VERZILVEREN VAN COUPONS HONIG'S GROENTESOEP 6 borden voor 20 ets. WOENSDAG 28 MAART 1934 DE LEIDSCHE COURANT DLAO PAG. 9 WITTE DONDERDAG In de Liturgie der Katholieke Kerk wordt Witte Donderdag op zeer eenvoudige, doch niettemin zeer indrukwekkende wijze gevierd. Feitelijk is Witte Donderdag het hoogste feest in de Kerk, dat ons tot diepe dankbaarheid moet stemmen, omdat het ons in herinnering brengt de gedachtenis aan de grootste weldaad die God aan de men- schen kon bewijzen door Zichzelf voortdu rend aan de1 menschen weg te schenken in de H. Eucharistie. De benaming „Witte" Donderdag beteekent volgens de nieuwe en historisch-taalkundige verklaring Blijde, Goede of Heilige Donderdag, waardoor on middellijk voor den geest wordt geroepen hei mysterie dat op dezen dag gevierd wordt, n.l. de instelling van het H. Sacra ment des Altaars. Op vele plaatsen werden in vroeger ja ren drie Heilige Missen opgedragen: voor eerst de H. Mis der boetelingen. Op Witten Donderdag immers knielden de boetelingen in boetegewaad en met een uitgedoofde kaars in hun hand voor het kerkgebouw. Na het verrichten van zeer diepzinnige ce remoniën werden zij dan in de gemeen schap der geloovigen opgenomen en kon den zij weer op waardige wijze deelen in de nuttiging van 's Heeren Lichaam en Bloed, dat tot vergeving hunner zonden geslachtofferd was. Vervolgens werd de H. Mis opgedragen waarin het H. Chrisma werd gewijd waarmede de priesters bij de H. Wijding werden gezalfd. Tenslotte had men nog de Avondmis, die eerst tegen den avond werd opgedragen, ter herinnering aan het avonduur waarop Christus het H. Misoffer instelde. Alle geloovigen vierden de gedachtenis van het Laatste Avondmaal en ontvingen de H. Communie, zoodat deze H. Mis de Coena Domini, de Tafel des Hee ren genoemd werd, welke benaming wel dra op Witten Donderdag zelf werd over gebracht. Later werden deze drie H. Mis sen beperkt tot één H. Offerande: de op name der boetelingen geschiedde vóór de H. Mis; de wijding der H. Oliën na het Pa ter Noster en de algemeene H. Communie nadat de Bisschop zelf had gecommuni ceerd. Aan deze H. Communie nemen ook de priesters deel, wijl het sinds lang ge woonte was slechts één H. Mis op te dra gen en zoodoende het tafereel van de eer ste H. Mis en eerste H. Communie zoo ge trouw mogelijk voor te stellen. Witte Donderdag is voor de Kerk feite lijk een feestdag. Het paars der liturgische gewaden is voor een oogenblik verdwenen en ook het altaarkruis dat reeds sinds Pas sie-Zondag onder een paars omhulsel ver scholen ging is thans bedekt met een witten doek. Om meer; vreugde over het mysterie van Witten Donderdag tot uiting te bren gen, wordt het Gloria onder de H. Mis be geleid met blijde orgel-accoorden, terwijl daartusschendoor klinken de zilveren stemmen der altaarschellen en jubelende klokke-klanken aan alle moeten uitzeggen den jubel der H. Kerk. Maar na de Gloria is die jubel plotseling verstomd en een doodsche stilte treedt in, slechts onderbro ken door den ernstigen zang zonder orgel, die tot innige droefheid stemt. Op den dag der instelling van de H. Eucharistie wordt in de katholieke kerken een troon opgericht om Gode op bijzondere wijze aanbidding, dank en hulde te bren gen voor het onschatbaar bewijs zijner lief de en verder om Hem bij wijzen van eer herstel door een bijzondere plechtigheid te eeren, juist op die dagen, waarop zijn god delijke majesteit door de Joden zoo grove lijk werd gesmaad en gehoond. De H. Hos tie die ter aanbidding wordt uitgesteld zal tijdens de plechtigheden van Goeden Vrij dag door den Priester genuttigd worden, omdat de herdenking van Christus bloedig Offer op Calvarie de H. Kerk dan zóó le vendig voor den geest staat, dat zij als het ware er voor terugschrikt om het door een H. Mis op onbloedige wijze te hernieuwen. Deze H. Hostie wordt op Witten-Donderdag in plechtige processie naar het rustaltaar gebracht, dat zeer onjuist in de volksmond OP JESUS VERLATENHEID, Zóó verlaten van een ieder Moest Gij, Jesu, Al-gebieder, Drinken van de bitt're dood: Slechts door vijanden omgeven Die U wreed aan 't kruis verheven En nog spotten met Uw nood. 'k Zie de dorre lippen smeeken, Gansch van gal en bloed bestreken, Of Gij ergens meelij vond: Nu de zon haar licht laat tanen Als verduisterd door de tranen Die Gij schreit op deze stond. Waar is nu de blindgeboren', Waar de doove, in wiens ooren Voor het eerst Uw stem weerklonk? Waar zijn die Gij hebt genezen, Waar de armen, waar de wezen, Die Gij zóóveel liefde schonk? „Eli, Eli!" zelfs de Vader Komt U, lieve Zoon, niet nader, (Schoon Hij immer in U blijft) Heel alleen moet Gij het drinken Tot de krachten U ontzinken En Uw hoofd voorover neigt. Zóó verlaten van eenieder 1 Moest Gij, Jesu, Al-gebieder, Drinken van de bitt're dood: Ach, laat mij Uw leed verzoeten Door oprecht berouw en boete En U troosten in Uw nood. J. B. het H. Graf genoemd werd. Meer dan ooit is het in dit Heilig Jaar, de plicht van ieder geloovig Christen- mensch om Witten Donderdag op bijzondere „Wij ze te vieren, nu over de geheele wereld het negentiende eeuwfeest van de instel ling van de H. Eucharistie op bijzonder plechtige wijze wordt herdacht. We kun nen dit niet beter doen dan door op Witten Donderdag zelf tot de Tafel des Heeren te naderen, en dien dag met de H. Kerk te bidden: Wij smeeken U, o Heer onze God, dat wij gesterkt mogen worden door uw levenwekkend voedsel: opdat, wanneer de tijd van ons sterfelijk bestaan is uitgeput, wij het geschenk van uwe onsterfelijkheid mogen verwerven. VERVOLGING DER KATHOLIEKE PRIESTERS IN RUSLAND. Door het PooQsche Katholieke Persagent schap wordt aan de K.W.P. geseind: Voortdurend bereiken ons berichten om trent de gruwelijke vervolging, waaraan de Russische Kerk reeds sedert jaren bloot staat. Een Poolsohe priester, Zijne Hoogwaar dige Excellentie Anton Malochi wilde na afloop van zijn ballingsohap in Siberië zoo snel mogelijk terugkeeren naar Leningrad, waar hij gevangen genomen was. De god- vreezende, maar onverschrokken geeste lijke lag.niets zoo na aan het hart, als zoo spoedig mogelijk terug te kunnen keeren naar zijn verweesde kudde. De autoritei- ,1 32U7 ten lieten den kerkvorst evenwel niet ver der reizen dan tot Irkoetsk, wa^r hij nog altijd gevangen wordt gehouden. In den loop der laatste maanden heeft de G.P.O.E. weer talrijke katholieke pries ters gevangen genomen o.a. Fr. Bleckmann te Kiew, Fr. Szuman te Odessa, Dr. Fr. Illi, in dezelfde stad, Dr. Gacanbeller te Mario- pol en Fr. Kun te Alexandrowsk. De katholieken en vooral de priesters worden door de Sovjet-autoriteiten en de G.P.O.E. onbarmhartig vervolgd. Vele Sohismaiteke geestelijken hebben den laatsten tijd met hunne kerk gebroken. Dit verschijnsel veroorzaakte, zooals van zelf spreekt groote tweedracht onder de Schismatieken. Het gevolg van een en an der is, dat de Katholieke Kerk zich in steeds grootere mate mag verheugen in de sym pathie der bevolking. Vooral in de krin gen der Schismatieke geestelijkheid wordt het verlangen naar hereeniging met Rome steeds sterker. De G.P.O.E. ziet in het katholicisme van den Oosterschen Ritus een gevaar voor de Marxistische idealen; tevens vreest zij dat millioenen schismatieken wellicht binnen afzienbaren tijd zich met Rome zullen her eenigen. Sedert een tiental jaren voert zij dan ook een bloedigen en nimmer eindigen den strijd tegen de katholieken van den Oosterschen Ritus. Hierbij komt nog, dat vooral de Russische vrouwen zioh met duizendtallen tot de katholieke kerk hebben bekeerd. De ge loofskracht en de heldenmoed dezer vrou wen, die met gruwelijke wreedheid worden vervolgd, herinneren óns aan de eerste eeuwen van het Christendom. Vol bewon dering zien wij op naar de Katholieke Mis sionarissen, die helfhaftig hun geloof ver dedigen en in weerwil van de vervolging op hun post blijven, om daar door hun woord en vooral door hun voorbeeld ook anderen tot volharding aan te sporen. Volgens de laatste berichten, die wij uit Rusland ontvingen, is de anti-godsdienstige actie van de G.P.O.E. den laatsten tijd sterk toegenomen. Verschillende vrouwen, die in de gevangenissen gefolterd werden, zijn krankzinnig geworden. De G.P.O.E. is even wel met de volwassenen niet tevreden, zij onderdrukt en foltert ook de kinderen. De Sovjet-autoriteiten hebben zich voor genomen geheel Rusland te „zuiveren van alle godsdienstige vooroordeelen". In ge heel Siberië is reeds geen enkel Katholiek priester meer, in Turkestaan en het Oeral- gebied zijn er nog enkelen, o.a. de zeer- eerw. Heer Budrys. Pastoor Jodokas werd onlangs te Ufa gearresteerd en naar de So- lovietzky-eilanden gedeporteerd. DE CAPUCIJNEN EN DE MISSIE. Volgens de jonge statistieken blijkt, dat de Orde der Capucijnen zich in een gesta- digen groei mag verheugen. Meer dan 10 procent van de leden der orde is werkzaam in 32 missiegebieden in Indië, China, Afri ka, op de eilanden in den Indischen Oceaan, de Groote Oceaan, Turkije en Mid den en Zuid-Afrika. Hun missies tellen meer dan 940.000 katholieken, terwijl zij aan meer dan 63 millioen niet-katholieken het Evangelie verkondigen. Thans telt de orde 12707 geprofeste leden, verdeeld over 936 kloosters in alle wereld- deelen. Sinds 1927 steeg het aantal met 1903. UIT DE RADIOWERELD Programma's van Donderdag 29 Maart. Huizen, 301 M. 8.00—9.15 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 2.00—11.30 NCRV. 8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gramofoonplaten. 11.30 Godsd. half uurtje. 12.15 Orkestconcert en GramofoompL 2.00 Handwerkcursus. 3.003.30 Gramofoonplaten. 4.00 Bijbellezing. 5.00 Cursus handenarbeid v. d. jeugd. 5.30 Zang. 6.15 Gramofoonplaten. 6.45 Esperantokwartiertje. 7.15 Toespraak door Dr. Stanley Jonee. (Gramofoonplaten) 8.00 Concert. 8.30 Prof. Dr. K. Schilder: Zevende lij- densoverwegiing voor de zeven lijdens weken. 9.10 Vervolg concert. 10.15 Vaz Dias. 10.2511.30 Gramofoonplaten. Hilversum. 1875 M. AVRO -uitzending. 8.00 Gramofoonplaten. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonpilaten. 10.30 Ensemble Rentmeester. 11.00 Knipcursus kimderkieeding. 11.30 Vervolg concert. 1.00 Gramofoonplaten. I.45 Pianorecital. 2.15 Halfuurtje voor de vrouw. 2.45 Gramofoonplaten. 3.00 Knipcursus. 4.00 Voor zieken en ouden van dagen. 4.30 Gramofoonplaten. 5.00 Radiotooneel voor de kinderen. 5.30 Kovacs Lajos en zijn orkest. 6.30 Sportpraatje H. Hollander. 7.00 Kovacs Lajos. 7.30 Engelsche les. 8.00 Vaz Dias. 8.05 Gramofoonplaten. 8.15 Uit de Engelsche Kerk te Amster dam: De Sohola Cantorum oJ.v. H. Cuy- pers. Mattheus-Passie van Jac. Obreoht. 8.45 Omroeporkest o.l.v. N. Gerharz, m. m.v. Theo v. d. Pas (piano). 9.30 Moderne zangdeclamatie door Ma- riet te Serlé. 9.50 Omroeporkest o.Lv. N. Treep en Gramofoonplaten. II.00 Vaz Dias. 11.1012.00 Gramofoonplaten. Daventry, 1500 M. 10.20 Schriftlezing. 10.35 Morgenwijding. 10.50 Tijdsein, berichten. 11.05 en 11.20 Lezing. 12.20 Het Rutland Square en New Vic toria Orkest. I.20 Gramofoonplaten. 2.20 Northern Studio Orkest. 3.20 Vesper. 4.10 Concert (alt en tenor). 4.35 Schotsch Studio Orkest. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Berichten. 6.50 Beethoven's Strijkkwartetten. 7.10 en 7.50 Lezingen. 8.20 „Playing the game", klucht. 9.20 Berichten. Lezing. 9.55 Radio Militair Orkest. 10.50 Korte dienst. II.0512.20 Harry Roy en zy'n orkest. „Radio-Paris", 1796 M. 7.20 en 8.20 Gramofoonplaten. 12.50 Orkestconcert. 8.20 RadiotooneeL 10.20 Pianorecital. Kalundborg, 1261 M. 11.20—1.20 C. Rydahl's orkest I.50 Gramofoonplaten. 2.20 Omroeporkest. 3.20 Pianorecital. 4.25 Vedel-recital. 7.20 „Mer en Perier og Guld", blijspel. 9.20 Saxifoon- en pianorecital. 9.5010.20 Concert door mandolinekwar tet. Lange nberg, 456 M. 5.25, 6.30 en 10.50 Gramofoonplaten. 12.20 Weragkleinorxest. 3.20 Emdé-orkest. 4.35 Concert. 6.20 „Die fremde Braut", cantate van Gerster. M.m.v. orkest en koor. 7.30 Kwartetconcert. 10.20 Symphonie-orkestconcert. II.2011.50 Gramofoonplaten. Rome 421 M. 8.05 „Requiem", van Verdi. Brussel 322 en 484 meter. 322 M.: 12.20 Gramofoonplaten. 1.30 Omroepkleinorkest. 5.20 Gramofoonplaten. 6.50 Omroepkleinorkest. 8.20 Liturgische gezangen. 9.20 Omroepsymphonie-orkest. 10.3011.20 Gramofoonplaten. 484 M.: 12.20 Omroepkleinorkest. I.30 Gramofoonplaten. 5.20 Omroepsymphonie-orkest 6.35 Gramofoonplaten. 8.20 Omroepsymphonie-orkest. 9.35 Omroeporkest. 10.3011.20 Gramofoonplaten. Deutschlandsender, 1571 M. 7.30 Concert door Heinz Steinbeck en zijn orkest. 8.20 Literaire causerie en radiotooneel. 9.20 Berichten. 9.45 Sportpraatje. 10.05 Weerbericht. 10.2011.20 Populair concert uit Ham burg. Gemeentel 'i T »o Distributiebedrijf en R. V. O. 3e Programma. 8.05afloop Luxemburg. 9.2012.20 Langenberg. 12.2014.30 Luxemburg. 14.301.35 Daventry. 17.3518.20 Londen Reg. 18.2020.20 Langenberg. 20.20afloop Londen Reg. 4e Programma. II.2012.20 Kalundborg. 12.20—14.20 Brussel (VI.). 14.20—15.20 Kalundiborg. 15.2017.20 Langenberg. 17.20—19.30 Brussel (Fr.). 19.3020.00 Locale uitzending. Sport praatje door den heer J. G. A. Janssen (journalist). 20.0022.20 Luxemburg. 22.20afloop Langenberg. (Wijzigingen voorbehouden). JULIO BAGHY. Julio Baghy uit Budapest, die dezen win ter op uitnoodiging van den heer J. de Ren, alhier, naar Nederland gekomen is tot het geven van een serie cursussen in Esperanto te Alkmaar, Beverwijk, Hoorn, Gorinchem, Leiden, Purmerend en Zaan dam, en daarnaast in talrijke andere plaat sen, o.a. Arnhem, Hilversum, Leeuwarden, Assen, Venlo lezingen gehouden heeft, zal morgenavond van 6.45 tot 6.58 voor de mi crofoon der N. C. R. V. spreken over „Es peranto kiel literatura lingvo" (Eperanto als taal van letterkunde). Deze uitzending kan plaats hebben door de samenwerking tusschen de afdeeling Dordrecht van de Ned. Christ. Esp. Ver- eeniging en den heer De Ren. De heer Ju lio Baghy, die lid is van de Esperanto- Akademio, heeft gedurende zijn verblijf in Nederland de taal aan ongeveer 300 cur sisten onderwezen. FEUILLETON. DE TWEELINGZUSTERS Uit het Engelsch van PATRICIA. WENTWORTH. (Nadruk verboden). 57) Hij pakte den brief aan, stak, hem in de enveloppe, plakte haar dicht en stond op. „Ik ga nu even naar de bus." „John, doe dat alsjeblieft niet!" „Ik ben er over een minuut weer. Ik wil, dat Jenny den brief met de eerste post krijgt, omdat ik mijn plannen voor mor gen gemaakt heb. Direct na het onbijt ga ik naar juffrouw Jones, daarna naar Car- ruthers. Ik zal hem zeggen een rekening te openen voor je bij Lloyd's. Ze moeten je handteekening hebben, maar dat kan Dins dag wel. Carruthers zal om te beginnen vijfhonderd pond storten. Dan ga ik koffie drinken en daarna vertrek ik naar Water- dane." Anne staarde hem met een eigenaardig hulpeloos gevoel aan. Met den brief in zijn hand liep hij naar de deur. Daar keerde hij zich om. „Je kunt mrs. Fossick Yates het beste morgen na het ontbijt vertellen, dat drin gende redenen je noodzaken om weg te gaan. Aurora verwacht je hier tegen thee tijd. Als je er dan nog niet bent, zal ze je komen halen. Maar ik meen, dat het beter is als Aurora en mrs. Fossick Yates el kaar niet ontmoetten. Ik geloof niet, dat ze samen goed zullen opschieten. Daarom moest je maar zorgen voor de thee hier te zijn. Ik kom tegen zeven uur. Aurora heeft me ten eten gevraagd." Hij ging weg en sloeg met een besliste beweging de deur achter zich dicht. Anne liet haar kin op haar hand rusten en ze vroeg zich af waarom ze niet boos was. Ze voelde, dat ze boos had behooren te zijn. Ze had moeten zeggen, dat ze geen bankrekening verlangde, niet bij Aurora wilde komen, of verloofd wenschte te zijn. Maar aan den anderen kant, al zei ze deze dingen, dan schenen ze toch geen in druk te maken. Ze voelde zich slap en zwak en nogal gelukkig. Horrocks opende de deur en begon, langzaam en met afkeu renden blik, voor de thee te zorgen. xxxvn. Zorgvuldig voorbereide plannen vallen niet altijd uit zooals men wel denkt. John praatte met een schreiende, ongeloovige, protesteerende jurrouw Jones en een zwij genden en geërgerden mr. Carruthers. Daarna lunchte hij en vertrok met den auto. Jenny zou zes uren hebben om Nicholas de waarheid te vertellen. Hij reed door een dichten druilregen, voelde zich opgewekt en vastbesloten, zonder eenig idee te heb ben van het feit, dat de brief Jenny niet bereikt had. Deze lag in de Hall op Wa- terdane bij een half dozijn andere brieven op den terugkeer van Sir Nicholas en lady Marr, die voor een week-end waren uit geweest, te wachten. John reed voor, een minuut of vijf voor dat Jenny de brieven weggenomen had en er mee naar boven, naar de kinderkamer was gegaan. „Sir Nicholas is in de studeerkamer", zei de butler, waarna hij hem naar de stu deerkamer volgde. Nicholas speelde met de ooren van een spaniel. Hij zei: „Liggen, Jess; Koest, oude jongen!" en keerde zich toen met een al- lerbeminnelijksten glimlach tot John, als of hun laatste onderhoud nooit had plaats gehad. „Hij eet me haast op als ik wegge weest ben." John's opgewektheid en vertrouwen kre gen een lichten schok. Was het mogelijk, dat een man, die juist, d.w.z. in de laatste zes uren, iets gewaar was geworden, dat hem een slag in het aangezicht moest zijn geweest, er zoo onbezorgd en rustig kon uitzien als Nicholas? „Wat wil je gebruiken?" vroeg Nicholas, met de hand op de belknop. „O niets, dank je Ik ben eigenlijk hier gekomen om over zaken te praten." „De laatste man, die dat zei,wenschte mij waardelooze vodjes papier van een niet bestaanden myn te verkoopen, antwoordde Nicholas. „Het is niet over geld. Tusschen twee haakjes, ik heb Jenny geschreven. Heeft ze mijn brief ontvangen?" Nicholas scheen dit een eigenaardige vraag te vinden. Zijn wenkbrauwen gin gen omhoog. „Ik heb er werkelijk geen idee van." „Ik schreef haar, dat Anne en ik ver loofd waren", zei John, zonder te weten, dat zijn stem een uitdaging inhield. „Anne!' sprak Nicholas. „Anne Waveney." Nicholas stak een sigaret aan en mikte de lucifer keurig in de papiermand, die aan het andere einde van zijn schrijftafel stond. Hij zei: „Goed schot!" en toen: „Wel, wel!" „Wat bedoel je daarmee?" „Ik bedoel, dat het je eigen aangelegen heden zijn." „Allicht. Maar de jouwe en die van Jenny." Tusschen twee rookwolken in zei Nicho las: „Niet direct." Hij ging op de armleuning van zijn stoel zitten, de sigaret in de hand en hij keek naar de punt van zijn schoen. Zijn glim lach was nog aangenaam. John had een oogenblik van onzekerheid. Nicholas scheen niets te weten. Jenny had geen open kaart gespeeld. Nu, ze had haar kans gehad. Nicholas zou het weten, al leen. Het oogenblik van onzekerheid ver dween. „Het zijn zeker Jenny's aangelegenhe den. Of het de jouwe zijn, is een zaak, die jij en Jenny moeten uitmaken. Neen, wacht een moment, ik wil mij uitspreken en ik had graag, dat je naar mij luisterde. Ik dacht, dat Jenny met je gepraat had, maar het schijnt van niet." „Jenny kent mijn standpunt. Dat is niet veranderd. Misschien spaart het moeite als ik dadelijk zeg, dat ik het ook nooit en nim mer veranderen zal." „Ik zou graag willen, dat je naar mij luisterde. Anne en ik gaan over een week of drie trouwen. En ik geloof, dat als je met Jenny gepraat hebt, je Nicholas viel hem in de rede. „Mijn beste John, mijn oordeel over An ne Waveney zal zich nooit wijzigen. Ik wil je gevoelens niet kwetsen, maar het zal ons moeilijkheden besparen als je mijn be sluit in zake Anne als definitief wüt ac cepteeren." „Ik geloof', hernam John op vriende- lijken toon, „ik geloof, dat als je met de feiten op de hoogte gesteld bent, je voe len zult, dat jij en Jenny verplicht zijn.." „Ik erken geen enkele verplichting." John vervolgde: „Er is heel wat gepraat geweest en er zal nog meer gepraat worden als jij en Jenny Anne zoo blijven negeeren." Nicholas stak een nieuw esigaret aan. „Anne Waveney is haar eigen weg ge volgd. Ik heb je verteld hoe die was. Ik heb niet de minste intentie om Jenny toe te staan ook maar eenig contact met haar te zoeken." „Ik geloof werkelijk, dat je beter deed er met Jenny over te praten. Ik heb haar ge schreven en haar voorgesteld, dat Anne hier zou komen tot we zullen trouwen. Als Jenny niet met je gesproken heeft, zul je natuurlijk „neen" zeggen. Daarom kan je beter met Jenny praten alvorens iets te zeggen." Nicholas stak een nieuwe sigaret aan. zijdelingschen blik toe. Hij bleef een mi nuut lang zwijgend rooken voor hij zei: „Niets van wat je Jenny verteld heb, zal iets aan mijn opinie veranderen." Een tweede blik scheen hem duidelijk te zeg gen: „Nu kun je gaan." John nam er geen notitie van. Hij vroeg zich af waar Jenny was. Hij vervolgde op aarzelenden toon: „Ik geloof, dat je de ware toedracht niet kent. Er waren dingen, die ik Jenny ge vraagd had jou te vertellen. Ik denk, dat als je die weet, je heel anders over Anne zult denken. Daarom word ik ook niet kwaad. Ik zou Jenny graag spreken, als je er niets op tegen hebt. Nicholas haalde de schouders op, en liep naar de beL (Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1934 | | pagina 9