MAANDAG 22 MEI 1933
DE LEIDSCHE COURANT
EERSTE BLAD PAG. 2
BAROMETER.
TELEGRAFISCH WEERBERICHT
naar waarnemingen verricht in den
morgen van 22 Mei 1933, medegedeeld
door het Kon. Ned. Meteorol. Instituut
te De Bildt.
Hoogste barometerst.: 774.3 te Abisko.
Laagste barometerst.: 770.3 te Biarritz.
Verwachting tot den avond van 23 Mei:
tot zwakke
Oostelijke tot Noor-
lelijke wind, helder
jjj? tot lioht bewolkt,
5*- droog warm weer,
later iets koeler.
De diepe depressie die Zaterdag nog bij
IJsland lag en haar invloed tot de Brit-
sehe Eilanden uitstrekte is bijna verdwe
nen, hooge drukking strekt zich uit van
Portugal over de Britsohe Eilanden tot in
Noord-Scandinavië en neemt nog in be-
teelcenis toe. Een ondiepe depressie heeft
in Zuid-Frankrijk onweer gebracht en
trekt, nu naar Spanje, andere ondiepe de-
.pressies brachten afkoeling in het Oost-
zeegebied. In onze omgeving heersclit tot
op tien km. hoogte Oostenwind; geheel
Duitschland heeft zonnig weer alleen aan
de Oostkust wordt de bewolking gemeld.
De Britsehe Eilanden en Scandinavië heb
ben koeler maar eveneens zonnig weer, be
halve de omgeving van Skagerak, waar
betrokken lucht en lichte neerslag voor
komt. De algc...eene vooruitzichten blij
ven gunstig voor fraai weer met iets min
der warmte.
LUCHTTEMPERATUUR.
Temperatuur des middags te half drie
24.gr. C.
LICHT OP VOOR FIETSERS «.a.:
Van Maandagnamiddag 9.29 uur tot
Dinsdagmorgen 4.24 uur.
HOOG WATER.
Te Katwijk: Dinsdag 23 Mei voorin. 2.46
uur en nam. 3.03 uur.
WATERTEMPERATUUR:
Zweminrichting Hooge Rijndijk om 7 uur
19.5 en 12 uur 20 gr. C.
Zweminrichting „De Zijl", om 7 uur:
18 eu 12 uur 18.5 gr. C.
en H. M. de Koningin, en dat op de sec
tievergaderingen de conclusies ongewijzigd
waren aangenomen.
Daarna was het woord aan Pastoor P.
Boovers uit Haarlem voor liet uitspre
ken van de rede.
Rede Pastoor P. Roovers.
Met den besten wil van de wereld kun
nen wij niet ontkomen aan de waarheid,
dat zoolang wij leven in een maatschappij
we op elkander zijn aangewezen. Immers
op oeconomisch gebied raken wij eikan
ker dagelijks niet alleen nationaal, maar
zelfs internationaal en komen wij samen
tot een resultaat, wat wij niet meer bun
nen missen.
Op politiek gebied is liet al niet anders.
Juist waar twee partijen vijandig tegen
over elkander staan* daar zou de eigen
lijke strijd niets beteekenen waar de saam
hoorigheid in iedere partij ontbrak en al
leen een chaos over de geheele nie zou het
resultaat zijn.
Had men beter begrepen, dat saamhoo
righeid op politiek terrein de strijdkrach
ten beter concentreert en was dat begrip
en die verantwoordelijkheid in practijk ge
bracht, wij waren bij dc j.l. gehouden ver
kiezing eervoller uit den strijd gekomen
en onze strijdmacht was zeker versterkt
geworden. Op godsdienstig gebied is ook
saamhoorigheid dure plicht.
Geen strijd is feller en is zoo algemeen
als de strijd tusschcn geloof en ongeloof.
En het is ons allen bzekend, dat wie als
Katholiek geboren wordt, een krijgsman
in den dop is, zoodat wie zijn geloof niet
verloochent steeds altijd het oorlogspad
moet opgaan, tot de tanden toe gewa
pend.
Niet alleen actieve medewerking voor
de Roomsche zaak is geboden maar alles
wat onze zoo noodige saamhorigheid zou
kunnen verknoeien, inoet met de grootste
zorgvuldigheid worden vermeden.
Óns past saamhoorigheid met alle stan
den en leeftijden in dc Boomsche Kerk.
Bij ons geen klasenstrijd. Strijden doen
wij alleen naar buiten uit.
Wij kunnen in de maatschppij mis
schien op de hoogste sport staan, als Ka
tholiek zijn wij aan anderen gelijk. De
Kerk, onze moeder, maakt immers ook
geen verschil, als zij ods genaden uitdeelt.
De biechtstoel is voor dc armsten geen
andere als voor de rijkslen en als zij noo-
digt aan den hemeldisch. dan schikken zij
allen aan, rijk en arm door elkander, en
zij zet hot beste voor, wat zij bezit, maar
het is dezelfde spijs.
Wij worden door den vijand geprikkeld
tot saamhoorigheid. Wij Katholieken heb
ben altijd de benijdenswaardige eer gehad
in dc volle belangstelling te staan bij onze
tegenstanders. Ik overdrijf niet, als ik
durf beweren, dat wanneer wij als Katho
liek volk van de aarde zouden verdwijnen,
onze vijanden veel pikant in hun leven
zouden moeten missen.
Men thast ons dikwijls aan in datgene
wat ons bovenmate heilig en dierbaar is,
en al laten wij veel over den kant gaan,
in sommige gevallen stijgt het strijd vuur
ons naar de wangen en kunnen wij samen
veel bereiken op den tegenstander.
Nu is het een feit, dat allerwegen voor
al in Nederland zich een krachtig Kath.
leven openbaart. Onze Moeder de H. Kerk
verstaat de kunst zich te geven en zich^Je
plooien naar de omstandigheden des tijds.
Niet, dat zij iets van de waarheid prijs
geeft, maar dat zij zich weet aan te pas
sen aan de behoeften van hare kinderen.
Wij behoeven onze kerken nog niet te
huur te zetten, maar wij zouden met suc
ces er nog wel localiteit bij kunnen gebrui
ken, want een biddende en hongerende
menigte roept om een huis, roept om een
schaapstal om samenhoorig bij den Herder
te zijn.
Alles bij elkaar genomen ijn wij roepen
to een intense saamhoorigheid
Maar dat zal ons offers kosten, vooral
persoonlijke offers. Maar wat hindert
dat? Moeten wij dat ook niet op maat
schappelijk gebied? Wij zullen moeten
strijden, maar ook moeten lijden. Strijden
met elkaar en lijden in ons persoonlijk be
lang, als de gemeenschap daarmee gebaat
is. En als wij nuiet meer strijden kunnen,
als de vijand onze handen zou' knevelen en
onze tong zou moeten zwijgen, dan kun
nen wij nog lijden, dat kan de vijand ons
niet afnemen.
Lijden, zooals onze groote dichter Von
del zijn helden laat zeggen in zijn scheone
„Peter en Paul"
Al stonden wij met hecole benden
Gekerstend, blank in 't harrenas....
Voor de rede waren door een uitste
kend geschoold koor eenige gezangen uit
gevoerd. Ooor een jongenskoortje werden
nu enkele liedjes gezongen, opgewekt en
frisch van toon, maar die al te jongens
achtig klonken in deze plechtige vergade
ring en in dat kerkelijk milieu.
Mgr. Aengenent besteeg hierna de ka
theder.
REDE VAN DEN BISSCHOP.
Wanneer ik thans, aan het einde van
deze zoo schitterend geslaagden dag eeni
ge woorden spreek, dan is de bedoeling
geen andere dan te wijzen op eenige prac-
tisclie punten uit de heden behandelde
stof, waardoor gij in uw leven zult gaan
doen, hetgeen vandaag in theorie is be
handeld.
Dan wil ik wijzen op enkele verschijnse
len, die niet stemmen tot blijdschapop
verschijnselen, die, waar ik hoop, naar
aanleiding van dezen Katholiekendag,
zullen verdwijnen.
Ik wil niemand een verwijt maken. Ik
wil spreken als een vader tot zijn kinde
ren, als een geestelijk vader, die in deze
moeilijke tijden door God is aangesteld
om uw geestelijke belangen naar beste
weten te verzorgen.
Op de eerste plaats wil ik er op wijzen,
dat Katholieken ook saamhoorigheid moe
ten toonen in hun organisaties van ont
spanning. Op dat gebied bestaat onder
Katholieken werkelijk een tekort. Ik be
doel zeer in 't bijzonder de sport. Het is
veel te weinig tot de diocesajien doorge
drongen, dat het niet alleen zeer ge-
wenscht, maar ook noodzakelijk is, dat de
Sport veel meer sympathie ontvangt dan
tot nu toe.
't Is jammer en droevig het te moeten
constateeren, maar het is een feit, dat
vele Katholieken niet genoeg begrijpen,
dat het dringend noodig is, om de sport
te organiseeren op Katholieken grond
slag, niet alleen om daardoor de sport
beoefenaars verwijderd te houden van al
wat sohadelijk is, maar ook en vooral om
de sport positief dienstbaar te maken aan
de hoogere belangen der ziel.
Het is niet te ontkennen, dat vele Ka
tholieke neutrale sportverenigingen steu
nen, hetzij door lidmaatschap, hetzij door
financieele steun, hetzij door hun sympa
thie. Ik, als Bisschop van dit diocees,
vraag met alle aandarng, die in mij is,
dat deze mentaliteit moge veranderen en
de Katholieke Sport steeds grooteh moge
worden.
En onder katholieke sportvereeniging
versta, ik niet iedere sportvereeniging, die
zich Katholiek belieft te noemen, doch al
leen die vereeniginigen, die Kerkelijk zijn
geauthoriseerd en wier statuten dooi- den
Bisschop zijn goedgekeurd.
Z.g. „vereenigingen van Katholieken"
hebben niet de siympathie van den Bis
schop. Zulke vereenigingen staan niet op
den waren grondslag. Ik vraag de ouders,
hun kinderen te verbieden, lid te worden
van neutrale of andere vereenigingen, wier
statuten door den Bisschop niet zijn goed
gekeurd.
Een tweede opmerking wilde Mgr. ma
ken op 't gebied van het openbare leven.
De laatste maanden heeft men het meer
malen gehoord, hoe zoowel Z. H. de Paus
als de Bisschoppen van Nederhmd dringend
dat Katholieken hebben aangespoord hun
eenheid te bewaren, ook op politiek ter
rein.
Toen ik het voorrecht had door den Paus
in audiëntie te worden ontvangen, heb ik
afzonderlijk verschillende zaken met Z. EL
mogen bespreken. Afzonderlijk heb
ik met hem gesproken over het gods
dienstig leven in Nedei-land; afzonder-
1 ij k over de sociale organisaties; afzon
derlijk ook over het politieke leven in
ons vaderland, en speciaal wat het politie
ke leven betreft, heeft de Paus gezegd, dat
ik zijn woorden in het openbaar moest
overbrengen, dat de Katholieken van Ne
derland hun eenheid moesten bewaren vóór
alles, boven alles, na alles en tot eiken
prijs.
En Z. H. legde er de nadruk op, dat ik
deze woorden zou uitdragen naar buiten
en in zijn naam aan de Katholieken van
Nederland zou mededeelen.
De Bisschoppen hebben in him Vasten-
mendement om die eenheid verzocht en
vandaag nu de saamhoorigheid onder de
Katholieekn wordt besproken wil ik met
bizonderen nadruk de aandacht erop vesti
gen, waarom de eenheid op politiek terrein
zoo geboden is.
Louter en alleen om deze eenvoudige en
voor ieder te begrijpen reden: wanneer
onze eenheid afbrokkelt en versplintert,
komen uw eigen hoogste geestelijke en
godsdienstige belangen is gevaar. Dat is
de eenige reden, waarom ik zoo op een
heid aandring maar dat is dan ook een
zeer belangrijke reden.
Niet omdat ik de meening zou zijn toe
gedaan, dat verschil van meening op poli
tiek terrein niet toelaatbaar is. Men kan
toch niet veronderstellen, dat ik niet zou
weten, wat verklaard is door de Pausen,
n.l. dat binn enhet raam der Kerk verschil
van inzicht mogelijk is. Meeningsverschil
len mits niet in strijd met geloof en ze
den, zijn bestaanbaar en toelaatbaar.
Maar op ieder gebied van menschelijk
handelen zijn wij verplicht een op zioh toe
laatbare vrijheid prijs te geven, wanneer
de uitoefening van die vrijheid gevaar zou
opleveren voor onze hoogste belangen, onze
godsdienstige belangen.
En nu zijn in onze tijden de omstandig
heden zóó, dat versplintering onzer politie
ke eenheid een groot gevaar vormt voor
onze hoogste belangen. Daarom handelt
ieder ontoelaatbaar, die versplintering tot
stand brengt en zich afscheidt van de een
heid.
Mgr. verklaarde niet als scheidsrechter
tusschen de verschillende politieke meenin
gen te willen optreden. Niet als politicus
heb ik gesproken, maar als Bisschop, ter
veiligstelling van uw hoogste belangen,
vooral van die uwer kinderen in de toe
komst.
Op een ander verschijnsel wilde mgr. nog
wijzen. Er zijn Katholieken, die aan de af
brokkeling der politieke eenheid wel niet
meedoen,maar die door woox-d en geschrift
het vertrouwen ondergraven in de leiders,
van wie velen vijf-en-twintig jaren en meer
him beste krachten hebben gegeven. Die
verdienstelijke mannen worden verguisd en
als nietswaardigen betiteld.
Het is een droevig verschijnsel deze
ondergraving van het vertrouwen in man
nen, die door jarenlang werken getoond
hebben goede Katholieken te zijn en zoo
vooruitstrevend te zijn als onder de gege
ven omstandigheden mogelijk was!
Degenen, die op de leiders afgeven, ver
geten twee dingen:
Ten eerste dat wij, Katholieken, slechb9
een derde van de bevolking uitmaken, zoo
dat wie ook aan het roer zou komen
het voor iedereen onmogelijk zou zijn, de
idealen, die wij als Katholieken mogen heb
ben, te realiseeren.
Ten tweede vergeten dezulken, dat ons
vaderland niet alléén de crisis zal kunnen
oplossen. Men kan nationaal alleen trach
ten de toestanden, die gevolg zijn van de
crisis, te verbeteren.
Ten slotte wilde Mgr. wijzen op een an
der gebrek aan saamhoorigheid en wel de
saamhoorigheid tusschen leeken en pries
terschap. Die saamhoorigheid is niet zooals
wij haar wenschen. In den laatsten tijd kan
men er getuige \an zijn, hoe op de Pries
tersstand wordt afgegeven; de mensohelij-
ke gebreken die natuurlijk ook den
priester eigen zijn worden vergroot en
veralgemeend. Dit is een droevig en on
rechtvaardig verschijnsel. Droevig want
wanneer de saamhoorigheid tusschen pries-
tesr en volk verdwijnt, dan graven wij ons
eigen graf. Het is steeds een roem van de
Kerk in Nederland geweest, die hartelijke
eenheid, die tusschen priesters en volk
heerschte. Onrechtvaardig want ik mag
wpl zeggen en ik w i 1 het vandaag ook
zeggen, dat het mijn vaste overtuiging i6,
dat wij door Gods genade in ons vaderland
bezitten een priesterstand, waarop wij
trotsch mogen zijn. (Applaus).
Als Bisschop van dit diocees met meer
dan 1000 priesters durf ik verklaren, dat
deze priesters diep doordrongen zijn van
hun taak, tot eer van God en tot heil der
zielen.
Onrechtvaardig is het de fouten der
priesters te vergrooten en niet te zien, hoe
zij dag en nacht hun herderlijk werk met
groote toewijding verrichten onder alle
standen der maatschappij.
I ikwil hier een protest uitbrengen tegen
die aanklachten, en verklaren, dat onze
priesters zijn menschen, bezield met
een heilige ijver voor God en het heil der
zielen.
Ik uit den wensch, dat het saamhoorig-
heidsbesef tuschen volk en priesters van
dezen dag af moge toenemen in kracht en
dat de vrucht van dezen Katholiekendag
moge zijn, dat de aanhankelijkheid van het
volk voor den priester versterkt wordt. En
ook wensch ik, dat op 't gebied van sport
en openbaar leven onze eenheid in de toe
komst geen lacunes meer zal vertoonen.
Versterkt uw eenheid, besloot Mgr., op
alle terrein, dan kunnen wij ervan verze
kerd zijn, met behulp van God; deze ern
stige tijden goed te zullen doorkomen.
(Langdurige toejuichingen).
De voorzitter, de heer Heerkens Thijs-
sen, sprak een woord van dank en sloot
hierna de Twaalfde Dioc. Katholiekendag.
(Ongecorrigeerd).
Katholieken-vervolgingen...'
bestaat niet!
Overal in.de wereld kan men constatee
ren, dat de Katholieken, als zij niet één
maar onderling verdeeld zijn, geen be-
teekenenden invloed kunnen uitoefenen,
geen hun toekomende positie innemen, ja.
worden genegeerd, achtergesteld en óók
vervolgd, gruwelijk vervolgd.
Gruwelijk vervolgd ooh kom;
praatjes!
Praatjes zegt de socialistische pers
van Zaterdagavond.
Een katholiek blad had opgemerkt, dat,
waar de socialistische pers nu een protest
boycot tegen „Hitler-Duitschland" voert,
zij toch ook 'ns tegen de vervolging van
Katholieken moest protesteeren.
En naar aanleiding daarvan schrijft de
„Vooruit" een stukje met het opschrift:
„Praatjes", waarna 't blad de vraag stelt:
„Tegen welke vervolging?"
't Is brutaal! Niet alleen wordt nagela
ten te protesteeren tegen de vervolgingen
van katholieken, maar zelfs het feit dier
vervolgingen wordt ontkend!.-...
Tegenover deze houding onzer beginsel
tegenstanders blijkt toch wel de noodzake
lijkheid onzer eenheid in eigen kring, onzer
practische saamhoorigheid
En wij veroorlooven ons hier te wijzen
naar wat gisteren door onzen Bisschop op
den Katholiekendag te Delft is gesproken
Commentaar op diens woorden zou de
duidelijkheid en klaarheid ervan slechts
kunnen schaden.
STADSNIEUWS
STICHTING LEIDSCH
BORGSTELLINGFONDS.
Woekerbestrijding: een dankbaar werk.
In de onder voorzitterschap van mr.
P. A. Pijnacker Hordijk gehouden ver
gadering van het Bestuur van de Stich
ting Leidsch Borgstellingfonds heeft de
secretaris, de heer P. A. van Aggelen,
directeur van de Gemeentelijke Hulpbank
(Gem. bank van leening en geldsohiet-
bank) verslag uitgebracht over de werk
zaamheden van het fonds over 1932.
Aan dit verslag is het volgende ont
leend:
Het jaar 1932 is voor de Stichting
Leidsch Borgstellingsfonds wederom een
werkzaaim jaar geweest.
Het fonds heeft vele economisch
zwakken in hun moeilijken levensstrijd
kunnen s'teunen.
Deze wijze van woekerbestrijding is
een dankbaar werk.
Het fonds behoefde ook dit jaar
slechts in enkele gevallen als borg te
betalen, waaruit blijkt, dat degenen,
voor wie het fonds borg heeft gestaan,
dit ook ten volle waard waren.
In de samenstelling van het Bestuur
kwam eenige veranderirng.
De heer prof. mr. D. v. Blom verzocht,
wegens onverwachte vermeerdering van
werkzaamheden, ontslag als bestuurslid.
Dit ontslag is hem op de meest eervolle
wijze verleend.
Het is het Bestuur een behoefte ook
in dit verslag prof. v. Blom hartelijk
dank te zeggen voor den grooten steun,
welken het niet alleen bij de totstand
koming, maar vooral ook in het eerste
levensjaar van het fonds, toen door hem
het Voorzitterschap werd bekleed, van
hem heeft mogen ondervinden.
Deze steun en de aangename samen
werking zullen bij ons Bestuur in onver
zwakte herinnering-: blijven.
Prof. dr. J. H. Boeke werd tot lid van
ons bestuur benoemd.
Het Dagelijksoh Bestuur kwam 24 maal
bijeen.
De secretaris hield eiken Zaterdag
middag van 35 uur spreekuur in het
gebouw Nieuwsteeg No. 4.
Door het Dag. Bestuur werden 512 (v.
j. 529) schriftelijke aanvragen voor een
borgstelling behandeld.
Alle aanvragen werden nauwkeurig
onderzocht.
423 (v. j. 426) aanvragen voor een
borgstelling tot een gezamenlijk bedrag
van 37790.— (v. j. 36563,50) werden
ingewilligd.
Het grootate aantal der aanvragers
bestond uit fabrieks- en vakarbeiders.
AGENDA
LEIDEN.
De avond-, nacht- en Zondagsdienst der
apotheken wordt van Maandag 22 tot
en met Donderdag 25 Mei Hemel
vaartsdag) a.s. waargenomen door apo
theek: W. Pelle, Kort Rapenburg 12, tel.
594; van Vrijdag 26 tot en met Zon
dag 28 Mei nemen waar de apotheken:
G. H. Blanken, Hoogewoerd 171, telef. 502
en D. J. van D'riesum, Mare 110, tel. 406.
Ten einde een geldleening mogelijk te
maken, werden derhalve vele gezinnen,
die door omstandigheden als ziekte, ge
zinsvermeerdering, verhuizing, handels-
geld, aanschaffing van kleeding, bedde-
goed, ledikanten, vernieuwing van huis
raad etc. op een bepaald tijdstip geld
noodig hadden en credietwaardig waren,
aan een borgstelling geholpen.
Het bestuur heeft ook dit jaar meer
malen de behulpzame hand kunnen bie
den aan personen, die gebukt gingen
onder financieele verplichtingen, welke
zij op zioh hadden genomen.
89 (v. j. 100) van de schriftelijke aan
vragen voor een borgstelling moesten
worden afgewezen, omdat:
le. de aanvrager niet credietwaardig
was;
2e. de reden waarvoor men een borg
stelling noodig had, niet beantwoordde
aan het doel der Stichting;
3e. de aanvrager geen ernstige pogin
gen had gedaan, om een borg te vinden.
Past op de woekeraars!
Dat deze waarschuwing nog steeds
niet overbodig is, bleek wederom uit
een ergerlijk geval van woeker, waar
voor in het verslagjaar bemiddeling werd
ingeroepen.
Iemand leende 12 jaar geleden een
bedrag van 60.en moest hiervoor
elke maand 6.aan rente betalen,
zonder dat echter de hoofdsom ver
minderde.
Het was het slachtoffer niet mogelijk
de hoofdsom in eens terug te betalen,
zoodat hij 12 jaar lang doorging met
iedere maand de 6.rente te betalen
of wel in totaal 864.
De geldleener kon ook de rente niet
meer betalen en de geldschieter gaf de
zaak in- handen van een rechtskundig
bureau, ondanks dat hij voor 60.
geleend geld ƒ864.had terugontvan
gen.
Op de geteekende schuldverklaring
stonden de voorwaarden van leening niet
vermeld. De schuldverklaring werd elke
maand vernieuwd.
De vordering werd toen in een on
schuldig kleed gehuld; er werd slechts
5 pet. rente bedongen.
Onnoodig te zeggen, dat, zoodra wij
met dit geval in kennis werden gebracht,
wij er onmiddellijk een eind aan hebben
gemaakt.
Valsche schaamte had het slachtoffer
er van weerhouden deze zaak eerder
met zijn superieuren of met ons te be-
spreken.
Gelukkig, dat de Geldsohieterswet aan
deze praktijken een eind kan maken.
Op het uitoefenen van het geldschie-
tersbedrijf zonder vergunning van Bur
gemeester en Wethouders staat niet
minder dan twee jaar gevangenisstraf
en tien duizend gulden boete.
Voor alles is evenwel noodig een be
hoorlijke medewerking van het publiek.
De woeker, die de duisternis zoekt,
zal wel talrijke nieuwe vormen trachten
aan te nemen, om daardoor de werking
van de wet te ontgaan.
Men schrome niet deze gevallen ter
onzer kennis te brengen.
In het begin van het jaar 1932 werd
door enkele leden van ons bestuur het
initiatief genomen om te komen tot een
Landelijke vereeniging voor woekerbe-
strijding.
Dit had tot gevolg, dat onder leiding
van mr. v. d. Bergh op 30 April 1932 is
opgericht de Nederlandsche Vereeniging
voor Volkscredietwezen en woekerbe
strijding.
Het doel van de vereeniging is te be
vorderen:
a. dat, waar hier to lande het niet-
commercieele volkscredietwezen niet of
op onvoldoende wijze is georganiseerd,
hierin voor - zooveel noodig worde voor
zien;
b. dat een zoo doeltreffend mogelijke
uitvoering van de Geldschieterswet wor-
de verkregen;
c. dat overigens de woeker in al zijn
vormen worde bestreden.
Er werd tot ons, uit onderscheidene
gemeenten, het verzoek gericht, om in-
lichtingen te verstrekken over de wer-
king van het Borgstellingsfonds, waar-
aan wij steeds gaarne hebben voldaan. J
Naar het voorbeeld van onze Stichting
zijn reeds een aantal Borgstellingsfond
sen opgericht.
In het verslagjaar kwamen tot stand
het Apeldoornsch-, het Nijmegensoh- en
het Utrechtsch Borgstellingsfonds, ter
wijl in den Haag, Groningen en den
Bosch plannen zijn ontworpen om tot
een Borgstellingsfonds te komen.
De rekening en verantwoording van
den penningmeester, den heer G. A.
Smit, sluit in ontvangst en uitgaaf met
een 'bedrag van 2629.46, de kapitaalre
kening met 23292.85.
Voor de medewerking, welke het be
stuur in het afgeloopen jaar in zoo rui
me mate heeft mogen ondervinden, zegt
het hartelijk dank.
Wegens diefstal van kousen op de Zater-
dagsche markt zijn door de politie aangehou
den J. S, en P. B. uit Alphen a. d. Rijn.
