Vervalsching van aandeelen op groote schaal DINSDAG 4 DECEMBER 1934 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD. - PAG. 9 GEMENGDE BERICHTEN Auto te water gereden Een der drie inzitten den verdronken Gisteravond is een personenauto, die op weg was van Utrecht naar Eindhoven en waarin zich drie personen bevonden, op den hoek van de Jan Heinstraat en de Han delskade in de Binnenhaven te Den Bosch De auto viel van den wal op de rand van de in de in de haven liggende vrachtboot „Koopvaart 35" en zakte daarna weg in het water. De bemanning van de „Koopvaart 35" slaagde erin den bestuurder van den wagen, P. A. de Bont en een der inzitten den, H. Kuypers, beiden uit Zeelst, bij Eindhoven, te redden. De 25-jarige fa brieksarbeider J. H. Veraart verdronk. Leden van de E.H.B.O. en der Bossche Beddings Brigade hebben, nadat hij opge haald was, onder leiding van dr. van Erp gedurende een half uur kunstmatige adem haling toegepast, doch him pogingen wa ren vruchteloos. Het stoffelijk overschot is per politie- brancard naar het Groot Zieken gasthuis overgebracht. De bestuurder van de auto was aan bei de handen gewond. Na van droge kleeren voorzien te zijn, hebben de beide overleven den de reis voortgezet. De auto, die nagenoeg geheel vernield is, werd later opgehaald. JONGEN OVERREDEN EN GEDOOD. Gisterenmorgen heeft in het Fred. Hen drikplantsoen te A'dam een droevig onge val plaats gehad. De 16-jarige W. C. reed met zijn fiets aan de linkerzijde van den weg, toen plotseling een putzuigauto van den reinigingsdienst den hoek omkwam. Uitwijken gaf niets meer, de jongen werd door den zwaren wagen gegrepen en op slag gedood. AUTO MET AANHANGWAGEN TEGEN MELKKAR GEBOTST. Gistermorgen botste te Rijsbergen door slippen tengevolge van de gladheid een truck met aanhangwagen van een firma uit Oegstgeest, komende uit de rich ting Breda, tegen een langs den weg staan de melkkar van C. Franken. De op den kar gezeten voerman, een zoon van F., geraakte daarbij tusschen den truck en den kar be kneld. Hij werd in zorgwekkenden toe stand opgenomen en het café „Schutters hof" binnengedragen, waar geneeskundige en geestelijke hulp spoedig ter plaatse was. De totaal vernielde kar werd tegen de pui van het café geslingerd, waarbij eenige ruiten het ontgelden moesten. Het paard dat voor den melkwagen gespannen was en daaronder terechtgekomen was, moest ter plaatse worden afgemaakt, wegens een ver brijzelden rechtervoorpoot. De chauffeur van den truck kwam er met eenige schram men aan handen en gezicht af. DE TE PIJNACKER GESTOLEN ƒ1300. Omtrent het gebeurde te Pijnacker schrijft men aan het „Vad.": Woensdagmiddag heeft een landbouwers knecht, een zekere van E. uit Pijnacker, bij de Pijnackersche politie aangifte gedaan van vermissing van een ijzeren geldkistje met ongeveer 1300, hetwelk zich had be vonden in een linnenkast op den zolder van zijn woning. Een van zijn zoons, die niet al te best bekend staat, en die reeds 24 uren niets van zich had laten hooren, werd daarvan verdacht, evenals een zekere Van E. uit Delft, in wiens gezelschap verdachte zich meestal bevond. De gemeentepolitie begaf zich onmiddel lijk naar Rotterdam, waar beide verdach ten zich veel ophielden, stelden zich in ver binding met de Rotterdams che recherche en togen gezamenlijk op onderzoek uit. Laat op den avond werden beide verdach ten op den Schiedamschen dijk, terwijl zij op het punt stonden een café binnen te gaan, ia eenigszins beschonken toestand aangetroffen. Na fouilleering bleken zij in het bezit te zijn van enkele guldens. Na verhoor ontkenden zij iets van het geld af te weten. Beiden zijn nog des nachts op transport gesteld naar Pijnacker, waar zij zijn opgesloten. Een van de aangehoudenen heeft den volgenden avond een, zooals later is ge bleken, onvolledige bekentenis afgelegd en verteld waar het geld zich zou bevinden. Vrijdagmorgen heeft de Pijnackersche po litie zich naar een weiland, toebehoorende aan den landbouwer v. W., gelegen in den Zuidpolder van Delfgauw, begeven, en na eenige uren zoeken, het bewuste geldkistje met inhoud, waaraan ongeveer 50 ont brak, gevonden. Het was aldaar door ver dachte v. E. uit Pijnacker begraven. Vrijdagavond laat heeft de hoofdver dachte een volledige bekentenis afgelegd, waarna beiden Zaterdagmorgein voor den officier van justitie in Den Haag zijn ge leid en daarna in het huis van bewaring opgesloten. Uit de verklaringen, die beiden hebben afgelegd, blijkt, dat de politie bijtijds heeft ingegrepen, daar de mannen dien avond, "toen zij zijn gearresteerd, het voornemen hadden opgevat, om des nachts het gesto len geld te gaan opgraven en zich daar mee naar België te begeven, om op deze wijze te ontkomen aan de straf, die hun beiden onlangs is opgelegd wegens het ste len van winkelwaren. Waarschijnlijk het werk van een internationale bende. De Centrale inzake Falsificatiën slaat een goeden slag sche aandeelen, of is er hier sprake van een min of meer handige oplichterstruc, waarvan men den commissionnair de dupe tracht te maken. Alles was voorbereid om de heeren een warme ontvangst te gewen. Eindelijk, op Woensdag 28 November, in den vroegen morgen, kwam een telegram uit Parijs, af gezonden door de combinatie WulffPaar- dekooper, met de mededeeling dat zij „tot' het afwikkelen van zaken" naar Nederland waren vertrokken. Door den commissionnair werd het tele gram onmiddellijk doorgegeven naar de Centrale inzake Falsificatiën. Hoop op Fransche hulp mislukt De Nederlandsche Centrale inzake Fal sificatiën te Amsterdam is reeds gedurende eenige maanden bezig met een onderzoek naar valsche aandeelen, welk onderzoek tot de gewenschte resultaten heeft geleid. Eenige dagen geleden zijn drie personen n.l. de Hollander Louis Paardekooper, de Rus Dimitri Wulff en een Franschman, wiens rol nog niet vaststaat, gearresteerd, toen de twee eersten op heeterdaad werden betrapt op het moment dat zij een pak val sche aandeelen aan een commissionnair in effecten te Amsterdam tegen contant geld overhandigden. De Hollander, de Rus en de Franschman, die in een hotel alhier is ge arresteerd, zijn op het Hoofdbureau van Politie ingesloten. Deze omvangrijke zaak, waarachter hoogstwaarschijnlijk een internationaal complot zit, heeft een interessante voor- en ontwikkelingsgeschiedenis. In Februari van dat jaar kwam een com missionnair in effecten uit Amsterdam op het bureau van de Nederlandsche Centrale inzake Falsificatiën. Hij vertelde daar aan Commissaris K. H. Broekhoff, dat hij een uiterst vreemd aanbod had gekregen. Ze kere Louis Paardekooper, de zoon van den ex-Consul van Costa Rica, die onlangs door de rechtbank wegens het afgeven van een valsche pas is veroordeeld, had zich bij hem aangemeld en had hem gezegd, valsche aan deelen te kunnen leveren of in beleendng te geven. Hij had daarbij een tamelijk inge wikkeld vebhaal opgehangen, dat nogal vaag was en dat véle lacunes vertoonde. Zoo had hij o.a. gezegd, dat hij in Parijs in contact stond met Russen, die op dat oogenblik in een groot hotel hier ter lo geerden, en dit het plan hadden een fa briek op te zetten van valsche aandeelen. De bewuste commissionnair was vanzelf sprekend niet op het voorstel ingegaan, doch hij had Paardekooper aan het lijntje gehouden. Intusschen had hij zich naar den Com missaris van politie gespoed. De Centrale in zake Falsificatiën had aan de mededeelin- gen van den Commissionnair nog zeer wei nig houvast. Op geen stukken na kon er nog van een arrestatie sprake zijn. Maar vanzelfsprekend werd Paardekooper en consorten danig in het oog gehouden. Voorts gingen de commissaris en zijn man nen een onderzoek instellen bij hun ver schillende relaties in de finanoieele wereld. En na eenigen tijd bleek, dat ook een twee de commissionnair een gelijkluidend aan bod had gekregen. Het bleek dat in dit laatste geval meer gesproken was over het in beleening geven via den commissionnair, van de effecten. Het is natuurlijk niet een voudig om valsche aandeelen aan de beurs te verhandelen, zooal niet onmogelijk, daar bij couponbetaling de valschheid onmiddel lijk zou blijken. In beleening geven bij een bank loopt minder gauw in de gaten, doch ook dan zal er een moment komen, waar op de valschheid wordit ontdekt. Want bij eventueeüe daling van de stukken zou de bank de in beleening gegeven aandeelen gaan realiseeren en ontdekking zou volgen. Het werk van den Centrale inzake Falsi - ficatdën had tot dien tijd nog geen tastbare resultaten. P. had blijkbaar veel moeite om een commissionnair te vinden, die op zijn louche aanbod wilde ingaan. De dagen werden weken en de weken groeien tot maanden, eindelijk in Augustus meldde zich weer een commissionnair in effecten bij de Centrale aan. Ook hij had een bezoek van P. gekregen en ditmaal was de fabriek waarover hij reeds bij zijn eerste rondgang te Amsterdam had gesproken, in werking. De jongeman kwam thans met duidelij ker omlijnde aanbiedingen. Hij bood val sche aandeelen aan van de Handelsvereeni- ging Amsterdam (H.V.A.). Aanvankelijk werd onderhandeld over een partij van tweehonderd stuks, waarvan de beurswaar de op dat oogenblik 150.000 bedroeg, in stukken van f 500.De Commissionnair zou de heele partij kunnen krijgen tegen de contante en billijke som van zeventig mille. Denzelfden dag nog was de Centrale in zake Falsificatiën van dit nieuwe en verras sende aanbod op de hoogte. De spanning steeg. De commissionnair vertelde ojn. aan commissaris Broekhoff, dat hij den indruk had gekregen, dat de valsche stukken in Parijs werden vervaardigd- De visch bijt. Met den commissionnair werd toen de af spraak gemaakt om de zaak eens aan te kijken en P. aan het lijntje te houden. Er zou dan net gedaan worden of deze van plan was op het voorstel in te gaan. De on derhandelingen ging dus voort en Paarde kooper verscheen ingezelschap van een Rus, zekere Dimitri Wulff, woonachtig in Parijs, herhaalde malen op het kantoor van den commissionnair. Wulff drijft in Parijs een zeer twijfelachtige bank. Hij is genaturali seerd en in het bezit van een paspoort van Honduras, waar hij naar zijn zeggen jaren is geweest. De zaak werd aan alle kanten bespro ken maar traineerde. Het bleek wel dat men hier met zeer voorzichtige en doortrapte lieden te doen had. Zij schenen er eert soort voorgevoel van te hebben, dat er gevaar dreigde, wanneer zij de effecten eenmaal van Parijs-naar Amsterdam brachten. Hier op was nu het wachten. De Centrale begon al te twijfelen, nie mand had nog ooit een van de valsche effec ten te zien gekregen en men vroeg zich al af: „Is het hier wel een kwestie van val- Rechercheur als huisknecht. De laatste praeparatdeven werden thans door de Centrale genomen.Brigadier-recher cheur Slijkhuis verkleedde zich als huis knecht en nam zijn intrek in het kantoor gebouw van den commissionnair. In een vertrek naast het kantoor stelde inspecteur J. W. Kallenborn zich met eenige recher cheurs op. Aan het Centraal Station vatte inspecteur Groeneweg post met eenige man nen om al bij de aankomst aanwezig te zijn. Eindelijk te 11.22 uur stoomde de Parijsche trein de overkapping van het Centraal Sta tion binnen en waarlijk, daar steeg het langverwachte gezelschap uit. Behalve de Rus en Paardekooper, bevond zich nog een derde persoon bij hen, waarop niet was ge rekend. Het drietal nam aan het Centraal Station een taxi en vanzelfsprekend werden zij direct gevolgd door inspecteur Groene weg c.s. Op het Muntplein stopten de hee ren en ook het escorte hield op veilig en af stand halt. De Franschman stapte uit en begaf zich te voet naar een onzer grootste hotels. Onmiddellijk werd hij natuurlijk gevolgd. De twee anderen zetten hun reis per taxi voort en reden naar het kantoor van den oommissionnair. Hier werden zij vriendelijk ontvangen door „huisknecht" Slijkhuis, die in zijn gestreepte jasje' juist bezig was de bel te poetsen. Zij werden on middellijk in het privékantoor van den commissionnair gelaten Slijkhuis verplaatste zijn huisknechtelijke werkzaamheden wat, om zoo nu en dan zyn oor te luisteren te leggen om nog* het een en ander op te vangen. Doch de voor bereidingen van de Centrale waren uitste kend geweest. Een geheime microfoonlei ding verbond het privékantoor met het nabijgelegen vertrek, waar Kallenborn en zijn helpers wacht hielden. Woord voor woord konden zij hier de besprekingen vol gen. Men wordt het eens. In het privé kantoor was men het spoe dig eens, temeer daar de zeventig mille klaar lagen. Dit was voor P. en zijn Rus- sischen compagnon zoo'n aanlokkelijk ge zicht, dat er niet lang meer werd gepraat. Uit een groote gele actentasch kwamen de aandeelen H.VA. te voorschijn, en het geld verdween in de zakken van den Rus. Het behoeft geen betoog, dait de nummers van deze biljetten evenals de series nauwkeurig waren genoteerd. Ook waren zij ten over vloede nog gemerkt. Men had n.l. rekening gehouden met een eventueele ontvluchting. De leveranciers der valsche aandeelen ver lieten met de noodige strijkages het kan toor en de heer Wulff vergat niet den com missionnair uit te noodigen vooral eens een week-end bij hem in het gezellige Parijs door te komen brengen, waarvan de com missionnair natuurlijk gaarne gebruik zou maken. De arrestatie. Thans was het moment van ingrijpen ge komen. Bij de deur vertélde de Rus nog dat hij 's middags weer per vliegtuig naar Pa rijs terug zou gaan. Op dat oogenblik greep de huisknecht alias Slijkhuis in. Hij wierp zich op Wulff, die een reus van een venit is, en die onmiddellijk begreep dat de zaak mis was en die zich een doortocht trachtte te banen. Van alle zijden schoten recher cheurs toe en het tweetal, door een dood schrik bevangen, was tenslotte overmees terd. De tweehonderd stuks valsche aan deelen en het geld dat op Wulff werd ge vonden, zijn natuurlijk onmiddellijk in be slag genomen. Op het Hoofdbureau stond reeds een celwagen gereed om op het eerste alarm uit te rukken. Weldra ver scheen deze ter plaatse en onder luide pro testen werd het tweetal ingeladen. Inmid dels was ook de Franschman, die in het hotel zijn intrek had genomen, ingerekend. Deze beweerde van de geheele zaak niets af te weten. Hij was voor andere doelein den naar Amsterdam gekomen en kende, naar zijn zeggen, noch Paardekooper, noch de Rus. Onmiddellijk werd de directie van de H.A.V. gewaarschuwd en Mr. Jas, secreta ris dier Directie, heeft zich direct vervoegd bij de Centrale inzake Falsificatiën. De aan deelen zijn goed nagemaakt. Deze aandeelen vertoonen verschillende ondergronden, waarin de naam H.V.A. is uitgespaard. In de valsche aandeelen treden deze uitspa ringen veel krachtiger naar voren. Bij ver gelijking valt dit direct op. Anders staat het echter met de nummering der coupons. Deze zijn minder goed en daarbij valt zeer snel de vervalsching in het oog. Niet meer valsche aandeelen in omloop. De politie is op het oogenblik, waarop wij dit schrijven, van oordeel, dat geen verdere valsche aandeelen, noch van de H.V.A., noch van andere instellingen, in omloop zyn. Nadat het drietal gearresteerden goed en wel op het Hoofdbureau was gearriveerd, werd onmiddellijk een aanvang gemaakt met het verhoor dat tot diep in den nacht duurde. Wulff gaf de feiten, die hij trou wens moeilijk kon ontkennen, toe. Hij had de aandeelen uit Parijs meegenomen, de aandeelen waren valsch, hy had ze ver kocht voor zeventig mille en was daarbij betrapt. Een andere kwestie is echter de herkomst hiervan. Wulff n.l. beweert thans dat hij ze zou hebben gekregen van een hem onbekenden man, waarmee hij geregeld „zaken" deed in een bekend boulevard café in Parijs. Deze had hem de aandee len ter hand gesteld en deze had ze ook van de „fabriek" gehaald, een reis die vol gens Wulff's zegsman, geruimen tijd in be slag nam. Wulff houdt het onaanneem bare verhaal vol, dat hij niet weet wie die meneer X. is. Hij komt dus met hetzelfde verhaal als de eenvoudige fietsendief, de man, die op een veel lagere trap in de misdaad, dan deze geraffineerde handelaar in valsche aandeelen; de man, die voor politie, rechter-commissaris en rechtbank volhoudt, dat hij de gestolen fiets ge kocht heeft op het Waterlooplein, van een onbekende man met een jockeypet op. Politie en rechtbank hooren deze verkla ringen glimlachend aan enveroordee- len. Ook de verklaringen van Wulff zyn aangehoord met de beleefdheid, den ver- hoorenden politieman eigen. Het vermoeden bestaat, dat achter Wulff een heele bende internationale misdadigers zit, voornamelijk bestaande uit Russen en Polen, die vooral gewend zijn in de hoofd steden, Parijs en Berlijn bij voorkeur, te opereeren. Er bestaat hier, zooals men weet, een Centrale inzake Internationale misdadi gers en de ervaringen, die hoofdstedelijke polities op dit gebied opdoen, worden ge regeld uitgewisseld. Er zijn van dat com plot reeds eenige namen bekend. Deze mannen houden zich naar alle waarschijn lijkheid met vervalschingen als de onder havige, bezig. Behalve een hiervan zijn zij nooit in Nederland geweest. Deze eene zou in het gezelschap van Paardekooper zijn geweest. Paardekooper heeft ook bekend, doch ook hij beweert niet te weten van wie de valsche stuken afkomstig waren. Onmiddellijk na het eerste uitvoerige verhoor is de Centrale inzake Falsificatiën voortgegaan met haar onderzoek. Zeer te recht acht de politie de zaak niet „af", wanneer niet de bron is ontdekt en droog gelegd. Inspecteur Kallenborn, rechercheur Slijk huis, thans weer huisknecht-af, zijn in ge zelschap van mr. Jas, directiesecretaris der H. V. A., Donderdagochtend per vliegtuig naar Parijs vertrokken. Het vermoeden be staat n.l., dat de fabriek, althans de groote schakel tusschen fabriek en wederverkoo- pers, zich in de Fransche hoofdstad be vindt. In Parijs is direct met het onder zoek een aanvang gemaakt en aldaar heeft commissaris Peu de Pièce de leiding. Het resultaat van dit onderzoek was tot Vrij dagmorgen half twaalf nog niet bekend op het bureau van commissaris Broekhoff. „Het is ook niet onmogelijk", zoo zeide deze ons, „dat de eigenlijke werkplaats in het Saargebied of diep in Duitschland zou zijn gelegen, wat beter overeenkomt met het verhaal van den tusschenman, die de stukken aan den Rus bracht en die sprak over een zeer lange reis. VREEMDE GEBEURTENISSEN IN FRANKRIJKS HOOFDSTAD. In Parijs, waarheen, zooals wij meld den, het onderzoek naar de vervaardigers van de valsche aandeelen is verplaatst, hebben zich in verband met dit onderzoek onverwachte en hoogst bevreemdende ge beurtenissen afgespeeld, welke een schril licht werpen op de Fransche wetgeving inzake vreemdelingen en derzei ver arres tatie. Toestanden, die het voor het buiten land niet aanlokkelijk maken, de hulp van de Fransche justitie en politie in te roe pen. Op het spoor. Het volgende is namelijk gebeurd: Uit het nadere verhoor van den Rus Wulff, die te Amsterdam gevangen zit en die urenlang door de politie en justitie aan den tahd is gevoeld, is ten slotte vast komen te staan, dat de man, die Wulff de stukken in Parijs overhandigde, een Pool was. Deze Pool is een berucht indivi du en bijna zeker een lid van een wijdver takte en internationale misdadigersbende, die zich bij voorkeur toelegt op falsifica ties. Het internationale misdadigersalbum werd te hulp geroepen en de signalemen ten, die Wulff opgaf, werden vergeleken met dat van den Pool. Inderdaad sloot de zaak als een bus en ook Wulff wees het portret aan als dat van den Pool, die voor koerier had gespeeld en die hem het pak ket valsche aandeelen in een Fransch bou- levard-cafétje had gebracht. Te Parijs. Te Parijs werd dus door den inspecteur van de Nederlandsche Centrale inzake Fal sificatiën onmiddellijk een onderzoek inge steld naar dezen gevaarlijken Pool, waar in niet slechts de Nederlandsche doch ook de Engelsche politie een levendig belang stelde. Met betrekkelijk veel moeite doch spoedig werd hij opgespoord, zoodat zijn verblijfplaats bekend was. De man werd geschaduwd en het geluk was met de Ne derlandsche politiemannen. Op zeker oogenblik kwam van het centraal-telefoon- kantoor het seintje, dat de bewuste Pool het telefoonnummer had aangevraagd van den Amsterdamschen commissionair in ef fecten, die de valsche stukken zoogenaamd zou koopen. Deze aanvrage had men min of meer verwacht. De Pool immers zou on gerust worden over het uitblijven van zijn vriend Wulff, die veilig opgeborgen is in het Huis van Bewaring op den Amster damschen Weteringschans. Zyn ongerust heid zou zich uiten in een gesprek met den commissionair, van wien hij niet verwacht had, dat deze zich reeds tijden geleden met de Nederlandsche politie in verbin ding had gesteld. Nog vóór onze Pool de gelegenheid had gehad, hem te telefoneeren, werd hij inge rekend. Dit gebeurde op Vrijdagochtend jL het gelukte bijna gelijktijdig, met hem de hand te leggen op een anderen Pool, een kennis en relatie van den eersten. Deze was bij een vorig bezoek van Wulff aan Amsterdam in diens gezelschap geweest en ook hij was door Wulff nauwkeurig be schreven. Het tweetal Polen werd ingesloten na te zijn verhoord. Zij ontkenden hardnekkig ook maar iets met de zaak te maken te hebben. Het staat echter, gezien de feiten, wel vast, dat zij medeplichtig aan de zaak zijn. Bovendien wordt de eerste door de Engelsche politie gezocht wegens een an dere vervalschingszaak. Verbazingwekkend! Thans volgt echter het wonderlijke v*w deze geheele historie. De beide verdach ten zyn den volgenden dag weer door de Fransche autoriteiten op vrije voeten ge steld! De voorschriften en de wet schre ven dit zoo voor. Betoogen, bezwaren en dringende verzoeken van de zijde van de Hollandsche politiemannen, die alles de den om dit stukmaken van hun werk van maanden te voorkomen, mochten niet ba ten. Tevergeefs voerden zij de feiten aan en beriepen zich op de voortgang, die hun onderzoek reeds had gemaakt. De twee ge vaarlijke individuen, waartegen men zulke gegronde bezwaren kon aanvoeren, deze twee vreemdelingen op Frankrijks grond gebied, werden weer kalm op de Fran sche hoofdstad en haar bevolking losge laten. Zy werden zelfs niet over de gren zen gezet. Het behoeft geen betoog, dat zij het terrein van hun werkzaamheden ijlings zullen verplaatsen. De meening i Broekhoff. commissaris Commissaris Broekhoff, de chef van de Nederlandsche Centrale inzake Falsificatiën en de vader van dit onderzoek, stak over de feiten, zooals die zich hebben voorge daan in Frankrijks hoofdstad, zijn veront waardiging en pijnlijke verbazing niet on der stoelen en banken. Hij noemde het hoogst onbegrijpelijk en onverantwoorde lijk, dat op een verzoek tot aanhouding van de zijde der Nederlandsche politie op een dergelijke vreemde wijze wordt gereageerd door beambten, die daartoe overgaan op grond van hun bepalingen en wetten. „Het is geen wonder aldus commissaris Broek hoff dat in Parijs zooveel vreemdelin gen van uiterst verdacht allooi rondloo- pen. Parijs wordt op deze wyze wel tot de vuilnisbelt van Europa gemaakt". Geen huiszoeking. Van een huiszoeking bij de beide Polen kon alweer niets komen. Ook hier stonden de reglementen, voorschriften, bepalingen en wetten van Frankryk in den weg. Op deze wijze is het intensief werk van de Nederlandsche Centrale voor een deel be dorven in de Seines tad. De Hollandsche politie is er van overtuigd, twee mede plichtigen te pakken te hebben gehad. Het onderzoek in Parijs duurt nog voort..,. Twee personen ingesloten. De gearresteerde Hollander P. en de Rus Wulff zyn voor den Officier van Justitie mr. dr. van Thiel geleid en in het Huis van Bewaring ingesloten. De derde persoon, die in een hotel te Amsterdam is gearresteerd, en die waarschijnlijk niets met de geheele zaak te maken heeft, is op vrije voeten ge steld. SPORT WIELRENNEN DE ZESDAAGSCHE TE KOPENHAGEN. In den derden nacht en op den daarop volgenden middag hebben een tweetal ren ners in den Zesdaagsehe van Kopenhagen moeten opgeven. In den nacht van Zondag op Maandag moest de Italiaan Linari we gens vermoeidheid den strijd staken, terwijl gistermiddag de Duitscher Buschenhagen wegens oen opgezwollen knie op medisch advies zich uit de baan terug trok. Dit was voor het koppel BuysseBusschenhagen des te meer te betreuren, waar het in den derden nacht de leiding had gehad met niet minder dan 4 ronden voorsprong. Buysse vormde daarna een nieuw koppel met den Deen Anker Meyer Andersen, op een ronde achterstand. Na 67, uur, toen een afstand van 1729.8 K.M. was afgelegd, was de stand: Aan den kop: 1. Rausch-Falck Hansen 213 p.; 2. CharlierDanholt 160 p.; 3. Ig- natDeschamps 67 p. Op een ronde: 4. RiegerEhmer 88 p.; 5. BuysseAnker Meyer Andersen 80 p.; 6. BraspenningVan Nevele 53 p. Op twee ronden: 7. FundaPuetzfeld 47 p.; 8. ChristensenHarboe 23 p. Op drie ronden: 9. PrietoKnudsen 117 p. Op vier ronden: 10. HermansenNy- gaard 30 p. Op negen ronden: 11. JensenHansen 35 p.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1934 | | pagina 9