De practijk van
landbouwsteun
UIT DE OMGEVING
WOENSDAG 21 NOVEMBER 1934
JE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. 11
n.
(Ingezonden).
Het vorig artikel eindigde ik aldus:
„Wie eenigszins van nabij met de moei
lijkheden der regeering bekend is, zal
niet anders dan met huivering dit onder
werp ter sprake brengen".
Toch mag het niet zoo zijn, als onlangs
in Econ. St. ber. te lezen was, dat de steun
maatregelen niet aan het doel beantwoord
hadden, maar dat de voormannen in den
landbouw bij de tot standkoming daarin
gekend waren en dat deze nu de ontevre
denheid wisten weg te werken.
(We krijgen anders wel eens den indruk
dat die invloed van de C. L. O. niet zoo
heel groot is bij de voorbereiding).
In goed Hollandsch wil dat zeggen: min
of meer tegen beter weten in goedpraten.
Men is verplicht de moeilijkheden en
de goede bedoeling te erkennen, maar op
een bepaald oogenblik moet men toch
durven zeggen wat men er van denkt, ook
als men fouten moet noemen; anders is
verbetering onmogelijk.
De verslagen van den landbouw, om
daaruit conclusies te trekken, behoeft men
niet af te wachten.
Voor 1932 en '33 is daaruit nog niets te
concludeeren, eenvoudig omdat ze nu bijna
eind 1934 steeds nog niet zijn uitgekomen.
Gelukkig zijn er nog andere bronnen,
waaruit men althans het een en ander te
weten kan komen.
De mislukking van de Varkens-
Centrale is, behalve uit den toestand zoo
als ieder die zien kan op d i t oogenblik,
ook duidelijk te lezen uit de lapporten.
Met deze rapporten bedoel ik niet het
rapport hetwelk is uitgebracht op last van
oud-minister Verschuur door de Commis-
sie-Beumer over de kwestie van de Var
kens-Centrale.
D i t rapport var de Commlssie-Beumer
vloeit intusschen ook niet over van waar
deering voor de gesties van de Varkens-
Centrale.
In het eerste rapport h -ette het doel:
Primo: Een betere prijs voor de varkens.
Secundo: Een verdediging van de ex
portbelangen.
Tertio: Een te groote uitbreiding voor
komen.
Aan het einde van de eerste verslag
periode ging het reeds niet al te goed
De exportgelegenheid *vas ingekrompen
en dientengevolge een te groot aanbod
Het tweede rapport miste reeds alle op
timisme.
Het verluidt: Aanbod grooter geworden,
iedere week aanbod 10 maal zoo groot, als
het aantal dat kan worden afgenomen. De
export-gelegenheid is afgenomen, over de
beperking is men sceptisch gestemd.
Over de kwestie, dat productieprijs door
hef monopolie op mais en rogge hooger is
geworden, is in de rapporten niets te
lezen.
De veestapelbeperking, waarbij men
aan het verkeerde einde begon, in plaats
van bij de margarineproductie, heeft zeker
ook niet aan het beoogde doel beantwoord.
Eerlijkheidshalve moet erkend worden,
dat de afname van dièren verleden jaar
de veehouders waarschijnlijk behoed heeft
voor ruineuze veeprijzen
Ook kan men zeggen, dat de veestapel
dank zij de afslachting, meer dan anders
het geval zou zijn geweest gereinigd is
vrn heel wat minderwaardige dieren
Maar dan heeft men het ook gehad.
De productie-capaciteit is bij gelijk weer
en gelijke voedering zeker niet geringer
geworden.
Om tot werkelijke productieverminde
ring te komen, moet een aantal koeien per
bedrijf worden vastgesteld of een gedeel
te van de geproduceerde melk worden ge
steund, b.v. 80 pet., al naar gelang de
vroegere levering.
Bij deze manier van inkrimpen is het
eenige gevolg, dat de arme boeren spoedig
zonder vee zitten, en zij die zich nog kun
nen redden hun oorspronkelijk aantal
koeien, of meer houden, door aankoop van
oud drachtig vee.
Hetzelfde verschijnsel doet zich voor bü
de zuivelpot.
Deze zal grootendeels bewaard blijven,
voor nog slechtere tijden. Men mag e<* dan
wel eens over denken, dat velen dit jaar
weer ten gronde gaan, en dat deze dan ten
goede komt, aan hen, die hierop geen
recht hebben, n.l. aan hen die weer begin
nen en vanzelf op veel lager lasten zitten
Door echter aan het verkeerde einde te
beginnen hebben de maatregelen der re
geering gefaald in dit opzicht en geraken
honderden boeren aan den grond.
De maatregelen tot steun aan de veehou
derij oeoogden den veehouder een beteren
prijs voor zijn producten te verschaffen,
dan nef gevolg zou zijn van aanpassing
aan de wereldmarkt.
Men stelde zich nadrukkelijk ten doel,
om den veehouder de noodzakelijkste pro
ductiekosten te verschaffen.
Ooeenschijnlijk was dit doel al heel
sober.
Een bedrijf, dat slechts de productiekos
ten vergoed krijgt, is niet rendeerend en
dat zou toch het geval moeten zijn, voor
aleer weer normale toestanden zullen in-
ti eden.
Het lag toen echter duidelijk in de be
doeling der regeering om de vaste los
ten te verlagen.
Ik denk hierbij aan het antwoord van
min.ster Verschuur op 21 Januari 1933,
die betoogde, het zeer moeilijk hypo-
theekvraagstuk nog steeds in studie te
hebben mede in verband met den alge-
meenen drang naar verlaging der vaste
lasten op de bedrijven.
Hel teruggaan in den lande naar een al
gemeen lager levenspeil, zou dan ook de
productiekosten van de melk ten goede
komen.
Door deskundigen werd vastgesteld wat
de productieprijs van de melk was, en een
6telsel van regelingen \verd
uitgevonden, om den veehouder in
derdaad de richtprijs fp verschaffen.
Voor velen was de zaak nu in orde, en
met eenig vertrouwen ging men de toe
komst weer tegemoet 5J-4 a 6 ct. voor de
melk was, meende men, ook inderdaad een
prijs, waarvoor een goed geleid bedrijf,
met zuinigheid en vlijt en niet al te veel
ongeluk weer kon rendeeren Vooral daar
het toen ook in de bedoeling lag om de
vaste lasten te verlagen.
Er was echter een leemte in het sys
teem, omdat de export naar het buitenland
een onjuiste basis vormde voor de getrof
fen regeling.
Immers, terwijl we zelf voldoende boter
produceerden om alle Nederlanders ruim
schoots te voorzien, hebben wij onze gren
zen wijd opengezet, voor plantaardige en
dierlijke vetten uit het buitenland, zoodat
naast een moderne zuivelindustrie in de
grootst mogelijke vrijheid een margarine-
industrie verder ontwikkelde, die het
klaarspeelde om het afgeloopen jaar zijn
productie voor het binnenland uit te brei
den van 38 millioen KG. tot 59 millioen
K.G. En niet, zooals den minister-president
het voorstelde in zijn antwoord in de
Tweede Kamer, ingekrompen werd van
120 millioen K.G. tot 59 millioen K. G. D e
Leidsche Courant heeft dit destijds
ook al tegengesproken.
Bij een vrij spel van economische krach-
en en factoren zou de margarine in ons
land totaal zijn' verdrongen door de na
tuurboter.
De wetgever zette de zaak echter pre
cies op haar kop en decreteerde voor het
aanvullend artikel, de margarine een vei
lig en zeker a f z e t-gebied, terwijl het
natuurlijk product zich maar moest aan
passen bij de rest der vetbehoefte.
We kregen den toestand, dat aan de
margarinefabrikanten een afzetgebied werd
veilig gesteld van 59 millioen KG per jaar
dus meer dan een millioen K.G. per week,
terwijl den veehouder maar moest pro-
beeren daarnaast zijn boter behoorlijk
kwijt te raken
Bij de behandeling van de landbouw-
crisis-fondsbegrooting heb ik aangedron
gen, op een beperking van de binnenland-
sche margarineproductie met een derde en
een mengv e r b o d in plaats van een meng-
gebod.
Met allerlei onjuiste voorstellingen
trachtte men echter aannemelijk te ma
ken, dat een mengverbod voordeeliger is
voor de boeren dan een menggebod.
In Italië en Tsjecho-Slowakije is de
margarinefabricage geheel verboden voor
het binnenland
Men slachtte hier niet de margarine-
koe, men beperkte niet de ook uit natio
naal oogpunt schadelijke import van
vreemde vetten, maar men voert hier
maatregelen in, om het productieapparaat
van den veehouder in te krimpen, n.l. af
slachting van drachtige vaarzen en kalver-
beperking.
Hier wordt heel dicht benaderd de fa
bel van den veehouder welke 3 koeien had
en daarvan een door de veebeperking
moest opruimen
Toen hij tot geen besluit kon komen,
welke, kwam hij tot de overtuiging dat hij
ze maar beter alle 3 kon verkoopen en
voor het geld een aandeel koopen van een
margarinefabriek, want daar was, dacht
hij, nog wat aan te verdienen.
Men heeft wel gezegd dat een stille
strijd werd gestreden tusschen de boeren
en de margarinefabrieken, maar het zal
uit moeten loopen op deze manier op een
feilen strijd met het margarinekapitaal.
Is het niet heel erg dat onze goede na
tuurboter voor 35 ct. per KG. naar Enge
land gaat en hier de margarine 1.20 per
K.G. kost.
Dat tal van boeren tot hun hemd toe
worden uitgekleed ten bate van een in
dustrie, waarin volgens de jaarverslagen
wel geweldig verdiend wordt, maar
waarin niet meer menschen werkten dan
1502 in 1933.
Een industrie welke arbeid verschaft aan
1 arbeider op de 100 welke er werken in
de zuivelbedrijven en Industrie.
In 4 jaar tijd is het aantal arbeiders in
de margarinefabrieken met 2500 vermin
derd, omdat de export van margarine naar
het buitenland is afgeloopen.
Daar zat dan ook de vermindering wel
ke de minister-president aantoonde, van
120 millioen K.G. margarine tot 59 millioen
K.G. Deze 1500 menschen welke nu nog
arbeid vinden in de margarinefabrieken
zijn zeer zeker aan de andere zijde méér
werkloos geworden door de buitengewoon
slechte toestanden in de veehouderij.
Geen goede regeling is mogelijk zonder
een volledig overzicht van de situatie, zoo
als ze zich voordoet op het oogenblik dat
men aan het regelen gaat.
Het is thans algemeen bekend, dat groo
te hoeveelheden boter naar Engeland zijn
uitgevoerd, men zegt tot voor 30 ct. per
K.G. toe.
Voor deze duizenden K.G. wordt dus
niet alleen geen heffing in het L. C. F ge
stort, doch er moet uit dit fonds geput
worden, om het verschil bij in- en ver
koop te vereffenen
Men verdedigt deze geforceerde boter-
uitvoer, welke voor een groot gedeelte
plaats moet hebben, omdat de margarine-
productie een veilig en een zeker afzet
gebied heeft verkregen op de binnenland-
sche markt, op den volgenden grond:
B(j een eventueele boter-contingentee-
ring in Engeland zou Nederland in een
gunstige positie komen te verkeeren
Dit is echter de reinste dialec
tiek, die men zich denken kan, om door
schijnbaar gegronde redeneering het on
gegronde van een stelling te verbergen, of
haar althans aannemelijk te maken
De les met de geforceerde baconuitvoer,
waaraan toen de productje van het zware
varken, dat toen nog voor hoogere prijzen
te plaatsen was, is opgeofferd en die toch
niets, maar dan ook niets wijzigde aan
het bescheiden contingent, dat ons land
voor dit artikel (bacon) tenslotte werd
toegewezen, schijnt nog niet afdoende ge
holpen te hebben.
Immers wanneer men weet, dat Neder
land op de Engelsche markt slechts de be
scheiden rol van aanvullende leverancier
vervult bij tijdelijke korten uit de Domi
nions, dan zal men zich van zulke conti-
genten boter voor loonende prijzen geen
overdreven voorstelling durven maken.
Volledige en heldere kennis van den
toestand in al zijn gecompliceerdheid is de
eerste voorwaarde om tot waarlijk vrucht
baar werk te komen
In ieder geval zou het m.i. zeer nuttig
zijn, dat men in het land wist hoe de zaak
gedreven wordt.
Omtrent de buitenlandsche prijzen wordt
in de rapporten niets gemeld, men is er
blijkbaar trotsch op, zooveel boter
te verkoopen, maar tegen welke voorwaar
de dat geschiedt, kan men er niet in lezen".
Dat moet men door omrekening van to
taal K.G. en totaal bedrag maar aan de
weet zien te komen.
Als men het volgend jaar probeert om
het Kanaal te dempen met onze boter, dan
kan men wel al onze boter kwijt raken,
veel minder er voor ontvangen kan
men niet meer.
De gedachte aan inkrimpen is intusschen
nog niet opgegeven, mislukt deze, dan
wordt het toegeschreven aan den onwil
der boeren, dat is nu eenmaal de mode.
Niet zal dit toegeschreven worden b.v.
aan het feit, dat hier onze markten nog
niet een millioen K.G. margarine per week
een gegarandeerde en loonende afzet heb
ben.
Bij de houders van varkens wordt thans
bitter geklaagd dat men de varkens niet
kwijt kan.
Men kan zich daarover niet verwonde
ren, want het is bij Varkenscentrale wel
heel erg misgeloopen.
Het oogmerk van de V. C. was de pro
ductie loonend te maken en de groote uit
breiding te voorkomen.
De richtprijs waarnaar gestreefd zou
worden was 20 ct. p. p., n.l. 4 m de meel-
pri.is.plus 10 ct. ongeveer.
Niet alleen is de meelprijs hooger ge
worden, wat dus zou moeten leiden tot
hooger varkensprijzen, maar de richtprijs
is zelfs nooit bereikt. Momenteel is de var-
kensprijs 15 a 18 ct. per pond.
Dat men onder deze omstandigheden bit
tere klachten hoort i6 niets te verwonde
ren.
Minister Steenberghe heeft onlangs aan
het Eerste Kamerlid Ruiter geantwoord,
dat de regeering niet bereid is, om een
paardenmiddel toe te passen als destructie
of uitsmelting.
Maar als men er niet in slaagt om op de
een of andere wijze de afname van deze
varkens te bewerkstelligen, dan is het zon
der twijfel een paardenmiddel voor de var
kenshouders.
De moeilijkheden verbonden aan crisis-
instellingen, welke sterk aan de oorlogs
tijden herinneren, moeten erkend worden,
maar niemand kan volhouden dat N. V. C.
en de Cr. Z. Centrale aan het gestelde doel
beantwoorden.
Ook in de tuinderij is de toestand nog
biter en bitter slecht
Geveild werd door de aangesloten vellin
gen bij het Centraal Bureau van veilingen
in Nederland in:
1928: ƒ100.240.458.18; 1933: ƒ56.370.862.16
De totale waarde van alle uitgevoerde
versche groenten en aardappelen naar
Duitschland: in 1928: ƒ74.254; in 1933:
26.301. De prijs der tomaten b.v. verle
den jaar in 1933 nog 10.78 p. p. Van het
zelfde bedrijf in 1934: 6.41 p. p.
Men behoeft dan ook bij deze cijfers
niet te vragen hoe of ook deze bedrijven
er voor staan, vooral zij die nog geen steun
uitkeering kregen ook.
Totaal ontvangsten ruim de helft van
1928. Uitvoer naar Duitschland verminderd
in geld in vergelijking met 1932 met 16
pet. In vergelijking met 1928 verminderde
deze export in geld met 67 pet.
De verpletterende vaste lasten op deze
bedrijven blijven evenwel in vollen om
gang gehandhaafd.
De regeering gaat nog steeds den weg der
deflatie, maar deinst er voor terug om de
consequenties daarvan te aanvaarden.
Daarom blijft het mijn innige overtui
ging, dat, wanneer ook hier tijdig tot wij
ziging van de monetaire politiek was be
sloten, deze maatregelen, welke de regee
ring blijkbaar niet nemen wil, achterwege
hadden kunnen blijven, maar ook tal van
andere maatregelen welke na diep ingrij
pen in bedrijfsleven hier en daar
een verpletterende bedrijfsbelemmering
vormen en ook aanleiding geven tot heel
veel fraude.
Gewone menschen mogen over dit vraag
stuk niet spreken, heette het eerst:
Wat zegt men er nu van, als steeds meer
dere hoogleeraren in de Economie zich
uitspreken voor devaluatie. D e menschen
welke door de regeering aangesteld zyn om
onderricht te geven.
Wat zou een gewoon mensch ook van
zulke zaken begrijpen, iemand die b.v. 10
of 15 jaren een zaak heeft gedreven, die
als gezeten man is begonnen, steeds hoo
ger lasten op zijn bedrijf, zakelijke lasten,
sociale lasten, rente heeft betaald en nu
tot de erkenning komt, dat hij dit niet
meer betalen kan, dat het niet meer be
taald kan worden, door niemand
Dat zoo iemand toch niet begrijpt, dat
het heel gewoon is, dat hy die 1015 jaar
zijn best heeft gedaan, aan zijn huis, zijn
zaak is gehecht, voor zijn vrouw en kin
deren heeft gesjouwd, die tengevolge van
de crisis zijn omzet of bruto ontvangsten
heeft terug zien loopen tot 1/3 of 1,4, er
nu uit moet, de, straat op.
Wat Verbeeldt zich zoo iemand wel piet,
om te denken, dat er recht zou bestaan,
om zijn vordering door loslaten van den
gouden standaard of wettelijke schulden
herziening weer in normale proporties te
brengen?
Alle uitgaven als loonen van personeel
enz. zijn verlaagd, dat kan ook wel, er is
links en rechts gesaneerd op alle mogelij
ke manieren, maar hoe kan zoo iemand nu
toch in hemelsnaam denken, dat de rente
zou verlaagd kunnen worden, als den gou
den standaard niet wordt losgelaten? Zoo
iemand moest toch weten en begrijpen,
dat dit alleen mogelijk is, als men over
het maatschappelijk lijk van den bewoner
in de zaak of boerderij is gestapt; dan kan
deze voor de helft of minder dan de vroe
ger te betalen rente verhuurd worden.
Wat weet zoo'n pater Henricus nu van
de wereldsche toestanden; gelukkig dal
hem gevraagd is of hij wel ^ens goed had
nagedacht over datgene, waarover hij zoo
gemakkelijk sprak!
Hoe komt men op het idee. dat zoo'n pa
ter ook nog denkt voor of als hij spreekt
ever de vorderingen uit arbeid, die in elk
opzicht verlaagd worden, maar de vorde
ringen uit bezit niet?
Als de Paus in Quadragesimo Anno
(waarvan Pater Henricus eens een min
of meer populaire uiteenzetting heeft ge
geven) over de dictatuur van het kapitaal
cn het verplicht ingrijpen van den Staat
spreekt, dan bedoelt de Paus daar onge
twijfeld mee, dat men in Nederland den
Gouden Standaard moet handhaven en de
z.g. rechten van het kapitaal goed moet
beschermen onder alle omstandigheden!!
Zoolang men niet tot de erkenning komt,
dat ook de vaste lasten verlaagd moeten
worden, hetzij door loslaten van den gou
den standaard of op andere wijze, begaat
men groot onrecht tegenover duizenden
oppassende medeburgers en zal de ont
wrichting zich steeds verder voortzetten,
uiteindelijk tot schade van allen.
M. P. VAN DER WEIJDEN
Dit artikel (dat wegens plaatsgebrek
eenigen tijd is blijven liggen) was reeds
ingezonden vóór de maatregelen, die mr.
Steenberghe in een persgesprek op 30 Oct.
aankondigde, bekend waren (Red.).
OEGSTGEEST.
St. Joseph-Gezellen. Voor degenen, die
Zondag 1.1. overtuigd zijn geworden van
hun plicht, zich bij ons aan te sluiten, zal
Donderdag a.s. te beginnen een cursus ge
geven worden over het werk der St. Jo-
sephsgezellen.
Deze cursus omvat zes avonden en be-
bint a.s. Donderdag 22 Nov. om 9 uur en zal
zoo mogelijk op de eerstvolgende zes avon
den worden afgewerkt. Wij noodigen door
dezen alle jongens van onze parochie tus
schen 1725 jaar uit zooveel mogelyk
deze avonden te volgen, om de beteekenis
van het Kolpingswerk te leeren kennen.
Men kome daarvoor in de St. Josephgezel-
lenzaal.
Wij verwachten een groote opkomst, ook
van de leden en aspirantleden.
RIJPWETERING.
.IJsclub. Hebt u ooit, waarde lezersfes
sen), het verslag van de jaarvergadering
eener vereeniging gelezen, waar ruim 60
pet. van het totaal der leden aanwezig was.
Een navolgenswaardig voorbeeld voor de
leden onzer Katholieke organisaties gaven
ongetwijfeld Maandag j.l. de leden van de
Rijpweteringsche IJsclub, die in zoo onge
kend groot aantal ter jaarvergadering wa
ren opgekomen in het café van den heer
Zoetemelk, alhier.
De voorzitter opende de bijeenkomst met
een kort woord van welkom en sprak den
wensch uit, dat het komende winterseizoen
de leden van onze IJsclub ruimschoots ge
legenheid zal bieden tot het beoefenen van
de ijssport.
Daar de secretaris met kennisgeving we
gens ongesteldheidheid afwezig was, wer
den de notulen der vorige jaarvergadering
door den heer van der Geest voorgelezen
en zonder op- of aanmerkingen door de
vergadering goedgekeurd. Daarna werd aan
de vergadering mededeeling gedaan van de
meest belangrijke punten, welke ter verga
dering van den Zuid-Hollandschen Ijsbond
op Zaterdag 3 Nov. j.l. zijn behandeld. Daar
dit echter, door ontstentenis van den afge
vaardigde. geen „ooggetuigenverslag" was
kon het de vergadering slechts matig in
teresseeren.
Meer belangstelling bestond er voor het
financieel verslag van den penningmeester,
dat hierop volgde. Het voordeelig saldo
van 257.34, waarmede de rekening sloot,
werd met een spontaan aplaus begroet, een
applaus, dat overduidelijk de wensch ver
tolkte, dat het saldo in de komende winter
periode te pas mag komen. De beschei
den van den penningmeester werden na
gezien door een commissie bestaande uit
de heeren v. d. Kemp, v. Emmerik en
Straathof. De commissie bevond alles in
orde, waarna de penningmeester met een
woord van dank van zijn beheer werd ont
heven.
Hierop volgde de bestuursverkiezing,
waarbij de aftredende bestuursleden, de
heeren De Graaf, v. d. Geest en Jagers bij
eerste stemming met overgroote meerder
heid werden herkozen.
Was de overgroote opkomst eenig in de
ruim dertigjarige geschiedenis van de Rijp
weteringsche IJsclub, geheel nieuw was
zeker de aanwjzgheid ter vergadering van
eenige damesleden, wier aantal in den loop
van het afgeloopen vereenigingsjaar ver
zesvoudigd is. Een dezer dames was de
eenige, die van de rondvraag gebruik
maakte. Het door haar aan het bestuut ge
richte verzoek, om bij ijsgelegenheid aller
eerst een wedstrijd voor de dames-leden te
organiseeren, werd vanzelfsprekend onmid
dellijk ingewilligd. Ten slotte werd een
verloting gehouden waarbij de prijzen in
volgorde werden gewonnen door de hee
ren G. Zoetemelk, J. v. d. Kemp, M.
Kins, A. Bakker, M. Hillebrand, D. Don-
gelmaas, C. v. Haestregt. J. Meyer, J.
Borst, P. v. Velzen, Th. Baker, J. Zand
bergen en P. Meyer. Damesprijzen mver.
H. BeelenVerdegaal en mej. A. Ganze-
vies. Hierna sloot de voorzitter met een
woord van dank de jaarvergadering.
TER-AAR.
Gemeenteraad. Donderdagmiddag
komt de Gemeenteraad in openbare zit
ting bijeen ten Gemeentehuize ter behan
deling van de agenda, die als volgt luidt;
1. Ingekomen Stukken. 2. Verdere bespre
king algemeene politieverordening, vastge
steld in de vergadering van 24 September
j.L 3. Bespreking personeel algemeene be
graafplaats. 4. Aanbieding Gemeentebe-
grooting en Begrooting van het electrici-
teitsbedrijf over den dienst 1935. 5. Wijzi
ging Begrooting dienst 1934.
Geboren: Cornelia, d. van H. van Tol-
Lenting Johannes Anthonius, z. van C.
J. A. Koeleman-v. d. Hoorn Petrus Her
man us, z. van W. A. A. Vis-Spruyt Fran-
ciscus Johannes, z. van N. A. Hoogervorst-
Bakker Martinus Cornelis, z. van M. Iek-
Akerboom Ad nanus, z. van M. v. Vliet-
van Tol Hendrik a Adriana, d. van Th.
J. Persoons-Baljaars Adrian us Johan
nes, z. van A. v. d. Vlugt-Venne Adria-
nus Hendricus Johannes, z. van C. A. Vol-
gering-Egberts.
Gehuwd: L. Bos 25 j. en M. M. v. d.
Hoorn 26 j. A. W. Lek 24 j. en C. G. A.
Koeleman 23 j.
Overleden: A. W. van Oosten 61 j.
A. P. van Kessel 15 j.
Gevestigd: G. v. d. Vrede van Krui-
ningen -- E. R. Bunnik van Rynsaterwou-
de M. C. Jansen van Alphen a. d. Rijn
J. G. Pijpers van Mijdrecht.
Vertrokken: A. Neumann naar Al
phen a. d. Rijn M. M. v. d. Hoorn naar
Zevenhoven A. M. Hoogervorst naar
Voorschoten L. J. v. d. Boogaard naar
Noordwijk M. G. Sanders naar Alphen
a. d. Ryn.
VOORSCHOTEN.
Hanze. Gisteravond vergaderde de
R.-K. Middenstandsvereeniging „De Han
ze" in het R.-K. Vereenigingsgebouw al
hier, onder leiding van den heer G. Schra-
ma, voorzitter der afdeeling. Na lezing der
notulen door den secretaris van de vorige
vergadering, bracht de heer W. Zoetemelk
verslag uit van den laatst gehouden Cen-
tralen Raad te Amsterdam, waarna de in
gekomen stuken werden behandeld. De
voorzitter deelde de leden mede( dat we
derom reclameplaten te verkrijgen zijn k
f 0.20 per stuk. Een schrijven is ingeko
men van de Kamer van Koophandel, dis
trict Rijnland om een tweetal afgevaardig
den te zenden naar een te houden vergade
ring te Leiden inzake het crisiscrediet der
Regeering. Tot afgevaardigden worden be
noemd de heeren G. Schrama en W. Vree
burg, die de vergadering van Donderdag
a.s. zullen bezoeken. Tot leden worden toe
gelaten de heeren W. G. Duijnisveld en L
C. Oosterbaan. Bij de rondvraag werden
nog verschillende zaken besproken, waar
na de vergadering werd gesloten met den
chr. groet.
Ziekenhulsverpleging. De R.-K. Zie-
kenhuisverpleging vergaderde onder lei
ding van den heer G. Schrama, voorzitter
der vereeniging, in het R.-K. Vereeni
gingsgebouw alhier ter behandeling van
het reglement. In één der vorige vergade
ringen was door sommige leden de wen-
schelijkheid uitgesproken over te gaan tot
het doen drukken van reglementen, doch
alvorens daartoe definitief over te gaan had
het bestuur een afschrift der te drukken
reglementen aan de leden ter inzage gezon
den en aan de leden gelegenheid gegeven
vóór 15 November schriftelijk wijzigingen
in te dienen. Van deze gelegenheid was
een ruim gebruik gemaakt en verschillen
de wijzigingen werden voorgesteld, zoo
wel voor statuten als reglement, doch na
ellenlange bespreking der verschillende ar
tikelen was het resultaat zoo mager, dat
slechts enkele w,oorden in het reglement
werden bijgevoegd n.l. het artikel 2 alinea
3 waarachter zal worden achtergevoegd de
woorden: „tenzij de vergadering anders
beslist". Zoodat thans de reglementen zul
len worden gedrukt en aan de leden „ter
kennisneming" zullen worden rondgezon
den.
VEUR.
Geboren: Frederika, d. v. W. J. H.
Vleugels en W. E. Teunissen. Hendrikus
Theodorus, z. v. W. L. v. Brecht en G.
Kooy man.
Ondertrouwd: Adrianus Gerardus
Heine en Christina Johanna Houtman.
Gehuwd: Johannes Wilhelmus Vie-
veen en Johanna Oosterlaken.
Overleden: Gerrit de Wit, 85 j.
STOMP WIJK.
Geboren: Maria Petronella Theodora,
d. v. G. v. Meurs en J. Th. Rotteveel.
Gehuwd: W. Riemens en G. M. 't Hart.
StitrioxJi be\Jxfd&ri!
Bord met Waar zoo'n
r o o d n MHHIB bord staat,
rand, rood mag gaan
kruis an ankal voer-
blauw veld ttoppeo
