DINSDAG 19 FEBRUARI 1935 DE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD. - PAG. 6 SVEN HEDIN 70 JAAR. Aan onze Lezers. BUITENLAND BELGIE. UITDAGENDE HOUDING DER SOCIALISTEN. Zij willen betoogcn ondanks verbod. In een bewogen vergadering te Brussel hebben de leiders der Belgische socialisten besloten de door de regeering verboden betooging te Brussel op 24 Februari ajs. toch te houden. Heden zal de regeering worden geïnter pelleerd, omdat zij „de vrijheid geweld aandoet".* Het congres van de socialistische partij zal tot een buitengewone zitting wor den uitgenoodigd ten einde de houding vast te stellen, welke zal worden aangeno men, indien de meerderheid van het par lement het besluit van de regeering goed keurt. De plaatsvervangende burgemeester van Brussel, wethouder Coels, heeft de veror dening laten aanplakken, waarbij de be tooging van 24 Februari wordt verboden. Ook door den gouverneur van Brabant is in verband hiermede een verordening uit gevaardigd, volgens welke alle bewegin gen in groepen naar de hoofdstad op 23 en 24 Februari en het laten rijden van auto bussen op de Brabantsche wegen of in Brussel worden verboden. Ook mogen geen extra-treinen worden ingelascht. De mare- chaussée zal „in het belang van de open bare orde" speciaal toezicht houden op het verkeer. DUITSCHLAND. HET VATICAAN EN HET RIJK. Teleurstelling in Vaticaansche kringen. Naar wij van welingelichte zijde verne men, heeft het in Vaticaansche kringen groote teleurstelling gewekt, dat de Duit- sche regeering, nadat de katholieken in het Saargebied hun plicht hadden gedaan, geen tegemoetkomende houding heeft ge toond om de onderhandelingen over de toepassing van het Concordaat met succes te bekronen. Integendeel in Rome ontvangt men dagelijks officieele rapporten uit Duitschland, waaruit onomstootelijk komt vast te staan, dat het Concordaat herhaal delijk wordt geschonden, niet alleen door ondergeschikte partij instanties, maar meestal met goedvinden van het Rijksmi nisterie voor Propaganda. Door den schoolst ijd, die thans is ontke tend, is weer een nieuwe aanslag op het Concordaat gepleegd, waardoor de cultu- reel-politieke toestand geweldig is toege spitst Kardinaal Faulhaber zendt een telegram aan Hitier. Kardinaal Faulhaber heeft zich, zoowel te Berlijn als te Rome ten Vaticane, be klaagd over de schending van art. 23 van het Concordaat. De Secretaris van Kardinaal Faulhaber werd op straat lastig gevallen door leden van de Hitier-Jugend. Ondanks zijn pro testen werd de secretaris door twee S.S.- mannen in uniform naar het politiebureau gebracht. Na twee uur arrest werd de Se cretaris van den Kardinaal weer vrijgela ten. Kardinaal Faulhaber heeft toen onmid dellijk aan Hitier een telegram gezonden om hiertegen te protesteeren. Tot nog toe is hierop geen antwoord ontvangen. EEN MONUMENT VOOR DR. KLAUSENER. In alle katholieke kerken van Berlijn is veleden Zondag een collecte gehouden, waarvan de opbrengst zal worden besteed voor de oprichting van een monument voor den op 30 Juni j.L vermoorden dr. Klause- ner, voorzitter van de Katholieke Actie te Berlijn. Deze collecte was tevoren vanaf den kan sel in de milddadigheid der geloovigen aan bevolen. HOE VERRAAD GESTRAFT WERD. Twee vrouwen onthoofd. Zaterdag heeft het Volksgerechtshof Be- nita von Zollikofer-Altenklingen (Benita von Berg), gescheiden vrouw van Von Fal- kenhayn, en Renate von Natzmer, beiden int Berlijn, wegens verraad van militaire geheimen ter dood veroordeeld. Daar de rijkskanselier niet van zijn gratierecht heeft gebruik gemaakt, zijn beide vrouwen gistermorgen onthoofd. De terechtstelling werd voltrokken door middel van de bijl en het blok. De lijken werden naar een begrafenison dernemer gebracht. Zij zullen worden ver- ascht en de asch zal heimelijk worden be graven. Dit zjjn de eerste-1 weeg vrouwen, die ooit in vredestijd in Duitschland zijn terechtgesteld voor een andere misdaad dan moord. Het bericht van dit afschuwwekkend ein de van een proces, waarover de autoritei ten een diep stilzwijgen hadden bewaard, werd gistermiddag officieel bekend ge maakt en vervulde de Berlijners met ont zetting. Voordat de avondbladen van gis teren verschenen, waren er buiten de re- geeringskringen maar zeer weinigen, die de namen van de beschuldigden kenden of van het verloop van het proces op de hoog te waren. De vorm, waarin de executies van giste ren werden bekend gemaakt, toont aan, dat zij bedoeld zijn als een waarschuwing aan alle Duitschers. Aan eiken straathoek van Berlijn is een groot plakkaat aange plakt. Zwarte letters, die op een rooden achtergrond zijn gedrukt, deelen den voor bijgangers het ontzettende nieuws mede. Boven de bekendmaking leest men: „De nationaal-socialistische staat vernietigt verraad". Het valt echter te betwijfelen of de autoriteiten rekening hebben gehouden met het gevoel van afgrijzen, dat bijna iedereen vervult. Ongeveer een jaar geleden is deze af faire begonnen. De beide jeugdige vrou wen, beiden dochters van hooggeplaatste officieren van goeden huize, maakten toen kennis met den knappen Poolschen offi cier SosnowskL Met hem leidden zij een kostbaar leven in een eenigszins berucht deel van de Berlijnsche society. De beide dames hadden veel geld noodig, hetgeen haar door Sosnowski werd verstrekt, doch niet zonder tegenprestaties. Al wat zij te doen hadden was, aan Sos nowski afschriften van documenten te ver schaffen, waarover zij, werkzaam als zij waren in het Rijksweer-ministerie, de be schikking hadden. De kostbare wijze, waarop de beide vrou wen zich kleedden, begon echter ten slotte argwaan te wekken. Het verluidt, dat de moeder van een der vrouwen den ambte naar, die aan het hoofd van de afdeeling stond, waar haar dochter werkzaam was, verzocht een onderzoek naar de gedragin gen van haar dochter in te stellen. Dit ge schiedde, en nadat zij eenigen tijd in het oog was gehouden, kwam ten slotte de geheele affaire aan het licht, met het ge volg, dat de verschillende bij de spionnage betrokken personen werden gearresteerd. „Zij stelden geld boven hun eer". Het officieuze Deutsche Nachrichten Bu reau meldt omtrent het Zaterdag gevelde doodvonnis tegen de beide vrouwelijke spionnen, dat het volksgerecht hier een hard, maar rechtvaardig vonnis Heeft ge wezen, dat door het geheele Duitsche volk met voldoening zal worden ontvangen. Steeds is landverraad de meest eerlooze misdaad geweest, die er is, omdat het ver raden van geheimen, die noodzakelijk zijn voor de veiligheid van staat en volk, veel erger is dan een moord, daar het duizenden volksgenooten het leven kan kosten. Wie echter voor geld, aldus het D.N.B., om rich een goed leven te verschaffen, met het leven zijner volksgenooten speelt, ver- dienst de zwaarste straf, die er is. Hij is genade niet waardig. Indien nu, gelijk in dit geval, de landverraders nog namen hebben, die in de geschiedenis werden ge dragen door mannen, die groote dingen voor him volk hebben gedaan, dan weegt zulk een misdaad nog zwaarder, want ook de naam verplicht. Het vonnis toont aan, wat degenen te verwachten hebben, die geld op hooger prijs stellen dan hun eer, de veiligheid van hun volk en hun vaderland en het leven van hun volksgenooten en medemenschen. Niet slechts het volksgerechtshof heeft hier uitspraak gedaan, maar het geheele Duitsche volk, zegt het D.N.B. AMERIKA. UITSPRAAK IN GOUDCLAUSULE- PROCES. Gunstig voor de regeering. Met ongeduld en nervositeit heeft de Amerikaansche zaken- en financieel'e we reld de belangrijkste beslisisng afgewacht welke het opperste gerechtshof te Washing ton, sinds 75 jaren heeft moeten nemen. Het betrof n.L de uitspraak inzake het bekende goudclausule-proces in publieke en particu liere contracten. De belangstelling onder het publiek voor deze beslissing was zoo geweldig, dat zelfs het Hauptmann-proces op den achter grond geraakte, terwijl de beursspeculatie sedert weken vrijwel geheel tot stilstand was gekomen. Geen wonder, want vele deskundigen be weerden, dat de geheele structuur der New-Deal" met het oordeel van het op perste gerechtshof staat of valt en de mi nister van justitie heeft die sombere voor spelling gedaan, dat een beslissing, welke zich tegen de wetgeving inzake de goud clausule zou richten, een alkemeenen chaos zou veroorzaken. Er stonden dan ook enorme bedragen op het spel, de ramingen liepen sterk uiteen, doch alle kwamen toch op vele milliarden dollar, terwijl de statistici van de schat kist uitgerekend hadden, dat de waarde der publieke en particuliere schulden, welke de omstreden clausule inhouden, ongeveer honderd milliard dollar moet bedragen. Wanneer het opperste gerechtshof dus een uitspraak zou doen tegen de regeering, dan zouden deze schulden verhoogd wor den van 100 tot 169 milliard. Gisteren nu is de beslissing gevallen en hoe-vel ernstige critiek op de regeering werd uitgeoefend, is de uitspraak in gun- stigen zin uitgevallen. De regeering heeft de overwinning behaald. Het hof heeft een tweeledige beslissing genomen. Het besliste n.L dat de ophef fing van de goudclausule in strijd is met de grondwet voor zoover het verplichtin gen betreft van de Amerikaansche regee ring, doch toelaatbaar is ten opzichte van particuliere verplichtingen. Dit beteekent dus, dat particuliere on dernemingen hun papieren, waarin de goudclausule is opgenomen, kunnen aflos sen in papieren dollars, terwijl de regee- ringspapieren, waarin de goudclausule op genomen is, afgelost moeten worden in goud of met betaling van één dollar en 69 dol larcents papier voor eiken dollar, interest en kapitaal, die afgelost boet worden. Een verdere beslissing van het Hoogge rechtshof echter, waarbij .dit Hof zich on bevoegd verklaarde ten aanzien van de be taling der regeeringspapieren, wordt intus- schen in dien zin uitgelegd, dat het voor houders van regeeringspapieren onmogelijk zou zijn hiervan betaling op goudbasis te verkrijgen. Het zou hun niet mogelijk zijn, van den staat langs gerechtelijken weg be taling op goudbasis te eischen. Het Hooggerechtshof heeft verklaard, dat de maatregel der regeering, waarbij zü de waarde van den dollar verminderde, on grondwettig was, maar het heeft ook ver klaard, dat houders van regeeringspapie ren geenerlei schade hebben geleden en hun dus geen vergoeding behoeft te worden ge geven. De voorzitter van de juridische commis sie van het Huis van Agevaardigden, Sum mers, verklaarde erg tevreden te zijn over de beslissing. De eigenlijke moeilijkheid, zoo verklaarde hij, lag bij de particuliere obligaties. De kwestie der regeeringspapie ren kunnen wij door de wetgeving behan delen zonder een cent te betalen. Beursreactie. Het bekend worden van de uitspraak van het Hooggerechtshof inzake de goud clausule, had tot gevolg, dat de handel op de New-Yorksche Beurs in zeer sterke mate toenam en dat verscheidene fondsen een vrij aanzienlijke koersstijging konden boe ken. Alleen eenige onzekerheid omtrent den juisten tekst van de uitspraak temperde zoowel den handel als de koersstijging. Nader wordt gemeld, dat de beslissing van het Hooggerechtshof op het Witte Huis als een volledige overwinning voor de re geering is ontvangen. Roosevelt verklaar de na een lang onderhoud met zijn advi seur, dat de uitspraak geen enkelen wet- •gevenden of administratieven maatregel noodig maakt. Het Hof heeft ten aanzien van de hou ders van regeeringspapieren, welke de goudclausule behelzen, beslist, dat alleen het Congres het recht heeft, aan deze hou ders een vergoeding toe te kennen. Zou het Congres tot een dergelijken maatregel besluiten, dan zal de regeering vermoede lijk hiertegen haar veto uitspreken. BUITENLANDSCHE BERICHTEN DOODEND SCHOT BIJ OPVOERING VAN „ANDREAS HOFER". By een tooneelopvoering van de vereeni- ging „Jungsteyrer" te Sankt Marien in Stiermarken is eenmerkwaardig ongeluk gebeurd tijdens de opvoering van „Andraes Hofer". Een der medespelers, de 26-jarige Joseph Zach, had tot taak achter de cou lissen een aantal schoten met een revolver te lossen. Hij gebruikte daarvoor scherpe patronen en als kogelvanger een blok hout. Na het wachtwoord knalden achter de schermen twee schoten, die tot ieders ont steltenis onmiddellijk werden gevolgd door een schreeüw. Een der kogels was teruggesprongen en in de borst van Zach gekomen; de man was onmiddellijk dood. OPNIEUW ROLLEN DE LAWINES IN TIROL. Lucknerhuette in het Gross-Glockner- gebergie vernield. Tengevolge van den ingetreden dooi doen rich in de gebergten van Tirol wederom tal van lawine-ongevallen voor. Uit Kals in Oost-Tirol wordt vernomen, dat de Luck- nerhütte in het Gross-Glocknergebergte door een lawine is verwoest. In het Virgendal in Oost-Tirol werd de jachtopziener Johann Unterwurzacher door een lawine gedood. In Gurgl in het Oetzdal werden het hotel „Gurgl" en een pension zwaar beschadigd. Persoonlijke ongelukken hadden hierbij niet plaats. Op het Brennertraject bleef de D-trein, die Zondag om 8.35 uur uit München ver trokken was, tengevolge van een sneeuw storm steken. Na een oponthoud van an derhalf uur kon de reis worden voortgezet. BYRD OP NIEUW-ZEELAND AANGEKOMEN. Na het gebied der V. S. met honderddui zenden KJVÏ.2 te hebben uitgebreid. Admiraal Byrd en verscheiden leden van zijn expeditie zijn te Dunedin (Nieuw-Zee- land) gistermorgen aan boord van de „Ja cob Ruppert" aangekomen. Tijdens zijn verblijf in de Walvischbaai heeft Byrd het grondgebied van de Ver- eenigde Staten in de Zuidpool met twee honderd duizend vierkante mijilen uitge breid. De expeditie, die thans beëindigd is, heeft geen menschlevens gekost. De „Ja cob Ruppert" is hier twee dagen vroeger aangekomen dan verwacht was. Alle op varenden bevonden zich in den besten wel stand, ofschoon bij enkelen hunner de spo ren van <ie doorstane beproevingen goed zichtbaar waren. De overige leden van de Byrd-expeditie bevinden zich nog aan boord van de „Bear of Oakland" en gaan een nieuwen ontdek kingstocht in Oostelijke richting van King Edwardland ondernemen. Vervolgens zal de reis naar Valparaiso voortgezet worden. In een interview heeft admiraal Byrd verklaard, dat het voornaamste doel van de expeditie was, zich er van te vergewissen, of er een verbinding bestaat tusschen het Mary Byrdland en het voornaamste vaste land van het Zuidpoolgebied". Onze waar nemingen hebben aangetoond, dat een der gelijke verbinding inderdaad bestaat. „Ver der", zoo vervolgde Byrd, „hebben wij vele belangrijke wetenschappelijke werkzaam heden verricht. De verzamelde gegevens zullen in den loop van de eerstvolgende drie jaren bestudeerd en conclusies daaruit getrokken worden". Byrd weigerde te zeg gen, of hy nogmaals een ontdekkingstocht zal maken. Hij zal vandaag naar Auckland vertrekken en daar zijn vrouw ontmoeten, die Vrijdag uit de Vereenigde Staten zal arriveeren. EEN MODERNE VTKINGER. Ontdekkingsreiziger van groot formaat. Hij groeide op in een tijd, toen het ma terialisme zich baan brak en de verafgo ding van het stoffelijke begon, toen de menschen den geest als een product gingen beschouwen van de stof en geestelijke waarden nog nauwelijks werden gewaar deerd, schrijft de „Msb.". Hij was echter een kind van het land, vanwaar in vroeger eeuwen de onderne mende en wakkere kerels naar alle wind streken trokken. En de geest van die kerels was zijai erfdeel. Hij kende als jongen de stoere kerels, die bezig waren, de laatste witte plekken van de landkaarten te doen verdwijnen. Nor- denskjold was er een van. En als jongen droomde hij van ontdekkingsreizen en avonturen in vreemde landen. Zijn roman tische vluchten in de verbeelding, onbe wust verzet tegen het materialisme van de samenleving rondom hem, bleven echter niet tot den droom beperkt. Sven Hedin was een practische droomer. Hij had een wil en een ideaal. En hy was er op uit, dit ideaal door zijn sterken wil te verwezenlijken. Evenals die andere erf genaam der Vikingers, de Noor Roald Amundsen, hardde de jonge Zweed zich tegen de vermoeienissen en ontberingen, waaraan hij in de gedroomde maar te rea- liseeren toekomst zeker zou zijn blootge steld. Hij sliep in den harden winter van het hooge Noorden met wijd openramen en als jongen probeerde hij, met zoo weinig mogelijk voedsel te volstaan. Zoo bereidde deze moderne Vikinger zich voor op de taak, die hij zich had gesteld Sven Hedin werd op 19 Februari 1865 te Stockholm geboren. Hij is dus vandaag zeventig jaar en dit feit wordt niet alleen in zijn vaderland, maar overal in de we reld herdacht. Want de Zweedsche jongen is. nu een internationale beroemdheid, een wetenschappelijk figuur van groote betee ken is en een populair schrijver. Zijn popu laire reisbeschrijvingen werden in de voor naamste talen vertaald en worden geregeld herdrukt. De familie Hedin kwam oorspronkelijk van het platteland. Maar Sven Hedin's vader was geheel en al een stedeling, een begaafd en ontwikkeld man. Het gezin, waarin Sven opgroeide, behoorde tot den intellectueelen middenstand. Op school was Sven geen uitblinker. Zyn liefhebberij, het teekenen van landkaarten, werd er niet erg gewaardeerd. Als jongen van zeventien jaar maakte Sven voor professoren in de geografie spe ciale landkaarten, sommige zoo groot als een muur. En in hem groeide de zekerheid, dat hier zijn bestemming lag. Hij wilde de wereld verkennen. Niet alleen op papier, maar ook in werkelijkheid. De terugkeer van Nordenskjold en Palander in 1880 van hun beroemde reis met de „Vega" rond Azië had al zijn onbegrensde bewondering voor ontdekkingsreizen gaande gemaakt. Toen Sven Hedin twintig jaar was, kreeg hij zijn eerste kans. Ergens in een stadje aan de Kaspische Zee woonde een Zweedsch ingenieur, die daar aan een on derneming verbonden was en voor zijn zoontje een huisonderwijzer zocht. Sven aarzelde geen moment en toog dwars door Rusland naar zijn bestemming, in de buurt van Bakoe, de oliestad. Het was de eerste triomf van zijn leven. Het zat hem aan de Kaspische Zee niet mee. Hij liep er een ernstige oogziekte op, waardoor zijn gezicht danig verzwakt werd en kort daarna kreeg hij een ernstigen aan val van rheumatiek. Hij bleef echter en ondanks den tegenspoed leerde hy Rus sisch en Tartaarsch. Hij was in die dagen rond de Kaspische Zee een vrij-gevochten land. De Tartaren waren twistziek en snel met het mes. Sven Hedin bewoog zich ech ter vrijelijk onder hen en ze waardeer en zijn pogingen, om hun taal zoo goed moge lijk onder de knie te krijgen. Van zijn gespaarde geld maakte Sven Hedin een reis naar Perzië, Hierover schreef hij zijn eerste boek, het begin van een bijna eindelooze serie. -Het spreekt vanzelf, dat het een lange en moeilijke weg was naar het doel, dat hij zich had gesteld. Langzaam maar zeker kwam hij echter naar voren, ondanks zijn jeugd. Hij hield voordrachten, schreef geo grafische verhandelingen en toog voor een jaar naar Berlijn, waar hij de colleges volgde van den bekenden aardrijkskundige von Richthofen. Daarna begonnen de plan nen voor een ontdekkingsreis naar het ge heimzinnige Tibet te rijpen. Nadat hy ge promoveerd was, begoin hij met de toebe reidselen. Zijn familieleden en de familie Nobel steunden hem financieel. Dank zij zijn kennis van het Russisch kon Sven Hedin na een in Sint Petersburg gehouden voordracht het was de eerste maal, dat een vreemdeling daar in het openbaar Rus- sich sprak ook Rusland voor rijn plan nen interesseeren en in 1893 ging hij naar Tibet. Sven Hedin trad in de rij der groote ont dekkingsreizigers. Hij werd een dier groo- ten, waarvan hij als jongem gedroomd had. Sven Hedin vestigde intusschen niet al leen de aandacht op zich door zijn stout moedigheid. Hij was voor alles een weten schappelijk man en allerwegen interesseer- BANDIETEN PLUNDEREN STAD IN KOREA. Ruim 200 bandieten zijn op de Westkust Korea de stad Tansen binnengedrongen en hebben de zwakke politiemacht aldaar ont wapend. Talrij ke Korean en en Japanners werden gedood. De bandieten plunderden vervolgens de winkels, scholen en zieken- j huizen en staken de stad in brand. Troepen zijn uitgezonden om de bandie- ten te verdrijven. Volgens de voorloopige mededeelingen bedraagt het aantal dooden I en gewonden in Tansen ruim honderd. Zoolang de voorraad strekt stellen wy U nog beschikbaar onderstaande werken, af gehaald aan ons Bureau of besteld bij on ze agenten of bezorgers tegen den gerin gen prijs van 7J4 cent per deeL Alle boeken tellen pl.m. 200 pagina's en zyn gebrocheerd in kleurendruk omslag. De titels zijn: De Duistere Schaduw. De Gestolen Diadeem. De Lieveling der Fortuin. De man in het Duister. De Man met den Horrelvoet De Morea PareL De Stad der Gevaren. De Stempel der Stilte. De Vierde Man. De Weg tot het Hart Godenzoon. Het Geheim van Haeth Hover. Klatergoud. Om 100.000 dollar. Onder den Glazen Koepel. Vijanden der Gerechtigheid. Wilde Sheba. de hy zich voor de cultuur der volken, door wier landen hij trok en in wier lan den hij dikwijls meerdere jaren achtereen vertoefde. De titels van zjjn boeken zeggen al ge noeg aangaande het uitgestrekte gebied, dat door hem verkend werd. Daar zijn „Door Azië's woestijnen", „In het hart van Azië", „Over land naar Indië", „Transhima- laya", „Bagdad-Babylon-Ninivé", „Jeruza lem", „Van Peking naar Moskou", „Mount Everest", ,Perzië en Mesopotamië" enz. Deze boeken en andere, als „Van Pool tot Pool" schreef hij om uit de honoraria, die hij er voor toucheerde, de onkosten te bestrijden van de publicatie zijner groote, wetenschappelijke werken, die voor de we tenschap een bijzondere aanwinst zijn ge weest en hem menige onderscheiding heb ben doen verwerven. Zijn belangrijkste wetenschappelijke pu blicatie is „Southern Tibet", aan welk stan daardwerk hy jarenlang werkte en dat in 1922 verscheen. Het omvat negen deelen tekst en drie deelen met kaarten. Voor deze uitgave gaf de Zweedsche regeering een subsidie, terwijl particulieren eveneens belangrijke sommen beschikbaar stelden. Sven Hedin moest zelf echter nog twee honderd duizend kronen bijpassen. Hij stak er zich voor in schulden, die hij nog steeds niet heeft kunnen afbetalen. „Southern Tibet" behandelt bijzonder uitvoerig de geografie en geologie van het land en men kan van Sven Hedin zeggen, dat hij de man is, die Tibet en aldus het „dak der wereld" heeft opgemeten. Sven Hedin is ongetwijfeld de primus onder Arië's talrijke ontdekkingsreizigers en zulks vooral door zijn degelijk, weten schappelijk werk. Hy trok zeven maal de Himalaya over, een bijna bovenmensche- lijke prestatie, door hem in zijn boeken zonder eenigen ophef beschreven. Hij ont dekte de bronnen van Indië's drie groote rivieren en leverde topografische meester werken. Het ideaail van de wetenschap om de wetenschap heeft in hem een eminent ver tegenwoordiger gevonden. En toch is deze man geen kamergeleerde, geen reismaniak, maar een eerlijk en warm voelend mensch. Tydens den wereldoorlog trok hij zonder aarzelen de partij van Duitschland. Merk waardig genoeg nam hij hier een standpunt in, dat volkomen in de lijn lag van het hui dige nationaal-socialistische Duitschland. Sven Hedin oordeelde den wereldoorlog en meer in 't bijzonder den strijd tusschen Duitschland en de Europeesche grootmach ten een kamp tusschen Germanen aan den een en kant en Latijnen en Slaven aan den anderen. Hij nam het Engeland zeer kwa lijk, in dien kamp de partij van de tegen standers van het Germaansche ras te heb ben gekozen. Daarom werd hij als eerelid van de Geopraphical Society te Londen geschrapt. Het ontbrak niet aan laster. Er verscheen een boek, „Sven Hedin-Edel- man" getiteld, waarin de grofste verdacht makingen werden geuit. De oorlogspsychose, waarvan Sven He din tijdelijk het slachtoffer werd, is in de geleerde wereld wel geweken en de ener gieke, nog steeds jonge en lichamelijk krachtige zeventigjarige wordt thans ter gelegenheid van zijn verjaardag geëerd als één der grootste ontdekkingsreizigers van alle tijden, als een groot geleerde en een waarachtig mensch, die terugschouwen kan op een prachtig en doelbewust opgebouwd levenswerk. KERKNIEUWS BROEDER FIDELIS. t Gisteren is in het Moederhuis der Broe ders van O. L. Vrouw van Zeven Smarten de uitvaart en begrafenis geweest van den eerw. Broeder van de Nijverheidsschool „De Heibloem" te Heythuizén. Broeder Fidelis (in de wereld de heer Fredericus Joseph Hoogsteden) werd op 16 Januari 1883 te Rotterdam geboren en al daar op elfjarigen leeftijd in het St. Lauren- tius-Gesticht opgenomen. Op 3 Juli 1904 trad hij in de Congregatie van O. L. Vrouw van Zeven Smarten en werd op 12 Juli 1910 geprofest. In 1920 werd hij benoemd tot Directeur van de Nijverheidsschool „De Heibloem" te Heythuizen, welke functie broeder Fidelis tot kort voor zijn laatste ziekte heeft vervuld..

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1935 | | pagina 6