HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOcl
"PUROL
ZATERDAG 28 JULI 19J4
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD. PAG. IJ
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND
SCHOTEN, DIE DE WERELD
PUTSCH, DIE BELACHELIJK
DEN DOOD VAN DOLLFUSS
WAT ZAL DE VERGELDING
GEEN ONBERADEN STAPP
TER OP?
Tweeërlei einde. Deze week
zijn er revolverschoten gevallen op twee
ver van elkaar liggende plaatsen, schoten
die hun weerklank hebben gevonden over
de heele wereld.
De eerste revolverschoten knalden te
Chicago en maakten een einde aan het
veelbewogen leven van een der berucht
ste bandieten, welke de Vereen. Staten
ooit hebben gekend, n.l. van John Dillin-
ger. De Vereenigde Staten voelden zich
opgelucht, nü de man, die de twijfelachtige
eer genoot om als „public enemy No. 1"
(staatsvijand No. 1) geboekt te staan, niet
langer in staat was om zijn formidabele se
rie moorden en bankovervallen voort te
zetten.
De tweede serie schoten maakte te Wee-
nen een einde aan het welbestede leven van
een der grootste staatslieden van Oosten
rijk, n.L van den kleinen Dollfuss. Van
deze schoten is de wereld geschrokken. De
ontsteltenis, waarmede het bericht van de
ze moord werd ontvangen, was het spre
kendste bewijs van de sympathie welke
Dollfuss' strijd om Oostenrijks onafhanke
lijkheid ondervond.
En op de ontsteltenis volgde de veront
waardiging, toen bij stukken en brokken
bekend werd op welk een beestachtige
wijze men dezen edelen mensch heeft la
ten zieltogen, zonder medische en zonder
geestelijke hulp. Hij stierf, terwijl zijn
vrouw en kinderen reeds in Italië vertoef
den als gasten van Mussolini en hem daar
wachtten. Gisteren zou hij eveneens naar
Biccione zjjn gegaan, om daar een bespre
king met den Duce te hebben, maar het
schot van 'n politieken bandiet maakte aan
die plannen een onherroepelijk einde.
De Putsch. Wij behoeven geen
overzicht te geven van de toedracht der
gebeurtenissen op j.L Woensdag, zij zijn
bekend genoeg. Een handjevol Oostenrijk-
sche nationaal-socialisten heeft het Ween-
ache radio-station overvallen en een iets
grooter aantal, gestoken in militaire en
Heimwehr-uniformen overweldigde de
bondskanselarij. Bij hun overgave bleek
men te doen te hebben met 144 nazi's. In
de provincie, vooral in Stiermarken, is ook
nog wat gevochten (waaraan niet te veel
aandacht is besteed in de pers, zóó over
weldigde het bericht van Dollfuss' dood al
le andere berichtgeving!) maar veel had
dat niet om het lijf.
Uit dat alles blijkt, dat de Putsch eigen
lijk een belachelijke Köpenickiade zou zijn
geweest, allerminst gevaarlijk voor de re
geering, als de dwaze onderneming niet
den dood van den bondskanselier tot ge
volg had gehad.
Dan was de roode opstand in Februari
heel wat massaler en gevaarlijker. Toen
duurde het dagen, voordat het verzet in
de groote socialistische kazerne-woningen
was gebroken. Toen moesten de kanon-
DEDEN OPSCHRIKKEN. EEN
ZOU ZLJN GEWEEST, ALS HIJ NIET
TENGEVOLGE ZOU HEBBEN GEHAD.
ZIJN? DE MOGENDHEDEN DOEN
EN. WORDT DE SITUATIE ER BE-
nen een woorlje meespreken in de straten
van Ween en.
Het verloop van den Putsch van Woens
dag heeft echter aangetoond, dat de natio
naal-socialisten in hun berekening vol
doenden steun te zullen erlangen, wanneer
maar eenmaal tot een overval hunnerzijds
was overgegaan, jammerlijk gefaald heb
ben. De verradelijke opzet om met een
handjevol in de uniform van regecrings-
formaties verkleede volgelingen zich mees
ter te maken van de bondskanselarij en het
radio-omroepgebouw gelukte aanvankelijk,
doch eindigde met een totale nederlaag der
Putschisten, die ook in de provincie hun
staatsgreep, dank zij het ingrijpen der
autoriteiten waar dit noodig bleek, zagen
mislukken.
Van een „afrekening van de onderdrukte
bevolking met de beulen der regeering"
zooals het luidt in de Duitsche terminolo
gie is niets gebleken.
De vergelding. Welke gevolgen
de dood van Dollfuss op de ontwikkeling
van de binnenlandsche politiek zal hebben,
is niet te overzien. De moord op den
bondskanselier heeft reeds er toe geleid,
dat de regeering is teruggekomen van
haar besluit om den nationaal-socialisti-
schen misdadigers vrijgeleide te verleenen,
welk vrijgeleide aanvankelijk was toege
zegd op voorwaarde van ontruiming van
de bondskanselarij zonder dat er dooden
vielen. Aan deze laatste voorwaarde is
niet voldaan: de rebellen zijn allen gear
resteerd en zullen worden gestraft voor
den moord op Dollfuss.
Of alle 144 gevangen opstandelingen den
kogel zullen krijgen, is twijfelachtig, v
al nu degene, die het doodelijk schot op
den kanselier heeft gelost, bekend is ge
worden.
Maar dat er onder de voortvarende lei
ding van prins Starhemberg een krachtige
actie zal worden ingezet tegen de natio-
naal-socialistische beweging lijkt niet twij
felachtig. Wanneer nu niet krachtig wordt
aangepakt, is het psychologisch juiste
oogenblik voorbij.
De onberaden stap der Weensche terro
risten en de afschuwelijke moord op Oos-
tenrijk's bekwaamsten staatsman, die door
zijn beleid onder uiterst moeilijke omstan
digheden en zijn verzoeningsgezindheid
allerwegc sympathie had gewekt voor zijn
persoon, kunnen van beslissende beteeke-
nis worden voor de nationaal-socialisti-
sche beweging, welke zich daarmede een
wellicht doodelijken slag heeft tocgc
bracht.
In Oostenrijk en ook daarbuiten.
De Weensche moordenaars toch hebben
him politiek streven door deze nieuwe
wandaad volkomen gedisqualificeerd in de
oogen van de geheele beschaafde wereld.
Dat is de opinie van nagenoeg de hecle
wereld.
Wat doen de mogendheden?
Toen de aanslag op Dollfuss pas bekend
werd, hoorde men allerwegen met bezorgd
heid het woord „Serajewo" fluisteren. De
noodlottige moord op den Oostenrijkschcn
groot-hertog en diens gemalin, welke juist
20 jaar geleden plaats had. was ook de
aanleiding tot den grooten wereldoorlog.
Zou de moord te Weenen opnieuw 'n oor
log inluiden? Wat zouden de mogendheden
thans doen?
Laten wij de vraag anders stellen: wat
zouden de mogendheden thans kunnen
doen?
Zij stellen allen den hoogsten prU« op de
onafhankelijkheid van Oostenrijk en hun
actie voor het behoud van die onafhanke
lijkheid kan alleen gericht zijn tegen
Duitschland. Maar, ofschoon niemand twij
felt aan de moreele schuld van Duitsch
land, welks regeering de nationaal socia
listische beweging in Oostenrijk steeds
heeft aangemoedigd; toeliet, dat de meest
ophitsende propaganda gevoerd werd via
den zender te Munchen en duldde, dat
bommen naar Oostenrijk werden gesmok
keld toch kan men de Duitsche regee
ring niet zonder meer aansprakelijk stel
len voor den wandaad van een stelletje
Oostenrijksche nazi's. Zelfs de „Times", die
overigens lang niet malsch is in haar ver
oordeeling van het nationaal-socialistische
systeem van geweld, erkent, dat het ge
drag der Duitsche regeering sinds het ge
beurde van Woensdag strikt correct is ge
weest en dat men dankbaar kan overwe
gen, dat er op 't oogenblik in *t geheel geen
aanleiding bestaat tot interventie in Oos
tenrijksche aangelegenheden. Het ziet er
niet naar uit dat er onmiddellijk buiten-
landsche complicaties zullen ontstaan. Nog
geringer is de kans op oorlog. De legers
van Europa vormen niet het gevaar. De
onruststokers zjjn de politieke gangsters;
de soldaten vormen de ordetroepen. Dc
wanordelijkheden, die nu nog in Oosten
rijk kunnen voorkomen, zUn die van z(jn
eigen partijen. Wel is het waar dat de Ita-
liaansche regeoring militaire voorzorgs
maatregelen heeft genomen langs de Oos
tenrijksche grenzen, maar geen land is
vaster besloten dan Italië, dat de onafhan
kelijkheid van Oostenrijk moet worden ge
handhaafd.
De andere mogendheden wachten alle af,
wat Italië doet en Mussolini is blijkbaar
niet van plan om zich door overhaaste
stappen in moeilijkheden te steken.
Voor ongerustheid is dus vooralsnog geen
aanleiding. In tegendeel wijzen verschil
lende teekencn er op o.a. de benoeming
van von Papen als buitengewoon gezant in
Weenen dat er kans is op een toenade
ring tusschen Duitschland en Oostenrijk.
Als dat waar zou zijn, zou Dollfuss door
zijn dood de grootste overwinning hebben
behaald.
Ontwapen ing? Dat het gebeurde
in Weenen al zal het niet de onmlddel
lijke aanleiding tot een nieuwen grooten
oorlog worden niettemin weinig bevor
derlijk is voor den vrede in Europa en
voor de ontwapenlngs-gedachte in 't alge
meen, staat wel vast. Wij leven toch al in
een soort paniekstemming en allerwegen
bereidt men zich voor op den volgenden
oorlog.
De Fransche minister van oorlog, maar
schalk Petain, verklaart, dat de volgende
oorlog als een bliksemstraal bij helderen
hemel zal komen en spoort daarom de re
serve-officieren aan om zich, zelfa met op
offering van hun particuliere belangen, op
den atrijd voor te bereiden.
De sovjet-volkscommissaris voor dc
landsverdediging Woroechiloff hield Vrij
dag J.L voor industrie-arbeiders te Moskou
ccn toespraak, waarin hU mededeelde, dat
het oorlogsgevaar zeer nabij was. De zeer
ernstige politieke toestand eischt dan ook
van de bolsjewistische rcgcering, dat zij
het leger zoo sterk mogelijk zal maken.
Lord Londonderry, de secretaris voor dc
luchtvaart, beriep zich dezer dagen in het
Engelschc lagerhuis op dc luchtbcwapcnlng
van Amerika, Frankrijk, Italië, Japan,
Zweden, Zwitserland, België, Jocgo-Sla-
vië en Turkije om het verzet tegen dc En
gelschc plannen om zijn luchtmacht in vijf
jaar tijds zeer aanmerkelijk te versterken,
te breken.
Japan's minister van oorlog heeft reeds
een ontwerp opgesteld om 1100 nieuwe
vliegtuigen binnen den kortst mogelijken
tijd te bouwen; Amerika acht 2320 vlieg
tuigen een minimum voor dc vredessterk-
te en president Roosevelt heeft persoon
lijk toegezegd, dat de Amerikaansche vloot
binnen drie, hoogstens vier jaar op het
maximum van de door de verdragen toe
gelaten sterkte zal worden gebracht.
Dat in een dergelijke situatie de gebeur
tenissen te Weenen het wantrouwen tus
schen de regeeringen en de volken sterk
moeten vermeerderen, ligt voor de hand.
Tenzi) men te elfdor ure zou inzien, dat
het zóó toch niet langer kan voortgaan cn
ineens besluit om het Duitsch-Ooatcnrijk-
schc conflict radicaal te liquideeren.
Laten wij het beate er van hopen.
GEMENGDE BERICHTEN
VRACHTAUTO BOTST TEGEN
STOOMTRAM.
EEN DOODE
Op don Rijksstraatweg te Wellerlocq
(Limburg) heeft gisteravond ccn ernstig
verkeersongeluk plaats gehad, dat het le
ven heeft gekost aan een 58-jarige pass a-
gicre van dc stoomtram van dc lijn Venlo
Nijmegen.
Door tot nu toe onverklaarbare oorzaak
is omstreeks zeven uur op genoemden weg
een groote, met fruit geladen vrachtauto,
waarin twee personen gezeten waren, cn
welke op weg was naar Maastricht, waar
de wagen thuisbehoordc, in volle vaart te
gen de stoomtram, welke uit Vcnlo kwam,
op gereden. De botsing was zoo hevig, dat
de zijwand van den personenwagen, waar
tegen de auto is opgevlogen, geheel werd
ingedrukt en versplinterd. De 58-jarige
mejuffrouw Willemsc uit Bergen (Lim
burg) raakte tusschen dc wrakstukken van
den vernielden wagen bekneld cn werd
zwaar verminkt. Een been werd haar af-
gekneld, terwijl het andere op een groot
aantal plaatsen brak. ZU is spoedig na het
ongeluk bezweken. In den wagen bevonden
zich nog elf andere passagiers, die er ech
ter allen gelukkig goed zijn afgekomen.
Voor een deel zaten deze personen aan dc
andere dan dc ongelukkige, terwUl •eni
gen op het balcon hadden plaats genomen.
Dc tram, dio behalve uit den locomotief,
bestond uit een personenrijtuig en twee
goederenwagens, reed na dc botsing nog
ongeveer vijf cn twintig meter door, al
vorens tot stilstand te komen.
De laatste goederenwagen is door den
schok omgekanteld cn dwars over den
FEUILLETON.
DE UIT GE WISCHTE
SCHULD
Naar het Engelsch van
PAUL TRENT.
9)
Hij vertraagde zijn schreden, want hij
vreesde de ontmoeting met Ruth. Haar
vertrouwen in hem en zijn eergevoel maak
te hem beschaamd. Dus ontweek hij haar
en verscheen eerst, toen Lady Shaldon
kwam. Daphne was meegekomen en bei
den condoleerden Geoffrey.
„Het is vriendelijk van u, om zoo gauw
<e komen", zei deze oprecht.
„Ik begreep uw moeilijke positie volko
men. Waar is juffrouw Wynn?"
Op dat oogenblik kwam Ruth binnen en
begroette hen. Daphne kuste haar geest
driftig en Ruth ging mee om haar haar
kamers te wijzen.
Geoffrey had zich al verkleed en zat in
de hall een sagaret te rooken. Lady Shal
don kwam het eerst beneden ze had niet
vee! tijd aan haar toilet besteed en zette
zich met een moederlijk bezorgd air naast
hem.
„Mijn beste jongen, jc weet niet hoe blq
ik ben. dat ik je van dienst kan zijn. Ik
heb juffrouw Wynne gesproken en ze heeft
me iets van je vaders testament verteld.
Er rust een geweldige verantwoording op
je. Natuurlijk heeft Sir James voor zijn
aangenomen dochter gezorgd?"
„Ja", zei Blair kortaf. Hij kreeg het ge
voel, dat het verkeerd was geweest om
Lady Shaldon uit te noodigen.
„Je kunt geheel over me beschikken. Ik
ben blij, dat juffrouw Wynne goed ver
zorgd is. Natuurlijk blijft ze hier tot ze
een eigen thuis gevonden heeft."
„Dit is haar thuis", sprak hij eenvoudig.
„Natuurlijk voor het moment. Maar
ze is een mooi meisje.... en met geld
Ze haalde de schouders op. „Als ze fortuin
heeft, mag je wel een oogje houden op de
bru idschat jagers."
Geoffrey wilde haar juist in kennis stel
len van haar verloving, toen Ruth ver
scheen, terwijl Daphne zich innig aan haar
vastklemde. Men ging aan tafel en het
bleek duidelijk, dat Lady Shaldon van plan
was de leiding op zich te nemen, want zij
was het, die elk een plaats aanwees. Zij cn
haar dochter waren in het zwart gekleed
gelukkig bezaten ze geëigende toilet
ten. Daphne schikte zich naar de aanwij
zingen van haar moeder, maar wierp tel
kens blikken van medegevoel op Geoffrey.
„We zullen je vanavond niet alleen laten.
Kom in de hall je sigaar rooken' op
perde zU, toen de maaltijd waes afgeloo-
pen.
Ja Lady Shaldon „bemoederde" hem
en hij kon er zich niet aan onttrekken. Had
hij met Daphne geflirt? Niet meer dan met
dozijnen andere meisjes. Maar hij was nu
schoonzoons-jagende moeders, 'n Paar maal
een multi-millionair en een prooi voor op
ontmoette hij Ruth's blik en ze glimlachten
tegen elkaar. AI spoedig stond hij op en
wensebte hen „goeden nacht". Zou hü
Ruth kussen? Neen, dat vereischte verkla
ringen. die hij liever tot later wilde uitstel
len. Hij was doodmoe, naar lichaam en
geest en verlangde alleen te zijn.
Ruth was verwonderd, toen hij haar een
hand gaf. Ze wilde met hem meegaan,
maar stelde zich tevreden met een blik van
verstandhouding. Zoodra Geoffrey weg was
wendde Lady Shaldon zich tot Ruth en
spande zich in, om zoo aardig mogelijk te
zijn.
„Een beslc.jongen, Geoffrey. Ik mag hem
gr; ag. Spijt het u niet, dat hij niet wer
kelijk uw broer is?"
„Neen", zei Ruth oprecht.
„Ik kan zien, dat zyn vader'a dood een
zware slag voor hem geweest is. Hij lijkt
veel ernstiger en ouder."
„Geoffrey hield veel van zijn vader."
„Dat is te begrijpen. Sir James was een
goed mensch. Ik ben blij, dat hij u in zijn
testament zoo goed bedacht heeft."
„Sir James' testament was meer dan tien
jaar oud. Hij heeft me niets nagelaten.**
„Maar Geoffrey zei me
„Ik geloof, dat Sir James vlak voor zijn
dood een brief geschreven heeft."
Oh! In Geoffrey's oogen zou dat dezelfde
waarde hebben. Gelukkig is cr zoo gewel
dig veel geld, dat je aandeel niet gemist zal
worden. Je bent een geluksvogel
„Dat ben ik met u eens. Lady Shaldon."
„Morgen zullen we eens over de toekomst
spreken. Je staat hcelomaal alleen cn moet
me als jc moeder beschouwen."
„Dank u. u is wel vriendelijk. Ik ben
erg moe, wilt u me verontschuldigen?"
„We gaan allemaal naar bed. Kom mee,
Daphne! Ik hoop, dat jullie tweeën goede
vriendinnen zult worden. Ik heb al een
plannetje. Je hebt geen thuis", zei ze tot
Ruth, „en misschien zou je het prettig
vinden om bij ons te komen wonen."
Ruth gaf hierop geen antwoord en zij
gingen naar boven.
HOOFDSTUK VIII.
Geoffrey ging regelrecht naar zijn ka-
mor en ontkleedde zich langzaam, maar
toen hij zijn pyama had aangetrokken,
schoof hij ccn stoel naar het open venster
en stak ccn pijp op. Vóór don morgen
moest hij een onherroepelijk besluit ne
men. Zelfs nu was het bijna te laat, maar
hij kon Ruth zijn vaders brief laten lezen
en haar bekennen, in welke verleiding hij
was geweest. Dan zou ze hem ongetwijfeld
vergeven, maar als hij langoren tijd vol
hardde in het bedrog, waarmee hij begon
nen was, zou ze zioh vol afschouw van
hem afwenden.
Hij moest de bevolen van zijn vader ge
heel uitvoeren of hcolcmaal niet. Hij
moest de wonschcn van zijn vader naar den
geest opvolgen, cn dat vereischte, dat hij
een geheel nieuw en vreemd leven begon.
Van elke weelde, waaraan hij gewend was.
moest hU afstand doen. Hij mocht in totaal
niet meer dan vier pond per week, iets
meer dan tien shilling por dag. uitgeven.
Daar kon hij onmogelijk van rondkomen.
Hij stond op en haalde den brief van zijn
vader te voorschijn, la* dezen nogmaals
naukcurig door en zocht een uitweg, zon
der dien te vinden. Hij voelde zich versla
gen en rampzalig, want zijn aard was eer
lijk en oprecht. Maar ineens schoot hom te
binnen, wat de dokter van de laatste
oogcnblikken van zijn vader verteld had.
Sir James' woorden waren maar voor
oen uitleg vatbaar hU had berouw, dat
hij den brief geschreven had cn wilde dien
op het laatst nog herroepen. Had hij, Geof
frey, dan niet het moreele recht, om den
brief als ongeschreven te beschouwen? De
.«chok van Sir James's dood had reeds de
verandering in hem bewerkstelligd die de
Geneest
doorzitten
zonnebrand
Ooo»30-60. Tut>« eOcL
rijweg komen te liggen, waardoor het ver
keer geheel werd gestremd. De auto is
geheel vernield. Men mag van geluk spre
ken. dat de beide inzittenden, cr zonder
letsel zijn afgekomen. Dokter Thielen uit
Arcen was spoedig na het ongeluk ter
plaatse. Zun hulp mocht echter niet meer
baten, want dc zwaar gewonde vrouw, die
in stervenden toestand verkeerde, iseenige
minuten na de komst van den geneesheer
overleden. De politie heeft een onderzoek
naar het gebeurde ingesteld en de auto in
beslag gepomen. De tram heeft later de
reis voortgezet en in den loop van den
avond is ook dc omgeslagen wagen weer
in de rails gebracht. Men begrijpt niet hoa
de botsing is kunnen geschieden, aange
zien het ongeluk op een recht stuk weg
is gebeurd, waar dc ruimte groot genoeg
was om de tram tc possecrcn.
AUTOBUS MFT 40 K1NPFRFN IN
VOLLE VAART TF.GEN EEN
VRACHTAUTO
Chauffeur van de vrachtauto en een
wielrijder gewond
Met een hevigen slag vloog glsteran-
avond te Amsterdam om kwart over zeven
een autobus uit Maarsen tegen een vracht
auto op, met het gevolg, dat de vracht
auto totaal werd vernield en een ach
ter dc bus rydende wielrijder met zijn
hoofd door 'n ruit vloog en daaraan werd
gewond. Ook de chauffeur van de vracht
auto werd gewond.
Het ongeluk geschiedde op den hoek van
dc 1ste van der Helststr. en Stadhouders
kade. De vrachtauto van de boekdrukkerij
Kustcrs kwam uit do v. d. Helststraat en
wilde linksaf dc Stadhouderskade oprijden
in dc richting van dc Ford. Bolstraat,
waartoe dc chauffeur den richtingaanwij
zer had uitgestoken en signalen gaf. In
verband met het feit, dat het verkeer van
de brecdc Stadhouderskade snel deze straat
pleegt tc passccren, is dit punt zeer ge
vaarlijk. Met groote vaart nuderde de
autobus uit de richting van de Ferd. Bol
straat, doch de chauffeur, die onbekend
was te Amsterdam, merkte niet de vracht
auto op, die voorrang had boven de bus.
Toen de vrachtauto dan ook opreed, vloog
de autobus cr met volle vaart op in, aen
hevige slag volgde en toen stonden belde
wagens stil. Gelukkig ontstond In de
autobus, waarin de kinderen zaten, geen
paniek cn wisten dc ondcrwijzers-begclol-
dcni de kalmte te bewaren. Bij de aanrij
ding klonk ook aan de achterzijde van de
bus, glasgerinkel en bij onderzoek bleek,
dat een 20-jarige Jongeman, die vink ach
ter de autobus uit den wind had gefietst,
tegen de bus was gebotst en met zijn hoofd
door de ruit was gevlogen, zoodat hij ver
schillende hoofdwonden opliep.
Onmiddellijk schoten voorbijgangers
toe, om hulp te verleenen, doch deze bleek
niet noodig te zijn. De G. G. en G. D. werd
gewaarschuwd en spoedig verscheen deze
met ccn auto ter plaatse, evenals de poli
tie, welke per brandmelder was opgeroe
pen.
De 20-jarige chauffeur van de vracht
auto had met zijn heup bekneld gezeten
i'i 'I' .il'irn 'i Ind zun h« upspu-r bele
digd en tevens een groote wond aan dit
been opgcloopcn. HU en de fietser werden
naar het Tesselscbadcziekenhuis overge
bracht, en daar verbonden, waarna belden
naar huis konden gaan.. Intusschen nam dn
politie van het bureau Stadhouderskade de
situatie ter plaatse op. Er werden foto's
gemaakt. Personeel van het bureau ver
keerswezen controleerde dc remmen der
beide wagens, welke in orde bicken te zUn.
De autobus, welke van voren zwaar was
beschadigd, werd daarna vrijgegeven en
kon met dc kinderen, die met den schrik
waren vrijgekomen, den weg naar Maara
se n vervolgen.
De vrachtauto, die totaal vernield was,
werd aan den want gesleept.
overledene door hard werk had willen
bereiken. Wat er ook gebeurde, hU zou
nimmer meer het bestaan van een luiaard
leiden. Hij bezat verstand en bekwaamheid
cn zou het energieke hoofd van de groote
scheopabouwbcdrljvcn worden. HU zwoer
zichzelf ccn duren eed, te zwoegen ala een
koelie tot hU dat bereikt had.
„Als vader nog leefde, zou hU me een
kans geven", mompelde hij an hU geloofde,
dat hij de waarheid sprak. Geoffrey had
veel vnn zijn vaders karaktersterkte ge
ërfd, hoowcl deze nooit door de omstandig
heden naar buiten was gclblckcn en als hU
eenmaal besloten had om een zekeren ge
dragslijn te volgen, zou hU die tot het bit
tere einde volhouden.
Er was slechts éón gevaar en dat was
Ruth. Dc laatste uren hadden hem geleerd
dat zUn liefde voor haar diep in hem wor
telde. al had ze zich pas laat geopenbaard.
HU moest comedic tegen haar spelen en
voor den scherpen blik der liefde verber
gen, dat er een geheim was, waarvoor hU
zich schaamde.
En toch had hU al het besluit genomen,
om niets van zOn vader s rijkdommen op te
geven, cn overwoog enkel de bezwaren,
aan die stap verbonden.
„Als ik het opgeef, zou ik niet met Ruth
kunnen trouwen. Kan ik leven van haar
geld? Als ze wist, hoe In de knel zat,
zou ze me dan geen gelijk geven?"
Maar terwUl hU zich dit afvroeg, wist hij
dat ze zich vol minachtig van hem zou af
wenden, wanneer zc zijn bedrog ooit ont
dekte.
'Wordt vervolgd).
