MAANDAG 19 JUNI 1933
DE LEIDSCHE COURANT
BLAD PAG. 12
BUITENLAND
ECON. WERELDCONFERENTIE
TWEE MERKWAARDIGE
VERRASSINGEN.
HUGENBERG'S MEMORANDUM
Gaat de doofpot in.
De opvattingen van den Duitschen mi
nister van Economische Zaken, Hugen-
iberg, over de koloniale en economische
politiek, welko hij Vrijdag j.l. in een
persconferentie heeft uiteengezet, zijn
door den minister ook neergelegd in een
memorandum, dat hij aan clr. Colijn
heeft overhandigd.
De sensatie was algemeen en groot.
Er dreigde zelfs een crisis, welke echter
op handige wijze is voorkomen.
Het memorandum is technisch niet in
getrokken, maar zal. worden beschouwd,
als een zuiver persoonlijke mededeeling
van Duitschlands minister van Economi
sche Zaken aan den voorzitter der eco
nomische commissie dr. Colijn.
Het memorandum van Hugenberg zal
derhalve niet onder de delegaties wor
den verspreid. Zelfs is de vertaling van
ihet document, waarmede men reeds aan
gevangen was, plotseling stopgezet, toen
de Duitsche delegatie Zaterdagmorgen
aan het bestuur van de conferentie had
medegedeeld, dat het memorandum van
Hugenberg louter een uiting was van
\zijn persoonlijke gezichtspunten en geens
zins een weergave van de opvattingen
der delegatie of van de Duitsche regee
ring.
Nog een merkwaardige vergissing.
Niet slechts Hugenberg maar ook de
Amerikaansche delegatie heeft aan het
weekeind gezorgd voor een verrassing,
meldt de „Tel.". De voorzitter van de
economische commissie, dr. Colijn, had
aan de delegatie verzocht, eventueele
voorstellen, waaronder een voorstel in
nen. Als gevolg hiervan werd een aantal
voorstellen, awaronder een voorstel in
zake een reductie der tarieven met 10
pet. door het secretariaat der conferen
tie ontvangen. Dit laatste voorstel droeg
alle teekenen van door de Amerikaan
sche delegatie te zijn bestudeerd en
goedgekeurd. Later bleek evenwel, dat
een groot deel van de Amerikaansche
delegatie het niet eens was met het
voorstel in zake de tarievenverlaging met
10 pet., ondanks het feit, dat dit denk
beeld oorspronkelijk, en zelfs niet al te
lang geleden, door Roosevelt was geop
perd.
Zondagmiddag werd door een lid van
de Amerikaansche delegatie aan de pers
een mededeeling verstrekt, volgens welke
'het voorstel in kwestie geen aanbeveling
van de delegatie beteekende. Het was,
'zoo zeide bij, slechts een voorstel inge
diend door de Amerikaansche tarieven-
experts en hij verwachtte, dat het niet
op de officieele programma's zou komen.
Later in den middag legde senator
Pittman, een van de Amerikaansche ge
delegeerden, de volgende verklaring af:
„De verklaring, welke heden in de pers
versoheen, volgens welke de Amerikaan
sche delegatie aan de economische we
reldconferentie een verlaging van alle
tarieven met 10 pet. heeft voorgesteld,
is ongegrond. Een dergelijk voorstel is
door de delegatie niet ingediend. De
technische adviseurs der delegatie heb
ben hun denkbeelden in den vorm van
een memorandum gegoten, als basis voor
de discussies voor de agenda der econo
mische wereldconferentie. Deze voorstel
len zijn ter hand gesteld en zijn gepu
bliceerd door de economische commissie
van de economische conferentie en zijn
niet aan de pers verstrekt door de pers-
afdeeling van de Amerikaansche dele
gatie. Het is jammer, dat door een ver
gissing de verklaring is toegeschreven
aan dc Amerikaansche delegatie".
Dr. Colijn toonde zich, toen hij hier
van in kennis werd gesteld, zeer ver
baasd, daar hij geen reden had aan te
nemen, dat hetdocument niet van de
Amerikaansche delegatie afkomstig was.
DE SCHULDENKWESTIE.
De Vereen. Staten stellen Frankrijk
in gebreke.
De Amerikaansche regeering heeft een
nota gericht tot Frankrijk, waarin het
volgende wordt gezegd:
„De regeering der Ver. Staten beves
tigt de ontvangst van de nota der Fran-
6che regeering, waarin deze haar stand
punt uiteenzet aangaande de schuldver
plichtingen, waaraan op 15 Juni voldaan
moest worden. Zij constateert, dat de
Fransche regeering in gebreke is gebleven
den schuldentermijn, die op grond van de
bestaande overeenkomst tusschen Frank
rijk en Amerika, betaald moest worden,
geheel of gedeeltelijk te voldoen. De Ame
rikaansche regeering moet in openhartig
heid de aandacht vestigen op de proble
men, die zijn opgeworpen, doordat de
Fransche regeering in gebreke bleef den
schuldentermijn van 15 December 1932 te
voldoen, welke problemen nog niet zijn
opgelost en door de twee landen zelfs nog
niet zijn besproken."
Soortgelijke nota's als die aan Frank
rijk zijn ook gezonden aan België en Polen
welke landen ook in gebreke zijn geble
ven te behalen.
Tegelijkertijd is ook aan den Italiaan-
schen gezant een nota overhandigd, waar
in wordt gezegd, dat ofschoon de door
Italië verrichte betaling van 1.000.000 dol
lar wellicht door het Congres als onvol
doende zou kunnen worden beschouwd,
het Amerikaansche volk en zijn president
bereid zijn, over de kwestie der Italiaan-
eche oorlogsschulden aan de Vereenigde
Staten in onderhandeling te treden.
WASHINGTON NIET BEVREDIGD.
Door stabilisatie-voorstellen.
Van gezaghebbende zijde wordt te ken
nen gegeven, dat de voorstellen der Eu-
ropeesche mogendheden tot tijdelijke sta
bilisatie der valuta's door de regeering der
Vereenigde Staten niet bevredigend wor
den geacht.
Do plaatsvervangende minister van Fi
nanciën, Acheson, heeft verklaard, dat de
voorstellen in hun huidigen vorm niet
aanvaardbaar zijn, docli dat zij kunnen
worden beschouwd als het uitgangspunt
voor onderhandelingen.
Te Washington wordt vernomen, dat
Roosevelt heeft aangegeven, tot welke
grenzen de Amerikaansche gedelegeerden
te Londen mogen gaan. Hij is echter ge
kant tegen elk plan ,dat slechts een tijde-
lijken vorm van stabilisatie beoogt. Zijn
standpunt ten opzichte van de jongste sta
bilisatie voorstellen is aan do Amerikaan
sche delegatie te Londen medegedeeld.
Men verwacht, dat deze als gevolg hier
van bij de loopende onderhandelingen een
voorzichtiger houding zal aannemen.
DUITSCHLAND
RIVALITEIT MET DE STAHLHELM.
Demonstratie verboden.
De Brunswijksohe regeering heeft een
Stahlhemldemonstratie, die op 25 Juni zou
plaats hebben en waaraan de eerste
bondsleider, Rijksminister Franz Seldte, zou
deelnemen, verboden.
De regeering heeft aan de pers een
lang communiqué doen toekomen, waarin
wordt ingegaan op dc voorvallen in het
landsverband Brunswijk van den Stahl-
helm. „Onder deze omstandigheden al
dus eindigt het communiqué lijkt het
ontoelaatbaar, dat de voor 25 Juni geor
ganiseerde demonstratie van den Stabl-
helm in Brunswijk doorgaat. De regeering
heeft zich in verbinding gesteld met de be
voegde instanties om te voorkomen, dat
deze demonstratie plaats vindt en om te
bewerken dat ook in Het vervolg derge
lijke meetings van den Stahlhelm niet
worden gehouden."
AANVAL OP DE DUITSCHE JEUGD
ORGANISATIES.
Bij een groote demonstratie van de Hit-
ler-jeugd van MecklenburgLuebeck kon
digde Rijksstadhouder Hildebrandt aan, dat
bimienkort alle jeugdvereenigingen in
MecklenburgLuebeck zullen worden ont
bonden.
Ook de zoogenaamde Christelijke jeugd
organisaties hebben niet het recht jonge
Duitschers sociaal-politiek en staatspoli-
tiek op te voeden.
De stadhouder verklaarde dat hiervoor
de partij wel kan zorgen, derhalve worden
dezer dagen alle tehuizen en bezittingen
van de diverse jeugdvereenigingen in
Mecklenburg ©n Luebeck in beslag geno
men en ter beschikking van de Hitler-
jeugd gesteld.
AUTO MET S. A. LIEDEN VERONGELUKT
Zaterdagavond is op den straatweg van
Senftenberg naar Calau een vrachtauto met
S.A.-lieden uit Senftenberg en omgeving, die
op weg waren naar Frankfurt aan den Oder,
verongelukt, doordat een aanhangwagen, die
aar. de vrachtauto was gekoppeld, plotseling
losliet, waardoor hij omstortte en de inzitten
den eronder terecht kwamen. Een hunner werd
gedood, terwijl tien anderen min of meer ern
stig gew ud naai het dichtstbijzijnde zieken
huis moesten worden overgebracüt.
NOG GEEN BERICHT VAN MATÏERN.
Vermist tusschen Azië en Amerika
Van den wereldvlieger Mattern heeft men nog
niets vernomen. Het bericht, dat hij tusschen
Alaska en Rusland een noodlanding zou heb
ben gemaakt, wordt niet bevestigd.
Aan een aantal Amerikaansche schepen en
vliegtuigen, die zich in de nabijheid van Alaska
en de Aleoeten bevinden, is opdracht gegeven
naar den vermisten aviateur te zoeken.
AANSLAG OP SIBERISCHEN
EXPRESSETREIN
Vijf wagons ontspoord.
Op ca. 70 K.M. voor Mandsjoeli is een aan
slag op den Siberischen expres-trein gepleegd.
Vijf wagons liepen uit de rails en werden
omver geworpen; desondanks gelukte hel den
machinist met de overige wagens veilig cn wel
Mandsjoeli te bereiken.
De trein droeg, naar van Japansche rijde
wordt gemeld, bij aankomst de duidelijke spo
ren van kogels en granaten.
NIEUWE ONTVOERING IN AMERIKA.
Rijke bierbrouwer het slachtoffer.
Het jongste slachtoffer van een Amerikaan
sche ontvoerdersbende is een rijke bierbrouwer,
William Hamm te St. Paul (Minnesota). De
millionnair bevindt zich in de macht der ban
dieten, die dreigen hem te zullen dooden, in
dien niet terstond een losprijs van 100.000 dol
lar wordt betaald. Het geld moet op een aan
gegeven plaats gedaponeerd worden.
De familie van Hamm heeft zich echter niet
laten intimideeren door de dreigementen en
de zaak in handen van de politie gegeven.
JOODSCH ARBEIDERSLEIDER IN
PALESTINA VERMOORD
Daders gevlucht.
Dr. Chaim Arlosorof, een Joodsche arbei
dersleider en lid van het bestqur van de Jewish
Agency te Jerusalem is in den vorigen nacht
in koelen bloede door twee mannen vermoord,
toen hij met zijn vrouw een wandeling maakte
langs het strand bij Tel Aviv. De daders losten
drie schoten, die Arlosorof in den blik troffen,
waarna zij de vlucht hebben genomen.
DE AUTOBUS.
'n Autobus is net zoo'n gemoedelijk
ding als de vroegere paardentram.
Ja, waar is de paardentram gebleven!
Toen ze een menschenleeftijd geleden
haar intrede deed, was dat een heele
gebeurtenis voor de samenleving, welke
nog alleen de hobbelende omnibussen
kende, die concurreerden met de lang
zame trekschuiten, waarin het toch zoo
genoeglijk reizen was. In 't roefje was
't gezellig, ook als de regen tegen de
kleine ruitjes zwiepte. Dan eigenlijk
vooral, want bij een lange reis had men
immers de zekerheid, dat men er voor
eerst nog niet door hoefde: 't had al
den tijd om droog te worden. En wat
was bij zonnig weer een beschut plaatsje
bij den stuurman een heerlijkheid. Die
stuurman hoefde niet zóó ingespannen
op te letten, of hij had wel tijd voor een
praatje. Hij wist alle bijzondevheden van
de eenzame huizen, waar men langs en
van de dorpen, waar men door voer. Ook
de passagiers waren hem meestal niet
onbekend en zoo gaf dat een druk ge
keuvel, af en toe onderbroken door
draadlooze seinen, verwekt door de men-
schelijke stem, met het jagertje of met
een bruggeman, die uit de verte gewaar
schuwd moest worden. Vaste stopplaat
sen, malligheid. Tijdig het jagertje toe
geroepen, dat hij vaart minderen moest
zegge en schrijve: vaart even naar
den kant gestuurd en met wat handig
heid kon iedere boer uitstappen in de
buurt van zijn hoeve, al beteekende dit
soms, dat hij nog een uurtje of zoo loo-
pen moest. Maar wie keek toen tegen
een flinke wandeling op
Zoo ongeveer waren ook de gewoon
ten bij de paardentram. Deze deed wel
langs de gladde rails of er haast bij was,
al maakte de koetsier er minder drukte
bij dan zijn omnibus-collega, die met
klapperende zweep zijn rossen tot spoed
aanspoorde. Bij ieder huis langs den weg
kon men echter laten stoppen. „Conduc
teur no. 95 in de X-straat" of „villa
Erica op den X-weg".. En die conduc
teur, den trekschuit schipper gelijk, wist
er dan alles van: hij kende zijn klanten
en zijn route. Tijdig den koetsier gebeld
en men kon uitstappen bij 95; een vol
gende passagier desnoods weer ettelijke
huizen verder en instappen kon men ook
overal. Een en ander was wel niet be
vorderlijk voor een regelmatige dienstre
geling, maar dat luisterde niet zoo nauw.
Bij een wissel er placht slechts en
kel spoor te zijn duurde het soms zoo
lang eer de passeerende tram ver
soheen, dat koetsier «n conducteur dood
gemoedereerd de bulletins gingen lezen
vóór den nabijzijnden sigarenwinkel. Het
paard kon toch niet wegloopen: de
handrem stond - vastgedraaid.
Die voor onze begrippen langzame
paardentram werd indertijd met zooveel
vreugde begroet, dat er een „Tramway-
UW ADRES VOOR
EAU DE COLOGNE IS
BREESTRAAT 108
OOSTENRIJK
TUMULT IN EEN LANDDAG.
„Eruit met de hoogverraders!"
In de Vrijdag 1.1. gehouden zitting van
den Landdag van Neder-Oostenrijk is het
tot stormachtige tooneelen en incidenten
gekomen tusschen de sociaal-democraten
en Christelijk-socialen eenerzijds en de
nationaal-soeialistische afgevaardigden an
derzijds.
Toen de nationaal-socialist dr. Höfinger
zijn rede begon en daarbij verklaarde,
dat de Nazi's in Oostenrijk onschuldig
worden vervolgd, weerklonken van de ban
ken der sociaal-democraten en der Chris
telijk-socialen uitroepen als „hoogverra
ders" en „moordenaars".
Vervolgens wilde de nationaal-socialist
Ringmeister antwoorden op een aantal
beschuldigingen, die door de sociaal-demo
craten waren geuit. Ringmeister begon
zijn rede met de woorden „Heil Hitier",
hetgeen tot gevolg had. dat de sociaal-de
mocratische afgevaardigden van hun
plaatsen opsprongen cn met gebalde vuis
ten op den spreker afkwamen, ten einde
hem uit de zaal verwijderen. Ook de
Christelijk-socialen riepen: „Er uit met de
hoogverraders". Daar gevaar bestond voor
handtastelijkheden, schorste de voorzitter
de zitting.
Na. de heropening der zitting kwam
het echter tot handtastelijkheden, doordat
de christelijk-socialen samen met de so
ciaal-democraten de nationaal-soeialisti
sche afgevaardigden uit de zaal probeer
den te dringen.
BUITENL. BERICHTEN.
TIEN GEWONDEN BIJ EEN AUTO
ONGELUK.
Zaterdagavond is nabij het dorp Poggendorf
in Duitschlnad een auto, waarin 12 pers men
gezeten waren, die op weg was van Leipzig
naar Sellin op het eiland Rugen van de berm
van den weg afgeslagen. De auto sloeg over den
kep en tien inzittenden werden ernstig gewond,
waardoor zij naar de kliniek te Greifswald
moesten worden overgebracht, waar zij nog ge-
ruimen tijd buiten bewustzijn bleven.
Siechts de chauffeur, die door de voorruit
van den wagen vloog, liep lichtere vtrwondin-
É'-n op.
©0a
1EDERLANDSCH
- FABRIKAAT
5483
SLANGEN OVER^ifeBV EEN DORP IN
TURKIJE
Het dorp Kusudjuvel bij Mersina is door
duizenden slangen overvallen, die alle huizen
en gebouwen binnendrongen. De bewoners
stonden machteloos tegenover deze plaag, en
een paniekstemmig maakte zich van hen mees
ter. toen eenige personen, die door de slangen
gebeten waren, stierven. Ook de politie uit
Mersina en andere steden, die tot hulpverlee
ning naar het dorp was gekomen, stond tegen-
ovei deze slangen geheel machteloos.
De bewoners van Kusudjuvel zagen zich ten
slotte genoodzaakt hun dorp te verlaten en
eenige kilometers verder in de open lucht te
overnachten.
Visschen-regen.
Te Portoviro heeft zich het eigenaardige ver
schijnsel voorgedaan, dat het plotseling op
straat visschen regende. De verklaring van c'it
zonderlinge verschijnsel wordt hierin gezocht,
dat zich op een meer in de nabijheid- een
waterhoos heeft gevormd, waarin vele visschen
opgetrokken werden.
Rubber-hoeven voor paarden.
De paarden van de bereden politie te Praag
zijn ingevoerd om het uitglijden op asphaltwe-
rubber worden beslagen. Deze rubberhoeven
zijn inevoerd om het uitglijden op asphaltwe-
gen te voorkomen en in deskundige kringen is
men van meening dat deze rubberhoeven ook
voor de paarden veel beter zijn.
LUCHTVAART
BRANDEND VLIEGTUIG VALT OP
MENIGTE.
Vijf en twintig personen loopen
brandwonden op.
Op een. vliegfeest nabij Nancy is een
vliegtuig, dat aerobatische toeren verricht
te, in botsing gekomen met het dak van
een hangar. Er volgde een explosie van het
benzine-reservoir, waarna de machine
brandend temidden van de menigte neer
stortte. De piloot kwm in de vlammen om,
terwijl 25 personen brandwonden opliepen.
Vier hunner verkeeren in ernstigen toe
stand.
galop" werd gecomponeerd, die druk
werd verkocht zoekt maar eens in uw
muziek voorraad, gij ouderen van dagen
en dat op de kermissen een tent ver
scheen, waarin een miniatuur-trammetje
rondreed, een draaimolen gelijk. En de
mensehen maakten daar net zoo druk ge
bruik van als tegenwoordig van de stoom-
caroussel. Natuurlijk totdat het nieuwtje
er vanaf was.
En thans is zelfs de laatste paarden
tram onbetreurd verdreven door de elec-
trische dito, welke op haar beurt haar
roem ook weer aan 't overleven is, dank
zij de zooveel handiger autobus.
De oude paardentram-gemoedelijkheid
is er echter nog wel, ten minste op het
platteland. In de steden is 't ook „vlug
in- en uitstappen" bij de haltebordjes,
maar buiten...Heb ik 't niet zelf mee
gemaakt in het Brabantsche dorpje Fijn-
aard, dat de bus voor Dinteloord 20 mi
nuten te laat kwam, daar de chauffeur,
die stoppen moest bij 't gemeentehuis,
daar doodleuk bleef wachten tot een
op komst zijnde bruiloftsstoet was gear
riveerd. „We kunnen eerst de bruid wel
eens zien", zei hij en geen der passagiers
maakte bezwaar. Misschien waren zij
wel even nieuwsgierig als de bestuurder.
Is dat gemoedelijk of niet. Ten platte-
lande stoppen trouwens de bussen ook
gewillig bij ieder huis en voor mijn plei-
zier informeerde een chauffeur eens bij
voorbijgangers, of zij niet wisten, waar
die-en-die woonde. Dat hij daarvoor
eenige malen zijn gang moest vertragen
hij had niet dadelijk beet 8 kwam er
blijkbaar niet op aan. Met wat meer
gas kwam dat wel weer in orde en me
nige dienstregeling waarschuwt al„de
bij de tusschengelegen plaatsen vermel
de tijden zijn bij benadering opgegeven".
Wie doet je dan wat!
Die plattelands-chauffeurs zijn bo
vendien precies als de trekschuitschip
pers: zij kennen iedereen en alles langs
den weg. Hier en daar komt een dienst
meisje voor den dag, als zij toeteren en
dan wordt in 't voorbijgaan een groet
gewisseld. Menige passagier behoeft bij
't instijgen niets te zeggen, omdat de
bestuurder al weet, waar hij of zij er
weer uit moet. En als een vaste klant
in de bus wat vergeet een pakje of
een regenscherm dan wordt het ge
vonden voorwerp aan den tegenkomen-
den bus-geleider overgedragen met het
verzoek, het even bij die-en-die af te
geven, 't Fooitje komt naderhand wel
in orde.
In Waalwijk wilde een pas ingestapte
dame weer uitstappen nadat de bus pas
opnieuw in gang was. „Waarom?" vroeg
de conducteur (op sommige drukke bus
lijnen vindt men dezen). „Ik heb in
dien-en-dien winkel een pakje laten lig
gen". In plaats van te stoppen zei toen de
busman: „O, rijd u dan maar door. Ik
zal 't straks wel voor u afhalen en bij
't terugkomen thuis brengen". Met wei-
want de dame ging gerustgesteld weer
zitten.
ke toezegging de zaak in orde bleek,
Ik herinner me ook uit 't Noorden
zoo'n staaltje van gemoedelijkheid. Op
een stopplaats van de bus Zwolle
Balkbrug stapte eens een boertje uit,
niet wijl hij daar wezen moest, maar om
een zeer persoonlijke reden. „Ik mot er
effen uut, chaffeur; ik kom sebiet trug".
't Manneke maakte zich onzichtbaar tus
schen het struikgewas, kwam spoedig
terug, stapte opgelucht weer in, waar
op de motor opnieuw werd aangezet. En
niemand der passagiers mopperde.
Misschien dachten er wel een paar: dat
doe ik een volgende keer ook.
Hoe lang zullen de autobussen dat
gemoedelijke karakter nog blijven be
houden? 't Is wel in 't belang van de
veiligheid, dat 't er buiten met den
diensttijd zoo precies niet op aan komt,
want de verkeers-inspectie kan nu zon
der bezwaar een bus onderweg eenige
nuDuten ophouden om remmen, achter
licht, stuurinrichting, arbeidskaart van
den chauffeur enz. rustig na te zien. In
een stad gaat dit al niet meer. Wanneer
zal de moderne dictator, die „Verkeer"
heet, ook op 't platteland de strenge
eischen van een spoorwegboekje stellen?
Afwachten. Reeds bedienen de Poste
rijen zich hier en daar van de autobus
sen voor 't vervoer der bekende post
zakken en daarbij komt stipte regelmaat
te pas. Dat postvervoer is zóó gewich
tig, dat de passagiers moeten opschui
ven als er veel zakken zijn. Wordt de
bus daardoor „vol", doet er niet toe:
de post moet mee.
Dit wijst er op, hoezeer de bus in
burgert, wat nog meer het geval zal
wezen, als de stoomtrams ook een
maal met vreugde begroet het loodje
gelegd zullen hebben. Zij kunnen reeds
nu de bussen niet in snelheid evenaren,
terwijl de vrachtauto's haar het goede
renvervoer ontfutselen. Binnen afzien-
baren tijd rijdt, ten plattelande overal
de autobus en dan zal de gemoedelijk
heid wel verdrongen worden naar eind-
lijntjes, want de hoofdlijnen eischen
juiste aansluitingen, zoowel onderling
als voor 't „halen" van de treinen.
't Leven „tusschen de wielen" wordt
er rustiger noch eenvoudiger op.
AJO.
NOG STEEDS: TOET-ANK-AMEN!
Waaraan stierven de onderzoekers?
Nieuwe theorie: vergiftige rozendorens.
„Op snelle wieken moge de dood hem ach
terhalen, die met misdadige hand het graf van
den Pharao berooft!" Dat waren de eerste
woorden aldus vertelt Tom Terris die
Howard Carter, de trouwe vriend van Lord
Carnarvon, ontcijferde op een oud-Egyptische
vaas, die dicht bij den ingang van het konings
graf stond.
Van de uitwerking, die deze woorden had
den, kan men zich nauwelijks een voorstel
ling vormen. Daar stonden nu de leiders der
expeditie dicht bij de vervulling van hun
schoonste verwachtingen en droomen, vlak
voor het resultaat van jarenlangen weten-
schappelijken en practischen arbeid. En nu
begroet ze hier, in het voorvertrek van het na
zeldzame moeite gevonden graf, de geest van
een duizenden jaren geleden gestorven ko
ning.
Men verwonderde zich en wachtte,terwijl Ho
ward Carter langzaam den tekst van het in
schrift op de vaas ontcijferde. Daarna haalde
Carnarvon glimlachend de schouders op, vast
besloten. zich niet te laten weerhouden door
de boodschap van een schim. Hij gaf het tee-
ken, met de werkzaamheden voort te gaan.
Toen sloegen niet veel later de beide on
derzoekers voor het eerst een blik in het bin
nenste van een Egyptisch koningsgraf, dat
door een gelukkig toeval gespaard was geble
ven voor roofovervallen van vreemde stammen
en dat als volkomen ongeschonden gold. Zij
beefden van ontroering en bleven verbaasd
staan, toen de fabelachtige rijkdom dezer
grafkamers zich aan hen voordeed.
Lord Carnarvon stak een lucifer aan en ver
lichtte de omgeving. Hij nam een albasten
vaas op en bekeek haar bij het licht van een
tweeden lucifer, die zijn vriend Carter aan
stak. De wanden van de vaas waren zóó dun,
dat men er door kon zien en prachtige kleu
ren gadesloeg. Een geheimzinnige zoete geur
steeg uit de vaas op. Naar Carter meende, had
men hier te doen met den overgebleven vluch-
tigen geur van rozenolie, die hier 3700 jaar
was bewaard.
Om de vaas te onderzoeken, trok Lord
Carnarvon de handschoen uit, die hij bij het
werk pleegde aan te hebben en stak zijn hand
in de urn. Met een lichten kreet trok hij
haar onmiddellijk terug. Aan zijn vingers ver
toonden zich eenige bloeddruppels. Carnarvon
lette daar bijna niet op, bracht de hand aan
zijn lippen en zette het onderzoek voort. Car
ter echter ontdekte op den bodem van de vaas
een aantal naaldscherpe doornen, die, naar
Terris meent, mogelijk met opzet vergiftigd
waren of door het zich over duizenden jaren
uitstrekkende ontbindingsproces der rozen
vergiftigd waren geworden.
Een feit is, dat Lord Carnarvon drie weken
na dit voorval stierf, zonder dat men tot dus
verre de oorzaak van zijn dood onomstoote-
lijk heeft kunnen vaststellen.
Een nieuwe oplossing van het probleem, en,
naar het schijnt, toch nog niet een in ieder
opzicht bevredigende.
Gk.
