t Geeft ook een gerust gevoel:
U onverwacht visite,
zit U met vuile boel.
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1933
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
ATA schuurt en reinigt alles!
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND j
ACHT DAGEN ZWIJGEN VAN V. D. LUBBE. EEN KAR AKTE-
RISTIEK VAN MARINUS. SIMULEERT HIJ OF IS HIJ LICHTE
LIJK ZWAKZINNIG? HET RIJKSGERECHT TE LEIPZIG IS
OBJECTIEF. DE ZWIJGEN DE VOLKENBOND EN DE DAPPERE
KLEINE DOLLFUSS.
De zielige zwijger. Acht dagen
lang zit Marinus v. d. Lubbe nu reeds in
de beklaagdenbank van het Reichsgericht
te Leipzig en nog altijd hangt z'n hoof op
x'n borst en zwijgt hij hardnekkig. De pre
sident kan doen en zeggen wat hij wil, hij
kan hem gemoedelijk toespreken, hij kan
dreigen, v. d. Lubbe zwijgt. Mr. Stomps
kan hem in 't Hollandsch toespreken
men zou denken, wat een gretig aangegre
pen gelegenheid voor een Hollander, die
in geen maanden meer een Hollander heeft
kunnen spreken, om weer eens los te ko
men maar hij reageert er niet op en
xwijgt. Een Hollandsche journalist krijgt
gelegenheid om te trachten z'n vertrouwen
te winnen, maar hij sluit zich op in vijan
dig zwijgen.
Waarom doet hij dat?
Van der Lubbe was aanvankelijk bij het
verhoor voor den rechter van instructie
tamelijk spraakzaam. Hij voelde zich toen
nog de held, die de „daad" had aangedurfd.
Die glorie is echter verdwenen; in maan
denlang voorarrest is hem duidelijk gewor
den dat hij alles behalve bereikt heeft wat
hij bereiken wilde en de fut van den held
is verdwenen. Hij hult zich in zwijgen en
vindt al dat uitpluizen van wat hij gezegd
heeft en gedaan vóór den brand vrij be
lachelijk.
Als de voorafgaande drie brandstichtin
gen worden besproken, geeft hij toe, dat
hij het gedaan heeft, maar veel wist hij
zich daaromtrent niet meer te herinneren.
Wat kan het hem nog schelen? Pas als de
Rijksdagbrand zelf op het einde van de zit
ting van Vrijdag ter sprake komt, toont hij
wat meer bereidwilligheid tot antwoorden,
zoodat men zich afvraagt, of hij volgende
week Woensdag, als de zittingen na een
pauze van enkele dagen weer hervat zul
len worden, wat meer zal vertellen an zoo
doende de verflauwende belangstelling
zal doen herleven.
Over de psychische afwijkingen van v.
d. Lubbe schreef dezer dagen prof. dr. Bol
ton te den Haag eenige beschouwingen in
de „N. R. C." Hij kwam daarbij tot de vol
gende conclusies:
Van der Lubbe is een pathologische fan
tast die steeds met de meest onzinnige
plannen heeft rond geloopen en zijn cri-
tisch inzicht is tot een minimum geredu
ceerd. Hij beschikt over een groote eer
zucht en beschouwt zichzelf klaarblijkelijk
als de martelaar, die zich opgeofferd heeft
voor de vrijheid des volks.
Hij is een warhoofd, ongedisciplineerd en
heeft de neigingen van een querulant, die
al zeer spoedig ruzie krijgt met zijn partij
genoot en. Vermoedelijk is v. d. Lubbe in
meerdere of mindere mate zwakzinnig.
Prof. Bolten gelooft dan ook niet, dat v. d.
Lubbe simuleert, vooral omdat het haast
ondoenlijk is zoo'n houding gedurende een
dergelijken tijd consequent vol te houden.
Mr. Stomps, de mislukte verdediger van
v. d. Lubbe, komt tot een geheel andere
conclusie. Hij meent, dat v. d. Lubbe „slu
wer is dan de heele rest" en een bepaald
systeem volgt, dat hij (mr. Stomps) even
wel niet doorziet en dat hij dus raadsel
achtig vindt.
Geen sensatie. Dank zy de hou
ding van den hoofdbeklaagde is het geheele
proces te Leipzig een vrij vervelende ver- I
tooning geworden. Misschien komt de lang
verwachte sensatie nog, maar veel kans is
er niet op.
De heimelijk gekoesterde wensch, dat er
iets los zou komen van een geheimzinnig j
verband tusschen den Rijksdagbrand en de
huidige Nazi-regeering, wordt niet ver- j
vuld. Tot nu toe is er volstrekt geen reden
om eenige waarde te blijven hechten aan
het praatje, dat Göring de eigenlijke schul
dige zou zijn. Ook de met zooveel ophef
uitgesproken vrees, dat de rechters te Leip
zig het proces niet objectief zouden voe
ren (reden waarom men meende van te
voren reeds een soort contra-proces te Lon
den te moeten ensceneeren!) wordt niet be
waarheid.
Mr. Stomps verklaarde in een interview
aan het soc. democratisch „Volksblad" over
het proces o.m. het volgende:
„Wat een proces! Objectief, mijnheer,
volkomen objectief! U kijkt verwonderd!
Maar ik verzeker het u, volkomen objec
tiefomdat-ze-het-moeten-zijn.Ze
kunnen daar in Leipzig niet anders. U zit
nog altijd in dwangvoorstellingen en met
u vrijwel de heele buitenlandsche pers. Dat
is mijn stellige overtuiging. Ik ging al met
die overtuiging naar Leipzig, maar ben er
versterkt in teruggekomen. Aan dien brand
hebben de nazi's niet meegedaan, gelooft
u mij maar. Onmogelijk, mijnheer, onmo
gelijk, absoluut onmogelijk!
Ook de communisten niet. Wat een vent,
die Torgler. Van de Bulgaren snappen de
Duitschers geen zier. Die Dimitrof staat
maar te praten en aan zijn woordenstroom
komt geen eind. Die leeft buiten de sfeer
van den Duitscher. Ze begrijpen hem niet,
z(jn geest niet en zijn taal niet.
Maar Torgler! Dat is een kerel! Wat een
speech! Wat een fenomenale indruk heeft
die gemaakt. Stelt u het zich maar eens
voor. Een man, die overtuigd is van zijn
onschuld, vijf maanden lang geboeid, ge
boeid, dag en nacht. En toen, na die vijf
lange maanden een uitbarsting in de zaal.
Wild hartochtelijk en toch zoo beheerscht,
zoo beschaafd. Daar waren de Duitschers
gevoelig voor.
Over den brand in het Rijksdaggebouw
zeide de geïnterviewde:
Weet u, hoe wij hier zoo'n brand zouden
noemen? Een matig binnenbrandje. Eigen
lijk van geen beteekenis. Maar datzelfde
brandje hebben de nazi's opgeblazen tot
een geweldig revolutievuur. Ik kan me
voorstellen, hoe Hitier eerlijk heeft uitge
roepen: dat is een Godsgeschenk!"
Tanende glorie van Genève.
Laten wij eens eindelijk afstappen van het
thema-v. d. Lubbe en de heeren, die ver
gaderd zijn rondom de zielige figuur van
een warhoofdigen brandstichter, den rug
toekeeren. Er is op het oogenblik een veel
meer illuster gezelschap bijeen te Genève,
louter hooge staatslieden, ministers en di-
.plomaten. De wereld heeft er echter niet
veel belangstelling meer voor, omdat men
met al hun gepraat geen stap verder komt.
Nu moet men bij de beoordeeling van de
daden van den Volkenbond (of liever van
het gemis aan daden!) niet onbillijk zijn
en geen verwachtingen koesteren welke on
vervulbaar zijn. Toegegeven moet worden,
dat de tijden er niet bepaald naar zijn om
het gezag van den Volkenbond te verster-
ken. Maar aan den anderen kant is niet
te ontkennen, dat de regeeringen, welke
hun vertegenwoordigers te Genève hebben,
maar al te dikwijls den indruk maken van
een ontstellend gebrek aan durf en door
tastendheid.
Neem bijv. maar eens de jongste bijeen
komst. De eerste de beste plenaire zitting
moest een dag uitgesteld worden omdat
geen van de groote mogendheden het eerst
het woord wilde nemen om de debatten te
openen! En toen den volgenden dag de
debatten werden geopend met een rede van
denEngelschen minister van buitenlandsche
zaken sir John Simon, sprak deze wel veel
woorden, maar zeide hij feitelijk niets!
Beter bracht de Oostenrijker dr. Dollfuss
het er af, die in de Volkenbondsvergadering
een onvervalscht Katholiek geluid deed
hooren en opkwam voor het sociale, pau
selijke program. Zinspelend op de betee
kenis der Encycliek Quadragesimo Anno
heeft de Oostenrijksche Rijkskanselier
Dollfuss, door een ovatie op het podium
begroet, voor het forum van den Volken
bond verkondigd, dat Oostenrijk zich voor
de oplossing van de ontzaglijke sociale pro
blemen, waarmee alle volken worstelen,
zal laten leiden door de beginselen, die
Paus Benedictus XI heeft getrokken.
Sommige staatslieden keken verrast op
tijdens deze vrijmoedige belijdenis van het
pauselijk sociale program. Maar allen
wenschten na afloop van zijn rede den
Oostenrijksche staatsman geluk, en een der
eersten, die hem de hand kwamen druk
ken, was de vertegenwoordiger van Ameri
ka, zich herinnerend, dat ook president
Roosevelt, een groot bewonderaar der
Quadragesimo Anno in zijn politiek een
parallel met de pauselijke denkbeelden
trok.
De Nederlandsche minister van buiten
landsche zaken heeft ook durf getoond,
door een gevreesd koetje bij de horens te
pakken, n.l. het vraagstuk der gevluchte
Duitsche Joden. Weliswaar komt alleen het
economisch gedeelte van het vraagstuk ter
sprake, maar het is tenminste een poging
t>m althans één internationaal probleem
op te lossen.
SPORT
VOETBAL
UIT HET KATHOLIEKE KAMP.
DE WEDSTRIJDEN VAN DEN L V. C. B.
'n Bijna volledig programma staat den
voetballers morgen te wachten. Niet min
der dan 46 eerste klasse clubs komen mor
gen tegenover elkaar te staan en in Zuid-
Oost en West zal de voetbal rollen, dat het
een lust is, vooral indien het herfstweer
zoo mooi blijft, als het midden dezer week
was.
In de Zuid. afdeeling I krijgen Valken
burg en R. K. O. N. S. gelegenheid zich
steviger aan den kop der Zuid-Limburg-
sche clubs te nestelen, terwijl in de 2e afdee
ling R. K. T. V. V„ Brabantia en Gennep
den boventoon wel zullen voeren. Ook de
plaatselijke wedstrijd te Venlo tusschen
Venlo en Venl. Boys kan interessant wor
den.
In het Oosten zeven eerste klas-wedstrij
den. Van belang is hier vooral de strijd
tusschen Achilles en Emos. Eerstgenoemde
kampioen van vorig jaar, verloor vorige
week nl. met 81, terwijl de jonge eerste
klasser Emos begon met een 8—0 overwin
ning op P. H. Het kan morgen dus spannen
tusschen deze twee.
In het Westen ook al een interessante
strijd in Afdeeling I tusschen H. M. S. en
Wilskracht. De Amsterdammers klopten
vorige week de kampioenen van het vorig
seizoen, maar de Zuilenaren zijn op eigen
terrein niet gemakkelijk te verslaan.
De Meer kan zich van de nederlaag van
vorige week herstellen door V. I. C. te slaan
Hetzelfde mag gezegd worden van E. M.
M., welke club in Hilversum bezoek krijgt
van D. E. M.
In de 2e klasse A gaat V. E. P. op bezoek
bij Zwaluwen Vooruit. De Woerdenaars zul
len danig moeten aanpakken om niet, na
een overwinning in den eerste en een ge
lijk spel in den tweeden wedstrijd te heb
ben behaald, in den derde een nederlaag
op te loopen.
In Afdeeling II gaat D. H. L. morgen op
bezoek by Leonidas. Dat wordt een strijd
van vermoedelijk gelijkwaardige concur
renten. D. H. L. zal althans wel beter aan
pakken dan vorige week tegen G. D. A.,
terwijl Leonidas bekend is om z'n hooge
scores, in voorhoede zoowel als verdediging
Niet onmogelijk dus, dat er weer flinke
cijfers gemaakt worden.
Spartaan begint de competitie tegen
Graaf Willem. Van dezen wedstrijd is moei
lijk iets te voorspellen.
D. O. N. K. krijgt bezoek van T. Y. B. B.
Beide clubs begonnen vorige week heel
slecht met nederlagen, de Gouwenaars nog
slechter dan de Haarlemmers. Met het voor
deel van eigen terrein kunnen eerstgenoem-
den thans echter hun voordeel doen.
In de 2de klasse A morgen slechts twee
wedstrijden. Leiden zoowel als Teylingen
spelen thuis. Leiden krijgt bezoek van Geel
Wit, twee vereenigingen dus, die vorige
week beide verloren. Dat kan een aardige
wedstrijd worden op het R. K. Sportpark,
en de Leidenaars zullen ongetwijfeld hun
voordeel doen met de vorige week opgeda
ne ervaring. We rekenen dus op een goe
den wedstrijd.
Teylingen, vorige week zoo goed begon
nen, zal niets anders willen dan op den
ingeslagen weg voort te gaan, maar Vites
se beschikt over een voorhoede, waarmede
rekening dient gehouden te worden. Op
passen is dus de boodschap!
In de 2e klasse B zien we Blauw Zwart,
dat dit jaar in goede conditie schijnt te zijn,
morgen wel weer winnen van de2Spartaan-
reserven. Wilhelmus heeft het weer niet
gemakkelijk tegen Excelsior, Lenig en
Snel wint van Oliveo en P. F. C. van Graaf
Floris.
Wcdstrijdpjrogramma voor a.s. Zondag.
ZUID: AFDEELING I.
Ie klasse: CaesarKerkrade; HW
RKONS; VolhardingRKVVL; Valkenburg
Sitt. Boys.
ZUID: AFDEELING II.
Ie klasse: BrabantiaBest Vooruit;
Mulo—Wilhelmina; RKTVVSVB, Venlo
Venl. Boys; DongenGennep.
OOST: AFDEELING I.
1 e k 1 a ss e: UnionVDZ; AltiorWG;
SDOUCGennep.
OOST: AFDEELING II.
Ie klasse: De ZweefQuick; Achilles
Emos; Neo—Zwolle; VostaPH
WEST: AFDEELING I.
Ie klasse: VVZFortitudo; De Meer
VIC; HMS—Wilskracht; EMM—DEM.
2 e k 1 a ss e A: SDOHMS II.. Zwalu
wen Vooruit—VEP; MSV—EMM II; LVV—
Amersfoort; Semper AvantiOlympia
WEST: AFDEELING EL
Ie kliasse: LeonidasDHL; Spartaan
—Gr. Willem II; DONK—TYBB.
2e klasse A: TeylingenVitesse, Lei
denGeel Wit.
2e klasse B.: WilhelmusExcelsior,
Blauw ZwartSpartaan II; Lenig en Snei
Oliveo Graaf FlorisPFC.
WAT DE D. H. V. B. MORGEN BRENGT.
Wanneer we het lijstje van wedstrijden
bezien, dat morgen af te werken is, dan rm>-
gen we wel van een overladen programma
spreken.
Van de diverse klassen, die op ons district
betrekking hebben, komen er negentien in
actie, gelijkelijk verdeeld over Centrum en
Zuid. De eerste afdeeling heeft daarbij 30,
de tweede 28 wedstrijden op het program
ma staan, in totaal dus 58 wedstrijden, die
dus meer dan 600 voetballers werk geeft.
Het mag niemand verwonderen, dat we
ons bij het bespreken der diverse ontmoe
tingen nog wat op de vlakte houden, want
uit een enkele, zelfs niet uit meerdere wed
strijden is de kracht van een elftal af te
lezen, vooral niet in het begin van het
seizoen.
In de eerste klasse C speelt DOS morgen
uit tegen DSS, welke club vorige week met
32 van BSM verloor. We gelooven, dat er
niet veel krachtsverschil tusschen beide
clubs zal bestaan en dat DSS ook zoo onge
veer gelijk staat met RODA, waartegen
DOS vorige week thuis gelijk speelde,
't Blijft dus oppassen voor de Veenders.
VVL begint thuis met een wedstrijd te
gen BSM. De Voorschotenaren blijken weer
over een goede ploeg te beschikken en zijn
mogelijk wel in staat de punten thuis te
houden.
RODA, dat Concordia thuis ontvangt,
heeft wel een kans tegen de Hillcgommcrr..
Voor de 2e klasse D heeft thans reeds te
Noordwijkcrhout 'n derby plaats. VVSB
en NVC zullen den stryd tegen elkaar aan
binden en bedriegen we ons niet, dan heeft
de thuisclub de beste kansen op de punten.
Voor de res. 2e klasse D trekken de re-
serven van Leiden en SPC morgen beide
uit, resp. naar Geel Wit II en TYBB II. Dat
worden lastige wedstrijden, temeer wijl
Leiden zoowel als SJC door de nederlagen
van vorige week bewezen hebben, nog niet
zoo stevig te staan.
NVC III speelt voor de 3e klasse D thuis
tegen ASC. De punten zullen wel in Noord-
wijkerhout blijven.
DOS II krijgt bezoek van KRV. De jonge
Katwijksche club zal het morgen zeker
weer niet zoo gemakkelijk hebben, want de
DOS-reserven hebben reeds bewezen hun
mannetjes te staan.
De derde ontmoeting in deze afdealing
gaat tusschen Meerburg en Foreholte. De
thuisclub heeft o.i. hier de beste papieren,
maar voetbal blijft 'n verrassing-spel. Zou
Foreholte in staat zijn hiervoor te zorgen?
Voor de res. 3e klasse H. krijgt het
Noordwijksche Sportpark den strijd te
zien tusschen SPC III en Teylingen II. Bei
de clubs begonnen de competitie heel ver
schillend. De Teylingenreserven wonnen
nL met 72, de Noord wij kers verloren met
70! Zoo erg zal het morgen voor SJC toch
wel niet worden.
FEUILLETON.
HET MEDAILLON VAN
LORD STAIR.
N&a-r het Engelsch van
CHARLOTTE M. BRAME.
37)
Nooit zou hij den kreet vergeten, die op
dat oogenblik over haar lippen kwam. Het
was een kreet van wanhoop. Ze stond op
was een kreet van wanhooo. Ze stond op
en verborg haar gezicht in de handen.
Marguerite! herhaalde hij ten derde
male.
Neen, neen, ik ben
Maar hy liet haar niet pitspreken.
Je bent mijn vrouw, je bent Mar
guerite! Probeer het niet te ontkennen; ik
herken je gezicht immers!
Hij trachtte haar hanaen voor haar ge
zicht weg te nemen.
Marguerite, kijk me aan. Je moet dit
raadsel voor me ophelderen.
Langzaam trok hij haar hémden weg.
Een oogenblik werd hij door zijn ontroe
ring overweldigd; toen vervolgde hij:
Toe, zeg dat ik niet krankzinnig ben;
spreek tegen me! Heb ik nog niet genoeg
geleden! Jij bent de eenige, die ik ooit heb
liefgehad de moeder van mijn kind, de
vrouw om wie ik zoo lang getreurd heb.
Waarom heb je me alleen gelaten, zonder
hoop, zonder troost, bijna achttien jaar
lang. Waarom Marguerite? Toe, antwoord
me?
De zal antwoorden, zei ze. Ik werd
vain huis gedreven; Bever zou ik gestor
ven zijn dan de schande van een echtschei
ding te moeten dragen, die jij vam plan
was me aan te doen.
Wat geeft je het recht te denken, dat
ik dat gedaan zou hebben?
Lady Perth verzekerde het me.
En jij geloofde haar, Marguerite.
Er klonk groote teederheid en verwijt
in zijn stem.
Hoe kon ik twijfelen aan wat ze zei?
vroeg ze zacht.
Maar Marguerite, denk je dan werke
lijk, dat ik jaloersch wéis op dien armen
Darcy? Dat ik niet blij was, dat jij zoo'n
goeden vriend gevonden had?
Darcy was toen mijn eenige werke
lijke vriend, naar ik dacht.
Ik weet het Marguerite, ik erken
mijn schuld. En toch hield ik innig veel
van je. Alleen had ik Lady Perth nooit
moeten toestaan by ons te blijven en ik
heb verkeerd gedaan me op te sluiten met
mijn boeken. Later heb ik dit alles, heb
ik mijn werk verwenscht, Marguerite, om
dat ik jou er door had verwaarloosd.
Maar in mijn hart heb ik altijd evenveel
van»je gehouden als in het begin. Ik wist,
dat ik Darcy Este en jou kon vertrouwen.
Nooit heb ik een oogenblik verdenking
tegen je gekoesterd. Geloof je me, Mar
guerite?
Ja, zei ze bijna onhoorbaar, omdat
jij het zegt.
Hoe kon je ooit denken, dat ik, die
jou boven alles liefhad, echtscheiding zou
verlangen! Ik had er toch geen enkele re
den voor. Je kon toch niet denken, dat ik
met jou zou breken, omdat je Darcy Este
een kus gaf en schreide, toen hij wegging?
Je had mij beter moeten kennen, je had
me meer moeten vertrouwen. Was het wer
kelijk uit vrees voor dat echtscheidings
proces, dat je wegging, Marguerite?
Ja, ik wist niet meer wat ik deed.
Denk eens aan alles wat ik heb ge
leden, vervolgde Lord Stair, toen ik
thuiskwam en je niet meer vond. Mijn
huis is me als een graf geweest. Telkens
en telkens weer las ik den brief, dien je
had achtegelaten. Kijk, hier is hij, vergeeld
maar de inhoud is helaas hetzelfde geble
ven.
Ze zag den fatalen brief, in zulk een ge
agiteerde haast geschreven op dien De
cemberavond.
Ik weet dat ik op je had moeten
wachten, zei ze, maar ik was half
krankzinnig van verdriet en geloofde Lady
Perth. Ik had maar één gedachte: te ont
snappen, voordat jij thuis kwam.
Ze zag, dat ze hem pijn deed door deze
woorden.
Het is voor een groot deel mijn eigen
schuld geweest, zei hij langzaam, als ik
minder om mijn boeken had gedacht en
meer om jou, zou het nooit gebeurd zyn;
Marguerite, vertel me nu alles wat je
doorgemaakt hebt, van het oogenblik af,
dat je ons huis verliet.
Ze vertelde hem het heele lijdensverhaal
Hij luisterde zwijgend en toen ze geëin
digd had, fluisterde hij ontroerd:
Je bent meer dan een gewone nobele
vrouw, Marguerite, je bent een wonder
van zieleadel en zelfopoffering. Ik heb al
tijd geweten, dat je een groot hart had,
maar nu pas leer ik je in al je grootheid
kennen.
HOOFDSTUK LIII.
Nu wist hij al de droeve bijzonderhe
den van haar leven van zelfopoffering.
Hij trok haar néiar zich toe, nam de ge-
vangeniskap af en wierp die op den grond,
terwijl hij met zij nandere hand het gou
den haar streelde.
Marguerite, fluisterde hij, vergeef
me! Laten we trachten het verleden te
vergeten, laten we een nieuw leven begin
nen en aan elkaar goed maken wat we
verkeerd deden.
Als eenig antwoord sloeg ze haar armen
om zijn hals en kuste hem.
Van dit oogenblik af begon een nieuw
leven voor hen. Het was een moeilijk
oogenblik voor Lord Stair toen hem ge
zegd werd, dat hy zyn vrouw niet direct
mee mocht nemen. De zaak moest haar
gewone officieele verloop hebben. Doch
na enkele dagen was Lady Stair vrij!
Lord Stair vertelde niet dadelijk alles
aan zyn dochter, doch, toen haar moeder
thuiskwam, was ze volkomen op de hoog
te. Zijn Lordschap deed wat het beste
was onder deze omstandigheden hij
ging met zijn vrouw naar het buitenland.
Het volgende jaar, toen het weer zomer
werd, keerden ze terug op Oakcliff.
Ethel's begroeting, toen haar moeder
thuiskwam was eerst niets dan een stom
me omhelzing, maar later kuste ze telkens
en telkens het lieve, zachte gelaat en
fluisterde innig: U ging zelfs naar de
gevangenis om mij verdriet te sparen. O,
er iets niets op de wereld zoo wonderbaar
als een moeder!
Langzamerhand werd het bekend, dat
Lary Stair uit den doode was verrezen,
maar niemand begreep er het rechte van.
Iedereen was echter verheugd over haar
terugkomst. Er werden slechts gissingen
gemaakt, die niet in het minste verband
stonden met eenige afkeuringswaardige
daad van haar kant.
Toen brak op Oakcliff een gelukkige
tijd aan. Moeder en dochter waren dikwijls
samen en op een keer, dat ze samen bij
de Reigers Plas zaten, zei Ethel: Mijn
héirt ging al néiar u uit moeder, die eerste
maal toen ik u zag achter het parkhek en
vroeg of u binnen wilde komen om bloe
men te plukken.
Toen glimlachte Marguerite met tranen
in de oogen en ze kuste haar dochter en
fluisterde:
Mijn offer is niet tevergeefsch ge
weest; ik ben zoo gelukkig!
