R.K. LANDB0UWWINIERSCH03L
VRIJDAG 6 APRIL 1934
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD. PAG. 13
LAND- EN TUINBOUW
DE WEDLOOP OM EEN MELK-
CONTRACT.
Methoden van verkapt premie-stelsel.
Men schrijt aan de „Msb."
Koopers en verkoopers van consumptie-
melk sluiten met elkaar contracten af, docih
de heele regeling, die op 1 April moest in
gaan, hangt nog in de lucht aangezien de
Crisis Zuivel Centrale zelf nog geen enkel
contract heeft goedgekeurd en het zoo be
langrijke papier derhalve elke rechtsgeldig
heid mist.
Een belangrijk papier is zoo'n consump-
tie-meikcontract inderdaad. Er is te veel
melk, er zijn te veel melkveehouders, men
doet derhalve z'n best om een contract
machtig te worden. Het individualisme
viert weer hoogtij, met als gevolg practij-
ken, die bij de instelling van een centraal
inkoopbureau en in overleg met de betrok
ken organisaties grootendeels zoo niet ge
heel hadden voorkomen kunnen worden.
Het consumptiemelkcontract en zijn re
geling is bedoeld als steun voor ie boeren,
maar het typische' in de affaire is dat de
handel kan decreteeren.
Hoe krijg ik een contract?
Deze vraag stelt zich elke melkveehou
der, al dan niet gedurende het vorig jaar
bezitter van een contract.
Niet allen kunnen een contract machtig
worden. Maar met „offers" is wel iets te
bereiken. Dit brengen van offers, hetgeen
een verkapt premiestelsel inhoudt, gebeurt
op de volgende manieren:
le. Inkoopers van melk hebben nog schuld
af te doen aan de boeren. Bedoelde inkoo
pers willen nu met den betrokken boer wel
een contract afsluiten, doch tegen kwijt
schelding van de nog bestaande schuld.
2e. Inkoopers en verkoopers sluiten een
officieel contract, doch maken daarnaast een
geheime overeenkomst, volgens welke de
melk tegen een hal ven cent per liter goed-
kooper zal geleverd worden.
3e. Inkoopers wenschen wel een contract
te maken, doch dwingen de boeren gedu
rende enkele weken de melk gratis te le
veren.
4e. Tot nog toe deponeerder de inkoopers
bij de boeren hun kannen ter vulling. Thans
kunnen enkele boeren wel een contact krij
gen, mits zij zelfs ook de kan.cn leveren.
5e. De usance was tot nog toe, dat de
melkprijs der C. Z. C. werd berekend „af
boerderij". Alwe'er kunnen nu boeren een
contract krijgen, mits zij de melk franco
thuis bij den kooper afleveren.
De veilingen kelderen.
Gelijk bekend, a t de Crisis Zuivel Cen
trale de veilingen een overbodigen schakel
bij de melkregeling. Of bij uitsluiting daar
van een stuk organisatiewerk zou verdwij
nen, deed minder ter zake.
De veilingen konden haar gang gaan als
zij zich maar aan bepaalde voorwaarden
hielden.
Deze zijn:
cent afdracht per liter. De boeren
krijgen derhalve een cent minder als ze
over de veilingen melk leveren.
1/4 cent inkoopprijs hooger, d.w.z. de
boeren betalen geer afdracht meer, doch de
koopers moeten 1/4 cent per liter meer be
talen als zij op de veilingen koopen. Doen
ze niet
Contracten afsluiten zonder afdracht voor
een der partijen, derhalve administreer en
voor eigen rekening en innen van gelden op
eigen risico.
Tegen dergelijke voorwaarden die den
dood der veilingen o.a. reeds door ledenver
lies beteekenden is krachtig geprotesteerd.
Het heeft niet mogen baten.
De C. Z. C. houdt aan haar voorwaarden
vast en heeft alle tegenvoorstellen afgewe
zen.
DE L. T. B. EN DE BLOEMBOLLEN
KWEEKERS.
In de „R. K. Boeren en Tuindersstand"
(het 'orgaan van den L. T. B.) troffen wij
het volgend verslag aan van een vergade
ring van L. T. B.-leden in de „Bollen
streek" te Lisse, gehouden 15 Maart:
Aanwezig: De heeren G. W. Kampschöer,
Algemeen Voorzitter van den L.T.B., Jac.
Groen Azn., Voorzitter Tuindersvakbond
van den L.T.B., Ir. W. J M. Dekker, Alge
meen Secretaris van den L.T.B., terwijl de
VOORHOUT.
VAKSCHOOL VOOR
lANDBOUWERS en VEEHOUDERS
Huisvesting bij Eerw. Broeders
Geestelijk Adviseur was verhinderd aan
wezig te zijn.
Verder waren aanwezig leden der L.T.B.-
afdeelingen Lisse, Hillegom, Noordwijk cn
Voorhout.
Voorzitter was de heer P. Warmerdam te
Lisse.
De voorzitter opende de vergadering met
een inleiding, waarna de heeren G. W.
Kampschöer en Jac. Groen Azn. het woord
voerden.
Hierna was het woord aan de vergade
ring.
De oprichting van onderafdeelingen voor
Bloembollenkweekers heeft in de Bollen
streek nogal wat stof opgejaagd. M«n
scheen door onjuiste voorlichting de idee
gehad te hebben, dat de L.T.B. het wilde
aansturen op een Katholieke Beurs, een
Katholiek Scheidsgerecht enz. De toelich
ting door de voorgaande sprekers wierp
daar een geheel ander licht op: onder onze
leden toch hebben wij bollenkweekers en
ook hunne belangen behooren thuis in onze
organisatie. Dit belang zal beter gediend
worden, wanneer de leden-bollenkweekers
zich in eerste instantie in onderafdeelingen
combineeren: zoo wordt de actie geboren
en zal hel; Bestuur geprikkeld worden zijne
bijzondere aandacht te schenken aan de so
ciale belangen der bloembollenkweekers.
Het gaat dus niet om den bol als zoodanig,
maar om de sociale belangen der bloembol
lenkweekers zelf. Zij zijn menschen en hun
belang is nog altijd hooger dan dat van het
door hen gekweekte product.
De vergadering kon zich, na eenige in
lichtingen omtrent de detail-punten te heb
ben gevraagd, geheel met deze gedachte
vereenigen. Geforceerd optreden kan ner
gens, ook hier niet gunstig werken, terwi.il
een geleidelijke uitbouw, ondersteund door
alle katholieke bollenkweekers, ongetwij
feld succes zal afwerpen.
Het was een geanimeerde vergadering,
welke veel misverstand heeft weggenomen
en naar het ons voorkomt de belangstel
ling en het enthousiasme voor de L.T.B.-
actie heeft gaande gemaakt, aldus het ver
slag in „De R. K. Boeren- en Tuinders
stand".
RECHTZAKEN
POLITIE-AGENT VERLIET
ZIJN POST.
Van gemeente schadevergoeding geëischt
wegens doodelijk ongeluk.
Gisteren werden de pleidooien gehouden
voor de Arr. Rechtbank te Almelo in een
belangwekkende civiele procedure contra
de gemeente Enschede.
Omstreeks Maart 1931 is op een bouw
werk aan de Kalanderstraat te Enschede
een aannemer verpletterd onder een zwa-
ren ijzeren balk, doordat, tijdens het op-
hijschen daarvan, een auto tegen een
staaldraad reed, waardoor de hijschinstal-
latie kantelde en de balk naar beneden
stortte.
De ter waarschuwing van het verkeer
ter plaatse aanwezige agent van politie
had even zijn post verlaten, waardoor de
auto in een onbewaakt oogenblik was ge
passeerd en het ongeval veroorzaakte. De
agent werd dan ook veroordeeld door de
rechtbank, wijl door zijn schuld de aan
nemer was gedood.
Thans vorderen de ouders van den ver-
slagene van de gemeente Enschede wegens
het verlies van hun kostwinner een bedrag
aan schadevergoeding en wel in eens
15000.of 35.— per week.
Namens de gemeente Enschede werd
door mr. te Winkel de aansprakelijkheid
der gemeente in twijfel getrokken, de
grootte van de gevorderde schadevergoe
ding betwist, teiV/ijl de verslagene geen
kostwinner zou zijn geweest. Voor de
ouders treedt mr. baron Sloet tot Everlo
op, terwijl gisteren door jhr. v. Bönning-
hausen voor hen werd gepleit.
De rechtbank zal op 17 Mei a.s. vonnis
wijzen.
VROUW DOODGEREDEN.
O. M. eischt vrijspraak.
Zondagmiddag 11 Februari, des middags
te één uur, keerde een inspecteur van po
litie te Haarlem, met een auto terug uit
Amsterdam. Bij dezen rit werd op de Ara-
sterdamschevaart een vrouw aangereden
en gedood.
Gisteren b handelde de Haarlemsche
rechtbank deze zaak, onder leiding van mr.
Strick van Linschoten. De bijzittende rech
ters waren mr. Pit en mr. Van Schaeck
Mathon. Het O.M. werd waargenomen
door mr. A. E. Andringa.
In deze zaak werden niet minder dan
negen getuige» gehoord. Verdediger was
mr. Volkers. Dr. Hulst legde verklaringen
af over de doodsoorzaak. Een getuige-des-
kundige had een onderzoek ingesteld naar
het remvermogen van de.i politie-auto,
dat volkomen in orde was.
De juffrouw, die tegelijk met het slacht
offer had willen oversteken, zette uiteen,
hoe het ongeval gebeurd was. Het over
steken geschiedde niet dwars doch schuin
over den *veg. De naderende auto reed
niet bijzonder hard en er was 40 tot 45 M.
afstand tusschen de» auto m de fietsers.
De president „Waarom bleef u niet op
het fietspad daar ter plaatse?"
Getuige: „Omdat het slachtoffer nog te
gen mij riep: Kom meid, schiet op, je red
het nog wel."
Inspecteur W. had onmiddellijk na het
ongeval ter plaatse opmetingen verricht en
de remsporen op den weg nog aangetrof
fen over een lengte van twaalf en achttien
meter. Een bewoner aan d An^terdam-
schevaart zat voor het raam van zijn wo
ning en zag het ongeluk gebeuren. Zijn
indruk was, dat voor het oversteken van
den weg de afstam" te kort was. Getuige
had niet gezien, dat het slachtoffer op het
laatste moment nog geweifeld zou hebben
en weer terugkeerde.
Een and?re bewoner zag, dat de aanko
mende auto vaart minderde. Deze getui
ge had zeer positief gezien, dat het slacht
offer niet naar links ging en toen weer
naar rechts terug week. De aangeredene
werd als het ware geschept en tegen den
grond gesmakt.
Mr. Pit: „Hebt u dus geenerlei weifeling
bemerkt?"
Getuige: „Neen".
Mr. Volkers, de verdediger: „Maar voor
de politie hebt u verklaard, dat het slacht
offer wel weifelde". Er ontstond aan de
rechterstafel een ingewikkelde discussie
aan de hand van de situatieteekeningen,
waaraan ook de officier van justitie deel-
Getuige K. stond op den hoek van de
Helmersstraat en was getuige van het on
geval. Hij meende, dat, indien verdachte
meer tegenwoordigheid van geest had ge
had, er geen aanrijding was gevolgd/ Het
slachtoffer veranderde niet van richting,
waardoor de autobestuurder zeker niet in
de veronderstelling gebracht kon worden,
dat hij de wielrijdster rechts mocht pas-
seeren. Van den beginne aan had verdach
te moeten stoppen en niet doorrijden.
Getuige L. ad wel een weifeling gecon
stateerd, doch slechts zoo kort, dat daaruit
niet geconcludeerd mocht worden om
rechts te passeeren.
Mr. Pit: „Hoe lang heeft het slachtoffer
toen rechtdoor gereden?"
Getuige: „Ongeveer vier meter".
Een andere getuige reed met zijn auto
achter den aanrijdende auto. Eerst had de
politieauto hem ingehaald en daarbij was
veel harder gereden dan 50 K.M., want
dat was getuige's eigen snelheid.
De president: „Zag u, dat verdachte's wa
gen geremd heeft?"
Getuige: „Zeker, want in tijd van ja of
neen zat ik er haast bovenop. Daarna reed
verdachte door met vol gas. Had de auto
bestuurder het bij den eersten keer rem
men gelaten, dan was er niets gebeurd."
De president: „Heeft u met uw hernieuw
de signalen juis geen weifeling veroor
zaakt?"
Verdachte: „Zij reed toch midder op den
weg en daardoor meende ik, dat zij begre
pen had, dat ik haar rechts zou voorbij
gaan."
De president: „Maar zij heeft u geen ken
nelijk teeken gegeven, dat u haar rechts
mocht voorbijreden. Ik acht dit toch in
hooge mate onvoorzichtig."
De officier van justitie, zijn requisitoir
nemende, achtte het moielijk om in deze
zaak te bewijzen, dat er hoogst roekeloos
en onvoorzichtig gereden is. Maar wel is er
een zekere mate van schuld aanwezig. Al
hoewel de snelheid matig was en het rem
vermogen van den wagen in orde bevon
den was. De schuldigheid vindt haar oor
zaak in het verkeerd passeeren. De weife
ling van het slachtoffer was zeker een
omstandigheid waardoor de autobestuur
der in verwarring werd gebracht. De keu
ze van het middel om rechts te passeeren,
achtte spreker niet gelukkig, doch hierin
zag de officier niet een zoodanige roeke
loosheid of onvoorzichtigheid, dat er straf
moest volgen en requireerde vrijspraak.
De verdediger, mr. Volkers, kon na den
eisch van den officier van justitie zeer kort
zijn en sloot zich na uitvoerig de zaak ge
memoreerd te hebben, bij het requisitoir
van het O. M. aan. Uitspraak volgt over
veertien dagen.
„Vooruit".
VERPLEEGSTER VRIJGESPROKEN.
Te veel fosfor In de levertraan gedaan.
De Haagsche rechtbank heeft uitspraak
gedaan in de zaak tegen de 46-jarige hoofd
verpleegster A. v. d. J., die op 5 October
van het vorige jaar aan twee kinderen van
haar schoonzuster, die op medisch advies
fosfor-levertraan moesten gebruiken, le
vertraan had gegeven waaraan zij zelf den
fosfor had toegevoegd. Ze beging daarbij
de vergissing om duizendmaal de voorge
schreven hoeveelheid te gebruiken. Het ge
volg is geweest, dat een tweejarig jongetje
ernstig ziek is geworden en dat zijn 4-ja-
rig stiefbroertje is overleden.
Voor veertien dagen heeft de officier
van justitie een voorwaardelijke gevan
genisstraf van een maand geëischt. De
rechtbank sprak de verpleegster vrij, daar
zij het ten laste gelegde niet bewezen
achtte.
MOLESTATIE VAN BURGEMEESTER.
Gisteren heeft het Hof arrest gewezen in
de zaak tegen de gebroeders V., werklooze
bouwvakarbeiders, die op 16 September
den burgemeester van Assendelft hadden
gemolesteerd, toen deze hun mededeelde,
dat hij niet gerechtigd was hun de onder
steuning, dóe zij tot dan toe hadden geno
ten, uit te keeren.
De oudste der beide broers had den bur
gemeester een slag in het gezicht gegeven,
terwijl de jongste een bundel bankbiljetten
had gegrepen. Hierna hadden zij het lokaal
verlaten, de bankbiljetten hadden zij een
kwartier Icter teruggebracht.
Op 9 November had de rechtbank te
Haarlem de beide broeders ieder tot acht
maanden gevangenisstraf veroordeeld, den
oudsten wegens mishandeling, den jongste
wegens diefstal.
De procureur-generaal, mr. A. baron van
Harinxma thoe Slooten, had bevestiging
van het vonnis der rechtbank geëischt, het
Hof veroordeelde ieder der beide verdach
ten tot zes maanden gevangenisstraf.
De Rotterdamsche kantonrechter heeft
schriftelijk vonnis gewezen in een zaak van
den 33-jarige garagehouder H. M., te Rhoon,
die, heeft terechtgestaan wegens het in wer
king houden van een autobusdienst tusschen
Rotterdam en Poortugaal.
In zijn vonnis heeft de kantonrechter,
o.m. overwogen, dat hoewel met particu
liere auto's zeer zeker een dienst in den zin
van de wet (op de openbare vervoermidde
len), kan worden uitgeoefend, in casu niet
is gebleken, noch bewezen, dat verdachte
dit heeft gedaan, daar toch het in de wet
voor een „dienst" vereischte criterium van
„geregeld vervoer" niet is komen vast te
staan.
Een geregeld vervoer moet volgens den
kantonrechter niet alleen geacht worden,
een vervoer te zijn op „geregelde tijdstip
pen," ter kennis van het publiek gebracht
op eanigerlei wijze, dan wel voor het pu
bliek en speciaal het reizend publiek van
algemeene bekendheid, doch bovendien en
vooral een „vervoer," waarop door de per
sonen, die vervoerd wenschen te worden,
geen invloed hoegenaamd kan worden uit
geoefend; in dit geval daarentegen deden
de personen, die vervoerd wenschten te
worden, daarvan verdachte schriftelijke
mededeeling. Het vervoer geschiedde dus
zoo alleen op die uren en dde frequentie,
waarop en naarmate zich vooraf personen
ten vervoer hadden aangemeld, waarbij bo-
„OSALON" is thans de stijfsel.
Prima, Hollandsch Fabrikaat,
Waardóór ied're huisvrouw altijd
Met Pleizier te strijken staat.
„OSALON" maakt 't werk gemakk'lijk,
Geen slijtage, vlugger klaar;
„OSALON" biedt zooveel voordeel,
'n Pak kost 15 centen maar. (127)
vendien nog komt, dat de in casu gevolgde
wijze van controle, n.L op slechts enkele
dagen en dan nog alleen op de uren, waar
op de bussen van de R.T.M. rijden, niet in
de tussehen-uren, z.i. ten eenenmale onvol
doende is geweest, het begrip van een ge-
regelden dienst te vestigen.
Tenslotte heeft de kantonrechter ten
overvloede nog overwogen, dat het proces
verbaal van 8 Maart 1934 z.i. buiten be
schouwing moet blijven, gezien den tijd en
de wijze, waarop het werd opgemaakt en de
personen die daarin optraden als „aange
vers."
De kantonrechter is op grond van dit al
les dan ook tot de conclusie gekomen, dat
verdachte niet geacht kan worden een
dienst in den zin der genoemde wet te heb
ben onderhouden, zooals hem is ten laste
gelegd, en heeft verdachte dan ook vrijge
sproken.
De ambtenaar van het O.M., had 300
boete subsidair 30 dagen hechtenis geëischt.
HET VERRADEN VAN FABRIEKS
GEHEIMEN.
De rechtbank te Groningen heeft van
daag den 28-jarigen fabrieksarbeider E. R.
te Hoogezand die eenige fabrieksgeheimen
van de N.V. W. A. Scholten's Chemische
fabriek te Foxhol had verraden aan de
dextrinefabriek der firma Meer te Veendam,
veroordeeld tot drie maanden gevangenis
straf. Verdachte had zich toen zijn dreige
menten dat hij fabrieksgeheimen zou ver
raden als hij geen loonsverhooging kreeg
geen succes hadden, in verbinding gesteld
met verschillende fabrikanten die hem af
wezen. De firma Meer trad in zijn aanbod
en sloot een arbeidscontract voor vijf jaar.
Zij maakte van verdachte's mededeelingen
gebruik om haar product van samenstelling
en naam te doen veranderen. De eisch luid
de 4 maanden gevangenisstraf.
VALSCHE MUNTERIJ.
De Bossche Rechtbank deed gisteren uit
spraak in de strafzaak tegen den 32-jarigen
Pool, P. H. K. te Bergen (L.), aan wien ten
laste was gelegd, dat hij valsche vijfmark
stukken in 1933 had vervaardigd en in zijn
woning een complete installatie voor het
maken van die munten benevens valsche
vijf mark-stukken voorhanden had.
K. werd tot drie jaren gevangenisstraf
veroordeeld.
De Hooge Raad heeft arrest gewezen in de
procedure tusschen de Rotterdamsche fir
ma Lampe en de Haagsche firma Lampe,
welke eerstgenoemde firma in Den Haag
een filiaal geopend had, waaromtrent be
slist werd, dat zij voor haar Haagsche
filiaal niet den naam Lampe voeren mocht.
De Rotterdamsche firma ging toen adver
tenties plaatsen (behalve in die bladen,
welke in Den Haag verschijnen), waarin
onder den naam Lampe werden vermeld
de onderscheidene plaatsen van vestiging
en daaronder „Den Haag alleen Modehuis
Hofweg 6".
De Haagsche firma zag hierin een over
treding van het verbod en deed bevel tot
betaling van 602 maal f 100.schadever
goeding met aanzegging van executie van
het arrest, tegen Lampe Rotterdam gewe
zen (100 gulden voor eiken dag van over
treding).
De Rotterdamsche firma teekende ver
zet tegen de executie aan. Het Haagsche
Gerechtshof veroordeelde tot 101 dagen
executie. De Hooge Raad vernietigde dit
arrest, doch het Hof te 's Hertogenbosch
wees een arrest, ongeveer gelijk aan het
Haagsche arrest. Van het Bossche arrest,
j voorzag Lampe Rotterdam zich in cas
satie.
j De Hooge Raad heeft heden dit cassatie-
beroep verworpen en de eischeres veroor
deeld in de kosten der procedure.
AUTOBUS- OF PERSONEN-AFHAAL-
DIENST?
Oneerlijke concurrentie.
Kunst en verlakkerij?
Een jong talent heeft aanmoediging noo-
dig.
En?
Als bladen of tijdschriften een zwak, een
mislukt vers opnemen, behoeft dat niemand
in het harnas te jagen.
Dus u is er voor om het schrijven van
prullaria te bevorderen?
De eenige vraag is, of er belofte In zit.
Wat hebben bijv. de vroegste verzen van
Vondel te beteekenen?
Met opschroeverij krijgen we Vondels bij
dozijnen, meent u?
De meeste bloesem zet geen vrucht. Maar
je moet vooral één ding niet vergeten. Te
gen het opnemen en overnemen van allerlei
misbaksel staat, dat voor de rubriek even
goed iets moois wordt uitgepikt, als 't er
maar is.
Ik snap het Je hebt al zooiets bij den
kop. Waar is het?
In alle geval 't is niet van den eerste den
beste, 't Is van L. de Bourbon, die zelf re
dacteur is van een letterkundig tijdschrift
en dan is 't opgenomen in weer een ander
dito en ten slotte staat het overgedrukt in
de betrokken dagbladrubriek.
En 't is geen landschap bij nacht?
't Lijkt er niet op. 't Gaat over een be
kend iets, over Mozes in de woestijn. En 't
is verstaanbaar.
„In Horeb, waar de priester hem Zipora
schonk
en waar hij leefde, ln rust, zonder
verlangen,
daar kwam voor het eerst de stem, in
gloed van vlammen:
Ga naar uw volk, Ik geef u Aaron
Hij heeft hen veertig jaar door de
woestijn gevoerd";
Zoover zeer goed te volgen. Ook zeer
juist. Aan een R. K. Mulo zou een leerling
bij 't godsdienst-examen, als hij 't zoo op
schreef, er een goede noot mee kunnen
halen.
Na die korte didactische Inleiding komt
de dichterlijke visie:
„het heete zand, dat hem de voeten
schroeide,
werd vruchtbre grond, waarin zijn
vreugde bloeide,
om 's Heeren zachte hand, die helden
voert.
Soms iets op te zeggen? Is dat literatuuj
of niet?
't Is literatuur, 't Heeft immers in een li
terair tijdschrift gestaan, 't Is lyriek van
de hoogste klas Mulo.
Is 't niet didactisch misschien?
Neen, iets leerzaams kan ik in 't laatste
fragment niet vinden. Het bloeien van de
vreugde is door vroegere taalkunstenaars
al waargenomen. Dat is nu gemeengoed
't Is puur lyrisch, maar lang is het niet.
Daar komt nog meer.
„Want dezen God, dien had hij lief
gekregen, -
die tot hem sprak, eerst dreigend, kort en
hard,
maar later langer, blijder en zeer zacht,
tot hij verstond: ook Hij is mij genegen".
Dat is heel mooi om in de schoolklas te
laten opzeggen. Een prachtige stemoefe
ning. Op inrichtingen, waar paedagogiek
een onderdeel van 't program vormt, kan
ook ongezocht het psychologisch probleem
behandeld worden, waarom Mozes zoo laat
pas verstond, dat God hem genegen was
Dan kan er in de taalles ook passend op
gewezen, dat poëzie overal schuilt en met
een beetje geluk best te vinden is. Zoo kan
een briefschrijver bij plechtige gelegenhe
den het ordinaire „uw toegenegen" tot een
machtige ontboezeming opvoeren en schrij
ven: ook ik ben u genegen, of: ook gij zyt
mij genegen.
Maak er nu geen kapstok van voor lee
raars en schoolmeesters.
Die hebben van mij geen vingerwijzing
noodig. Zij benutten bij tekstverklaring al
lang het kapstok-systeem.
We moeten met*afdwalen. Daar volgt nog
meer.
Nog meer?
Ja, maar 't is het slot.
„Wie zóó Gods liefde wint, die kan de
slagen
van hart en handen niet meer met
verstand
begrenzen; in diens sidderende hand
wordt de ark van het verbond te zwaar,
te kostbaar om te dragen".
Met dat „zoo" staat de Mozes van het
vers voor je, zooals hij voor Michel Angelo
uit het marmer kwam. Het begrenzen van
d$ slagen met het verstand, is zeer dichter
lijk, maar de zin is te raden. Het blijft ver
staanbaar. De verhouding van hart en han
den tot de slagen ligt in het donker. Dat
kan eerlijk en open erkend, 't Heeft zijn
nut om den eerbied voor de poëzie te be
waren.
Je hebt goed praten. Maar doe het eens
na. Maak zelf eens zooiets.
Als ik de rijmen mag overnemen, pro
beer ik het.
De rijmen?
Ja, die krijg ik moeilijk zoo mooi bij
elkaar.
Vooruit, toon Je kunst
'n Getormenteerde Figuur nieuw omlijst.
De dichter komt en ziet zijn kans
terstond
in Mozes, al te jammerlijk vergeten
door nijvere vóór-tachtiger poëten.
Mee leven op Zipora, Aaron.
De paranimf, die Mozes binnenvoert,
laat hem met slag van hart en hand
bewerken,
zijn voeten schroeien, tot volmaakt
grondwettig
diens vreugde bloeit. Zoo heeft hij 't volk
gevoerd,
Veel suggereert het ongeschreven
spreken,
dat vol autoriteit eerst kort en hard,
dan blij moet zijn geworden en zeer
zacht.
Dus heeft hierbij zijn part de declamator
ruim gekregen.
G. ELOOS.
In 't artikel „Kunst of Verlakkerij"?, 30
Maart is na: „Hij zelf heeft het nooit wil
len zien", een regel uitgevallen: „Hij heeft
het boek gelezen, dat tot tooneel verwerkt
is". Volgt dan: „Daarbij liet hij het".
