DROEVE VERWIKKELINGEN
IN BELGIË
De Kathol.-Boerenbond en de Alg.-
Bankvereeniging in moeilijkheden
DINSDAG 15 JANUARI 1935
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD. - PAG. 6
1
HET AFTREDEN VAN v. CAUWELAERT
Door de gebeurtenissen, die zich
rond den Belgischen Boerenbond
afspelen en die hun invloed op
sociaal en politiek terrein doen
gelden, dreigt het vertrouwen van
de Belgische katholieken in de
geestelijke en wereldlijke autori
teiten verloren te gaan. Tot deze
crisis van het vertrouwen, die door
de feiten zelf reeds veroorzaakt
wordt, draagt bijzonder bij de
vloed van geruchten en dikwerf
kwaadaardige verzinsels die daar
omtrent worden verspreid.
Het is daarom noodig een objec
tieve voorstelling van zaken te
geven.
Wij laten hieronder een onzer cor
respondenten aan het woord, uit
wiens mededeelingen blijkt welke
groote belangen der Vlaamsche
katholieken hier op het spel staan.
BRUSSEL, 14 Januari.
Voor hen, die onkundig zijn van het
geen in de politieke wereld van België zich
afspeelt, zal het bericht van het aftreden
van minister van Cauwelaert als minister
van Handel, Landbouw en Middenstand,
nadat eerst kort geleden het huidige kabi
net werd samengesteld, een groote verras
sing geweest zijn.
Hier in België is dat echter niet het geval.
En dat wel om deze eenvoudige reden,
dat hier, na al de gebeurtenissen van de
laatste weken, na de gebeurtenissen bij de
banken der groote landelijke organisaties
als de socialistische Bank van den Arbeid
en de Algemeene Bankvereeniging van den
Belgischen Boerenbond, niet veel menschen
meer in zalige onwetendheid kunnen le
ven, doch in angst en vreeze zitten, niet
alleen om him materieele belangen, doch
ook om de geweldige gevolgen, die uit deze
bankverwikkelingen zullen voortvloeien op
geestelijk terrein, op het terrein der sociale
en politieke belangen.
Deze brief heeft niet de bedoeling, uit te
weiden over de groote financieele moei
lijkheden, waarin men in België geraakt is.
Deze moeten slechts in zoover aangestipt
worden, als zij van invloed zijn op de po
litieke verhoudingen. Wij willen ons heden
slechts bezig houden met de in alle opzich
ten droevige verwikkelingen, die de Ka
tholieke Partij van België thans tot in haar
diepste wezen schokken.
Deze verwikkelingen zijn van allerlei
aard. Allereerst heeft men de bijna onop
losbare moeilijkheden, waarin de Belgiscne
Boerenbond terecht gekomen is. Daarnaast
(en dat maakt de zaak zooveel ernstiger)
zijn er scherpe verhoudingen ontstaan tus-
schen prominente figuren uit de katholieke
gelederen met name tusschen de heerên
Sap c.s. eenerzijds en de heeren van Cau
welaert anderzijds, waarbij de eenigen tijd
uit de politiek verdwenen, doch thans
weer naar voren getreden staatsminister
v. d. Vijvere de rol van aanblazer der
kwesties schijnt te vervullen.
Langer zwijgen over deze bittere per
soonlijke kwesties heeft geen zin meer.
Niet alleen is dat practisch onmogelijk
(omdat na de felle artikelen die daarom
trent in eenige katholieke bladen ver
schenen zijn het „bedekken met den man
tel der liefde" niet meer mogelijk is), doch
het zou in hooge mate onjuist zijn om ver
der nog te zwijgen, waar thans de vijan
den der katholieke zaak de tekortkomingen
aan katholieken kant als van de daken
schreeuwen en niet nalaten alles zoo zwart
mogelijk voor te stellen. Hierin kan alleen
nog helpen de waarheid te zeggen, de ver
antwoordelijkheden vast te stellen en ten
slotte de consequenties te trekken. Dat
gene, wat men met de gebruikelijke ver
zamelnaam gemeenlijk „de katholieke
zaak" pleegt te noemen, gaat in belangrijk
heid verre uit boven de belangen van in
stellingen of van particuliere personen, zij
het ook dat zij in de openbaarheid een be-
teekenende rol gespeeld hebben.
De kern der verwikkelingen is gelegen
in de moeilijkheden, waarin de Belgische
Boerenbond en zijn finantieele organisatie,
de Algemeene Bankvereeniging, zijn ko
men te verkeeren.
Reeds jaren geleden is gemompeld, dat
er bij den Boerenbond en Bankvereeniging
beteekenende tekorten waren. Wij spre
ken nu nog niet van de groote verbittering
dia zich terecht of ten onrechte bij den
Belgischen Middenstand tegen de instel
lingen van den Boerenbond gevormd heeft.
De geruchten over finantieele moeilijkhe
den van den Boerenbond zijn echter steeds
hardnekkig tegengesproken. Zelfs wan
neer van de zijde van verantwoordelijke
autoriteiten daarnaar geïnformeerd is. Het
is dan ook een ernstig vergrijp aan de
waardigheid van deze autoriteiten, dat de
leiders van de zakelijke instellingen van
den Boerenbond nimmer klaren wijn ge
schonken hebben. Terwijl uiterlijk alles in
orde heette te zijn, bleek binnenskamers
dat het in de kas ontstane gat steeds groo-
ter en grooter was geworden. Tenslotte
was dit niet verder meer te verbloemen,
zoodat we nu niet lang geleden werden op
geschrikt door de berichten, dat men, om
de zaken voor algeheele ineenstorting te
vrijwaren, om steun bij de regeering is
moeten gaan aankloppen. Wij zullen in het
midden laten hoe dit geschied is. Wel kun
nen wij verzekeren, dat daarbij zeer domme
dingen zijn begaan, die zich thans wreken.
Feit is, dat de toenmalige minister van fi-
nantiën de heer Sap inderdaad steun heeft
willen verleenen, en daartoe, in samen
werking met de heeren Theunis, Franqui
en A. Janssen, kath. oud-minister van fi-
nantiën al het mogelijke gedaan heeft.
Aanvankelijk is gesproken van een te
kort van 400 millioen francs, daarna wer
den het er 600 millioen en thans bedraagt
dit, naar men ons van uitstekend ingelich
te zijde verzekert, rond een milliard.
Tijdens de voorbesprekingen van het
ontwerp tot redding van den Belgischen
Boerenbond is een campagne tegen den
heer Sap opgezet, een campagne die voor
namelijk uitging van de kringen van den
B. B. en de Alg. Bankvereeniging, waarvan
de B. B. ongeveer alle aandeelen bezit. De
heer Sap, die inderdaad sinds geruimen
tijd met de leiders van de Algemeene
Bankvereeniging op zakelijk terrein op ge
spannen voet stond (hij zou hen o.m. ver
wijten, dat zij onbekwaam waren en dat
zij op zeer ondeskundige wijze het kapi
taal van de Bank in tal van speculatieve
ondernemingen gestoken hebben) is in die
campagne afgeschilderd als een vijand van
den Boerenbond die zijn ondergang zou
willen. Dit is echter geenszins waar en nog
slechts enkele 'dagen geleden heeft de
voorzitter van de Katholieke Unie de heer
Poullet in een verklaring in de „Standaard"
dit ambtshalve formeel gelogenstraft. In
tegendeel, de heer Sap schijnt zelfs op de
meest verregaande wijze steun te hebben
willen verleenen.
Eenmaal met al die geruchten en bewe
ringen het hek van den dam, heeft men
voor de dolste fantasieën niet stil gestaan.
In kringen van hen, die de moeilijkheden
van den Belgischen Boerenbond met vreug
de zien, heeft men zelfs niet nagelaten aan
kardinaal van Roey, aartsbisschop van
Mechelen een zeer eigenaardige rol toe te
deelen. Deze zou ingegrepen hebben ten
voordeele van de leiders der Bankvereeni
ging en ten nadeele van den heer Sap, die
mede daardoor als minister van financiën
zou hebben moeten aftreden. Wat dit laat
ste betreft: wij kunnen verzekeren, dat
vanwege den kardinaal aan hen die dit
aangaat uitdrukkelijk verklaard is, dat den
heer Sap inzake zijn optreden als minister
van finantiën den Boerenbond niets te ver
wijten is.
En wat de inmenging van kardinaal van
Roey betreft: het is niets anders dan een
kwaadaardige voorstelling van zaken, wan
neer men zou beweren, dat deze zich om
de finantieele belangen in de finantieele
aangelegenheden zou gemengd hebben. In
derdaad heeft Zijne Eminentie zich sinds
geruimen tijd met de aangelegenheden van
den Boerenbond daadwerkelijk bemoeid.
De boerenbond is een geweldig lichaam,
verbreid door geheel Vlaanderen. Die Boe
renbond dient niet alleen de materieele
belangen der aangeslotenen, doch heeft
ook de taak zich met de geestelijke te be
moeien. Uiteraard heeft daarbij de gees
telijkheid een taak te vervullen. De geeste
lijkheid heeft dan ook steeds een belang
rijk aandeel in het beleid van den Boeren
bond gehad. Vanzelfsprekend heeft de
Kardinaal zich groote zorgen gemaakt om
trent de positie van den Boerenbond, om
dat door de finantieele decepties gewel
dige ontwrichtingen op geestelijk terrein
zouden kunnen veroorzaakt worden, die
uiteindelijk zouden kunnen leiden tot een
volkomen ineenstorting van de zoo nood
zakelijke sociale organisatie van de katho
lieke boeren in Vlaanderen, die toch het
grootste gedeelte der bevolking uitmaken.
Het is toch duidelijk wat daarvan het
gevolg zou zyn. Welk een ontzaglijke ruïne
zou een totale finantieele catastrophe niet
veroorzaken? Welk een consequenties zou
den door kwaadwillige voorlichters opge
zweepte gedupeerden niet trekken op
gansch ander terrein? Dat de Kardinaal
zijn grooten invloed heeft aangewend om
waar mogelijk ten gunste van het alge
meen belang het kwade nog zooveel mo
gelijk te keeren, is dus volkomen duidelijk.
Intusschen, de campagne tegen den heer
Sap in de politieke kringen en in sommige
katholieke daebladen heeft geleid tot zijn
verwijdering uit de regeering. Daarmee
leek de ak voorloopig opgelost. De nieu
we regeering zou eveneens steun verleenen
doch naar thans blijkt, tegen feitelijk veel
zwaardere voorwaarden dan de heer Sap
dit heeft gewild.
Hoe had zien deze regeering echter een
meerderheid verzekerd? De heer Jaspar
kon de opdracht tot het vormen eener re
geering niet vervullen. In zijn kabinet had
hij den heer Sap willen handhaven samen
met den heer van Cauwelaert De pogingen
van de heer Jaspar echter mislukten. De
heer Theunis slaagde wel erin doch zonder
den heer Sap en met den heer van Cau
welaert alsmede met de heeren Isacker en
Rubbens als vertrouwensmannen van het
Alg. Christen Werkersverbond. De mede
werking van deze laatsten was* bereikt,
doordat schijnbaar verzekerd werd, dat
niet verder meer aan de inkomens van het
overheidspersoneel zou worden getornd.
Die belofte is niet gehouden, kon ook kwa
lijk worden gehouden. De heer Theunis
verklaarde immers van geen devaluatie te
willen weten. Welnu het voeren van een
deflatiepolitiek zonder verdere verlaging
der inkomens, zonder verdere aanpassing
is niet mogelijk. Het gevolg van wat de
katholieke arbeiders het schenden van de
belofte noemen is, dat het vertrouwen in
de regeering is opgezegd. Daardoor is haar
positie zeer wankel geworden, al schijnt
door de houding van de katholieke Vlaam-
sche rechterzijde, Zaterdagmiddag aange
nomen, dit gevaar voor het moment be
zworen.
Hangende de verdere ontwikkeling van
deze onzekere verhoudingen rond de re
geering, is nu Vrijdag plotseling de heer
van Cauwelaert afgetreden. De oorzaak
van dit aftreden moet gezocht worden in
het feit dat de Justitie zich is gaan be
moeien met hetgeen in de Bankunie te
Antwerpen heet voorgevallen te zijn, van
welke bank een zoon van v. Cauwelaert
directeur is. De heer van Cauwelaert heeft
zijn aftreden geargumenteerd met een pro
test tegen de campagne, die tegen hem ge
voerd wordt. En daarmee raken we aan
den ons inziens meest ergen kant van de
zaak, de groote persoonlijke strijd tusschen
de meest vooraanstaande figuren uit het
katholieke kamp. Dit treurige gekrakeel
speelt zich nu af tot groot jolijt van de li
beralen, die nu kans zien, hun anti-katho
lieke, anti-Vlaamsche hartstochten bot te
vieren. Reeds is hun campagne begonnen.
Tal van maatregelen, die getroffen zijn om
eindelijk aan de vele grieven der Vlamin
gen tegemoet te komen, worden op dit mo
ment weer stuk voor stuk teruggenomen,
of vrijwel ontkracht, zoodat met den dag
de verontwaardiging in het Vlaamsche
land groeit. Zoo ziet men met welk een
kluwen van verwikkelingen men in de ka
tholieke gelederen in België thans te ma
ken heeft: finantieele moeilijkheden, per
soonlijke kwesties, Vlaamsche kwesties,
loonstrijdHet ziet er treurig uit. En
toch dient men te bedenken, dat, wat er
ook gebeure, de groote algemeene, katho
lieke en Vlaamsche belangen gered dienen
te worden, die bij een langer voortzetten
van den strijd hoe langer hoe meer in de
knel komen.
Staatsminister Poullet, de voorzitter van
de Katholieke Unie is doende met te pro-
beeren, de partijen weer tot elkaar te bren
gen. Tot nog toe hebben zijn pogingen nog
niet veel uitgehaald. Daarenboven is zijn
gezondheid wankel, zoodat hij in critieken
tijd zelfs nog eenige weken verlof heeft
moeten nemen. Te betreuren is het in deze
oogenblikken zeer zeker, dat de Katholieke
Unie niet een instituut van meer invloed,
van werkelijken inhoud is. Bij de ont
vangst der afgevaardigden van de Neder-
landsche Katholieke Staatspartij door de
Katholieke Unie te Brussel hebben wij er
reeds op gewezen, dat de Katholieke Unie
feitelijk niets meen dan een naam is, dat
men voor wat betreft de organisatie van
een sterke katholieke partij feitelijk nog
aan het begin staat. Ware er zulk een par
tij thans in België, een partij met vaste,
krachtige leiding, met een sterk over het
land verbreid organisme, dat langs alle
mogelijke kanalen de katholieken de goede
inzichten wist bij te brengen en ware de
katholieke samenwerking in de volksver
tegenwoordiging niet slechts een samen
werking van vrij heterogene standsgroe-
pen met eigen dikwerf op de spits gedre
ven ambities en met eigen leiders, dan zou
men thans beschikken over een instantie
die in staat zou zyn leiding te geven in de
zeer moeilijke kwesties van het oogenblik,
waarin het op eenheid van houding en ge
dachten aankomt.
BUITENLAND
VOLKENBOND.
PARAGUAY WEIGERT OPNIEUW.
Ofschoon antwoord aan Genève geen
uitdrukeklijk „neen" is.
De regeering van Paraguay heeft thans
het definitief antwoord op de aanbevelin
gen der buitengewone volkensbondsverga-
dering tot oplossing van het Chaco-geschil
bekend gemaakt.
Het antwoord spreekt wederom niet uit-
drukelyk een „neen" uit, doch is toch even
als het voorloopige antwoord van half De
cember als een weigering te beschouwen.
Het voornaamste bezwaar van Paraguay
is, dat de aanbevelingen der volkenbonds
vergadering geen beslisten waarborg bie
den, dat de eenmaal gestaakte vijandelijk
heid nimmer zal hervat worden.
Paraguay wil niet dat tot geleidelijke de
mobilisatie zal worden overgegaan. Deze
zal onmiddellijk in vollen omvang moeten
worden uitgevoerd.
Bovendien heeft Paraguay nog steeds be
zwaren er tegen, dat het Haagsche inter
nationaal gerechtshof een te groote vrijheid
krijgen zal inzake de beslissing over de toe
kenning van het betwiste gebied aan de
beide strijdende partijen.
De commissie van 23 uit de volkenbonds
vergadering is bijeen geweest om van het
antwoord van Paraguay kennis te nemen.
De- gedelegeerden van Polen, Sovjet-Rus
land en eenige andere landen betoogden,
dat het antwoord van Paraguay een defi
nitieve Weigering is en dat thans dus de
sanctiemaatregelen van artikel 16 van het
volkenbondsverdrag tegen Paraguay zullen
moeten worden toegepast.
De Zuid-Amerikanen en Engeland schij
nen echter hiertoe nog niet te willen over
gaan. Een onder-commissie werd benoemd
die voorstellen aan de commissievan 23
zal moeten overleggen over de thans door
den volkenbond aan te nemen houding.
De commissie bestaat uit den voorzitter
Osusky (Tsjecho-SIowakije) en uit de ge
delegeerden van Argentinië, Chili, Mexico,
Peru en Spanje.
DUITSCHLAND.
REICHSWEHR EN S. S.
Verzoening en bier.
Rijksweerminister von Blomberg heeft
gisteren een bieravond gegeven, waarbij
ook de chef van de S.S., Himler, tegen
woordig was. Men ziet hierin een bevesti
ging van den vrede tusschen de rijksweer
en de S.S.
HONGARIJE.
GRENSKWESTIES HONGARIJE—
JOEGO-SLAVIE GEREGELD.
De besprekingen van de gemengde Hon-
gaarsch-Joego-Slavische commissie over
grenskwesties zyn gisteren geëindigd en
met algeheel succes bekroond.
BULGARIJE.
OPZIENBARENDE VERBANNING.
Hoofdredacteur van groot
dagblad in ongenade.
Volgens beslissing van< den minister van
binnenlandsche zake.n is Zondag Kraft-
scheff, directeur en hoofdredacteur van
het bekende en gewaardeerde dagblad ,.So-
ra", gearresteerd en naar de Zuid-Bulgaar-
sche stad Karlowo verbannen.
Deze verbanning heeft het grootste op
zien gewekt: Kraftscheff is een der oudste
en bekendste journalisten en zijn blad was
vaak de spreekbuis van vroegere regeerin
gen. Hij was Macedoniër van geboorte en
onderhield nauwe betrekkingen met het
Macedonische kamp en zijn leider Iwan
Michailoff.
BUITENLANBSCNE BERICHTEN.
ONBEKEND SCHIP IN DE MONDING
VAN DE LOIRE VASTGELOOPEN.
Van de bemanning geen spoor.
De kapitein van een Fransch stoomschip,
dat Zaterdag te St. Nazaire is terugekeerd,
heeft aan de havenautoriteiten aldaar ver
klaard, dat hij bij de monding van de Loire
een onbekend klein motorschip heeft aan
getroffen, dat opengescheurd was klaar
blijkelijk ten gevolge van een aanvaring
met een rotspunt. Van de bemanning van
het verongelukte schip was geen spoor te
bekennen.
GROOTE HAVENBRAND IN JAPAN.
15 millioen schade; 2000 dakloózen.
De Japansche havenstad Sakaimatsji ten
Noord-Westen van Kobe is door brand
verwoest. Tweeduizend personen zijn dak
loos. Persoonlijke ongevallen deden zich
niet voor.
De materieele schade wordt op 15 mil
lioen yen geschat.
AANSLAG OP JAPANSCHEN TREIN.
Twaalf dooden, achttien gewonden.
Tusschen Moekden en Sjanhaikwan heb
ben opstandelingen een Japanschen mili
tairen trein tot ontsporing gebracht bij het
station Soeisjoen. Daarbij zijn 12 Japan
sche soldaten om het leven gekomen en 18
min of meer ernstig gewond. Een Japansch
vliegtuig dat uitgezonden was tegen de
opstandelingen is. naar nader gemeld wordt
neergestort. De drie inzittenden waren op
slag dood.
HEDEN GETUIGT HAUPTMANN IN ZIJN
EIGEN GEDING.
De eerste getuige, die vandaag in het
Hauptmann-proces zal worden gehoord, is
de verdachte zelf.
Zijn verdediger Reilly had medegedeeld,
dat Hauptmann buitengewoon nerveus was
en zeer verlangend was te worden ge
hoord. Hij liep steeds maar onrustig op en
neer in zijn cel. Hij heeft de laatste dagen
geweigerd voedsel tot zich te nemen en
moet in t.ien dagen tijds niet minder dan 22
pond zijn afgevallen. Hij ziet er bleek en
afgetobd uit, maar niettemin is hij vol goe
den moed, dat hij de jury van zijn onschuld
zal kunnen overtuigen.
Reilly verklaarde gisteren, dat hij een
andere tactiek wilde gaan vplgen, „want",
zoo zeide hij, „ik ben hier niet om licht in
de zaak te brengen, maar om de onschuld
van mijn cliënt te bewijzen". Dit wijst er
vermoedelijk op, dat hij bij het oproepen
van getuigen en bij het kruisverhoor an
ders zal optreden dan hij tot dusver heeft
gedaan. Dit zou o.a. blijken uit de vragen,
die hy heden bij het verhoor van den ver
dachte zal stellen en die er op berekend
zijn, een tegenwicht te vormen tegen de
suggestieve verklaringen van hen, die te
gen Houptmann getuigden.
De eerste vragen, die vandaag aan Haupt
mann zullen worden gesteld zijn: le. Hebt
ge het kindje van Lindbergh ontvoerd? 2e.
Is u in den nacht van 1 Maart 1932 in Ho
pewell geweest? 3e. Is u dien dag of dien
nacht in New Jersey geweest? 4e. Wat hebt
ge met de ladder gedaan? 5e. Waarom hebt
ge de ladder bestegen? 6e. Hebt ge de los
geldbriefjes geschreven? en 7e. Hebt ge
50.000 dollar losgeld gekregen van dr. Con
don?
Vervolgens zal Reilly vragen van wien
hij de 14.000 dollar in losgeldbiljetten heeft
gekregen, welke verborgen waren in zijn
garage. Hauptmann zal antwoorden, dat
deze biljetten hem gegeven zijn door Isidor
Fisch, die, zooals bekend, inmiddels is
overleden.
Na Hauptmann's verhoor, zal als tweede
getuige Hauptmann's vrouw, mevrouw An
na Hauptmann voor de jury verschijnen.
Men ziet de hervatting van het proces
hier algemeen met spanning tegemoet,
daar zich, naar men verwacht, tal van
nieuwe verwikkelingen zullen voordoen en
tal van nieuwe namen zullen worden ge
noemd.
Hauptmann weer herkend.
Voor de vijfde maal in het verloop van
de verhandeling van het Lindbergh-procee
is de hoofdbeklaagde Hauptmann, zoo al
niet als voornaamste dader dar toch als
medeplichtige aan de ontvoering van baby-
Lindbergh geïdentificeerd.
Een bekende van den gevolmachtigde
van Lindbergh, dr. Condon, Alexander
genaamd, werd gisteren als getuige opge
roepen en verklaarde bij confrontatie met
Hauptmann, dat deze de man was, dien hij
in den tijd van de onderhandelingen over
het losgeld op het station van een New-
Yorksche voorstad spionneerend rond dr.
Condon had zien sluipen.
Overigens had gisteren een nieuw ver
hoor plaats van den grafoloog. .Ostborne,
die, zooals bekend, in de zitting van Vrij
dag verklaard heeft, dat het briefje, waar
in van Lindbergh het losgeld geëischt werd
door Hautpmann geschreven was. Ostborne
werd gisteren door den hoofdverdediger
van Hauptmann, Reilly, in een uiterst pijn
lijk kruisverhoor genomen.
PETROLEUMPIJPLEIDING IN IRAK
GEOPEND.
De koning van Irak heeft gisteren de
groote petroleum-pijpleiding, .die de petro-
leumvelden in Mesopotamië met de Mid-
dellandsche Zee verbindt, geopend.
Door een simpele handbeweging, het
drukken op een knop, heeft de koning den
1920 K.M. langen weg vrijgemaakt, welken
de petroleum van de olievelden naar de
zee moet afleggen.
H. MIS ONDER DEN GROND.
Voor slachtoffers van mijnramp.
Voor de eerste maal en met bijzondere
toestemming van het Vaticaan werd onder
den grond een H. Mis opgedragen. Dit had
plaats in de mijn de „Esperance" te Mon-
tigny bij Luik.
Deze H. Mis werd opgedragen tot inten
tie van de slachtoffers van deze mijn. In
een laag gewelf op 700 M. diepte was een
klein altaar geplaatst, met een van denne-
takken gemaakt kruisbeeld in het midden.
Op het altaar bevonden zich enkele bran
dende mijnlampen om de kaarsen te ver
vangen.
Op den harden grond knielden honder
den mijnwerkers met eveneens brandende
lampen bij zich.
De -H. Mis werd opgedragen door den
overste van de aalmoezeniers van den ar
beid.
ZUSTER VAN WIJLEN KONING ALBERT
TREEDT IN HET KLOOSTER.
Prinses Josephina van België, 'weduwe
van prins Karei von Hohenzollern, wordt
a.s. Zondag 20 Januari opgenomen in het
St. Liobaklooster te Guntersthal bij Frei
burg in Zwitserland.
Prinses Josephina Carola Maria Alber-
tina is de zuster van wijlen koning Albert
en prinses Henriette, hertogin van Ven-
dome. Zij werd geboren te Brussel op 18
October 1872. In 1894 trad zij ir het huwe
lijk met prins Karei von Hohenzollern, die
overleed op 2 Febrüari 1919. Sedertdien
leeft de prinses teruggetrokken op een kas
teel in het Rijnland. De laatste maal dat
zij zich te Brussel bevond, was op 20 Fe
bruari 1934, ter gelegenheid van de begra
fenis van haar broer, koning Albert.
KATHEDRAAL IN GEVAAR.
Duiven nestelen zich in de gevelbeelden.
De beroemde kathedraal van Rouaan
loopt gevaar haar honderden aan den bui
tengevel aangebrachte heiligenbeelden te
verliezen. In een door bouwdeskundigen
geteekende petitie wordt gezegd, dat in elk
beeld eenige duiven zijn genesteld en dat,
indien dit voortduurt, de beelden dreigen
te vergaan.
De vogels hebben reeds onmetelijke
schade aangericht, niet slechts aan de
beelden, maar ook aan het prachtige kant
beeldhouwwerk van den gevel. De prach
tige gebeeldhouwde voorstellingen zooals
„Het feest van Herodes", „St. Stefanus
Martelaar" en „De bekroning van Maria"
krioelen van de duiven.
Teneinde verdere vernieling te voorko
men bevelen de architecten aan de nesten
uit te halen en de vogels te dooden.
GRANDIOOS CHRISTUSBEELD
IN BARCELONA.
Het grootste bronzen beeld ter wereld.
Naar de Barceloneesche correspondent
van „El Debate" meldt, is men aldaar op
het oogenblik bezig met het gieten van een
grandioos Heilig Hartbeeld in brons.
Voor de uitvoering van het model wer
den twintig ton leem en vijftien ton gip»
gebruikt, terwijl voor het gieten van het
reuzen beeld zestig duizend kilogram ko
len, veertig duizend kilogram hout en
twaalf duizend kilogram brons noodig zijn.
Het beeld, dat ontworpen is door den
Spaanschen beeldhouwer Marés en bekos
tigd. is van uit alle deelen der wereld bij
eengebrachte giften, zal worden opgericht
op het hoogste punt van Barcelona, den
Tibidabo, vanwaar het de geheele stad zal
beheerschen.
Het statue wordt nog een meter hooger
dan het beroemde Columbus-monument,
dat zich verheft op den „muelle de la Paz"
in de haven van Barcelona en dat totdus-
ver het grootste uit brons gegoten beeld
ter wereld was.
De Katholieke Spaansche bladen wijzen
alle op de beteekenis van het feit, dat dit
majestueuze Heilig Hartbeeld juist een
eereplaats krijgt in Barcelona, dat het
zwaarst van alle Spaansche steden door
„de golf van materialisme en paganisme
geteisterd wordt".
