25ste Jaargang
MAANDAG 28 MEI 1934
No. 7821
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Bureaux: PAPENGRACHT 32, LEIDEN
EEN KOEMPOELAN TE WASSENAAR
VOORNAAMSTE NIEUWS.
&£eicbelve(BowhwvX
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling!
Voor Leiden 19 cent per week2.50 per kwartaal
Bij onze Agenten 20 cent per week 2.60 per kwartaal
Franco per post f 2.95 per kwartaal
Het Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver
krijgbaar tegen betaling van 50 cent per kwartaal, bij
vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met
Geïllustreerd Zondagsblad 9 cent
TEL. INT. ADMINISTRATIE 935, REDACTIE 15 I
GIRONUMMER 103003, POSTBUS No. 11
DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGTt
Gewone Advertentiën 30 cent per regel
Voor Ingezonden Mededeelingen wordt
het dubbele van het tarief berekend.
TELEFOONTJES van ten hoogste 30 woorden, waarin be-
betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huur ea
verhuur, koop en verkoop: 0.50
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER
BLADEN-
„Wij gaan naar Rome"
De „Tijd" had onlangs een geestige persi
flage op het populaire voetiballded: „Wij
gaan naar Roane".
Dom in Lingbeek hoort daft lied door de
radio en hij kan niet vaitten, „dait in het
protestanitiscihe land der vaderen een lied
wordt uitgezonden, dait uitgevonden is door
iemand of een organisatie, die niet van
deze aarde, maar des Satans moet zijn".
Dominé gaat dan de straat op. „De deun,
die in zijn ooren een gewild wereldschen
klank heeft van Roomsohe blijheid, slaat
hem uit kindermonden midden in zijn ont
daan gezicht. Hij informeert bij een opge
schoten jongen: van wien is dat lied? Hij
hoort een paar verwande Hongaarsche,
Grieksche klanken aan zijn ooren. Hij
denkt driftig en dan is-ie er! Het lied komt
stellig uit Rome, stamt uit de aderen van
een van die Roomsohe propagandab isschop-
pen „in partibus infideliiium", die altijd zul
ke iniheemsöhe titels voeren. Er is geen
twijfel meer. Van „ultra mantes" komt het.
Wat zed die knaap? Van Mgr. Kovacz, bis
schop van Lajos. En nu, vluchtend naar
huis, feilloos zeker van de ontzettende
waarheid, wordt hij achtervolgd op straat,
in zijn kamer, door venster en blinden door
dat schrikbarend Roamsdhe lied:
Wij gaan naar Rome
Wij gaan naar Rome!"
Intusschen is het bloedige ernst gewor
den, dat wij d.wjz. het NedarlamcLsch
voetbalelftal, als zoodanig niet naar
Rome gaan.
't Is bloedige ernst geworden! De zeven
h achtduizend Nederlanders, wder massale
[komst te Milaan ernstige twijfel moet
hebben gewekt aan de crisis en malaise in
Nederland, hebben de teleurstelling beleefd,
dat het NederLandsdh voetbal 'elftal verloren
heeft, zij 't dan ook glansrijk, en dus niet
naar Rome zal gaan voor den verderen
voetbal-kamip.
Wij hadden dien krachtigen en frisschen
Hollandschen jongens de overwinning van
harte gegund natuurlijk; dat is oprecht
gemeend. En wij durven ook beweren, dat,
indien het Nederlandsch elftal de uit
verkoren-beste voetballers van Nederland,
de sporfarepraesentanten daar in Italië,
er maar wat van gemaakt zouden hebben,
de reputatie van de Nederlandsche natie er
niet op vooruit zou zijn gegaan.
Maar, dit vooropgesteld, is de nederlaag
toch niet een gebeurtenis, die aanleiding
geeft om te treuren en te jammeren!
En mogen we het zeggen? er is
misschien in deze nederlaag ook een goede
zijde! Indien het Nederlandsch elftal in deze
en meerdere wedstrijden overwinnaar was
geworden, dan, vreezen we, zouden vele
bladen hun lezers ook hebben vergast op
photo's van de „gewichtigheden", welke er
op de terugreis zouden plaats grijpen, als
b.v. hoe X of Y van het Nederlandsch elf
tal z'n kop thee drinkt, of iets 'dergelijks.
En de ontvangst van het triumiphale elftal
zou misschien zoo eclatant zijn geweest,
maar zelden aan een wereld-be
roemdheid of wereld-genie een dergelijke
huldiging is te beurt gevallen. Neen
voor de evenwichtigheid in onze
waardeering, voor de handhaving van onze
reputatie als nuchtere Nederlanders heeft
de Miflaansche nederlaag misschien ook nog
wel een goede zijde.
KERKNIEUWS
BENOEMINGEN IN HET BISDOM
HAARLEM
Z.H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft
benoemd tot kapelaan te Oude Tonge:
den weleerw. heer C. J. van der Knaap;
tot kapelaan te Delft (H. Hipp.): den wel
eerw. heer G. J. Morsch, die kapelaan was
te Haarlem (H.H. Elis. en Barb).
Zeshonderd leiders der Kath. padvinders
beweging in een kamp op „Duinrell''
De Bisschop aan het kampvuur.
Hoe het de „broe
ders en zusters"
verkenners beval
len is, weten wij
niet maar wij,
die als verslagge
ver de Koem-
po el an in Was
senaar hebben me
degemaakt van be
gin tot eind, zijn
met een verfrischt
KwdrJwTki—i gemoed naar huis
jgrnsjAesKjggl teruggekeerd. Het
weekend op Duin
rell kaatst in ons
geheugen terug als
een uitbarsting van
forsche levenslust en gulle levensvreugde,
als een verwarmend kampvuur van onge
dwongen vroomheid, als een voorbeeldig
schouwspel van stipte discipline.
De „chief scout of all the world", lord
Baden Powell, moet wel een bijna geniaal
verkenner geweest zijn van het hart van
onze jongens, toen hij de padvinderij
stichtte, een beweging, die als men er eens
mee heeft kennis gemaakt, een ieder weet
te begeesteren, te boeien en mee te slee
pen. Ook Mgr. de Bisschop die op de
verleden jaar gehouden jamboree
reeds zeide: „Was ik veertig jaar jonger,
dan zou ik zeker ook verkenner geworden
zijn" heeft na de hernieuwde kennis
making op deze Wassenaarsche Koempoe-
lan verklaard, dat hij hoopte weer spoe
dig in de gloed van het kampvuur te kun
nen zitten, zóó goed was het kampleven
ook aan Mgr. bevallen!
KERNGEZONDE JEUGD
In zulk een padvinderskamp, of het nu
van de verkenners zelve is of van de leid
sters en leiders, heerscht steeds een merk
waardige sfeer, die een outsider wel kan
aanvoelen, maar moeilijk doorgronden
kan, een sfeer van verknochte vriendschap,
van flinke zelf-gewilde tucht, van streven
naar het hoogst-bereikbare, kortom een
sfeer van een sterke, kerngezonde jeugd.
Een leger van rond zeshonderd katho
lieke leiders en leidsters had zich in het
afgeloopen weekeind op het prachtig bui
tengoed „Duinrell" verzameld voor een
koempoelan, qm, door uitwisseling van
eikaars ervaringen en door het verstevi
gen van den juisten scout-geest, nieuwen
aandrift te vergaren om hun verantwoor
delijke taak met steeds grooter toewijding
te vervullen.
Voor de mannelijke leiders was een groot
tentenkamp opgeslagen; voor de akee-
la's was in een der scholen een „horden-
hol" ingericht, waar de dames op stroo
konden overnachten. Een groote tent dien
de voor de kerkelijke plechtigheden en
voor „de algemeene vergadering"; kleinere
tenten waren ingericht als cantine, inlich
tingen-bureau en boekenwinkel.
Buiten de groote tent hing aan rijshout
een Angelusklok, met daar voor een ver
sierd Madonna-beeld.
Beide dagen was het weer koel, op het
kille af, maar de leidsters en leiders wis
ten met veel hollen en draven en met ge-
yell zonder ophouden, beenen en longen
warm te houden!
DE VLAGGEN WORDEN GEHESCHEN
De openings-ceremonie geschiedde met
groote plechtstatigheid. De honderden lei
ders en leidsters in hun bruine uniform
stonden in een halve cirkel rond de hooge
mast geschaard, waaraan, na een kort ge
bed, de landsvlag, de pauselijke vlag en de
verkenners-vlag omhoog geheschen wer
den. Tromgeroffel en hoorngeschal verkon
digden dit feestelijk gebeuren wijd en zijd.
De hoofdverkenner van Nederland,
Staatsraad Rambonnet inspecteerde ver
volgens, vergezeld van burgemeester Wig
man (die lid van het Hoofdbestuur der
Kath. Padvinders is) en van de beide wet
houders de strakke gelederen van leiders
en leidsters.
Burgemeester Wiegman sprak nu een
woord van hartelijk welkom, daarbij wij
zend op het ontzaglijk vele goede, dat er
in de padvindersbeweging schuilt.
Als Baden Powell zegt, aldus spr., dat 't doel
is „de jongens te nemen, hun geest te ope
nen, er de persoonlijkheid uit te halen
(geen twee immers zijn hetzelfde), brave
menschen ervan te maken voor God en
hun land, hen te helpen om stoere wer
kers te worden en tegelijkertijd eerbare en
mannelijke kerels, bezield van broederlij
ke gevoelens tegenover hun evennaaste",
dan ben ik het daarmede volkomen eens
aldus de burgemeester, maar ga ik verder
en spreek als mijn vaste overtuiging uit,
dat slechts de toekomst voor onze samen
leving hoopvol kan worden tegemoetge-
zien, als dit doel ook werkelijk kan wor
den bereikt, m.a.w. dat op uw beweging
m.i. de hoop van de toekomst is gevestigd.
De toekomst die zal volgen op den tijd
dien we nu meemaken en waarin geheel
verschillende maatschappelijke stelsels el
kaar vlugger dan ooit opvolgen en waarin
begrippen omtrent gezag en gezagsverhou
dingen wisselen, vervagen, evolueeren.
En gij, leiders en leidsters der katho
lieke verkenners, zult onze jeugd, steu
nend op verkennerswet en belofte, door
dezen moeilijken tijd moeten heenloodsen;
gij zijt hier samengekomen om deze ont
zetend zware taak opgewekt, moedig als
verantwoordelijke mannen en vrouwen en
onder Gods leiding en met Zijn' onmis-
baren zegen andermaal samen te overwe
gen en onder het oog te zien. Kan het an
ders, dat ik u daarbij waarlijk groot suc
ces toewensch!
Leiders en leidsters marcheerden, na
deze toespraak, naar den ingang van het
kamp om een eerewacht te vormen voor
het Allerheiligste, dat door een priester
vanuit de St. Willibrorduskerk naar de
groote tent werd overgedragen.
CHRISTUS OP DE KOEMPOELAN
Zwijgend, in het gelid, traden de bruine
verkenners het op den wind klapperen
de heiligdom binnen, om in een kort Lof
hulde te brengen aan den Opper-Scout,
die hier zijn hemeltente „gespreid" had.
Een indrukwekkende plechtigheid.
De stilte en kalmte, die tijdens de ope
ningsceremonie en "het Lof in het kamp
hadden geheerscht, sloeg, zoodra deze
plechtigheden beëindigd waren, om in een
luidruchtige dartelheid en dwaze uitgelaten
heid. In fantastisch gekleurde kampdekens
gehuld renden leiders en leidsters naar het
terrein, waar de Haagsche welpen eenige
alleraardigste demonstraties ten beste ga
ven. Men had die groene kikkers moeten
hooren huilen als echte Indianen! De race
met zegewagens van boomstammen was
vermakelijk en de winnaar werd naar
verdienste gelauwerd en met luid gegil
ontvangen.
Er bleef nauwelijks tijd over om de
knorrende magen tevreden te stellen met'n
vlug-verorberde boterham, want te 8 uur
kwam Mgr. Aengenent het kamp met een
bezoek vereeren.
DE BISSCHOP OP EEN TROON VAN
HOUTBLOKKEN
Na een korte begroeting begaf de Bis
schop zich naar de speelweide, waar hij,
gezeten op een troon van houtblokken, de
verrichtingen van de Haagsche verken
ners gadesloeg. Mgr., met zijn vlammend-
paarse mantel, overtrof in kleurenfelheid
de in hun dekens gehulde opperhoofden!
De Haagsche verkenners, niet weinig
verguld met des Bisschops hoogé tegen
woordigheid, zetten hun beste beentje voor
bij het tentenbouwen, seinen geven, eer
ste hulp verleenen, lasso-werpen enz.
De schemering was intusschen gevallen,
het begon kil te worden en allen ver-
eenigden wij ons thans rondom het hoog-
oplaaiende kampvuur. De roode gloed be
scheen de gezichten der honderden deel
nemers aan de koempoelan, die in een
kring rondom de brandende houtmijt ge
hurkt zaten. Er was een prettige, vroolijke,
uiterst gezellige stemmig, welke nog toe
nam toen de Bisschop, eveneens in een
dikke kampdeken gewikkeld, bij het vuur
plaats nam.
ROND HET KAMPVUUR
Wat zich rondom het kampvuur af
speelde, is in normaal-Nederlandsch niet
te vertellen. Zang, vertelsels, dans en spel
werden afgewisseld met rumoerige yells,
waarvan de „limonade"-, de „fietspomp"-
en de „vuurpijl"-yell een prachtige ge-
luids-imitatie opleverden. Commissaris van
Leeuwen gaf een puntje ter overweging
en de hoofdveukenner Rambonnet hield
eveneens een korte toespraak, waarin hij
op het groote belang wees, dat de leiders
en leidsters zelf ook in training blijven om
den echten geest van het verkennen te be
waren.
Ieder amuseerde zich opperbest in het
schijnsel van de rood-spoeiende vlammen,
daar op de weide tusschen de zwarte bos-
schen van Duinrell. Tot „tom-tom" een
woordje mee begon te spreken en allen
naar bed riep, om uit te rusten van dezen
heerlijken geslaagden dag.
Het was alweer „tom-tom", die het har-
telooze baantje op zich genomen had den
anderen morgen de in hun tenten maffen
de verkenners wakker te gongen.
Na een grondige inspectie verzamelden
allen zich in de groote tent, waar Z. H.
Excellentie de Bisschop een stille H. Mis
opdroeg. Dreunend klonken de antwoorden
der zeshonderd getrouwen, om het altaar
neergeknield. Na het H. Offer heeft de
hoofdverkenners-geestelijke, pater mr. dr.
J. Beuns, S. J. een korte preek gehouden,
waarin zijneerw., naar aanleiding van de
tekst: „Gaat en onderwijst alle volken"
de leiders gewezen heeft op het verant
woordelijke van hun taak.
IETS VERDACHTS EN ONHEIL
SPELLENDS!.
Ernst en vroolijkheid wisselden dezen
dag elkaar in een goede verhouding af.
Na de H. Geheimen gevierd te hebben
trokken de bruine scharen naar de weide,
waar ook Mgr. op een „estrade" van gras
zoden en zeildoek plaats nam om het dé
filé en de rallye gade te slaan. Het défilé
der zeshonderd leiders en leidsters uit alle
bisdommen was een toonbeeld van stram
me lichaamshouding en tintelende vreugde.
Daarop begon een heen en weer trekken
der troepen aan den boschrand, er hing
iets verdachts en onheilspellends in de
lucht, en plotseling op een gegeven tee-
ken stormde de geheele bende bruin-
shirten juichend en gillend naar voren,
met de hoeden hoog in de lucht bengelend
op de punt van de woudloopers-stokken.
Eenmaal met moeite tot staan gebracht
voor het bisschoppelijk graszoden-bordes,
kwam er aan de geestdrift geen einde.
Een teeken: stilte trad in.
Mgr. nam het woord om de padvinders
toe te spreken.
DE BISSCHOP SPREEKT DE
VERKENNERS TOE
Zusters en broeders Verken
ners! sprak Mgr., beste jongens en
meisjes! Ik dank u voor 't vele schoons,
wat gij mij gisterenavond en heden hebt
geschonken. De geheele Padvindersbewe
ging, waarvoor ik toch al groote sympa
thie koesterde, is in mijn genegenheid bui
tengewoon gestegen. Ik durf wel zeggen,
nu ik dit kamp heb meegemaakt, dat deze
beweging geheel en al voor mij is begin
nen te leven.
Veel had ik er reeds van gehoord, gele
zen en gezien o.a. twee jaar geleden op
„Oosterbeek", ook onder deze gemeente,
maar nog nooit had ik demonstraties bijge
woond, of aan een kampvuur aangezeten.
En ik kan wel zeggen, dat mij dit buiten
gewoon goed bevallen is.
Voor die demonstraties heb ik groote be
wondering. Van het kampvuur wist ik,
dat het iedereen trekken moest e n o o k o p
mij blijkt 't kampvuur wonder
bare aantrekkingskracht te heb
ben. Ook ben ik u dankbaar, dat ge mij
hebt uitgenoodigd in uw tent de H. Mis
op te dragen. Een groote stichting is daar
van op mij uitgegaan. Ik ben u dankbaar
voor die stichting, die gij mij gegeven
hebt. Het heeft indruk op mij gemaakt. Ik
vond het prachtig: die stemmige sfeer, die
devote aandacht. Dat heeft ook mij devoot
gestemd, en ik dank u, dat ik de H.
Mis in uw midden en in uw sfeer
heb*mogen opdragen.
Gisterenavond heb ik twee woerden ge
hoord, die mij bijzonder getroffen hebben,
het eene gesproken door Staatsraad Ram
bonnet, het andere door hoofdkwartier
commissaris Van Leeuwen.
Z. Exc. Rambonnet heeft mij persoonlijk
gezegd, dat hij buitengewone bewondering
heeft voor de groote ontwikkeling en krach
tige groei der katholieke verkennersbewe
ging een groei, welke hij toeschrijft
aan de buitenge wone toewij-
ding die van de leiders en leid
ster op troepen en patrouilles
uitgaat.-
Commissaris Van Leeuwen heeft erover
gesproken, dat deke beweging er niet
een is van woorden, maar van
daden.
Aan deze twee uitspraken, wilde Mgr.
eenige gedachten vastbinden. De toewijding
van de leiders en leiders moet van dien
aard zijn, dat zij overeenkomt met onze
katholieke idealen. Het kenmerk der bewe
ging is het zich geven in dienende liefde.
Katholieke leiders en leidsters moeten zich
dus geven in dienende liefde voor de ka
tholieke beginselen en katholieke idealen.
Laten de leiders die dienende functie o.a.
ook uitoefenen do or lid te zijn van
de hun passende standsorgani
satie, hetzij St. Joseph's Gezellen, K. J.
M. V. of ander vereenigingen.
*!S*
BUITENLAND.
Druk werk In de wapenindustrie voor
spelt de mislukking van Genève. (4de
blad).
Politieke spanning In Roemenië (4de
blad).
Twee Fransche vliegers in Westelijke
richting vertrokken voor een Oceaan-
vlucht. (Luchtv. 2de blad).
BINNENLAND.
'A
Te Nieuwersluls reed een auto met vier
personen te water. Moeder en kind ver
dronken. (Gem. Ber., 3de blad).
Op den onbewaakten overweg Vriezen-
veenWierden werd een vrouw voor do
oogen van man en kinderen doodgereden.
(Gem. Ber., 3de blad).
Een doode en vier gewonden bij auto
botsing te Naarden. (Gem. Ber., 4de blad).
Hevige vechtpartij tijdens en na N. S. B.-
vergadering te Den Haag. (Gem. Ber., 3de
blad).
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
Voetbal: Nederland verliest met S2 van
Zwitserland voor het wereldkampioen
schap en werd daardoor in de eerste rondo
uitgeschakeld. België, Argentinië, Roe
menië, Frankrijk, Egypte, Brazilië en Ver.
Staten eveneens uitgeschakeld. (2de blad).
Watersport: De Hollandia-roei- en zeil
wedstrijden. 2de blad).
Wat de daden betreft, moet gij hande
len zooals de katholieke idealen dat vra
gen, en vooral door te doen, zooals Z.H.
Paus Pius XI dat voor dezen tijd met bij
zonderen nadruk van de Katholieken over
de geheele wereld vraagt. Het ideaal van
onzen Paus is, dat alle katholieke leeken
over de geheele wereld een
apostolaat uit oefen en, namelijk
door hun voorbeeld anderen zullen trekken
tot het hoogere. Vooral de jeugdvereen i-
gingen heeft de Paus opgeroepen, om deze
taak te vervullen. De Paus wil deze actie
van leeken gesteld zien onder leiding van
den Priester. Zoo moet het ook in uw be
weging zijn.
Met vreugde neem ik de herinneringen
mee aan deze samenkomst, neemt gij deze
gedachten mee naar huis. Ik hoop van
harte, besloot Mgr., dat de beweging moge
blijven groeien, opdat wanneer ik weer
eens aan een kampvuur zal aanzitten
en dat zal zoo lang wel niet duren!
het aantal verkenners wederom verdub
beld zal zyn! (Groot gejuich en zege
kreten).
GEHOORZAAMHEID IN CIJFERS
Commissaris Van Leeuwen bracht zijn
hartgrondigen dank aan den Bisschop voor
het gesprokene. Als wij verkenners niet
meer in kinderlijke volgzaamheid aan het
kerkelijk gezag onze wet zouden uitoefe
nen, zouden wij niet waard zijn te be
staan. Deze gehoorzaamheid moge ook blij
ken besloot spr. lachend uit het feit,
dat u ons twee jaar geleden hebt opgedra
gen het ledental te verdubbelen en dit in
derdaad gestegen is van 3000 op 7500!
Onder oorverdoovend gejuich en geyell
schreed Mgr. nu tusschen een haag van
bruinhemden onder een triomfboog van
opgeheven stokken naar den uitgang.
De koempoelangers werden nu allen bij-
eengetrommeld in de groote tent, waar de
algemeene vergadering „in een vloek en
een zucht" (deze uitdrukking alleen om da
tijdsduur aan te geven!!) werd geopend en
gesloten.
De lezing, door den voorzitter der Ned.
Natuurhistorische vereeniging hierna ge
houden over de Fauna en Flora der dui
nen, viel geheel in den g»est van deze ver
gadering en was een uitstekende inleiding
tot de opgewekte duinwandeling, waar
mede deze onvergetelijke koempoelang
werd gesloten.
