RECHTS
LINKS!
ZATERDAG 22 JULI 1933
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 6
IMTERPAROCHIEELE
L
WAT EEN GEZEL TOCH WETEN MOET
XIX.
Wal dm, Wicleff en Hus waren de per
sonen, waaraan de aandacht hebben ge
schonken. Niet alleen echter de personen,
veel meer toch de ideeën dezer mensohen
hebben ons bezig gehouden.
De algemeene gedachtengang van dit
dirietal kunnen we samenvatten hierin,
dat zij het gezag der Kerk wilde minderen
en verdringen uit het maatschappelijk le
ven. Niet alleen echter de Kerk, maar de
geheel© samenleving moest een verande
ring ondergaan wilden hun ideeën ais een
„zuurdeesem" doordringen.
Zooals echter de ideeën van hervormers
geweldig uiteenloopen en de een na den
ander in uitersten vervalt, zoo ook gingen
deze drie menschen uitersten beproeven,
die indruisohen tegen een redelijke invloed
der Kerk Zien we bet nie<t in de beele
geschiedenis 1
Denk maar eens aan de beweging „Ac
tion Francaiso", welke in Frankrijk de ge-
zagsinvloed der Kerk deed minderenof
aan bepaalde nationale tendenzen van
thans, die al te veel nationalisme en te
weinig beleefd© godsdienstzin aan het volk
schenken. Al zulke stelsels zijn nooit goed
te praten en zeker niet met de in-domme
opmerking, dat de Kerk in die of die zaak
niets heeft te zeggen.
Omtrent deze ziekelijke gesteldheid van
een bepaald aantal katholieken, geeft het
•bisschoppelijk schrijven van j.l. Zondag
voldoende leering en leidingeerlijke ori-
tiek is altijd welkom', maar liefdeloos ge
neraliseeren is dom en geeft veel nadeel.
Van ietwat ander gehalte was echter de
Italiaan Hieronymus Sovon&rola. Gebo
ren te Ferrara gonoot hij een uitstekende
wetenschappelijke opleiding en leerde zoo
flink, dat zijn vader hem in de geneeskun
de wilde laten studeeren. Daarvan wilde
hij niets weten. Heimelijk liep hij het huis
uit en trok naar Bologna, naar de school
der Dominicanen.
Savonarola was een kleine, maar sier
lijke gestalte. Aan zijn bleek© gelaatskleur
zou men niet vermoed hebben, dat hij be
gaafd waa met een sterken hartstooht, die
hem ongeschikt maakte, om in ,1481 de
vastenproeken in Florence te houden. De
lichtzinnige en gemakzuchtige Florentij-
nen waren niet ingenomen met de straffe
predikatie van den nag jongen monnik, en
spoedig stond de kerk waar hij preekte
leeg. Meer sucoes had hij in Brescia, waar
hij van 1486—1400 zeer nuttigen arbeid tot
het heil der zielen verrichtte.
In het voorjaar van 1490 kwam hij weer
naar Florence, en daar werd hij, bemind
als hij was, gekozen tot Prior van het Do
minicanenklooster San Marco. Door de
invoering, onder zijn leiding, van de oude
regels dier orde, steeg het aan/tal kloos
terlingen van 52 tot 238.
Er waren in dien tijd nog meerdere
kloosters in de landstreek Toscane, waar
men door de jaren van de strenge regels
van St. Dominicus was afgeweken. Savo
narola herstelde veel en zoo ontstond de
zoogenaamde Tosoaansche Dominicanen-
Congregatie. Wie was beter geschikt daar
het hoofd van te worden dan hiij, die zoo
veel ter verbetering deed t Dat begTeep
ook Paus Alexander VI, die in 1493 Savo
narola benoemd tot 'algemeen Overste.
In het preeken was hij een uitstekende
kracht. Begaafd met een gezond ver
stand en in het bezit van een prachtig
stemgeluid, stond hij als boetprediker hoog
aangeschreven en met donderende stem
moet hij vaak de lage genotzucht der Flo-
rentijnen hebben gebrandmerkt.
8. M.
SYMPHONIE
„FRANZ SCHWEITZER".
Op dien Zondag in September gaat er
iets bijzonders gebeuren.
Watt t
Volgende week geven we u nadere in
lichtingen 1
KOLPING BOYS.
Aan alle leden van de Kolpings Boys
is dezer dagen een circulaire toegezonden
inhoudende mededeeling, dat de clubcon-
tributio in het vervolg door den bode der
vereoniging tegelijk met de vereeniginge-
contributie bij de leden aan huis zal wor
den geïnd.
Het bestuur rekent er op door deze
meer gemakkelijke wijze van betalen te
bereiken, dat door ale leden vooral gere
geld de contributie wordt voldaan.
to uttde V.
straat'c 'e en.-- v6ór*l
5'9;.n rec^s
Verkeer "»n
a
D\EN
Een prachtige ruitertocht
Het 6de Reg, Veld-Artil!erie uit Lelden
over den Afsluitdijk naar Oldenbroek.
II
Éénmaal por jaar is het werkelijk druk
in Leiden. Wel zijn er alle werkdagen
verkeersagenten in de weer, maar echt
druk, zoodat men niet weet, hoe men door
de stad zou moeten komen,dkt is het
alleen op 3 October en op dien dag pleegt
men ook gemeenlijk een optocht door de
stad te doen trekken.
Evenveel zoo niet meer bekijk had
6 R. V. A., toen het door de Friesche ste
den en dorpen trok. Te Makkum, Wons,
Sneek, St. Nioolaasga en Heerenveen, het
leek telkens weer of er nu ditmaal een op
tocht door zou trekken, die iedereen heslist
gezien moest hebben om voor zijn verdere
leven gelukkig te kunnen zijn. De School
jeugd zelfs uit dorpen vèr bezijden den
marsohweg gelegen had vrijaf gekregen.
Op onze bezorgde vraag aan de kleuters,
toen het uur van negenen naderde, of ze
nog niet naar school moesten, glommen de
gezichten van louter vreugd en klonk uit
alle kindermonden tegelijk: „Né, wy haww'
hjoed frij fen skoalle foar jimme I"
In Bolsward had zich de Burgemeester,
de heer Praamsma, met ambtsketen ge
sierd en vergezeld van de leden van het
Dagelijksch Bestuur vóór het prachtige
stadhuis opgesteld om het voorbijtrekken
van het regiment gade te slaan.
Aan den' Commandant, Overste Haits-
ma-Mulier, wiens vroede voorvaderen een
belangrijke plaats in de besturen oa. van
Bolsward en Franker hebben ingenomen,
en zoomede aan de officieren van zijn staf
bood het Dagelijksch Bestuur den eere
wijn aan en men verheugde zich over het
feit, dat de militairen zich thans weer in
de provincie Friesland vertoonden. Be
treurende, dat de Provincie geen enkel
garnizoen meer had, hoopte men, dat meer
dere regimenten gelijk het „Zesde", den
weg naar Friesland zouden vinden om het
contact tusschen Burgerij en Leger leven
dig te houden.
Even denken we terug aan de „Mobili
satie". Negentien jaar reeds is heb gele
den, dat deze begon. Kinderen, die toen
geboren werden, zijn thans volwassen. En
toch lijkt het als den dag van gister, hoe
toen de zonen uit het hooqe Noorden aan
de grenzen in het Zuiden en ook in ^Hol
land" zich verbroederden en vermaag-
schapten met de dochters uit die provin
cies, waarin zij toen voor hun Land op
post stonden.
Thans schrijven we 1933. We zijn in Bols
ward en ook hier dezelfde ongedwongen
omgang,, nu jong volk uit geheel verschil
lende provincies elkaar ontmoet. De „Hol-
landsche jongens", ze wandelen met de
famkes, die hun daar hebben zien binnen
komen, dan wel reeds in Cornwerd hebben
opgewacht. In haar lieve lichte japonne
tjes en met de blonde vlechten van het
Noorden hebben ze alras de harten der in
dringers veroverd en in onschuldigen kout
wandelt men nog tot laat in den avond
door het schilderachtige stadje.
We zijn vroeg opgestaan en tegen 10.30
staat het regiment ten aanval gereed in
de omgeving van St. Nicolaasga, het vol
gend plaatsje, dat het vreedzaam hoopt te
veroveren.
In de praehtige bossohen van wijlen Jhr.
Mr. C. van Eysinga, de warme voorvech
ter voor- en fokker van het Friesche paard,
rullen we in stelling komen en in de mooie
ruime stallen van de stoeterij „De Oor
sprong", waar weleer oen honderdtal paar
den gestald werd, Friesche paarden alle
maal óf paarden, die bij de fokkerij daar
van een belangrijke rol speelden, in die
stallen en haar bijgebouwen zal straks een
geheele batterij met al haar paarden, man
schappen en kader gelegerd worden, ter
wijl op het prachtige weilanden-complex
vóór „De Oorsprong", waar vroeger het
puikje van de Friesche paarden graasde,
straks alle vuurmonden en verdere voertui
gen van het geheele regiment geparkeerd
zullen worden.
Aan de groote medewerking van Prof.
Jhr. Mr. W. J. M. van Eysinga, don tegen-
woordigen eigenaar van deze terreinen,
dankt het regiment deze bij uitstek mooie
oefen- en logeergelegenheid.
Hier was de bolangstelling van het pu
bliek zóó groot, dat de medewerking van
de Maróchaussée, om de groote schare van
belangstellenden naar de goede plaatsen te
geleiden, uitstekend te pas kwam.
De marsch naar St. Nicolaasga is niet
groot geweest. Voor de paarden derhalve
een rustige dag, gevolgd ook door een lan
gere rust, dan zij de eerste twee dagen had
den kunnen genieten. Ook de manschap
pen, die heden onthaald werden op bier en
krentenbrood hadden nu volop gelegenheid
om hun Friesche taal- en verdere kennis
wat grondiger uit te breiden, waar hier
's avonds op Huis ter Heide „die Dorfsmu-
sik spielte" en ook de famkes weer aanwe
zig waren.
De Burgemeester van Doniawerstal, G.
O. D. d'Aumale baron van Hardenbroek,
had mot zijn echtgenoote en gasten, w.o.
de Commissaris van de Koningin in Fries
land met Mevr. baronesse van Harinxma
thoe Slooten en de Commissaris van de Ko
ningin in Groningen met Mevr. Tjarda van
Starkenborch Steehouwer de oefening van
dezen dag gadegeslagen.
De officieren werden na afloop genoo-
digd op een lunch bij den Burgemeester en
diens echtgenoote, voor welk gastvrij ont
haal door den Commandant der I Artille
rie Brigade, den Kolonel S. G. N. Nauta
Pieter, namens de officieren werd bedankt.
Meerdere speechen werden hier gehou
den o.a. door den Commissaris van de Ko
ningin der provincie. Hoe zwaar de beproe
ving der kelen ook door het droge weer
en het vele eommandeeren der voorafgaan
de dagen geweest moge zijn, zóó zelfs, dat
enkele anders sonore geluiden thans
reeds bedenkelijk heesch begonnen te
klinken, toen het Friesche volkslied werd
ingezet, toen zong een ieder weer luidkeels
mee.
Tot besluit van dezen dag hadden de
Burgemeester en Mevr. d'Aumale barones
se Hardenbroek hun gasten nogmaals ge
nood igd, ditmaal voor een rondvaart over
de Langweerder Wielen.
Oók op weg van St. Nioolaasga naar
Steenwijk wederom dezelfde belangstelling,
waarmee we de vorige dagen vertrouwd
geraakt, waren. Het was als eon sneeuwbal,
die onder gunstige omstandigheden aan
het rollen gebracht steeds grooter werd.
Overal nam de belangstelling en hartelijk
heid toe en het regiment, verheugde zich
dagelijks in een grooteren kring 'van vrien
den.
Opmerkelijk was, dat de oogen der toe
schouwers in het aan weiden zoo rijke
Friesland in de eerste plaats de paarden
zoohton in hun groote verscheidenheid van
Engelsche en Fransche volbloedjes bij de
officieren, Ieren en Hollandsche paarden
bij den troep en laat not least de stoere
paarden met de guitige sokken aan hun
zware beenen, die de houwitsers trokken.
Later bij het naderen van Oldebroek
zouden de blikken van een groot percen
tage onder de toeschouwers hooger gericht
worden n.l. op de ruiters en de zeer zware
bepakking, die zij te torsen hadden.
Had in Friesland ook de samenkoppe
ling van 6 paarden tot één bespanning
aller belangstelling gevraagd, hoe zuidelij
ker we kwamen, hoe grooter het aandeel
in de belangstelling, dat meer speciaal de
voertuigen, de kanonniers, de stukrijders,
de trompetters en de colonnes wielrijders
gold.
In de nabijheid van Willemsoord werd
ditmaal een oefening gehouden en wel op
Ee-zer veld, een pracht heide- en boschter-
rein, waarvoor de Minister van Staat Jhr.
Mr. Dr. H. A. van Karnebeek. Commissaris
van de Koningin in Zuid-Holland, welwil
lend toestemming had verleend.
Het terrein, dat hier evenals gisteren
te St. Nicolaasga geheel afweek van de
Leidsche terreinen, bood voor de man
schappen en paarden zijn bijzondere be
koring, doch ook 'moeilijkheden en het was
een mooie gelegenheid tevens voor de stuk-
rijders om hun vaardigheid te toonen.
Te voren was het steeds moeilijk om vast
te stellen, hoe laat de diverse plaatsen
zouden worden bereikt. Het baart daarom
te meer verwondering, dat de belangstel
ling overal zóó groot was.
In Steenwijk werd geparkeerd in het
centrum van de stad. Ook hier, evenals in
Friesland, weer een voorbeeldige voorbe
reiding 1 Het marktplein was keurig afge
zet en in de starten was een flinke door
gang vrijgehouden, doch overal was het
verder zwart van menschen. Achter de ra
men en op de daken en waar al niet had
den belangstellenden zich opgesteld. Ook
hier was, evenals in voorgaande plaatsen
(en in Zwolle den volgenden da.g), behoef
te gevoeld om den troep op vele wijze een
aangename ontvangst te bereiden. Door
het late uur van aankomst konden deze
vriendelijkheden evenwel niet doorgaan en
gingen ze helaas aan den troep voorbij. In
Zwolle was bijvoorbeeld een concert voor
Onderofficieren en manschappen aange
boden, doch voordat deze hun paarden en
tuigen verzorgd konden heibben, naderde
het concert zijn einde.
In Steenwijk werden de manschappen
voor het laatst op dez«en marach bij par
ticulieren ingekwartierd. Velen wandelden
later gezellig met hun kwartiergever, ja
aoms ook met diens dochters door het gast
vrije stadje.
Thans beginnen we het einddoel meer en
meer te naderen. Na het verlaten van
Steenwijk wordt nog op een vóórhistorisch
plekje, temidden van de Hunnebedden bij
Havelte, op hoog- terrein geoefend. In het
garnizoen was de reis tevoren besproken
en was het aardig voor de manschappen,
toen ze aldaar de aangekondigde Hunne
bedden passeerden.
Na de oefening werd gerust bij de
Drentsche Hoofdvaart, een prachtige ge
legenheid om de paarden te drenken. Het
waren na den eersten regendag warme da
gen geworden en het viel daarom dubbel
te apprecieeren, dat even later bij het pas-
seeren van Meppel door de goede zorg van
hot Gemeentebestuur aldaar, groote kui
pen en emmers met drinkwater waren klaar
gezet, die verder met brandslangen steeds
weer werden bijgevuld. Het ging met den
troep als met de locomotief, die hen naar
Schagen gebracht had. De gebruikelijke
hoeveelheid water was slechte voor kort
toereikend en heel veel moest er gedron
ken worden om ondanks het lek (in deze
de warmte 1) op de plaats van bestemming
aan te komen. Een drietal emmers per
paard werd bijvoorbeeld op een der dagen
in enkele uren tijds gretig leeggedronken.
In verband hiermede kwamen we ook te
Zwolle eerst om 20.00 u. aan, nadat onder
weg door onze jongens nog als een extra
verrassing genoten kon worden van den
aanblik der schilderachtige costuums van
de bewoners van Staphorst en Rouveen,
die in groote getale vóór hun hofsteden
langs den marschweg hadden postgevat.
Hier valt even een wanklank, wanneer
een ongeduldig geworden laat-historische
„Hun" met zijn auto E 13213 volgens
meerdere getuigen met opzet tegen de
paarden eener bespanning aanstuurt.
De maróchaussée, die ook hier weer keu
rig voor de verkeersregeling zorgde, heeft
gelukkig den ooggetuigen van deze schand
daad gehoord, en dus kan de huidige Ne-
derlandsche rechter medewerken om de
zen wildeman meer moderne begrippen van
boschaving bij te brengen.
Zwolle! Een regimemtshond, die zijn sul
tane favorite met een pasgeboren nestje in
de kazerne had moeten achterlaten en die
den geheelen marsch op zijn vier voetjes
had mede gemaakt, wandelt trotsch en
fier aan het hoofd der heldenstoet ook deze
oude veste binnen. De trompetters blazen
alsof de dag nog pa-s beginnen moet on
weerof beternog steeds staan
dichte rijen van toeschouwers het óók voor
hier ongewone schouwspel gade te slaan.
Op het nieuwe veemarktterrein wordt
het regiment opgesteld en dan valt de
nacht, die ook ditmaal kort zal duren, want
om 6 uur verlaat het regiment de laatst©
pleisterplaat© op zijn route naar Olde
broek.
Te voren heeft evenwel d© Burgemees
ter dezer stad Dr. J. E. baron de Vos van
Steenwijk oaji den regimentscommandant
en zijn staf e©n diner aangeboden in hotel
„Wientjes" ©n waren alle officieren des
avonds nog laat de gast van Mr. A. E.
baron van Voorst tot Voorst, den Com
missaris der Koningin in Overijssel, bij een
geanimeerde bowlfuif, in den tuin van ge
noemd hotel.
Op den IJsseTbrug valt weer de eerste
regen sinds Wieringen en dra plast het,
als toen, bij stroomen neer. Ik voorspel een
langdurige regen, doch werd niet geloofd
(komt meer voorWeldra zijn we door
weekt. Desniettemin worden de eerste
schoten gelost als de sohietheide bereikt is
en daar we het maximum van natheid be
reikt hebben, rijden we daarna gelaten naar
het kampterrein, waar w© omstreeks 11.00
aankomen.
We rillen als een juffershondje van de
koude. Een warme ketel met koffie bezorgt
een ieder, zoodra de paarden oip stal staan,
©en warmen dronk en daarna worden alle
kieren tusschen de' deuren eniz. flink met
boasen stroo dioht gestopt. De paarden
worden door en door droog gewreven en
fluks wordt dan naar „boven" gemarcheerd
naar de 30 meter hooger gelegen logiesba-
rakken en, nadat ze eerst hun viervoetige
kameraden beneden goed verzorgd hebben,
grijpen stukrijders en kanonniers naar de
droge kleeding, die hen wacht en weldra is
de narigheid van dezen regendag verge
ten en denkt ieder slecht© met genoegen
aan dezen mooien en leerzamen marsch
terug.
En nog lang ook zullen ginds in de noor
delijke provinciën vele harten warm klop
pen voor de mannen, die hun een gedeelte
van het Nederlandsche Leger zoo van nabij
hebben laten zien en wellicht neuriën ze
daarbij een lied, hen nog kortelings on
bekend, maar waarvan ze thans de woor-
d©n hebben leeren kennen, n.L het lid van
de Veld-Artillerie:
Wat dreunt daar op de heide t
Wat blinkt er in 't versohietl
Wat dondert tussehenbeide,
D<at men door t stof niet ziett
Hoe flikker©n die zwaarden,
Wat forsche melodie!
Hoe rennen daar die paarden,
't Is de Veld-Artillerie 1
J. M. M a n t e.
KERKNIEUWS
17a
„Juffrouw, wilt u niet wat mooie boek
jes van mij koopent
„Neen, wij hebben lectuur genoeg.
„Toe, juffrouw, kijk een©. Mooie trac-
taatjes over het Geloof.
„Mijn goeje man, ik heb een goed Ge
loof en heb warempel geen tractaatjes
noodig.
„De juffrouw is zeker Katholiek t
„Waarom denk je datt
JuAüe zijn altijd zoo overtuigd
„Jullie zijn altijd zoo overtuigd....
Dat noem ik een prachtig, ongezocht
compliment van dien Protestantscheo
propagandist aan hot adres van de Katho
lieken. Geen zoeken, geen twijfel, maar
volkomen gerustheid en zekerheid in het
bezit van ons Roomsche Geloof.
Laten we in deze zorgelijk© tijden be
denken, dat ons Geloof ook moet omvat
ten een vast vertrouwen in de helpende
Voorzienigheid Gods.
Als de zorgen steeds maar zwaarder
worden, dan valt het wel ©ena een oogen-
blik moeilijk om die consequentie© uit ons
Geloof te trekken en zouden wij met den
Psalmist willen uitroepen:
Rijs op! Waarom slaapt Gij, o Heer?
Rijs op en stoot niet af voor immer.
Waarom wendt Gij Uw aangezicht af,
en vergeet Bij onze ellende en onze
kwelling I
Laten wij er van overtuigd zijn, vrien
den, gij en ik, die in zware zorgen^ zitten,
dat de Hemelsch© Vader Zijn kinderen
niet vergeet en weet wat goed voor ons
is: Op U, o Heer, heb ik gehoopt, en in
eeuwigheid zal ik niet besohaamd wor
den.
FATHER LEFEBER.
St. Bonifacius-Missiehuis
Hoorn, postrek. 120937.
Men wordt Stichter door ineens of bij
gedeelten honderd gulden t© schenken.
gaat vóór
bij kruispunten, enz. enz.
Maar wie ven rechts
nadert, moet toch óók
op het overige verkeer
lettenzijn voorrangs-
recht Is geen vrijbrief
voor roekeloosheid. Kijk
ook uit naar wagens,
die aan Uw linkerhand
naderen:
Let ook op
KALENDER DER WEEK
FEESTDAG VAN DE H. ANNA,
MOEDER DER ALLERHEILIGSTE
MAAGD.
ZONDAG 23 Juli. Zevende Zondag na
Pinksteren, Mis. Omnes gentes. 2e gebed
v. d. H Apollinaris, Bisschop en Mart©,
laar; 3e v. d. H. Liborius, Bisaohop e®
Belijder Credo. Prefatie v. d, Allerh
Drieëeroheid. Kleur: Groen.
De H Kerk leert vandaag hare kinde
ren de vreeze dos Heeren. (Graduale).
Deze toch moet ons bezielen en ons afkee-
rig doen zijn van iedere dwaling, welke de
valsche profeten onzer hedendaagsche
verheidenachte wereld onder allerlei vor
men ons voorhouden. Aan 'hunne vruch
ten: ontevredenheid, opstand togen het
wettige gezag, haat, onzedelijkheid, kun
nen wij hen kennen, (Evangelie).
Bidden wij God, dat Hij die profeten
verre van on© houde, opdat hunne verder
felijke leeringen om niet schaden en dat
Hij ons verleene tot onze heiliging: het
beoefenen der ware gerechtigheid, het on
derhouden Zijner heilige geboden. (Gebed
en Epistel).
Wonen wij, bezield met het ernstigs
voornemen den H. Wil te doen van den
Hewielsohen Vader, het H. Misoffer bij,
offerend met het brood en den wijn ver
stand en wil, dan i3 ons offer God© welge-
vallig. (Offertorium). Hij zal het aannemen
en heiligen, gelijk het offer van den recht
vaardigen en offergezinden Abel (Stilg©.
bed). Het zal voor ons een geneesmiddel
zijn voor onze gebreken (Postcommunio)
en ona brengen in de vereisoht© gestelte-
nis om met jubelende stem toe t© juichen,
God, groot over geheel d© aarde. (Introï
tus).
MAANDAG 24 Juli. Mis v. d. H. Bernul-
phus, Bisschop en Belijder: Statuit. (Zie
in 'heb feesteigen v. h. Bisdom). 2© gebed
v d. Vigilie v. d. H. Jacobus; 3de v. d. H.
Christina, Maagd en Martelares. Laatste
Evangelie v. d. Vigilie. Kleur: Wit.
Of de H. Mis v d Vigilie: Ego autem.
Geen Gloria. 2e gebed v. d. H. Bernul-
phua3e v. d. H. Christina* Kleur:
Paars.
De H. Bernulphus, Bi e schop van Utrecht
is een ijveraar geweeRt voor den bloei der
kerkelijke tucht en den luister van den
©eredienst. Om de vele kerken, welke bij
in zijn Bisdom heeft gebouwd en welke ge
tuigenis geven van zijne kunstzinnigheid,
wordt hij afgebeeld dragende een kerk
De heilige wordt ook aangeroepen als Pa
troon tegen de kinkhoest.
DINSDAG 25 Juli. Feestdag v. d. H. Ja
cobus, Apostel. Mia: Mihi autem. 2e gebed
(alleen in stille H.H. Misen) v. d. H. Ohris-
tophorus, Martelaar. 3e voor onzen Bis
schop (wegens den verjaardag zijner H.
Wijding) Credo. Prefatie d. Apostelen.
Kleur: Rood.
De H. Jacobus de Meerdere, getuige van
de gedaanteverandering des Heeren op
don Thabor en ook van Christus' dood
strijd, predikte na Christus' Hemelvaart
eerst in Samaria, later in Spanje. _Na zijn
marteldood door onthoofding is zijn
lichaam overgebracht naar Compostella,
nu nóg de beroemde Spaansohe bede
vaartsplaats, den EL Jaoobus ter eere.
WOENSDAG 26 Juli. Feestdag v. d. H.
Anna, Moeder der Allerheiligste Maagd.
Mis: Gaud emus. Kleur: Wit
DONDERDAG 27 Juli Mis v. d. H.
Pantaleon, Martelaar: Laetabitur. 2e ge
bed A Cunctus (om de voorbede der Hei
ligen)3de naar keuze v. d. priester; 4©
tot den H Geest (wegens de priester-re
traite, welke in ons Bisdom gehouden
wordt). Kleur: Rood.
VRIJDAG 28 Juli. Mis v. d. H.H. Naza-
rius en Gezellen, Martelaren: Intret Ge-
heden als gisteren. Kleur: Rood.
ZATERDAG 20 Juli. Mis v. d. H. Mar.
tha Maagd: Dilexisti. 2e gebed r. d. H.H.
Fell en Gezellen, Martelaren; 3e A Ouno
tus; 4e voor den Paus Kleur: Wit.
Martha toonde hare liefde voor den Za
ligmaker door hare zorg en voorkomend
heid jegens Hem. wanneer Hij geen bezoek
bracht bij de Hem dierbare familie Laza
rus en zijne twee zusters, Martha en Ma--
ria. Haar vertrouwen op Jezus komt heer
lijk uit bij den dood van Lazarus. Vier
dagen na diens dood kwam Jezus naar
Bethanië. Zoodra Martha Jezus' komst
verneemt gaat zij Hem tegemoet en zij
zegt: „Heer, zoo Gij hier waart geweest,
mijn broeder zou niet gestorven zijn. Maar
ook nu weet ik, dat al wat Gij God vra^
gen zult, God het u zal geven." Haar ver
trouwen werd dan ook heerlijk beloond. La
zarus wordt door Jezus ten leven opge
wekt
In het H. Evangelie wordt verder geen
melding meer gemaakt van Lazarus, Mar
tha en Maria. Volgens een oude overleve
ring zouden zij uit het Joodsche land ver
dreven zijn en zich hebben ingescheept
naar Marseille, waar zij een kerk hebben
gebouwd, aan welke Lazarus de eerste bis
schop zou zijn geweest.
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks Gloria, geen Credo. De gewone
Prefatie.
IN DE KERKEN DER E.E. P.P.
FRANCISCANEN.
Alles als in bovenstaande kalender v. h.
Bisdom, behalve:
BAANDAG. Mis v. d. Z. Cunegundis,
Maagd: Dilexisti: 2o gebed (en laatste
Evangelie) v. d. Vigilie v. d. H. Jacobus;
3e v. d. H. Christina. Kleur: Wit.
DONDERDAG. Mis v. d. Z. Maria Mag-
dalena Martinengn, Maagd: Dilexisti. 2e
sebed van de H. Pantaleon, Martelaar.
Kleur: Wit.
ALB. M. KOK,
Amsterdam. Pr.
