HULP IN NOOD Geijtenbeek's Fotohandel HswsaQQPil ZATERDAG 5 JANUARI 1935 DE LEÏDSCHE COURANT VIERDE BLAD. - PAG. 14 AFDEELING LEIDEN OFFIC1EELE MEDEDEELINGEN. 1935. Bij den aanvang van 1935 wenscht het Bestuur u, leden, van harte een gelukkig jaar toe; een jaar, waarin God's onmisbare zegen over u allen en uwe huisgezinnen in overvloedige mate moge nederdalen. Dat die zegen op de allereerste plaats uw ziele- leven sterke, opdat vrede en blijdschap in uwe harten wone en u bij alle rampen en tegenspoeden opbeure! Dat die zegen ook uwe dagelijksche zorgen, ook de lichame lijke verlichte, of u die met liefde en op offering doe dragen om u rijke vruchten voor het ^hiernamaals te verwerven! Moge 1935 voor u in alle opzichten een gezegend jaar zijn! Zalig Nieuwjaar- Het Bestuur. Ledenvergadering op Dondag 17 Januari as. in de Kleine Stadsgehoorzaal. Agenda: 1. Verkiezing bestuursleden. 2. Jaarverslagen. 3. Lezing door mej. Schmidt uit Voor burg: „Moderne Jeugd". Tot slot eenige verrassingen. Wachtuur bij het H. Sacrament. De aan melding van nieuwé leden loopt vlot. De nieuwe Haagweg-parochie telt al niet min der dan 50 leden. Oegstgeest talmt nog een beetje. Deze parochie mag niet achterblij ven. Daarom is het wellicht van belang mede te deelen, dat ook zij, die geen lid van den Vrouwenbond zijn, zich voor het Wachtuur kunnen aanmelden. Deze niet- leden hebben geen aanmeldingsformulier ontvangen, maar zij kunnen dit bekomen bij mevrouw M. H. G. Kluijtmans-Berger, Oranjelaan 10 en by Mevrouw J. W. M. Rübenkamp-van Berkel, Geversstraat 63. 6 Januari 1935. Sociale Zondag. Uitge schreven door „Katholiek Leiden", waarop verwacht worden alle bestuursleden der Afdeeling en der Onderafdeelingen. 's Morgens ten half negen H. Mis in de kapel van de R.K. Jongens H.B.S., Mariën- poelstraat. Daarna gemeenschappelijk ont bijt (kosten 0.50), waarna lezing door dr. Jos. de Boer, Rector van het R.K. Meisjes lyceum te Gravenhage. MISSIE NAAI-VEREENIGING „ST. FRANCISCUS XAVERIUS". Onderstaanden brief ontvingen wy van Pater Kouwenhoven, Missie-Procurator te Kaatsheuvel, naar aanleiding van een zen ding kleeding door ons gezonden voor de Missie van Pater Jansen, Missionaris te Te ring N. O. Borneo. Geachte Dames der Missie naaikring „St. Franciscus-Xa- verius" te Leiden. Vervuld van dankbaarheid en hoogach ting voor uw nissien aai kring haasten wij ons u te antwoorden op de mooie ontvan gen zending kleprtjes, communiedwaal enz. Vervuld van dankbaarheid, omdat u door het zenden van de jongenspakjes een wel daad doet aan onze zware missie onder de Dajaks. Hoogachting hebben we voor uw missienaaikring, omda* het vervaardi gen van kleeren voor onze Dajaksjongens meer offergeest vraagt, dan het borduren van een mooi altaarkleed. Want met het maken van een mooi stuk borduurwerk smaakt men zelf het genot van zyn kun nen en dwingt men de bewondering af van de menschen, maar het maken van eenvou dige jongenspakjes kan soms eentonig worden en de moeite die men er voor be steedt wordt door de menschen niet ge zien. Daarom draagt uw missienaaikring onze hoogste hoogachting weg. De goede God zal uw werk zegenen en opdat die zegeningen des te overvloediger zullen zijn, zullen we onze wenschen ver gezeld doen gaan van ons gebed. En de kinderen, die de kleertjes zullen dargen, maakt u zoo gelukkig. Ze hebben niets, ab soluut niets. Ze zijn dikwijls van de meest arme ouders en moeten door de paters, broeders en zusters opgevoed worden naar lichaam en ziel. Momenteel telt onze mis sie-statie te Tering, centrum van Oost- Borneo, ongeveer honderd en veertig leer lingen, terwijl de zusters bovendien nog ongeveer veertig meisjes moeten opvoeden. Het Dajaksmeisje echter maakt gaarne on der de leiding van de zusters haar eigen kleeren en kan zich dan opsmukken naar eigen smaak. Maar om honderd veertig jongens, die graag ravotten, fatsoenlijk in de kleeren te houden, vraagt zorg en dik wijls groote zorg. Daarom dan, geachte dames, dank, groo te dank voor uw edelmoedigheid. En weest er van overtuigd, dat uit het hart van de uitwendig ruwe Dajak menig dankgebed zal opstijgen tot God, om Hem te danken voor zooveel goede menschen in Holland. Pater Jansen is sinds enkele maanden overgeplaatst naar onze missiepost te Sa- marinda aan de kust en zal daarom de K. DIOC. VROUWENBOND blijde gezichten niet kunnen zien van zijn jongens te Tering waaronder hij zoo gaarne werkte. Toch zal hij niet minder verheugd zijn, wanneer hij van ons hoorl; wat de missienaaikring te Leiden voor zijn volkje heeft gedaan. Onze arme missie blijvend aanbevelend in uw gebed en edelmoedigheid. w.g. Pater KOUWENHOVEN. VER. „SANCTA VERONICA". In de eerste rubriek van 1935 mogen wy zeker niet nalaten onze beste wenschen aan te bieden, zoowel lichamelijk als gees telijk, voor al onze donatrices en mede werksters en tevens aan allen onzen har- telijken dank te betuigen voor de voort durende steun, die wij mogen ondervinden. Een apart woord van innigen dank, voor den gullen onbekenden gever of geefster, dien ons op Oudejaarsavond verraste met een enveloppe met 50.en aan degene die ons ƒ5.schonk. Wat kunnen wy hiermede weer veel goed doen! 't Stemt zéér prettig, 't jaar op zoo'n ma nier te kunnen aanvangen; ook de eerste zitting in 't nieuwe jaar is voorbij, en mocht zich in een drukke belangstelling verheu gen! Moge 't zóó blyven; 't ziet er nog niet naar uit, dat de tijden spoedig beter zullen worden en door samenwerking kan er zoo enorm veel bereikt worden! Helpt de Stille Armen door uw daadwer kelijken en financieelen steun; God zal u hiervoor ioonen. Secretaresse, Mare 23. IMTERPARQCHIEELE DE NIEUWE CENTRAAL-PRAESES. Wat in veler harten gehoopt werd en zoo nu en dan als meening geuit werd, is thans werkelijkheid geworden. Onze oud-Gezellenvader, rector H. v. d. Ven, is weer teruggewonnen voor het Ge- zellenwerk in de hooge verantwoordelijke functie van Centraal-Praeses. Het is een eer voor hem, maar ook voor onze Leidsche Gez. Ver., waar we hem als vice-Praeses hadden van Febr. 1929 tot Sept. 1933, in welke periode hij zich heeft doen kennen als een op en top Gezellen- vader. Daarvan getuigde wel zeer bijzon der het oprecht dankbare afscheidsfeest, toen oud en jong zijn heengaan als een offer voelden. Nu is hy terug in het werk van Kolping en met vertrouwen aanvaarden de 12000 Gezellen van Nederland zyn leiding. Centraal-Praeses v. d. Ven, proficiat en wij, Leidsche Gezellen, beloven U: trouw aan ons program, trouw aan Kolping! S. M. IN DEN GREEP VAN GOD'S LIEFDE. Waar een jaar lang tientallen naar ver langd hebben is wederom voorbij. Onze Kerstretraite in Noordwijkerhout mogen we met recht noemen de greep van de goddelijke liefde, omdat zonder twijfel in die dagen de afstand tusschen Schepper en schepsel verkleind wordt; en het is naar dat gebeuren, waarnaar steeds velen ge trokken worden. In den middag van eersten Kerstdag had per autobus de uittocht plaats naar Noord wijkerhout. In het Clemens-huis werden de 40 retraitanten begroet door de Paters Redemptoristen: Lourysen, van Rijns- oever en Hildebrand en had ook de ken nismaking plaats met retraitanten uit en kele andere plaatsen. 's Avonds werd de retraite geopend met een kort Lof, waarna in een bezielende predikatie werd gememoreerd, hoe wij uit verkoren waren om heel dicht by Jesus ons leven te herzien in het stralpnd licht van de goddelijke genade. In de stroomin gen van het leven op de altoos deinende wereldzee komt het scheepje van onze ziel niet tot rust. Daarom moeten we ermee de haven in en de haven voor 's menschen ziel is het retraitehuis. In de stilte spreekt God tot de zielen. En op den feestdag van St. Stephanos weerklonk het priesterwoord in onze zie len omtrent ons levensdoel en de midde len, die ons daar brengen. God gaf de H.H. Sacramenten, het gebed en die eenvoudige middelen van versterving. Egoisme moet verdrongen worden door wilskracht, want onze natuur moeten we er onder houden. Dat leert ons de „heilige Kolpingszoon", die in het verre Indië als voorbeeldig ka tholiek leefde en stierf. Dat leven van een der onzen heeft ons allen diep ontroerd en veel geleerd Het schild van ons geloof moeten we veel vaker hanteeren en intens katholicisme moet den Kolpingszoon voeren tot de be leving van zijn devies „Godsdienstzin". Ra dicalisme is een woord, dat tegenwoordig veel wordt gehoord, maar radicaal katho licisme, dat niet afbreekt of schippert, eischt van den mensch het aanvaarden van wat de H. Kerk leert. En Christus spreekt tot ons door Paus en Bisschoppen, dus is hun woord ons richtsnoer. De ge loofsafval in vele landen, het stabiele cijfer in ons land, het gemak waarmee verma ningen van Bisschoppen genegeerd wor den, dat alles spreekt van katholicisme la een doorweekt beschuitje. Daarom moet de jonge generatie pit en ruggegraat hebben. Vrijdagmorgen was het moment der al- gemeene H. Communie en heeft in allen getrild het hooglied van dankbaarheid. Mijn God, wat praten we van gelukkig en blij gelooven. Nee maar, dan moet je het meemaken in een retraite, waar een he melweelde de menschenziel diep beroert.. Stonden van stille verrukking, die je nooit kunt vergeten. Het Lof als plechtig slot werd gecele breerd door den vice-Praeses, kap. Schra- ma. En het daarna gezongen lied van „Lof en Dank" vertolkte wel aller gevoelen; want scheiden is ook daar zoo'n beetje sterven. Na het diner sprak de vice-Praeses een woord van felicitatie aan zyn Gezellen. Hij was zeer dankbaar voor het mooi getal deelnemers, maar vroeg dan ook aller actie voor de zoo mooie Retraiteclub. Het bijwonen der recollectie en het propagee- ren der retraite moet het werk van allen zyn. Uit naam der retraitanten heeft hierna de clubvoorzitter dank gebracht aan de eerw. Paters en een conclusie gegeven aan allen, die dag aan dag God danken voor wat Kolping schiep in zijn vereeni- ging. De Directeur sprak tenslotte zijn groote voldoening uit over deze retraite, die door allen uitstekend gemaakt is. Het was de laatste van 1934, maar de beste van de besten. Dan was het afscheid nemen en bracmen de autobussen ons weer in de Sleutelstad. Trouw aan Christus Trouw aan Kol- pingl Severuï. DANKBAAR. Als ik hierboven schrijf dankbaar, dan kunnen wij dit met recht zeggen, want onze retraite is uitnemend geslaagd. En dat hebben wy op de eerste plaats te dan ken aan onzen grooten Koning Christus, maar daarnaast aan de eerw. Paters voor de predikaties, die diepen indruk op ons hebben gemaakt. Dankbaar dat ook het stilzwijgen zoo schitterend is gegaan. Dankbaar vooral zijn we dengenen, die ons in de laatste weken met milde hand hebben gesteund. Er zijn daarbij perso nen, die van het weinige wat ze hadden nog mild hebben bijgedragen en meni- maal zyn we ontroerd door de vrijgevig heid van spontane Gezellen. Zoo is het be stuur in staat gesteld een aantal werkloo- zen mee te doen gaan ter retraite. Wat een heerlijk werk van apostolaat hebben die gevers verricht. Daar zullen zij voor gezegend worden en wij hebben in de re traite voor onze weldoeners gebeden en in de H. Communie hen bij God aanbevolen. Mocht het in de toekomst nog eens noo- dig zijn een beroep op u te doen, wilt dan weer edelmoedig iets voor dat doel afzon deren. W. WEER TERUG EN WAT NU? De Kerstretraite is goed geslaagd. Maar van nu af aan moeten we weer meteen aan den slag voor het volgend jaar. Welnu, sparen, sparen en sparen, een goed middel in drie deelen. Vijf cent reeds wordt genoteerd, elke by eenkomst kunt ge terecht, de huismeester is immer bereid. Zelf sparen en leden winnen, dat nu! Het Bestuur. DE SOCIALE ZONDAG. Een mooi getal commissarissen en be stuursleden van Onderafdeelingen zal morgen deelnemen aan de bijeenkomst van „Kath. Leiden". Als de agenda iets vlugger afgewerkt wordt, dan verleden jaar, wordt het een aangename en leerzame morgen. STUDIECLUB. Donderdagavond om half negen wordt voor de leden een „vraagavond" georgani seerd. Ditmaal zijn er bijzondere bij, die aller aandacht verdienen. Het bestuur ver trouwt dan ook op de komst van vele Ca- nisianen. SPAARKAS „ST. JOSEPH". Van nu af aan zal de spaarkas zitting houden alléén op de eerste en derde Zon dag van iedere maand. Voor spoedgevallen kan men zich mel den by den administrateur Heerenstr. 25. Raad v. Bestuur. ST. PETRUS LIEFDEWERK. Maandagavond om half negen moeten alle zelateurs komen afrekenen, ook de genen, die de laatste maanden niet afge rekend hebben. In verband met het afslui ten van het boekjaar, moet alles afgere kend worden bij den Hoofdzelateur. Laat nu geen enkele zelateur verzuimen Joego-Slavië drijft „vreemde lingen" uit. Onder de algemeene deelneming van de bewoners der stad Pécs werd op den 2den Kerstdag aldaar ten grave gedragen een der drieduizend ongelukkigen, die door de Servische dictatuur niet langer werden ge duld op hun eigen geboortegrond. Het was een tachtigjarige vrouw, de weduwe Léde- rer, die reeds jaren op haar ziekbed lag, aan handen en voeten verlamd. Toen de Servische gendarmen haar beva len, onmiddellijk Joego-Slavië te verlaten, kon zij derhalve dit wreede bevel niet op volgen. Doch het barbarendom van den Balkan wist raad. Ondanks het hartver scheurend gejammer der hulpbehoevende oude vrouw en de protesten van den ge neesheer, werd zij op een van karabijnen geïmproviseerde draagbaar naar het station vervoerd en liggende op den vloer van een bagagewagen bereikte zij de Hongaarsche grens. Na aankomst te Pécs werd de zwaar zieke vrouw direct in het ziekenhuis opge nomen, waar ze tengevolge van de door stane angsten en ontberingen op den voor avond van het Kerstfeest bezweek. Dit sobere berichtje kan men lezen in de „Pesti Hirlap" van 28 Dec. j.l. Het verhaalis slechts een kleine trage die uit de zee van jammer, waarin mil- lioenen menschen door de vredesverdra gen werden gestort. Drieduizend ongeluk kigen werden in enkele dagen uitgewezen, midden in den winter, met achterlating van huis, land en vee en van alles wat hun dier baar was. Zij moesten boeten voor den moord te Marseille, want het tot een deli rium van wraakzucht opgezweepte Servi sche element moest eenigszins worden te vreden gesteld, toen men bemerkte, dat de beschuldiging te Genève niet door een veroordeeling zou worden gevolgd. Ofschoon op aandrang van Engeland de uitwijzingen op groote schaol zijn stopge zet, gaan ze op kleinere schaal geregeld voort en duizenden Hongaren, die liet on geluk hebben, door de grenzen van Tria non tot een anderen staat te behooren, wachten in angst en vrees wat de dag van morgen brengen zal. De onmenschelijke wreedheid te beschrij ven, waarmede de uitdrijving gepaard gin gen, zou te veel ruimte vragen. Om ze te be seffen, zou men met de mentaliteit van den Balkan bekend moeten zijn. De berichtge vers der Engelsche bladen, die de ongeluk kigen over de Hongaarsche grens zagen komen, spraken vol verontwaardiging over „een oorlogstoestand in vredestijd". Ouders werden naar het station gedre ven en in den gereeds taanden trein geduwd, terwijl hun kinderen op de schoolbanken zaten. Kleine kinderen, die nauwelijks zich zelf konden helpen, werden uit de armen van grootouders gerukt, die zich met hun opvoeding belast hadden. Zonder eenig ge leide kwamen ze op de Hongaarsche grens stations aan. Vreeselijk waren de tooneelen, die zich op het station te Szeged afspeelden. Een moeder, krankzinnig geworden, moest onder hevig verzet worden weggeleid. Haar kinderen waren ginds in het land van het barbarendam achtergebleven. Sommigen der slachtoffers werden des nachts uit hun bed gehaald. Ze kregen zelfs geen tyd om zich voldoende te kleeden. Dikwijls gebeurde het, dat het Servische plebs reeds gereed stond, zich van de ach tergelaten eigendommen meester te maken, zoodra de verjaagden hun erf zouden ver laten hebben. En onderwijl werd de hooge vergadering te Genève met een kluitje in het riet ge stuurd. Het gold hier, volgens Belgrado, slechts enkele vreemdelingen, waartegen Joego-Slavië zijn eigen onderdanen vanwe ge de werkloosheid te beschermen had. Het waren maar vreemdelingen. Doch van zulke „vreemdelingen", wier eenigste misdaad het is, dat ze als Hongaar geboren werden op den grond, die door de over winnaars als belooning aan hun vazallen werd weggeschonken, wonen er tienduizen den in de landen der Kleme Entente. Met opzet wordt hun het staatsburgerschap ont houden, om ze op elk gewenscht oogenblik over de grenzen te kunnen werpen. Velen dezer ongelukkigen hebben reeds meer dari vijftien jaar alle moeite gedaan en al hun spaarpenningen geofferd, om het burger schap machtig te worden, doch tevergeefs. Zoo bezitten b.v. van de 88.000 inwoners der vroeger Hongaarsche stad Nagyvarad (thans Roemenië) 32000 't burgerschap niet. De vaderlandsloozen zyn bijna allen Hon garen. De schandelijke uitdrijvingen uit Joego- Slavië hebben ook in Roemenië reeds school gemaakt. De chauvinistische „Uni- versul" te Boekarest eischt thansdag op dag de snelle verromaniseering van het oeroude Hongaarsche Zevenburgen. Hier mede in verband moet worden gebracht het vermoedelijk reeds zeer nabije aftre den van den Roemeenschen minister Ja- mandi, die zich te welwillend jegens de Hongaren had getoond en openhartig de bekentenis had afgelegd, dat het onmoge lijk was, de steden van Zevenburgen, die 15 jaar geleden nog voor 90 pet. Hongaar sche steden waren, met één slag te verro- maniseeren en dat tegenover de minder heden een gematigde politiek moest worden gevoerd. De wereld moet er zich onder deze om standigheden maar niet over verwonderen, als wellicht reeds spoedig zal blijken, dat ondanks de plechtigste verzekeringen van vredesgezindheid, die men elkander als om strijd geeft, de vrede thans meer verwij derd is, dan op den dag, toen de „vrede" gesloten werd. A. en wie Maandag met kan, rekent Zondag dan af. En het nieuwe jaar met meer liefde be ginnen. We werken immers voor een prachtig doel! flUTOIHflATi ROLFILMS Breestraat 79 hoek Diefsteeg Ontwikkelen en afdrukken voor Amateurs KALENDER DER WEEK DE HEILIGE DRIE KONINGEN. In deze week dagelijks Gloria en Credo. De Prefatie en het gebed: „Communican- tes" van Driekoningen. Kleur: Wit. ZONDAG 6 Jan. Feestdag van de Open baring des Heeren aan de Heidenen of Driekoningen. Mis: Ecce. Vandag herdenkt de H. Kerk de Open baring des Heeren aan de heidenen in de roeping van de drie koningen. Dankbaar herdenken wij heden, hoe over het Jeruza lem van onze ziel reeds lang de glorie des Heeren is opgegaan in ons H. Geloof. (Epis tel). Moge ons geloof eenmaal overgaan in een zalig aanschouwen in den hemel (Gebed). Dat mogen wij verhoopen, ais wij weten te offeren aan Christus het goud van onze liefde, de wierook van innig ver keer met God in het gebed en de myrrhe der bittere verloochening van eigen wil (Graduale; Evangelie; Offertorium; Stilge- bed). Toonen wij ons dezen dag vooral mis sionarissen van gebed. Vragen wij de be keering der arme heidenen; dat ook zjj mogen wandelen in het licht van Christus, als genadekinderen in Zyn heilige liefde. Offeren wij voor die intentie ons heilig en aanbiddelijk Smeekoffer, waardoor de eer ste Missionaris Jesus Christus Zichzelven offert aan Zijn hemelschen Vader. MAANDAG 7 Jan. 2e dag onder het Drie koningenoctaaf. Mis: Ecce (als gisteren). 2e gebed ter eere van Maria (Deus, qui salu- tis)3e voor Kerk of Paus. „Jeruzalem, uw licht is gekomen en de glorie des Heeren is over u opgegaan en de heidenen zullen wandelen in uw licht Alleluja". DINSDAG 8 Jan. 3e dag onder het Drie- koningenoctaaf. Mis als gisteren. „De ster schittert als een vlam en wyst den Koning der koningen aan. De Wyzen zagen haar en offerden aan den grooten Koning hunne gaven. WOENSDAG 9 Jan. 4e dag onder het Driekoningenoctaaf. Mis als op Maandag. „Vóór de morgenster geboren en vóór de eeuwen is de Heer, onze Zaligmaker aan de wereld verschenen". DONDERDAG 10 Jan. 5e dag onder het Driekoningenoctaaf. Mis als op Maandag. „Vanuit Bethlehem, grooter dan de groot ste steden, verkondigt een ster, die in glans en licht de zon overtreft, aan de landen, dat God in het aardsche vleesch geko men is. VRIJDAG 11 Jan. 6e dag v. h. Drieko ningenoctaaf. Mis als op Maandag. 2e ge bed v. d. H. Hyginus, Paus en Martelaar; 3e ter eere van Maria. „Jesus, die aan de menschen versche nen zijt, U zy met den Vader en den H. Geest glorie in de eindelooze eeuwen". ZATERDAG 12 Jan. Feestdag v. d. H. Fa milie, Jesus, Maria en Joseph. Mis: Exsul- tet. 2e gebed v. d. Zondag onder het octaaf van Driekoningen; 3e v. h. Driekoningen octaaf. „Ofschoon Christus God is, heeft Hij Zich vernietigd door de gestalte van een dienst knecht aan te nemen. Hy heeft Zich verne derd en is gehoorzaam geweest aan Maria en Joseph". IN DE KERKEN DER E.E. P.P. FRANCISCANEN: Alles als in bovenstaande kalender v. h. Bisdom. Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr. Een „lauw volk" zóó worden we dikwijls genoemd; natuurlijk is die titel onjuist, maarals men de vele auto-ongelukken door on achtzaamheid en roekeloosheid na gaat en als men dèn ziet, hoe weinig „ze" zich aantrekken van de ver keersregels, danja, dan is die naam toch nog niet zoo slecht gekozen - -1 Deze rubriek verschijnt des Zaterdags om de veertien dagen. Brieven, vragen en mededeelingen te richten aan een der redactieleden: Mejuffrouw LAURA WERY, Pieterskerkkoorsteeg 15, Leiden; Zr. 1. VAN DEN ABEELEN, Willem de Zwijger- laan 25. Oegstgeest; Mevr. FEHMERS—BOER KNOTTNERUS, Warmonderweg 37. Janiiim (Louwmaand)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1935 | | pagina 14