HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOcb.
WOENSDAG 31 JANUARI 1934
OE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 9
GEMENGDE BERICHTEN
HET ONGELUK BIJ JOUBE.
Moedige reddingspogingen.
Omtrent het ernstig ongeluk dat Maan
dag te Joure gebeurd is en waarbij drie
jongens door het ijs gezakt zijn, waarvan
twee verdronken zijn, terwijl de derde nog
niet buiten gevaar is, meldt de „Tel." nog
het volgende:
De 9-jarige Klaas Boersma, zoontje van
den heer J. L. Boersma; de 8-jarige Siepie
Abma, zoontje van den heer R. Abma en
de 10-jarige Jelte Jelsma, zoontje van den
heer I. Jelsma, waagden zich met nog eeni-
ge andere knaapjes na schooltijd op het ijs
van de vrij diepe, zeer modderige en bree-
de Graoht achter Herema State. Het ijs
is hier zeer verraderlijk, daar vanwege de
vele modder ook een dun laagje het nog
lang houdt. Reeds eenige malen hadden
de jongens heen en weer geloopen, toen
zij plotseling er doorzakten. Op hun angst
geschreeuw kwam direct hulp van alle
zijden toegesneld, doch het reddingswerk
was zeer moeilijk, daar vaartuigen niet bij
de hand waren. De Gracht wordt namelijk
in het geheel niet meer voor scheepvaart
gebruikt.
Een der omstanders begaf zich met een
'touw om het middel te water, doch zakte
zelf onmiddellijk door het ijs. Hij kon zich
in de modder nauwelijks bewegen. Toch
mocht het hem gelukken den 10-jarigen
Jelte te grijpen en op den wal te brengen.
Inmiddels waren de beide anderen geneel
onder het niet meer dan 4 a 5 c.M. dikke
laagje ijs verdwenen. Een dreg was gehaald
en planken werden voor zichtig over het
ijs geschoven, waarop men zich rechtuit
legde om zoo te trachten de drenkelingen
te grijpen. Alle pogingen waren echter ver-
geeiscn. Het reddingswerk was zeer moei
lijk, daar de jongens wel een tiental me
ters van den wal lagen. Radeloos stonden
de inmiddels zeer vele toeschouwers op
den wal zonder daadwerkelijk hulp te kun
nen verstrekken. Toen kwam men op het
idee een roeibootje uit het naburige vaar
water te halen en over den dijk te dragen.
Daarmee kon men ten slotte de plaats waar
de jongens weggezakt waren, bereiken.
Spoedig werden toen de lichamen van de
twee sxaohtoffers opgehaald.
Gelijk gemeld hielp de kunstmatige
ademhaling, die men toepaste niet.
De lijkjes werden per brancard naar de
ouderlijke woning gebracht, waar men in
middels van het droef gebeuren op de
hoogte was gesteld. De toestand van Jelte
is nog gevaarlijk.
WIELRIJDER ZWAAR GEWOND.
Ernstige onvoorzichtigheid.
Gisterenavond omstreeks half zeven liet
de 22-jarige B. uit IJsselstein ziph per fiets
door een vrachtauto op den IJsselsteinschen
weg te Jutphaas voorttrekken'.
Hij kwam te slippen en vloog tegen een
boom aan. Met een ernstige schedelbreuk
werd de jongeman opgenomen.
Dr. Slooff en leden van de E. H. B. O.
verleenden de eerste hulp. Daarna is het
slachtoffer in vrij ernstige toestand naar
IJsselstein vervoerd.
FRAUDE BIJ HET ABATTOIR TE
ROTTERDAM
Acht keurmeesters ontslagen.
Tengevolge van de aan het. licht geko
men knoeierijen bij het Openbaar Slacht
huis te Rotterdam zijn, zooals bekend, on
langs verscheidene hulpkeurmeesters gear
resteerd. Thags zijn alle acht uit hun func
tie ontslagen .Zij zullen van deze beslissing
in hooger beroep gaan bij he scheidsge
recht voor ambtenaren
Eén van hen, zekere R., is uit het Huis
van Bewaring ontslagen.
FEUILLETON.
DE TWEELINGZUSTERS
Uit het Engelsch van
PATRICIA WENTWORTH.
(Nadruk verboden).
Weer kwam dit trieste lachje van daar
net.
„Als ze werkelijk ziek was, waarom ging
Jenny dan niet naar haar toe? Ik mag
Jenny niet, maar ik kan me zelfs van haar
niet voorstellen, dat ze haar eigen twee
lingzuster moederziel alleen in Londen ziek
laat liggen. En als Jenny niet kon gaan,
waarom ging juffrouw Jones dan niet,
haar kindermeid sinds haar geboorte en
later haar kamenier? En juffrouw Jones
was dol op Anna. Die zou Anne nooit
aan haar lot overgelaten hebben, terwijl
ze ziek was. Ik zeg li nog eens, dat ik van
die zoogenaamde ziekte van Anne geen
woord geloof!"
Dat was wat anders dan mevrouw Thomp
son's aarzelen en ontwijken!
„Maar als ze niet ziek was, waar was ze
dan?"
Het vuur in Delia's oogen doofde. Ze liep
naar het poortje, opende het en ging het
kerkhof op. Toen keek ze over haar schou
der, weifelde, keerde terug en leunde op
het hek.
„W a t wilt u over Anne weten?" vroeg
ze langzaam.
John gaf niet direct antwoord; hij moest
even orde stellen op zijn gedachten. De
stilte begon bijna pijnlijk te worden....
NIEUWE TAFELPARTIJ TE
BAKEL (N. B.).
Dorpelingen bombardeeren de hoeve van
ontrouwen boerenzoon.
Het Brabantsche dorpje Bak el is den
laatsten tijd al eenige malen het tooneel
geweest van een z.g. tafelpartij. Het tafelen
is een oud provinciaal volksgebruik, waar
bij het gewoonlijk zeer wanordelijk toe
gaat. Het heeft het karakter van een volks
gericht, waarbij in den regel een groote
groep dorpelingen des avonds naar het
huis van een gezamenlijken vijand "trekt
en men dan uit wraak jegens het slacht
offer in diens woning alles kort en klein
slaat.
In Bakel en omgeving waren de dorps
bewoners den laatsten tijd ten zeerste ver
bitterd op een landbouwerszoon, wonende
in het nabij gelegen gehucht Grotel. Deze
jongeman had reeds langen tijd verkeering
met een boerendochter uit Bakel. Binnen
kort zouden de geliefden in het huwelijks
bootje stappen. Met de trouw scheen de
toekomstige echtgenoot het nochtans niet
zoo nauw te nemen, want onlangs werd het
in het dorp bekend, dat de bruidegom in
spe er in een nabijgelegen dorpje nog een
tweede Dulcinea op na hield. Begrijpelij
kerwijze spraken de dorpsbewoners over
deze trouweloosheid hun diepe afkeuring
uit. Volgens oud gebruik werd unaniem
besloten dezen ontrouwen huwelijkse andl-
daat te tafelen.
Bij het invallen van de duisternis trok
een groep van naar schatting tachtig per
sonen naar het huis van den boerenzoon;
in den stoet voerde de opgewonden menig
te, die onderweg met allerlei instrumenten
een helsch lawaai ontketende, een groote
huifkar mede, met welk voertuig eenige
malen onder het geschreeuw en gejoel van
de dorpsschare rondom de boerderij werd
getrokken. Doch dit was nog slechts het
begin van de vertooning. Met vereende
krachten werden de boomen van de kar
tegen de deur van de hoeve geplaatst, die
met hevig gekraak bezweek. De ramen van
het perceel en verschillende meubelen
werden kort en klein geslagen, waarna de
tafelaars in den stal de varkens uit het
hok dreven en de kamers van de boerderij
binnenjoegen. Uit woede werd nog een
groote partij stroo in de verschillende ver
trekken over den vloer verspreid.
Vooraf hadden de boerenzoon en de ove.-
rige "ïiuisgenooten een goed heenkomen ge-
zocht. Een der gezinsleden was naar de po<-
litie geloopen en spoedig versohenen de
gemeenteveldwachters van Bakel en Mil-
heeze. De tafelaars werden door de politie
uiteen gejaagd: er vielen hierbij rake klap
pen, doch vervuld met groote voldoening
trokken de mensohen langzaam af. Tegen
de grootste belhamels werd proces-verb aal
opgemaakt. Den geheelen avond bleef het
nog zeer rumoerig in de omgeving van de
woning. „Tel."
VEESMOKKELARIJ IN HET GROOT.
In razende vaart jagen „tanks"
over de grens.
Uit Terneuzen wordt aan de „Tel." ge
meld: Steeds hardnekkiger worden de ge
ruchten betreffende het bestaan van ge
heimzinnig uitziende monsters „tanks", die
des nachts in een razende vaart, beladen
me vee naar België over jagen en dit deed
ons besluiten, ter plaatse eens een kijkje
te nemen.
In een stamineeke op het Belgisch ge
deelte gaan wij naar binnen. De bazin is
bezig, den vloer op te kuischen en schoon
zand op de plavuizen te strooien, terwijl
de waard de glazen omwascht en een
Bokske drinkt.
„Ge zijt al vroeg op pad, menier", zegt
de waard, terwijl hij zich een tweede glas
inschenkt, een beweging, die zijn vrouw
niet ontgaat en haar op vinnigen toon
doet opmerken: „ben'de nou nog niet
klaar mee die glazen?"
hij werd er zich bewust van en zei einde
lijk:
„Dat zöu ik u niet precies kunnen zeg
gen. Ik moet haar vinden."
„Als ik u iets vertel"begon Delia in
antwoord op deze verklaring. Toen trok
een donkere blos over haar gezicht; ze
brak den zin af en schudde het hoofd.
„Het is beter om er niet over te spreken."
„Onzin!"
„Het is heusch beter, geloof ik. Ik....
soms denk ik, dat er iets verschrikkelijks
moet zijn gebeurd."
„U moet me alles vertellen wat u weet",
pleitte John. „Ik wil en zal haar vinden."
Een diepe zucht, die veel van een snik
had, kwam over Delia's lippen. Haar ge
zicht vertrok zenuwachtig. „U kunt haar
gaan zoeken.ik niet. Ik benijd u er om!"
Er' klonk ingehouden hartstocht in haar
woorden.
„Wat doet het er toe, wie haar vindt?"
bracht John op overredenden toon in het
midden. „U en ik, onze gevoelens doen hier
niet ter zake, dat ziet u zelf toch wel in. Het
eenige waarop het aanukomt is, dat Anne
Belinda gevonden wordt."
Er was iets van ontroering in de klank
van zijn stem, toen hij den naam uitsprak.
„Vindt u zelf ook niet, dat u beter doet mij
alles te vertellen wat u weet?"
Delia vocht dapper tegen haar tranen,
maar het lukte haar niet ze in te houden
„Ik geloof niet, dat ik iets van belang
weet", zei ze gesmoord, „maar ik zal u
alles vertellen. Ik kwam beneden om een
boek te halen; ik dacht, dat ze allemaal
naar bed waren, maar toen ik bij de deur
van vaders studeerkamer kwam, zag ik een
lichtstreep en ik bleef even staan luiste
ren.... alleen om te hooren of er nog
iemand was. Ik heb een buitengewoon
In geuren en kleuren vertelt hij dan,
dat tot voor korten tijd honderden en nog
eens honderden met het over leiden van
het vee een goed stuk brood verdienden,
doch de voortgaande mechanisatie en ra
tionalisatie hebben ook bij dezen bloeien-
den tak van „handel" haar intrede ge
daan. De gi'oote Nederlandsche en Belgi
sche veesmokkelbazen hebben in Holland
groote tanks laten maken, waarin men van
40 tot 50 stuks vee kan vervoeren.
De bestuurders, veelal twee op iederen
wagen, rijden in een razende snelheid
langs de douane een gendarmerieposten en
zij bekommeren zich om geen enkele hin
dernis. Bovendien zijn de tanks voorzien
van schietgaten, waaruit een moorddadig
vuur op de grensbeambten geopend kan
worden. Het geweervuur der douane heeft
in het geheel geen vat op deze monster
tanks. Zoo gebeurde het te Stekene, dat
de tolbrigade een dergelijke tank op ge
weervuur onthaalde. Het resultaat was mi
niem. Rustig reed het gevaarte verder.
Doch de kleine smokkelaars laten het er
niet bij zitten. In grooten getale sluiten zij
zich aan bij de grensbeambten voor het
verrichten van verkennersdiensten. Zoo
denken zij hun aartsvijand, de monster
tank, uit de wereld te helpen.
Naar men ons van bevoegde zijde mede
deelde, vormen deze tanks ook een groot
gevaar voor het verkeer, daar zij op hun
woeste tochten voor niets en niemand uit
den weg gaan. De douane staat hier vooral
voor een groote moeilijkheid, daar men
juist met het oog op dit verkeer geen blij
vende en duurzame barricaden op den weg
kan aanbrengen. Voor vele grensbeambten
beteekent het echter een moeilijke en ge
vaarvolle periode.
„Het lijkt wel of het weer oorlog is", ver
telt ons een oud-strijder, die bij de be
schieting van een der tanks aanwezig was
geweest. „Straks zullen zij nog in troepen-
verband oprukken of het vee smokkelen
met vliegtuigen."
Zoowel voor het verkeer als voor de
dienstdoende beambten langs de grens is
het te hopen, dat men er iets op zal vin
den om deze smokkelarij den kop in te
drukken. Het schijnt, dat men thans iets
uitgevonden heeft waarmede het mogelijk
is den weg in een oogwenk zoodanig te
versperren, dat iedere auto, hoe groot ook,
tot stilstand gebracht kan worden, maar
de smokkelaars zijn ook slim.
Als de duisternis haar donkere mantel
over het Vlaamsche land uitspreidt, ko
men de geheimzinnig uitziende tanks aan
rijden. Fluks wordt het vee ingeladen en
met niets ontziende snelheid rijden zij met
hun kostbare lading over de streep, die
gtens heet.
UIT EEN DUITSCH CONCENTRATIE
KAMP GEVLUCHT.
Te Vlodrop (Limb.) hebben de ma
rechaussees twee uit een concentratiekamp
bij Keulen ontvluchte; Oostenrijkers aan
gehouden. Zij werden, in afwachting van
hun uitlevering, die via België en Zwit
serland zal geschieden, naar het huis van
bewaring te Roermond gebracht.
HET SLAPENDE „LIJK".
Een inwoner van Rosmalen had Zondag
nacht op den weg naar den Bosch een
„lijk" gevonden, dat was verdwenen, toen
de politie er op uit trok om het te zoeken.
De „Bossche Crt." geeft thans de oplos
sing van dit mysterieuze geval, dat niets
mysterieus blijkt te hebben.
Een jongeman, die Zondagavond was uit
geweest en wellicht iets meer had gedron
ken, dan gewenscht was, is buiten door de
koude bevangen en langs den weg in slaap
gevallen Andere voorbijgangers dan bo
vengenoemde hebben hem daar gevonden
en naar huis gebracht, waar hij, terwijl de
politie naar hem zocht, rustig lag te sla
pen.
scherp gehoor en als vader er nog was,
zou ik het direct merken, door zijn adem
haling of als hij zijn stoel verschoof of iets
opnam. Het was mogelijk, dat hij naar bed
was gegaap en het licht had laten bran
den.... dat gebeurt wel meer; hij is zoo
verstrooid. Ik vertel u dat maar, opdat
u niet zult denken, dat ik voor luistervink
wilde spelen. Maar juist toen ik dacht, dat
er niemand meer in de kamer was, hoorde
ik moeder zeggen: „Arme Nanne!" en toen
moest ik wel luisteren, of ik wilde of niet.
Geen macht ter wereld had mij van die
deur kunnen wegkrijgen! Het kan me niet
schelen, dat het onbehoorlijk was.... ik
moest eenvoudig! Als je veel van iemand
houdt, wordt alles immers anders...."
Haar stem werd lager en lager.... haar
manier van spreken en haar gelaatsuidruk-
king hadden iets, dat John ontroerde. Haar
scherpe trekken, haar groote, beenige neus,
haar hoekige gestalte schenen er opeens
niet meer te zijn, zóó sympathiek was ze
hem nu.
Ze ging voort, fluisterend bijna:
„Ik luisterde. Moeder zei: „Het maakt me
bang. Ik durf er niet aan te denken, wat
er met haar gebeurd kan zijn." Toen zucht
te ze: „O Cyril!" dat is mijn vader
en begon te huilen."
„En wat zei uw vader?"
„Eerst zei hij niets anders dan een paar
maal: „Toe nu, Mary!" maar toen ze op
hield met schreien, vroeg hij: „Waarom
vraag je het Jenny niet op-den-man-af?"
„Ik kan het gewoonweg niet", antwoordde
moeder. „Waarom niet?" vroeg vader
daarop en toen moeder weer: „Wat geeft
heeft? Ze vertellen, dat Anne in het bui
tenland is en zich dolletjes amuseert. En
dat zou ik niet kunnen verdragen. Cyril.
UIT DE RADIOWERELD
Programma's van 1 Februari 1934.
Huizen 301 m.
8.00—9.15 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO,
2.00—11.20 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonplaten,
11.30 Godsd. HaJiuurtje.
12.152.00 Orksteoncert en Gramofoonpl.
2.00 Handwerkoursus.
3.003.30 Gramofooniplaten.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Cursus handenarbeid v. d. Jeugd.
5.30 Orgelspel.
6.30 Gramofoornplajten.
7.15 E. Loerakker: Met brandende lam
pen.
7.30 Journ. Weekoverzicht.
8.00 Prot. Chr. Muziekver. „Jubal".
9.00 A. J. Drewes: Kind en zending.
9.30 Concert door het Wales on kwartet.
In de pauze om 9.55 Vaz Dias.
10.30-11.30 Grammofoonplaten.
H il v er s um, 1875 m,
AVRO-uitzending.
8.00 Grapxofoonplaten.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten.
10.30 Piano-reoital, Lien Velletman.
11.00 Kniples, Mevr. Ida de Leeuwvan
Rees.
11.45 Gramofoonplaten.
12.00 Omroeporkest o.l.v. N. Gerharz en
Gramofoonplaten
2.15 Voor de Vrouw.
2.45 Gramofoonplaten.
3.003.45 Kniples door Mevr. I. de Leeuw
van Rees.
4.00 Voor zieken en crnden van dagen,
door Antoinette v. Dijk.
4.30 Gramofoonplaten.
5.00 Radiotooneel voor kinderen. Vierde
actie „Hoe het Tifernand verder ging" spel
van Gh. ViMrac en C. Hermus. Regie: Kom
mer Kleyn.
5.30 Omroeporkest o.l.v. Treep.
6.30 Sportpraatje H. Hollander.
7.00 Kovacs Lajos en zijn orkest.
7.30 Engelsobe les, Fred Fry.
8.00 Vaz Dias.
8.05 Gramofooniplaten.
8.15 Concertgebouworkest od.v. E. v.
Bedinum, m.m.v. P. Huf, declamatie en Ré
Koster, sopraan. In de pauze: Gramofoon
platen.
10.30 Kovacs Lajos en zijn orkest.
11.00 Vaz Dias.
11.1012.00 Kovacs Lajos en zijn orkest.
Daventry, 1500 m.
10.35 Morgenwijding.
10.50 Tijdsein, berichten.
11,05 en 11.20 Lezongen.
12.20 Het Rutland Square en New Victo
ria orkest.
I.20 Gramofoonplaten.
2.20 Voor de scholen.
3.20 Kerkdienst.
4.10 Duitsche les.
4.25 Schotsch Studio-orkest.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Berichten.
6.50 Weber's pianosonates.
7.10 Spaansohe causerie.
7.50 Lezing.
8.20 BBC-orkeet.
9.20 Berichten. Lezing.
9.55 Concert.
10.50 Korte kerkdienst.
II.0512.20 BBC-dainsorkest.
VALSCHE BANKBILJETTEN VAN
TWINTIG GULDEN.
In den afgeloopen nacht is te Amster
dam een man aangehouden, die ervan ver
dacht wordt valsche bankbiljetten van
twintig gulden te hebben nagemaakt en
uitgegeven.
Deze man houdt in het algemeen verblijf
in nachthuizen en andere duistere gelegen
heden.
De vorige week zijn drie dergelijke bil
jetten uitgegeven aan vrouwen, met wie
hij heeft omgegaan.
ik zou het werkelijk niet kunnen verdra
gen."
„En toen?" drong John aan.
„Toen zei vader: „We hebben niets om
op af te gaan; absoluut niets"
Daarop barstte moeder in een hartver
scheurend snikken uit en toen ze eindelijk
tot bedaren kwam, hoorde ik haar zeg-
geen.
Delia zweeg en bracht de hand aan haar
mond.
„Ga voort!"
„Ik kan niet."
„Waarom kimt u niet?"
Er was iets onuitsprekelijks droefgees
tig in de verbasterenden blik waarmee ze
naar. hem' keek.
„Ik kan het niet.
John kwam bij haar staan en legde zacht
zijn hand op haar arm. De spannnig, die
zich in hun gesprek ontwikkeld had,
bracht iets van de vertrouwelijkheid van
een ouderen broer in zijn houding tegen
óver het meisje.
„Delia, je moet het mij vertellen.... ik
moet het weten:' Je wilt immers ook, dat
ik haar zal terugvinden!"
„Ze zei ze huilde aan één stuk door
ze zei: „O Cyril, waarom verbood Sir An
thony je ooit weer haar naam te noemen?"
Delia schokte van het snikken, ze trok
haar arm weg en met een schorre stem ver
volgde ze: „Dat zei ze! Wat kan ze er in
vredesnaam mee bedoeld hebben? Waarom
wilde Sir Anthony niet hebben dat vader
Anne's naam voortaan noemde?"
„Wat antwoordde je vader op de vraag
van je moeder?"
„Ik weet het niet, kindlief", zei hij. „Ik
weet het niet", dat zeggen ze allemaal. Ik
word er naar van dat telkens te hooren. Er
„Radio-Pari1796 m.
7.20 en 8.20 Gramofoonplaten.
12.20 Concert.
12.50 Orkestconcert o.l.v. Pascal.
8.20 „Der fliegende Hollander", opera
van Wagner.
Kalundborg, 1261 m.
11.201.20 Uit het Bellevue Strandhotel,
L. Gyldmara en zijn orkest.
2.054.05 C. Rydahl's instrumentaal en
semble.
7.30 Omroeporkest oi/v.Reesen m.m.v.
het Radiokoor en solisten.
9.5011.50 Moderne dansmuziek.
Langenberg, 456 m.
5.25, 6.35, 10.45 Gramofoonplaten.
11.20 Militair concert o.l.v. Meier.
3.20 Omroeporkest, Boerenkapel, solis
ten od.v, O. Seyffert.
5.20 Kamerconcert.
6.20 .Berlijnsch omroeporkest en -koor
o.l.v. Friokhoeffer en solisten.
7.30 Weragorkest o.l.v. Buschkötter.
8.20 „Die Weise von Liebe und Tot des
Cornets Rilke", van Rainer Maria RLlke.
10.20 Gev. programma, m.m.v. orkest en
Solisten o.l.v. Görlich.
11.2012.20 Concert.
Rome, 421 m.
8.05 Concert m.m.v. orkest en A. Serato,
viool.
Brussel 322 en 484 meter.
322 M.: 12.20 Omroepkleinorkest o.l.v.
Leemans.
1.30 Gramofoonplaten.
5.20 Omroeporkest o.Lv. Walpot.
6.50 Gramofoonplaten.
7.20 Koormuziek.
8.20 Omroeporkest o.l.v. Walpot.
10.3011.20 Gramofoonplaten.
484 M.: 12.20 Gramfooonplaten.
I.30 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans.
5.20 en 6.35 Gramofooniplaten.
6.50 Omroepkleinorkest o.l.v. Leemans.
8.20 Symphoniie-orkest o.l.v. Meulemans
en cabaretprogramma
10.30—11.20 Gramofoonplaten.
Deutschlandsender, 1571 M.
7.20 Kernspreuk. Berichten.
7.30 Maandoverzicht.
8.25 Omroepkleinorkest o.l.v. A. Pacher-
negg. Conference: B. Fritz.
9.45 Sportpraatje.
10.05 Weerbericht.
10.2011.20 „Aufgedreht" orkest en solis
tenconcert o.l.v. Görlich.
Gemeentelijk F io Distributiebedrijf
te Leiden.
3e Programma.
8.00—12.20 Langenberg.
12.20—14.20 Brussel (VI.).
14.2016.05 Kalurrdborg.
16.0516.55 Langenberg.
16.5517.20 Deutschl. sendier.
17.20—19.20 Brussel (VI.).
19.2020.20 Warschau.
20.2022.05 Boedapest.
22.05afloop Langenberg.
4e Programma.
II.2012.20 Kalundborg.
12.2014.25 Daventry.
14.25—15.20 North. Reg.
15.2016.25 Londen Reg.
16.2517.35 Daventry.
17.35—18.50 North. Reg.
18.50—19.30 Weenen.
19.30—20.00 Locale uitzending: Sport
praatje door den beer J. G.
A. J. Janssen, journalist.
20.05—22.20 Rome.
22,20—afloop Daventry.
(Wijzigingen voorbehouden).
Toen men hem zou arresteeren heeft hij
de vlucht genomen, maar is toch gegre
pen. Langs den weg, dien hij nam is een
dergelijk biljet van twintig gulden gevon
den.
De biljetten werden met de hand nage-
teekend en zijn gemakkelijk te herkennen
als valsch. Reeds een paar weken geleden
viel een dergelijk biljet in handen der po
litie.
De man ontkent zich schuldig te hebben
gemaakt aan het namaken der bankbiljet
ten.
moet toch iemand zijn, die weet wat er
precies gaande is."
John knikte. „Ik word er ook akelig van,
zei ze verder niets?"
„Neen, moeder huilde aljeen maar."
Er volgde een sitlte. De lentezon zette
alles om hen heen in gouden gloed; de
oude, grijze kerktoren stak donker en
scherp-gesilhouetteerd af tegen een helde
ren turkooisblauwen hemel. John spande
zijn hersens in om uit de vage, raadsel
achtige medeedee'ngen van het meisje een
conclusie te trekken.
„Delia," verbrak hij ten laatste het
zwijgen, „je zei, dat Jenny en Anne naar
Londen gingen. En Jenny alleen terug
kwam. Er moet toch een reden zijn opge
geven voor het niet terugkomen van
Anne."
„Ze zeiden, dat ze den trein gemist Tiad.
Ik zag Jenny thuiskomen, doordat ik toe
vallig juist naar de Hall was gegaan om
een boek te ruilenAnne leende mij na
melijk altijd boeken. En toen ik vroeg waar
Anne was, zei Jenny: „O, die heeft den
trein niet gehaald: ze komt morgen!" Maar
ze kwam niet den volgenden dag; ze kwam
heelemaal niet meer."
„Maar wat gaven ze voor verklaring van
haar wegblijven?"
„Dat ze ziek was geworden, en dat ble
ven ze volhouden. Later vertelden ze, dat
ze naar het buitenland was om op krachten
te komen. Maar zooals ik straks al zei. ik
geloof er geen woord van."
(Wordt vervolgd).
