ZATERDAG 13 JANUARI 1934
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. ft
IMTERPAROCHIEELE
WAT EEN GEZEL TOCH WETEN MOET.
41.
De extreme stroomingen in Europa heb
ben hun uitloopers ook in ons land. En het
behoeft geen opzien te baren, dat deze
stroomingen van de ongunst der tijden pro-
fiteeren en met veel idealen, leuzen en be
loften aanhangers weten te verwerven. Wie
b.v. dikwijls in contact komt met werkloo-
ze jongelui, die zal een mentaliteit, een
geestesgesteldheid ontdekken, welke men
bij zulke personen nooit of zelden had ver
wacht. De langdurige werkloosheid werkt
zoo sloopend, dat ze tot de meest dwaze
dingen bereid blijken.
We stellen dit voorop, omdat heel wat
menschen in de meening verkeeren, dat
met den tijd ook de zin voor extreme za
ken wel zal slijten. En toch, het zal niet slij
ten als niet binnen afzienbaren tijd de
toestand beter wordt en het groote percen
tage werkelooze jpngeren door den arbeid
van iederen dag in het rechte spoor wordt
teruggebracht. Wat in Duitschland is ge
beurd, dat kan ook hier gebeuren; met die
mogelijkheid moeten we terdege rekening
houden.
Er is natuurlijk nog een andere mogelijk
heid en die mogen we grooter achten dan
de zooeven geciteerde. Deze mogelijkheid
is, dat de zin voor orde en het besef der
tijdsomstandigheden leerrijk genoeg blij
ken om ons volk voor de dictatuur van
één partij te behoeden. We behoeven daar
bij onze Hollandsche nuchterheid niet op
te vatten als een soort onnoozelheid, abso
luut niet. Nuchter zijn in kijk op menschen
en sterke tijdsstroomingen is nog nooit
iemand tot schade geworden en de laatste
honderd jaren van onze Nederlandsche
zelfstandigheid hebben het bewijs gege
ven, dat de Hollanders met die eigenschap
van beheersching (anders is het niet op te
vatten) een sterk nationalistisch volk zijn
geworden. Liefde voor vorstin en land be
hoeven we van de N.S-B. niet te leeren.
Met dit voor oogen is het nuttig foutieve
redenaties van onze dagen nader te ont
leden.
Vorige week hebben we terloops opge^
merkt, dat een levensbeschouwing de lief
de voor het vaderland niet in den weg
staat en dat juist de katholieken, hoe inter
nationaal onze ideeën ook zijn, met alle
recht goede Vaderlanders zijn.
Een andere trek van een waarachtig
christendom en meer speciaal van de ka
tholieken is de verdraagzaamheid,
die breede opvatting van naastenliefde,
waarvan St. Paulus sprak: „Doe wel, aan
die u haten".
EEN VRUCHTBAAR „DEBAT".
(Wegens overvloed van copie konden wij
he debat van onzen socialen avond niet ver
volgen in de twee voorafgaande weken)
Acht de spr., aldus luidde een andere
vraag, het niet onjuist en gevaarlijk, dat
zoovele Kamerleden en ministers baantjes
jagers zijn?
De heer Kasteel antwoordde hierop: Der
gelijke beweringen hoort men tegenwoor
dig algemeen, maar degenen, die zooiets
zeggen, vergeten dat b.v. minister Ver
schuur een betrekking kreeg aangeboden
aan een groote handelsmaatschappij, wel
ke betrekking een salaris zou geven van
duizenden guldens hoog er dan
het minister-salaris. Hij weigerde die be
trekking om practisch te kunnen blijven
werken voor de R. K. Staatspartij. Zoo ook
kon minister van Schaick als advocaat meer
verdienen dan als hoofd van het departe
ment van Justitie. Maar hij aanvaardde
een zwaardere taak met minder loon, om
zich in dienst te stellen van het volk.
Spr. weet best, dat er kaf onder huizen
kan, maar dekatholiekefractiein
de Tweede Kamer is van dusdanig
gehalte, dat zelfs liberalen en socialisten
voor die fractie groote achting hebben.
Daar zijn menschen bij, zooals de heer Go-
seling, die dag aan dag hard werken voor
de katholieke fractie en heel het volk.
(Geroep: Als voorzitter der Staatspartij
heeft hij een groot inkomen).
Wil die opmerker mij daarvan de bewij
zen geven?Dat kunt u niet; want de
heer Goseling krijgt geen cent als voor
zitter, juist het tegendeel is waar n.l. dot
diefunctiehem geld kost! De heer
Goseling heeft in Amsterdam een druk ad
vocaten-kantoor, maar ieder mensch be
grijpt, dat hy in zijn functie van partij
voorzitter weinig tijd heeft voor de advo
caten-praktijk. Dat voorzitterschap kost
hem dus geld. Alle katholieken moesten be
grijpen hoe funest èn voor die personen
èn voor de katholieke partij die verzinsels
zijn. (Wordt vervolgd).
Symphonie?
J«, we zetten er een vraagteeken achter,
omdat sinds eenigen tijd „symphonisch"
deze club niet groeide. Daarom zal voortaan
gesproken worden van „Muziekgezelschap
Franz Schweitzer".
Ons Vastenavondfeest.
Dit is vastgesteld op Zondag 4 Februari,
's Morgens wordt te 7.15 uur de H. Mis op
gedragen in de kapel van het St. Elisabeth-
Gesticht, waarbij de Liedertafel de wisse
lende gezangen zal uitvoeren. Zooals ge
bruikelijk worden de vaste gezangen en de
antwoorden op den priester door allen ge
zongen.
Na de H. Mis is er gemeenschappelijk
ontbijt.
De feestavonden zijn vastgesteld op Zon
dag 4 en Maandag 5 Februari in de Stads
gehoorzaal.
Aspiranten-cursus.
Maandag en Woensdag wordt de cursus
voortgezet. Natuurlijk zijn allen op tijd
aanwezig om de noodige kennis op te doen.
Maandvergadering afd. Gezellen.
Dinsdag a.s. is de verplichte vergadering
voor de Gezellen. Laat in het nieuwe jaar
de opkomst groot zijn! We vangen aan te
kwart voor negen.
Raad van Bestuur.
De Weled. heer Vreeburg heeft zich ge
noodzaakt gezien als penningmeester te
bedanken. Slechts ingewijden beseffen wat
onze vereeniging aan dezen werker te dan
ken heeft; want de financiën heeft hij met
accuratesse beheerd.
Deze functie wordt nu voorloopig waar
genomen door den Weled. heer O. Bik.
Van groot belang is....
De medewerking van de secretarissen der
ondeafdeelingen om een lijst saam te stel
len van besturen en leden der onderschei
dene clubs. We wachten nog steeds op en
kele lijsten.
Wandelclub.
A.s. Zondag wordt dus de 2e Propaganda-
Serie-Wandeltocht van 25 K.M. geloopen.
Daarvoor moeten jullie om half 1 aan de
zaal zijn, want vandaar vertrekken we
naar de startplaats St. Antonius-Clubhuis.
Allen precies op tijd hoor! De route is als
volgt: Hazewindsteeg, Oude Vest, Turf
markt, Princessekade, Kort Rapenburg, Ra
penburg, Kaïzerstraat, Witte Singel, Hee
renstraat, Spoorwegovergang, Zoeterwoud-
sche Weg, Vrouwenweg, Zoeterwoude,
Stompwijksche weg, Stomp wijk, Leidschen-
dam. (Hier rust op ongeveer 12 K.M. van
af het eindspurt). Verder langs den
straatweg naar Voorschoten, De Vink,
Haagweg, Noordeindsplein, Noordeinde,
Kort Rapenburg, Princessekade, Turfmarkt,
Oude Vest, St. Antonius-Clubhuis.
Als we marcheeren als de vorige keer,
jongens, dan hebben we weer een gezel
lige en prettige middag.
Verder worden jullie er aan herinnerd,
dat op 18 Januari een Algemeene Leden
vergadering is. Denk aan de voorstellen
van de vorige vergadering. Verder geen
nieuws. Tot Zondag.
KAAGWEEK 1934
Een beroep op de watersportvereenigingen
In de vergadering van de koninklijke
verbonden Nederlandsche watersportver
eenigingen zijn de data voor de Kaagweek
1934 vastgesteld van 20 tot 24 Juli a.s.
In dit besluit heeft de Gooische actie
groep tegen volksverwildering aanleiding
gevonden zich te wenden tot negentien
van de voornaamste watersportvereenigin
gen in Nederland, die regelmatig aan de
Kaagweek deelnemen. In dit schrijven ver
zoekt de actiegroep de medewerking van
de watersportbesturen ter voorkoming van
gebeurtenissen ,die een excessief karakter
dragen en waarover vooral na de Kaag-
week-1933 vele klachten zijn gehoord, zóó
zelfs, dat de minister van justitie in de me
morie van antwoord op zijn begrooting
1934 heeft medegedeeld, dat een speciaal
onderzoek te dezer zake loopende is.
Het wil ons voorkomen, aldus het schrij
ven van de actiegroep, dat de besturen van
de watersportvereenigingen over voldoen
den invloed en middelen beschikken, om
de organisatie van deze belangrijke water-
sportgebeurtenis zoodanig te doen plaats
vinden, dat gerechtvaardigde aanstoot ten
volle kan worden voorkomen, zelfs zonder
dat regeling en ingrijpen van overheids
wege vereischt wordt. Het ligt trouwens in
de lijn van de watersportvereeningngen
een sport voor te staan, welke vrij is van
excessen op elk gebied. Uitwassen op ze
delijk terrein kunnen niet anders dan groo
te schade toebrengen zoowel aan de sport
op zichzelf als aan haar beoefenaars.
Allerminst bedoelt de actiegroep een der
vereenigingen als zoodanig aansprakelijk
te stellen voor de geconstateerde misdra
gingen. Maar evenzeer is zij van meening,
dat de vereenigingen zelf nuttig en belang
rijk werk kunnen verrichten ter voorko
ming van klachten over buitensporigheden,
die zooals bekend vooral betreffen buiten
sporigheden bij het overnachten, in het
drankgebruik, in kleeding en by vermaken
Een afschrift van dezen brief werd ter
kennisname gezonden aan de ministers van
justitie en binnenlandsche zaken.
r....? - Ja. dat Is véél
beter dan alcohol achter
het stuur. Er gebeuren al
ongelukken genoeg: „geen
drank op den weg"l
lij itUDï VS)LIG
PANIEK IN PEKING.
In Peking heerscht paniek voor de
zooveelste maal in de geschiedenis dezer
stad! Zijn haar bewoners de laatste jaren
trouwens wel één oogenblik tot rust ge
komen? Steeds dreigde er voor hen ge
vaar. Sedert Japan Mandsjoerije binnenge
vallen is en steeds verder daarin door
dringt, sinds de Mandsjoerysche staat niet
slechts werkelijkheid is geworden, maar
ook nog de neiging vertoont, zich uit te
breiden; sinds de legers van den Mikado
in Jehol verschenen en zich zelfs aan den
Grooten Muur niet stoorden, verkeert de
stad in een toestand van voortdurende op
winding en de vraag: „Wanneer zullen zij
komen?", vormt het gesprek van den dag.
De meeste Chineezen zullen zich wel in
den toestand hebben geschikt, dit volk
heeft weinig krijgstalen ten en voelt weinig
voor oorlogvoeren. Wat zou zijn tegenstand
tegenover het Rijk der Rijzende Zon ook
baten? Zoo wacht men in Peking op het
oogenblik, dat Japan uit een gunstige con
stellatie zijn gevolgtrekkingen zal maken.
Denkt men daarbij met de gelatenheid van
den Aziaat aan de vele stormen, die over
Peking zijn gegaan, aan den ongeluksdag,
toen de vreemde veroveraars de muren
beklommen en de laatste Mingkeizer zich
vertwijfeld ten doode wijdde? China is
eeuwig en heeft alle vreemde veroveraars
opgeslokt, zijn cultuur bleek de sterkste,
en zoo mag het zich tenslotte toch nog
overwinnaar gevoelen.
Peking: dat was voor de Chineezen nooit
de hoofdstad, het hart van den staat, van
het volk, het natuurlijke middelpunt van
een geweldige gemeenschap, welke een
vierde van de levende menschheid uit
maakt. Hier was het middelpunt van be
stuur, hier woonde de keizer, ontoeganke
lijk in zijn majesteit, onttrokken aan de
nieuwsgierige blikken van het volk, de
zoon des hemels. Voor het gevoel van het
Chineesche volk was Nanking nog steeds
de hoofdstad, al had dit ook dezen rang
in 1279 verloren. Peking mocht nimmer
hopen, in het bewustzijn der Chineezen, die
zeer aan traditie hechten, in de plaats van
Nanking te komen. Het lag ook te ver aan
de periferie van het onmetelijke rijk om
werkelijk het hart te zijn, waaruit het le
ven naar de andere deelen stroomde. Een
kunstmatige schepping, maar toch een van
imponeerende macht. Uiterlijk is Peking
zeer zeker wel degelijk een hoofdstad en
dat zal het ook zonder keizer, zonder man
darijnen, zonder regeeringsautoriteiten,
blijven.
Het is een onvergételijke indruk, dien de
bezoeker van Peking krijgt: alles hier is ge
weldig, grandioos, alles is hier even ruim.
In tegenstelling met de Europeesche ste
den, die in de middeleeuwen ontstonden,
en welke, in verband met hare zelfverde
diging, zoo dicht mogelijk opeen werden
gebouwd, speelde de ruimte in China in
het geheel geen rol. Men heeft Peking eens
een horizantaal Manhattan genoemd, een
treffende vergelijking, die de geweldige
horizontale afmeting duidelijk maakt. Vóór
Westelijke invloeden zich deden gelden
staken geweldige muren en torens boven
lage huizen uit, de stad zelf bestond uit
vier hoeken, van welke ieder zijn eigen
muur had en zijn bijzondere beteekenis.
De muren zijn nu eenmaal een Chinee
sche bijzonderheid. De Groote Muur is een
karakteristiek Chineesch bouwwerk en de
voorliefde voor muren heeft ook op Peking
haar stempel gedrukt. Kan dit verwonde
ren bij een volk, dat van nature en door
traditie vredelievend is? In Peking be
staat een heel systeem van muren, muren,
die een nauwkeurige begrenzing van de
afzonderlijke deelen vormen.
Peking bestaat uit twee geweldige helf-
ten. In het Noorden ligt de bijna vierkante,
Tartaren-, in het Zuiden de rechthoekige
Chineezenstad. De Tartaren-, ook Mandsjoe-
stad genaamd, heeft een hooge, in totaal
23 K.M. langen muur. Op kleine afstanden
zijn geweldige poort torens aangebracht,
waardoor het verkeer zich een weg baant.
In de Tartarenstad zijn verscheiden, van
elkaar afgesloten kwartieren.
Aan den muur tusschen de Chineezen- en
Tartarenstad ligt het gezantschapskwartier,
In het midden van het vierkant ligt de
Keizerstad en hier binnen weer de Verbo
den stad. De muur van de Keizerstad is,
daar haar beteekenis niet zoo groot was,
niet zoo geweldig als de muren der Tarta
ren- en Chineezenstad. Des te steviger is
de muur der Verboden stad, daar deze toch
den Zoon'des Hemels herbergde. En hij is
niet alleen massiever, maar ook mooier:
hy is rood geverfd, de bedekking is in geel,
de kleur des keizers, gehouden. Prachtig
zijn de poorten, waar door men het hei
lige gebied betreedt; vier witte marmeren
bruggen leiden over de breede gracht, die
rond de Verboden stad loopt.
Voor de eerste maal mocht in 1911 na
de revolutie, het heele volk de Verboden
stad binnengaan. Een geweldige gebeurte
nis voor het Chineesche volk en een zware
slag voor de keizersidee. Pu Yi schijnt van
dat laatste terdege doordrongen te zijn en
wil dan ook niet meer voortbouwen op de
plaats, waar 23 jaar geleden het keizer
schap zijn einde vond hij wil een geheel
nieuwe dynastie grondvesten en aldus een
geheel nieuwe bladzijde in de geschiede
nis beginnen.
Hier, in de Verboden stad, zal geen
nieuwe keizerlijke macht haar zetel zoe
ken, de Verboden stad zal de stad blijven
van gidsen, van vreemdelingen en museum
suppoosten. Zij is het groote aantrekkings-
punt in Peking met haar paleizen, hallen,
enz. Op breede, inderdaad keizerlijke trap
pen, stijgt men op naar de gebouwen,
waarin de Zoon des Hemels woonde, waar
hij temidden van zijn raadgevers, manda
rijnen, astronomen, eunuchen, zijn talloo-
ze vrouwen hield. Onvergelijkelijk is het
beeld, dat deze schoone stad op zonnige
dagen onder een zachtblauwen hemel biedt.
In de Keizerstad rijt zich tempel aan
tempel, paleis aan paleis, heerlijke meren
en vijvers worden er gevonden en op de
uit steenkool opgerichte steenkolenheuvel
staat de groote pagode als herinnering
aan den Mingkeizer, die zich hier vertwij
feld van het leven beroofde. Nog tegen
woordig wijzen de Chineezen elkaar den
boom aan, waaraan hij zelfmoord pleegde.
In de Chineezenstad staat de wereldbe
roemde Hemelsche tempel even verlaten,
als andere gebouwen uit den Keizertijd.
Des te meer bruist het leven der Keizer
stad in hotels, bankgebouwen, theaters,
theehuizen, speelzalen en opiumholen en
in het arbeiderskwartier. I
UIT DE OMGEVING
VOORSCHOTEN.
De bevolking. 1 Januari 1933: 2803
m., 2888 vr, totaal 5691. Vermeerdering
door geboorte 66 m., 64 vr., totaal 130; idem
door vestiging 354 m., 372 vr., totaal 728.
Totale vermeerdering 42() m., 435 vr., totaal
856. Vermindering door sterfte 23 m., 26
vr., totaal 49; idem door vertrek 254 m.,
260 vr., totaal 514. Totale vermindering
277 m., 286 vt., totaal 563. Blijft een ver
meerdering van 143 m., 150 vr., totaal 293.
Aantal inwoners op 31 December 1933:
2946 m., 3038 vt., totaal 5984.
Geboren: Leonardos Adrianus Johan
nes, z. van J. Th. Kooijman en G. J. F. van
der Meer Hendrikus Jacobus Petrus, z.
van A. J. Lindeman en Th. Vogelaar
Pieter, z. van P. C. Bouthoorn en M. Kwant
Gerardus Johannes Cornelis, z. van Th.
M. Lamboo en G. J. Parlevliet.
Gehuwd: L. Breetveld en J. M. Dolder-
man.
Overleden: P. J. de Graaff-Verhoe
ven 34 j.
Gevestigd: M. J. Poot van Noordwij-
kerhout A. Hulst van De Bilt J. Pen
van Weststellingwerf J. Wijfje van Wa-
mel M. W. H. Toebosch van Egmond
a Zee G. van der Bijl van Zevenhoven.
Vertrokken: G. B. van Wijk naar
Leiden G. de Blanken naar Wassenaar
A. M. Hogendoorn naar Vinkeveen J.
de Vries en gezin naar Leiderdorp A. M.
Romanowski en J. Brendel (echtg.) naar
Amerika W. Faas en gezin naar Lei
den.
Wat ia dat voor een huis, vader?
Een ;blindeninstitnut.
En waarom zitten er dan vensters Ift
vader? (Dimanche Illustré)
UIT DE RIJNSTREEK
ZOETERWOUDE.
Stal keuring. De veehouders, die van
hun vee het meeste voordeel willen hebben,
moeten er voor zorgen, dat de stallen waar
in de dieren gehuisvest zijn, zoo goed mo
gelijk zijn ingericht. Dit geldt niet alleen
voor de koestallen, maar ook voor de gei
ten stalletjes. Deze moeten ook goed in orde
zijn, want het gebeurt vaak, dat de geit
het geheele jaar op stal staat. Het bestuur
van de R. K. Geitenfokv. alhier heeft dit
ook ingezien en heeft voor de eerste maal
een stalkeuring uitgeschreven. Het doel van
deze keuring is: na te gaan of de stal
letjes aan bepaalde eischen voldoen en
ten tweede worden de eigenaars er op ge
wezen welke verbeteringen met weinig kos
ten aangebracht kunnen worden. Om de le
den meer aan te moedigen de stalletjes zoo
goed mogelijk in orde te hebben, had het
bestuur eenige prijsjes beschikbaar ge
steld. Bij de keuring werd vooral op de
volgende onderdeelen gelet:
1. Licht en lucht. (De dieren hebben
licht en lucht even goed noodig als de men
schen). Verschillende stalletjes waren be
slist veel te donker en men zou dikwijls
met weinig kosten een raampje aan kun
nen brengen. Bij sommige geitenhouders
was het stalletje ook veel te veel met kie
ren en kon de wind er vrij doorwaaien. Dat
is natuurlijk ook niet gewenscht.
2. Zindelijkheid van de geit en van den
stal. Alleen wanneer de stal en de geiten
zindelijk zijn, kan zindelijke melk gewon
nen worden.
3. Behandeling hoeven. Deze moeten ge
regeld bijgesneden worden. Zyn de hoef
jes te lang, dan staan de dieren lastig en
zullen zijn ook niet de meeste melk produ-
ceeren.
Verder werd nog gelet op de mestafvoer,
het losloopen der geiten enz. Voor elk on
derdeel werd een bepaald aantal punten
gegeven. In totaal kon men 100 punten
krijgen. Deze keer kwamen de stallen van
W. v. Elzen en H. Vogelaar met respectieve
lijk 86 en 81 punten bovenaan. Over eeni
ge weken worden de stalletjes nog eens
nagegaan opdat de geitenhouders in de ge
legenheid zullen zij{i eenige verbeteringen
aan te brengen.
KALENDER DER WEEK
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijs Gloria, geen Credo. De gewone
Prefatie.
ZONDAG, 14 Jan. Tweede Zondag na
Driekoningen. Mis: Omnis terra. 2e gebed
v. d. H. Hilarius; 3e v. d. H. Felix, Credo.
Prefatie v. d. Allerh. Drieëenheid. Kleur:
Groen.
Als de Kerstkribbè weer verdwenen
uit onze huiskamers en onze kerken, naar
het voorbeeld van onze Moeder de H. Kerk
mogen wij toch den voor ons geboren Zalig
maker niet vergeten. De H. Kerk houdt ons
voor ons te verblijden over de geboorte van
Christus. Dat de geheele aarde juiche en
lofliederen zinge en Christus aanbidde (In-
troitus) en de Engelen des hemels met ons
God loven, „Die Zijn Woord (Christus) ge
zonden heeft om ons van den ondergang te
redden" (Graduale; Alleluja-vers). Wat
heeft God toch veel voor onze zielen ge
daan. (Alleluja; Offertorium). Bidden wij
om deel te hebben aan de vele vruchten
der H. Menschwording van Gods Zoon, n.l.
de vergiffenis der zonden (Stilgebed), de
kracht om goede werken te doen, zooals
het Epistel die opsomt; (Postcommunio),
in één woord om het hoogste goed van
den Vredevorst: den waren vrede des har
ten. Wij kunnen deze niet genoeg te waar-
deeren gave van Christus verwachten. Hij
kan ze ons geven, Hij, die God is, zooals
Zijn eerste wonder te Cana zoo duidelijk
leert (Evangelie).
MAANDAG, 15 Jan. Mis v. d. II. Paulus,
eerste Kluizenaar: Justus. 2e gebed v. d. H.
Maurus. Kleur: Wit.
Op vijftienjarigen leeftijd vluchtend
voor de kerkvervolgers Decius en Valeri-
anus verborg de H. Paulus zich in de woes
tijn, waar hij tot het einde van zijn leven
(hy werd 113 jaar) het eenzame kluize
naarsleven beoefende op heldhaftige wijze
in gebed en versterving. De palmboom ver
schafte hem kleeding en voedsel en God
spijzigde hem wonderlijk door dagelijks 'n
raaf hem brood te laten brengen.
DINSDAG 16 Jan. Mis v. d. H. Marcellus
I, Paus en Martelaar: Statuit. 2e gebed ter
eere van Maria (Deus, qui salutis); 3e voor
Kerk of Paus. Kleur: Rood.
WOENSDAG 17 Jan. Mis v. d. H. An-
tonius, Abt: Os. Justi. Kleur: Wit.
In de kerk hqorde de H. Antonius deze
woorden: „Als gij volmaakt wilt zijn, ga,
verkoop wat gij hebt en geef het aan de
armen". Deze woorden beschouwde Anto
nius als tot hem gesproken en hij bracht
ze ook in beoefening. Op negentig-jarigen
leeftijd kwam hij tot den kluizenaar Pau
lus in de woestijn, was tegenwoordig bij
diens afsterven en begroef hem, met zich
nemend als relikwie St. Paulus' kleeding
van palmbladeren.
DONDERDAG, 18 Jan. Feest van St. Pe
trus' Stoel te Rome. Mis: Statuit. 2e gebed
v. d. H. Paulus, 3e v. d. H. Prisca. Prefatie
v. d. Apostelen. Kleur: Wit.
Na het ontvangen van de gave der talen
trokken de Apostelen van elkander weg om
overeenkomstig het bevel van Christus het
H. Evangelie te gaan verkaondigen aan de
volkeren. De H. Petrus vestigde zijn bis
schopszetel eerst te Antiochië, later te
Rome, waar de Apostel ook gestorven is.
Vandaag eert de H. Kerk den H. Petrus als
bisschop van Rome.
VRIJDAG, 19 Jan. Mis v. d. H.H. Marius
en Gezellen, Martelaren: Justi. 2e gebed v.
d. H. Canut, koning; 3e ter eere van Ma
ria. Kleur: Rood.
ZATERDAG, 20 Jan. Mis v. d. H.H. Fa-
bianus en Sebastianus, Martelaren: Intret.
2e gebed voor den Paus. Kleur: Rood.
Van den H. Fabianus, die Paus Antherus
op den Stoel van St. Petrus opvolgde, ver
meldt de geschiedenis weinig. Een der ge
schiedschrijvers verhaalt, dat, toen volk en
geestelijkheid te Rome vergaderd waren
om een Paus te kiezen, een duif uit de
lucht neerdaalde en zich plaatste aan het
hoofd van Fabianus. Dit voorval vereenig-
de alle stemmen op Fabianus, die, ofschoon
vreemdeling en geen kerkelijk persoon,
het bestuur der Kerk op zich moest nemen.
Sebastianus was van zijn jeugd af een
ijverig Christen. Hij werd soldaat ondanks
zijn afkeer van den soldatenstand, om de
martelaren te kunnen helpen en bemoei-
digen en velen heeft hij ook geholpen tot
den martelkroon.
Niet wetend, dat Sebastianus christen
was, heeft keizer Diocletiaan hem bevor
derd om zijn wijsheid en zijn moed tot
hoofd van een afdeeling lijfwacht Als
zoodanig heeft Sebastianus vele groote
diensten bewezen tijdens de vervolging
onder genoemden keizer. Als christen be
kend geworden verweet hem de keizer zij
ne ondankbaarheid en gelastte, dat hij
door boogschutters met pijlen zou worden
doodgeschoten. Sebastianus was echter,
zooals men meende, niet dood en werd
liefderlijk verpleegd en genas. Hij hield
zich nu niet verborgen, maar zijn groote
ijver voor de zaak van Christus, deed hem
den keizer ontmoeten, wien hij in vrijmoe
dige taal verweet zijn onrechtvaardig ge
drag jegens de christenen. Diocletiaan liet
Sebastianus gevangen nemen en in het
renperk slaan met stokslagen.
Zoo verwierf de H. Sebastianus den
martelkroon den 19den of 20 sten Ja
nuari 288.
IN DE KERKEN DER E.E. P.P. FRAN
CISCANEN:
Alles als in bovenstaande kalender v. h.
Misdom, behalve:
DINSDAG, Mis v. d. H.H. Berardus Ge
zellen, Martelaren: Multae. 2e gebed v. d.
H. Marcellus.
VRIJDAG. Mis v. d. Z.Z. Thomas van
Cori, Carolus van Sezze en Bernardus van
Corleone, Belijders: Confiteantur. 2e ge
bed v. d. H.H. Marius en Gezellen; 3e v. d.
H. Canut. Kleur: Wit.
Amsterdam.
ALB. M. KOK,
