HONIG'S BOUILIONBLOKUES thans 6 voor lOct
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1933
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 13
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND
DE ZWERVENDE LINDBERGH OP SCHELLINGWOUDE NEERGE
STREKEN. DE DUITSCHE POLITIEK STREEFT NAAR EEN RUS-
TIGER ATMOSFEER. BALKAN-TOENADERING. JERUSA
LEM, DE VREDESTTAD, EEN STAD VAN ONRUST EN VERWARRING.
pennest vérn Europa, is momenteel een stre
ven naar aaneensluiting en wederzij dsche
toenadering te bespeuren.
De ontmoeting van de Bulgaarsche en
Roemeensche monarchen aan den Donau
vormt een nieuwe étappe in de politieke
evolutie van de Balkanstaten. De twee
vorsten, die voor het eerst sinds hun
troonsbestijging in rechts tree ksch contact
zijn getreden, hebben tezamen een boot
tocht gemaakt en by die gelegenheid be
sprekingen gehouden, waaraan in politieke
kringen te Boekarest en Sofia groote be-
teekenis wordt gehecht. Evenals onlangs
bij de ontmoeting tusschen de koningen
van Joego-Slavië en van Bulgarije het pro
bleem van een algemeene toenadering der
Balkanvolken het voornaamste onderwerp
der gedachten wisseling was, is ook thans
ongetwijfeld daaraan in hoofdzaak aan
dacht gewijd, waarbij het tevens is gegaan
over de tegenstellingen, welke tusschen
beide volken bestaan, daar de overbrug
ging van die tegenstellingen een noodza
kelijke voorwaarde vormt voor de berei
king van het grootere doel, hetwelk thans
als voornaamste punt op de politieke agen
da der Balkanvolken staat, n.L zoo moge
lijk vorming van een soort Balkanfedera
tie. Tot bereiking van dat doel heeft on
getwijfeld de koninklijke ontmoeting aan
den Donau het hare bijgedragen. Waar
schijnlijk zal dit onderhoud binnenkort ge
volgd worden door een conferentie van de
drie souvereinen Carol van Roemenië, Bo
ris van Bulgarije en Alexander van Joego-
Slavië, waardoor een krachtige schrede
voorwaarts kan worden gezet in de rich
ting van de beoogde toenadering der Bal
kanstaten.
Of deze toenadering voor den vrede in
Europa voordeelig zal zijn, moet worden
afgewacht, want hoogst waarschijnlijk is
de oorzaak van deze samenwerking te zoe
ken in een verweer tégen nieuwe poli
tieke tendenzen in Midden-Europa.
Onrust te Jerusalem. Terwijl
overal elders te spreken valt van samen
werking, komen uit het H. Land onrust
barende berichten over troebelen, relle
tjes en straatgevechten. De naimen van
Jerusalem en Nazareth, die voor ons een
klank van vrede hebben beteekent het
woord Jerusalem zelf in het Hebreeuwsch
niet: stad des vredes? worden thans ge
hoord in verband met moord en doodslag.
Niet minder dan 30 Arabische betoogers en
2 politieagenten hebben het leven moe
ten laten bij deze relletjes.
Het schijnt, dat de verbolgenheid der
Arabieren niet zoozeer gericht was tegen
de Joodsche immigranten als wel tegen
de Engelsche regeering.
Zooals men weet, is Palestina een man
daat -gebied van Engeland, en de nationa
listisch gezinde Arabieren is deze voogdij
van een vreemden blanken staat onverdra-
gelijk. Belangwekkend in dit verband is
ook het verschijnsel, dat de relletjes weer
klank hebben gevonden in Transjordanië
Deluchtzwerver. Kolonel Lind
bergh is op zijn zwerftocht langs dén
Oceaan en door de Europeesche landen ook
in Nederland neergestreken.
Ofschoon de lange Lindbergh maar een
doodgewone jongen is, in z'n heele doen en
laten, geniet hij sinds zijn onvergetelijke
tocht over den Atlantischen Oceaan een
populariteit, welke aanvankelijk benijdens
waardig was, doch later een ondragelijke
last is gebleken. Vooral de ontvoering van
zijn dochtertje, welk drama geëindigd is
met het vinden van het deerlijk verminkte
lijkje, heeft menigeen de oogen geopend
voor de waarheid van het spreekwoord,
dat roem niet gelukkig maakt Zoowel
Lindbergh als zijn vrouw hebben thans
een heilzame angst voor de pers en zij wei
geren dan ook hardnekkig één woord uit
te laten.
Voor de betrokken collega's, die Don
derdagmiddag op Schellingwoude in gie
rende wind- en regenvlagen hebben staan
blauwbekken, is dat minder prettig na
tuurlijk, maar overigens zal de wereld er
niet minder van worden, nu Lindbergh
zich niet heeft willen uitlaten over het
weer of over andere onbenulligheden,
waarover een dergelijk interview gewoon
lijk gaat. Hij komt om met de K.L.M. be
sprekingen te voeren en als hij wat be
reikt zal dat wel blijken.
Overigens wenschen wij kolonel Lind
bergh veel succes toe en hopen wij het nog
eens te beleven, dat men 's morgens even
naar Amsterdam of Rotterdam gaat om
den Oceaan over te vliegen, met dezelfde
gemoedsrust als men thans in de bus stapt
o£ zich op het balcon van de tram hijscht.
Geruststelling. Wanneer wij
thans overstappen op de buitenlandsche
politiek, kunnen wij dat ook in de groot
ste gemoedsrust doen, want op het oogen-
blik heersoht er kalmte.
Duitschland heeft eenige weken zoo
hard op tafel geslagen, dat de wereld ver
schrikt is opgesprongen, maar daarna doet
het alle mogelijke moeite om de ontstane
onrust weg te werken. Wij hebben er reeds
op gewezen, dat Hitiers redevoeringen een
geest van vredelievendheid ademen en
ook de gebeurtenissen der laatste dagen
wijzen erop, dat de Duitse he machtheb
bers het belang inzien van vredelievende
betrekkingen met het buitenland. Zoo heeft
Hitier onlangs verklaard, dat hij aan alle
Duitsche nationalisten, die in het buiten
land wonen, verboden heeft zich aldaar
met propaganda bezig te houden; een zeer
wijze maatregel, waarvan meer propa
ganda zal uitgaan dan van een actie, die
tot tegenweer prikkelt Zooals men zich
herinnert is ook de Horst Wessel-film ver
boden, doch later door Göbbels weer toe
gelaten, nadat eenige voor het buitenland
stuitende passages zijn weggewerkt Ook
het journalistenconflict met de Russische
Sovjet Unie is weer bijgelegd en tegenover
den Engelschen journalist Panter heeft
men een mildere houding aangenomen.
Dat alles wyst erop, dat de Duitsche auto
riteiten zeer wel het belang van een rustige
atmosfeer inzien.
Balkan-toenadering. Ook in
den Balkan, het van ouds beruchte wes-
zeer belangrijk:
Inhoud voldoende vpor 272-3
emmers (25j30Jiter) weter. Geen
zeep of zeeppoeder /4raan toe
voegen, daar zulks twerbodig
isl Meng dè bef)oodfcjde hoe
veelheid Pereil met een beetje
koud water pan tot een dun
papje, waarin zich geen klontjes
meer mogen bevinden.
Voor eiken ketel „witte wasch" steeds een
nieuw sop met koud water bereiden. Het
gebruikte Persil-sop kan nog zeer goed benut
worden—voor het wasschen van bont goed
en voor allerlei andere reinigingsdoeleinden.
Om de wasch
i de week te zetten en schraal water zacht te maken:
„Henco", Henkei's wasch- en bleeksoda.
en Syrië, in Transjordanië te Amman, in
Syrië te Damascus. Er is aanleiding tot
het vermoeden, dat men hierin den invloed
kan herkennen van de pan-Arabische be
weging, die zich sedert de laatste .paar ja
ren sterk doet gelden en de een-en-ondeel
baarheid van de thans verdeelde Arabische
landen propageert, en waarschuwt: ver-
grooting van den invloed van de Joden in
Palestina beteekent ook gevaar voor Sy
rië en Transjordanië. Opmerkelijk is in
ieder geval, dat de beweging onder de
Arabieren in Transjordanië en Syrië sa
menvalt met pogingen der Joden om in
deze bejde gebieden bodem te verkrijgen.
In Transjordanië totnogtoe zonder, maar
in Syrië mét succes. De Arabieren vinden
hierin natuurlek steun voor hun opvatting,
dat de Joden streven naar uitbreiding van
hun macht over heel Arabië, en maken
daarvan een dankbaar politiek gebruik.
Dat de mandaatregeering onder den in
druk is gekomen van de onlusten, kan
moeilijk worden geloochend. Zij heeft
voorhands twee schepen volgeladen met
Joodsche emigranten den toegang tot Pa
lestina geweigerd. Een verstandige maat
regel van voorzorg, om de Arabische ge
moederen tot bedaren te brengen. Maar
de regeering moet langzamerhand wel tot
het besef komen, dat, ongeacht de vraag
wie van beide partijen, Joden en Arabie
ren, gelijk heeft bij het interpreteeren van
de feiten en verschijnselen, waarover hun
scherpe en vaak verbitterde strijd loopt,
de toestand gelijk hij zich thans heeft ont
wikkeld niet langer kan voortduren. Van
dit besef getuigt naar bet schijnt haar juist
gegeven toezegging aan de Arabieren,
dat zy eindelijk zal overgaan tot de instel
ling van een Wetgevenden Raad in een
vorm, die voldoet aan redelijke verlan
gens der Arabieren. Ook daarover loopt
een hardnekkige strijd tusschen Joden cn
Arabieren, welke overeenstemming tus
schen partijen al meer'dan tien jaren te
genhoudt Maar onder de Arabieren zelf
bevindt zich een aanzienlijke sectie van
extremisten, die van een Wetgevenden
Raad in het geheel niet weten wil, tenzij er
sprake is van een parlement met volkomen
ministerieele bevoegdheid en verantwoor
delijkheid. Op dit punt echter heeft de
hooge commissaris natuurlijk een stellig
voorbehoud gemaakt Hij heeft het noch-
thans opnieuw aan de orde gesteld, klaar
blijkelijk met de bedoeling het thans de
finitief op te lossen, teneinde de ge
vaarlijke spanningen, die de Palestjjnsche
samenleving voortdurend gevaarlijk ver
ontrusten en schokken, in de openbare be
spreking te kanaliseeren.
De Engelschen zijn bekwame bewindvoer
ders, schrijft het „Hbld.", maar of zij hier
zullen slagen, staat, gezien de onverzoen
lijkheid van twee belangen en, vooral, op
vattingen en inzichten, vooralsnog te be-
SPORT
VOETBAL
UIT HET KATHOLIEKE KAMP.
HET HERFSTWEER MET ZUN PLAGEN
IN ACTIE.
Moeilijke wedstrijden voor S. J. C. en
Leiden.
De voetballers hebben Zondag j.L ge
boft met het weer. Wel waren sommige
velden wat zwaar geworden door den
regenval, maar het ging toch best en het
weer was ideaal.
Nu hebben we een week van regen ach
ter den rug en de velden hebben het hard
te verduren gehad. We vreezen dan ook,
indien zon en wind geen hulp verleenen,
dat er wel menige wedstrijd uitgesteld
moet worden.
Dat zou jammer zijn voor de afwerking
van het programma, want we zijn nu op
den goeden weg en de clubs, die niet over
de beste terreinen beschikken, blijven in
'n regenperiode maar al te spoedig achter.
In West I krijgen we 'n interessanten
strijd te zien tusschen HMS en WZ. Zon
dag j.l. boekten de Zaandammers de eer
ste nederlaag, terwijl HMS nog ongeslagen
is. We zijn dan ook geneigd 'n nieuwe zege
voor de Haastrechtenaren te voorspellen.
De thuisclubs in deze afdeeling hebben
zeer waarschijnlijk alle morgen 'n goeden
dag, want steeds komt er 'n lager geplaat
ste club op bezoek. De Meer kan aldus
winnen van EMM, DEM van Fortitudo en
VIC van Wilskracht.
In de 2e klasse A begint er thans ook
verandering in den strijd te komen. De
tot heden behaalde resultaten zijn:
E.M.M. 5 2 3 10—8 7
Amersfoort 5 3 11 17—13 7
S.D.O. 4 3—1 16—7 6
L.V.V. 5 3 2 24—10 fl
Zwaluwen V. 3 11 7—2 5
V.E.P. 5 2 1 2 5—14 5
V.V.Y. H 3 1114—53
M.S.V. 3 1—2 5—7 2
S. Avanti 3 1—2 11—17 2
Olympia 5 1 4 12—21 1
H.M.S. II 3 3 4—11 0
Slechts de reserven van HSM dus heb
ben het nog niet tot een winstpunt kun
nen brengen en we kunnen niet gelooven,
dat het eerste morgen tegen MSV in Mont-
foort zal binnenkomen. Amersfoort heeft
'n kans om aan den kop te komen, nu
EMM niet speelt en van de Zwaluwen wel
gewonnen kan worden. VEP beweegt zich
in den middenmoot der afdeeling. Tegen
Semper Avanti hebben de Woerdenaars
ook 'n kans om de punten te behalen.
In West II heeft SJC 'n moeilijken uit
wedstrijd te spelen tegen Leonidas in Rot-'
terdam. De bewoners van de Maasstad
zijn niet onoverwinlijk, doch de St. Je-
roensclub, hoewel nog ongeslagen, ver
toont toch geen kampioensvorm. De drie
gelijke spelen wijzen daarop, maar daar
naast is het gelijke spel in Delft tegen
DHL toch wel van zooveel beteekenis, dat
we aan 'n goed resultaat van morgen toch
niet behoeven te wanhopen.
FEUILLETON.
VREEMDE KAPERS
OP DE KUST.
Naar het Engelsch bewerkt
door
J. VAN DER SLUYS.
25)
Hij wist, dat een zestal Normandische
booten vaste bezoekers waren, waarvan
de eigenaars bereid waren om de heele
vangst tegen goed Engelsch geld op te
koopen, hoe de koers ook zijn mocht. Het
waren bevallige booten, die laag op het
water lagen met hoog-oploopenden scher
pen boeg en de zeilen, die in vreemde
maar steeds artistieke kleuren geverfd
waren. Hun eigenaardige lijnen waren
een gevolg "xan de omstandigheid, dat zij
een ruim hadden, waarin het zeewater
kon dringen en waarin de levende lading
in haar natuurlijk element verkeerde.
Roy son maakte dikwijls een praatje met
den een of anderen schilderachtigen Nor-
mandiër of Bretagner. Hij ging door een
smal straatje, dat op de haven uitkwam,
toen een vrouw in een deur verscheen en
hem aansprak:
Neem me niet kwalijk, meneer, zei
ze maar is u niet kapitein Royson, die
bij juffrouw Smithers op kamers woont?
Ja, gaf hij ten antwoord.
Ziet u, legde ze uit, een kennis die
daar ginds op de werf woont, vertelde my
dat een verdwaald poesje een paar dagen
geleden bij u is komen aanloopen. Als het
een zwart poesje is met twee witte voor
pootjes,, dan is het van my. Ik ben het al
ruim een week kwijt.
Royson begreep dadelijk, dat agent Ro
berts zyn mond voorbijgepraat had Zoo
als Furneaux het voorgesteld had was de
zwarte kat, die Jim Bender om midder
nacht gevolgd was overreden en gedood
als een .gerechte straf voor haar dwaas
heid.
O antwoordde hij. Ik ben nogal op
dat katje gesteld geraakt. Wilt u het ver-
koopen? Hoeveel moet u er voor heb
ben?
Zoudt u vyf shilling te veel vinden,
meneer?
Neen. Maar ik kan niet voor elke
zwarte kat, die kwijtgeraakt is, geld ge
ven. Kom om half zeven even bij my
langs, en als u de poes herkent, zal ik u
vyf shilling geven. Natuurlijk moet ik om
een kwitantie vragen voor het geval er
nog meer menschen de kat komen op-
eischen.
Öp die wijze werd Georgette dus het
wettelijk eigendom van haar nieuwen mees
ter.
Maar de transactie had een eigenaar
dig naspeL Ze had geen halve minuut in
beslag genomen, maar toch had het Roy
son opgehouden. Toen stond hij een paar
seconden stil om in de beruchte diepte van
Parkmans' Werf te kijken, de woonplaats
van slecht volk en verdwaalde katten. Het
gevolg van een en ander was, dat hij zich
juist naast een Fransche schuit, die aan de
kade gemeerd lag, bevond, toen twee man
nen uit de hut te voorschijn kwamen en
op het dek klommen.
Nu was Royson niet alleen in den oor
log veel met regimenten uit de Fransche
kanaaldepartementen in aanraking geko
men, maar als jongen had hij vaak in de
zomervacantie met zijn ouders fietstoch
ten gemaakt vanaf St. Malo in Normandië
tot Pont Aven in Bretagne. Zyn vader
was architect en zijn moeder kunstenares,
en zij kregen er nooit genoeg van om de
eigenaardige oude kerken in die streek te
bewonderen waar iedere toren, en iedere
spits weer van zijn buurman verschilt en
waar ieder steenen portiek zyn eigen be
koorlijke vormen heeft. Zoodoende had hij
een aardige hoeveelheid Keltische woor
den geleerd en wanneer zij langs allerlei
omwegen op hun zwerftochten Finisterre
bereikten, dan kon hij van iedere vrouw
zeggen uit welk district zy kwam naar het
model van haar coiffe, de wit linnen kraag
en hoofdtooi, die door bijna iedere boeren
vrouw en meisje in Bretagne wordt ge
dragen.
Hy was dan ook goed bekend met de bij
zondere gelaatstypen van West-Frankrijk
en hij zag op het eerste gezicht, dat deze
twee Fransche visschers uit Bretagne noch
uit Normandië kwamen. Hij geloofde zelfs,
dat het geen Franschen waren en begon
er weldra aan te twijfelen of het wel vis
schers waren. Zy waren gekleed in ouder-
wetsche blauwe truien en hadden kleine
petten op.
Zy droegen wijde broeken van grof geel
linnen, met vierkante stukken bruin zeil-
roek versterkt, en hun grof gebreide sok
ken en hun klompen waren, zooals zy ge
woonlijk gedragen werden. Maar ze hiel
den hun handen niet als zeelui en ze had
den ook niet de echte „zeebeenen".
Enkele van die bijzonderheden vielen
hem onmiddellijk op. Andere zag hy pas,
nadat hy omgekeerd was en de twee het
dorp in volgde. Maar hij nam ook hun boot
eens flink op. Zy was licht-groen geschil
derd met een breede zwarte strook langs
het boord, en er was een driehoekige lap
op het groote zeil gezet. Ook prentte hy
haar naam, Jeanne, de haven, waar zij
thuisbehoorde en haar nummer in het ge
heugen. Hij dacht natuurlijk aan deze
dingen met het oog op de rol, die een
vreemd vaartuig in de Homestead-tragedie
gespeeld had. Het was wel zeer onwaar
schijnlijk, dat dezelfde troep bandieten zoo
spoedig reeds zou durven terugkomen,
maar Furneaux had iets gezegd over de
minachting, waarmede zekere buitenland
sche schurken de traagheid van de Engel
sche bureaucratie beschouwden en het
was, op zijn minst gezegd vreemd, dat een
paar vermomde personen zich juist op dat
tijdstip in het dorp vertoonden.
Hij trachtte nu hun gezicht goed te kun
nen opnemen en hiertoe kreeg hij de gele
genheid, toen zy een kleerenzaak binnen
gingen, waar zooals later bleek één van
hen, gebroken Engelsch sprak, wat vrou-
wenkleeren kocht, terwijl hy verklaarde,
dat zyn vrouw en zijn zusters er bij koud
weer erg blij mee zouden zijn.
De dorpsstraat was nog altijd vol met
menschen, die ergens een eetgelegenheid
zochten of op wagens wachtten, die hen
naar de begrafenis hadden gebracht, zoo
dat Royson de gelegenheid had om de ge
zichten en uiterlijke bijzonderheden van
de twee vreemdelingen op te nemen, zon
den hun aandacht te trekken. Hij was er
dan ook zeker van, dat hy beiden binnen
een betrekkelijk korten tijd steeds weer
zou herkennen, onverschillig wat voor cos-
tuums ze zouden aan hebben.
Voor het winkeltje,, waar hy zyn cou
ranten kocht, waren eenige planken aan
gebracht, waarop de inhoudsopgaven van
verschillende couranten van dien dag ver
meld stonden. Zij bevatten alle met dikke
letters mededeelingen over „The Home-
stead"-moorden, en de twee Franschen
hielden stil, blijkbaar vol belangstelling
voor de aangeplakte berichten. Een be
paald blad kondigde een artikel aan onder
't hoofd: „Enkele aanwijzingen door
een criminalist". De één stootte den ander
aan, ging den winkel binnen en kwam er
weer uit met 'n exemplaar van dat blad
Toen slenterden zy weer terug in de rich
ting van de haven.
Royson haastte zich naar het postkan
toor, vanwaar hij Hobbs in Woolcraft kon
opbellen. De autoriteiten hadden n.l., nadat
er vele jaren in het graafschap voor ge
ijverd was, een hoofdlijn naar het dorp
aangelegd.
Hy oordeelde het verstandiger om zich
niet rechtstreeks met brigadier Jackson in
verbinding te stellen, aangezien alleen de
inspecteur de bevoegdheid had om de maat
regelen te nemen, die hy gewenscht
achtte.
Het is betreurenswaardig, maar waar,
dat juffrouw Smithers, toen zij een opge
vouwen velletje schrijfpapier, geadres
seerd aan kapitein Royson Spoed, on
der de deur gestoken vond dit zonder eeni-
gen schroom opende en het las. In een ar
tistiek, maar leesbaar handschrift noodig-
de juffrouw Shiela Macdonald den ge
adresseerde uit om dien avond huiselijk
bij den baron en haar te komen eten.
Ha, ha.! lachte juffrouw Smithers.
Vooruit jullie tweeën, dit tegen Jack
en Georgette, daar zullen wat lekkere
stukken vleesch voor jullie op over
schieten en morgen krijgen jullie wat
fyns, want Bob komt thuis.
(Wordt vervolgd).
