ZATERDAG 28 JULI 193» DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD. PAG. 11 De Abdij van Egmond. Naar aanleiding van de zy 't dan ook nog zeer bescheiden heropbouw van de abdij van Egmond plaatsen wij hier een artikel van Dom Beekman O.S.B. over de voormalige abdij, die eenmaal te Egmond zijn torens verhief. Twee punten zullen we, aldus genoemde pater Benedictijn, bespreken. Het eerste punt betreft de beteekenis van de komst der monniken in ons land in de dagen, toen de grimmige Radboud Koning der Friezen was op het eind der 7e eeuw. Het tweede punt zal handelen over de vaste nederzetting der monniken hier op dezen historischen grond. Beide punten houden nauw verband met elkaar. Door de beteekenis aan te geven van de komst der monniken hier in deze streken en te bespreken op welke wijze zij het Christendom hier hebben gebracht, zal tegelijk de oorsprong van de voormalige Egmonder abdij zooveel te begrijpelijker worden. De missioneering nu van ons land, van alle Germaansche landen in het algemeen, heeft op een zeer merkwaardige wijze plaats gehad. Willibrordus kwam, zooals hij zelf in zijn kalender heeft aangetee- kend, in het jaar 690 van Engeland naar deze streken, vergezeld van elf ordebroe ders, allen Benedictijner-monniken. In de buurt van Katwijk stapte hij aan land. Hij was toen 33 jaar oud. In den Regel nu van den H. Benedictus staat opgeteekend, dat niets aan het Koor gebed mag voorgaan. Het vraagstuk nu om aan dit regelvoorschrift tc voldoen en te gelijk de missioneering ter hand te kun nen nemen werd zoo opgelost, dat de monniken veelal tezamen op weg togen, om het koorgebed te kunnen bidden. Als de H. Bonifatius met meer dan 50 man te Dokkum wordt vermoord, kunnen we een zoo groot aantal personen niet anders ver klaren, dan dat de aloude gewoonte ook toen weer was nagekomen en de bisschop op weg was gegaan met een aantal mon niken, teneinde aan de eerste van. hun plichten te kunnen voldoen. Men zou hieruit dus moeten opmaken, dat de bekeering van ons vaderland niet door enkele missionarissen is tot stand ge bracht en ook niet door predikende mon niken, zooals in de 13de eeuw en overal werden aangetroffen, maar door reizende kloosters. Het is zeker te betreuren, dat hierop zoo weinig de aandacht wcrdt ge vestigd en dit om meerdere redenen. De voornaamste is deze, dat zonder de wijze van missioneering van ons land voor oogen te houden, ook niet goed mogelijk is de geestelijke gesteldheid te waardeeren, die hier vóór de hervorming bestond, te meer daar in die kuituur van ons vaderland dooi de hervorming een veel grootere bres is geslagen, dan meestentijds wordt gedacht. De maat ervan aan te geven is daarom zoo moeilijk, omdat die oude kuituur van niet minder dan 6 eeuwen voor een goed deel is verdwenen en de materieele voortbreng selen ervan zijn vernield bij de beelden storm; de geschreven documenten zijn tevens te .weinig bestudeerd. Wat ervan zij, toen onze katholieke voorvaderen zich heb ben moeten terugtrekken in de schuilhoe ken, hebben zij daar wel hun geloof be waard en beleefd, maar is daar ook voor een goed deel de oude geest verloren ge gaan. Voor een goed deel, want ik meen te mogen constateeren, dat er toch tot op on zen tijd iets van is blijven hangen, met name de groote verknochtheid van ons katholieke volksdeel aan den H. Stoel; aanstonds zult u begrijpen waarom. De geestesgesteldheid nu, die wij op het oog hebben en waarover we nog iets zul len zeggen, wat het eigendom van de rei zende kloosters, die ons land hebben be keerd en zij hadden dat kostbaar bezit verworven, doordat zij in zoo nauw con tact verkeerden met het centrum van dc christenheid, het aloude Rome, waar de Opperpriester van Christus' Kerk zetelt op den Stoel van Petrus. Willibrordus met zijn gezellen, die in 690 vanuit Engeland naar het Frankenland overstak, was Bene dictijner monnik en had zijn opleiding ge noten in de abdij van Ripon. Daar moet voorzeker nog de herinnering zijn bewaard aan den H. Augustinus, die toen Willibror dus werd geboren, nauwelijks een halve eeuw geleden door Paus Gregorius den Groote was uitgezonden ter bekeering van de Angelsaksen. Augustinus was de prior van het beroeemde klooster Sint Andréas, door Gregorius, zelf Benedictijn binnen Rome gesticht. Dus bracht Willibrordus naar deze streken over de Romeinsche traditie, zoowel wat betreft dc vorm van missioneering, door Gregorius zelf ontwor pen, als wat aangaat de kloostergeest en de spiritualiteit in het algemeen. Door zijn verschillende reizen naar Rome heeft hij zorg gedragen, deze te onderhouden cn zoo hebben onze vaderen om zoo te zeggen het geloof ontvangen uit de hand zelf der Pausen van Rome, de zichtbare plaatsbe- kleeders van Christus hier op aarde. Het is dan ook geenszins toevallig, dat wij op het tympanon van den hoofdingang der abdij en dat op het Rijksmuseum wordt bewaard als hoofdpersoon der Kerk den H. Petrus zien afgebeeld. Het heeft zelfs den aard van het geestelijk leven, dat de monniken zijn komen prediken en waar van zij aan de heidenen een illustratie ga ven door hun kloosterleven zelf, beïnvloed. Wat zij predikten was het Evangelie, was den Christus; maar de wijze, waarop zij dit deden, was wel zeer karakteristiek. In hun prediking hebben zij voornamelijk naar voren gebracht 't goddelijke in den Chris tus, zij hebben gepredikt den Koning Christus, die heerscht in liefde over zijn volk. Meer dus hebben zij den nadruk ge legd op de verhouding der gansche ge meenschap in Christus tot God, dan op de verhouding van ieder der zielen afzonder lek, zooals de latere Middeleeuwen zyn begonnen te doen, toen meer de aandacht werd gevestigd op het mensehelijkc in Hen Zaligmaker, maar waarbij dan ook de Middeleeuwen een einde hebben genomen. Door de prediking van den Koning Chris tus hebben de monniken hier het heiden- sche individualisme bestreden en er de ge meenschap der heiligen voor in de plaats gesteld. En dat is niet anders dan de geest, die de Kerk in haar gansche eeredienst op veelvuldige wijze heeft neergelegd. Aan onze voorvaderen is van meet af aan uit sluitend gepredikt de zuivere geest der Kerk van Christus, zonder vermenging van eenig subjectivisme van welken aard ook en daarin lag de kracht dier prediking Het spreekt vanzelf, dat alle kuituur- voortbrengselen, met name de kunstwer ken, en we weten dat speciaal van 't kost baar altaarkruis van Egmond, door dien geest zijn geinspireerd geweest, meer dan misschien in de meer zuidelijke landen van West-Europa. Het verlies daarvan, is daar om onherstelbaar. De vernietiging van de Benedictijner-orde in ons land is een daad geweest van barbarisme, om niet een er ger woord te gebruiken, waardoor tegelijk met den beeldenstorm onze kuituur voor goed werd gebroken. De eeuw die er op volgde, en die zoo gaarne de gouden eeuw wordt genoemd, was werkelijk niet zoo blinkend als ons in de schoolbanken wordt voorgespiegeld. Men bouwt geen huis op een ruine in twee dagen. De beteekenis van een klooster voor een landstreek is door de toenmalige vorsten op voorbeeld van Karei den Groote zeer goed begrepen. Zij gedroegen zich in dat opzicht volkomen tegengesteld als de la- tei'e vorsten in den tijd der hervorming, die in de invloed van de Kerk en met name van de kloosters een gevaar zagen voor hun macht en dan ook hebben meege- twerkt, om deze te doen verdwijnen. Te laat hebben de meeste dynastiën aan den lijve ondervonden, dat ze daarmede een stut en steun hebben'prijsgegeven. De Kerk inderdaad is niet vijandig aan de wereld lijke macht, maar schraagt deze, al was 't alleen maar, omdat zij de onderdanen op voedt in gehoorzaamheid aan het wettelijk gezag. Op de eerste plaats waren de vorsten er zich van bewust, dat, wilden zij de be schaving van hun gebied omhoog brengen, zij een beschavingscentrum moesten in planten en zoo'n beschavingscentrum kon niet anders zijn dan een kloosters. Vanuit het klooster zou de christelijke zedelecr worden verbreid en de barbaarschheid be streden. Ook de natuurlijke beschaving zou door het klooster op een hooger peil wor den gebracht, de bebouwing van het land verbeterd, wegen aangelegd, schadelijke plassen drooggelegd, bandelooze rivieren wbinnen dijken geleid, vooral echter de kun sten en wetenschappen bevorderd. Bovendien beseften de vorsten zeer goed, dait door de relatie met een Christelijk cul tuurcentrum hun vorstenhuis tot hooger aanzien zou komen. Veelal was het dan ook de vorst, die het klooster stichtte en er zich ook de bezitter van noemde. Op de derde plaats, zag de vorst in het bezit van een klooster op zijn gebied een niet gering geestelijk voordeel voor zijn eigen ziel. In de stichtinigsacten, ook in die van Egmond, komen niet zelden clausulcn voor, die er op wijzen, dat de stichters 't noodig hadden gevonden, een goede daad te stellen, teneinde tegenover den hemel in een gunstiger positie te komen. Het was een schoone geloofsdaad, waarvoor zij zich niet schaamden. Laten we 't volmondig erkennen. Onze tijd, die een nieuw heidendom ziet opko men, heeft de kloosters niet minder noo dig dan toenmaals en dan bedoel ik nog niet eens de onzichtbare invloed van het gebod, dat binnen de muren opstijgt voor den troon van God voor het heil der we reld. Een centrum van Christelijk leven in zoo volmaakt mogelijken vorm is ter be keering van onze heidcnsche wereld strikt noodzakelijk, terwijl het den menschen van goeden wil zal aansporen op den goeden weg te blijven voortgaan. Als wij nu de geschiedenis van den oor sprong en de beteekenis der abdij van Eg mond in het kort willen aangeven zaïllen we ons dit alles te binnen moeten bren gen. Er wordt den laatsten tijd dikwijls gevraagd naar de beteekenis der voormali ge abdij, den invloed dien zij gehad heeft en dan wenscht men tastbare bewijzen en aanduidingen. Men vraagt: wat deed de abdij voor de ontginning, voor droogma king, dijkaanleg, onderwijs. Het antwoord luidt: als de watergeus het klooster niet had vernield of tenminste dc bibliotheek en de kunstschatten had gespaard, cn als wel licht het archief nader zal zijn bestudeerd, dan zouden we op dat alles duidelijk en be slist antwoord kunnen geven. Maar zelfs nu mogen we zeggen: door het enkele feit dat hier een abdij stond, kunnen we met zekerheid zeggen, dat de invloed, die er van is uitgegaan, belangrijk is geweest en zich op alle gebied heeft uitgestrekt. Dc graaf van Holland stichtte hier de abdij en hy deed dit met een bedoeling. Het gan sche Hollands che gravenhuis onderhield nauwe betrekkingen met de abdij en schonk rijke gaven, niet anders natuurlijk, dan om dat de invloed op het graafschap werd er kend. Zelfs al zouden we kunnen aanwij- zen, welke plassen de monniken hebben drooggelegd en al welke dijken ze heb ben opgeworpen, van enkele is dit tot nu toe alreeds het geval dan gaven we nog het minst belangrijke van hun werk op. Van veel gnooter belang is dc invloed, die zij op de beschaving en bekeering der be volking heeft gehad. Deze nu is niet met maat en getal aan te geven, voornamelijk omdat hij niet alleen een uiterlijk maar ook een innerlijk element bevat: tot het uiter lijke behoorde de prediking, de zielzorg, tot het innerlijke het gebed. De invloed van het gebed is ontwijfelbaar zeker van het hoogste belang, maar juist deze ontsnapt aan de waarneming. Toen Willibrordus hier aankwam heeft hij als uitgangspunt van de missioneering een klooster in Echtemach gesticht; kort daarop eveneens een kióoeter in Utrecht. Een miss ioneer irig kon men zich niet op een andere wijze denken dan vanuit een klooster. Maar niet alleen dat het klooster punt van uitgang moest zijn, het lag by dc stichting ook in de bedoeling een Christe lijk centrum te vormen, dat aan de heide nen als voorbeeld kon worden getoond. Volgens den Regel van den H. Benedictus moet een klooster een van de wereld af gescheiden maatschappij zijn, opdat de Christelijke geest daar ongerept worde be waard en geen invloeden van buitenaf er zouden binnendringen. Een dergelijk voor beeld was van onberekenbaar nut de missioneering, want elk klooster beoefende de gastvrijheid, zoodat de bezoekers van nabij konden kennis maken met een Chris telijk gezin. Voorzeker lag het in de bedoe ling, zoodra de mogelijkheid openstond, in elke landstreek een klooster tc 6tichtcn. Kon dit vooralsnog niet gebeuren, dan plaatste Willibrordus daarin een cella, een missionaris met enkele hulpen die met het klooster voortdurend contact dienden te houden en zelfs zooveel mogelijk het kloosterleven in miniatuur onderhielden door het gezamenlijk bidden van het bre viergebed. Aldus is het geval geweest voor Kenne- merland en met name voor Heilo. Daar en hier in Egmond heeft de diaken Adel bert us geleefd en heeft hy gebeden tot aan zijn dood toe. Een klooster zou eerst 200 jaar later hier kunnen verrijzen door medewer king van den graaf. Toen omstreeks 930 na een openbaring hert gebeente van den heiligen Apostel van Kennemerland weid teruggevonden, liet dc Graaf, Dirk I, het overbrengen naar het nonnenklooster, dat hij alreeds hier ter plaatse had laten bou wen. Waarom hij juist nonnen had laten komen is niest recht duidelijk. Is het omdat hij geen monniken heeft kunnen krijgen? Het schijnt, dat de graaf de hoop koesterde nog altijd eens het klooster in een abdij voor mannen te kunnen veranderen. Het nonnenklooster had hij slechts van hout doen optrekken. De voortdurende stroop tochten der Friezen en Noormannen maak ten bovendien de buurt onveilig. Eerst voor Dirk III was het weggelegd het nonnen klooster in een monniken-abdij te verande ren; zij werd in steen opgetrokken, een zeldzaamheid voor dien tijd. Dit moet ge beurd zyn in 977. Dc graaf liet de nonnen naar Bennebroek vertrekken en bemoeit zich verdei" moei" uitsluitend met de abdij van Egmond, die hij als zyn abdij be schouwt en mot rijke geschenken begiftigd. Het Klooster werd op een buitengewoon gunstig oogenblik gesticht. Immers was vanuit de beroemde abdij van Cluny in Frankrijk een zeer heilzame hervorming uitgegaan, die zich over geheel West-Euro pa krachtig heeft doen gevoelen. Hiermee komt overeen, wat de kroniekschrijver over de eerste geschiedenis der abdij mee deelt. Het is weinig, zelfs het eenige wat hij kan te weten komen, maar het is ken schetsend: de eerste vier klooster-oversten zyn zeer godvruchtige mannen geweest. U zult, nu ge u op de oude bezitting der voormalige abdij bevindt, u wel hebben afgevraagd, waar deze was geprojecteerd. In 1820 is alles zoo radicaal door de doch ter van den Pruisischen consul van Am sterdam opgeruimd, zonder dat de moeite is genomen een plan te maken, dat dit niet meer met zekerheid is aan te geven, be halve van de kerk. U ziet, dat het Protes- tantsche kerkje met het kerkhof zich nog op een hoogte bevindt. Dat is inderdaad het eenige stuk, dat niet geëgaliseerd is. Er bevindt zich daar nog het graf van Floris I met vrouw en kind. Prof. Holwerda heeft daar een provisorische opgraving gedaan en nog het een en ander met behulp van een oude schets van Hellingwerff uit het jaar 1820 kunnen vaststellen, dat n.l. de beide torens zich vlak achter het Prot. kerkje bevonden. De kerk was georiën teerd, zooals alle kerken in West-Europa in dien tijd. De verdere kloostergebouwen moeten, volgens de verschillende teekenin- gen der ruïnen, die bewaard zijn gebleven aan de Zuidzijde der kerk hebben gele gen. De schilderij van de abdij in welstand van het bisschoppelijk museum uit Utrecht is niet anders dan een fantastische reconstructie, gemaakt naar de ruïnen. Alle andere schilderijen cn tcekeningen der abdy gaan op die schilderij terug cn heb ben dus evenmin historische waarde. Deze schilderij geeft aan, dat er tenminste aan drie zijden een sloot om de gebouwen heeft geloopen en dat een muur het eigendom omgaf. Aan de Oostzijde, onder beschut ting van de gebouwen tegen dc Westelij ke zeewinden, was een bosch geplant, dat eveneens radicaal is verdwenen. De aan planting, die u ziet, is van een jaar terug. Daarover zal mijn confrater, Dom Caron, die er de ontwerper en uitvoerder van is, u aanstonds uitvoerig en beter dan wie ook, nader bescheid geven. Ten Noorden van de kerk stond de pa rochiekerk, aan Maria toegewijd. Men vindt een dergelijke tweelingkerk bij vele kloos ters in de middeleeuwen, omdat de kloos terkerk zelf geen doopvont mocht hebben. In Frankrijk zijn dergelijke oude parochie kerken, vlak naast een klooster gelegen, nog in gebruik o.a. in Solesmes. Tegelijk met de abdij is ook deze parochiekerk ver nield. Lange jaren hielden de Protestanten dienst in het koor dat daartoe was gerestau reerd. Later hebben ze van de afbraak het bestaande kerkje gebouwd op het terrein zelf van dc abdy. Tusschcn de belde kerken bevond zich de begraafplaats. Van de groote moppen, waarmee de ab dij was opgetrokken, moet nog een enkel muurtje zUn gebouwd. De rest zal door den aannemer, die de graven heeft ge schonden cn het terrein geëffend, zijn mee genomen. Men heeft de mecning geopperd, dat er niets meer in den grond zou aan wezig zijn. Ik kan die mecning niet dec- len. Onder dc gebouwen bevonden zich naar ouden trant, ongetwijfeld gewelfde kelders. Een afgraving van enkele meters, zooals de bermhoogte van de Prot. kerk aangeeft, is niet voldoende geweest om die kelders te doen verdwijnen, weshalve ik meen, dat men nog voor verrassingen zal komen te staan, zoodra met de bouw kan worden begonnen. We willen hopen, dat dan althans opmetingen zullen worden ver richt alvorens tot verwoesting wordt over gegaan. Mogelijk, dat de fundeeringen zelfs nog soliede genoeg zullen zyn, om te wor den gebruikt. Door het graven van de sloot zijn er al merkwaardige brokstukken voor den dag gekomen, die met zorg bewaard worden. Bij een nauwkeurige beschouwing van het terrein, dat niet geheel vlak Is, schijnt de plaats van de oude gracht nog te kunnen worden aangeduid. Aan de kant naar Egmond toe moeten de gebouwen hebben gelegen, waar de Graaf met zijn gevolg bij een bezoek aan de abdij een onderkomen vonden. Deze zijn van lichtere constructie geweest, dus zal in den grond daar wel niets meer zyn te vinden. Tusschen de beide kerken, dus Noordelijk van het Protestantsche kerkje, daar, waar eertijds een kerkhof lag, is voor een eeuw nog een graf gevonden cn zal by exploitatie nog wel iets voor den dag ko men. Oude prenten wijzen uit, dat er niet ver van de ringmuur in 't Zuiden nog een put heeft gestaan. Mogelijk dat deze de aan leiding is geworden tot bepaling van dc plaats der boerderij, die nog altyd Kloos terhoeve wordt genoemd. Dames en heeren, ik ben aan het einde gekomen van myn korte uiteenzetting. Ik dank u hartelijk voor uw belangstelling, die voorzeker niet uitsluitend een nieuws gierigheid is geweest naar een historisch verleden, maar een belangstelling voor het heden. Als hier eenmaal de abdy weer ver rijst, zal blijken, dat de Kerk van Christus altijd bezield is van jeugdig vuur. Zij moge worden vervolgd, men mag haar kinderen folteren en aldus de martelaarskroon op de slapen drukken, men mag haar goederen verbranden en rooven, zij draagt de on feilbare gelofte van den Meester met zich dat de Geest Gods met haar zal zijn tot aan den laatsten dag. Hier klonk zes eeuwen lang een lofge zang ter eere der H. Drievuldigheid naar den hemel op. Meer dan drie ecuwen is die lofzang verstomd. Aan onze eeuw werd Voorbehouden wederom het Alleluia te doen opklinken op dezelfde plaats, om al dus eerherstel aan God aan te bicden voor wat hciligschennende handen eenmaal heb ben misdreven, Hem dank en hulde te brengen in Jezus Christus, onzen Heer, Amen. INGEZONDEN STUKKEN RAMEN EN DEUREN DICHT, OF uw huis waait vol met zand, is het bevel voor de bewoners van Marnix- cn Maurits- straat te Leiden. Leiden, met haar vele bezienswaardig heden, bezit ook nog een mooi natuur schoon en wel een ,,s a h a r a" of zand woestijn, tusschen Marnix- en Maurita- straat, waar u zeker eens een kijkje moet gaan nemen. Wat hebben wij aan die zandvlakte tc zien, zult u zeggen. Als u zoo spreekt, vergist u zich, want buiten die zand vlakte zijn er ook nog tc zien „h e u ve - 1 e n", kunstzinnig aangelegd van puin c d., loopgraven, gegraven door dc jeugd; voet balwedstrijden, waarby de tuinen van de Mauritsstraat-bewoners meestal voor goal dienst doen en de ruiten voor vangnetten. De mooiste gelegenheid voor bezichtiging is: wanneer het waait, dan ziet u de zandwolken de lucht cn woningen in waaien; wee dengenc, die dan dc ramen en deuren niet gesloten heeft en, al zijn ze gesloten, dan gaat er er nog wel doorheen. Interessant is het ook te zien, hoe dan b.v. de melkboer de melk tapt, wil hij ten minste geen g r i c s m c c 1 verkoopen in plaats van melk. Geachte lezer, het Is de moeite waard eens te komen kijken. U behoeft niets an ders te doen dan een stofbril op te zetten en uw zakdoek voor uw mond te houden, nog beter is een gasmasker, maar wij (de bewoners) hopen, dat er spoedig verande ring in komt. Met beleefde dank voor plaatsing, uit naam van vele bewoners, uw dw. dnr. Mauritsstraat 87. JJ. KAAK. LEIDEN. *ed. R.K. VOLKSBOND. plaatselijk* CENTRALE R. K. ARBEIDERS BEWEGING. Secretariaat: Genestctstraat 49. Zondag. Het gebouw is 'a morgens ge opend vanaf elf uur tot 4 uur namiddag Het bestuur rekent op de opkomst van de aangeschreven besturen der vak- en onder- afdeclingcn: Maandag. Rechtskundig Bureau voor de leden van de afd. Leiden en Omstreken van 6.3U tot 8 uur. Bondsgcbouw, Steen- schuur 15. Vrijdag: Repetitie R. K. Gcm. Zangverecniging „Pulchri Studio", 8 uur. Zaterdag Spaar- cn Voorschotbank 78 uur. Ziekenkas 7 uur. INTERPAROCHIEEL!! ST. JOSEPH'S- gezkllen-vekf.hmglng. Rapenburg 52. Gelegenheid om zich als lid van de Ka tholieke Gezellcn-Verecniging te doen in schrijven R. K. Jongelingen vanaf 17 jaar iedere Uien Maandag van de maand 's avonds om half 9, in de Presidentska mer van bet Gezellcnhuis. Zondag. Zaal geopend van 12.302.7r> en van 7.00—10.15, ve-pl chte bijeenkomst van 8.159.45, 10.15 wordt di zaal gesloten. Van 1 tot 2 uur zitting van dc St, Jo seph's Spaarkas. Spaarkas wordt waarge nomen door den heeren C. dc Goede en O. Bik. De bibliotheek is gesloten. 8.15 uur Prijsbiljarten prachtige prijzen. Hoofdprijs 1 pracht overhemd. Beurtrooster: Zondag: A. v. Remundt en G. Cambler. Maandag H. Nijhuis en G. Cambler. Dinsdag P. Oostdam. Donderdag A. Remundt en N. Breede- veld. Zaterdag N. Breedcveld en H. Frieaema. Maandag bijeenkomst voor de leden van 8 uur tot 10.15. Dinsdag Bijeenkomst voor de loden van 8 tot 10.15 uur. Woensdag geen Liedertafel. Donderdag bijeenkomst voor de leden van 8 uur tot 10.15. Vrijdag 8.15 uur Muzlek-G ezelschap „Frans Schweitzer". Zaterdag bijeenkomst voor de leden van 8.00—10.15 uur. 8.15 uur Kegelclub de Poedelaar. Verder mededeelingen: By den huismees ter zijn verkrijgbaar. Fietsvlaggen a 25 cent fietsvlag en bevestiger 10 cent. Noveen- boekjes voor de zaligverklaring van groot en stichter Adolf Kolping 10 cent. De jaarlijk- sche gesloten retraite is voor den jongeman van het grootste belang om zijn H. Geloof beter te waardeeren en te beleven, daar om allemaal van 25—28 December naar de retraite. KRUISVAART „ST. PETRUS". Burcht Garenmarkt 36. Zondag 12 uur Groote wandeltocht naar de duinen. Men zorge voor voldoende brood enz. Zij die per tram teruggaan on kosten 17 cent. Iedere ban ia zoo volledig mogelijk aan wezig. Maandag 7.30 uur Tarciusban. 8,15 GezamclUkc bijeenkomst. God fried- en Aloysiusb&n terrein Kanaalwcg. 8.30 Willibrordusban. Dinsdag 7.30 Don Boscoban. 7.30 Lodewyksban. Woensdag geen Missieclub. Donderdag 7.00 Franciscusban. Zaterdag geen zitting penningmeester. 530—6 30 J. Wachtclub. Op alle bijeenkomsten gelegenheid tot sparen. Jonge Wachter maakt hiervan ge bruik. Nieuwe leden kunnen zich steeds opgeven. J. Wachters maakt propaganda. ONS CLUBHUIS M8T. ANTONIU8". Zaterdag 7 uur Contributie betalen, bi bliotheek en spaarbank voor alle leden. Bibliotheek en spaarbank. Zondag 4 uur Contributie betalen voor de leden onder de 14 jaar, daarna naar het terrein voetbal. 7,30 uur Ontspanning voor de leden bo ven de 14 jaar. Voetbal. Maandag 10 uur Aantreden van het Ma- riavendcl. 2.30 uur vertrek van het Maria Vendel. Dinsdag 7 uur Aaplrantengroep. Woensdag Geen Postzegelclub. Geen Zaagclub. Geen Tooneclclub. Vrijdag 6 uur Aspir an tongroep IT. Zaterdag 2.30 uur Bijeenkomst van het Maria-Vendol. 5 uur Zangclub. 7 uur Contributie betalen, bibliotheek en Spaarbank. ST. FRANCISCUS LIE/DEWERK. Zondag 9 uur. Morgongobed, waarna H. Mif met preek 11)10.15 uur; Ontbijt 1') l.V- 11.30 uur ontspanning voor Afd. I. 6 uur Lof, waarna ontspanning volgens gewoon te. Maanda_ 5.30 uur Bibliotheek en Spaar bank. Zaterdag 67 uur Gymnastiek Jongst* afdeel ing. 78 uur Idem hoogste afdceling. 810 uur ontspanning. ZITA-VEREENIGÏNG. Pieterskerkkoorsteeg II. ATondblJernkomstes voor Hollandache meisjes op Zondag en Woensdag van 8.00—11.00 uur. Avond bijeen komsten voor Duitsche meis jes op Zondag en Donderdag van 8.0010.20 uur. R. K. HARMONIEKAPEL „PEROSI" Secr.: Marnlxstraat 41. Zondag. Concert in „Oud-Hortus-zicht" (speeltuin) 8 uur. Maandag tamboers 8 uur, Pieterskerk gracht 9. Woensdag 7.308.15 uur Hsrmonlcleer- lingen, 8.30 uur Harmonie Pieterskerkgr. 9 Voor iedereen bestaat er gelegenheid eiken werkdag om te atudeeren. Aanmelden nieuwe leden op de lesavon- den. VROUWELIJKE JEUGDBEWEGING VOOR KATHOLIEKE ACTIE ,,l)| (.KAAL." Zaterdag 3 uur Muloclub. 7 uur groote cadetten. 8.009.30 contributie betalen. Zondag 121 uur contributie betalen. Degenen, die met dc touringcar meegaan moeten om 12 uur op het clubhuis zijn. 30 uur leeszaal. 5.uur zang. Maandag 7.45 uur H. Mis. Geen turnclub „Parsival". 8.00—9.30 uur misslohandwerken en charitatieveclub. 7.30 uur cursus voor de werkende leden uit dc graalwachten. 9.15 uur Inklecdingscursus. Dinsdag 7.008.30 uur naaien en hand werken. 9 15 uur inwijdingscursus. 8.30—10.00 uur vioolclub. 8—9.30 uur Alg. Ontwikkel. Woensdag geen gymn. kleuter. 7.309.30 uur reidansen. 7.008.30 uur knipcursus. Donderdag: Geen turncluhs, 7—8 uur trommelen. 8.009 30 uur houtzagen, mandoline, handwerken en reidansen. Vrijdag 3 00 9.30 naaien en knippen. 3.15 uur Korfballen op het sportpark „Haag weg".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1934 | | pagina 11