HET NIEUWE SANATORIUM „BERG EN BOSCH". ZATERDAG 15 JULI 1935 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD PAG. 9 Tusschen de dennenbosschen van Bilthoven. een grootsch werk der kath. arbeidersbeweging Wat is het heerlijk voor een gezond mensch door „Berg en Bosch" te dwalen Wat moet het een rust en berusting schen ken aan een ziek mensoh in dit sanatorium te kunnen worden opgenomen. Tusschen de dichte dennenbosschen van Bilthoven, in 't hart van Sticht, in 't hart va.n Nederland, maar vèr verwijderd van alle gewoel, van stof, roet en bedompte stadslucht, is het nieuwe sanatorium van herwonnen Levenskracht" gelegen. De lucht is er zuiver, doorademd van de pittige dennengeur. Er heerschte een weldoende stilte, slechts opgemonterd door het eeuwig-ruischen van de stoere dennen en door het vroolijk gepinkel van een meesje, dat in een overmaat van levens lust rond de denneappels fladdert, op zoek naar buit. Temidden van de uitgestrekte bosschen het landgoed is 46 H.A. groot en wordt aan alle zijden door buitenplaatsen om- I geven verrijst zonder pretentie, eenvou- I dig en landelijk, het enorme samenstel van de sanatorium-gebouwen „Berg en I Bosch". Meer bosch dan berg de ber gen zijn, voor zoover te bespeuren, van I zeer bescheiden afmetingen De naam „Berg en Bosch" houdt een I belofte in van ongestoorde landelijkheid, I deze naam doet het sanatorium alle eer aan. Het is wonderlijk en bewonde renswaardig, hoe èn de architecten, de I heeren Koldewey en Van Moorsel èn de I tuin-architect, de heer Schulz, er in ge slaagd zijn dit gebouwencomplex saam te doen groeien tot een geheel met de schoo- ne natuur. Met opzet is daarom vermeden aan de gebouwen ook maar eenig grootsoh of op zichtig karakter te geven. Zelfs het hoofdr gebouw en de kapel zijn ontworpen, zoo als de lezer op de photo's kan zien, in den I geest van eenvoud en landelijkheid. Zoo- I wel buiten als binnenshuis voelt de met I weelde niet verwende arbeider en het ar beiderskind zich hier thuis wat even- I wel niet heeft verhinderd, dat de zalen en gangen sober maar met verfijnde smaak zijn ingericht. De geheele Katholieke Arbeidersbewe ging kan fier gaan op dit schitterende 1 bouwwerk van naastenliefde. Niet zonder rechtmatige trots vertelde ons de actieve voorzitter van „Herwonnen Levenskracht", de heer J. Th. Nijkamp, dat het geheele i sanatorium kostende anderhalf millioen J gulden door de Katholieke Arbeiders- I beweging was neergezet, waarbij echter Idankbaar moge worden herdacht, dat ook I tij, die geen lid zijn dier beweging, door het aandragen van „steenen, planken en balken" aan dit edele werk van Christe- I lijke charitas steun hebben geboden. Er is heel wat gepingeld en gebedeld ten eenent, gegeven en geofferd ten andere i om het geweldige kapitaal bijeen te slee pen. Behalve de ewone bijdragen der on der het Werkliedenverbond ressorteerende vereeni.gingen, vloeiden de middelen toe nit de „vrijwillige bijdragen" van 5 ct. per week. Deze vrijwilligers zullen thans tot hun voldoening vernemen, dat een reuzen- som van f 100.000 door hen is bijeenge- spaard. Hoe vele kleintjes een gróót ma- i ken! Behalve de leden steunden ook de j bonden en de andere instellingen het i groot© werk op krachtdadige wijze. En nu is 't nieuwe Sanatorium gereed. Niet zonder weemoed hebben de 350 pa tiënten en de staf van doktoren en ver pleegsters het oude „Berg en Bosch" bij i Apeldoorn verlaten. i De verhuizing is een enorme verbete- i ring maar men was in Apeldoorn zoo vast I en ingegroeid met de gemoedelijke hou ten noodbebouwing, dat het scheiden toch zwaar viel. D© duizenden patiënten, die naar Apeldoorn gingen door „Herwonnen Levenskracht, en met herwonnen levens kracht in de maatschappij terugkeerden zullen in dankbaar hart- de herinnering aan de „keeten voor Belgische vluchtelin gen" behouden. EEN DEK, BESTE SANATORIA VAN EUROPA. Met groote waardeering gewaagde de geneesheer-directeur van het sanatorium, dr. Bronkhorst van de volledige mede werking van het R.-K. Werkliedenver bond en Herwonnen Levenskracht bij den opbonw van het sanatorium. Alle luxe is vermeden, maar van geneeskundig stand punt behoort het Katholiek-arbeiders-sa- natorium tot een der beste en meest gedif- ferentieeerde van Europa. Het is "t groot ste van Nederl. een comb, van een sana torium voor 250 volwassen patiënten, een kindersanatorium van ruim 100 bedden en een nazorg-kolonie voor ongeveer 50 per sonen. Urenlang kan men er dwalen door ziekenzalen en lighallen, langs laboratoria, onderzoek- en behandelingskamers, langs werkplaatsen en kantoorlokalen, door 'klooster, kapel, door keukens en machine kamers, en nog ie men ijverig bezig met bouwen. Men werkt nog aan een open- luchtschool, een ontspanningszaal, aan ■werkplaatsen en nazorg-afdeelingen. RONDWANDELING DOOR DE GEBOUWEN. Maar laten wij trachten in het kort een overzicht te geven van wat wij gezien hebben. Als wij de toegangspoort doorrijden en rechts en links de woning van den genees- heor-directenr en den administrateur ge passeerd zijn, staan wij plotseling in het hart van de inrichting. Nog zijn wij mid den in 't bosch, maar rond om ons heen zien wij allerlei gebouwen, hooge en lage, hier en daar half verscholen achter een boomengroep of een glooiing van het ter rein. In vormgeving en kleur heeft deze architectuur zich zóó oprecht eenvoudig aangepast bij het karakter der omgeving, dat wij ons midden in Gods vrije natuur blijven voelen. Het hoofdgebouw trekt het eerst onze aandacht. Aan weerszijden van den in gang heeft Marie Andriessen vlakke re- liefs aangebracht, die de intrede en het blijde vertrek van een patiënt uitbeelden. Binnengaande staan wij in de hal en ver- raat zien wij op naar het groote glas-in- lood-raam, dat deze ruimte beherscht. Christus zegent de zieken, die smeekend tot Hem opzien. Als een beginselverkla ring staat dit raam in het middelpunt van het sanatorium. Rechts en links van de hal loopen wij langs de vertrekken van de administratie en correspondenten, langs de patiënten-biblioteek, een de portiers loge met de automatische telefooninstalla tie en de radio-centrale. In den langen achterbouw, recht tegen over den ingang, zijn alle vertrekken voor den medischen dienst: laboratoria voor chemisch- en bacteriologisch onderzoek, een operatie-afdeeling, röntgenkamers voor diagnostiek en therapie, een röntgen-ar- chief en donkere kamers, behandelingska mer voor tandarts en keelarts, gipskamer en .gewone onderzoekkamers met wacht ruimten, de medische bibliotheek en de kamer voor geneesheer-directeur en be stuur. Rechts en links en aan het Zuid einde van het hoofdgebouw liggende 3 groote paviljoens voor mannen, vrouwen en kinderen. Zij zijn door korte gangen met den centraalbouw verbonden. Buiten staanders, die de ontwikkeling van het sanatoriumwezen niet van nabij volgden, kunnen zich moeilijk een voorstelling ma ken van de hooge eischen, die in den te- genwoordigen tijd aan de behandeling van tuberculose lijders gesteld worden. Voor een jaar of 10 was het sanatorium veel meer een herstellingsoord dan een zie kenhuis. Uitsluitend bestemd voor lichte gevallen van tuberculose, was de behande ling en verpleging vrij gelijkvormig en de kuurduur beperkt tot enkele maanden. Bedlegerige ernstige patiënten kwamen weinig voor en hoorden er ook niet thuis. Hoe anders is dit nu. De inrichting van het hoofdgebouw bewijst reeds welk een verscheidenheid in de onderzoek- en be handelingsmethoden is opgetreden, maar nog meer opvallend blijkt het verschil als men door de patiëntenafdeelingen loopt en daar meer dan de helft der zieken bedle gerig vindt Steeds meer ontwikkelt, zich het sanatorium tot een klinische inrichting met een zeer speciale maar daarom niet minder gedifferentieerde taak. Een intensieve nauwe samenwerking van internist en röntgenoloog, van chirurg en keelspecialist is noodzakelijk om aan de steeds hoogere eischen, die de behan- reling van de tuberculoselijders stelt, op bevredigende wijze te voldoen. Ook in den bouw der ziekenafdeeling komt duidelijk tot uitdrukking, dat -het zwaartepunt is verplaatst naar de meer ernstige geval len met open tuberculose, die lange kuren moeten doormaken, vanaf de strengste bedkuur tot de werkkmrr toe De gemid delde k-irurdTrwr steeg daardoor in de laat ste jaren van 6 maanden tot bijna 12 maanden. IN HET OPENLUCHT-ZIEKENHUIS. Aan de bijzondere eischen, die de nana- toriumverpleging stelt, ontleent dit zie kenhuis zijn zeer speciale karakter. Een Sanatorium is een openlucht-ziekenhuis, of met een variatie op het modewoord natuur bad, een echt natuur-ziekenhuis. Maar daarnaast moet het een gezellig ziekenhuis zijn, want een gezellige vroolijke sfeer is een eerste vereischte om de maandenlange kuur rustig en blijmoedig te volgen. Met. groote zorg werd bij den bouw van Berg en Bosch ernaar gestreefd, een aangenaam milieu voor de patiënten te scheppen. Op grond van de veeljarige ervaring in Apel doorn, werd de paviljoenbouw voor de ver- pleeg-afdeelingen het mee9t geschikt ge oordeeld. Bij de volwassen-patiënten-paviljoens is een verdeeling in 3 afdeelingen doorge voerd, waardoor een groepeering van de patiënten naar de verschillende phasen van de kuur waarin zij achtereenvolgens komen, mogelijk wordt. Alle patiënten-af- deelingen zijn gelijkvloers, omdat alleen zoo het grootst mogelijke contact met de natuur gewaarborgd is. Het meeleven met de natuur, van den morgen tot den avond, zomer en winter, is een voortdurende bron van allerlei genoegen». Bij den bouw en rangschikking der ziekenafdeelingen werd dan ook steeds gezorgd voor een ruim vrij uitzicht naar buiten. De eerste afdeeling van elk volwassen patiënten-paviljoen bestaat uit kleine za len voor 6 bedden en één-persoons-kamers, en is voornamelijk bestemd voor de patiën ten die bij voorkeur „binnen" worden ver pleegd. De tweede afdeeling is een complex van drie groote lighallen voor de openlucht- bedverpleging. Het verblijf van zieken, zo mer en winter, bij dag en nacht, op open lighallen, is iet», waar de niet-ingewijdo zich altijd hoogelijk over verbaast. Het zou ook niet mogelijk zijn, als bij den bouw van deze hallen niet op zeer bijzondere wijze met allerlei omstandigheden rekening werd gehouden. De grootst mogelijke be- Bchutting tegen schadelijke weersinvloe den, tegen regen en wind, tegen de warmte nog meer dan tegen de kou, en daarbij een ruim uitzicht in de natuur en een overmaat van frissche lucht, dat zijn de noodzake lijke voorwaarden waaraan deze lighallen moeten beantwoorden. Op een geheel nieu we wijze werd dit probleem aan de hand van de jarenlange ervaring in Apeldoorn opgelost. Het dennenbosch voor deze paviljoens is zooveel gedund, dat het zonnig effect in de hal behouden bleef, maar een al te sterke bestraling is vermeden, en de pa tiënt niet vermoeid wordt door het kijken naar de schelle lucht, omdat deze gebro ken wordt door het dennengroen. Verderop is het bosch zoo dicht mogelijk gelaten en zal later zelfs nog meer tusschenbeplan- ting worden aangebracht, om de wind kracht zooveel mogelijk te breken. Ach ter deze lighallen zijn de waschigelegenhe- den, waar iedere patiënt een eigen wasch- bak en kleerenkast heeft. Op deze gezellige hallen liggen de pa tiënten, die reeds flink op weg zijn naar de beterschap, maar toch het grootste ge deelte van den dag nog op hun bed moeten rusten. De derde afdeeling is bestemd voor de ambulante patiënten, die in de laatste phase van hun kuur gekomen zijn. Zij sla pen op zalen van zestien bedden, die in afdeelingen van vier verdeeld zijn. Hun rusttijden brengen zij op de aangebouwde lighallen door. Tusschen deze drie afdeelingen ligigen de gezellige conversatiezalen, de onderzoek- kamer en de bad-afdeeling, de centrale dienkeuken en vele andere dienstvertrek ken; zelfs de kapperssalon is niet verge ten. DE KAPEL IN BIJ DE KLEINTJES. Het kinderpaviljoen vroeg weer een an dere differentiatie. De gewenschte schei ding tusschen jongens en meisjes, kleine en grootere kinderen, besmettelijke en niet- besmettelijke patiëntjes, leidde tot een on derverdeeling van de lighallen en de za len in vele verschillende deelen. Ook hier weer vinden wij de mooie beschutte lighal len, en verder de noodige eetzalen en speel zalen, onderzoekkamers en bad-afdeelingen, bestralingskamer» en kinderbibliotheek. Op het dak en voor enkele groote zalen zijn heerlijke zonterrassen en de plaats werd ons gewezen, waar over enkele weken de openluchtschool zal staan, die nog van Apeldoorn moet worden overgebracht. Eenvoudig, praktisch en gezellig, dat ia ook hier de domineerende indruk. Al rondwandelende komen wij steeds meer onder de bekoring van deze milieus, die uitmunten door een aesthetieche verzor ging, waarvoor de bouwers bijzonderen lof verdienen, omdat wij dit zoo uiterst zelden in ziekenhuizen aantreffen. Niet door ge bruik van kostbare materialen, nog minder door een weelderige bouwwijze of bewer kelijke detail verzorging, maar door een voudige zuivere verhoudingen ,evenwiohti- ge vlakverdeelingen en zorgvuldig afgewo gen harmonische kleurstellingen van be schildering en gordijnen, werd een schoon heidseffect bereikt, dat weldadig moet wer ken op iedereen die in dit huis zal verblij ven. Door een enkel glas-in-lood-raamp;©, een mooie muurbesohildering, een geestig schetsje op den wand, een beeldje in een nis, wordt de indruk versterkt, dat de aesthetische verzorging hier niet als een bijkomstigheid werd beschouwd. In een ar beiderssanatorium past geen weelde en pracht, maar waarachtige eenvoudige schoonheid is een weldaad voor ieder. En als wij verder dwalen van gebouw tot ge bouw, dan blijft deze indruk on» steeds bij. Wij worden geleid door het klooster en .zien de tegenstelling tueschen de ernstige refter en de vroolijke recreatiezaal. Dan ko men wij in de kapel. De duidelijke ruimte geleding doet het priesterkoor dadelijk als het hoofdelement uitkomen. Het schip, be stemd voor patiënten en leeken-personeel, is van een soberen ernst, die toch aller minst somber aandoet. Door de zachtkleu- rige glas-in-lood-ramen zijn nog even de boomkruinen te zien. Wij voelen ons nog steeds midden in 't bosch en toch in een zeer rustige beslotenheid, die dit geheele bouwwerk kenmerkt. ZORGEN VOOR T „NATJE EN DROOGJE". Van de kapel steken wij over naar het Oeconomiegebouw en loopen door de keu kens en de eetzalen voor personeel en na zorgpatiënten. In de kookkeuken staan de stoomkookpotten en een groot electrisch fornui»; in de brood en groentekcuken ver scheidene moderne keukenmachines. Wij gaan langs koelcel en melkkamer, dwalen dan door waescherij en desinfectieruimlo langs werkplaatsen en magazijnen, wij kij ken even in den diepen kelder van de cen trale verwarming, waar 3 forsohe ketels netjes naast elkaar liggen, en tenslotte be reiken wij één van de meest merkwaardige deelen van dit Sanatorium: de arbeid^-<ï- lonie. DE NAZORG-KOLONIE Eerst komen wij aan de werkplaatsen voor de patiënten en de nazorgers. In carré gebouwd staan hier de ruimten voor de machinale houtbewerking, voorzien van alle mogelijke machines, de werkplaat» voor hot in elkaar zetten van het houten speelgoed (het bekende Ado-speelgoed) en de kinder meubels, de groote schilderswerkplaats, twee flinke magazijnen, uitsluitend bestemd voor de produkten van deze werkplaatsen, en tenslotte een gebouw waarin de metaal bewerkers, de schoenmaker, de horlogema ker, de kleermaker en andere ambachtslie den hun vak kunnen uitoefenen. In de toon- kamer zien wij een keur uit de groote col lectie van speelgoed en kindermeubelen, van boekbinders- en oartonnagewerk uit deze werkplaatsen, en bovendien nog kuns tige weefstukken, het produkt der vrou wenwerkplaatsen. En dan komen wij ten slotte bij de nazorg-kolonie. Om het gezellige nazorghuis, waarin de ontspanningszalen en de studiozaal voor deze verpleegden zijn ondergebracht, lig gen de 40 hutjes van het type der bekende Engelsche Nazorgkolonie Papworth, die voor een deel reeds jarenlang in Apeldoorn dienst deden, en tusschen deze hutten staan twee frissche waschgelogenheden. Dit genoegelijke nazorgdorp is een getrouwe co- pie van zijn voorganger in Apeldoorn, wat T BOS OH. grooter en hier en daar verbeterd, maar in wezen van hetzelfde eenvoudig gezellige karakter. Voor de vrouwelijke patiënten wordt de Apeldoomeoho werkplaats weyr in gebruik genomen, en het nazorghuis biedt plaats voorloopig voor 7, later voor 15 nazorgpa tiënten. Op het open veld achter het vrouwenpa viljoen wordt ons nog even het pompsta tion voor de watervoorziening gewezen en verderop de installatie voor de vuilwator- reiniging, volgens de activeted sludge- methode. We zijn aan het eind van onze rondwan deling. Eén gedachte overheereoht. De Katholieke Arbeidersbeweging heeft hier een grootsch en edel werk tot stand gebracht. Wanneer men langs de rijenwitte bed den wandelt, waarin de zieken kalm en tevreden ligigen, wanneer men de klooster zuster» (Dominicanessen van Voorschoten) af en aan ziet loopen voor een zorgzamo en moederlijke verpleging der zieken, wan neer met de climax in zalen doorwandelt: doodziek, genezend en aan de beterhand, beseft men eerst recht welk een weldaad „Herwonnen Levenskracht" voor de arbei ders, (en niet alleen voor hen) is. Er was een nog ziek jongetje in een der lighallen, dat juist toen wij binnentraden, in bed „op z'n kop" wilde gaan staan. Wat een heerlijk beeld van „herwonnen levens kracht", als men juist de zaal verlaten heeft waar de kinderen in gips verstard liggen. Geve God, dat nog vele duizenden zieken hier genezing zullen vinden, om met nieu we levensmoed en nieuwe levenslust boogo- rustt, het volle, rijke leven in te gaan. GEMENGDE BERICHTEN TUSSCHEN TWEE AUTO'S D00DGEKNELD. Gistermiddag te ongeveer vier uur is het driejarig kindje van den garagehou der B. in de Tuinbouwftraat te Gronin gen tusschen twee auto's bekneld ge raakt, waarvan de eene de garage wilde in- en de andere haar wilde uilrijden. Het kind was onmiddellijk dood VERDRONKEN. Gistermiddag geraakte een 5-jarig kind in de Kostverloren vaart te Amsterdam. Dit werd opgemerkt door de-n heer R. Bakker, wonende aan den Baarsjesweg 164, die zich gekleed te water begaf. Hij wist den kleine te bereiken ©n op don wal te brengen. Het kind bleek editor reeds te zijn overleden. Pogingen om do levens geesten op te wekken mochten althans niet meer baten. BOERDERIJ AFGEBRAND. Door onbekend© oorzaak ia brand ont staan in do boerderij van den heer A. de Vree te Droumel. Door den feilen wind aangewakkerd stond de geheel© boerderij weldra in lichte laaie. Het vuur sloeg over op eenige hooimijten, die eveneons spoedig in vollen vlam stonden. De brandweer wist verdere uitbreiding van den brand te voorkomen. De boerderij van den heer Do Vree brandde af. Van den inboedel kon niets worden gered. Onge veer dertig kippon kwamen in do vlam men om. De schade wordt door verzeke ring gedekt. WONING AFGEBRAND. Donderdagavond was de heer Van Heu pen te Udon in zijn woning bozig vet te smelten. Toen hij zich even verwijderde is de vlam in de pan geslagen on teen hij terugkeerde, stond do gehoolo keuken in volle vam. De poging om de pan met vet- naar buiten te werpen mislukte en de heer Van Heupen kwam daarbij t© vallen, waardoor het vuur zich nog vorder uit breidde Nog voor de brandweer tor plaat se was stond het geheele huis in lichte laaie. Het brandde af. Van den inboedel kon niets worden gered. Huis en inboedel waren niet verzekerd. DRAMA TE HAARLEM. Moordaanslag en zelfmoord. In een winkel op den hoek van de Spoorwegstraat en do Dclftkade te Haar lem heeft gistermiddag omstreeks vijf uur een 51-jarige man een moordaanslag ge pleegd op een zestienjarig meisje. De man loste een revolverschot op haar, waar door zij een nieLernstige wond boven het rechteroog kreeg. Daarna richtte de da der het wapen op zichzelf en schoot zich een kogel door hot hoofd. Hij was op slag dood. De dader, de 51-jarige H. W. Holt.zapfel was een gepensionneerd oud-Indisch sol daat, die op den hoek van de Spoorweg- straat en de Dolftkado een winkeltje in kruidenierswaren droef. Hij woonde al leen in een huisje en het meisje, dat even eens in de Spoorwegstraat woont zorgde reeds eenige jaren voor zijn huishouding. De man, die vele jaren verloofd is ge weest, werd na den dood van zijn verloof de onverschillig en maakte vaak misbruik van sterken drank. Gistermiddag tegen vijf uur hoorden omwonenden twee scho ten in den winkel. Direct daarop kwam het meisje, dat hevig aan het hoofd bloed de, den winkel uit en snelde naar de ouderlijke woning. Direct werd de politie gewaarschuwd, die spoedig per auto verscheen. In een ka mer naast den winkel vond men het lijk j van H. op den vloer liggen. De kogel waa hem door het hoofd ge gaan. Het meisje werd naar het St. Elisa beth Gasthuis overgebracht, doch kon na verbonden te zijn weer huiswaarts ke©- I ren. Het gebeurd© verwekte in de buurt groote opschudding. De oorzaak van het 1 drama is noe niet be' HET HOOFDGEBOUW: RUST EN EENVOUD.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1933 | | pagina 9