HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOcl ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1934 DE LEID SC HE COURANT VTERDE BLAD. PAO. 13 DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND HET EENZAME GRAF IN DE AFRIKAAN5CHE WILDERNIS. EÜS- LAND WIL LID VAN DEN VOLKENBOND WORDEN. JAPAN ZEGT HET VLOOT VERDRAG VAN WA5HLNGTON OP. WAAR EEN EMBARGO GOED VOOR IS. In de wildernis. Wederom heeft de Nederlandsche aviatiek een verlies te boeken. Een onzer sportvlieger* dr. J. J. v. d. Leeuw is by een stoutmoedige tocht in Afrika neergestort en gedood. Zooals men zich herinneren zal. moest hij een paedagogisch congres te Kaapstad in Zuid-Afrika bijwonen, en zooals iemand, die een auto heeft, by voorkeur niet van de trein gebruikt maakt, zoo vond dr. v. <L Leeuw dit congres een prachtige gelegen heid om er met zijn vliegtuig op uit te trekken. Een tocht dwars door Afrika is echter geen kleinigheid, vooral niet als men nauwelijks 50 vlieguren achter den rug heeft De heenreis vlotte uitstekend, doch de thuisreis werd hem noodlottig. In de wildernissen van Noord-Rhodesia ontmoet te hy slecht weer, dat hy waarachyniyk niet heeft kunnen vermijden by gebrek aan radio en in de wolken-mist is hy afge gleden, met een rots of iets dergelijks in aanraking gekomen en doodgevallen. Voorloopig ligt het geheim van een vei lige luchtverbinding nog altyd in de grond- organisatie, in de ervaring met en het be nutten van de technische outillage van de stations op den began en grond. Het klinkt paradoxaal, maar zelfs de luchtvaart moet met beide beenen op den grond staan. Rusland Volkenbondslid. In de politiek heerschte er deze week een groote stilte. Dat wil niet zeggen, dat er niets gebeurt. Wat er gebeurt dringt evenwel niet n«»r buiten door; het zijn meestal besprekingen achter do zwaar gecapitoncerde deuren der kanaelaryen. Een der meest Interessante besprekingen is de voorbereiding van Rualands toetre den tot den Volkenbond. Op hot oogenblik wordt er druk van gedachten gewisseld over dat onderwerp en' naar officieel door Londen is toegegeven, stellen de regeerin- gen van Engeland, Frankrijk en Italië zich door middel van haar vertegenwoordigers in de verschillende hoofdsteden op de hoog te van de houding, die de regeeringen aan nemen tegenover de toetreding van sovjet- Rusland tot den Volkenbond. In de houding van de Sovjet-Unie te genover den Bond is in den loop der Jaren een grondige wyziging ontstaan en dien overeenkomstig is ook de houding der mo gendheden, en in de eerste plaats van Frankrijk, tegenover Rusland gewijzigd. Bezwaren tegen Rus lands opneming vorm den voornamelijk de kwesties, of de Sov jet-regeerlng duurzaam en souverein is, grenskwesties en de nakoming van Interna tionale verplichtingen. Verder *yn er de communistische propaganda en de aan spraken op een permanenten Raad*zetel. Terwijl de groote mogendheden over het algemeen vóór Rualands toetreding rijn, toonen de kleinere staten zich minder ge neigd Rualands lidmaatschap te aanvaar den. Bekend is bijv. de afwijzende houding van Nederland en Zwitserland. En als het op stemming aankomt blijken er misschien nog meerdere landen tegenstander* te zijn, soodat het vooralsnog twijfelachtig ia, of Rusland wel de benoodigde tweederden meerderheid der stemmen haalt Natuur lijk stelt het zich aan een dergelyk échec niet bloot en is alles al van te voren be klonken, wanneer de stemming werkelyk plaats vindt Naar verluidt heeft het Volkenbonds secretariaat een plan opgesteld om, wan neer Rusland zal zijn toegetreden tot den Volkenbond, uitnoodigingen te zenden aan alle Staten, die nog geen lid ryn van den Volkenbond, zich daarby aan te sluiten. Men verwacht dat Brazilië, Ecuador, Afgha nistan een zoodanige uitnoodiging zouden aanvaarden, evenals waarachyniyk Oosts Rica en Usland. De Vereenigde Staten van Noord-Amerika zouden dan het eenige land zyn, dat niet by den Volkenbond ie aange sloten, totdat de besluiten tot uittre den van Japan en Duitachland in 1935 van kracht worden. Het Verdrag v. Washington. De aanwinst van Rusland kan nauwelyka ♦en compensatie genoemd worden voor het verlies van Japan en Duitachland. Zonder Duitachland bereikt men niets in het Wes ten', zonder Japan niets in het Oosten. Japan gaat in het Oosten meer en meer op eigen houtje werken en schudt de ver plichtingen, welke zyn activiteit belemme ren, van zich af. Deze week heeft het besloten om het Vlootverdrag van Washington op te zeg gen. Op de vlootconferentie van Washington in 1922 werd, zooals men weet, om te komen tot algemeene vlootbeperking, voor de slag schepen een verhouding van 5:5:3 vast gesteld voor de groote maritieme mogend heden Amerika, Engeland en Japan. By het verdrag van Londen van '30 werd op deze regeling voortgebouwd door de bepaling, dat men vóór '35 niet zou overgaan tot ver vanging van verouderde tonnage. Tevens werd een regeling getroffen voor de krui sers, welke te Washington buiten beschou wing waren gebleven en werd ook hier voor een verhouding vastgesteld. Bepaald werd n.L, dat Engeland over een totaal van 339.000 tons mocht beschikken, Amerika over 323.500 en Japan over 208.550 tons. Onder den druk van de groeiende natio nalistische en militaristische tendenzen acht Japan het oogenblik nu aangebroken om zich van deze banden te bevrijden. Uit den aard der zaak is Japan wagcru den moeilijken economisch en en financieel en toestand, waarmede ook dit land in groote mate te kampen heeft, allerminst gekant tegen bezuiniging op de defensie-uitgaven. Doch het stelt zich daarby op het standpunt dat allereerst pariteit moet verkregen wor den in de krachtsverhoudingen met deTn- dere groote maritieme mogendheden en dat dhiirna op die basis van gelijkheid tot be snoeiing moet worden overgegaan. Hier mede komt Japan echter in botsing met het AmerikaAnsche standpunt, zooals dat in het begin van Augustus door den Amerikaan- schen minister van marine Swaneon tot uiting is gebracht, toen deze verklaarde de maritieme strijdkrachten over de gehecde linie met 20 tot 30% verminderd te willen zien met handhaving echter van de ratio's 5:5:2. Tevens verklaard* hy met beslist heid gekant te zijn tegen den Jepaneehen elsch tot wyziging van die verhoudingen. Deze verklaring van den Amenkaanaehen minister heeft een storm van verontwaardi ging in Japan doen opgaan, waar men er o.a. op wees, dat het voorstel tot vermin dering van alle categorieën oorlogsschepen de Vereenigde Staten niet veel nadeel zou bezorgen, daar deze een groot aantal sche pen bezitten, die den leeftijdsgrens bereikt hebben. Japan daarentegen sou gedwon gen zyn om betrekkeiyk nieuwe schepen te eloopen. Het groote verzet ging echter natuurlijk tegen den eisch tot handhaving van de ratio's. De Japaneche wensch tot wyziging der bestaande vlootverhoudingen valt lntua- schen geheel in het kader van de imperia listische expansie van het eilandenrijk. Gedwongen vredelievendheid Uit Zuid-Amerika komen thans erge vredelievende berichten. De republieken Paraguay en Bolivia, die elkaar ainda jaar en dag aan het uitmoorden zyn, achijnen plotseling besloten om den strijd op te geven. Zyn zy den strijd moe? Dat mag men by deae halve Indianen nauwelyks veron derstellen. Men meent, dat het integendeel de uitwerking van het wapen-embargo is. dat de oorlogvoerenden zoozeer tot den vrede doet neigen. Zooals men weet heeft de „oorlog" tus- schen Bolivia en Paraguay op by ronder scherpe wyae de bedenkelijke beteeken is gedemonstreerd van de particuliere wapen- fabricage en den particulieren wapenhan- deL Hier toch werd een taaie etryd gevoerd door twee landen, waar geen wapens of an der oorlogsmateriaal worden vervaardigd; niettemin beschikken zy over de meeat mo derne strydmiddelen: tanks, vliegtuigen, gasbommen enz. en dat wel dank zy de leveranties uit Amerikaanache en Europee- ache landen, wier commercieel® praclijken den bloedigan strijd mogelijk maakten en eiken bemiddelenden arbeid verlamden. Toen het rapport van de Volkenbond»- commissie daarop wees, hebben verschil lende landen een verbod ven wapenleve rantie uitgevaardigd en de doorwerking daarvan achijnt succes te hebben. Mocht dat Juist biyken, dan ie een prachtig mid del ontdekt, dat by eenigen goeden wil ge hanteerd kan worden ter voorkoming van den oorlog. SPORT VOETBAl Bij het derde lustrum van den D.H.V.B. De districtswedstrijden. De Diocesaan Haarlemsche Voetbalbond staat aan den vooravond der herdenking van het derde lustrum van zyn bestaan. In 1922 richtte zich Z. H. Paus Pius XI als hoofd van het Lombardisch Episcopaat tot zyn geesteiykheid met de volgende woorden „De ondervinding heeft ons geleerd, dat zij, die zich alléén of hoofdzakeiyk ten doel hebben gesteld licharnelyke ontwik keling of ontspanning zy het dan ook met de beste bedoelingen! tenslotte aan de feestdagen hun godsdienstig karakter hebben ontnomen, de Jeugd beroofd hebben ven het Woord Gods; en al mogen zy mannen van een grootere physieke kracht gevormd hebben, zij hebben aan de maalschappy geen rechtschapener, geen meer evenwichtig karakter gegeven". De Jubileerende D. 11. V. B. heeft in op zet en streven er «teedr alles op gezet om naast de lichamelijke belangen der sport beoefenaren vooral ook aandacht te schen ken aan hun veel meer noodzakelijke en veel hooger staande geestelijke belangen. En wanneer al eens de sportbelangen ge heel of ten deele moesten opgeofferd wor den aan de gcesteiyke belangen, dan valt zulks slechts toe te Juichen. De moeiiykheden, waarvoor de 15 Jaar geleden opgerichte bond kwam te staan, mogen we niet geringschatten, maar met des te meer voldoening mogen we thans constateeren, dat het eens begonnen werk velen ten zegen is geweest. Daarvoor past een woord van dank aan de noeste werkers, die Jaar in Jaar uit, on danks eigen werkzaamheden, en slechts met voorbyzien van eigen „ik" en ten koste van vele genoegen, zich met alle energie hebben gegeven aan het wel mooie, maar niettemin zware werk. Naast dank brengen wij dien mannen. idealisten van eigen prineipieele organisa tie hulde voor de wijze, waarop zy den moeilyken arbeid begonnen. Langzaam maar zeker Is het kleine zaadje, dal toen gestrooid werd, uitge groeid. Uit alle lagen der bevolking, uit de arbeidersbeweging, uil den midden stand. uit jong-studenten en studenten stand werden aanhangers gevonden voor het mooie ideaal, dat enkelen zich gesteld hadden en langzaam maar zeker groeide het plantje uit tot een boom; langzaam wyl niot ven stonde af aan al wat Katho liek zich noemt zich schaarde aan de tyde van hen, die het woord der bisechoppen wilden waarheid maken' zeker echter, wyi het gestrooide zaad van goed gehalte was en men, gesterkt door de wilskracht, die het biaschoppeiyk vermaan hun gaf. wilde doorzetten ten koste van alles. Zoo is de D. H. V. B. een krachtige, sterke organisatie geworden, een steunpi laar tevens voor de R K. Federatie van Voetbalbonden en op den ingeslagen weg voortgaande, zal hy nog duizenden, tien duizenden en honderdduizenden vreugde en genot kunnen verschaffen. Maar dan vertrouwen w* ook en de zen wenach geven we den Bond ala feest - wenoch mede dat oud en Jong zyn sym pathie tegenover den Bond zal gaan too nen. Indien ty tot dusverre afzijdig bleef. Ala dét zoo ia. ala alle Katholieken ook ten opzichte ven de sport hun plicht ver vullen. d.in 7,11 'lil Bart alleen hllfl •ere strekken, maar tevens den Bond tot heil, hetgeen zich ook binnen niet te lan gen Ujd in de sportprestaties zal uiten. Het feest ven D H. V. B. is door het bestuur aangepakt tot het organiseeren ven een propagsnda-week van 2—0 Sep tember. De propaganda Is eigenlijk reeds eerder begonnen, want vandaag is over geheel het land verspreid het Propagandablad „De Ketholleke Sport", welk blad we gisteren reeds aankondigden. In niet minder dan 100.000 exemplaren ia dit nummer, dat voorzien ls van gedegen artikelen van al lerlei vooraanstaande personen In de Ka tholieke Sportbeweglng. het land inge gaan. We hopen er alechta van. dat het van a tot z gelezen wordt, niet alleen door de voor- maar ook door de tegenstanders der R K. Sportbeweglng. We twyfelen er j niot velen sullen hun vooroor- doelen legen de „veel gesmade beweging* laten varen. De herdenking van hel derde lustrum wordt voorts gevierd door hel houden van dtslrictswedstryden. Morgen vlndl de eerste ronde daarvan plaats. Het programma hiervoor luldl ala volgt: A. te Gouda: Den Haag—Rotterdam. H te Noordwyk: Lelden—Goude. C. te Krommenie: Noord-HollandAm sterdam. Voor hel Leldoche District Is dus de wodstryd te Noordwyk voor het oogen blik van hel meeste belang, wyl daar de vertegenwoordigers van het Leid och Dis trict den stryd zullen aanbinden tegen die van Gouda. Op het S. J. C -terrein te Noordwyk «ui len morgenmiddag te half drie de vol gende elftallen, onder leiding van den heer G. J Hendrtx uit Amsterdam, tegen elkaar uitkomen: Leiden: Doel: N. Mens fLlaae). Achter: W. Vink (SJC). W. de Bruin (Llaae). Midden: A. Kamphuee (Leiden), Th. Hoogervorst (SJ.C.), H. v. Dieet (Llase). Voor: P. v. Nobclen (Trillingen), aan voerder. J. Angevare (SJ.C.), Th. v. d. Burg (SJC). C. ven Zeist (Llsse), Chr. Homan (Teyllngen). Rp*erve: H. v. d Berg (SJC), J. War mer hoven (Teyllngen). C. In de Rieden (V V SB). Zwaan (Teylingen), G. v. Beek (Liooe). N. Rietmeyer (SJ.C). Gouda: Doel: Everwyn fV.EP). Achter: Piardekooper (Alph. Boy») en Sink# (Unlo). Midden: Rietveld (Eato), Janmaat (Donk) en Verwey (RVC). Voor: C. Bovenhoven (Donk), v. Kleef (VEP). v. Dempt (Esto). Scholtan V.E.P.) an Fortuyn (VEP). De winnaar van deien wedstrijd komt op Zaterdag 8 September uil in de demi- finale te Santpoort tegen het district Haarlem, det voor de eerste ronde is vrij geloot. De andere demi-finale wordt dan te Heemslede gespeeld tuswhen den win naar van wodstryd A en den winnaar van wedstrijd C. De finale tuiorhen de winnaars van deze wodstryden wordt gespeeld op Zon dag 9 September op het terrein van H. B. C. te Heemstede. Behalve bovengenoemde wedstrUd te Noordwyk zal morgenmiddag nog een tweede wodstryd op het S. J. C -terrein gespeeld worden tusschen de Junioren van hel Leidache District en hel Junioren A- elftal van S J. C. Het Dlalrlct-eJfta! speelt In het wit en is sla volgt samengesteld: Doel: Th landweer (TeUllngen). Achter: H. Doe# (Teyllngen), J. Abrems IRWI) Midden: A. Paardekooper (ASC W. v. d. Klugt (Teyllngen i, I'. W, S Mfg (V V L Voor: F. Kallenberg (Lalden), A v, Noort (R W D P. v. Nierop (RW D Chr. v. d. Berg (Foreholte), W. Sloolbeek (Liooe). Reserve: J. v. d. Post (Knip Boys), G. Rekelhof (ASC). J. Stol (RWD). Er ls dua morgen te Noordwyk volop te genieten en we vertrouwen, dol «eer velen getuigen mogen «Un van interessan te wedstrijden. De herdenking van het derde lustrum van den Bond zal voorts plaats hebben door het houden van drie grooto propa ganda-vergadering en wel te Rotterdam op fi September ln de groote zaal van „Tlvoli" Coolslngel, waar ala sprekers zullen optreden kap. H. Drost uit Rotterdam en dc heer II. N. FEUILLETON. DE UIT GE WISCHTE SCHULD Naar het En gelach van PAUL TRENT. 28) Zy drukten elkaar de hand en Geoffrey voegde zich weer by zyn vriend. Ze wacht ten, tot de auto zich weer in beweging zet te en salueerden toen. „Geoff, ik heb me idioot aangesteld", zei Gerald met een lach. „Ik heb Ethel ten huwelyk gevraagd en ben van haar weg gegaan zonder een antwoord te krijgen. Ik ga naar dc tent „Dat zou ik niet doen. ouwe Jongen. BlUf ar uit de buurt. Je kunt haar met steeds met bewonderende blikken blyven aan staren. Het zou niet prettig *yn voor haar of voor Jou als een van de mannen je ge heim doorzag. Waarom schrijf je niet?" „Ik heb nog nooit in mijn leven een lief desbrief geschreven." „Een moet altijd de eerst* zyn. Wilde ze je geen antwoord geven?" ..Ze scheen t* willen, dat ik iets tegen haar zei. Dc vroeg haar ten huwelyk. Ik zei haar, dat ze het goed zou hebben en de P'PS baar mocht lijden." ..Anders niet?" glimlachte Blair. ..Ik vroeg haar tweemaal of ze mijn vrouw wilde worden en ze gaf geen ant woord", aai Gerald verontwaardigd. „Heb je haar ook verteld, dat Je haar liefhebt?" „Lieve deugd! Was het dat? Maar ze moet toch begrepen hebben, dat ik htar liefheb?" „Maar toch wil iedere vrouw het nog eens hooren." „Dat bedoelde ze du*. Ik zal het haar meteen gaan zeggen." „Aan de toonbank? Wees niet dwaas, Ge rald. Schrijf haar liever." Gerald dacht een oogenblik na en besloot toen, om de raad van zyn vriend op te volgen. Hy ging naar zyn tent en begon: -Liefste, „Wat ben Ik een idioot geweest, Ethel. „Dc heb Je lief. Maar natuuriyk wist je dat „wel. Ik ben vanmiddag ontzettend onhan dig geweest, maar Je hebt me er voor ge straft Laat ik het goedmaken. Je hebt „me nic4. gezegd, of je voor oorlogshuwe- „lyken voel, ik wel. Schryf me meteen, dan „telegrafeer ik vader om over te komen en „een speciale trouw-pcrmüuie mee te bron nen. Misschien kan ik wel een paar dagen „verlof krijgen. Schat, ik aanbid je ge „woon. Laai me niet vertrekken zonder een „kus. Schryf me dadelijk terug." Hy wist niet. hoe de brief te eindigen, maar pende ten slotte de woorden: „Je steeds liefhebbende Gerald", en pootte den brief. Daarna ging hy met Geoffrey wan delen. „Geoffrey, wil je me niet iets vertellen, van wat er vanmiddag gebeurd is? Ik zag. dat het niet was, wat we hoopten. Het speet vader erg." „Ruth en ik hebben afscheid genomen. Wc begrijpen elkaar." „Het is niet met haar instemming, dat jullie zoo uiteengaat", hield Gerald koppig voL „Ik wil er liever niet en er pralen „Arme kerel", mompelde GcrekJ en zweeg. Toen ze ln het kamp terugkeerden, vonden ze een ongewone opschudding en vernamen weldra, dat het regiment meteen vertrok naar een onbekende bestemming. „Het front!" riep Gerald verheugd en bedwong zich toen. „Ik moet even naar de tent." „Doe dat niet", verklaarde Geoffrey ern stig. De sergeant verscheen en hy kreeg geen kans meer, want' er was heel wat te doen, daar bevel ontvangen was, dat het regi ment met den meest mogelijken spoed moest vertrekken. Om tien uur was er ap pèl in vol msrachtenue. Er was geen af scheid en in doodsche stilte marcheerden ze weg. De Y. M. C. A-tent was donker en Ge- raid wendde zich tot Geoffrey die naast hem liep. „Nu weet ze niet, waarheen ze me kan terugschrijven", zei hy ongelukkig. Je kunt haar schryven, als we weten, waar we heengaan." Weldra werden ze In een trein gepakt en reden weg, ze wisten niet waarheen. De reis duurde niet lang en tot hun verbazing stopte de trein aan een aanlegsteiger. Een groot transportschip Lag er gemeerd en wei nige «ogenblikken later bevonden ze zich aan boord en werden de trossen loagesme ten. „Vaarwel'" mompelde Geoffrey bij zich zelf, toen de schroef begon te draaien. HOOFDSTUK XVIII. Toen Ethel den volgend r-n morgen be neden kwam, lagen ar enkele brieven naast haar bord, welke ze terloops bekeek. „Zeker rekeningen", oei ze, de envelop pen openend, meer onder het leeen steeg haar een blos naar de wangen. „Die goede jongen nu vertelt hy alleen, dat hy me liefheeft, en vraagt me niet wj of ik met hem trouwen wil. Dat vindt hy van zelf sprekend." Toen ze den brief nog eena overlas, kwam Ruth binnen en zette zich by haar. Zo had donkere kringen onder dc oogen, want té had een «lapeloozen nacht doorgebracht De ontmoeting met Geoffrey had het ver leden met nieuwe krachten doen ontwaken en ze had het besluit genomen om Geof frey zoo spoedig mogelijk op te zoeken en haar verzoek te herhalen. Zonder zijn liefde was het leven doelloos. Maar ze had «reinig hoop op succes. Hy was bezig, zich zelf te straffen en zou g«*en genade kennen. In haar hart bewonderde ze hem, om de houding, die hy had aangenomen en die bewondering ging gepaard met wi toe nemende achting. Het leek onmogelijk, dat de man, dien ze gisteren ontmoet had, schuldig kon zijn aan een artiand* zooals hy begaan had. Ongetwijfeld had het 1(J- dm hem gesterkt en gelouterd. „Kop op. Ruth!" riep Ethel en gaf haar vriendin een kus. „Kun Je me vandaag ver tellen wat er tuxschen jouw en Blair is voorgevallen?" „Ik vroeg hem, met me te trouwen cn hij weigerde." „Waarom. Ik durf ar een eed op do«m. dat het niet was omdat hy je niet lief heeft." „Ik geloof., dat hy me even liefheeft.. els ik hem", antwoordde Ruth fluisterend. „Nu ia dat niet voldoende?" „Voor mij wel ja, maar niet voor Geoffrey. HO kan die ellendige goorhlede- nis maar niet vergelen." „Nu ik Geoffrey ontmoet heb. kan fk me niet voorstellen, del hy /ooiets kon doen. Hy lykt me een stipt eerlijk man. Een man, dien ik op het eerste gezicht vertrou wen zou." „Datzelfde voel ik ook tot Ik me her inner. „Natuuriyk was het gemeen van ham. maar ik vind, dal hU nu voldoende gestraft is." „Ik vroeg hom, alles te vergeten en op nieuw te beginnen. Maar hjj weigerde", zei Ruth dof. „Dat ia enkel zijn trots. Trek het je niet aan, kindje. Het komt allemaal In orde Tusechen twee haakjes, ik heb een brief van Gerald gehad. Nogal vermakelyk. Hy stelt voor, zijn vader te laten overkomen met een speciale trouwv er gunning." „Daar hen ik bly om. Gerald ia een beste Jongen." „Ja, maar geneigd om om alle dingen als vanzelfsprekend te aanvaarden. Dc Jonge man heeft een ieesje noodig en dat zal ik hem geven! Ethel zette zich san haar bureau cn schreef snel: volgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1934 | | pagina 13