De landbouwcrisis in italie
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1933
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 11
IERSCHE BANKEN ACHTEN ZICH
NIET VEILIG.
Verschillende Iersche banken zijn er in
den laatsten tijd toe overgegaan enorme
hoeveelheden in bewaring gegeven kost
baarheden naar Engeland te verschepen,
in verband met de nieuwe verordening
dor regeering, die oogenblikkelijke inleve
ring van alle wapenen voorschrijft.
De ambtenaren, die belast zijn met het
inzamelen der revolvers, gaaji met de
grootste gestrengheid te werk, en trekken
niet alleen alle wapenvergunningen van
particulieren, maar ook die van de meeste
banken en handelsfirma's in. Het gevolg
hiervan is, dat verschillende bijkantoren,
uit angst voor den nog steeds dreigenden
burgeroorlog, er toe overgaan de zeld
zame schilderijen, familiej uw celen en an
dere kunstschatten hunner cliënten in vei
ligheid te brengen.
Een tweede oorzaak voor dezen „exo
dus" van Iersche kunstschatten ligt in
het feit, dat verschillende verzekerings
maatschappijen, die tot op heden in de
polissen geen voorbehoud maakten voor
„schade'' veroorzaakt door binnenlandsche
onlusten", er thans toe zijn overgegaan
deze beperkende voorwaarden alsnog daar
in op te nemen.
Een verslaggever van de „News Chro
nicle", die hierover een employé van een
der groote banken ondervroeg, kreeg ten
antwoord, dat reeds heel wat kostbaarhe
den naar Engeland verscheept waren. In
een aantal gevallen zijn de banken hier
toe overgegaan op verzoek van de cliën
ten zelf, maar voor het meerendeel is er
op eigen initiatief gehandeld. De bedoeling
is om, zoodra de toestanden in Ierland
weer normaal zijn geworden, alles terug te
brengen.
De banken blijven echter niet zoo maar
klakkeloos toezien hoe men haar alle war
penen ontneemt. Verschillende hebben
zioh thans met traangasinstallatie uitge
rust, ter vervanging van de revolvers. Het
in beslag genomen materiaal schijnt zoo
omvangrijk te zijn, dat men er toe moest
overgaan de manschappen van het arse
naal der borgerwaoht te Dublin, die er
toezicht op moeten houden, te verdubbe
len.
AMERIKA
WAT GESCHIEDT MET DEN DOLLAR?
Weet Washington wat het wil?
De politiek der Amerikaansche regee
ring met betrekking tot den dollar en de
valuta-stabilisatie blijft nog steeds een
raadsel. Men betwijfelt of Washington wel
van den eenen dag op den anderen weet
wat zijn politiek zal zijn.
Deze aarzeling is het gevolg van de te
genstrijdige opvattingen in het kabinet
zelf en onder de economische adviseurs
van Roosevelt. De eene partij bepleit on«
middellijke gebruikmaking van de infla-
tionistische bevoedheden, ten einde de
prijzen van tarwe en andere goederen te
handhaven. De andere partij dringt echter
aan op matiging. De aanhangers van
laatstgenoemde groep betoogon, dat mati
ging terugkeer van kapitaal naar de Ver.
Staten zou aanmoedigen. Het was de kapi-
taalvlucht in April j.l. waardoor de dollar
koers zoo sterk is gedaald. De terug
vloeiing, die reeds is begonnen, zal de
waarde van den dollar op de buitenland-
sche markten in den herfst bopalen. De mi
nisters van Handel en Financiën zijn
sterk tegen een manipuleeren van den
dollar.
Ook de minister van Landbouw, Wal
lace, die vroeger bekend was als een voor
stander van inflatie, blijkt zijn houding
gewijzigd te hebben. Hij verklaarde o.a.,
dat inflatie slechts tijdelijk zal bijdragen
tot oplossing van het landbouwprobleem
en hij waarschuwde, dat, als aan de prijs
stijging een einde zal zijn gekomen, de
roteeringen der goederen snoller zullen
dalen dan de andere prijzen.
DE STRIJD OM HET DAGELIJKSCH
BROOD.
Het bureau voor publieke werken te
Washington heeft een crediet van bijna
zestig millioen dollars beschikbaar gesteld,
opdat terstond een begin zal kunnen wor
den gemaakt met de uitvoering van negen
en-twintig werkverschaffingsplannen in
twee-en-twintig verschillende staten.
Bovendien heeft de federale regeering,
naar H. N. uit New York verneemt, een
bedrag van 44 millioen dollar beschikbaar
gesteld voor het bouwen van een brug, die
Manhattan met de New Yorksche stadsge
deelten Bronx en Queens zal verbinden.
Deze brug zal, doordien zij 3 armen
krijgt, een totale lengte van ongeveer 6
kilometer hebben. Zij zal in het voorjaar
van 1935 gereed komen.
De kosten zullen worden gedekt door de
heffing van bruggeld. Men schat, dat dage
lijks 27.000 auto's do brug zullen passeeren.
Ruim 1 millioen werkloozen minder.
De Amerikaansche minister van arbeid
maakt bekend, dat op grond van de laat
ste maatregelen in de afgeloopen vier
maanden ruim één millioen werkloozen
weer werk hebben gevonden.
De prijs der levensmiddelen is gestegen
met 81/- percent.
BUITENL. BERICHTEN
MANOEUVRES IN POLEN EISCHEN
VIJF SLACHTOFFERS.
Nabij Suwalki zijn tijdens de aldaar ge
houden manoeuvres vijf soldaten der cava-
lerie in de Memel verdronken. Toen het
regiment over do rivier werd gezet, brak
bet touw van de pont en ten gevolge van
den plotselingen schok vielen alle opv
renden te water. Op de vijf man na werden
•11e drenkelingen gered.
DUIZENDEN BOEREN VERDRONKEN.
Door overstrooming van de Gele Rivier.
Bij do overstrooraingen van do Qele Bi-
vier in Noord-China zijn, volgens te
Sjanghai ontvangen berichten uit Hankau,
5000 Chineesche boeren verdronken. De
meesten hunner zijn het slachtoffer gewor
den van een vloedgolf, die na een dijkdoor
braak honderden huizen overstroomde en
vernielde. Bandieten maken van de gele
genheid gebruik en overvallen dc reeds zoo
zwaar bezochte bevolking, aldus V. D.
BRAND IN EEN 0NDERGR0NDSCH
MUNITIE-DEPOT.
Bij Rijssel is een brand uitgebroken in
een ondergrondsch munitie-depót.
Donderdagavond scheen het vuur lang
zamerhand te wijken, zoodat een ingenieur
reeds het plan opperde de brandende
plaats vrij te maken. Gistermorgen meld
den de op wacht staande politieagenten
echter, dat het vuur en de rookontwikke
ling weer toenamen. Verder hebben zij een
handgranaat en een rol lont in de nabij
heid van het vuur uitgegraven.
Uit onderaardsch geruisch en gerommel
is merkbaar, dat het vuur voortvreet.
Gistermiddag hebben reeds eenige ge
deeltelijke ontploffingen plaats gehad, ver
moedelijk van handgranaten. Het voor
naamste depot dat 2.50 M. onder den grond
zit is echter door het vuur nog niet be
reikt.
De burgemeester heeft de omgeving doen
ontruimen. De „Liberté" voegt hieraan nog
toe, dat men een catastrophe kan verwach
ten, daar men het eind van de lont, die
door het vuur is aangetast, niet heeft kun
nen bereiken. De mogelijkheid zou dus blij
ven bestaan, dat 'het geheel© depot, dat
5000 granaten zou bevatten, in de lucht
vliegt. Men heeft nog geen opgravingen
kunnen doen, om na te Bporen wat voor
munitie hier eigenlijk begraven ligt.
DE BRAND BRACHT ALLES UIT.
Bij het bestrijden vaii een brand bij den
communist Duquennoy te Parijs heeft de
politie een hoeveelheid wapens en munitie
gevonden, zoomede eenige documenten van
militairen aard, die uit 1920 en 1921 datee
ren, doch niet van veel belang waren.
Voorts werd veel commuinstisoh propagan-
da ij materiaal ontdekt.
Tijdens het blusschingswerk had de
brandweer meubels, boeken en andere pa
pieren uit het raam op straat geworpen.
Een agent van politie, die tor bewaking bij
deze voorwerpen was opgesteld, nam uit de
stapel papieren eenige bladen, ten einde
zich met de lectuur daarvan den tijd te kor
ten. Tot zijn verbazing stelde hij vast, dat
het hier geheime aantcekeningen van het
Fransch e leger betrof, die alle bedrukt wa
ren met het woord „Geheim" of „Vertrou
welijk". Hij waarschuwde onmiddellijk zijn
superieuren, die een nauwkeurig onderzoek
instelden.
Duquennoy zal vervolgd worden wegens
het in bezit hebben van vuurwapens en van
documenten, die op de nationale verdedi
ging betrekking hebben.
ZIEKENHUIS.... ZONDER
PATIëNTEN.
En toch alle bedden bezeL
Tn ©en Fransch provinciestadje werd kort
geloden een model-ziekenhuis geopend. Dc
openingsplechtigheid was al even „mode!'
als de instelling zelf. Toen het ziekenhuis
voltooid was, werd de lof er van gezongen
zoowel uit wetenschappelijk als uit bouw
kundig oogpunt. Er ontbrak maar één ding
aan er waren geen patiëntenEen hoog
geplaatst regeeringsambtenaaT had beloofd
uit Parijs over te komen voor de openings
plechtigheid. De ziekenhuis-autoriteiten
werden zenuwachtig; het ware toch te
als hij alle bedden in dit kostbare
gebouw leeg zou vinden. Maar alles kwam
ten slotte in orde. Op den openingsdag wa
ren niet slechts enkele, maar alle beddou
bezet. De regeeringsambtenaar wenschto
den maire en het bestuur van het zieken
huis geluk met de uitvoering van een plan
dat blijkbaar zoo in een behoetfe voorzag.
Thans is evenwel onthuld, dat de „pa
tiënten" heelemaal geen invaliden waren,
maar soldaten van het garnizoen der stad
die een dag „ziekenverlof" hadden gekre
gen!"
W0NDERKL0K VAN POTSDAM
LOOPT WEER.
De wonderklok van het voormalig keizer
lijk paleis te Potsdam loopt weer.
Tijdens de revolutie van November 1919
werd do klok gedeeltelijk vernield en men
achtte het niet meer mogelijk haar te her
stellen, totdat een BerLijnsch klokkenmaker
de autoriteiten wist te overreden hem de
reparatie op te dragen. Hij heeft er 160
uren aan gewerkt met het resultaat dat
het uurwerk thans weer perfect loopt. T
Deze klok is gemaakt in 1791 en heeft
vele merkwaardigheden: oa. geeft zij den
juisten tijd aan, waarop de zon opkomt en
waarop zij ondergaat; zij heeft oen klok
kenspel, dat automatisch uitgeschakeld
wordt tusschen 9 uur des avonds en 6 uur
's morgens.
DE TE PARIJS OPGELICHTE
LANDGEN00TE.
Relaas van het slachtoffer.
Wij hebben dezer dagen melding ge
maakt van een berioht uit „Le Journal'
omtrent de oplichting te Parijs van een
jonge landgenoote. Hot slachtoffer zondt
thans aan het „Hbld." een relaas van het
gebeurde, dat ©enigszins afwijkt van de
lezing van het Parijsche blad.
„Ik liep goedsmoeds te wandelen in de
Champs-Elysées, toen een heer mij in ge
broken Duitsch vroeg of er in de buurt
een bank was, daar hij geld wilde wisse
len. De man beweerde Rus te zijn en geen
Fransch te kennen. Ikantwoordde hem
dat ik wel banken was tegengekomen,
doch intusschcn kwam een andere heer
voorbij, die aich. in het gesprek mengde. Hij
sprak Engelsch en zeide Amerikaan te
zijn. Do Rus vroog toen ook of ik een ju-
wolier in de buurt wist. Hij loonde een
doosjo diamanten, dis hij wilde verkoo-
pon, want hij moest naar Havre om van
daar uit met een boot te "vertrekken en
hij had niet voldoend» geld voor zijn
tickethij had alleen do diamanten die hij
uit Rusland had medegebracht- De Ame
rikaan zeide wel wat van die diamanten
te willen koopen, -looi» dnar hij niet met
den man kon sprekeh, 'verzocht hij mij als
tolk te willen optreden. Hij vroeg mij te
dien oinde even mede le gaan in een
café. Daar ik altijd het idee heb, waar mo
gelijk, iemand te helpen en geen kwaad
vermoedde, ging ik mee.
In het café zeide de Amerikaan, dat
hij toch wel graag de diamanten zou wil
len laten keuren door een expert vóór tot
koopen over te gaan. Ik antwoordde, dat
er toch wel een juwolietszaak in do buurt
zou zijn, waar liij heen kon gaan, doch hij
zeide daarop dat bij zou probeeren ©en
juwelier te vinden, die in het café wou ko-
dat. vond hij rut tiger. Hij vertrok
en keerde na enkele minuten terug met
heer, die de diamanten door een loupe
bekeek en zeide dat zö van groote waar
de waren, n.l. frs. 4500 per stak. De juwe
lier zeide deze steenem -wel te willen koo
pen, doch de Amerikaan antwoordde, dat
bij wel aan de zaak zou komen. De juwe
lier vertrok dus en de Amerikaan verzocht
mij den Rus te vragen, wat hij voor twee
steenen moest hebben (or waren er in het
geheel meer dan twintig). Ze werden het
eens over den prijs, doch toen bleek de
Amerikaan geen geld genoeg te hebben
om te betalen. Hij verzocht mij het ont
brekende fr8« 7000.— doch slechts
frs. 1250.even to willen bijpassen j hij
zou de diamnten toch meteen weer ver-
koopen en mij dan hot geld teruggeven.
Ik deed het eigenlijk ongaarne, doch ik had
eon beetjo te doen roo^ den Rus, die an
ders zijn boot zou misken en gaf ten slot
te frs. 1250. (gedeeltelijk in Nederlandsch
geld). T
De Amerikaan gaf mij de twee diaman
ten in bewaring en verzocht mij mede te
gaan naar den juwdJeij, Twaar hij ze direct
w eer zou verkoopen. De'Rus liep ook me©
op. Na een paar minuten zeide deze laat-
ste, dat hij liever eerst de Nederlandsche
guldens wilde wisselftm.D© Amerikaan zei
toen togen mij: „Goéd"Ik ga even met
hom naar de bank, wacht u op no. 60 aan
den overkant, daar woont de juwelier."
Meteen waren bektajnaimen veiylwenen.
Ik stak de straat OVïïrHSh toen bleek, dat
no. 00 niet besboüdrtNdi had .ik geen arg
waan; ik dacht aad^edxf Vfergissing. Alléén
had ik het onaangemmiKgevoel iets in mijn
bozit te hebben, daTPmij niet toekwam,
daar de diamanten toch veel meor waard
waren dan frs. 1250. Ik informeerde eens,
doch niemand wist een juwelierszaak in
de straat. Ten slotte, na wat heen en weer
loopen, ontdekte ik een bijoutier, ©en
straat verder. Ik besloot daar voor de ze
kerheid eens naar binnen te gaan en te
vrageq of,do tw<je heqren daar, geweest
waxen. Men antwoordde ontkennend. Ik
liet don juwelier de tweo steenen zjett en
deze deelde mij mede, dat ze valsch waren.
Het drong nu eindelijktot mi) door, dat
ik met drie handlangers te dóen had geliad
en dat ik was opgelicht.
Toen de eerste schrik vöorbij was be
sloot ik naar de politie te gaan, hoewel
ik mij nauwelijks kon voorstellen, dat in
een stad als Parijs dergelijke individuen
aangehouden konden «orden. Ik gaf den
commisaris een nauwkeurige beschrijving
van do drie personen en hij' beloofde mij
alles te doen wae mogelijk was.
Een paar dagen kdjQjjwerdi ik in mijn
hotel opgescheld ea verzocht men mij op
het bureau te komea ,Men toonde mij
foto's en ik herken^ fl aarbij den „Rus"
en den „Amerikaan". liet waren beken
den van do politie, die ook voor andere
dingen ouder verderi^ö stonden on die
reeds verschillende straffen hadden onder
gaan. Den volgendén dag slaagde dc poli
tie or in twee van dé drie oplichters te
arresteeren. Men verzocht mij weer op hot
bureau te komen en nu bleek het. dat de
„Amerikaan" en d© ^juwelier" aangehou
den waren. Op hen wérden alle bewijs
stukken gevonden, de Joupc, do valsche
diamanten en ook h^t 'geld. Zij eindigden
met alles te bekennéh en ik kreeg mijn
geld terug, iets wat'ik zeker niet verwacht
had.
Ik kan niet anders dan mot respect aan
de Fransche politie' denken, die in een
millioenenstad in oen paar dagen tijde,
op mijn aanwijzingen dezo monschen hoeft
kunnen arresteeren. HM schijnt een goode
vangst te zijn en zoodoende worden toch
ook andere menscbcn ten minste voorloo-
pig van do trucs van dezo „heeren" gevrij
waard."
WANTOESTANDEN TE
MAGNITOGORSK.
Vernietigend rapport van Russisch
volkscommissaris.
Ongelooflijke wantoestanden schijnen er
in Magnitigorsk, d© groot© Sovjet-staal
industrie-stad in de Oeral, naaj- de Mos
kousche correspondent vaQ de „Daily Tel."
meldt, te heerschen. Vernietigend is het
rapport hierover uitgojjracht door Ordzjo-
nikidze, volkscommissaris voor d© zware
industrie, die in onomwonden bewoordin
gen hierover zijn meening te kennen geeft.
Volgens hem is er in heel Magnitogorsk,
geen gebouw voltooid, geen riool te be
kennen, zijn alle daken or lek en do ba
rakken uitermate smerig. Hij wist er op,
dat het werkvolk door de plaatselijke
autoriteiten bedrogen wordt, daar deze
brood boneden het voorgeschreven gewicht
verkoopen. Talloos zijn verder do onge
lukken die er gebeuren, hetgeen toe te
schrijven is aan volkomen gebrek aan in
zicht, hoe met modern© machinerieën om
te gaan.
Vervolgens wijst Grdrjonikidze er in zijn]
rapport op, dat de werkplaatsen onwaar
-chijnlijk slecht beheerd zijn en dat de
duurste ge importeerde machines er een-
Contingenteering een verkeerd systeem.
WERKT OP HET EERGEVOEL DER BOEREN!
Het verblijf in de dorpen moot aangenamer worden
<3 oor BBNTTO MÜSSÖLDU
Premier van Italië.
Mussolini beschrijft in onder
staand artikel, hoe de trek naar
de groote steden, die uit «*n oog
punt van bevolkingspolitiek zoo
betreurenswaardig is, met kans
op suocoe kan worden tegenge
gaan.
In landen, waar de industrie het voor
naamste middel van bestaan ie, en de
steeds intensievere toepassing der machine
als gevolg van het. overdreven benutten
dor technische middelen oen permanente
werkloosheid heeft veroorzaakt, weerklinkt
af en toe de leue: „Terug naar hot land!"
Het programma van een groot aantal poli
tieke partijen van verschillende volkeren
der wereld bevat deze eisch. De landbouw
neemt weer de voornaamst© plaats in, niet
alleen in Italië, maar ook in Engeland,
Duitachland en de Vereonigde Staten.
De trek naai- de steden.
Niet alleen uit de bevolkingsstatistieken,
maar ook uit het levendiger opbloeien van
het kapitalisme konden de sociologen de
ongelijke verdeoüng tusschen stad en plat
teland opmaken. Ik herinner mij, dat ik al
minstens 25 jaar geleden een boek van ©en
Belgisoh socioloog over dit onderworp ge
lezen heb. Dit verschijnsel heeft zioh ten-
gevolg© van den oorlog op nog ongunstiger
wijze geopenbaard, aangezien daardoor de
dorpen ontvolkt en de steden overstroomd
werden.
De mannen, die zich bezorgd maken over
het lot van hun volk, roepen nu dat er aan
deze beweging ©en eind© moet worden ge
maakt. Het gaat er nu om, of dit mogelijk
is.'In den glanstijd van hot induBtrieele
kapitalisme werd de plattelandsbevolking
door de stad aangetrokken, omdat daar ge
makkelijk werk en een goed loon t© krijgen
waren. Do Italiaanscho boor krijgt niet
vaak geld in handen dat gebeurt hun
slechts in den oogsttijd. De arbeider krijgt
echter elke weck zijn loon. En toen kwam
de crisis.
Kunnen zij terug naar het |and?
Zullen nu, als de industrie weer oploeft,
deze geweldige massa's boeren on gewezen
dorpsbewoners do kans hebben, daarbij
óndcVgebritehfl to kutihon worden. Deze
kans is volkomen' onzeker. Rn zij mooten
allen een min of meer langdurige periode
van werkloosheid over zich heen laten
gaan. Is het dan niet mogelijk, dat zij woor
tcrugkeeren naar de dorpen, <lie zij ver
laten hebben? Het is mogelijk, maar men
mag zich in dit opzicht, geen al te groot©
illusies maken. Slechts y,ij, die eerst dc
laatste jaren in dc steden zijn gekomen en
door de crisis werden verrast, voordat zij
eigenlijk al „versteedscht" waren, kunnen
nog verlangen naar het platteland gevoe
len Zij, die zich al meer dan tien jaar ge
leden in de steden hebben gevestigd, kun
nen niet meer terugkeeren, al zouden zij
het willen, aangezien zij gebonden zijn aan
nieuwe belangen, kennissen «n relaties, die
de' oude hebben verdrongen.
Slechts hij, die nog als plattelander voelt,
kan terugkeerenden altijd is het daarvoor
noodig, dat hij gedurende velo jaren door
werkloosheid en ellende gekweld «n ver
ootmoedigd is.
Waardeering voor de boerea
Sinde 1926 heb ik in Italië daadwerke
lijk maatregelen genomen om de groote
trek naar dc steden te verminderen Hoe
wel de resultaten bemoedigend zijn met
het oog op do discipline onder het volk en
do energie, waarmee de fascistische voor
schriften worden nagekomen, is het boven
genoemde verschijnsel nog bij lange na niet
uit den weg geruimd. Natuurlijk zal ik
deze politiek voortzetten, maar de best©
resultaten verwacht ik cn hob ik ook
reeds bereikt door een ander program,
dat ten doel heeft om do boeren op het
platteland te houden.
Deze taak is betrekkelijk ook gemakke
lijker, maar toch onmisbaar voor het be
reiken van het gestelde doel. De boeren
moeten uit een moreel oogpunt worden g©-
eerd en als do besto bestanddelen der
volksgemeenschap worden beschouwd Dit
moet meermalen geschieden en niet alleen
tegen den tijd der verkiezingen. De boeren
cn de landbouw mooten weer zoowol poli
tiek als moreel gewaardeerd worden en
deze waardecring zal de» te meer effect
voudlg ataan te verroesten. Ook over de
resultaten der productie en de discipline
onder het werkvolk ia hij zeer slecht te
spreken. Volgens hem worden door de hoo-
ger geplaatste autoriteiten bevelen ge
geven buiten dc workolijk© leiders om,
waardoor Stalin's systeem van „indivi
dueel© verantwoordelijkheid" met voeten
wordt getreden.
De ergste klacht van den volkscorpmi»
saris betrof echter wel do vorwaarloo/.ing
der landbouwmachines. Rcservo-onderdee
len van tractors en andere machine*, ter
waarde van 400.000 pond aterling, slinge
ren ovoral rond Volgen» zijn bolkatting
zou er reed» voor meer dan loo.OOO pond
sterling volkomen onbruikbaar zijn gewor
den.
bobbon, naarmato zij in zich minder heeft
vau de poëtimho betweterij dergcuen, dio
het platteland slechts van hun reizen ken
nen. Zooala ©en soldaat, die zelf aan het
front geweest is, den literator verdacht, dio
den oorlog op overdreven manier boschrijlt,
zoo glimlacht d© boer, wanneer zijn loven
hom in lioflijke tinten wordt geechilderdi
alsof hot bewerken van den grond een
idylle was; in werkelijkheid is het een
work, dat moeite en zorg vergt en soms
niet oen* ziju belooning oplevert. Het is
dus noodig, dat de booren op een ernstige,
mannelijke wijze worden gewaardeerd, dus
zoodanig, dat het bew erken van den grond
hon mot trote vervult. Hiernaar heb ik
dan ook steeds gestreefd bij mijn talrijke
redevoeringen tot de booron.
Modernisesring der dorpen.
In de tweede plaats moeten d© economi
sche omstandigheden der boeren van dien
aard zijn, dat zij aan hun voornaamste le
vensbehoeften kunnen voldoen. Ik heb nu
niot oens bet oog op het loou of do overige
arbeidsvoorwaarden, maar in de eerst»
plaats op de woningtoestanden onder de
boeren. Op hot oogenblik zijn in velo Euro-
peesche laqden cn o.a. ook in Italië do boe
renwoningen botrouroniwaardig slecht. Er
is gebrek aan ruimte cn aan do eenvoudig-
ste hygiëne.
Een jonge boor, die tijden» zijn militai
ren dienst do huizen in de stad heeft ge
zien, maakt vergelijkingen en schikt zich
niot gemakkelijk meer in hot ouderlijk
huis. M.i. is een ruim, zindelijk huis optnis-
baar om het gozin van den boor bijeen to
houden en niot naar de stad to la ten weg
trekken.
In de derde plaats kunnen de boeren in
hun dorpen worden gehouden door do
nieuwe technische cn wetonacliappelijke
uitvindingen. In elk dorp moet m©n eloc-
trisch licht, tolofoons, een bioscoop cn ra
diotoestellen vinden. Vorder bobben wij
een wegennet noodig, dat den handel in
landbouwproducten cn het verkeer verge
makkelijkt. Als ©en dorp doet denken ann
een gevangenis, tracht de boer er vandaan
te komen.
Maatregelen tegen de land
bouwcrisis.
De terugkeer naar het land, of beter ^e-
scgd. het verblijf op het land is achter niet
denkbaar zonder fy»n oplossing van de
landbouwcrisis. Ergens anders heb ik reeds
gezegd, cn hier herhaal ik het, dat de
landbouw het oerst onder oen crisis to lij
den krijgt cn hot laatst er weer boven op
komt. In allo landen bereiken de schulden
der landbouwers astronomisch© cijfers en
hun nood is hoog gestegen. In sommige
staten heeft men ingrijpendo maatregelen
toegepast, zooala ©cn gedwongen verlaging
van den rentevoet, uitstel van betaling en
zelfs opheffing dcr hypotheken van den
kant der croditourcn. Mijn rr<geering is
steeds bemiddelend tusschenbeid© getre
den, zonder echter groot© omwcntelingeu
teweeg te brengen, waarvan dc gevolgen
soms niet to overzien zijn. Hoe dikwijls heb
ik niet gezegd, dat do chirurgie in den
landbouw niet altijd op haar plaat» is,
hoewel zij dit in do politiek wM is. De
landbouw heeft medicijn noodig en deze
kan zelfs zeer krachtig zijn. De Italiaan-
sche landbouw heeft ©en schuldenlast, die
varieert tussrhen de zes en acht milliard
lire, inclusief hypothecaire- «n belasting
schulden. De fascistisch© Regeering heeft
vejerlei maatregelen getroffen om liet lot
van den Italiaannchen landbouw, die in
sommige streken van Zuid-Itali© bijzonder
zwaar getroffen is, t© verzachten. Onder
deze maatregelen moeten voornamelijk ge
noemd worden
1. Billijke beschermende rechten voor
sommige producten van den ltaliaan*chen
landbouw, zonder echter to vervallen in
het verkeerde systeem der contingentee
ring;
2 Speciale voomorgsmaut regelen ten
gunate van bo|>aalde, bijzonder zwaar ge
troffen provincies, welke daarin bestaan,
dat de staat een subsidie verleent op de
rentebetaling de» mce»t drukkende schul
den;
3. Een subsidie van ze» millioen per
jaar gedurende dertig jaren ten behoeve
van den bond van landbouw-vakverenigin
gen, welke bond landbouwmachines, mest
stoffen en zaad aan de landbouwer» ver
schaft;
4. Uitkceringen k fond» perdu aan ver
dienstelijke landbouwer* ton bedrag van
46 millioen lire per jaar gedurende 25 jaren.
Door deze maatregelen zal dc totale
schuldenlast, die op bet Italiaanscho volks
vermogen drukt, in den loop der jaren aan
groeien tot 1746 millioen lire* w©ik bedrag
voor het huidige tijdstip verdisconteerd,
•sen waarde van ongeveer 900 millioen ver
tegenwoordigt.
Deze en andere maatregelen, welke op
'net oogenblik nog in bewerking zijn, heb
ben de landbouwcrisis weliswaar niet opge
heven, maar haar toch ongetwijfeld ver
zacht. Dc oplossing dezer crisis ligt in ©en
matige en logische prijsstijging, welke niet
hot resultaat van financieel maakwerk kan
z.ijn, maar alleen van een verhoogd con-
lumptievcrmogcn. Tengevolge daarvan zal
©r ren algcmcene toestand ontstaan, welke
de hervattin.' van het zakenleven tpogolijk
maakt temidden van een sfeer van politie
ke samenwerking en wereldvrede.
(Nadruk verboden).
