wijl de Veenders alles in het werk stellen
om boven aan van de reserven-elftallen te
blijven. SMC gaat op bezoek bij HBC III
en kan daar winnen.
In de 3e klasse B wordt de volle aandacht
gevraagd voor den strijd inzake het kam
pioenschap. Daarvoor zijn nog steeds drie
gegadigden, n.l.
R. W. D. 15 1 1 3 63—26 23
V. V. S. B. 14 10 2 2 46—18 22
Foreholte .13 8 4 1 37—18 20
Hierbij moet in de eerste plaats in aan
merking genomen worden, dat Foreholte
en RWD nog 'n afgebroken wedstrijd heb
ben staan, waarbij de Leidenaars met 21
in het voordeel zijn, zoodat zij goede kans
hebben op twee punten meer en Foreholte
op twee verliespunten erbij. De beslissing
over dezen wedstrijd laat wel lang op zich
wachten. Het programma der drie kop-
clubs is nog:
RWD thuis: Foreholte en Steeds Hooger;
uit Foreholte (21 voor RWD).
VVSB thuis: Foreholte en ASC; uit
Adolf Kolping en SNA.
Foreholte thuis: RWD (21 voor RWD);
uit: RWD, ASC, WSB en Majella.
RWD en WSB hebben dus reeds met
elkaar afgerekend. Foreholte ontmoet bei
de concurrenten nog en morgen gaat de
eerste strijd tegen WSB. De Bavo-men-
schen hebben thuis wel de beste kansen.
St. Bernardus krijgt bezoek van Steeds
Hooger, wat een lastige partij voor de
Rijndijkbewoners beteekent.
Adolf Kolping tenslotte heeft 'n klein
kansje om twee punten op DSC te ver
overen.
Mogen we beleefd verzoeken vooral van
dezen wedstrijd het resultaat aan den uit-
slagendienst op te geven. Adolf Kolping en
ASC toch zijn beide zeer laksch te dien op
zichte. Wij hopen, dat zij dit in de nog
resteerende wedstrijden zullen goedmaken.
In de 4de klasse A laat de beslissing in
zake het kampioenschap nog even op zich
wachten. ODI houdt de beste papieren, wijl
zij in den gestaakten wedstrijd tegen K.
Boys met 30 voor staat en de stand tus
schen beide clubs nu is:
O. D. I. 11 10 1 57—12 20
K. Boys 9 8 1 30—12 17
Morgen kan Kolping Boys winnen van
DSV, daarna ook van AVB, doch de ge
staakte wedstrijd zal de beslissing moeten
brengen.
FEUILLETON.
HET GESLACHT PERIVALE
Naar het Engelsch
van
Mrs. PATRICK McGILL.
3)
Hij had goed gevonden, dat alle dingen
in het huis bleven, hoewel ze hem toch
eigenlijk toebehoorden en mevrouw Lo
ring was zeer bewust blind gebleven voor
dit minder prettige feit, omdat zij daardoor
in staat was Chick, haar zieken jongen, al
les te geven, wat hij noodig had.
Chick was het grootste verdriet in haar
leven. Vanaf zijn geboorte was hij ver
lamd geweest en gedoemd zijn leven op
een ligstoel door te brengen vanwaar hij
moest toezien hoe zijn gezonde en levens
lustige tweelingzusje alle spelletjes deed,
waaraan hij zoo graag wilde, maar niet kon
deelnemen.
Chick was het kind, dat mevrouw Lo
ring het meest na aan het hart lag en de
voornaamste reden van haar toegenegen
heid voor Max Reiss was, dat deze goed en
vriendelijk voor den kleinen invalide was.
Chick lag te bed en keek naar de vo
gels, die voorbij het raam vlogen. Het was
een van zijn slechte dagen en zijn moe
der keek naar hem met hongerige, ver
langende oogen, die de diepste diepten van
alle menschelijke ellende gepeild schenen
te hebben.
„Zou Hetty nog lang wegblijven mam
mie, en zou zij mij een nieuw prentenboek
meebrengen?" vroeg Chick's dun, beverig
kinderstemmetje.
„Natuurlijk, lieveling", antwoordde zijn
moeder, strekte de armen vanuit haar eigen
bed en sloeg ze om de teere schoudertjes.
Ingespannen luisterden zij of ze Hetty's
voetstappen op de trap nog niet hoorde.
Zjj verlangde naar haar dochter's thuis
komst en aan den anderen kant.... hoe
vreesde zij er voor!
„Maar zij zal het wel doenzij moet
het doen! Mijn kleine.... mijn eenige jon
gen", mompelde de moeder, i,erwijl haar
prachtige, eenigszins mate, blauwe oogen
op Chick's volmaakt gevormd kinderge
zichtje rustten.
Ah! Eindelijk hoorde zij het geluid, waar
op zij zoovele uren had liggen wachten!
Hetty kwam de kamer binnen, stormde
regelrecht op haar moeder af en omsloot
het teere lichaam met haar krachtige, jon
ge armen in een overmaat van liefde en
teederheid.
„Moedertje, je bent toch niet ziek? Maar
dat moet wel, anders zou je niet in bed
liggen! Wat is er?" riep Hetty met een
angstige uitdrukking in haar oogen.
„Mammie is erg ziek, Hetty", waagde
Chick te zeggen, „en meneer Reiss heeft
mij een locomotief gebracht, die net fluit
als een echte!"
Hetty keerde zich om, kuste haar kleine
broertje en stelde haar moeder opnieuw
dezelfde vraag.
„Kom bij mij zitten, kind", fluisterde me
vrouw Loring, die begon te praten om tijd
te winnen en die op dat oogenblik liever
iemand anders dan haar dochter in de
oogen zag.
„Zeg mij nu maar dadelijk, wat u hin
dert, moedertje", zei Hetty, haar arm tee-
der om de tengere schouders leggend.
„Kom wat dichterbij: ik wil niet, dat
Chick het hoort, voor het geval, dat hij iets
zou kunnen begrijpen", fluisterde de vrouw
met onrustige oogen naar haar zoontje kij-
kena.
Hetty drukte het uitgeteerde lichaam
krampachtig tegen zich aan, als wilde zij
alle jongen kracht daarin overbrengen.
„Lieveling, de dokter zegt, dat ik niet
lang meer te leven heb; ik heb deze vree-
selijke ziekte nu al jaren lang en de opera
tie en de vele pijnen hebben wij somtijds
half gek gemaakt", begon mevrouw Lo
ring met zwakke stem.
Tranen welden op in Hetty's donkerblau
we oogen en zij liefkoosde haar moeder zoo
hartstochtelijk, dat zij haar pijn deed en ten
slotte moest los laten.
„Als ik nu maar alleen wist, dat jij en
de kinderen verzorgd zijn, vooral mijn jon
gen. Het arme kereltje zal niet in staat zijn
om ooit de minste ontbering te lijden!
Maar.... maarluister Hetty", en de
zieke vrouw trok het goedblonde hoofdje
naar zich toe met een plotselinge wilde
kracht: „Wij hebben geen cent meer over!
Geen cent! Ik geloof, dat ik erg dom en
lichtzinnig geweest ben ik heb ook hee-
lemaal geen verstand van geldzaken
maar méneer Reiss was vanmorgen hier
om met mij te spreken en heeft mij de
waarheid vertelt."
Mevrouw Loring's stem stierf weg in een
onverstaanbaar gefluister.
Hetty luisterde naar haar als in een
droom, het gewicht van haar woorden nau-
welijk begrijpende.
Zij was nog niet veel meer dan een kind
en wist eigenlijk nog niets van de we
reld.
Maar hoe onwetend zoo ook was, toch gaf
de ernstige toon van haar moeder haar
eenig begrip van den ernst der situatie en
in een poging om haar te troosten zei zij
opgewekt:
„Ik zal-werken, moedertje, dag en nacht,
zoodat u en de tweelingen geen gebrek
zult hebben. Ik ben sterk, heel sterk en
kan bijna zooveel doen als een man."
Toen dacht zij aan wat zich juist bij ma
dame Estelle had afgespeeld en hét hart
zonk haar in de schoenen van angst. Hoe
kon zij een andere betrekking vinden zon
der getuigschrift, beschuldigd van dief
stal?
Er volgde een lange, pijnlijke stilte. Hetty
zag, dat haar moeder nog iets op haar hart
had dat zij haar nog iets wilde zeggen
en zij was nieuwsgierig wat dit zijn kon.
Toen het hooge woord er uit was, joeg
het al het bloed uit haar frissche wangen
en haar geheele natuur kwam in een wil
den kartstochtelijken opstand tegen zulk
een monsterlijk voorstel.
„Meneer Reiss is zoo buitengewoon vrien
delijk geweest hij houdt van Chick en
zou alles voor hem willen doen en het
schijnten het schijnt, dat hij jou lief
heeft gehad vanaf het eerste oogenblik, dat
hij je gezien heeft, toen je juist van school
kwam, weet je nog wel?", klonken de
zwakke, vleiende woorden der zieke vrouw
die in haar angstig verlangen om haar jon
gen te beschermen scheen te vergeten wat
voor vreeselijks zij van haar dochter
vroeg.
„Maar.... maar.... moedertje. Meneer
Reiss is een oude man, hij moet wel bijna
vijftig zijn! En hij kan mij toch niet an
ders dan als een kind beschouwen", pro
testeerde Hetty zwakjes.
„Weineen kindje, zoo oud is hij niet en
het is toch een bekend feit, dat mannen
van rijpere jaren jonge meisjes verkie
zen boven vrouwen van hun eigen leef
tijd. En gewoonlijk zijn het buitengewoon
goede echtgenooten", antwoordde mevrouw
Loring met haar lieve, zwakke stem, die
zoo oneindig aandoenlijk en smeekend
klonk.
Hetty was van nature volgzaam en lief
en een trouwer en oprechter karakter dan
het hare bestond er niet; maar zij was jong
en de jeugd is hardvochtig als zij haar idea-
den bedreigd ziet.
„O, moeder, je weet niet was je van mij'
vraagt! Neen neen duizendmaal
neen!" riep zij en vloog snikkend de ka
mer uit.
IV.
De witte vleugelen van den dageraad wa
ren reeds aan den hemel zichtbaar voordat
Hetty in een korten onrustigen slaap haar
blauwe oogen sloot.
Die slaap zou eenige uren geduurd kun
nen hebben, indien zij niet gewekt was
geworden door het hevig verschrikte
dienstmeisje, die haar smeekte onmiddellijk
bij haar moeder te komen.
„Zij doet zoo vreemd, juffrouw; ik weet
niet wat ik er van denken moet. Kleine
Dumpling kwam huilend bij mij in de ka
mer en zei, dat haar mammie's mond
bloédde."
Maar eer het meisje haar zin voleindigd
had, was Hetty al uit bed gesprongen.
Zooals ze was, in haar nachtjapon en op
bloote voeten vloog" zij over de gang en de
trappen op, die naar haar moeder's slaap
kamer leidden.
Het licht was op en Dumpling, haar
kleine zusje zat gehurkt op het bed naast
haar moeder, die zij bijna verstikte onder
haar kinderlijke liefkoozingen, terwijl zij
ieder oogenblik met een tipje van het la
ken een dun rood straaltje van haar moe
der's lippen veegde.
Hetty, die een cursus van Eerste Hulp
had meegemaakt, zag onmiddellijk wat er
aan de hand was en deed wat zij kon, tot
dat de dokter, dien het meisje getelefo
neerd had, kwam.
(Wordt vervolgd).
