DINSDAG 19 FEBRUARI 1935
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. 9
GEMENGDE BERICHTEN
HET AUTO-ONGELUK TE HERWIJNEN.
Lijk gevonden van dr. Verbeek,
Uit Herwijnen wordt gemeld:
Gistermiddag te omstreeks vier uur is
het lijk van den vermisten directeur-ge
neesheer van het St. ELisabethriekenhuis te
Amersfoort, dr. A. G. M. Verbeek te Amers
foort, uit het water opgehaald.
JONGETJE OVERREDEN EN GEDOOD.
In de Hoofdstraat te Velp is gistermiddag
het 10-jarig zoontje van de familie Mee uw -
sen, wonende aan den Eenkweg te Velp,
bij het plotseling oversteken van den weg
door een juist passeerende autobus van de
G.T.M. overreden. Het ventje was op slag
dood. Zijn stoffelijke overschot is naar het
ziekenhuis te Velp vervoerd.
AUTO TEGEN EEN BOOM GEREDEN.
Gisteren is in de Hooge Boomen bij Vee-
nendaal een auto, bestuurd door den heer
J. Wimink uit Enschede, tegen een boom
gereden. Bij de botsing werd de heer Wi
mink ernstig gewond. Hij is per zieken
auto naar het ziekenhuis te Arnhem ver
voerd. Twee inzittende dames waren lacht
gewond. Na verbonden te zijn is het twee
tal naar Enschede overgebracht.
Het ongeluk is te wijten aan het feit,
dat een der dames, toen zij plotseling on
wel werd, een gil gaf, waardoor de heer
Wimink verschrikt omkeek, tengevolge
waarvan de wagen aan het slingeren raak
te en zooals gemeld tegen een boom
botste.
MAN DOOR TREIN OVERREDEN EN
GEDOOD.
Gisteravond omstreeks elf uur is op de
spoorbaan DordrechtRotterdam bij den
West Varkenoordscheweg onder LJsselman-
de een man door een trein overreden en
gedood. Door een lichte schok bemerkte
het personeel van een trein die uit Dord
recht kwam dat er iets niet in orde was.
De trein werd tot stilstand gebracht en
vlak bij het station IJsselmonde vond men
op de spoorbaan het lijk van een man lig
gen, waarvan het hoofd was afgereden.
De oorzaak van het ongeluk heeft men nog
niet vast kunnen stellen. Ook de identi
teit van het slachtoffer heeft men nog niet
kunnen vaststellen daar in de klieren geen
papieren zaten.
SCHIP GEZONKEN.
Gisteravond is de „Titan I" van de N.V.
LTzer- en Metaalhandel te Rotterdam, op
de Maas gezonken. Het schip werd gesleept
van de Maashaven naar de Waalhaven
door de sleepboot „Nieuwe Zorg". Het was
geladen met oud ijzer.
De „Titan" is een oude torpedoboot die
tot sleepschip is verbouwd. Het was zeer
diep geladen en was door deining, veroor
zaakt door voorbijgaande booten volgeloo-
pen, waardoor het plotseling is gaan zin
ken ter hoogte van de LJselhaven. De schip
per, de 63-jarige A. Hoegee, moest over
boord springen en wist zich zwemmende
boven water te houden. Door personeel van
de sleepboot „Nieuwe Zorg" werd hij op
gepikt. De gezonken boot ligt vrij gevaar
lijk voor het scheepvaartverkeer en zal
worden gelicht.
BRANDJE IN MOTORJACHT.
Gisteravond voer op de Nieuwe Maas te
Rotterdam het motorjacht „Migrant",
eigendom van den heer J. de Jong uit
IJsselmonde. Aan boord waren de 22-jarige
S. Punt en de 23-jarige P. Punt.
In de motorkamer is brand ontstaan en
daar deze zich nog al ernstig liet aanzien
zijn de gebroeders Punt over boord gé-
sprongen, waarna zij naar den wal zwom
men. Voorbijkomende schepen hebben het
motorjacht naar den wal gébracht. De
brand in de motorkamer bleek minder
ernstig dan aanvankelijk had geschenen en
kon spoedig worden gébluscht.
ONDERWIJZERES SLACHTOFFER VAN
EEN DEVIEZEN-ZWENDELAAR.
Na gevangenschap vrijgelaten.
Naar thans bekend is geworden, is een
23-jarige Amsterdamsche onderwijzeres,
die werkloos was, op 12 Januari j.l. te
Wiesbaden wegens overtreding der devie-
zenvoorschriften gearresteerd. Het meisje
bleek het slachtoffer te zijn geweest van
een deviezen-zwendelaar, bij wien zij naar
aanleiding van een advertentie in dienst
was gekomen om gedurende een reis door
Duitschland en eventueel door andere lan
den, zijn drie kinderen onderwijs te geven.
Aangezien met het onderzoek van deze
vreemde geschiedenis ook de afdeeling Am
sterdam van het Nederlandsch Onderwij
zers Genootschap bemoeiingen heeft ge
had, hebben wij ons tot deze afdeeling ge
wend. Men deelde ons mede, dat de onder
wijzeres was aangesloten bij de lessen cen
trale van het N. O. G., welke istelling er
zich mede belast om jonge werklooze on
derwijskrachten aan werk te helpen, be
staande in het helpen bij het huiswerk van
moeilijk leerende kinderen, het bijwerken
van leerlingen en andere werkzaamheden
van dezen aard. In dit verband nad het
meisje gereflecteerd op een advertentie,
waarin een jonge vrouwelijke onderwijs
kracht werd gevraagd, welke zich zou moe
ten belasten om een familie door een reis
door Duitschland en eventueel door andere
landen te vergezellen, teneinde aan drie
kinderen onderwijs te geven. De vergoe
ding zou bestaan uit 25.per maand, ter
wijl ook de reis- en verblijfkosten voor re
kening van de familie zouden komen. Na
dat het meisje kennis met de familie had
gemaakt, welke aan beide zijden tot tevre
denheid was uitgevallen, trad zij bij de fa
milie in dienst en vertrok reeds spoedig
naar Duitschland. Het werk bleek haar,
gezien de opgewekte brieven, die zij naar
huis schreef, zeer te bevallen. Na 10 Ja
nuari echter ontvingen de ouders geen
brieven meer.
Hoop spoedig vrij te komen.
Ruim een week ging voorbij, waarna de
ouders een in het Duitsch geschreven brief
ontvingen, waarvan de inhoud nogal ver
ward was, maar waarvan de laatste zin,
luidende: „ik hoop spoedig weer vrij te ko
men", hen zeer deed ontstellen. De ouders
wenden zich tot het N. O. G., waarvan het
afdeelingsbestuur onmiddellijk een onder
zoek instelde, met het gevolg, dat kwam
vast te staan, dat het meisje op 12 Januari
in een hotel te Wiesbaden was gearres
teerd, aangezien zij op haar naam ge
plaatste chèques had geïnd van bedragen,
welke aanmerkelijk hooger waren dan in
Duitschland wettelijk was toegestaan. Toen
zij zioh na haar arrestatie tot haar werk
gever wilde wenden, teneinde diens hulp
in te roepen, bleek de geheele familie, wel
ke geregeld per auto pleegt te reizen, te
zijn verdwenen.
Het verdere onderzoek wees uit, dat door
de Duitscne Justitie werd aangenomen, dat
het meisje geweten heeft, dat zij zich aan
strafbare feiten had schuldig gemaakt. Er
werd, met medewerking van het Ministerie
van Buitenlandsohe Zaken, contact gezocht
met den vice-consul te Wiesbaden, die de
onderwijzeres in de gevangenis heeft be
zocht. Voorts werd door denbroer van
den verdwenen werkgever gezorgd, dat de
onderwijzeres van rechtskundigen bijstand
werd voorzien, terwijl het N. O. G. haar
wat géld zond voor het koopen van extra
voedsel en ook de reis van den vader en
rijn verblijf te Wiesbaden betaalde.
Vrijgesproken.
8 Februari stond de onderwijzeres we
gens medeplichtigheid aan overtreding van
de deviezenvoorschriften terecht. De Offi
cier van Justitie eischte één maand gevan
genisstraf en 150 Mark boete. Bij haar von
nis sprak de rechtbank haar echter vrij,
aangezien aangenomen werd, dat het meis
je het slachtoffer was geworden van haar
werkgever, die geregeld alle geïnde gelden
ontvangen had. Naar verder kwam vast
te staan had laatstgenoemde reeds in Ne
derland chèques op-haar naam gekocht.
Met dat al is het wel gebleken, dat het
meisje door haar werkgever gebruikt is
voor onwettige financieele transacties. De
familie is tot nu toe niet in Nederland
teruggekeerd; waarschijnlijk bevindt de
man richt thans in Rusland.
Het meisje heeft zich na haar terugkeer
te Amsterdam met niemand van degenen,
die zich haar lot hadden aangetrokken, in
verbinding gesteld. Het N. O. G. gelooft in
dit verband, dat zij de emoties, welke zij
heeft ondervonden, nog niet is te boven
gekomen.
DOOR EEN MES GEVAARLIJK
GEWOND.
Zondagavond passeerden te Pathuis, ge
legen tusschen Schoonebeek en Coevorden
een zestal jongelui uit Nieuw-Schoonebeek.
Een er van sloeg een der gebroeders Vrie-
link, die zich over den straatweg naar hun
kameraden begaven uit baldadigheid de
pijp uit den mond. De gebr. Vrielink stuur
den de Schoonebekers eenige leelijke
woorden na, wat voor de Schoonebekers
een aanleiding was van hun rijwielen te
stappen en terug te keeren. Een er van
trok een mes en gaf den 20-jarigen Vrie
link een steek met een mes in de zijde. De
wonde was zoo gevaarlijk, dat dr. Homan
uit Coevorden opname in het Sophia zie
kenhuis te Zwolle noodzakelijk oordeelde.
De marechaussées te Coevorden hebben
in den nacht gearresteerd Soh. en A. uit
Nieuw-Schoonebeek. Een nader onderzoek
wordt ingesteld.
De toestand van Vrielink was gisteren
redelijk.
MENSCHENROOF?
Haarlemmer aangehouden.
Te Haarlem is door de politie aangehou
den een 36-jarige man, wonende aldaar,
verdacht vam het misdrijf van mensohen-
roof, te Hengelo gepleegd.
Deze zaak zou zich als volgt toegedra
gen hebben:
Een werklooze Duitsche beeldhouwer
was naar Nederland gevlucht, omdat hij
op het punt stond, door de geheime Duit
sche staatspolitie gearresteerd te worden.
Hij had in Duitschland foto's, afkomstig
van een Fransch bureau, verkocht, terwijl
de verkoop van dergelijke foto's in Duitsch
land verboden is. Voorts had hij tegen
betaling inlichtingen verschaft over
Duitschland aan iemand in Frankrijk, met
wien hy via het Fransche bureau in rela
tie gekomen was. Om deze feiten werd hij
door de Duitsche politie gezocht.
In Nederland is hij eerst in Almelo ge
vestigd geweest, maar omdat hij daar geen
arbeid kon vinden, trok hij naar Hengelo.
Vandaar uit schreef hij op een adverten
tie, waarop hij een antwoord uit Haarlem
ontving. In dit antwoord werd hem een
UIT DE RADIOWERELD
Programma van Woensdag 20 Februari.
H a i z e n. 301 M.
NCRV-uitzending.
8.00 Schriftlezing en meditatie
8.159.30 Gramofoonplaten.
10.30 Morgendienst.
11.00 Ensemble v. d. Horst en Gramo
foonplaten.
I.30 Zang.
2.15 Gramofoonplaten.
3.00 Chr. Lectuur.
3.303.45 Gramofoonplaten.
4.00 Orgelspel.
5.00 Kinderuurtje.
6.00 Landbouwhalfuurtje.
6.30 Afgestaan.
7.00 Ned. Chr. Persbureau.
7.30 Technische causerie.
8.00 Vaz Dias en Handel-Herdenkïng.
I. Gramofoonplaten. n. Causerie Ieo Mens.
IH. (Van 8.5cC11.00) Zie Droitwich. In de
pauze van 10.1010.25 Vaz Dias en Gra
mofoonplaten.
II.0012.00 Gramofoonplaten.
Hilversum, 1875 M.
VARA-uitzending. 10.00 VPRT»
6.30—7.00 RVU.
8.00 Gramofoonplaten.
9.30 Onze Keuken.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Voor Arbeiders i. d. Continubedr.
12.15 Orvitropia, de Flierefluiters en
XX-Ensemble.
2.00 Voor de Vrouw.
2.15 Kniples.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 VARA-orkest.
6.30 RVU. Causerie.
7.15 Zang.
7.30 Voor het Platteland.
8.00 Herh. SOS-Berichten.
8.03 Vervolg zang.
8.25 Vaz Dias en VARA-Varia.
8.50 Zie Droitwich.
10.10 Reportage Bokswedstrijd A'dam
Luxemburg.
10.25 Vervolg concert uit Londen.
11.0012.00 Gramofoonplaten.
Droitwich, 1500 M.
10.3510.50 Morgenwijding.
11.50 Voor de scholen.
12.05 Orgelspel.
12.50 Orkest
I.50 Orgelconcert
3.35 Sted. orkest van Bournemouth.
5.05 Het MacArthur kwintet
5.35 BBC-Dansorkest.
7.25 Handel-concert.
7.50 Radio-Militair-orkest.
8.35 Concert-inleiding en Handel-concert
m.an.v. solisten, het BBC-koor en BBC-
Symphonie-orkest.
II.1012.20 Dansmuziek door Jack Payne
en zijn Band.
R a d i o-P a r i s, 1648 M.
12.35 Goldy-orkest.
8.20 Kamermuziek m.m.v. solisten.
10.50 Dansmuziek.
betrekking beloofd. Na overleg werd be
paald, dat hij in een hotel te Hengelo zou
wachten op den briefschrijver uit Haar
lem, waarna men gezamenlijk naar laatst
genoemde stad zou reizen. Inderdaad ver
scheen op het afgesproken uur iemand uit
Haarlem in een auto en men vertrok.
In plaats echter, dat de auto naar Haar
lem reed, reed de wagen naar de Duitsche
grens, waar de Duitscher aan de grenspo
litie werd uitgeleverd. Hoe dit is gescheid,
is nog niet bekend.
Thans is degene, die de „ontvoering" op
touw gezet heeft, gearresteerd door de
Haarlemsche politie. De politie was de zaak
op het spoor gekomen, doordat de Duit
scher in Hengelo wel uit de vreemdelin-
genlijst geschrapt was, doch deze zich niet
bij de politie te Haarlem had gemeld.
Kalundborg, 1261 M.
11.201.20 Strijkorkest
2.504.50 Omroeporkest
7.50 Cembalo-recital.
8.25'2de actie van Bizet's opera „Carmen"
9.25 Omroeporkest.
10.2011.50 Dansmuziek.
Keulen, 456 M.
6.35 Concert door orkest en hoornkwar
tet.
11.20 Omroepkleinorkest.
3.20 Concert uit Hamburg.
5.10 Marscbmuziek.
7_3ö „Stunde der jungen Nation".
8.35 Chopin-recital
9.6011.20 Orkestconcert
Rome, 421 M.
8.20 Opera-uitzending.
Brussel 322 en 484 M.
322 M.: 12.50 Salonorkest
5.20 Zang en piano.
6.35 Orgelconcert.
7.05 en 7.35 Gramofoonplaten
8.20 Salon-orkest
10.3011.20 Dansmuziek.
484 M.: 12.50 Omroeporkest.
I.502.20 Gramofoonplaten.
5.20 Dansmuziek.
6.50 Zangvoordracht.
7.10 en 8.20 Gramofoonplaten.
8.35 „Aucassin et Nicolette", muziek van
Brenta.
10.05 en 10.3011.20 Gramofoonplaten.
Deutschlandsender, 1571 M.
7.35 „Musik in der HJ", vocaal concert
8.05 Dansmuziek door Hans Bund en
zijn orkest.
9.20 en 10.05 Berichten.
10.2011.40 Concert uit Londen (Beet
hoven en Brahms) op Gramofoonplaten.
Gemeentelijk Radïodistributiebedrijf
en de R.O.V. Radio-centrale.
3e Programma.
8.0510.35 Deutschl. sender
10.3511.20 Keulen.
II.20—12.20 Kalundborg.
12.2014.20 Brussel (Fr.).
14.20-^-15.20 Kalundborg.
15.2016.50 Keulen.
16.5017.40 DeutschL sender.
17.4019.20 Leipzig.
19.2021.35 Beromünster.
21,35±23.20 Boedapest.
±23.20afloop Kalundborg.
4e Programma.
8.058.50 Parijs Radio.
9.3010.35 Gramofoonmuzielc G.RD.
10.3511.05 Droitwich.
11.0512.05 Londen Reg.
12.0514.25 Droitwich.
14.2515.35 Londen Reg.
15.3518.50 Droitwich.
18.5019.50 Londen Reg.
195020.35 Droitwich.
20.35—21.35 Keulen.
21.3521.50 Diversen.
21.5022.50 Leipzig.
22.50afloop Londen Rej,
(Wijzigingen voorbehouden).
Art 278 van het Wetboek voor Strafrecht
luidt als volgt:
Hij, die iemand over de grenzen van het
Rijk in Europa voert met het oogmerk om
hem wederrechtelijk onder de macht van
een ander te brengen of om hem in hope-
loozen toestand te verplaatsen, wordt als
schuldig aan menschenroofgestraft met
gevangenisstraf van ten hoogste 12 jaren.
FEUILLETON.
Li-Weng-Ho, de mandarijn.
Uit het Engelsch,
door
BEN BOLT.
'Nadruk verboden).
35)
Kathleen legde zich bü zijn beslissing
neer. Vlug hielp hü haar instappen, schoof
de gordijnen dicht en richtte zich daarop
tot Ching.
„Naar de heuvels, Ching, we moeten in de
richting Yunnan. Daar zijn zendingssta
tions en Li Weng-Ho zal ons zoeken in de
richting van de rivier."
De Chinees betuigde zijn instemming
met dit plan, ze tilden den draagstoel op
en begonnen him tocht, de draagarmen
over hun schouders. Zij volgden het pad,
waarlangs Forsyth uit zijn schuilplaats het
landvolk naar Pi-Chow had zien trekken,
vroeger in den schemer, en waren zoo ge
lukkig dit nu vrijwel verlaten te vinden.
Het licht van lantaarns ter rechter en lin
kerzijde van hen verried de aanwezigheid
van enkele boerderijen, maar het duurde
niet lang of ze hadden de laatste hofsteden
achter den rug. Langzamerhand begon 't
pad te stijgen, ze naderden, veronderstel
de Forsyth met een opgelicht gemoed, den
voet van den heuvels.
Nu hy het gevoel had dat zij veilig kon
den praten, stelde Forsyth den Chinees een
vraag.
„Waar ben je gebleven, Ching, nadat ik
je in het gedrang by de Yamen kwijt
raakte?"
„Zag opeens mijn broer. Wist niet hij in
Pi-Chow is, en ik achter hem aan en spreek
met hem. Hij ryke man tegenwoordig en
heb geld van hem geleend; draagstoel ook,
touw ook. Hij is niet vergeten hoe vader
gedood en wil ook wel Weng-Ho hak zet
ten, maar hij te bang om zelf wat te doen.
Ik zei dat u terugbetaalt wat ik geleend
dokter Forsyth."
„Ja, dat komt wel in orde. Maar hoe ben
je zoo zonder ongelukken op de Yamen ge
komen?"
„Toen ik u kwijt was tusschen de kra
men en niet terug vinden kon, ik denk dr.
Forsyth gaat alleen naar de Yamen en pro
beert Missie Barrington te redden. Leen
stoel en touw en ik ook naar de Yamen.
Klim over den muur zie licht in een paar
kamers en kijk. In de eerste kamer is nie
mand en dus stil als slang naar de andere
kruipen. Hoor stemmen, ligt plat op den
grond en wacht. Opeens stem van Li Weng-
Ho, dan andere stem en ik denk, dat dok
ter Forsyth misschien heeft hij mij noodig.
Dus ik kruip naar voren en kijk in de ka
mer.
Ik zie Missie Barrington eerst, zij is heel
bleek; dan zie ik Li Weng-Ho en ik weet di
rect wat aan de hand is hem niet aanstaat
en dan zie ik u en ik blij want u heeft
zwaard in uw hand en denk u dien duivel
nu doodmaken."
Ching gaf daarop in zijn schilderachtig
taaltje een relaas van het gebeurde in de
kamer en van zijn verschijnen als een deus
ex machina op het hachelijkst oogenblik.
„Het komt me voor, dat ik een heeleboel
aan je te danken heb, Ching, verklaarde de
dokter, tóen zijn reisgezel uitgesproken
was.
„Misschien, dbkter Forsyth. Maar nu nog
niet over praten.. Nog altijd gevaar."
„En of! We kunnen er wel op rekenen,
dat wanneer Li Weng-Ho verlost is, hij on
middellijk een achtervolging zal beginnen
met grof geschut en een net zal spannen
over de heele provincie om ons te van
gen."
Ching, die opnieuw betreurde dat de dok
ter geen korte metten met den mandarijn
en zijn secretaris had gemaakt, beaamde
dit volkomen en gaf als zijn meening te
kennen, dat ze den tocht den geheelen
nacht moesten voortzetten, om, als het
licht werd, een plekje te zoeken, waar ze
rich konden verbergen.
Ze waren tot aan de eerste, lage heu
vels genaderd en kwamen aan een punt,
waar de weg overging in een lange, moei
zame traphelling. De steilte deed bijna
het heele gewicht van draagstoel en pas
sagier op de schouders van Forsyth druk
ken en de dokter dankte den hemel, toen
hij, buiten adem en htfgend bij een bocht
in het pad een plaats ontdekte waar zij den
draagstoel konden eerzetten.
Toen het primitieve vervoermiddel op
den grond stond, werd het gordijn terzijde
geschoven en verscheen het hoofd van
Kathleen.
„Dokter Forsythbegon zij. maar
de zendingsarts viel haar onmiddellijk in
de rede:
„Ik heet Dick!"
„Ja", antwoordde zij met een lachje, „ik
herinner me, dat u me eens verteld hebt,
dat uw goede vrienden u Dick noemden."
„Je wou me wat vragen, Kathleen?"
„Ja Dick!" De intieme naam werd uit
gesproken met een verlegen aarzeling, die
hem nauwelijks luider deed klinken dan
een fluistering.
„Ik wilde vragen waar we waren."
„We zijn juist bij het begin van de heu
vels."
„En zooals ik zie, staan we hier op een
van die ellendige, lange hellingen. Ik stap
uit en ga verder loopen. Ik kan werkelijk
niet toestaan, dat Ching en jij rich zoo
moe maken."
„Het is heusch niet zoo erg, Kathleen.
We kunnen jouw gewicht best aan."
„Je kunt praten wat je wilt, ik ga loo
ien", hield ze voL „Ik zou me op een heu-
veltrap als deze zelfs niet door koelies laten
dragen. Bovendien kunnen we niet samen
praten als ik in den stoel rit, en ik wou wel
eens wat van jullie avonturen hooren. Je
begrijpt toch zeker wel, dat ik brand van
nieuwsgierigheid om gewaar te worden hoe
je op die jonk van Li Weng-Ho kwam en
hoe je het gelukt is te ontsnappen en Pi
Chow te bereiken."
Ze sprong op den grond, en toen Ching
en Forsyth den thans veel lichter gewor
den draagstoel weer op* hun schouders na
men, stapte zij naast den dokter voort, ge
lijk met hem op.
„Vertel me nu alles,' Dick!"
Hy gaf een levendig verslag van de ge
beurtenissen sedert het ontvangen van
haar briefje en zijn verhaal was nog niet
geheel geëindigd, toen ze de bovenste ruwe
treden beklommen.
Eensklaps liet Ching, die voorop liep,
een lichten waarschuwenden kreet hoo
ren.
„Wat is er?" vroeg Forsyth direct be
zorgd.
„Daar voor ons vuur. Lykt kampvuur."
Een oogenblik later zag ook Forsyth
het, een klein rond vuur, terwijl op den
achtergrond de omtrekken van een tent
zichtbaar waren.
„Wat kan dat zijn, Ching??
„Weet niet. Kan niet zeggen tot wij
zien."
En stilstaande staarden zij alle drie in
de door het vuur verlichte duisternis naar
de silhouet van die onheilspellende tent.
XVTEL
Langs het bergpad.
Een paar minuten beraadslaagden de
vluchtelingen, tot Ching aanbood op ver
kenning uit te gaan. Forsyth stemde toe
en toen zijn trouwe lijftrawant wegglipte,
bleef hij, met den arm om Kathleen naar
het vuur kijken.
„Het kunnen geen mannen van den Ya
men zijn", meende het meisje, „want ik
heb Li Weng-Ho order hooren geven, dat
niemand in den particulieren vleugel van
de Yamen binnen mocht gaan en'Chinee-
sche bedienden zijn de gehoorzaamste ter
wereld. Het zal nog verscheidene uren du
ren, voor er van eenige vervolging sprake
kan zijn."
„Ik hoop het", was het wederwoord, ,,en
het is een geluk, dat we niet veel sporen
hebben achtergelaten. Het zal zelfs Li
Weng-Ho met alle hulpmiddelen waarover
hij beschikt, eenigen tijd kosten om ons
spoor te vinden, tenzij wij den tegenval
ler mochten hebben iemand te ontmoeten
die hem het nieuws overbrengt."
Hij zweeg eenige oogenblikken; toen:
„Je zegt, dat je Li Weng-Ho de order hebt
hooren geven. Wanneer was dat?"
„Hoorde je die gong?"
„Ja, dat deed mij den angst om het hart
slaan."
„Het was toen. Ik had schoenen en-een
mantel gehaald zooals we afgesproken
hadden en op den terugweg ontmoette ik
Li Weng-Ho. Ik was vreeselijk geschrok
ken, want ik wist niet, dat hij thuis was."
„Hij moet thuis gekomen zijn terwijl wij
met elkaar praatten. We hebben ontzettend
geboft, dat hij ons toen niet verrast heeft."
„Ja", gaf Kathleen toe. „Toen ik hem
zag, was ik gewoon wanhopig."
(Wordt vervolgd).
