WOENSDAG 4 OCTOBER 1933 DE LE1DSCHE COURANT TWEEDE BLAD PAG. 6 De olieman heeft een Fordje opgedaan. En Louis Davids kon betoogen wat hij wilde, dat er zoo weinig tijd was, hij kwam er niet zonder een toegift af. Het slotnummer gaven de Harmony Kings, de negerzangers, die met hun prach tige samenzangen zeer veel succes hadden en het goede programma aldus op een keu rige wijze besloten. HET VUURWERK. Wanneer de voorstellingen in Schouw burg, Gehoorzaal en Bioscopen ten einde zijn, begint de laatste groote trek van de ontelbare menschenmenigte te 11 uur naar het Schutersland, waar 't luisterrijk vuur werk een aanvang nam, vervaardigd in de Kon. Ned. Vuurwerkfabriek der firma A. J. Kat voorheen Loeff te Leiden. Aan de samenstelling van dit vuurwerk- programma was weer de grootste zorg be steed. Opmerkelijk is het daarbij altijd, dat nog steeds nieuwe vondsten, in den vorm van licht- en knaleffecten worden gedaan. VOORSPEL EN NASPEL. EEN HULDE AAN C Ik moet eerlijk zeggen, dat ik tegen 3 October altijd een beetje opzie. Dat komt waarschijnlijk, omdat ik geen Leidsch bloed door mijn aderen voel bruisen. Ilc heb nu al acht jaar lang Leidsche kaas gegeten en onder Leidsche wollen dekens geslapen, maar het feu sacré, dat je op 3 October moet bezielen, het Leidsche bloed wil maar niet komen. Ik zal het nu maar eens met Leidsche bloedworst moeten pro- beeren. Maar het zit waarschijnlijk ook hierin, dat ik dan weer opnieuw 'n „prettig" ver haal daarover zal moeten schrijven voor de krant, opdat onze dierbare lezers op 4 October nog wat kunnen likkebaarden en nafuiven bij een 3 October-vuur, dat bijna is uitgebrand. Zoo iets valt niet mee. Want eerlijk ge zegd, is het ieder jaar zoo'n beetje hetzelf de en dat vinden alle Leidenaars goed, dat slikken ze allemaal, dat is historisch ge groeid en dat moet zoo blijven. Maar van mij verlangen ze ieder jaar wat anders en zoo niet dan heb ik het overgeschreven van drie jaar geleden. Ik moet me er eigenlijk instorten, maar inplaats daarvan laat ik het maar op me afkomen, 't Is onafwendbaar en komen gaat het. Taptoe. Den avond te voren is ook al 3 October Dan beginnen de menschen al anders te kijken. Vroolijker, zonniger, zorgeloozer. Dikke drommen persen zich door breede en smalle straten. Ze wachten op iets, dat ze ondanks de malaise voor geen geld van de wereld zouden willen missen, al hebben ze het vanaf hun wieg reeds ieder jaar aanschouwd. Totdat de muziek schettert. Dan is het net of er iets in me losspringt. De massa deint naar de kant van de straat en ik ris keer een halsspierverrekking om te zien wat ik verleden jaar en eerverleden jaar enz. ook al gezien heb. De 3-Octoberkoorts krijgt me te pakken. Het preludium van het feest is in handen of beter in monden van de koloniale reser ve uit Nijmegen. lederen keer, als ik die platte kepi's over de schouders van mijn medeluisteraars door de straten zie wip pen, besluipt mij de geheimnisvolle vraag, waarvoor die menschen eigenlijk dienen. Dit is natuurlijk de ergste militaire onkun de, maar ik vind, dat die menschen in onze koloniën behoorden te ritten. Of zijn ze al leen maar reserve, altijd maar reserve, die in reserve worden gehouden om het Leid sche 3-Octoberfeest een Oostersch tintje te geven? Achter hen komen zoowat alle Lei denaars met daverende stappen. Ik heb nooit geweten, dat er in Leiden zooveel vereenigingen zijn, compleet iedere Leide- naar moet vereenigd zijn. De sporters spor ten over den weg in sportcostuum en een hooge stem uit de rijen der toeschouwers gilt: Jantje!!! als kleine Jan parmantig in die groote stoet voorbij komt stappen. Hij neemt stappen als de reus met de ze ven-mijlslaarzen om de groote menschen maar te kunnen bijhouden. Alle muziek corpsen zijn op de been en de tambour- maitres, zooals de wit-bepluimde van T. en D., maken gebaren, die koninklijker zijn dan die van een alleenheerscher. Je krijgt zoo het gevoel, dat de blazers wel naar huis kunnen gaan, omdat de zwaaiende tambour-maitres het wel alleen afkunnen. De padvinders stampen met hun stokken en ook de zeeverkenners drijven mee. De stoet is zóó lang, dat ik eigenlijk ver baasd ben, dat er nog kijkers zijn. Daar komen de Leidsche studenten in hun prachtige uniformen en met de wit- wapperende vederbossen. De commandant heeft zeer veel belangstelling. Hij meet on geveer 3 meter, zuinig geschat. Hij moet kinderpasjes nemen om in de maat te blijven en ernstig kijkt hij neer op het gekrioel daar ergens aan zijn voeten. Een sportief meisje, dat dapper meest apt geeft een knipoog aan haar 3-October- vrijer aan den kant. Het is een veelbetee- kenende knipoog, een knipoog vol ver wachtingen. Door ik-weet-niet-hoeveel straten trekt de stoet naar het van der Werffpark en overal waar de staart van de stoet tenslot te voorbijgaat, sluit de Leidsche jeugd zich hossend aan met het schoone lied: Er is geen club in Leiden Er worden kransen gelegd en het is een oogenblik stil als de Koloniale Reserve de taptoe blaast. Het 3 Octoberfeest is begonnen. De harten verlangen naar morgen In de vroegte. Morgen komt snel, want het feest begint al om 7 uur. Een onmogelijke tijd, soit, maar men Eén uitvinding echter zou nog meer waarde hebben: rookloos vuurwerk, want ook nu bedierf de wind, die schuin over het veld stond veel van het overigens zeer kunstige vuurwerk. Het bestond uit 12 afdeelingen, alle ingeluid door een of ander grooter stuk De groote slotdecoratie stelde voor de woorden Oranje boven met portret van H. M. de Koningin en Prins Willem van Oran je in zilver-diamantvuur. Onder de portretten verscheen een groote brilliant cascade met duizenden sterren en stralen, geflankeerd door dubbele plantons mozaikvuur, waarin gekleurde zonnen draaiden, voorts geflankeerd door conira- batterijen van Romeinsche kaarsen, welke een menigte gekleurde lichtkogels over het geheel heenwierpen. Het werd besloten met en bombardement en sterrenregens, opstij gen van een groot bouquet vuurpijlen, wel ke gekleurde lichtkogelbouquetten over het geheel heenwierpen. Dat was het einde, maar het duurde lang aleer de rust geheel was weergekeerd. E SPANJAARDEN. HUTSPOT. moet den tijd benutten. Een dag is gauw om. Maar 7 uur? Hoe zullen zeventig dui zend Leidenaars dat volhouden? Heel een voudig. Ze beginnen 's morgens dood-ern- stig. Met muziek vanaf het balcon der Stadsgehoorzaal en koraal muziek in het van der Werffpark. Het is wel niet de bedoeling om ernstig te zijn, maar ze mo gen doodeenvoudig niets missen. En daar om luisteren ze naar het Wilhelmus, Psalm 38 en „Wilt heden nu treden". Dat hoort er nu eenmaal by. Langzaam komen de hooge hoeden los. Dat zijn de heeren van de comité's, die het gezellig vinden alles te mogen bedisselen en die het gelukkige gevoel moeten heb ben de feestvreugde in de Leidenaars ie hebben ingestort. Ze gaan haring-en witte brood uitdeelen en de weduwe schenkt weer koffie en tabak. Voor deze uitdeeling moet eerst de Kat- wijksche visschersvloot zijn uitgevaren, aangezien er negen en twintig honderd vijftig haringlustigen zijn. Ik heb zoo'n idee, dat ze beter 's nachts om 2 uur na 3 October haring zouden kun nen uitdeelen. Een voor een treden ze aan, beladen met de meest uitsoortige voorwer pen, die echter alle in mindere of meerde re maten de eigenschap hebben iets te kunnen bergen. De meesten zijn oude moe dertjes, die zoo echt dankbaar: „Dankie wel, hoor meneer!" kunnen zeggen en met een gevulde emmer of lampetkan weer naar huis sukkelen. Er is al muziek ook. De mannen, die an ders op dit uur aanvangen darmen te vul len met gemalen varkens of bussies met groenten, blazen nu de frissche morgen lucht door hun koperen en nikkelen instru menten. Ze blazen of van het eerste optreden heel den dag afhangt en of ze verder den hee- len dag niet meer zullen behoeven te bla zen. Maar 3 October eischt alles overvloe dig. Ook muziek. De fontein op de Vischmarkt spuit. Een kinderlijke attractie voor 3 October-vier- ders. Optocht. Er is een optocht. Een groote historische, allegorische optocht. Om twaalf uur zijn de praalwagens al naar de Burggravenlaan gereden, die ijverige agenten al met een touw hebben afgezet. De kleedkamer is het Invalidenhuis. Daar gaan eerzame Leidenaars naar binnen, die er weer uitkomen als graven, pages, sol deniers, bisschoppen en ridders. Slanke gravinnen, gedrapeerd met sierlijke gewa den betreden den slottuin van het militai re Invalidenhuis. Lodewijk, graaf van Loon, laat zich staande op het bordes, de oneerbiedige hul de der massa, die voor het hek is samen gestroomd, niet ontgaan. Gravin Ada van Holland encanailleert zich met een watergeus en sleept haar ge waad langs de gras-omzoomde paden. Een vendel soldeniers ligt in het gras. Magere spillebeenen steken in roode, blauwe en gele tricots, speren en achterla ders voltooien de illusie van den terugge treden tijd. De tijd van den Prins van Oranje zal door Leiden's straten gaan. De gezichtên zijn geverfd hoog-rood en vuil-geel met hier en daar een tikje zwart. Onmogelijke snorren kriebelen in de neus gaten en de schedel broeit in een dikke pruik. De lijven voelen zich vreemd in vreemdsoortige pakjes en de in glimmend blik verpakte kurassiers voelen niets meer. Ze voelen zich geheel kuras. Hard en niet te beschadigen. Zal je een hoop jeuk krijge, vader, ken je niet krabbele, wenscht hem een har telijke Leidenaar. De kurassier hoort niets. Een rijzige edelvrouw, met een blos op de wangen, drapeert haar koningsmantel tot over het achterdeel van haar paard. Zij kent de waarde van een goed décor. Met veel muziek trekt de optocht uit, op paarden en in koetsen. De soldeniers en watergeuzen loopen. Prins Willem trekt uit met zijn lijfwacht. Het staat waarachtig best, al geef ik geen cent meer voor het leven van den Prins, nu ik deze lijfwacht gezien had. Overal staan lachende menschen. Men schen, die zoeken te herkennen onder deze pronkstukken van graven en edelen, waar in man en ega is vermomd. En Wouter van Egmond kon niet zóó in zijn rol zijn of vanaf zijn wankele zitplaats zendt hy een groet naar moeder de vrouw, die door zijn scherpspdedend oog in de menigte is ont dekt. Maar het succes van den optocht ligt in hun handen en zij gedragen zich ernaar, zoo goed zij kunnen. Soms lukt het werkelijk. lllCaSSJI> °P ^m' JR W MleÉni KANTOREN Tffi J ALPHEN ad. RjN/- Stationsstraat 34-36 BODEGRAVEN, ^<&ren Dinsdag 1012 uur, v* Hotel „van Haatten" LEIDEN, iederen Vrijdag 10—12 uur, Hotel „titlleveu" Hutspot Iedere ras-echte Leidenaar eet op 3 Octo ber hutspot met klapstuk. Of hij in Leiden woont of in Lutjebroek of in de tropen in de rimboe, al zou hij de worteltjes zelf moeten teelen, hutspot zal er zijn. Men zou zoo denken, dat dit ook mogelijk moet zijn. Want peen, aardappelen en uien zijn er genoeg. Maar ik vraag me af, waar al die klapstuk vandaan komt. Ter gelegenheid van 3 October zijn de koeien blijkbaar heelemaal uit klapstuk samengesteld. Dat zijn geen melkkoeien, maar klapstukkoeien. Als goed Leidenaar moet je van hutspot met klapstuk houden. Ik heb zoo'n idee, dat je er meer van be hoort te eten dan je verdragen kunt. Alle maal ter eere van onze voorvaderen. Onge veer juist zoo als bij een begrafenismaal tijd in sommige families nog heerschend gebruik is. Maar hutspot met klapstuk is géén begrafenismaal. Dat is een feestmaal. Dat is het diner, dat de vluchtende Spanjaarden voor ons gekookt hebben. Toch aardig van die lui om eerst huts pot te koken en dan te vluchten en niet andersom en ik aarzel niet een kleine hul de aan de Spanjaarden in te lasschen. Maar ik kan me dan ook indenken, dat ze in Spanje dan ook geen hutspot meer kunnen zien. Een vroolijke avond. Terwijl de muziek in alle mogelijke ver takkingen door de straten rolt en de vreemdste geluiden de massa streelen, be gint het avondfeest. In de Stadsgehoorzaal spreekt en kweelt Louis Davids van: En een poes, die juist op stap is in het land'lijk paradijs, Rijdt ze tot een Perzisch kleedje: Mamma heeft een rijbewijs; terwijl Suzie Klein in haar serenade aan Maurice kweelt: Ach mijn Maurice, Jij bent de mooiste man van Lutjebroek tot Nice. Er is een prestidigitateur, en er zijn nog andere zangers. En er zijn drie gerokte negerzangers, die toen ze als kinderen speelden in hun kraal nooit hebben ge droomd, dat zij nog eens betrokken zou den worden in een strijd tusschen Spanje en de Nederlanden. Ik kan er niets aan doen, maar voor ne gers heb ik een goed plaatsje in mijn hart, omdat ze zoo kinderlijk zijn. En vooral deze virtuosen in het voortbrengen van wellui dende klanken heb ik hartelijk toegejuicht. Als ik daarna naar het vuurwerk ga, hoor ik nog juichen: De olieman heeft een Fordje opgedaan. Daar rijdt hij mee als een vorst door de Jordaan, Maar 's avonds om tien uur is het uit met de pret, Want dan stopt zijn vrouw de slinger onder bed, Tuf, tuf, tuf!!! Met vuurwerk en' gejuich wordt de avond ouder, maar dezen dag valt de avond niet. Nu ziet de stad er uit als een woonhuis na een verhuizing. En wij eten vandaag een kliekje van hutspot met klapstuk. F. S. UIT DE OMGEVING NOOTDORP. Sluitingsuur café's. Door beëindiging van den zomertijd in den nacht van 7 op 8 October a.s. wordt het sluitingsuur weder gesteld op 10 uur. Door den burgemeester is aan de caféhouders toestemming ver leend om de verlofs- en vergunningslokali teiten des Zaterdags, des Zondags en op feestdagen tot des namiddags 11 uur ge opend te houden. OEGSTGEEST. Aanrijding. Op den Rijksstraatweg nabij „De Slaag" werd de 55-jarige wiel rijder W. H. alhier, bij het oversteken van den rijweg aangereden door een van de richting Den Haag komende auto, bestuurd door P. E. te Beverwijk. De heer H. werd in den grasbermgeworpen en bleef met inwendige kneuzingen liggen. Na door dr. Hugenholtz alhier ter plaatse te zijn on derzocht is hij met de passeerende zieken auto van de „Anna-Kliniek" naar zijn wo ning vervoerd. Den bestuurder treft geen schuld. Aanranding. Mej. J. M. uit Leiden deed by de politie aangifte, dat zij op den Rijksstraatweg door een haar onbekend persoon is aangerand. Zij is door dien per soon, terwijl zij op haar rijwiel reed, ge stompt. Toen eenige automobilisten nader den, sloeg hij op de vlucht. Zijn signale ment is goed bekend. RIJNSBURG. Bloemenhandel. Alhoewel over een overvloed van zonneschijn niet te roemen valt, blijft de aanvoer van diverse bloem soorten nog zeer groot en zoolang we niet krijgen een van de gebruikelijke najaars stormpjes, zal dit nog wel wat voortduren. De prijzen blijven maar matig en ook over de uitkomsten valt niet te pochen. Betaald werd voor Gladiolussen van 0.25 tot 0.80; Dahlia's 0.400.75; Pompon- Dahlia's 0.15ƒ0.25; Zinnia's 0.35 0.65; Asters 0.10ƒ0.22; Anjers 0.25 0.55; Herfstasters 3.005.00; Puiling 4.505.20; Helianthus 0.200.40; Tritoma's 1.902.40; Grysanthen 0.06 0.11; Rayonanten 4.506.50. RIJNZATERWOUDE De brandweer. B. en W. dezer ge meente hebben de brandweer geheel ge reorganiseerd. Dit was noodig in verband met de overeenkomst inzake hulpverlee ning bij brand door de gemeente Leimui- den. De brandmeesters de heeren W. Touw, P. Mokkenstorm, Chr. Overdevest en H. L. Heemskerk werden eervol ontslagen. Opnieuw werden met de leiding van het eventueel blusschingswerk belast de hee ren J. van Luiing en Chr. Overdevest. Tot hooipeilers werden benoemd de hee ren H. L. Heemskerk en G. Eikelenboom. In bloei. In den tuin van mej. Z. al hier staat een appelboom voor de tweede maal in bloei. Iepziekte. Vanwege het staatsboschbe- heer werd geconstateerd, dat een dertig tal iepen in deze gemeente leed aan de iepziekte, te Rijnzaterwoude leden acht boomen aan deze ziekte. Botsing tusschen auto en groentenkar. Zaterdagavond had alhier een aanrijding plaats tusschen een luxe-auto bestuurd door den heer G. van St. en een groenten- kar bespannen met een hit van J. L. de Wagenaar, alhier. De aanrijding was ver moedelijk de oorzaak dat de autobestuurder moest dooven voor een tegemoet komende wielrijder en daarachter een auto, zoodat van St. op een gegeven moment weinig zien kon. Daar de Wagenaar geen licht voerde op zijn voertuig, merkte van St. hem niet zoo gauw op. Hoewel de aanrij ding nog al raak was liep deze met ma- terieele schade van beide zijden af. De auto van v. St. was flink beschadigd, ter wijl de groentenkar ook deerlijk geha vend was. O.a. de geheele zijkant was ge kraakt en één der boomen was stuk. Een zoontje van de Wagenaar dat achter op de groentenkar zat, viel van de wagen vlak naast de auto, doch bekwam gelukkig geen letsel. Door het krachtige remmen van den autobestuurder is dit ongeval betrekkelijk goed afgeloopen. WASSENAAR. Hanze. Onder .voorzitterschap van den heer J. S. M. Wubben vergaderde Maandagavond in het R.-K. Verenigings gebouw de afd. Wassenaar va» bovenge noemde organisatie. Na een welkomstwoord werden de notu len gelezen en onveranderd vastgesteld. Het aantal leden was met 2 nieuwe le den toegenomen, die als zoodanig werden geinstalleerd. treden van de kinderspeeltuin in Oostdorp alsmede als lid van de muziekvereniging „Excelsior" en van de Vereeniging Con cours Hippique. Diverse ingekomen missives van het hoofdbestuur werden ter kennis der ver gadering gebracht. Voorts werd besloten om de viering van het derde lustrum te doen samenvallen met de jaarvergadering. Uit de mededeelingen stippen wij aan, dat op 16 October de Handelsavondschool begint, welke school spr. ook aanbeveelt in de belangsteling der Hanzeleden voor hun kinderen. Met dankaarheid werd ge wag gemaakt van ontvangen gegevens van het gemeentebestuur middels de met zoo veel resultaat gehouden enquête. Tot afgevaardigde naar de vergadering der Centrale Raad werd benoemd de heer W. J. Hoogeveen en tot diens plaatsver vanger de heer A. J. Verkleij. De beschrijvingsbrief van den Centralen Raad lokte geen discussie uit, doch de voor stellen der afdeelingen waren nog niet ontvangen. Over die late toezending elders zijn ze wel behandeld zal gere clameerd worden. Een geanimeerde rondvraag, waarin veel leerzaams viel te beluisteren, vormde het slot van de zeer goed geslaagde en vrij goed bezochte bijeenkomst. Causerie Caty Verbeek. Er zijn, jam mer genoeg van die landen waar de doorsnee Nederlander weinig of niets van af weet. Onder die categorie rangschikken we niet alleen Alaska of de Fidji-eilanden maar ook streken die op minder dan 24 uur sporen van onze grenzen liggen. Dit is ons weer een keer te meer ge bleken, toen wij j.l. Vrijdag 29 September in de Kleuterschool een lezing van Mej. Caty Verbeek over Tsjecho-Slowakije heb ben bijgewoond. Op haar eigen vlotte en onderhoudende wijze heeft spr. daar een caiiserie gehouden over de ervaringen als Nederlandsch jour naliste opgedaan op een reis door deze jonge Midden-Europeesche republiek. Wij hoorden van steden en dorpen, van het vele schoons dat zij te zien geven, de vele kunstschatten die zij herbergen en de oude legenden waaraan zij zoo rijk zijn. Wij hoorden van het volk in zijn hetero gene samenstelling, Tsjechen, Slovaken, Hongaren en Duitschers, met zijn bonte kleederdrachten en typische gewoonten. Spreeksters interessante, soms grappige persoonlijke belevenissen en een collec tie voortreffelijke lantarenplaatjes maak ten mede het geheel tot een kostelijk reis verhaal. Mej. Verbeek heeft de juiste toon weten te vinden om haar auditorium te boeien: de stralend aandachtige oogen en het har telijk applaus bewezen dit. Voor de Graal ongetwijfeld een mooie en leerzame avond, voor de spreekster een succes. ZOETERMEER Gemeenteraad. De Raad dezer ge meente vergadert op Donderdag 5 October a.s., des avonds half acht, ten raadhuize. De agenda luidt: 1. Mededeelingen, 2. Voorloopige vaststelling gemeenterekening dienst 1932. 3. Vaststelling gemeentebe- grooting dienst 1934, waarbij te behande len: a. Brief bestuur Zoetermeersche- of Nieuwdrooggemaakte Polder, inzake over neming ondehond door de gemeente van den Broekweg; b, Beslissing inzake het schoonhouden van de Voorwegwatering, enz. 4. Verzoek yerklieden (Voorweg) vergoeding beschadigde kleeding. 5. On bewoonbaarverklaring woningen wijk A. nos. 72 en 74, 6. Aaankoop grond door de R.K. Bouwvereeniging „De Goede Wo ning". 7. Uitvoering Steunregeling. 8. Wij- TER AAR. VERGADERING CENTRALE VEILING. De Directeur neemt ontslag. De Coöp. Centr. Tuinbouwveilingsver. „Ter Aar Omstreken" G.A. kwam in ledenvergadering bijeen. De voorzitter, C. W. v. d. Hoorn, opent te acht uur de bijeenkomst, roept allen een woord van welkom toe, bizonder het Commissie-lid C. v. d. Bosch, het Bestuur van de Boerenhand „Ter-Aar" en de leden. Spr. releveert eerst de slechte uitkom sten van dit jaar. Dachten wij, dat het vorig jaar al slecht te noemen was, dit jaar is er nog weer ruim 70.000 gulden min der verveild. Het bestuur moet gaan be zuinigen, hoe zwaar het ook valt, maar het heeft alleen 't belang van de vereeni ging op het oog. De voorzitter, deelt mede, dat de Directeur ontslag heeft gekregen, hoofdreden was bezuiniging. De secretaris Alb. v. Straaten leest de notulen, welke zonder op- of aanmerkin gen worden goedgekeurd. Bij de Ingekomen Stukken vermeldt de voorzitter, dat er al enkele aanvragen zijn binnengekomen voor Pronkboonen. Dan brengt de voorzitter het groote kar dinale punt in behandeling „Bestuursvoor stel opheffing Directeurs-stelsel". De heer C. de Bruijn vraagt naar de motieven, welke het Bestuur geleid hebben tot het ontslag van den Directeur? De voorzitter zegt, dat het in hoofdzaak gebaseerd is op bezuiniging. De heer P. Hoogervorst acht dit nog een zeer ingewikkeld punt. Wanneer wij de leiding opdragen aan den voorzitter om te vens op te treden als Veilingleider, moe ten wij dan een nieuwe verkiezing houden van een voorzitter? De heer G. v. Eijk kan zich volkomen vereenigen met het Bestuursvoorstel om te gaan bezuinigen. De heer A. C. Hooger vorst wil wel bezuinigen, maar kant zich tegen het voorstel om het Directeurs-stel sel op te heffen. Iemand, die de zaken leidt zoowel zakelijk als op het gebied van de administratie, heeft bij hem de voorkeur. Een kalme en gemoedelijke bespreking met het Bestuur en een Directeur juicht spr. toe. De heer J. Egberts onderstreept dit gesprokene. De huidige Directeur vervult een aparte rol tijdens het veilen. Waarom moet die nu ontslagen worden. Andere leden dachten dat nu het per soonlijk veilen wel op den achtergrond zou gedrukt worden, laakten zelfs de regeling van verschenen zomer toen de bloc-schui- ten tusschen het persoonlijk gedeelte door geveild werden. De voorzitter zegt dat dit een verzoek was van eenige tuinders, doch wanneer de leden zich uitspreken voor persoonlijk veilen, legt spr. zich er gewoon, bij neer. Na discussie wordt het Bestuurs voorstel in stemming gebracht en verwor pen met 71 stemmen voor en 156 tegen. Bij de rondvraag vroeg H. Egberts, waar om voor 't Grof veel minder uitbetaald is dan 't per „klok" opbracht. Die bewuste dag werd het „Grof" grootendeels afgekeurd, daar het niet goed was voor den export. De heer A. C. Hoogervorst wilde een ar- britage-commissie benoemen bij geschillen ontstaan bij „keur" van producten, trach ten de minimum-prijzen hooger te stellen, en wilde ook de „stook-tomaten" vrijge steld zien om hier te veilen. Het Bestuur zal dit bespreken. Wat het laatste betreft zal het er geen bezwaar tegen hebben wan- naar de „stooktomaten" elders geveild worden, daar het kwantum nog te gering is voor deze veiling. De heer M. Lek vraagt waarom het Be stuur van de Boerenleenbank aanwezig is. Pure belangstelling. Zou het niet kunnen trachten om de rente wat lager te stellen; dit beteekent voor tuinders heel wat lichter werken. Verder vindt spr. het vreemd dat op deze vergadering niet alleen tuinders, doch ook andere personen aanwezig zijn. De heer J. Egberts zou gaarne de mini mum-prijzen uitgekeerd zien en voorts aandringen bij de organisaties om spoe dige steunmaatregelen. De heer Markman kan mededeelen dat binnen korten tijd een andere regeling zal komen, die reeds elders goed werkt. De heer Post deelt mede, dat hij de ver eeniging gaat verlaten. Mocht ik fouten gemaakt hebben, waarom heeft het Be stuur er dan niet eerder op gewezen, doch dan ook zouden vele dingen te weerleg gen zijn geweest. Het bestuur had mij nog een andere functie toebedacht, doch hier heb ik vanaf gezien, gezien de verstand houding onderling. De heer A. Uijttewaal vraagt naar de regeling van het veilen, persoonlijk of en bloc? De voorzitter zegt dat de leden hierover zelf kunnen beslissen. Na eenige discussies gaat de voorzitter over tot sluiting. Dringt er op aan toch vooral in deze moeilijke tijden schouder aan schouder te staan. Wanneer wij altijd de eenheid bewaard hadden, zouden wij nu misschien nog eenige reserve gehad hebben. Het bestuur werkt voor Uw be lang. Hierna volgt sluiting.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1933 | | pagina 6