HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOcl
ZATERDAG 16 JUNI 1934
DE LEIDSCHE COURANT
VOERDE BLAD. PAG. 13
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND
HITLER VLIEGT NAAR VENETIë. DE FüHRER ONTMOET DEN
DUCE. WAT WORDT ER BESPROKEN TÜSSCHEN HEN BEIDEN?
HET VOLK JUICHT, MAAR DE STAATSLIEDEN ZWIJGEN.
OOK DE OOSTENRIJKSCHE KWESTIE OP HET TAPIJT.
Hitier vliegt. „Es kam ein Vogel
geflogen"
Dat was rijkskanselier Adolf Hitler, die
met een Duitsche machine over de Alpen
kwam vliegen en neerstreek op het vlieg
veld San Nicolo bij Venetië.
Genève heeft voorloopig afgedaan, het
gordijn is dicht geschoven na het zooveel -
6te bedrijf van de Ontwapeningsklucht;
thans is aller aandacht gewend naar de
Dogen-stad, waar de Duce den Führer
heeft verwelkomd.
Toen Hitier te Venetië uit het toestel
stapte, stond op een paar pas af stands Mus
solini; de beide dictators traden op elkaar
toe en drukten mekaar de hand. De hand,
die in vroeger jaren den smidshamer had
gezwaaid, lag nu in de hand, die eens de
schilderskwast had gehanteerd.
Hamer en kwast zijn nu verwisseld voor
den heerschersstaf. Wat zal er zijn omge
gaan in die twee mannen, toen zij oog in
oog tegenover elkander stonden? Zal Mus
solini gedacht hebben: „Nou, schilder van
Braunau, je hebt het ver gebracht!" en zal
Hitier bij zichzelf gezegd hebben: „Daar
heb je nou dat smid je, wiens voorbeeld ik
steeds voor oogen heb gehad"?
In ieder geval zijn deze eenvoudige jon
gens thans onbeperkte heerschers over res
pectievelijk 60 millioen Duitschers en 40
millioen Italianen en worden zij toegejuicht
door duizenden.
Gejuich en zwij gen. Van dit be
zoek staan de kranten voL In lange kolom
men wordt de geestdrift en de praal ver
teld. Van de oude huizen van Venetië wap
perden Italiaansche en Duitsche vlaggen,
terwijl een groote menigte nieuwsgierigen
ziah verzamelde op de trappen langs de ka
nalen.
Van het vliegveld tot het Gran Hotel la
gen torpedobooten, aan boord waarvan de
bemanning stond aangetreden in de witte
parade-uniform. Op het vliegveld zelf stond
een eerewacht, samengesteld uit alle on-
derdeelen van het Italiaansche leger, de in
fanteristen met de stalen helmen, de artil
leristen met de gele opslagen, verder kolo
niale troepen, mariniers en vliegers.
Het vliegveld was hermetisch afgezet,
slechts uitgenoodigden hadden toegang, o.
w. onder-minister Suvich, vele generaals
en andere hooge officieren.
De groote hangar was ontruimd om het
toestel van Hitier onderdak te bieden.
De hal was versierd met een groote ha-
kenkruisvlag, geflankeerd door de Ita
liaansche kleuren met den lictoren-bundel.
Vliegtuigen van de Italiaansche marine
kruisten boven het vliegveld en gingen
vervolgens het vliegtuig van den Rijkskan
selier tegemoet.
Omstreeks 10 uur hoorde men het geronk
van de beide toestellen, waarmede het
Duitsche gezelschap reisde.
Adolf Hitler stapte het eerst uit het toe
stel en ging op Mussolini toe, die op eeni-
ge schreden afstand van het vliegtuig
stond, omgeven door hooggeplaatste per
sonen. Mussolini verwelkomde den Rijks
kanselier, de twee staatslieden drukten el
kaar hartelijk de hand.
Mussolini begaf zich met den Rijkskanse
lier terstond naar de gereedliggende motor
boot, waarin beiden plaats namen.
De stoet motorbooten zette zich in bewe
ging en voer eerst langs de flottille torpedo
booten, waarop de bemanning in witte uni
formen stond opgesteld. De tocht ging ver
der langs het paleis der Dogen en door het
groote Kanaal naar het Gran Hotel, waar
de motorboot stopte. Hier nam de Duce af
scheid van den Rijkskanselier, hij begaf
zich naar de villa Pisani in Stra.
's Middags begaf Hittler zich per auto
naar Stra, waar de beide dictators met el
kander confereerden. Niemand was daarbij
tegenwoordig, geen secretaris en geen tolk.
Wat zij besproken hebben, op dien Don
derdagmiddag en later op den Vrijdag,
geen mensch, die het precies weet. Want
tegenover het gejuich der menigte staat het
voorzichtige zwijgen der staatslieden. Zij
laten de wereld rustig raden.
Waar gaat het over? Men zegt,
dat het initiatief tot diit onderhoud is uitge
gaan van Hitier en dat Mussolini er aanvan
kelijk weinig ooren naar had, maar van
gevoelen veranderde, toen de Ontwape
ningsconferentie te Genève een draai nam,
welke niet naar Mussolini's zin was.
Hitier zoekt den steun van den Duce,
want naar men algemeen aanneemt
gaan de zaken in Duitschland scheef. Voor
eerst wil het niet vlotten met de financiën;
het reeds lang verwachte moratorium is
thans per 1 Juli a.s. aangekondigd. Maar
ook innerlijk is de toestand in Duitschland
niet zoo goed als wel wenschelijk is. Men
denke slechts aan de wrijving tusschen de
S.A. en de vroegere Stahlhelm, aan de zui
veringsactie in de N.S.D.A.P., aan den Ker-
kenstrijd e.d. Ook schijnt er twijfel te zijn
gerezen aan de juistheid van de stap, wel
ke Duitschland op 14 October van het vorig
jaar heeft gezet, toen het de Ontwapenings
conferentie verliet. Want het gevolg is ge
weest, dat het standpunt van Frankrijk
tihans sterker staat dan ooit. Barthou heeft
erop los geschreeuwd en onder zijn leiding
is een werkprogram opgesteld, dat de Ont
wapening weer voor langen tijd van de
baan schuift.
Frankrijk heeft den steun gekregen van
den communistischen aartsvijand Rusland,
die dank zij de handige politiek van den
diplomaat Litwinof voortdurend in sterkte
toeneemt. (De Sovjetregeering is zoo pas
weer erkend door Roemenië en Tsjecho-
Slowakije, waardoor de banden met de
Kleine Entente weer nauwer zijn toege
haald).
Dat alles dwingt Hitier om toenadering
te zoeken. Zijn paladijn dr. Göbbels stuur
de hij naar Warschau om de Polen te over
tuigen van de vredelievende bedoelingen
van het omhoog strevende nieuwe Duitsch
land; zelf ging hij met Mussolini praten.
Dat al de boven aangehaalde kwesties pun
ten van bespreking hebben gevormd, laat
zich denken. Men kan thans lezen zie
de rubriek Buitenland dat een der
hoofdpunten geweest is: de terugkeer van
Duitschland tot den Volkenbond.
Daarnaast is ook een woordje gevallen
over de terreur, welke met vernieuwde
kracht in Oostenrijk woedt.
Bommen op Ooste nrijk. Ter
wijl Hitier hoog over Oostenrijk vloog,
knalden beneden de bommen, welke zijn
aanhangers wierpen, teneinde de natio-
naal-socialistische politiek ook daar te doen
zegevieren. Verleden jaar waren het nog
slechts zevenklappers en voetzoekers, ge
schilderde hakenkruisen en meer van der
gelijke grappenmakerijen om den moed
erin te houden. Thans worden de aansla
gen echter gevaarlijk. Spoorbruggen wor
den opgeblazen, internationale verbindin
gen verstoord, en in de bureaux van aller
lei autoriteiten worden echte bommen ge
deponeerd, welke niet voor de poes zijn. De
Oostenrijksche regeering wil de zaak nu
ook krachtig gaan aanpakken. Op dergelij
ke daden van sabotage is de doodstraf ge
steld, die nu bovendien gemakkelijker kan
worden toegepast, terwijl ook de bevolking
gemobiliseerd wordt tot afweerafdeelln-
gen.
Zal het Mussolini gelukken om de span
ning tusschen Duitschland en Oostenrijk
te doen ophouden?
Te Weenen is men overtuigd, dat de or
ganisatie van de terreur in Duitschland
plaats vindt. Men is er volstrekt niet over
in twijfel, van welken kant de aanslagen
komen. Maar van Duitsche zijde wordt her
haaldelijk de schuld geworpen op de socia
listen.
Zoo blijft men aan den gang.
Maar, naar thans bericht wordt, zou
Hitler in ieder geval tegenover Mussolini
de onafhankelijkheid van Oostenrijk ge
waarborgd hebben en afgezien hebben van
elke „Anschluss"-actie. Dat zou al heel wat
gewonnen zijn.
SPORT
VOETBAL
UIT HET KATHOLIEKE KAMP.
DIOC. HAARL. VOETBALBOND.
Wedstrijdprogramma voor aj. Zondag.
AFDEELING CENTRUM.
Prom. degradatie: HBC HlVoge
lenzang H; BSM HI—HBC IV; OIV II—
St. Hooger I; RWD I—DOS III; DOS IV—
Majella I.
Na-competitie: T. Y. B. B. IV
Foreholte II.
AFDEELING ZUID.
Prom. degradati e: ActivitasEsto.
Omden Bisschopsbeker.
Groep 2: Vogelenzang IDOS I (terrein
SMC).
OM DEN LEIDSCHE COURANT-BEKER.
Het wedstrijdprogramma voor a.s. Zon
dag luidt:
Hoofdbeker.
Halve beslissing: S.J.C. nV.V.L.
I, 12.30 uur C. v. d. Geer.
Deze wedstrijd wordt gespeeld op het
Sportpark Haagweg te Leiden.
Kleine Beker.
Eerste ronde: Trekvogels I—Teij-
lingen III, 2.30 uur G. Blijleven.
Tweede ronde: D.O.S. nKolp.
Boys I, 12.30 uur M. Henzen; Trekvogels
IITeijlingen II, 12.30 uur G. E. Bakker;
O.D.I. I—V.V.L. II, 2.30 uur J. Graafmans.
CLUBNIEUWS DER
KATH. SPORTVEREENIGINGEN.
WAT ER MORGEN GESPEELD WORDT:
„Teylingen". Voor as. Zondag een schit
terend athletiek programma. Het spreekt
vanzelf, dat bij het 10-jarig bestaan, ook de
athletiek demonstreert. De vereenigingen
Wilskracht Alphen aan den Rijn en Sparta
Lisse verleenen hier haar medewerking.
Om 2 uur begint de Gymnastiek voor Wils
kracht en Lisse, daarna athletiek met
drie vereenigingen. De loopnummers 100,
400 en 1500 m. estafette 4 x 100 m. en
800—400—200—100 m.
Het belooft een schitterende sportdag te
worden!
De voetbalelftallen spelen alle uitwed
strijden. Teylingen 2 en 3 gaan op reis naar
Boskoop waar zij de Trekvogels zullen ont
moeten voor den L. Courantbeker.
Vertrek per bus vanaf KSA om 11.15 uur.
De Junioren gaan met drie elftallen naar
Hillegom om daar Concordia met een be
zoek te vereeren!
S. M. C. Morgen wordt op het SMC-
terrein de zeer belangrijke wedstrijd Vo
gelenzang IDOS I gespeeld als finale in
de tweede groep Ier wedstrijden om den
Bisschopsbeker. Daar Vogelenzang kam
pioen der 2e klas en DOS van de le klas
is kunnen we een spannenden strijd ver
wachten en naar onze meening zijn beide
partijen aan elkaar gewaagd, ondanks
klasse-verschil. Derhalve wordt er een
groote belangstelling verwacht.
Aanvang half drie. Scheidsrechter is de
heer Bijvoets uit Rotterdam.
Deze wedstrijd wordt te half een vooraf
gegaan door SMC Jun. contra Foreholte
Jun., als verliezersronde in het junioren-
tournooi.
De junioren wordten verzocht morgen
ochtend ander de H. Mis van half negen,
dus niet daarvóór, ter H. Communie te
gaan, gelijk met de Jonge Wachten.
„Foreholte". Morgen is er heel wat te
verwerken. Immers alle elftallen hebben
wedstrijden. Thans beginnen te 1 uur Fo
reholte IIILisse TV en daarna te 3 uur
Foreholte ILisse II. Beide ontmoetingen
zijn vriendschappelijk, maar zullen toch de
publieke belangstelling wekken.
Foreholte a Jun is te gast in Noord wijk
tegen SJC a wordt daar gespeeld. Aanvang
12.30 uur.
Op denzelden tijd in Warmond Foreholte
b Jun.SMC a Jun. voor de verliezers-
ronde Juniorentournooi.
Ongetwijfeld is de belangrijkste strijd
van den dag in Haarlem. Foreholte H be
zoekt T. Y. B. B. IV te 2.30 uur. Voor de
reserven is dit de laatste ontmoeting van
na-competitie E. Werd in de gewone com
petitie een pover resultaat behaald, thans
is de positie beter. Men zie hiervoor den
stand aan den kop
gesp. gew. gel. verl. v.t. pnt
Foreholte n 7 5 2 27—9 12
T. Y. B. B. IV 5 4 1 24—5 9
Aangezien hier Jus twee concurrenten
tegen elkaar komen, wordt de kamp ze
ker spannend. Wint Foreholte dan is er een
kampioen in Voorhout. Behoudt T. Y. B. B.
de punten dan blijft er slechts een geringe
kans over om nog den eeretitel te ontvan
gen. Denkt er om, morgen alle hens aan
dek.
D. O. S. Om 12.30 uur opent DOS
n het programma met een wedstrijd voor
den L. Crt. beker tegen Kolpinge Boys I
Dit kan een aardige wedstrijd worden en
bij gelijk spel winnen de Leidenaars aL
Om half 3 speelt het vierde tegen Ma
jella I voor de Promotie. Indien beide par
tijen zich geheel geven, dan zal dit een ge
lijke strijd worden, Wie dus wat geluk
heeft kan winnen.
DOS I gaat naar Warmond, waar ook
Vogelenzang I komt, om daar op het ruime
SMC veld, de Finale te spelen van de 2e
groep voor den Bisschopsbeker. Naar ons
ter oore kwam is Vogelenzang momenteel
flink sterk, zoodat er aangepakt zal moe
ten worden. Aanvang half drie.
DOS III zal de gast zijn bij RWD I die
wel zal zorgen voor een warme ontvangst
der DOS menschen.
RWD heeft al heel wat puntjes in deze
promotie competitie binnen, doch DOS
speelde er nog slechts één die ook door hen
Werd gewonnen. We wenschen beiden ploe
gen een sportieven, fairen strijd en dat
de sterkste winne. Aanvang half 5 op ver
zoek van R. W. D.
DOS V zal Majella n een bezoek bren
gen, aanvan half drie. Het 5de dat vorige
week haar eersten wedstrijd speelde tegen
St. Hooger III, wist een 30 overwinning
te behalen.
Op het Junioren-terrein zullen DOS a en
b eikaars krachten meten.
Kolping Boys: Morgen kamen alle elf
tallen in het veld.
Het eerste speelt tegen D.O.S. n voor de
tweede ronde van de Leidsche Courant
beker. Dit elftal is een zeer sterke tegen
partij en alleen met inspanning van alle
krachten zal het mogelijk zijn eeniig gunstig
resultaat te behalen.
Het tweede heeft het wat gemakkelijker
tegen Steeds Hooger III waartegen vriend
schappelijk gespeeld wordt. Boys laat eens
zien dat ons tweede ook nog wat te betee-
kenen heefit.
De beide junioren-elftallen spelen tegen
K.R.V.a en b en eerlijk gezegd we ver
wachten 2 overwinningen. Maar 't kon
wel eens zijn dat KH.V. er oak zoo over
dacht, dus aanpakken is de boodschap.
Steeds Hooger: Beroardus n komt een
bezoek brengen aan Steeds Hooger H oan
een medaille-wedstrijd te spelen welke 2.30
uur (z.t.) aanvangt. Zooals velen wel zul
len weten hébben supporters 2 medailles
aan de vereemiginig beschikbaar gesteld,
hetgeen een teeken is van medeleven voor
onze jongens. Wij hopen dan ook, dat zij
waar voor hun oenten te zien krijgen. Aan
welken kant de overwinning vallen zal, is
moeilijk te zeggen. Bernardus II is sterk,
maar als ze allen op hun plaats blijven en
zwoegen tot den laatste seconde, dan is
onze kans althans niet minder om te win
nen.
Na dezen wedstrijd komen Kolping Boys
II een vriendscbappelijken wedstrijd spe
len tegen Steeds Hooger III. Dus suppor
ters, denkt er aam, uw medaille wordt door
't vuur gesleept.
A.V.B.: Zondag speelt AVB I een thuis
wedstrijd tegen DVO I van Nieuwkoop.
AVB II en III hebben Zondag geen voetbal
op 't program, want vele leden van deze
twee elftallen zijn van de muziekvereeni-
ging „D.S.S.", welke Zondag deel neemt
aan het concours te Noord wij kerhout Aan
belangstelling voor 't eerste elftal zich het
Zondag niet ontbreken.
FEUILLETON.
HET GOUDEN WAAGSTUK
door
J. S. FLETCHER.
19)
Ik ben klaar! zei hij rustig.
Goed. Mijn wagen staat over een
kwartier bij het kleine hekje in den heg,
zei Bredford. Ik zal den chauffeur even
gaan waarschuwen.
Sabatier blies de lamp uit en in het don
ker strompelden de drie mannen den wen
teltrap af en bereikten zonder ongevallen
den duisteren tuin.
Ik zal hem even bij het hekje brengen,
zei Brémond en Bedford verdween alleen
in de duisternis. Brémond en Sabatier lie
pen naast elkaar voort tusschen de hooge
struiken. Een paar minuten later hadden zij
den weg bereikt en bleven staan wachten.
Wij kunnen hem toch wel vertrouwen!
vroeg Sabatier in het Fransch.
Brémond haalde in het duister zijn
schouders op.
Ik zal hem in het oog blijven houden,
totdat de tijd rijp is, mijn vriend.
Uitstekend, zei Sabatier.
Daarna werd geen woord meer gewis
seld en bleven zij in de schaduw staan
wachten, totdat de twee heldere koplichten
van een auto om den bocht van den weg
in het gezicht kwamen en even later stap
te Bedford voor hen uit. Vóór in den wa
gen, naast den chauffeur, zat de bediende,
die Sabatier al dien tijd bediend had. Na
dat Sabatier in den wagen had plaats ge
nomen boog die man zich even tot den
chauffeur en sprak zichtjes:
Den weg naar Dover!
En zoo namen de drie samenzweerders
voor dat oogenblik afscheid van elkaar.
Hun slachtoffer bevond zich op datzelfde
oogenblik op zijn slaapkamer in Hurstdene
Manor en maakte toebereidselen voor zijn
vertrek naar Londen. Hij was vol goede
voornemens maar dien nacht werd hij In
zijn slaap gestoord door zonderlinge droo-
men, waarin zoowel Charity als Lilian een
rol speelden.
HOOFDSTUK XIII.
Z(j, die veel gereisd hebben en de meeste
groote steden bezichtigd, welke door een
rivier in twee gedeelten worden geschei
den, hebben opgemerkt, dat er maar heel
weinig plaatsen zijn, waar het verschil
tusschen de beide oevers zoo groot is als
tusschen de beide oevers van de Theems
in Londen. Van Chelsea tot aan den histo-
rischen Tower is er maar heel weinig aan
den noordelijken oever van de rivier, dat
het bezichtigen niet ten volle waard is;
het Chelsea-hospitaal, de Tate-Gallery, het
Parlements House, de nieuwe gebouwen
tusschen Surreystreet en den Temple. De
Temple zelf, oud en even stijlvol als de
nieuwere gebouwen er naast, de prachtige
koepel van den St. Paul, welke hoog en
majestueus uitsteekt boven Ludgade en
Blackfriars, de spitsen en slanke torens
van de stad zelf en eindelijk de oude To
wer met zijn schilderachtige bewakers. Die
lange rij van historische monumenten of
gebouwen, welke opgetrokken zijn op
plaatsen, welke om de een of andere ge
beurtenis historische waarde hebben ge
kregen, vormen een lange aaneenschake
ling, waarop iedere Londenaar met recht
trosch is en die door alle vreemdelingen
ten zeerste wordt bewonderd en gewaar
deerd.
Maar aan den zuidkant van de Theems
vindt men zulke historische monumenten
niet. Van Westminster naar Greenwich
zoekt het oog tevergeefs naar iets, dat ook
maar zweemt naar schoonheid. De mooie,
oude kerk van St. Mary Overy, nu de
Southwark Kathedraal geheeten, gaat ge
heel schuil achter de kleine, vierkante
grauwe muren van hooge opslagplaatsen.
Van Greenwich tot Chelsea ziet men
niets anders dan bewijzen van grimmige
energie en onverwoestbaren werklust; sta-
plaatsen en scheepswerven, scheepswerven
en stapelplaatsenrij aan rijmijlen
ver. In de reusachtige pakhuizen zijn de
arbeiders dan geheelen dag onvermoeid
aan het werk; ginds op de met roet be-
rookte en roestbruine scheepshellingen
klinkt het gertael van electrische boren.
Hoog en grimmig steken de machtige kra
nen hun koppen omhoog in den grauwen,
van rook bezwangerden hemel, welk op
dat deel van Londen lager schijnt te han
gen dan elders.
Groote stapels hout' en ijzer liggen over
al en voor de groote pakhuizen bevinden
zich enorme openeenhoopingen van balen
en kisten met alle mogelijke goederen, wel
ke door snelle stoomschepen de rivier wor
den opgevoerd, als het water gunstig is.
Dit is niet de kant van den Theems, waar
het vroolijke gelach weerklikt, en ver
maak wordt nagejaagd; niet de oever,
waar men handen vol geld uitgeeft aan uit
spattingen, theaters, diners en andere ge
noegens; het is de oever, waar de mensch
in den waren zin van het woord zijn brood
verdient in het zweet zijns aanschijns;
waar het leven niets anders beteekent
dan een aaneenschakeling van dagen, wel
ke op hun beurt niets anders zijn dan uren
en harden, noesten arbeid en uren van
slaap!
Achter dezen warwinkel van pakhuizen
en scheepswerven ligt een gebied van een
zaamheid en verlatenheid, waarvan de
meeste Londenaars minder weten dan van
streken vele honderden mijlen van hen ver
wijderd. Het is een grauw, hard gebied,
eveneens geheel gewijd aan de industrie.
Graandepots, houtopslogplaatsen, berg
ruimten voor oud en nieuw ijzer, voor stee-
nenalle mogelijke industrie-terreinen
vindt men daar, zich mijlen ver langs
dien rivieroever uitstrekkend. Daarachter
meer landwaarts, als pogen zij te zoeken
naar een minder troosteloos en eentonig
gebied, verschuilen zich honderden en hon
derden kleine, smalle straten. Tusschen die
straten in, zoo zielig medelijdenwekkend,
in hun vreeselijke eentonige verlatenheid,
treft men zoo nu en dan een plein aan met
wat armelijke en den groei belemmerende
boomen of eenige struikeneen oase in
die woestijn van kleurlooze effenheid. En
hier en daar, midden in die regelmatige
huizenblokken, verheffen zich reusachtige
gebouwen ten hemel, ver uitstekend boven
de geheele omgeving en de menschheid,
alleen al door hun aanwezigheid in die om
geving verkondigend, dat zij producten zijn
van de moderne industrie-fabrieken, waar
honderden en duizenden menschelijke we
zens, dag in, dag uit voortsjokken in den
tredmolen der massaproductie, als onder-
deelen van een reusachtige machine.
Een van die fabrieken, omgeven door
een twintig voet hoogen, steenen muur,
welke het geheele gebouwencomplex om
ringde, lag in het hart van het district.
Er stonden geen huizen zoo dicht bij den
muiir, dat men er over heen kon zien.
Al wat men van de hoogste vensters
der dichtstbijzijnde huizen uit kon waar
nemen waren de talrijke daken van fa
brieksgebouwen, laboratoria, opslagplaat
sen en enorm hooge schoorsteenen, welke
minstens honderd-en-vijftig voet boven de
omgeving uitstaken.
Er was maar één ingang tot dat zorg
vuldig bewaakte en afgesloten terrein....
een poort, welke deed denken aan de
poorten van 'n oud kasteel. Deze poort
bevatte twee stellen openslaande deuren,
welke van elkaar gescheiden waren door
een breeden steenen muur. Door een van
die deuren zag men een paar rails dwars
over de straat in de richting van den stei
ger loopen, welke door de fabriek zelf ge
bouwd was. De andere deur was bestemr
voor het verdere verkeer.
In dat tweede stel deuren was een klei
nere deur aangebracht met een getralied
venstertje, zoodat de partier van binnen
uit kon zien, wie voor de poort stond,
voordat hij de deuren opent. Niemand
die daar in de buurt woonde, had die deu
ren eigenlijk open gezien. Als men aan die
deuren dacht, zag men sloten voor zich.
Er waren natuurlijk wel oogenblikken, dat
de deuren geopend werden om een spoor
wagon door te laten, of om zware vracht
auto's gelegenheid te geven, het terrein op
te rijden, maar al stond men dan vlak
voor de poort, dan was men nog niet in
staat, een blik te werpen op het terrein
zelf. Want op twintig meter afstand van
de poort was een tweede steenen muur
opgetrokken, welke het geheele terrein
aan het oog onttrok.
Alhoewel men dus van dat terrein zelf
niet veel te zien kreeg, verkeerde men hee-
lemaal niet in het onzekere betreffende
de werkzaamheden, welke daar werden
verricht.
Dag en nacht klonk daar binnen die
hooge muren het gestamp van zware ma
chines, het ratelen van electrische boren,
het kloppen van zware stoomhamers en
het daverend geluid weerkaatste tegen den
steenen muur, vibreerde als een toon, ont
lokt aan de snaren van een viool en werd
nog door den wind meegevoerd in de rich
ting van de omringende huizen. Des avonds
daalden uit de reusachtige schoorsteenen
groote vonkenregens op de omgeving
neer. Iedereen begreep, dat daar in de fa
briek ijzer en staal met evenveel gemak
werd verwerkt, als elders hout en klei. En
boven de groote poort, welke deed denken
aan de poort van een gevangenis, prijkte
in vergulde letters:
ARMADALE LTD. INGENIEURS.
(Wordt vervolgd).
