ZATERDAG 15 OCTOBER 1932 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD PAG. 13 )E AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND Prince charming valt uit de lucht. De vastge- loopen ontwapeningsconferentie. Von Papens plannen. Wat zal er op 6 November met Hitier gebeuren? Prince Charming. De oharman- prins, de prins van Wales, Enge lands roonopvolger, is in ons land uit de lucht omen vallen. Hij landde Donderdagmiddag op Schip- ol, ten einde een paar dagen in ons wa- door te brengen. Veel omhaal ïaakt de Engelsche kroonprins niet. Üy de heele wereld rondgezworven, is chter nog nooit in Holland geweest. Maar hij zich bevindt, voelt hij zich thuis, ooals de Engelsckman zich trouwens toch huis gevoelt in de heele wereld. Hij stapte Schiphol uit zijn vliegmachine, liep wat ond lusschen de autoriteiten, zei z'n broer, verder reisde, goeden dag en karde m vaart met een auto naar den Haag. yie menschen, die hem met Engelscne wilden verwelkomen liet hij in steek en hij ging eerst een uurtje golf Prins Hendrik liet hij eveneens n uur met de thee ziten en 's avonds seas het gala^avond bij den Britschen ge- in het Westeinde te den Haag. De prins heeft gisteren ons land weer verla na de noodige festiviteiten. Het vallen ?an het eene fuifje in het andere lijkt op uet eerste gezicht wel aardig, maar op den kunnen wij toch maar beter gewone menschen zijn. Reizende ontwapening. De Ontwapeningsconferentie reist, net als de prins van Wales, ook de halve wereld rond. Officieel resideert zij te Genève, maar deze week zat zij te Londen, waar Herriot met MacDonald een sigaartje zat te paffen. Wij mogen van de ontwapeningsconferen tie zooveel kwaad zeggen als wij willen, schrijft de „R. R. Crt.", maar dit zullen wij moeten erkennen: zij levert niet net schouwspel op van een langzaam wegkwij nende bijeenkomst. Haar bestaan is zeer dramatisch; men merkt dat alleen niet zoo gemakkelijk op, omdat bij haar alle gebeur tenissen een veel uitgestrekter vorm heb ben dan bij andere conferenties. De versohijnselen van critieke momenten op conferenties zijn bekend uit tallooze be schrijvingen: felle spanning, laatste beslis sende beraadslaging over schijnbaar onop losbare moeilijkheden; wachtende journa listen, heen en weer loopende staatslieden,- ministers die uit hun bed worden gehaald. Zoo een toestand kan wat dagen duren, maar dan volgt ook een ontknooping, meestal onmiddellijk na het oogenblik waarop de naïeve toeschouwer moest gaan j gelooven dat de mislukking zoo goed als bezegeld was. Ter ontwapeningsconferentie ziet men al deze dingen als m bovenmatige vergrooting I geprojecteerd. Vijf jaren commissiewerk vooraf; dan vele maanden van beraadsla gingen, die alleen de onoverkomelijke moei lijkheden nog wat scherper in het licht stel- len. Parallel loopend met de conferentie wereldgbeurtenissen zooals in China, en een ontzaglijke economische depressie van ongekende breedte en diepte, die stormen in en tusschen de naties wekt. En tenslotte een enkel zeer bewogen en voor de conferen tie zeer gevaarlijk tafereel: Duitsohland's verklaring niet meer mee te willen doen. Dit laatste vormt onmiskenbaar een groote crisis, een crisis die bij iedere confe rentie komen moet zooals bij zekere ziekten, voor men beterschap kan verwachten. Die crisis draagt echter, gelijk alles wat met deze conferentie verband houdt, niet bet gewone karakter dat haar tot een zeker aantal dagen beperkt. Zij vormt een inter mezzo zoo groot als een zeer uit de klui ten gewassen conferentie op zich zelf. Ja, dit intermezzo is nog meer zelfs dan oen conferentie: Het bestaat uit een voorspel gevolgd door voorloopige besprekingen voor de eigenlijke conferentie, enz. In deze crisis ontstaan heel ernstige ondercrisissen. Men ziet zooveel vonken rondspatten in een he vig met gassen bezwangerde atmosfeer, dat zelfs de kalmsten ongerust worden. Het is waarlijk niet alleen de voor geen groot woord vervaarde Lloyd George die van oorlogsgevaar spreekt. Men ziet allerlei zweren in het lichaam van Europa boozer uiterlijk krijgen. Ziedende binnenlandsohe crisissen koken uit over nationale grenzen. Wij denken b.v. aan de betrekkingen tus schen Duitsohland en Frankrijk. Doch misschien treedt ook hier verbete ring in wanneer von Neurath broederlijk gaat zitten praten met Herriot wanneer binnenkort de Viermogendheden-conferen- tie zal worden gehouden. Yon Papen. Nu meer dan ooit zijn de oogen der wereld gericht op hetgeen zich in Duitschland afspeelt en met aandacht wordt daarom iedere rede van rijkskanse lier von Papen gevolgd. Onlangs heeft von Papen te München weer het woord gevoerd, ter verdediging van zijn politiek, waarvoor hij in den ont bonden Rijksdag sleohts 30 medestanders had gevonden. „Wat wij willen, is geen nieuwe onrust, geen wedloop in de bewapening, geen oor- logsavontuur. Ons doel is een nieuw vrede lievend Europa, dat gegrondvest i3 naar de eeuwige wetten van rechtvaardigheid en zelfbestemming der volken, op welker ver trouwen wij m 1918 de wapenen neerge legd hebben". Deze vredelievende gedachte poneerde von Papen ook voor zijn contingenteerings- politiek, welke er toch, in het oog van uet buitenland, geheel op gericht schijnt om den economischen oorlog steeds feller te doen ontbranden. „Wij willen geen economi schen oorlog, zeide de rijkskanselier. Maar ik moet de verwachting uitspreken, dat men vooral in het buitenland een open oog heeft voor den bijzonderen noodtoestand van onze landbouw-bevolking, te meer wijl men in de desbetreffende landen het beste begrijpen zal, welk een levensnoodzakelijk- heid het voor iederen staat is, zijn agrari sche productie te handhaven". Het buitenland zal Duitschland waar schijnlijk met dezelfde zinnen antwoorden, en „met meer recht dan von Papen ze ge bruikte, merkt de „Msb." op. Want uet groote offensief is in deze aangelegenheid niet van Nederland, België, Zweden, Noor wegen of Denemarken uitgegaan, maar van Duitschland, dat met het oog op een mo gelijken nieuwen oorlog men leze de jong ste rede van den huidigen Duitschen minis ter van levensmiddelenvoorziening ster ke autarkische tendenzen bezit, al loochent von Papen ze ook, en daarmede de geheel e economie der wereld in de war blijft stu ren. Met den rijkskanselier zijn wij het ech ter geheel eens, waar hij de hoop uitspreekt, dat de aanstaande economische wereldcon ferentie „de industrieele tolmuren en de valutamoeilijkheden, waaronder zoovele landen lijden, zal wegnemen, opdat de na tionale economieën niet tot steeds sterker isolement gedreven worden". Von Papen zal zich echter geen enkele illusie behoe ven te maken, dat dit zal of kan geschie den, als ook niet de agrarische tolmuren tegelijkertijd tot den grond toe afgebro ken worden. Kansen. Of von Papen zijn plan nen zal kunnen volvoeren, zal in hooge mate afhangen van den uitslag der rijks- da.gverkiezingen op 6 November a.s. Men zit in Duitsohland al druk te cijfe ren en te speculeeren op den uitslag dezer verkiezingen. Speciaal interesseert het den Duitschersen anderen ook of Hitler's aanhang nog even sterk zal blijken. De al- gemeene verwachting is, dat de springvloed der nazi's geweldig aan het ebben is en dat Hitier een teruggang van ongeveer 40 pet. zal hebben te incasseeren. Dat is ongetwij feld het werk van de krachtige politiek van von Papen. Het Duitsche volk wa/s in de- SPORT VOETBAL I. V. O. B. OVERZICHT. Na een Zondag van maar al te veel re gen volgde een week, die niet minder bracht en dus hebben de velden in dezen herfst heel wat te verduren, 't Is evenwel te ho pen, dat dit nog geen aanleiding is tot af keuring van terreinen, want dat kunnen we nog niet hebben. En zoo hopen we voor morgen op een volledige afwerking van het programma. Dat is voor de eerste ldasse G toch al niet te groot, want er zijn slechts drie wed strijden vastgesteld. De belangrijkste daar van voor onze omgeving is de wedstrijd T. Y. B. B.S. J. C. Na den goeden inzet der Noordwijkers op jl. Zondag verwachten we voor morgen niet veel minder, ook al gaat het dan tegen T. Y. B. B. Immers de Haarlemmers wisten tot heden uit drie ge speelde wedstrijden sleohts één punt te be halen. Dat wil echter allerminst zeggen, dat de Noordwijkers morgen zullen winnen, zooals ze maar willen. De Haarlemmers kunnen elke week aan het einde van hun serie nederlagen komen en dus is het voor de St. Jeroensclub in ieder geval oppas sen. Tusschen Leonidas en Spartaan kan het een gelijkwaardige strijd worden, wellicht met een puntenverdeeling tot resultaat. D. H. L. krijgt in Delft bezoek van Graaf Willem, 't Zou ons al sterk verwon deren, indien de Hollandsche Leeuw in eigen hol zich niet zou weten te handha^ ven. In de tweede klasse O een volledig pro gramma met als belangrijkste voor onze omgeving de wedstrijden TeijlingenLei den en Blauw ZwartLisse. Teijlingen staat er van deze vier clubs nog het beste voor, want zij heeft twee wedstrijden van de drie gewonnen, Leiden sleohts één van de vier. Dat zal dus aan pakken wezen voor de Leidenaars, maar ondanks dat vreezen we, dat de punten wel in Sassenheim zullen blijven. Van den wedstrijd Blauw ZwartLisse kunnen we heel weinig zeggen. Er zijn in de enkele weken van de competitie nog geen bijzondere dingen gebeurd, waarnfr conolusies zijn te trekken, zoodat we net resultaat maar zullen afwachten. De Spartaan-reserven krijgen P. F. C. in Rotterdam op bezoek en kunnen zich, gezien vorige uitslagen, wel handhaven. De voornaamste strijd in deze klasse gaat tusschen Excelsior en Wilhelmus. Wie zal winnen is moeilijk te voorspellen, maar de winnende club heeft voorloopig de lei ding. Graaf Floris tenslotte zal wel korte met ten maken met Lenig en Snel. R. K. S. V. S.J.C. Morgen gaat ons eerste op bezoek bij de Kampioensclub in Haarlem, moge deze club tot nog toe niet haar ouden vorm ge had hebben, het blijft voor S.J.C. tooh op passen bij de Geel-zwarten, en daarom van begin flink aanpakken is geboden. Als wij de resultaten van vorig seizoen nagaan in deze ontmoetingen, mogen wij gerust zeg gen, dat S.J.C. niet de mindere is, en we zen moeilijken tijd de voorzichtige tactiek van de regeering-Brüning moe. Er moest iets gebeuren, er moest met de vuist op ta fel geslagen worden, onverschillig of het daardoor beter of slechter werd. Von Pa pen kwam, sloeg met de vuist op tafel, ter wijl Hitier wel voort-durend schreeuwde, dat hij nog veel harder kon slaan, maar het intusschen toch niet deed. En daarom keert het publiek Hitler den rug toe. In verschillende gemeenten hebben de nazi's reeds verliezen geleden. Maar men za-1 er in ieder geval rekening mee moeten houden, dat ook na de verkiezingen van 6 Novem ber de nationaal-socialistische partij een belangrijke partij zal zijn. verwachten dan ook wel eenig succes voor S.J.C. in deze ontmoeting. Dat de Noord wijkers het kunnen ia vorige week tegen Leonidas getoond. Het vertrek is bepaald op 1 uur; suppor ters welke mede wenschen te gaan kunnen zioh aan melden bij A. v. d. Holst, reisgeld 1. Bij niet doorgaan wordt dit bekend gemaakt bij de heeren Augustinue en Vink. R. K. S. V. „LEIDEN". Voor morgen zijn vastgesteld: Teylin- gen ILeiden I. Natuurlijk zijn we allen met de beste voornemens bezield om weer twee puntjes rijker te worden. Cadeau zul len we ze echter op Sporthof niet krijgen. Teylingen is een oude bekende en allen zijn er van overtuigd dat er Zondag aange pakt moet worden. De eerste drie verloren, nu drie winnen, daarna zullen we wel weer zien. Vertrek 12.45 van Papengracht. Leiden II ontvangt de Teylangen-reser- ves. Gezien de resultaten van ons tweede, houden we 't morgen weer op een kleine overwinning. Aanvang 2.30 uur. De Junioren spelen de opnieuw vastge stelde wedstrijd tegen Rood-Wit II op 't Sportpark. Ook jullie hebt een mooie kans om te winnen, maar dan moet er flink aan gepakt worden. Aanvang 1 uur. Morgen wordt er voor het laatst gespeeld in wit shirt. In de daaropvolgende compe titiewedstrijden komt dus iedere speler weer uit in rood-zwart shirt. Wie zijn rood zwart shirt ingeleverd heeft kan dit terug bekomen aan het Secretariaat Doeza- straat 22a. Vrijdagavond was de toestand van het terrein zoodanig, dat naar alle waarschijn lijkheid, de thuiswedstrijden geen doorgang kunnen vinden. De thuisspelers worden derhalve in hun eigenbelang dringend verzocht zich Zondag morgen aan de bekende adressen van de terrein-conditie in kennis te laten stellen. R. K. S. V. „TEIJLINGEN". Om 2 uur speelt Teijlingen I tegen Lei den I op Sporthoff te Sassenheim. Dit kan een goede wedstrijd worden daar Leiden de punten best kan gebruiken, al zijn er vorige Zondag twee puntjes binnen geko men. Teijlingen zal echter niet gaarne mis sen, daar ook voor haar de punten kost baar zijn. Wij hopen, dat het een faire strijd mag worden, waarin de sterkste zal -winnen. Een voorspelling durven wij niet doen, daar al zoo dikwijls gebleken is van de Teijlingers, dat ze het te kalm op ne men en op het eind van den strijd niet meer in halen. Daarom Teijlingen nogmaals speelt een wedstrijd van begin tot het eind in snel tempo, dan is succes niet uitge sloten. De leden dragen wel zorg om uiterst 1.45 uur op het terrein te zijn, daar de wed strijd om 2 uur begint. Teijlingen II gaat op bezoek bij Leiden II om daar haar vienden wedstrijd te spe len. Wat de uitslag zal zijn, ligt ook al aan de spelers zelf. Een snel tempo, vlug afge ven enz. enz. Welnu waarom zou het dan niet gaan. De wedstrijd vangt aan om 2.30 uur, zoo dat het vertrek is vastgesteld om 1 uur per fiets van den K. S. A„ en zooals het be hoort gezamenlijk! De junioren krijgen S. N. A. op bezoek, om 12.30 uur. Dit is de tweede wedstrijd- Wij kennen de S. N. A. junioren niet, zoo dat met onmogelijk is te voorspellen, doch als er gespeeld wordt als tegen R. W. D„ dan geven, wij Teijlingen geen slechte kans! Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag. Eerste klasse A: Sitt. BoysCae sar; ChèvremontV. V. H.; Kerkrade Volkenburg; KimbriaR. K. V. V. L.; R» K. O. N. S.Volharding; K. N. V.Mar- sana. Eerste klasse B: UnionBrabao- tia; R. K. T. V. V.Mulo; Geel Zwart—i Kol ping; W. I. K.R. A. C. Eerste klasse C: S. V. B.D. E. V. Eerste klasse D: Blauw Wit'e- Heerenberg; AltiorS. D. U. C. Eerste klasse E: Dënekamp«N. E. O.; De ZweefAchillesZwolleVosta. Eerste klasse F.D. E. M.H. M. S.; FortitudoE. M. M.; De MeerV. L C.; LimvioWilskracht. Eerste klasse G: Leonidas'Spar taan; T. Y. B. B.—S. J. C. (2.30 uur); D. EL L.Graaf Willem II. Tweede klasse O: Spartaan H—1 P. F. C.; ExcelsiorWilhelmus; Teijlingen Leiden; Blauw ZwartLisse (2.30 uur); Gr. FlorisLenig en Snel. R. K. Sportvereeniging S. M. C. Voor de derde maal zal S. M. C. I den eersten competitiewedstrijd spelen thans tegen A. V. V. I uit Loidsohendam. Zal het nu lukken of zal de regen weer al» spelbreker optreden? We hopen van niet en omdat deze wedstrijd weer op eigen tar- rein wordt gespeeld heeft de zeereerw. sche Gezellen alles zullen doen om een kranig figuur tegen hun Kolpingsbroeder» te slaan. Indien ze zich niet te veel op ver dedigen toeleggen, geen zelfzuchtig spel spelen maar erom denken, dat niet alleen maar met z'n elven een wedstrijd kan go- wonnen worden, dat is iedere uitslag mo gelijk. Laat ook de echte Kolpingsgeest heerschen op de voetbalterreinen! HET HENGELSEIZOEN IS THANS WEER TEN EINDE. Deze specifiek Hol la ndsohe bezigheid trekt steeds de bijzondere aandacht der buitenlandsohe tounsten. Nog dezer dagen publiceerde een groot Engelsoh blad een interview met Lord Baden Powell, die dezen zomer een bezoek aan ons land bracht en in genoemd pers- gesprek de hengelsport bestempelde als een symbool van Hollandsch geduld en volharding. Hierbij een aardige snapshot genomen op een van onze Holl. wateren. FEUILLETON. DE DOCHTER VAN DEN DICTATOR ROMAN VAN EDGAR JEPSON. Vertaald door F. van Velsen. (Nadruk verboden). 44) Toen ik naar mijn hotel terugging was ik echter zeer neerslachtig. Ik kon den in druk, dien Emma op mij gemaakt had, maar niet vergeten. Des avonds, in de zalen van het paleis, leek zij geheel veranderd. Zij had soms plotseling oogenblikken van groote vroo- lijkheid. Doch daarvoor was ik nog meer beangst dan voor haar neerslachtigheid. Haar vader scheen woedond. te zijn. Ik ging hem naar de reden daarvan vragen. „Ik zal jouw duivelsche idioterie niet gauw te boven komen", zei hij kwaad, „ik heb weer een nieuwe scène met mijn „dochtertje" beleefd, 't Is een heks als ze begint, hoor „Waarom blijf je haar niet uit den weg?" „Dat heb ik gedaan, maar toen ik mij aan 't kleeden was voor 't diner ging zij mij te lijf. Waarover denk je, dat 't nu weer gaat?.,.. Zij wil mij verlaten en alleen gaan wonen." „Dat is nog zoo'n kwade regeling niet. In elk geval zou 't voor eeuigen tijd heel goed zijn." „Zoo vind je dat? Nu, ik heb haar voor eens en voor goed aan 't verstand ge bracht, dat de dochters hun vaders moeten nemen zooals ze nu eenmaal zijn, ©n dat ze daarom bij bij moest blijven.". „Je zult zien, dat ze wegloopt", zei ik met overtuigng. „Dat zal ze niet! Ze heeft niet veel geld meer en ik zal wel zorgen, dat ze er niets bij krijgt. Dat heb ik haar trouwens ook gezegd." ,,'t Schijnt, dat jij je in enkele minuten een grooter dwaas hebt getoond dan ande re menschen in tien jaar", antwoordde ik nijdig en liet hem alleen staan. Hij had den toestand werkelijk verer gerd en met groote zorg sloeg ik Emma gade. Zij gaf mij geen kans haar alleen te naderen en al zou zij dat ook gewild heb ben, dan zou de prins het mij wel hebben belet, want hij was niet van haar zijde te slaan. Laat op den avond zaten zij beiden te praten in een der zijzalen en ten slotte kwam de prins alleen in de groote zaal te rug. Zijn houding verontrustte mij gewel dig. Er was iets zegevierends in zijn blik en zijn gebaren waren nerveus. Hij bleef geen twee minuten naar iemand luisteren, antwoordde in het wilde weg of viel iemand in de rede lachte om de geringste aardigheid ongewoon luidruchtig. Emma verscheen niet meer in de zaal, zij was blijkbaar naar haar eigen apartementen gegaan. Het viel mij zwaar m'n gewone opgewektheid te bewaren. Het triomfee- rende gelaat van Babouche verontrustte mij steeds meer. Alvorens te vertrekken zocht ik Cum berland nog eens op en zei hem, dat hij beter op zijn dochter moest letten, want dat er onraad broeide. Hij Was beter ge luimd dan in den vooravond en zei op vriendelijken toon: „O, haar bui zal wel weer overgaaa. Ik heb dat wel eens meer bij de hand gehad. Ik moet haar tijd gunnen om weer op streek te komen. Voor je genoegen behoef je overigens geen dochter te hebben, dat verzeker ik je." Ik ging naar mijn kamers en kon den slaap niet vatten. Voortdurend zag ik voor mijn geest het gelaat van Babouche, dat niets goeds voorspelde. Den volgenden morgep was ik laat aan 't ontbijt en nauwelijks had ik mijn sigaar opgestoken, toen de portier mij kwam mel den, dat een dame en een heer mij wensch- ten te spreken. Ik keek verwonderd op toen even later Mc. Manus en zijn vrouw binnentraden. Zij zagen er zeer verschrikt uit. Juffrouw Mc. Manus nam het eerst het woord. „Ik ben niet gerust over onze juffrouw Emma, mijnheer Hulston. Wij weten niet wat wij moeten beginnen. Mijnheer Cum berland is een groote rijtoer gaan maken met eenige heeren van het hof en komt niet voor den avond terufg, daarom von den wij het beter om u te waarschuwen, u bent immers een goed vriend van de fa milie." „Vertel nu maar vlug, vrouwtje!" zei Mc. Manus, die ongeduldig werd. ,.De laatste drie dagen ben ik al onge rust over juffrouw Emma, mijnheer. Zij deed zoo vreemd en heel anders dan ge woonlijk, net of haar iets hinderde." „Schiet nou toch op vrouw Schiet toch opriep Mc. Manus boos. „Ik doe toch m'n best", antwoordde zij verstoord. „Driemaal heb ik gehoord, dat zij hevige ruzie met haar vader had, mijn heer en vanmorgen zag ik. dat haar bed niet beslapen was. 't Eerste wat zij mij vroeg was, waar haar vilder naar toe was gegaan. Toen ik zei, dat hij een rijtoer maakte, beval zij mij haar kleeren en an dere dingen in te pakken in een klein kof fertje, dat meegegeven moest worden aan een bode. Daarna ging zij naar de zitkamer en schreef daar een brief, dien zij mij gaf met de boodschap: „dezen brief moet je aan mijnheer Hulston geven, maar niet voor vanavond regen uur, versta je, niet vóór negen uurik zei, dat ik er voor zou zorgen. „Waar is die brief? Geef hier!" riep ik. „Maar ik heb alles nog niet verteld mijn heer. 't Is beter dat u eerst alles hoort. Juffrouw Emma gaf mij een biljet van vijf pond en ging met haar handkoffertje vlug de trap af. Ik was beduusd en wist niet wat ik doen moest. Ik liep haar achterna en kwam nog net op tijd om haar den tuin van het paleis te zien ingaan.. Bijna ver loor ik- haar uit het oog, doch nog net op tijd zag ik haar door een poortje verdwij nen. Toen ik daar aankwam en naar bui ten keek zag ik haar wegrijden in een rij tuig van het hof. Ik riep haar achterna, doch 't was vruchteloos, zij hoorde mij niet meer, zij keek ten minste niet meer om. Ik rende terug en waarschuwde Mc. Manus, die voorstelde om direct naar u te gaan. O, wij zullen jufrouw Emma nooit meer terug zien, nooit meer!" De goede vrouw barstte, in tranen uit. „Geef nu dien briefVlugriep ik. Ik ritste de enveloppe open. Het schrift van den brief was moeilijk te lezen, doch ik kon het navolgende ontcijfeern: „Geachte heer Hulston, "Wanneer u dezen brief ontvangt, zal ik op de villa Alba zijn. Ik heb u beloofd, dat ik u kennis zou geven als ik mijn va der verliet. Er bleef mij niets anders over. Het is mijn straf en het eenige middel om hetgeen gebeurd is, te bedekken. Ik vrees, dat het u verdriet zal doen, maar ik bid u, wees om mij niet bekommerd. Onze we gen scheiden zich werkelijk. Uw toegenegen Emma Cumberland." De moed ontzonk mij. De villa Alba wa« een buitenverblijf van den prins. Nu be greep ik waarom zijn houding gisteren avond zoo zegevierend was. Ergst liep ik woest in de kamer op en neer en ging toen versuft zitten kijken op mijn stoel. Mc. Manus die mij angstig had nagekeken, schudde mijn arm en zei: „Man, wat be zielt je ,.De prins heeft je meesteres weggelokt naar de villa Alba" zei ik somber. Mc. Manus vloekte en zijn vrouw barstte opnieuw in tranen uit. „Maar zij is alleen weggereden, dat heb ik zelf gezien", riep zij. „Maar de prins zal haar op de villa wel komen bezoeken „Tk zal hem wurgenriep Mc. Manus wild van woede. „Ja, ja, dat zal wel", zei ik gejaagd, „maar nu moeten we onmiddelijk naar de villa Alba gaan om er te zijn nog vóór den prins daar komt. Hoe lang is zij al weg?" „Een goed uur, mijnheer", zei juffrouw Mc. Manus. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1932 | | pagina 13