R.K. LflNOBOUWWiNTERSCHOJL
VRIJDAG 2 MAART 1934
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 14
LAND- EN TUINBOUW
WERK VOOR IEDERE MAAND.
In moes- en bloemtuin, keuken en kelder.
lste helft Maart.
IN DEN BLOEMENTUIN. De water- en
moerasplanten zijn voor eiken plantenlief
hebber een bron van genot, en dragen zeer
veel bij tot verfraaiing der omgeving. Hoe
veel mooier is bijvoorbeeld een waterpartij
of beekje, opgevroolijk door eenige water
lelies welker schoone kleuren zoo spre
kend uitkomen tegen het frissche groen
der bladen, en waarvan de kaalheid der
oevers wordt gebroken dooh eenige hier
en daar los en onregelmatig uitgeplante
groepjes moerasplanten, in vergelijking
met de eentonigheid en koude doodsch-
heid onzer vijvers.
De waterlelies kunne ngesplitst wor-
den in twee groepen; winterharde en niet
winterharde. 'De eerstgenoemde hebben
voor ons doel slechts waarde. Vroeger ken
de men als winterharde soorten slechts on
ze inlandsche waternimf Nymphaea alba
en haar geelbloemige zuster Nuphar lu-
teum. Thans is dit anders, en komen onder
de winterharde soorten de fraaiste kleuren
en tinten voor, als geel, licht en donker-
rose, rood, karmijn en violet. Geen won
der, dat deze planten opgang gemaakt
hebben. Enkele fraaie wenschen we hier te
vermelden.
Nymphaea Carolipiana, prachtig vleesch-
kleurige rose, met donkerder midden. Nym
phaea Colossea, zeer mildbloeiend, met
groote; licht vleeschkleurige bloemen, Nym
phaea Laydeckeri pufrpurata, helder kar
mozijn; bloemen middelmatig groot. Nym
phaea Laedeckeri rosea prilifera, ook zeer
mildbloeiend; de bloemen zijn welriekend;
kleur helder vleeschkleurig, later in rose
en karmijn overgaande.
N. Marhaceachromatella, met zeer groo
te en fraai licht geel gekleurde bloemen.
N. Robinsoni; de bloemen zijn groot en
fraai donkerrood met oranjekleurige meel
draden.
De waterlelies verlangen een zonnige
standplaats en een voedzamen, niet te
lichten grond. De beste tijd voor het plan
ten is omstreeks Mei. Wenscht men ze in
een vijver te plaatsen, dan zet men de plan
ten in mandjes, gevuld met een stevig
grondmengsel, en laat ze daarmee zakken
op den bodem van het water. Kweekt
men de planten in kuipen, dan vult men
deze half met aarde en half met water. De
wortelstokken der waterlelies moet men
vooral niet te diep planten. De beste wa
terstand is plus minus 30 c.M. tot 1 Meter.
Ofschoon bovengenoemde soorten winter
hard zijn, moet men toch zorgen, dat de
wortelstokken niet door de vorstkunnen lij
den; in vijvers bestaat daarvoor weinig ge
vaar, maar de planten in quipen behoo-
den 's winters binnengehaald te worden.
IN DEN FRUITTUIN. Overal waar
aardbei een welkome plant, die door 't
fruittuinen worden aangelegd, is de
bijna direct vruchtgeven, mede het eerst
in de opbrengst bijdraagt. Wanneer we
hier van fruittuinen spreken, bedoelen we
daarmee geen boomgaarden in de gewone
beteekenis, maar aanplantingen van py-
ramiden of struiken. Ook al worden in
zulke tuinen onderbeplantinen van kruis-
of aalbessen aangebracht, dan is er vooral
in de eerste jaren nog wel plaats voor
aardbeien, die, naarmate de hoofd- of
onderbeplanting in omvang toeneemt, ge
leidelijk moeten vervallen. In verband met
de andere beplanting komen de aardbeien
op rijen, en krijgen de planten op de rij
een afstand van 50 a 60 c.M. De ranken
worden, indien er niet voor voortkwee-
king behoeft gezorgd te worden, geregeld
verwijderd, zoodat elke plant over een
flinke ruimte kan beschikken, welke deze,
bij goede ontwikkeling en onderhoud, ook
blijkt noodig te hebben, want een vrij
staande aardbeienpol, die het eenige jaren
noch aan voedsel, noch aan ruimte heeft
ontbroken, heeft, wanneer de vruchtsten
gels door het gewicht der vruchten als een
krans rond de plant heen liggen, genoem
den afstand noodig. Over het al of niet nut
tige van het verwijderen der ranken zijn
de meeningen altoos verdeeld geweest;
door de voorstanders van het niet-afran-
ken werd gewezen op de goede resultaten
van de kweekwijzen b.v. te Beverwijk en
te Zwijndrecht, waar de ranken niet wer
den verwijderd. Waar echter de teelt op
rijen plaats heeft, zooals in fruittuinen,
waar bovendien vele rijen juist langs de
paden loopen, brengt orde en regelmaat
als vanzelf mee, dat de ranken verwij
derd worden. Maar behalve dat, ligt het
voor de hand, dat de moederplant zich be
ter zal ontwikkelen, als ze het opgenomen
voedsel niet voor een deel zal behoeven te
besteden tot voortbrenging van een groot
aantel jonge planten. Weliswaar, zorgt een
jonge aardbeiplant al spoedig voor zich
zelf, maar deze, als ze nauwelijks op eigen
beenen kan staan, begint direct aan de
instandhouding van haar soort mee te
werken, waardoor ze, aan de moederplant
verbonden gebleven, in den aanvang al
thans, van deze nog voedsel blijft betrek
ken.
Waar in den tuin van den amateur-
kweeker slechts over weinig plaats voor
aardbeien te beschikken is, is het toch ver
keerd om door te dichte planting, of door
het niet afranken te trachten de opbrengst
te vergrooten; niet het grootste aantal
planten geeft de meeste vruchten, maar
die, welke door ruimen stand en goede
verzorging zich tot krachtige planten heb
ben kunnen ontwikkelen.
Wenk: Een schadelijke kever is de Erw
tenkever. Als we de erwten zaaien, zaaien
we onze vijanden mee. In een doofpot met
een scheut zwavelkoolstof gedaan zijn we
ze kwijt.
COÖP. GROENTEN- EN FRUITVEILING
TE VINKEVEEN.
Aan het jaarverslag van de Coöp. Groen
ten- en Fruitveiling te Vinkeveen is het
volgende ontleend:
Het is in 1933 al net zoo vergaan als an
dere jaren.
Men heeft bij de vele tegenvallers in ons
tuinbouw-bedrijf toch ook nog weer en
kele meevallers gehad en deze meevallers
zijn het die de tuinders weer met nieuwe
moed bezielen en hun hoop doen vestigen
op de toekomst. Het geeft hun de kracnt
weer met moed aan den arbeid te gaan.
De tegenvallers behoef ik u niet te noe
men, die zijn u voldoende bekend. Deze
zijn ook de veiling niet gespaard gebleven.
Of is de stopzetting van „De Oudendam"
voor ons geen tegenvaller geweest?
Geholpen door een Regeeringssteun is de
omzet onzer veiling over de begrooting ge
gaan en ongeveer een ƒ20.000.boven de
omzet van vorig jaar. Dit scemt zeker weer
tot tevredenheid en is oorzaak, dat op de
bezittingen ruim 1700.— kon worden af
geschreven.
De witlofteelt heeft, vooral in Vinkeveen,
vele tuinders van Armen- of Gemeentesteun
afgehouden en het is bekend, dat de witlof
trekkers slechter jaren hebben meegemaakt
dan 1933.
Voor de arbeid door enkele verricht en
vooral voor de garantie van de Gemeen
te, die deze uitbreiding op groote schaal
mogelijk maakte, brengen we gaarne een
woord van oprechte hulde en wij hopen, dat
ons Gemeente-Bestuur het volgend jaar op
een even groot resultaat mag terugzien als
dit jaar.
Veel arbeid heeft ons bestuur zich ge
troost ook voor de andere leden een der
gelijke regeling tot stand te brengen.
Deze arbeid is slechts ten deele met suc
ces bekroond geworden, doch geheel van
de baan is het nog niet. Mogelijk dat nog
andere gezichtspunten zich voordoen, op
dat ook dezen, elders wonende tuinders, in
de gelegenheid komen van een loonende
teelt te profiteeren.
Verder dient gemeld het succes der ge
zamenlijke organisaties met hun actie ter
verkrijging van extra steun.
Vele reizen zijn hiervoor gemaakt en
vergaderingen elders noodig geweest om
dit te bereiken.
Hulde ook aan het bestuur van den L. T.
B. Noorden voor hun werken in deze actie.
Ook hier heeft de voorzitter, de heer Pie-
terse, nimmer op zijn post ontbroken en
alle hiervoor benoodigde conferenties bij
gewoond en het is voor hem ook zeker een
voldoening, dat ook zijn vereeniging aan
het behaalde succes heeft meegewerkt.
Gaarne brengen wij hem van hieruit onzen
welgemeenden dank.
Doch hierbij mag ook niet vergeten wor
den een woord van dank aan onzen voor
zitter Mooij, aan Burggraaf en nog ande
ren, die ook geheel belangeloos tijd en
moeiten zich hebben getroost, om dit doel
te bereiken.
Wij wenschen allen in de toekomst even
veel succes toe al hopen wij, dat het woord
van steun zoo gauw mogelijk uit ons ver
slap mag verdwijnen.
We kunnen zeggen, dat de veiling op he
den een instelling is, die ook tot taak heeft
gekregen het verrekenen van de steun,
door de Regeering verstrekt.
Velen zullen de uitvoering van de steun
regeling onbillijk vinden, doch laten we
niet uit het oog verliezen, dat geen steun
regeling. hoe goed ook gereglementeerd,
zonder gebreken is en door de verscheiden
heid van producten in onze handel het
uiterst moeilijk is een goede regeling samen
te stellen.
Voor 1934 staat een nieuwe steunregeling
op 't proffram, doch ook hieraan zullen ge
breken kleven.
De tuinder, niet gewend aan extratjes.
zal ieder bedrag echter dankbaar aanvaar
den, ook al kan hem dit niet geheel en al
bevredigen.
De barometer voor onze handel is sinds
vorig jaar nog teruggeloopen, doch meer
malen hebben we gezien, dat. al stond de
barometer op storm en regen, dat dan toch
zoo nu en dan de zon doorbrak. Zoo zal het
ook dit jaar weer met ons gaan. Het eene
product zal meevallen in de opbrengst en
het andere zal weder op de vaalt terecht,
komen.
Over de steunregeling 1934 hopen we op
de Junivergadering alle mededeelingen te
kunnen doen.
Behalve in de vroege groenten gaf de
handel over 't algemeen een lusteloos beeld,
zoodat de prijzen veelal beneden kostprijs
bleven, wat voor menig tuinder onzer ver
eeniging een moeilijken winter met zich
bracht.
Wanneer we echter moeten zeggen, dat
wij niet alles geprobeerd hebben, dat wij
om zoo te zeggen onze plicht niet hebben
gedaan dan zullen de minder goede uit
komsten ons dubbel drukken.
Laten we echter niets verzuimen, opdat
dit zelfverwijt' ons blijft bespaard.
De financieele uitkomst uitgedrukt in de
u toegezonden rekening kon tot mijn
spijt de somberheid in mijn verslag niet
verdrijven.
De omzet over 1933 bedroeg ruim
147.000.hetwelk te splitsen is als volgt:
de af dueling Noorden veilde voor ƒ49.426.86
verdeeld over 59 aanvoerders, dat is
1556.minder dan in 1932: de afdeeling
Uithoorn ƒ24.755.19 verdeeld over 29 aan
voerders of ƒ2835.minder dan in 1932.
terwiil voor Vinkeveen en omgeving over
bluft ƒ53.651.12 of ƒ2240.— méér dan 't
vorig jaar.
Het aantal aanvoerders bedroeg 190 en er
zijn gehouden 111 veilingen.
In verband met de uitbreiding van de
witlofteelt besloot ons bestuur dit dezen
winter te veilen te?en 4 pet. veilingskosten.
Het bedrag wat hiervoor eenoteerd is ge
worden bedraagt tot 1 Jan. 7334 96 en van
1 Jan. tot on heden pl.m. 7200.te za-
men dus 15.000.
Bovenstaande is weer een bewijs, dat het
bestuur al het mogelijke doet de leden in
VOORHOUT.
VAKSCHOOL VOOR
-ANDBOUWERS en VEEH0U0ERS
Huisvesting bij Eerw. Broeders
't gevlei te komen en het is aan de tuinders
dit op prijs te stellen.
Dit jaar hebben gemeend de vereeniging
te moeten verlaten 2 leden. Beiden hebben
toegezegd evengoed te Vinkeveen te blij
ven veilen en wij twijfelen niet, of hieraan
wordt voldaan.
Opmerkelijk staat daarbij, dat er van
buiten Vinkeveen zooveel belangstelling
voor onze veiling bestaat. Bijna dagelijks
melden zich nieuwe leden aan en tegenover
het bedanken van genoemde 2, staat een in
schrijving van 14 nieuwe leden, met een
uitbreiding van pl.m. 5000 R. Roeden.
De financieele positie der aanvoerders
over 1933 is te vergelijken als volgt: Zij,
die voor 3000.— en meer veilden waren
er 6 (vorig jaar 7); van ƒ2000.tot
3000.waren er 8 (vorig jaar 6ft van
1000.— tot ƒ2000.— 30 (vorig jaar 32).
Het meererideel bleef dus dit jaar wederom
onder de 1000.
Dit jaar zijn gehouden 10 bestuursverga
deringen en 2 met de Commissie en be
stuur .Ons Belang" en 2 algemeene ver
gaderingen.
De verhouding tusschen bestuur en koop
lieden liet niets te wenschen over. terwiil
het bestuur. Commissie en personeel altijd
met elkander werkte in de beste harmonie.
Het kan niet anders, of het welzijn der
vereenipin» moet dit ten goede komen. Met
de Eierve'i'^g is wederom een overeen
komst getroffen.
Ook deze vereeniging lijdt onder de
slechte tiidsomstandmheden. De grove
soorten augurken warden weder in Roe-
loforen-dsvpen geveild.
F°n regeling voor 1934 is nog in voorbe-
re'ding.
De statiegeld-rekening geeft aan. dat er
en1rele tuinders dïo«en bü te betelen, ter
wiil van de kooners eveneens noe een be
drag is to ortvanuori en waarvan ook en-
ke1® poctip.s oninbaar 71 jn.
minimnmririi7PTi te dit seizoen uit
betaald slechts ruim 800een b°wüs.
dat onze vpilteg niet overvoerd is tfeworden.
Veel is p^ht®^ voot de minimumoriis moe
ten wordon afgezet.
Aan T?oCTooi-te«5:cteun werd p"tva"pen
ƒ20,100.74 hte-^en rmtvirwon Nooteten_
Nteitwkoon ƒ8ROR97- XTi+boo-rn fR7537 en
VjnkWeen pn om ««vino fs*/i R 75 Dat Vin-
Icevopn h°t minste bekwam is-oele^en in
bet 'feit dat de extra steun werd uitgekeerd
op sniiboonen.
LETTEREN EN KUNST
Onze Kinderen. Tijdschrift voor
R. K. ouders en opvoeders.
Februari-aflevering. Uitgave
N.V. Het Nederlandsche Boekhuis,
Tilburg. Abonnementsprijs popu
laire editie 2.50, luxe editie 5.
per jaar, fr. p. p.
De verjonging, die we dit maandschrift
voor R.-K. ouders en opvoeders sedert
het begin van den nieuwen jaargang bij
zijn fleurige en origineele typografische
verzorging kunnen aanzien, is niet alleen
een uiterlijke, maar evenzeer een inner
lijke, zooals kennisname van den zeer ge-
varieerden en aantrekkelijken inhoud
toont.
Voor Blijmoedigheid in de opvoeding
levert Leo Fens een pleidooi: „gemis aan
blijheid in het kinderleven heeft de mis
lukking van menig menschenleven op z'n
gewetenomdat 'n sombere jeugd 'n
ziel belet, zich op haar schoonst te ont
plooien": egoisme, en gebrek aan zelfbe-
heersching bij ouders, systematische kil
heid bij wijze van tucht- en orde-middel
op school en internaat worden hier scherp
onder de loupe genomen. Voor docen
ten bijzonder interessant is de bijdrage van
J. van der Maas: Leerlingen kijken ons
aan, geschreven naar aanleiding van het
in korten tijd bekend geworden boek van
Frans van Oldenburg Ermke: Bruno Cla-
sius. Ouders zullen met ingenomenheid
begroeten het behartigingswaardige arti
kel „Hoe moeten we de kinderleugen be-
oordeelen", dat een meer bespiegend ka
rakter draagt en daartegenover de meer
practische verhandeling over de houding
tegenover „Kinderlijke bevliegingen".
Frissche geluiden uit het ouders-publiek
hoort men in de zeer gelukkige rubriek
„Het woord is aan den lezer".
Om niet te uitvoerig te worden stippen
wij uit den overrijken en veelzijdigen in
houd nog slechts even aan: „Uit de jeugd
van een Japanschen held", de „Medische
rubriek over het actueele onderwerp der
tuberculose-besmetting, terwijl wij niet
mogen nalaten te wijzen op de groote
verscheidenheid van belangwekkende the
ma's, die nog behandeling vinden in de
rubrieken: „Het boek van de maand"
„Kinderzegen in Italië" (van den Romein-
schen medewerker), „Uit de pers", „Boek
bespreking", „Vraag en Antwoord".
Afzonderlijk noemen wij het uitstekende
artikel van Jan Beerends „Gestalten in de
Schemering", met ontroerend mooie illu
straties uit het prachtige werk van Kathe
Kollwitz.
Trouwens de geheele aflevering bevat
goedgeslaagde teekeningen en interessante
foto's.
De „Pagina caricatuur" is weer raak en
illustreert ditmaal onze al te verstandige
kinderen.
Achter in het nummer zet Quos Ego
„De puntjes op de i", „Schennis der schoon
heid" (over schoolplaten), „Bonnetjes voor
den hemel" (over kaartjes voor het Mis-
hooren, met welk systeem schrijver het
niet eens blijkt te zijn), „Doel van het
godsdienustonderwijs) w.i. hij aandringt op
practisch godsdienstonderwijs)
Opvoeding en onderwijs vormen een on
afzienbaar gebied, maar een zóó uitvoerig
en toch zóó kernachtig maandblad, ver
schaft ons daarop wel wijde en diepe pers
pectieven.
„Het Stiefkind Drenthe", door mr.
J. Linthorst Homan. Uitgave
Van Gorcum en Comp., Assen.
„Het Stiefkind Drenthe", door mr. J.
Linthorst Homan, geeft een korte beschou
wing over de vraag: werd en wordt Dren
the miskend?
De schrijver, burgemeester van Vledder,
voorzitter van de Provinciale Drentsche
Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer,
geeft een warm pleidooi voor zijn gewest,
dat nog herhaaldelijk als minderwaardig
beoordeeld en ten achter gesteld wordt.
Het boekje is opgedragen aan Mr. Harm
Smeenge.
IIET FILMEN VAN KUDDEN DIEREN IN
DE VRIJE NATUUR.
Het fotografeeren van kudden dieren in
hun eigen omgeving wordt over het alge
meen beschouwd als een van de meest in
drukwekkende resultaten van camerawerk
klaar in de laatste jaren heeft men op dit
gebied zooveel te zien gekregen, dat bij het
publiek de indruk is gewekt, dat een der
gelijke opnamen totaal geen moeilijkheden
verbonden zijn. Men denkt, dat er niets
meer noodig is dan een technisch goed uit
geruste expeditie en een beetje geduld.
Als men evenwel het dagooek doorleest
van W. S. Van Dyke, de regisseur onder
wiens leiding de Metro Goldwyn Mayer
expeditie tien maanden in het Hooge Noor
den van Alaska verbleef om opnamen te
maken voor de groote film „Eskimo"',
kreeg men een indruk van de bijna on
gelooflijke moeilijkheden en complicaties,
die zich bij het opnemen van wilde die
ren voordoen.
Reeds het opsporen van kudden dieren
is een probleem. Men weet vaag waar men
ze kan vinden en de inboorlingen kunnen
slechts onzekere aanwijzingen geven over
hun waarschijnlijke bewegingen, maar het
opstellen van de gecompliceerde geluids
installaties is veel ingewikkelder, dan het
maken van een snapshot met een kleine ca
mera en daarom is het noodig om met zoo
groot mogelijke zekerheid te weten, wel
ken weg de kudde zal nemen. Daarom
wordt als regel de hulp ingeroepen van een
groot aantal jagers, die de dieren in een
bepaalde richting opdrijven.
De camera, die op een zooveel mogelijx
beschermde plaats is opgesteld, maar toch
altijd gevaar loopt door de dieren omver
gerend te worden, draait aan een stuk door.
De man aan de camera heeft geen tijd om
na te denken zoodra de kudde hem begint
te passeeren. Hij moet zooveel mogelijk op
nemen, want het is mogelijk, dat een der
gelijke gelegenheid zich nooit meer voor
doet.
Op deze wijze werd een kudde rendie
ren opgenomen voor de film „Eskimo". Al
leen reeds 't zoeken van een groote kudde
en het bepalen van de richting, waarin deze
zich voortbewoog, was een werk, dat ont
zettend veel tijd vergde. Hiervoor werd ge
bruik gemaakt van vliegtuigen.
Zwermen raven geven dikwijls de plaats
aan, waar een kudde zich bevindt en deze
vogels helpen ook bij het vaststellen van
de richting, waarin de dieren zich voort
bewegen.
Voor het maken van close-ups had men
een aantal ijsberen noodig en om deze te
vangen werden doode walrussen op ijsschot-
sen gelegd, terwijl Frank Messenger, de
productieleider van deze film en zelf een
ex-cowboy, zich verboog in een berg van
sneeuw, die aan den bovenkant open was
en van waaruit hij zijn lasso kon werpen.
De op deze wijze gevangen dieren wer
den gebohden en aan palen door inboor
lingen gedragen binnen een sterke omhei
ning, waar zij wachtten op hun beurt om
op te treden voor de camera. Om zeker te
zijn, dat er voor deze film voldoende ijs
beren bij de hand zouden zijn werden en
kele inboorlingen wekenlang in dienst ge
nomen om hen op te sporen.
Het jagen op walrussen, wat op zichzelf
reeds een gevaarlijke liefhebberij was.
werd nog moeilijker gemaakt door de aan
wezigheid van de camera's in de Kayaks,
kleine bootjes van dierenhuiden gemaakt.
De walrus is zeer bijziende en in gewo
ne omstandigheden zal hij zijn aanvaller
niet gauw zien, maar de enthousiaste ca
meraman probeerde te dicht bij te komen
en enkele Kayaks werden door het dier om
geworpen.
Na zijn onvrijwillig bad ging de camera
man maar onmiddellijk door met het filmen
van den jacht. Ook werden opnamen ge
maakt van het jagen op walvisschen,
waarbij de camera's voortdurend moeilijke
en gevaarlijke plaatsen moesten innemen.
Steeds moest de expeditie voör oogen hou
den, dat een kans voor goede opnamen di
rect gegrepen moest worden, daar het
waarschijnlijk niet mogelijk was in de eer
ste maanden iets dergelijks voor de lens te
kunnen krijgen en spoedig zal de heele
wereld de resultaten van hun werk kun
nen aanschouwen als de nieuwe Metro
Goldwyn Mayer film „Eskimo" vertoond
wordt.
LEEST DE ADVERTENTIES
IN UW DAGBLAD.
GELIJKWAARDIG ZIJN ALLE
MENSCHEN.
In het tijdschrift voor R.K. ouders en
opvoeders, dat er vooral na zijn jong
ste vernieuwing frisch uitziet en zeer
interessante lectuur geeft, trof ons o.m.
een artikel over „De ongehuwde vrouw".
Wij willen aan dat artikel eenige passages
ontleenen.
„De levensstaten zijn onvergelijk
bare grootheden. De religieuse is de
voornaamste; het huwelijk de meest
compleet-menschelijke; en de staat,
waarin géén der Vrouwelijke krachten
tot haar natuurlijke ontplooiing komt,
is daarmee geenszins op één lijn te
stellen. Doch gelijkwaardig zijn alle
menschen, die in hun individueale om
standigheden, naar het hoogst-bereik-
bare streven
„G e 1 ij k w a a r d i g zijn alle menschen,
die in hun individueele omstandigheden
naar het hoogst bereikbare streven...."
Deze waarheid is tenslotte de grondslag
en de maatstaf van het christelijk....
„communisme".
En het artikel vervolgt:
„En langs dezen weg alleen is troost te
vinden voor al wie ontberen moet. Niet :n
krampachtig ontkennen van de waar
heid... Niet door het onbereikbare kleiner
te maken tot eigen geruststelling, dat
verkleint enkel den mensch zelf. Maar
door zich te verheugen, omdat het groot
en heerlijk is, ter wille van de vele an
deren, die het mogen bezitten.
Wanneer een kinderlooze vrouw lijdt
onder haar kinderloosheid, begint zij alle
gelukkige moeders te ontloopen en te wei
geren, hun babies te komen zien. Dat is
de weg naar zekeren ondergang. Maar wan
neer zij sterk is en weet te strijden, zal er
een dag komen, dat ze in den rooden mor
genschemer staart en gelukkig is om de
duizenden kinderen, die vóór den avond
in de wereld zullen komen, en om het
duizendvoudig moedergeluk, waarmee zij
die wereld zullen verrijken. Dat is boven
eigen leed uitstijgen. En dat is de levens
houding voor elke vrouw, die veel moet
missen. Ik moet naast het leven staan,
maar ik zou niet willen, dat het minder
groot en heerlijk was, al zou dat mijn
eigen gemis kleiner doen schijnen. Ik wil
er niet voor wegkruipen in het donker.
Ik ben God dankbaar, dat het er is, en
dat ik het zien en vatten kan, zij het niet
bezitten. Ik ben daar niets minder om,
zoolang* ik het onbereikbare in zijn waar
de laat en de heerlijkheid van het leven
liefheb ook wanneer ze mij niet behoort.
Want zoo blijf ik een volwaardig mensch,
die slechts geknot werd door het onver
mijdelijke en niets liet verdorren door
eigen schuld".
Dat is goed en kernachtig gezegd. Wij
zouden er misschien nog aan mogen toe
voegen, dat de mensch ip iederen levens
staat gelukkig kan zijn niet alléén door het
schouwen naar en mee-genieten met a ~i-
d e r e r geluk, maar óók in het eigen per
soonlijk leven, waar veel schoons over
blijft, al wordt er veel in gemist.
STOOMVAARTBEPJCHTEN
STOOMV. MIJ. NEDERLAND.
CHRISTIAAN HUYGENS (uitr.) arr. 1
Maart te Southanmton.
JOHAN VAN OLDENBARNEVELT
(thuisr.) vertr. 1 Maart van Algiers.
POELAU ROEBIAH (uitr.) pass. 28 Fe
bruari Gibraltar.
SEMBILAN (thuisr.) pass. 27 Febr. te
Gibraltar.
POELAU TELLO (uitr.) vertr. 28 Febr.
van Belawan.
KON. HOLL. LLOYD.
FLANDRIA (thuisr.) vertr. 28 Febr. v.m.
7 uur van Lissabon.
MONTFERLAND arr. 1 Maart van Ham
burg te Amsterdam.
ZAANLAND arr. 1 Maart van Vancou
ver 1. v. Londen te Hoek van Holland.
KON. NED. STOOMB. MIJ.
AJAX arr. 1 Maart van Stettin te Amst.
BENNEKOM thuisr.) arr. 27 Febr. te
Callao.
BRIELLE arr. 1 Maart van Hamburg te
Amsterdam.
FAUNA vertr. 1 Maart van Amsterdam
naar Rotterdam,
ORION vertr. 1 Maart van Amsterdam
naar Rotterdam.
KON PAKETV. MIJ.
NIEUW HOLLAND, Melbourne n. Sin
gapore, pass. 27 Febr. Thursday Isles.
HOLLAND-AMERIKA-LIJN.
BILDERDIJK Rotterdam-Norfolk arr. 1
Maart te Boston.
BINNENDIJK arr. 1 Maart v. New York
te Rotterdam.
LOCHMONAR arr. 1 Maart van Vancou
ver, 1. v. Londen te Rotterdam.
HOLLAND WEST-AFRIKA-LIJN
MAASKERK vertr. 1 Maart van Amster
dam naar West-Afrika via Bordeaux.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
KEDOE (thuisr.) pass. 28 Febr. Perim.
SOEKABOEMI vertr. 1 Maart van Ham
burg naar Livei'pool.
STOOMVAART MIJ. OCEAAN.
AGAMEMNON Japan-Rotterdam vertr. 1
Maart van Marseille.
DEUCALION, Japan-Rotterdam vertr. 28
Febr. van Hongkong.
POLYPHEMUS arr. 1 Maart van Batavia
te Amsterdam.
VER. NEDERL. SCHEEPVAART MIJ.
HollandOost-Azië-Lijn)
ZUIDERKERK vertr. 1 Maart van Rot
terdam naar Dairen.
Holland-Afrika-Lijn)
SPRINGFONTEIN (uitr.) arr. 28 Febr.
te Kaapstad.
