DE MAN DIE EEN STAD PLUNDERDE ZATERDAG 1 APRIL 1933 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD PAG. 13 DE AFGELOOPEN WEEK IN KET BUITENLAND De neergestorte vogel te Dixmuiden. „Juda ver- recke". De Jodenboycot in Duitschland. De houding der Katholieke bisschoppen tegenover de N.S.D.A.P. Het laatste bedrijf van de Ontwape ningstragedie? SPORT V VOETBAL I. V. C. B. OVERZICHT. Dat het einde van de competitie nadert blijkt nu wel uit het steede minder wor dende aantal wedstrijden. Voor de eerste klasse G zijn er drie wedstrijden vastgesteld. Daarbij zijn de kampioenspretendenten DHL en Graaf Willem betrokken. Slechte indien DHL van Leonidas zou verliezen en Graaf Wil lem van S. J. C. wint blijft de spanning bestaan. Evenwel, Leonidae zoowel als SJC konden wel eens voor een verrassir|- zorgen en ook dan is het pleit in het voor deel van DHL beslecht. Indien voorts dp Spartaan erin slaagt van DONK te winnen blijven de Gouwe naars, met dan nog vijf te spelen wedstrij den, onderaan de ranglijst Ook in de tweede klasse O zijn drie wedstrijden vastgesteld. Ook hier komen beide kampioenschaps-gegadigden binnen de lijnen. Excelsior, met 'n voorsprong van twee punten heeft haar lot eohter in eigen handen. Winnen de Schiedammers, dan is het pleit beslecht. Slechts een verrassing van de Spartaan-reserven zou de partijen weer op gelijken voet kunnen brengen, want we nemen niet aan, dat ook Lisse in Poeldijk voor een overwinning zou kun nen zorgen. De wedstrijd Lenig en SnelBlauw Zwart is niet alleen voor deze clubs maar ook voor Leiden van veel belang. Een overwinning van de Hagenaars zou de hekkesluiters op gelijken voet brengen, maar dan is Blauw Zwart evenveel pun ten kwijt als Leiden, en Lenig en Snel. Het zal er dus wel spannen. Wed strijd pro gramma voor a.s. Zondag. Ie klasse A: Valkenburg—Caesar; Volharding—MarsanaKerkradeWH; Hitt. BoysRKONS.. KimbriaOhèvre- mont. Ie klasse B: BrabantiaKolping; BAC—WIK; MULO—RKTVV. Ie klasse C: SVBVenlo; Gennep Best Vooruit; DEV—Boxmeer. Ie klasse E: PHDe Zweef; Achil lesDenekamp; QuickZwolle; Vosta NEO. Ie klasse F: VVZVolendam; For- titudoDe Meer; WilskrachtLimvio; HMS-EMM. Ie klasse G: LeonidasDHL; DONK Spartaan; Gr. Willem IISJC. 2e klasse O: Spartaan II—Excelsior Lenig en SnelBlauw Zwart; PFCLisse DIOC. HAARL. VOETBALBOND. R.-K. S. V. „Meerburg" Zoeterwoude (H.R.). De senioren hebben morgen een sterke tegenpartij te bekampen en wel de leiders van hun afdeeling: Adolf Kolping I". Dit elftal uit Langeraai heeft slechts één en kele wedstrijd verloren en daarom zullen de Meerburgers alle krachten moeten in spannen, om eenige winst te behaen. Adolf Kolping is echter niet onoverwinlijk wat verleden week door Foreholte gedemon streerd werd, en zoo vertrouwen we, dat „Meerburg" vol goeden moet den wedstrijd zal beginnen. Het vertrek is bepaald op 1 u. 15 per autobus van het patronaat. Supporters, die het elftal wenschen te vergezellen, kun nen de reis meemaken k 0.50 per per soon. Aanvang van de wedstrijd 2.30 uur. De junioren moeten voor het R. W. D.- juniorentournooi den strijd aanbinden te gen V. V. B. I op het R.-K. Sportpark, Haagweg, Leiden. Dat zal een spannend partijtje worden, daar beide wedstrijden tusschen de twee elftallen voor de compe titie gespeeld, eindigden in een gelijk spel. Komt, Meerburgers, beste beentje voor en werkt je in de volgende ronde, die om 3 uur gespeeld wordt. Denkt om de junioren- kaarten Aanvang van den wedstrijd Meerburg I V.V.B. I om 1 uur. Vertrek 12 u. 15 per fiets van het patronaat. LUSTRUM „R00D-WIT". Spoediger dan men verwacht had staan wij voor de lustrumfeesten. Het groote programma zal in de eerst volgende wieken worden afgewerkt, en zal morgen beginnen met het voetbal-tournooi Zestien junioren-elftallen hebben voor het Junioren-tournooi ingeschreven, 2 ex tra junioren en 2 senioren wedstrijden zijn eveneens ingelast. Over belangstelling is dus niet te kla- gen, wanneer het weer thans ook wil mee werken zal 't een waar succes worden. Over de te behalen resultaten van mor gen 't volgende: De gastheeren dienen buitengewoon op te letten tegen de club uit Voorhout, Drie punten raakte men in de competitie tegen deze ploeg kwijt. De Rijnbewoners zullen het tegen him naaste buren evenmin gemakkelijk hebben herhaaldelijk speelde men gelijk. Het ligt dus in de verwachting, dat men wel in een herhaling zal vallen. De Benjamins van V VL treffen het niet en zullen wel een veer moeten laten te gen de Stomp wijkers. De kampioensploeg uit de C-afdeeling zal wel een zware taak hebben tegen de jongens uit Zoeterwoude, tenzij de kam pioensploeg met haar jong enthousiasme andere plannen heeft. Van de tweede ronde is thans moeilijk iets te voorspellen, zoodat wij maar zul len afwachten. Voor het eerste juniorenelftal is boven dien nog ter gelegenheid van het behaal de kampioenschap, een extra wedstrijd ingelast. Als tegenstander zal uitkomen een der sterkste elftallen uit het Haag- sche District, nl. RA VA D. Wij vertrou wen, dat onze jongens hun reputatie hoog houden, en bewijzen zullen, dat de Leidsche jongens voor de Hagenaars niet onderdoen Vooruit RWD'ers. Succes! Aanvang der wedstrijden om 1 uur. Voor verdere bijzonderheden verwijzen we naar het feestprogramma. De Competitie. Nu alle aan dacht gevestigd is op de lustrumviering zou het oompetitieprogramnxa haast ver geten worden. Toch zijn de wedstrijden belangrijk genoeg. Ontvangt het „eerste" niet de a.s. kampioen. Natuurlijk zullen onze eerste elftalspe lers er alles op zetten om te winnen, maar gezien de uitstekende spelkwaliteiten van Leiden II kunnen we niet anders dan een nederlaag voorspellen. Kom lui, zorgt er voor dat de nederlaag zoo klein mogelijk is. De reserven gaan naar Langeraar, waar Adolf Kolping II voor een warm onthaal zal zorgen. Vertrek 11 uur por auto. R.-K., S. V. „Leiden". Leiden I heeft morgen een vrije Zondag, die alle eerste-elftalspelers natuurlijk be nutten door de a.s. kampioenen aan te moedigen. R. W. D. ILeiden 2. Do wed strijd waarnaar velen verlangend hebben uitgezien en die voor Leiden 2 zelfs hoogBt belangrijk is. Nog twee wedstrijden zijn te spelen, bei den tegen R. W. D. I en daaruit moeten minstens twee punten behaald worden. Bij een eventueele overwinning is Leiden 2 kampioen. Een uitslag voorspellen zullen en kun nen we niet, maar wel willen we de spelers van Leiden 2 in overweging geven van begin tot het eir\d hun uiterste krachten in to spannen. Een fraaien strijd moet hot worden, een eerlijke strijd, die niet weinig zal bijdragen voor onze R.-K. Voetbalbe weging in Leiden. Aanvang 2 uur op het Sportpark. Leiden 3 speelt op 't Sportpark tegen S. M. C. 2 om 12 uur. Alle spelers zijn met de beste voornemens bezield. Het kan dus een prettige wedstrijd worden. Leiden 1 Jun. spelen vriendschappelijk tegen V. V. L. I in Voorschoten. Een goede oefenwedstrijd, jongens, voor de a.s. pro motiewedstrijden. Aanvang 12 uur. Ver trek 11.30 uur van Sportpark, Haagweg per .fiets. Leider de heer J. J. Houps. Leiden 2 Jun. gaan op bezoek bij Fore holte 2. Aanvang 12.30 uur. Vertrek 11.30 uur per fiets van Haarlemmermeer. Leider de heer J. Lek. Vliegramp. In de annalen van de luchtvaart kan wederom een vliegramp worden geboekt. Vijftien menschenlevens zijn Dinsdag bij Dixmuiden geofferd op het altaar van het meest moderne ver keer. Een ramp, waarbij men even stil wordt. Wij zijn zoo trotsch, zoo kinderlijk trotsch op onze jonge kunst van vliegen, waardoor wij ons met razende snelheid door de luchten kunnen voortbewegen als de vlugge vogels. Zoo'n trots moeten ook eeuwen geleden de menschen ondervonden hebben, die zich voor het eerst met hun ranke bootjes waagden op de hooge zee. Nieuwe wegen, nieuwe gevaren, nieuwe rampen. Het gebeurde bij Dixmuiden kan ons niet schokken in ons geloof aan de toe komst van het luchtverkeer. Terwijl de jammerlijke resten van het verkoolde vliegtuig nog rookten, vlogen reeds weer de andere machines van de luchtlijn Keu lenLonden hoog boven de ongeluksplek. ,Wij zitten niet stil, zetten geen vliegdien- sten stop, integendeel wordt voortgegaan met het maken van nieuwe plannen van uitbreiding, getuigen de berichten over de grootsche projecten voor nieuwe verbin dingen van New-York via Nederland naar Indië door middel van Zeppelins. Vooruit, over puinhoopen en wrakstuk ken. Iedere ontwikkeling kent z'n mijlpa len, waarbij getreurd is. Het leven is wreed en blijft neit stilstaan bij hetgeen verloren ging. „Juda verrecke". De „ontwikke ling" staat in Duitschland ook niet stil. Men is er zooals bij onze Hollandsohe huismoeders nog altijd bezig aan de groote schoonmaak. Daarbij wordt geducht met' de matten klopper gezwaaid en thans zijn de Joden aan de beurt om „geklopt" te worden. De Jodenhaat zit er bij menigen hon derd procent-Duitscher diep in en daarvan heeft de nationale beweging van Hitier dankbaar gebruik gemaakt om naar boven te klimmen. Het ging bij deze nationalisten tegen de internationale machten van com munisme, socialisme en Jodendom. Jaar in jaar uit hebben de nationaal-socialistische bladen tegen dat Jodendom „gehetzt" door hun strijdleuze „Deutschland erwache, Juda verrecke". Zij hebben een sfeer zooal niet gescha pen, dan toch aangewakkerd en bevorderd, waarin van de Joden tweederangs burgers gemaakt wordt, waarin zij veracht worden als ongedierte en gemeden als de pest. Deze mentaliteit moest tot een Jodenver volging leiden, zoodra de menschen, die dit vuurtje van haat hadden aangeblazen, tot de macht waren gekomen. Bij iedere om wenteling komen excessen voor en zoo konden deze ook hier niet uitblijven. Deze onvermijdelijke excessen zijn het echter niet geweest, die de verontwaardiging van* het buitenland hebben gewekt, doch het feit, dat de Joden werden vervolgd, om dat zij Jood waren, door of althans met goedkeuring van de regeering zelf. De om standigheid, dat de censuur een betrouw bare berichtgeving onmogelijk maakt, leid de er toe, dat allerlei gruwelverhalen de ronde gingen doen, welke aanleiding wer den tot onbekookte boycot-acties tegen Duitschland. Hierop reageerde de Duit- sche regeering op een wel zeer zonderlinge wijze. Teneinde deze gruwelverhalen den kop in te drukken, werd een goed geor ganiseerde semi-officieele boycot-actie te gen de Duitsche Joden op touw gezet. De Joden in Duitschland worden derhalve ge bruikt als gijzelaars, die men folteren en pijnigen zal, wanneer hun geestverwanten in het buitenland zich niet zoet gedragen. Weliswaar luidt het parool: „den Joden geen haar krenken", maar men kan hen ook folteren en pijnigen met andere mid delen dan die lichamelijke pijn veroorza ken. Door de boycot-actie, welke van daag is ingezet, worden de Joden in hun bestaan gedreigd, worden zij gestooten uit de samenleving, wordt hun cultuurleven om hals gebracht, en leven zij onder het voortdurend gevaar, dat de een of andere heethoofd zich niet aan de gevorderde dis cipline kan houden en zich aan hen ver grijpt. Men spreekt wel eens van barbaar- sche en middeleeuwsche methoden, maar een dergelijke beweging zou men toch wer kelijk niet meer voor mogelijk hebben ge houden in onzen beschaafden en verlich ten tijd. Laten wij hopen, dat deze boycot beperkt blijft tot den dag van vandaag. V Katholieken en Nazi's. Bijna tegelijkertijd dat bovenstaande terreur-ac- tie werd ingezet, werd het besluit bekend van de gezamenlijke bisschoppen, te Fulda bijeen, om het verbod voor de Katholieken om lid te zijn van de Nationaal Socialisti sche Partij op te heffen. Het vroegere bezwaar van de Katholie ken tegen de Nationaal Socialisten werd voornamelijk gevonden in de volgende eisch van het officieele programma der N. S. D. A. P. „Wij eischen vrijheid voor alle godsdien stige belijdenissen, voor zoover ze niet in- druischen tegen het zedelijkheidsgevoel en tegen de moraal van het Germaansche ras." Dat klinkt vrij onschuldig, maar is niet zoo onschuldig als men weet, wat verstaan werd onder dat „zedelijkheidsgevoel en die moraal van het Germaansche ras." Wanneer men evenwel de macht in han den heeft en dus in aanraking komt met de politiek in de practijk, dan worden de ruwste kwanten gewoonlijk „regierungs- fahig" hetgeen zeggen wil dat zij dan wa ter in hun wijn doen. Zoo is het met Hitier ook gegaan. Hij heeft zich in zijn regeeringsverklaring op heel anderen toon uitgelaten over den godsdienst dan het verluidt in vroegere commentaren van zijn partijgenooten. Al dus heeft hij verklaard: lo. „De nationale regeering ziet in de beide Christelijke confessies de belangrijk ste factoren voor het behoud vhn ons volks- dom. Zij zal de tusschen deze confessies en de landen gesloten verdragen eerbiedi gen. Haar rechten zullen niet aangetast worden," 2o. „Evenzoo hecht de rijksregeering, die in het Christendom de onwankelbare fundamenten der moraal en zedelijkheid van het volk ziet, de grootste waarde aan vriendschappelijke betrekkingen met den H. Stoel en zij zal pogen dezen nog bree der vormen te doen geven." 3o. „De rechten der kerken worden niet verkleind en haar positie ten opzichte van den staat wordt niet gewijzigd." Deze verklaringen hebben het Centrum bewogen om over vele bezwaren heen te stappen en te stemmen voor de machti gingswet. Deze verklaringen zijn ook voorde bisschoppen aanleiding geweest om niet langer vast te houden aan hun verbodsbe palingen. Evenals het Centrum hebben zij tot deze stap besloten om erger te voor- komen. Ontwapening. Ten slotte nog even een woordje over de Ontwapenings conferentie. Deze is van de week op Paaschvacantie gegaan, om na te denken over de jongste voorstellen van Macdo- nald. Het is een tragedie met een einde- looze reeks steeds maar nieuwe bedrijven. Zal Macdonalds laatste bedrijf nu eens de ontknooping brengen? Wij hebben reeds uiteengezet, dat Mac donalds plan een compromis is tusschen de uiteenloopende standpunten der ver schillende delegaties. In zijn plan vinden alle delegaties iets terug van hun eigen ontwerpen, maar niemand krijgt de volle 100 pet. Het plan is zoo ongeveer de groot ste gemeene deel er van alle andere plan nen, en zoodeonde bevredigt het eigenlijk niemand, maar dat is nu eenmaal het lot van de meeste compromissen. Een van de grootste struikelblokken blijft de principieel als juist erkende rechtsgelijkheid van Duitschland. Duitsch land eischt ofwel ontwapening der andere mogendheden ofwel vrijheid om zichzef te herbewapenen. De andere mogendheden speciaal Frankrijk, wenschen noch het een noch het andere en willen Duitschland wel een theoretische vrijheid toestaan maar onder voorwaarde, dat het er geen gebruik van maakt. Maar daar wil Duitsch land weer niet aan. Het schijnt hopeloos, om speciaal Frank rijk er van te overtuigen, dat het goed zal doen een meer soepele houding aan te nemen, daar het verdrag van Versailles en het starre vasthouden daaraan voor een zeer groot deel verantwoordelijk is te ach ten voor den huidigen gang van zaken in Duitschland. Dertien jaar geleden bezat je geen cent en vandaag.heb ik een gulden in m'n zak". pijn. De baard zat vast. De baard was echt. De man, die daar vóór Krag stond, was dus geen bedrieger Nu griste Krag hem 't kistje van onder den arm en opende het. Het bevatte en kele parels. Krag voelde zich aanmerkelijk opgelucht, toen hij enkele parels zag schitteren. Het kwam zelfs niet in hem op, dat dit iets an ders dan roofbuit kon zijn. Tntusschen wilde de bediende hem 't kistie weer ontrukken en jammerde: „De parelsde parels van meneer I" Krag stootte hem ruw tegen 't hoofd, om hem af te weren en tevens om na te kun nen gaan, of 't haar echt was. Het was echt. De oude man was buiten zichzelve van woede, over zulk een onteerende behande ling. Hij wilde met heftige stem tegen den dolleman, die hem z'n parels ontroofd hafl, doch z'n stem stokte, toen hij den detecti ve recht in 't gezicht keek. Z'n woede ging over in verbazing; hij scheen den man tegenover hem te herken nen. „Ha Maar ik ken u 1" riep hij. „U waart onzen gast, op dien vseeselijkea avond, toen Op dit oogenblik voelde Krag al z'n energie wijken als 'n vlam die uitdooft. Het was hem, of z'n hart stilstond. Vlug trok hij den man mee in 'n kamer en wenk te den portier, dat hij zich moest verwij deren. Het was dus in werkelijkheid de oude JTean, en niet de vermomde d'Albert 1 „Wat moest u hier in 't hotel?" „Ik moest hier 'n boodschap bezorgen van meneer". „Met deze parels? Wat moet u daar mee j „Ik kwam ze halen." „Bij wie „Bij de meneer van kamer 24, monsieur d'Albert, 'n vriend van meneer Birger". „Hoe heeft die meneer de parels in han den gekregen „Monsieur d'Albert zou er enkele van onderzoeken. Het zijn Corinthische parels en de laatste jaren hadden ze veel van hun glans verloren. Monsieur d'Albert is een specialist in 't behandelen van parels en edelgesteenten, en heeft er enkele onder zocht. Hij had beweerd, dat hij de glans weer terug kon laten komen. Zelf heeft hij een kostbare verzameling." Krag opende 't kistje nogmaals. De pa rels waren inderdaad echt. Hij gaf ze nu aan den ouden Jean terug. ,,'t 't een jammerlijke vergissing", zei hij dan. „Maar we kunnen in hotels niet voor zichtig genoeg zijn,. Vooral in 't reisseizoen zijn juweelendiefstallen aan de orde van den dag." Jean verdween met z'n parels, nog steeds in de war en nog niet van z'n ver bazing bekomen. Krag ging terug naar zijn kamer. Op den gang ontmoette hij monsieur dAlbert, die juist op 't punt stond uit te gaan. Monsieur d'Albert grijnslachte. Dit was de eerste maal, dat Krag iets op z'n dorre facie kon ontdekken, wat naar 'n lach zweemde. X. Als Krag na deze aangrijpende teleur- stelling terug op z'n kamer kwam, voelde hij zich werkelijk geslagen en was totaal ontmoedigd. Schijnbaar was deze gebeurtenis van weinig beteekenishet verschijnen van den bediende Jean stond misschien heele- maal niet in verband met de groote „zaak, d'Albert", maar toch kon Krag de gedach te niet van zich afzetten, dat het voorval in scène gezet en voorbereid was, om hem ernstig te kwetsendoodelijk te treffen z'n energie en zelfvertrouwen. En toen hij alles nog eens overwoog, wa ren het vooral deze twee omstandigheden, die zoo deprimeerend op hem werkten: Ton eerste: het merkwaardige toeval, dat consul Birger's bediende zich in het hotel ophield, onmiddellijk nadat Krag in d'Albert's kamer de witte pruik en de bakkebaarden ontdekt had. Ten tweede, dat d'Albert dien middag met iemand ge- telephoneerd had. Toen hij deze twee omstandigheden met elkaar in verband bracht, kwam hij tot do ontstellende conclusie, dat do sluwheid van den misdadiger eenvoudig geen gren zen kende. En de verbindingsschakel tus schen beide feiten was gauw gevonden. d'Al berst moest gemerkt hebben, dat iemand z'n kamer doorzocht had, hoe voorzichtig Krag ook te werk was gegaan. En wat moest de geleerde toen ge dacht hebben? Dat z'n spel doorzien was? Wat stond hem toen te doen Hij moest iedere consequentie van deze ontdekking trachten te verijdelen. En dat deed hij, door den consul Birger op te bellen, dat deze de parels kon laten halen, die d'Al bert ontvangen had, om ze te „onderzoe ken." Wordt vervolgd). FEUILLETON. ROMAN VAN AVONTUUR door SVEN ELVESTAD. 40) Voor hem liep de dief. Het was mon sieur d'Albert, verkleed als den ouden, braven Jean. Nog even flitste door de koortsachtig werkende hersens van den detective, hoe de sluwe dief op dien avond de rol van den ouden bediende gespeeld had, om zoo in de gelegenheid te komen, de zakken der gasten te rollen. Hoe hij 'n paar uur geleden in de kamer van den geleerde een pruik en bakkebaarden gevonden had, en dat juist deze voorwerpen de herinnering aan dien avond in hem had opgeroepen. Toen was hij er al van overtuigd geweest, dat d'Albert de dief zijn moest. En nu had hij eindelijk een bewijs, een onweerlegbaar bewijs. Monsieur d'Albert, de misdadiger en ge leerde, wilde dus op 'n nieuwen rooftocht uitgaan, en had 't wenschelijk geoordeeld, nogmaals het uiterlijk van den ouden Jean aan te nemen. Terwijl Krag de gestalte volgde, moest hij toch tevens het ongemeen vermommingstalent van den man bewonde ren. Zooals deze daar door den gang ging, was hij 'n oud man, tot in de kleinste bij zonderheden z n gang, z'n gebogen ge stalte, het zwaaien der armen, de stand van hot hoofd op den romp, het even door knikken der knieën. Krag moest erkennen dat 't een meesterstuk was en z'n verholen pret nam nog toe, nu hij juist onder deze omstandigheden den man aanstonds kon grijpen om hem te ontmaskeren. De oude droeg 'n klein kistje onder den arm: een necessaire of een juweelenkistje. Krag vermoedde, dat dit kistje groote ge heimen zou verbergen en de vingers jeuk ten hem, om er naar te grijpen. Maar hij wilde den man vlak bij de por tiersloge laten komen, omdat hij wensch- te, dat bij de opzienbarende ontmaske ring van den misdadiger getuigen aanwezig zouden zijn. Nauwelijks hadden beiden den portier bereikt, of Krag trad naast het oude man netje en zei, in 't Fransch: „Meneer, ik zou u graag even willen spreken". Tegelijk wenkte hij den portier. Deze kwam naderbij, een weinig verbaasd. Krag had de bediende bij den arm gegrepen en hield hem stevig vast. De oude man hief 't hoofd op en keek hem met z'n verglaas de, bijna uitgeleefde oogen aan. 't Was als kreeg Krag een steek door 't hart, toen hij die oogen zag. Groote ge nade, was die man dan tot alles in staat Dat waren zijn oogen niet „Ik versta u niet", antwoordde de be diende in 't Noorsch. „Wat wenscht u?" „Goed, we kunnen ook Noorsch spre ken", zei Krag, den arm vaster omknellend, „maar schei nu toch eens uit met die co- medie". De oude sperde de oogen open. „Comedie?" mompelde hij. „Wat wilt u toch van me Ik ben 'n oud manheb ik soms iets misdaan Krag greep 's-mans baard stevig-was. „Dat ding af!" beval hij. Het begon den detective voor de oogen te schemeden: de bediende liet 'n gil van

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1933 | | pagina 13