SPORT,
SPEL
EEN KLINKENDE HOLLANDSCHE
ZEGE IN DüSSELDORF
MAANDAG 5 DECEMBER 1932
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 5
X)
/Naamdag Bijvoegsel
DE DUITSCKERS OVERBLUFT - ORANJE IS DE BAAS
Uitblinkers: Adam, v. d. Meulen, Pellikaan
DE HOLLANDSCHE INVASIE
IN DE MOOIE RIJNSTAD.
Veel te veel kaarten voor den
wedstrijd verkocht.
(Van onzen sportredacteur)
AAN DEN VOORAVOND.
Düsseldorf, de maaie stand aan den Rijn
is Zaterdag en Zondag overrompeld ge
weest door een stroom van Hollanders,
zoo groot, dat gerust van eon Hollandsche
invasie in het Rijnland gesproken kan wor
den
Reeds Zaterdagmiddag was de groote
trek naar de stad begonnen en niet alleen
uit het Rijnland en Westfalen was de-
stroom van bezoekers voor den wedstrijd
reeds losgekomen, maar ook uit Holland
is de u'i'ocht begonnen.
Per trein, per trams, auto's en autocars
liep Zaterdagmiddag Düsseldorf reeds half
vol en de Zondag bracht nog duizenden
Hollanders. Wie per trein arriveerden
werden ontvangen met een welgemeend
„Willkommen", dat op 'n breed doek voor
den uitgang van het station hing.
Men kon Zaterdagavond niet op straat
komen, of men liep de Oranje-klanten te
gen het lijf en geen café of amusementslo-
kaajl, of het was halfvol van de Hollan
ders.
Zoo was het in K. P. (Kristall-Palast),
in Rosen hof en Oberbayern, in Zum Napa
lm en de Wild-West-Bar, zoo was het
kortom overal.
Of die Hollandsche invasie nu zoo erg
aantrekkelijk op de Düsseldorfers ge
werkt had, dat zij in belangstelling voor
hunne bezoekers niet wilden onderdoen,
weten we niet. doch juist is, dat het over-
tjokvol was en dat er van malaise of
crisis niets te bespguren viel. Noch trou
wens van den grooten politieken strijd, die
Duitschland van 's morgens vroeg tot des
avonds laat. week-in, week-uit, bezighoudt
't Was hier alles Bruderschaft" en „Wohl-
scin" aan de stamtafel in een gezellig café
of cabaret.
Natuurlijk werd af en toe wel eens de
aandacht gevestigd op den grooten voet-
halkamp van den komenden dag en wer
den er van beide kanten zinspelingen,
voorspellingen en stoute verwachtingen
uitgesproken. Maar die zijn voor de mees
ten op een desillusie uitgeloopen, want de
Duitschers vormden nu eenmaal de meer
derheid en" zij zijn in de prestaties van
hun jongens danig teleurgesteld.
't Behoeft intusschen niet gezegd, dat
menige Hollander Zaterdagnacht later
naar bed is gegaan dan hij wel gewend
DE ZONDAG.
Ondanks het late afscheid van den Za
terdag waren de meeste Hollanders toch
weer bijtijds uit de veeren. om 's morgens
nog iets van de stad te gaan zien en bij
hen voegden zich talrijke anderen, die
dien morgen arriveerden, 't Was overal
weer een drukte van je welste. Geen pro
vincie van Holland of zij was vertegen
woordigd en het aantal autocars en auto
bussen, voornamelijk uit Limburg, Brabant
en Gelderland was legio.
Zeker wel acht a tienduizend Hollanders
vertoefden dezen dag in Düsseldorf en zij
zijn er dankbaar gestemd weer vandaan
getrokken. Bovendien 't was een praeht-
dag. Een stralende zonnedag van 's mor
gens vroeg af tot in den middag, toen wat
donkere wolken haar zoo nu en dan ver
dreven.
De officials en spelers van den Duit-
schen en den Kon. Nederlandschen Voet
balbond wei-den des morgens officieel
door het stadsbestuur ontvangen in de
Kunsthalle, alwaar de burgemeester van
Düsseldorf, dr. Lehr, hen hartelijk verwel
komde en den beiden voorzitters der Bon
den ter herinnering aan hun bezoek een
teekening van de stad aanbood.
Hoewel de wedstrijd des middags eerst
te 2 uur (Duitsche tijd) aanving, begon des
morgens om tien uur reeds de uittocht naar
het Rheinstadion, dat een half uur buiten
de stad gelegen is.
Per auto en tram is dit stadion te be
reiken, maar een fatsoenlijk parkeerter
rein is er allerminst. De wagens moesten
gewoon langs den weg blijven staan, ter
wijl de bezoekers daarna nog tien a vijf-
De Oranje-duiveltjes hebben
gisteren in Klein-Parijs de Duit
schers geducht aan den tand ge
voeld. Zij klopten de sterke
Duitschers met 20 en zorgden
door hun tactisch spel voor een
door velen onverwachte zege.
Niet in het minst waren het de
Duitschers, die een dergelijken
uitslag niet verwacht hadden.
Eigenlijk is het niet te ver
wonderen. De Duitschers vieren
geen Sinterklaas-feest, de Hol
landers wel en zij zorgden voor
een surprise, die klinkt als een
klok.
En dan zegt men nog van onze
Oranje-mannen en van alle Hol
landsche voetballers, dat zij niet
voetballen kunnen!
fcien minuten moesten loopen, voor een
deel nog in den modder. (Geef mij maar
Amsterdam).
Het Rheinstadion heet vijftigduizend
bezoekers te kunnen bevatten, hetgeen we
gaarne gelooven, maar dan zijn er min
stens vijf duizend toeschouwers, die niets
of nagenoeg niets van spel of spelers kun
nen zien.
Teveel kaarten verkocht?
Alsof dit op zichzelf al reeds niet erg
genoeg is, vernamen we, dat honderden en
honderden bezoekers te ongeveer half
twee eenvoudig niet meer toegelaten wer
den. De hekken waren gesloten, de Schu-
po's te paard stonden ervoorboem!
En of de adspirant-toeschouwers, waar
onder zeer vele Nederlanders, al met hun
plaatsbewijzen (zit- zoowel als staanplaat
sen) in de hand hun rechten opeischten,
de Schupo bleef onverbiddellijk.
Wij hoorden, hoe iemand zoo'n besten
diender trachtte te overtuigen van z'n goed
recht door met klem te zeggen, „dat hij
recht had om binnengelaten te worden, wijl
hij toch een toegangsbewijs had gekocht",
waarop de Schupo even nadrukkelijk en
laconiek antwoordde: „aber ich hab's ihnen
nicht verkauft!"
Een en ander had tot zeer ernstige ge
volgen kunnen leiden. Men was niet voor
nemens zich zoo maar zonder meer te la
ten beetnemen. Dat „zwendelzaakje" deed
verbittering ontstaan, waardoor de Schu
po zich genoodzaakt gevoelde scherper
op te treden en indien het verzet van het
publiek gelukkig niet langzaam was ge
zakt, dan was de lange wapenstok, die
reeds te voorschijn was gehaald, erop ge
legd.
Maar dat ware een schanddaad ge
weest, temeer wijl door een heel smal
zijpoortje toch onder eindeloos gedrang
wel toegang werd verleend en waar het
wonder boven wonder, zonder ernstige
ongelukken is afgeloopen.
Toen er intusschen enkele honderden
weer binnen waren, werd ook deze toegang
gesloten en nog stonden er honderden en
honderden, die ten slotte, 't was toen bijna
lust in den wedstrijd, de afzetting een
voudig verbraken en zich met geweld toe
gang verschaften.
Maar boven op de staan tribunes, was
weliswaar plaats genoeg (en konden er
nog wel tienduizend staan), maar uit
zicht op het veld hadden zij allerminst en
velen hebben van het spel dan ook niets
gezien... Een treurige organisatie in
derdaad, die wel op „Schwindel" lijkt. Zoo-
iets in Amsterdam en de couranten zouden
er weken lang vol van staan!
Intusschen was het op de massale staan-
tribunes zoo nu en dan een deining van
geweld. Dit veroorzaakte een enkele maal
zulk een gedrang, dat er slachtoffers vie
len en de brancardiers er aan te pas kwa
men.
Ook in de tweede helft werden er nog
enkele weggedragen, terwijl velen zich tij
dig uit de compacte menschenmassa's
hadden verwijderd om erger te voorkomen.
Alles bovendien wat maar eenigszins
als verhooging gebruikt kon worden, om
beter te kunnen zien, werd benut en het
hekwerk boven aan de staantribunes stond
vol menschen. Op een gegeven oogenblik
stortte een gedeelte daarvan in. Weer
slachtoffers
De organisatie in Düsseldorf moge er
dan sinds dien beruchten wedstrijd in
1926 iets bij gewonnen hebben, perfect is
ze toch nog geenszins. De heeren kunnen
nog meer leeren.
DE WEDSTRIJD.
Zoo komen we eindolijk, na een wel wat
lange inleiding, tot den wedstrijd, waarom
alles draaide.
De Ned. elftalcommissie had besloten
de Oranjeploeg eerst Zondagmorgen de
finitief samen te stellen, omdat verschil
lende spelers zich niet fit zouden gevoeld
hebben of niet op de aangewezen plaats
Duitschland
wenschen te spelen. Het betrof hier feite
lijk alleen de plaatsen van v. d. Broek en
Bas Paauwe. Eerstgenoemde voelde zich
wel fit, ondanks velen misschien liever an
ders gev er.scht hadden, en Lagendaal weer
gaarne hadden zien opgesteld, maar Bas
Paauwe bleef bij zijn besluit en Pellikaan
verving hem, zoodat de opstelling was als
volgt
BUCHLOH
SCHüTZ STUBB
MAHLMANN LEINB ERGER K.*üPrLE
ALBRECHT WIEGOLD KURZORRA HOFMANN KOBIERSKT
Scheidrechter
Ohls:
VAN NELLEN
VAN HEEL
BONSEMA v. d. BROEK
ANDER IESSEN
VAN RUN WEBER
v. d. MEULEN
ADAM NAGELS
PELLIKAAN
Te even 2 uur wordt begonnen. Onze
Oranje-aan
voerder had
voor de zoo-
veelste maal
den toss ge
wonnen, het
geen in tijden
van depressie
de veelbetee-
kenende ge
dachte deed
uitroepener
is toch iets
gewonnen.
Doch thans
zou het an
ders worden,
ondanks het
winnen van
GEJUS v. d. MEULEN
den toss niet veel voordeel braoht.
Slechts eenigen tijd hadden de onzen de
zon wat in den rug, maar de wind was van
geen invloed, wijl deze dwars over het
veld stond.
De Duitscher Kuzorra brengt alzoo den
bal aan het rollen, maar de Hollanders
nemen het leer spoedig af, om hun aanval
aan het werk te zetten, maar deze eerste
poging mislukt, wijl Adam uittrapt. De
Duitsche voorhoede Laat zich niet onbe
tuigd en Hofmann, die zijn goeden naam
eer wil aandoen zendt spoedig een flink
schot in, maar v. d. Meulen is op zijn
post en hij otopt het leer.
Het begin levert intusschen nog niet
veel bijzonders op. Zooals bijna altijd moe
ten de Hollanders zich wat inwerken en
in die periode zijn de Duitschers wat
meer in den aanval.
Adam heeft zich weer het eerst inge
speeld en hij bouwt menigen aanval op,
den bal ophalend vanuit de achterhoede
of mkldenlinie. Veel heeft hij met z'n buur
man Nagels samengespeeld en hoewel er
van hen beiden wel het meeste gevaar
dreigde, heeft hij ook van den Broek
heel wat werk gegeven. Op zichzelf goed
bedoeld is dit toch eigenlijk fout, wijl daar
door de m:1 denvoor geen leider van den
aanval meer; is.
Intusschen was dit niet zóó erg, dat v.
d. Broek er voor een oortje bijliep. Daar
zorgde hij door zijn activiteit gelukkig wel
voor.
Er 'reigt gevaar voo; het Hollandsche
doel, wanneer de Duitschers een nieuwen
goeden opzett.n en Kuzorr. het
leer te pak' en krijgt. Hij schiet fraai in,
doch langs v. d. Meulen, die een duik-
sprong in d hoek maakte, vliegt de bal
langs den verkeerden kant van de paal
uit. Langzaam maar zeker wordt het Hol
landsche aanvalsspel meer doordacht, de
aanvalle volgen elkaar sneller op. maar
door minder goed schieten dan wel door
ui.iitekcncU verdedigen van» het kranig©
Duitsche backstel en zijn keeper komt het
nog niet tot doelpunten.
Aan den anderen kant missen de Duit
schers enkele kansen door een fel schot
van Kobinski in het -ijnet en een slecht
genomen corner op het Necl. doe], die
weggewerkt wordt.
Evenals bij de Hollanders komt ook bij
de Dui'. -s orloopig het meeste ge
vaar van den rechtervleugel, maar on
danks goede voorzetten, ondanks somwij
len aardig spel van de voorhoede, de gast-
heeren brengen het niet tot doelpunten.
De Hollandsche
verdediging,
Weber zoowel
als Van Run,
weten her
haaldelijk tij-
in ie g. -
pen en het
altijd hetzelf
de aanvals-sys-
teem tot mis
lukking te doe
men.
Na een straf
en onhoudbaar
schot van Hof
mann, waarbij
de bal tegeil
de lat terecht
VAN RUN
komt, ondernemen de Hollanders een nieu
wen aanval, die een corner oplevert, maar
jammerlijk genoeg plaatst Nagels meters
achter het doel.
De Duit
schers zijn over
het algemeen
iets gevaarlij
ker in der.
aanval, doch
tot doelpunten
weten zij het
niet te bren
gen, voorna
melijk door
hftn slecht
schieten, dat
weldig gefluit
hun een ge
en gejoel van
hun landgenoo-
ten op den
hals jaagt.
Dan aan den
anderen kant
komt er ondanks den vrij lauwen geest
op de tribunes, (slechts zoo af en toe klin
ken de aanmoedingskreten op), leven in de
arouwerij door
\dam.
Met zijn
beweeglijk
heid en trucjes
weet hij de
Duitschers te
misleiden, hij
passeert mid
denlinie en ver
dediging ge
deeltelijk, geeft
dan voor aan
Nagels, die den
bal terugzendt
en met een
fraaien kopbal
Buehloh ver
rast.
Nederland leidt met 1—0.
Dat is een tegenslag voor de Duitschers,
maar het Hollandsche enthousiasme laait
even op in een oorverdoovend gejuich,
dat voor de Oranje-duivels het sein is om
op den ingeslagen weg voort te gaan, ter
wijl de Duitschers schijnbaar eenigen te
genslag van dit doelpunt ondervinden.
Er is dan ruim een half uur gespeeld,
maar de rest van de eerste helft is voor
de Hollanders, die aanval op aanval on
dernemen. Wel mist Bonsema eens een
mooie kans als Schütz den ingeschoten bal
corner werkt.
Van Nellen plaatst den bal keurig voor
doel. Er ontstaat een schermutseling, één,
twee, driemaal wordt de bal op het Duit
sche doel gericht, steeds is er een been.
dat het leer retourneert, maar dan komt
Adam er even bij, even uitgekeken en
pangBuehloh is ten tweede male ge
passeerd.
Na vijf minuten een voor
sprong van 2—0.
Nog meer en grooter enthousiasme bij
de Hollanders, teleurstelling bij de Duit
schers.
De Hollandsche voorhoede, uitstekend
gesteund door de middenlinie, onderneemt
aanval op aanval, slechts af en toe onder
broken door een poging der gastheeren,
maar te zwak voor berekende en trapvaste
backs als Weber en Van Run.
Zoo komt de rust met een fraaien voor
sprong voor Oranje van 2—0. Welk een
weelde.
Is het wonder, dat er in de pauze een
hartig woordje gepreveld is in de kleedka
mers van beide partijen. Maar dat er on
zen jongens op 't hart gedrukt werd toch
te zorgen, dat zij het tempo volhielden, dat
Duitschland, getuige den mooien voor
sprong, niet onoverwinnelijk was, enz. enz.
En de onzen hebben deze lessen ter
harte genomen. Dat getuigde
DE TWEEDE HELFT.
Dadelijk weer zitten de Hollanders voor
het Duitsche doel. Schütz maakt corner,
maar deze levert niet® op. De bal zweeft
echter weer spoedig voor het Duitsche
doel, waar v. d. Broek hard iu het- zijnet
schiet.
De Duitschers komen zoo nu en dan
iets fanatieker opzetten, doch bij den eer
sten aanval {weet Adams den Duitshen
aanval betrekkelijk kort bij het Holland
sche doel den bal te ontfutselen en weer
het veld in te zenden.
Een voorzet van Nagels wordt door den
uitgeloopen Buehloh onderbroken. Hij
zendt den bal naar voren, een goede aan
val volgt, maar de bal vliegt over de lat.
Intusschen is het merkwaardig kalm op
de tribunes. Geen luide kreten, geen aan
moedigingen, geen loudspeakers of méga-
foons, 't is alles even tam, even koud.
Slechts zoo nu en dan even een verzuch
ting na voorbijgegaan gevaar, dan weer
:n fluitconcert, maar 't was verder kalm.
Er zat niet genoeg spirit in de Duitschers
om hun werken tot succes op te voeren,
ook al deed vooral de verdediging, maar
daarnaast ook de middenlinie zoo nu en
dan aardig werk. Knöpfl'e althans eii
Leinberger werkten als paarden, maar de
Hollandsche middenlinie stelde daar een
gelijk spel tegenover.
Zoo kregen we van beide zijden aanval
len, gevaarlijke en ongevaarlijke, ze le
verden alle niets op.
Van Nellen deed een fiksche poging, hij
kanjerde langs den grond in den linker
benedenhoek, maar met een sprong wierp
Buehloh zich op den bal. Dan is het weer
v. d. Broek, die over schiet.
Nu komen de Duitschers weer opzetten,
even gevaar, maar Wiegold toont zich al
evenmin een goed schutter en de Duitsche
„nul'' blijft. Weer gaf dit een gevaarlijke
inzinking. De gastheeren begonnen slech
ter te plaatsen en dit veroorzaakte slechts
geluiden en gefluit van afkeuring.
Na een kwartier kreeg Kuzorra een
prachtkans. Op enkele meters voor doel
schiet hij nog hartelijk naast.
Een mooie doorbraak van den Holland-
schen aanval volgt. Even een stukje sa
menspel dan een schot van Bonsema pre
cies in handen van den keeper.
Van Nellen doet het nog slechter, want
terwijl de keeper in zijn doel valt, schiet
hij naast.
De Duitschers laten nog niet heelemaal
los. Zij probeeren het met zoo nu en dan
verre centers naar de vleugels, die v. d.
Meulen zelfs eenige keeren naar den rand
van het doelgebied doen tippelen met een
kalmte alsof er geen gevaar aan de lucht
is. Dan weer lossen zij verre schoten, dan
weer probeeren Kuzorra en Kobiersky
door de verdediging heen te breken, maar
deze staat pal en biedt jlen Duitschers
het hoofd.
Kort voor het einde nog een vinnige aan
val der Duitschers, maar het schot van
Albrecht eindigt tegen de paalReeds
minutenlang stroomen de Duitschers van
het veld. Zij willen deze harde nederlaag
niet ten einde aanschouwen.
Toch is het voor de Hollanders een op
luchting ais de scheidsrechter, de heer
Ohlsson einde fluit.
HOE ER GESPEELD IE.
We hebben het er gisteren best afge
bracht. Na zooveel andeven werden ook
de Duitschers gisteren aan de Oranje-ze
gekar gebonden. Na Kopenhagen, Parijs,
Antwerpen en Brussel volgde nu Düssel
dorf. Jammer voor de tienduizende voet-
balenthousiasten. dat onze jongens alleen
maar in het buitenland goe^l kunnen voet
ballen, maar die overwinningen tellen
wel dubbel.
Do overwinning van gisteren komt. voor
een zeer gvoot. gedeelte op rekening van
Adam, die individueel een bewonderens
waardige partij speelde en zijn weerga niet
vond. Hij was het, die do rest van de
voorhoede inspireerde en zijn techniek te
zamen met het enthousiasme der tien an
deren, waren ooi-zaak, dat de Duitschers
geen vat op de Hollanders kregen.
Maar behalve een goed voorhoede-spe
ler hadden we ook een schitterend back-
spel, die zich geen enkel oogenblik door de
zware Duitsche voorhoede liet overbluf
fen. Weber en Van Run gaven een verde
digend spel te zien zoo fijn. dat nacenocg
geen enkele Duitsche aanval ons vrees in
boezemde. Daarbij kwam nog, dat v. d.
Meulen perfect in conditie was. Hij was
opperbest, èn als aanvoerder én als kee-
j er. We zagen hem geen fouten maken, al
heeft hij 't niet zoo bijzonder zwaor gehad
Een groot aandeel in de mooie overwin
ning heeft ook onze middenlinie gehad,
waarin allen zich ten volle gaven en tel
kens weer bewonderenswaardige dingen
deden. Van Heel was de oude, beproefde
kracht, Anderiessen veel beter dan wc
vroeger we] eens van hem zagen en Pelli
kaaneen openbaring. Ongelooflijke
staaltjes van uithoudingsvermogen in den
strijd tegen het Duitsche zwaar geschut
Kuzorra, Hofmann en Kobier.ski heeft
hij laten zien en de jeugdige Weber stond
hem hierin zoo kordaat ter zijde, dat de
Duitsche aanval er moedeloos onder werd.
De vier overige voorhoede-spelers heb
ben niet zoo zwaar gewerkt als de rest.
Nagels was nog wel de beste dank zij hel
werk van Adam. Maar v. d. Broek en op
den linkervleugel Bonsema eit Van Nel
len vielen alles bijeen genomen iets
