HOE MEN TOEGANG KRIJGT TOT DE HOOGSTE KRINGEN.
DE TELEFOON EN DE TELEFOON-JUFFROUW.
RONDOM DEN HOORN.
HALLO
BITTE
ARE YOU THERE?
J' éCOUTE
In het oerwoud houdt men er een
eigen meening op na.
Wij kunnen ons haast niet voorstellen, dat
er een tijd is geweest, waarin de men-
schen het zonder telefoon moesten stellen.
Toch ligt deze tijd nog niet zoo ver ach
ter ons, daar de uitvinding van de tele
foon eerst van zeventig jaar geleden da
teert. Als uitvinders van de telefoon zijn
aan te wijzen de Duitscher Philip Reiss,
een onderwijzer uit Friedrichsdorf, en de
Amerikaan Dr. Alexander Graham Bell
uit Boston. In de eerste jaren van het be
staan der telefoon was het aantal aanslui
tingen slechts zeer gering, doch toen na
eenige jaren het toestel steeds meer werd
vervolmaakt en het publiek er het gemak
van ging inzien, werd het getal der aan
sluitingen steeds grooter.
Toenemende populariteit.
Waren er in 1877 in Amerika slechts 800
aansluitingen, vier jaar later bedroeg dit
cijfer ongeveer 55.000, hetgeen de steeds
toenemende populariteit van de telefoon
wel demonstreert, in 1877 kwam de tele
foon naar Nederland, waar zij het eerst
haar intrede deed te Amsterdam. Hier
werd met 40 aansluitingen begonnen, welk
Te Londen is een school, waar de jeugd reeds
vroegtijdig met het telefoontoestel leert
om gaan
cijfer momenteel ongeveer 32.000 be
draagt. Het aantal telefoon-abonné's over
de geheele wereld bedraagt thans c.a. 32
millioen, waarvan 60 pet. in de Ver. Sta
ten en 28 pet. in Europa.
Uit de statistieken, welke de laatste ja
ren zijn opgemaakt, is gebleken, dat in ons
land vrijwel het meest wordt getelefo
neerd, n.l. gemiddeld 1900 gesprekken per
abonné per jaar. In Groot-Brittannië wor
den in één jaar in totaal c.a. 1.500.000.000
telefoongesprekken gevoerd, waarvan
1.300.000.000 stadsgesprekken en 2.000.000
gesprekken -met het Europeesche vaste
land en de rest interlocale telefoonge
sprekken.
Intensieve propaganda
Sinds langen tijd wordt in Engeland
door de directies van de verschillende te
lefooncentrales een intensieve propaganda
gevoerd, opdat een zoo groot mogelijk aan
tal menschen een telefoonabonnement zul
len nemen. Een staf van propagandisten is
voortdurend aan het werk om het publiek
de voordeelen van het bezit van zulk een
toestel uiteen te zetten. Van tijd tot tijd
wordt deze propaganda-arbeid zelfs aan de
deur verricht. Het voornaamste punt, waar
op de propagandisten wijzen, is, dat het
bezit van een telefoontoestel slechts 11.50
per week kost. Meer dan eens werden
hierbij merkwaardige ervaringen opge
daan. Hier van terloops enkele amusante1
voorbeelden. Toen een dame hoorde, dat
het abonnement haar slechts ƒ1.50 per
week zou kosten, bood zij den beambte
een daalder aan met het verzoek: „Ik zou
graag een telefoon voor één week hebben;
mijn kleinzoontje komt n.l. bij mij op va-
cantie en dan heeft hij tenminste iets om
mee te spelen".
Er hoorde een tafel bijl
Een ander geval was dat van een Schot,
die op de vraag of hij een wand- of een
tafeltoestel wenschte, na lang denken ant
woordde, dat hij maar het liefst een tafel
toestel had. Eenige dagen, nadat het toe
stel was geleverd en de man aangesloten,
belde de Schot de telefoon-administratie
op en vroeg woedend, wanneer nu einde
lijk de tafel kwam, welke bij het toestel
hoorde!
In België bedroeg het aantal telefoon-
abonné's in 1914 ong. 50.000 en thans c.a.
250.000. In 1929 bèdroeg het aantal locale
gesprekken daar te lande ongeveer 160
millioen, terwijl verleden jaar 200 millioen
werd gehaald. Zagen wij boven, dat het
aantal telefoon-abonné's over
de geheele wereld ong. 32 mil
lioen bedraagt, dan is het te
begrijpen, dat er ook veel tele
foontoestellen over de aarde
zijn verspreid. In begin 1929
waren er op de geheele wereld
32.7 millioen toestellen, waar
van 19.3 millioen in Amerika,
9.2 millioen in Europa. Op 1
Januari 1931 bedroeg het aan
tal 35.300.000, een toename met
driekwart millioen sinds 1 Ja
nuari 1930. Hiervan hadden
Noord-Amerika 21.695.400 of
ca. 63 pet., Europa 10.035.000 of
29 pet., Azië 1.201.000 of 3 1/2
pet.; hierop volgen Oceanië en
Zuid-Amerika, terwijl Afrika
slechts 236.000 of minder dan
driekwart procent als laatste
der werelddeelen ver achter
aan komt.
Amerika slaat het record.
De Ver. Staten bezitten meer
dan de helft van 's werelds te
lefonen met een totaal van
20.201.000; Duitschlands aan
deel is 9 pet., Engelands 5 1/2
pet., Canada's 4 pet en Frank-
rijks 3 pet. Het meerendeel der
telefonen, n.l. 24 millioen, is
privaatbedrijf, doch hieraan
neemt Europa slecht 1.239.800
deel, daar in dat werelddeel
verreweg de meeste telefoon
systemen staats- en gemeente
bedrijven zijn; de zes steden
met de meeste telefonen zijn:
San Francisco met 40 op elke 100 inwoners,
Washington met 33, Denver en Seattle met
elk 32, Stockholm en Los Angeles elk met
31. Dan volgen Chicago, Ohama, Toronto,
Minneapolis, New-York, Pittsburg, Mon
treal Oslo, Kopenhagen en Zurich Parijs
heeft 12 per 1000 inwoners en Londen nog
geen 9.
Nederland en België bovenaan
Beschouwt men het aantal telefonen per
vierkanten k.m. als basis, naar welke de
welvaart van het land kan worden ge
schat (zooals veelal wordt gedaan), zoo
staan Nederland en België bovenaan met
22 per vierkanten k.m., Denemarken en
Groot-Brittannië met 21, Zwitserland met
18, Duitschland met 17 en de Ver. Staten,
Frankrijk en Zweden met resp. 6, 5 en 3.
Steeds meer nieuwe vindingen worden op
het gebied van de telefoon gedaan.
De telefoon als typiste
Zoo werden bij de Duitsche Rijkspost
proeven genomen met een telefoon, waar
aan een letergraaf was verbonden; dit is
een soort electrische schrijfmachine, welke
de mededeelingen zoowel neerschrijft als
ontvangt; degene, die een telefoongesprek
voert, kan met dit toestel zijn mededeelin
gen, wanneer het hem raadzaam voor
komt, ook schriftelijk-telefonisch doorge
ven. Dit is vooral bij geheime mededeelin
gen in zaken van zeer groot belang. Ook
als de abonné, dien men opbelt, niet thuis
is, kan men hem met dit toestel de bood
schap schriftelijk afgeven. Het toestel is
n.l. zoo ingericht, dat na een bepaald aan
tal belsignalen de telefoonschrijfmachine
van den afwezige automatisch worden in
geschakeld, en degene, die hem opbelde,
kan zijn mededeelingen schriftelijk over
brengen.
Is in Amerika en Europa de telefoon bij
na zoo goed als onmisbaar geworden, in de
wildernis van Zuid-West-Afrika blijkt
echter aan het onderhouden van een tele
foonverbinding zeer veel bezwaren te zijn
verbonden.
Hoe bavianen en apen over de
telefoon denken
Deze bezwaren worden hoofdzakelijk
gevormd door olifanten, giraffen, bavianen
en apen, die het vooral hebben voorzien
op de telefoon- en telegraafpalen en de
draden, welke deze palen verbinden Meer
malen komt het dan ook voor, dat de pa
len, welke men den eenen dag met veel
moeite in den grond heeft geslagen, den
anderen dag weer zijn vernield. De ba
vianen en apen vinden de draden buiten
gewoon geschikt om er hun gymnastische
toeren aan te verrichten, hetgeen nu niet
du eet bevorderlijk is voor het overbren
gen van de menschelijke stern of de morse-
teekens.
Dc bosjesman benut haar op
zijn manier
Voorts vindt de Bosjesman zoo'n kope
ren draad schitterend voor het makpn van
allerlei arm- en beensieraden. De telefoon
heeft in die streken dan ook met heel wat
moeilijkheden te kampen. Hoewel over ge
heel de aarde wordt getelefoneerd, is de te
lefoontaai toch verschillend. Wanneer de
Als Je soms haast mocht
hebben.
Vergezeld van een vrouwelijke bediende
als chaperonne, komt de telefoniste in Ma
nilla naar het kantoor. Later brengt de
dienende geest haar het ontbijt en haalt
haar ook telkens van het kantoor af, zoo-
dra het uur der aflossing is geslagen. Te
lefoniste in Manilla is een groote eer,
waardoor men toegang tot de hoogste krin
gen krijgt. Zoo'n telefoniste spreekt bui
ten'haar moedertaal „tagoloog", ook En-
gelsch, Spaansch en verschillenden onder
haar nog Chineesch en Japansch. Naast een
buitengewoon melodieuze stem bezit zij nog
de deugd van het Oosten; zij kent geen
haast! H. P. B.
Automatiseering der telefoon.
Men is druk doende om de telefoon in
Nederland geheel te automatiseeren. In de
groote steden is dit reeds voor een be
langrijk deel geschied. -Toch zal het nog
geruimen tijd duren, alvorens men met
deze werkzaamheden geheel is gereed ge
komen en men het zonder telefoonjuf
frouw zal kunnen stellen voor de locale
gesprekken. Blijkens de Memorie van Ant
woord inzake de P.T.T. begrooting zal het
automatiseeringsplan vermoedelijk eerst
In 1946 gereed zijn. Tevens vindt men in
genoemde memorie het bedrag Vernoemd,
hetwelk wordt noodig geacht om de kos
ten, hieraan verbonden, te bestrijden. De
totale kosten schat men rond 130 millioen
gulden. Op bovenstaande foto ziet men de
werklui bezig met een onderdeel der hier
aan verbonden werkzaamheden en wel het
leggen der kabels. Men ziet, dat er voors
hands vele handen werk door vinden.
Een kijkje op de telefooncentrale in een der groote steden.
In het Volkenbondsgebouw te Genève kan men met behulp
van een koptelefoon overal in het gebouw de revoeringen
vol gen.
Berlijner een telefonische verbinding
wenscht, roept hij „Bitte" en noemt het
nummer; de opgeroepene meldt zich „hier
X", terwijl de Londenaar vraagt „Are
you there?" (Bent u daar?) en de Fransch-
man zegt „J'écoute" (Is luister). Ook de
Amerikanen beginnen evenals de Berlij-
ners het gesprek met „Number please"
(alstublieft nummer De Chinees
echter weet, wat hij aan zijn goeden naam
als beleefd mensch verschuldigd is en
vraagt met veel omhaal „Day Huey bin
she ah", d.w.z. ongeveer: „Wil zoo goed
zijn mij met het juiste nummer te verbin
den."
Hoe een telefoniste wordt
aangesproken.
In Berlijn en Parijs is de telefoonjuf
frouw een „Fraulein" ot een „Mademois
elle"; in Londen echter een „hello-girl"
en in China heeft de telefoniste den titel
„Din wan sin my sum", wat zooveel be-
teekent als: een persoon, die zorg draagt,
dat de verbinding tot stand komt. Voor
den New-Yorker daarentegen is de tele
foonjuffrouw slechts ,en gedeelte van de te
lefoon zelf, om zoo te zeggen een mecha
nisch stuk van een geweldig bedrijf, zon
der welke men zich het moderne leven niet
kan indenken.
Toen de Amerikanen de Philippijnen in
bezit namen, voerden zij natuurlijk ook de
telefoon in, echter zonder de daarbij be-
hoorende vrouwelijke telefonisten. Deze
telefonisten op de eilanden zijn over het
algemeen meisjes uit de voorname fami
lies der Philippino's en zijn onderschei
den zich veel van haar collega's in andere
landen.
HOE DE UITVINDER DER TELEFOON
IN ARMOEDE STIERF.
Van den grooten Philipp Reis, den uit
vinder de telefoon, is feitelijk maad weinig
bekend, doch zeker
is het ,dat deze
man zijn leven in
armoede heeft be
ëindigd.
Reis werd geboren
te Gelnhausen op 7
Januari 1834. Na
dat hij zijn school
opleiding had ont
vangen in het Gar-
nier-Instituut te
Froedricshsdorf na
bij Hamburg en la
ter in het Hassel-
Instituut te Frank
fort a. Main, trad
hij op 16-jarigen
leeftijd in de han
delszaak als leer-
Ling; hij wijdde zich
daarnaast echter
ook aan de natuur
wetenschappen,
waaraan hij zich na
beëindiging van
zijn leertijd gaf
om zich voor het
eeraarsambte voor
te bereiden. In het
jaar 1858 kreeg hij
een leeraarsplaats
aan het Garnier-In-
stituut, waar hij op
14 Januari 1874
overleed.
Op zijn graf op
aet kerkhof te Frie-
drichsdorfs richtte
de „Physikalisch
Verein" te Frank
fort am Main een
gedenkteeken voor
hem op.
Reis besefte volkomen de waarde en de
draagwijdte van zijn uitvinding, maar hij
bezat niet de middelen en was bovendien
door ondervonden beleedigingen en te
leurstellingen en ook door herhaalde ziek
ten te zeer ontmoedigd, om zijn uitvinding
te vervolmaken. Philips Reis kreeg een
groote bekendheid, toen hij in 1861 zijn eer
ste electrischen toonoverdragers constueer-
de.
LIEFDE IS VINDINGRIJK.
De doofstommenonderwijzer Alexander
Graham Bell te Boston huwde met een
doofstom meisje en uit liefde tot haar zocht
hij naar een middel om zich met haar te
kunnen verstaan. Veel succes had hij niet
met deze pogingen, maar hij geraakte er
door op de hoogte van de uitvinding van
Reis, en diens uitvinding wist Bell te ver
beteren. In 1876 werd reeds de eerste tele
foondraad gelegd van Boston naar een op
50 km. afstand liggende plaats. Het succes
was wonderbaarlijk en van toen af hield
niets de zegetocht van den telefoon meer
tegen. Mevrouw Bell kon echter evenmin
als vroeger hooren!
DE HOOGSTE TELEFOON VAN
EUROPA.
Men kan tegenwoordig van het Jung-
fraujoch af, het hoogste spoorwegstation
van Europa, telefonisch aansluiting krij
gen met alle deelen van de wereld. Het
is een telefonische automatische installa
tie, die eenig in haar soort is. De geleidin
gen zijn geheel onderaardsch en sneeuw-
stortingen noch lawines, welke op deze
hoogten zoo veelvuldig voorkomen, zullen
er schade aan kunnen berokkenen.
WEES VOORZICHTIG MET
TELEFOONJUFFROUWEN
De speelsche schrijver Paul Achard had
in zjjn tooneelstuk „Ces dames du cen
tral" de Parijcshe telefoonjuffrouwen in
het zonnetje gezet door allerlei kwaads van
haar te vertellen. Deze kitteloorige per
soontjes hebben hem dat niet vergeven. Zij
stoorden zijn telefonische verbindingen
dermate, dat de schrijver het nationale ge
nootschap der abormé's op de telefoon in
den arm nam, teneinde te trachten aan
die directe actie paal en perk te stellen.
De administratie nam afdoende bescher
mingsmaatregelen en alle aanvragen om
Achard's nummer gingen door de handen
van de surveillante, die eischte, dat de
vrager eerst zijn eigen nummer onthulde.
Dientengevolge kon Achard rustig wer
ken enslapen.
Na een gedwongen bestand van vier
maanden zijn „zij" weer begonnen. Achard
is telefonisch weer geducht uitgescholden
de geluiden van het bureau bewezen
hem, dat „zij" het waren en later belden
„zij" zijn dokter op om dezen te melden,
dat Achard aan een crisis ten prooi was,
waarna bij de verbinding verbraken.
EEN IDEAAL VAC ANTIEOORD I
De 580 inwoners van het Engelsch dorp
je Melle, in Sometset gelegen, zijn merk
waardige lieden. Terwijl andere dorpelin
gen en stedelingen reikhalzend uitzien naar
het oogenblik, dat ook zij de zegeningen
van de moderne techniek deelachtig zullen
worden, hadden de Melleanen, wars van
alle modernisme, een adres aan Enge-
land's premier, MacDonald, gericht, waar
in zij protesteerden tegen het plan het dorp
te voorzien van telefoons. Zij maakten te
vens van deze gelegenheid gebruik den
premier eens duidelijk te maken, dat zij
over al die moderne uitvingen dacht. Niets
moeten zij hebben van electrisch licht,
noch van spoorwegen, no?h van autobussen
„Wij willen rust en vrede", heet het in het
zonderlinge verzoekschrift. „Wij willen al
die moderne uitvindingen verre van on3
houden. Wij wenschen ons leven niet te
zien verhaast en opgejaagd door nieuwig
heden welke ons in geen enkel opzicht meer
geluk kunnen bezorgen". Zou MacDonald,
die in den laatsten tijd bjj zjjn drukke
werkzaamheden conferentie op confe
rentie wel eens hebben verlangd naar
een plek op aarde, waar hem geen tele
grammen en telefoontjes kunnen bereiken,
waardeering hebben voor het oerstandpunt
zijner Melleanen?
Wij gelooven eerder, dat de officieele pe
titie van het pittoreske dorpje, welke door
alle Engelsche bladen duidelijk zichtbaar is
gepubliceerd, een averechtsche uitwerking
zal hebben. Is er voor een vermoeiden ste
deling, na een jaar hard en enerveerend
werken, een prachtiger plek om uit te rus
ten te bedenken dan het dorp Melle in So-
Somerset?
DE EERSTE BRUIKBARE LUIDSPREKER
TELEFOON.
De Berlijnsche ingenieur Hans Schmidt is
er na 5 jaar proefnemingen in geslaagd
een luidspreker-telefoon te construeeren,
welke ongetwijfeld een omwenteling in de
telefonie zal brengen. De telefoon bestaat
uit een versterker en een luidspreker. Deze
nieuwe vinding maakt de tot nu toe aange
brachte veranderingen aan de leidingen
niet noodzakelijk en verhoedt de storende
acustieke „terugkaatsing", welker uitwer
king een soort geknars in de telefoon is.
