ZATERDAG 9 JULI 1932 DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. S
AFDEELING LEIDEN R. K. DIOC, VROUWENBOND
Deze rubriek verschijnt des Zaterdags om de veertien dagen. Brieven, vragen
en mededeelingen te richten aan één der redactieleden: Mejuffrouw Jo van der
Laan, Rqnsburgerweg 20, Leiden; Zr. L van den Abeelen, Willem de Zwijger-
laan 25, Oegstgeest; Mevr. Fehmers—Boer—Knottnerue, Warmonderweg 37.
ZATERDAG 9 Juli 1932. Feestdag van
Sint Leonard Veghel en zijn Gezellen
gewoonlijk genoemd: De H.H. Martelaren
van Gorcum. t 1572.
De zestiende eeuw, die berucht is door
de calvinistische beroerten, biedt ons ook
in Holland groote voorbeelden van christe
lijke sterkte.
Immers in het jaar 1572 hebben negen
tien martelaren, gewoonlijk naar Gorcum
genoemd, op een bizondere wijze uitge
schitterd door het heldhaftig verduren van
gruwzame folteringen om wille van de be
lijdenis van Christus' waarachtige tegen
woordigheid in de Allerheiligste Eucharis
tie en van het oppergezag van den Roow-
schen Paus, het zichtbaar Hoofd der H.
Kerk.
Het waren: de parochie-geestelijken van
Gorcum: Pastoor Leonard Veghel uit
Hertogenboscb en Nicolaas Janssen, ge
naamd Poppel uit Welde (in de Belgische
Kempen); negen priesters en twee leeke-
broeders van het Gorcumsche Minderbroe
dersklooster O. L. Vrouw v. Bethlehem,
n.l. de gardman Nicolaas Pieck uit Gorcum,
de paters Hieronymus uit Weert (Limburg),
vicarius Nicasius Janssen uit Heeze (bij
Eindhoven), Theodorus van der Eem of van
Embden uit Amersfoort (rector der Gor
cumsche Clarissen), Willebad uit Denemar
ken, Godefridus Coart uit Mervel (bij St.
Truyen in België), Antonius uit Hoornaer
(bij Gorcum), Antonius uit Weert in Fran-
ciscus de Noye uit Brussel; de leekebroe-
ders Persu van der Slaghmolen uit Assche
(Zuid-Brabant in België), en Cornelius uit
Wijk-b ij-Duurstede (G.); de rector van het
Gorcumsche Augustinessenklooster- Jan Le-
nartz uit Oisterwijk; de saeculiere-priester
Godfried van Duynen, die te Gorcum in al
len eenvoud leefde; een Dominicaan van
de Keulsche Ordesprovincie Johannes, die
pastoor was te Hoornaer bij Gorcum. An
dreas Wouters, pastoor van Heynoort, die
door zijn marteldood een onstichtend leven
herstelde. Verder nog twee Norbertijnen
Jacobus La cops of de la Coupe uit Oude-
naerde in Vlaanderen, die rouwmoedig uit
de ketterij was teruggekeerd en Adriaan
Janszen Van de Middegaals uit Hilvaren-
beek, die de parochie Monster bedienden.
Na de overgave van Gorcum aan de Geu
zen, op den 27sten Juni 1572, werden de
Gorcumsche geestelijken togen het geslo
ten verdrag in door de ketters, die met
duivelschen haat tegen het ware Geloof
bezield waren, gekweld met kerkerstraffen,
beleedigingen en allerwreedste martelin
gen. Dage en nachten duurden onafgebro
ken hun pijnigingen. Op den 7den Juli wer
den zij naar den Brielle gevoerd, waar zij
de slachtoffers werden van ontelbare be
spottingen door een brutale volkshoop aan
weerskanten van den weg samengedrongen
en van de dolle driften der waanzinnig woe
dende soldaten.
In den Briel werden zij in een allervuil-
ste gevangenis geworpen, eerst door honger
en dorst en andere folteringen, dan door
vleierijen aangezet om van het Katholiek
Geloof af te vallen; maar noch bedreigin
gen noch lokmiddelen bogen de onverzwak
te kracht der martelaren, doch fier en blij
moedig beleden en verdedigden zij, de een
na den ander, hun heilige geloofsovertui
ging, vooral het oppergezag des Pausen en
de wezenlijke tegenwoordigheid van Chris
tus in het Allerheiligste Sacrament. Daar-,
om werden zij, in den laten avond van den
8sten Juli ter dood veroordeeld door den
tirannieken Lumey die, beschonken als hij
■was, tot dolzinnige woede geprikkeld werd
door een bevel van Willem van Öranje om
de geestelijken vrij te laten.
In een schuur buiten de stad werden zij
twee aan twee aan de balken opgehangen.
Omstreeks vier uur in den morgen van 9
Juli hadden zij hun strijd glorievol door
streden.
„H.H. Martelaren van Gorcum bidt voor
ons en voor de niet-katholieken van Neder
land".
OFFICIEELE MEDEDEELINGEN.
Theemiddagen. Daar het te laat in het
seizoen is geworden, zullen de laatste thee
middagen niet meer gegeven worden. Aan
de deelneemsters zal hierover nog nader
bericht gezonden worden.
Excursie. De excursie naar de ten
toonstelling „Moeder en kind" had veel be
langstelling en slaagde bijzonder. Niet min
der dan 53 dames namen er aan deel. Ver
zocht werd ons nog een excursie te houden,
doch dat zou alleen bij meerdere deelname
kunnen geschieden.
DE R. KATHOLIEKE VROUWENBOND
VAN LEIDEN WEDEROM OP TER
BEêVAART NAAR ST. JEROEN.
Dit jaar is 't al voor de derde maal, dat
wij gezamenlijk als Roomsch-Katholieke
Vrouwenbondsleden van Leiden de bede
vaart mee zullen maken naar „Onze Hei
lige" naar St. Jeroen in Noordwijk. En
eteeds gaan wij in groote-re getale. Als wij
ook nagaan hoe noodig het is, dat wij bid
den, niet ophouden te bidden, laten wij
dan ook de hulptroepen aanrukken, die ons
gegeven zijn. Het zijn machtige hulptroe
pen, onze lieve Heiligen in den Hemel, en
altijd zijn Zij bereid ons ter hulp te ko
men, want: wij bidden onder voorbehoud,
dat het ons zalig zij, onze zaligheid is ter
meerdere eer van God en de Heiligen le
ven in alle eeuwigheid Gode eer brengend
dus ons zwakken wakkeren zij steeds aan
en leiden ons op onze weg naar God. Nu
zijn wij in dezen tijd wel zoetjesaan over
tuigd geraakt dat menschel ijk kunnen abso
luut gefaald heeft; aan alle kanten wordt
ons voorgehouden, dat God en God alléén
ons uit deze abnormale, slechte tijden hel
pen kan. Er staat in het H. Evangelie, dat
voorgelezen wordt op den laatsten Zendag
vóór den Advent, als Het handelt over de
laatste tijden vóór het vergaan der aarde:
en ter wille van de uitverkore
nen zullen deze tijden van verschrikking
verkort worden. Wij zijn de uitverkoren
kindieren Gods en al staan wij wellicht nog
niet direct voor het vergaan der wereld,
toch begrijpen wij best dat. God. ook nu ons
wil helpen, mits wij er Hem nederig om vra
gen. Ons bidden moet zijn aandachtig, eer
biedig en volhardend, wil het vruchtbaar
zijn. Laten wij dan ook zoo biddend gaan
naar St. Jeroen, opdat Hij onze voorspre
ker zal zijn bij God ter verlichting van onze
eeuwige en tijdelijke nooden.
Een dezer dagen zullen de aanplakbil
jetten ons aantoonen de datum en verdere
gegevens. Wij kunnen dan weer op vertoon
van lidmaatschapskaart ons vervoegen bij
mevr. Huibers, Haarlemmerstraat, tegen
over de Hartebrugskerk, voor onze spe
ciale kaartjes met reductie.
TENTOONSTELLING
MOEDER EN KIND.
Wie in de gelegenheid geweest is het
•groote R.A.I.-gebouw, wat al zooveel ten
toonstellingen op allerlei gebied, herberg
de, in de afgeloopen weken te bezoeken,
mag zich tot een gelukkig menschenkind
rekenen. Zelden zag men één in alle op
zichten zoo verzorgd geheel, een zoo prac-
tische overzichtelijke indeeling, zooveel
smaakvols uit alle tijden en allerlei stre
ken en wat nog het prettigst aandoet, ner
gens wordt men zoo weinig lastig geval
len met dingen die met ons eigenlijk doel
niets te maken hebben.
Het eenige betreurenswaardige van deze
tentoonstelling is, dat de duur zoo kort en
de entrée zoo hoog is, zoodat heel wat
Moeders en velen die zich bewegen op het
gebied van kinderverzorging en opvoeding
zich de weelde van een bezoekje niet heb
ben kunnen veroorloven.
En toch was er zooveel bezienswaardig,
zooveel wat we wel wisten, maar door de
sleur in een vergeten hoekje van onze her
sens was opgeborgen. De helderheid van
de voorbeelden, de teekeningen, het zien
van al die praktische dingen, de ontstel
lende statistieken en het zien van de ver
heugende vooruitgang, deed ons weer fris-
sche moed vatten. Het moet toch langza
merhand tot iedere Moeder en opvoedster
doordringen, dat kinderverzorging, verple
ging, opvoeding, spelleiding enz. geleerd
moeten worden.
Wanneer wij vrouwen een verplicht leer
jaar hadden over kinderverzorging en op
voeding, evenals onze broers als militair,
zou een dergelijke tentoonstelling, die nu
als een bittere noodzakelijkheid gevoeld
wordt, niet meer noodig zijn.
Nog maar al te veel zijn de eerste kin
deren de proefkonijntjes van de Moeder.
Of is het niet tragisch in de courant te
lezen van een kindje van 1 jaar dat uit de
wieg valt en daarbij haar jonge leventje in
boet. Als de Moeder het genot en de rusti
ge zekerheid van een box gekend had, of
als iemand haar eens gewezen had op de
noodzakelijkheid van een leidsel waarme
de men het kindje kan vastbinden en zoo
voor vallen behoeden, zou haar dit groote
leed- bespaard zijn. Op het gebied van voor
lichting is er voor de wijkzusters een
mooie taak weggelegd, maar niemand van
ons mag in eigen omgeving vergeten, on
wetende Moeders te wijzen op fouten die
lichaam en ziel, van zuigeling en kleuter
schaden.
En nu die tentoonstelling. Men zou er
dagen kunnen doorbrengen om alles goed
in zich op te nemen en voldaan keert men
huiswaarts. Dat zijn de directe vruchten
van ons bezoek. Maar indirect wordt soms
na dagen in ons wakker geschud het besef
dat het toch nog niet heelemaal in den haak
is met de kleuteropvoeding, dat de meeste
kinderen van 2 tot 6 jaar eigenlijk alleen
maar opgroeien, zonder een bepaalde lijn,
zonder een bepaald houvast, waardoor de
meeste kinderen tot lastige ontevreden we
zentjes opgroeien en de ouders 2 en 3 kin
deren al gauw te veel vinden.
Tucht, regel en orde, geen overdreven
verheerlijking van het kind. reinheid en kin
derlijk Geloof, maken onxe kleuters tot te
vreden gelukkige wezentjes.
Als er slechts honderd Moeders zijn, in
wie, door deze tentoonstelling bovenstaan
de overpeinzingen gewekt zijn; dan mogen
we de samenstellers dankbaar zijn. dan zal
ook hier, het goede zaad goede vruchten
voortbrengen. I
Zuster VAN DEN ABEELEN.
IMTERPAROCHIEELE
ER OP UIT!
De zomer is daar weer. De zomer met de
rijpende velden en den zwoegenden land
man. De zomer in zijn pracht van bloeien
de vruchten gaarden, de zomer met zijn
lachende zon en blauwe luchten; koele bos-
schen en stroomende vlieten. De zomer lokt
jong en oud, komt en geniet van de natuur.
En wij laten niet lang op ons wachten.
Met groeiend verlangen zien we uit naar
onze vacantie-dagen. En terecht, wat is er
schooner dan eens 'n paar dagen uit onze
sleur van dagelijksche bezigheden los te
breken en dan naar buiten.
Daar is voor elk wat wils De een trekt
naar de zee. 'n Ander gaat de hei in, 'n
derde gaat wat in de bosschen kampeeren.
Op een keer, dat ik moederziel alleen
zoo wat liep te globetrotteren in Gods na
tuur, had ik een aangename ontmoeting,
't Was in de contreien van Brabant, toen
langs 'n eenzame weg langs veld en door
bosch 'n groep jongens mij achterop kwam.
Nieuwsgierig bleef ik staan en luisterde
naar een lied, dat blij en spontaan hun uit
de kelen klonk. „Mijn Vader is 'n edel-
man'', dat was mij bekend en vrijmoedig
op hen af en maakte kennis met den leider.
Wie zij waren? Tochtgenooten van Sint
Frans Nieuwe groep van jongeren der Ille
Orde. En waarhein de reis? Op pelgrimage
naar Kevelaar, naar onze Moeder Maria!
De blijheid en levenslust straalde uit hun
oogen. En wat 't eigenlijk doel was. Om in
navolging van „Broeder-Altijd-Blij" de va-
cantiedagen in pelgrimtocht door te bren
gen, om op z'n franciscaansch blijheid en
optimisme en vooral God's vertrouwen te
brengen onder de menschen. Vandaar na
de dagmarsch, de inwoners der .plaats waar
gekampeerd werd, bij elkaar getrommeld en
dan voor te dragen, ofwel door. zang en
•spreken de menschen te wijzen„naar God,
ons eenige levensdoel. Zoover onze tochtge
nooten, idealisten van zuivere evangelische
geest!
Na deze ontmoeting, dacht ik aan het
schoone grootsche Kolpingsgezin. Aan haar
ideaal-vacantië-oord„de Liebaard". Zoo
pas heeft een groep .van ons er kennis ge
maakt, die zoo in den geest viel, dat er
reeds stemmen opgingen om nog eens te
gaan.
t Ideale van ons vacantie-oord is wel
dit: wij zijn er thuis, onmiddellijk. Bij aan
komst verwelkomt door den Liebaard-Prae-
ses. Onzen dag beginnend met God's zegen
er over af te smeeken en 's avonds Hem te
danken voor 't genot met hart, geest en
ziel genoten te hebben van de na uur, die
als een kathedraal voor ons getuigd van
Zijn grootheid en liefde.
De dagen in ons Vacantie-oord doorge
bracht hebben dit zeldzaam groote goed
bereikt, dat wij er altijd beter en nooit
slechter van thuiskomen Daarom broeders
in Kolping, bereids de noodige maatregelen
getroffen en dat van»de tochtgenooten van
Sint Frans geleerd: Ook ons vermaak en
vacantiegenot tot Gods eer en heil onzer
en a-nderer zielen.
Zoo mogen ons aller vacantiedagen zijn
'n heerlijke ontspanning en veredeling on
zer karakters.
Een Kolpingsbroeder.
STUDIECLUB ST. PETRUS
CANISIUS".
Zondag 3 Juli werd een bezoek gebracht
aan de Indische Tentoonstelling. De be
langstelling voor deze excursie was niet
groot. De fietstocht kon door haar weinige
deelnemers niet doorgaan, zoodat van de
tram gebruik moest worden gemaakt.
Om ongeveer half drie werd het West-
broekpark bereikt, waar we ons direct in
Indië thuis voelden. Overal negers, de ty-
pysche gebouwen en dan nog de brandende
zon; alles bracht ons in een echte sfeer.
Allereerst werd een openlucht-theater
bezocht, waar we fakirs en negers hun
kunsten zagen vertoonen. Fakirs dansten
op glasscherven en pennenkussens, alsof
het fluweelen kleedjes waren. Een neger
betrad een ladder, waar de sporten uit
vlijmscherpen sabels bestonden enz. Ieder
in zijn eigen „vak''. Daarna werd een ver
dere rondgang gemaakt.
Een Indisch restaurant, waar men door
negers bediend werd, trok velerlei belang
stelling.
Vervolgens was er een theater, waar le
vende personen van 25 c.M. lengte een
voorstelling gaven.
Het voornaamste deel van de tentoon
stelling was het groote gebouw, waar ver
schillende kostbare verzamelingen van
Ned. Indië waren geëxposeerd
Het middengedeelte van de zaal werd
in beslag genomen door schitterend ver
vaardigde platforms, welke statistieken
van Onderwijs, Bevolking en Cultuur voor
stelden.
Langs de zijwanden waren prachtige dio
rama's te bewonderen. Thee- koffie-, tabak-,
peper- en rubberpalntages waren in minia
tuur uitgevoerd, met de daarbij behooren-
de gebouwen en negerkampongs, ja zelfs
een sawak met volledige aanplanting. En
hier gingen onze gedachten terug naar de
schooljaren, waar als men over Java sprak,
een „sawah" het geliefkoosde onderwerp
was. Men zag karbouwen, negerjongens,
rijsthuisjes, rijstvogeltje, kortom alles wat
in een sawah thuis behoord.
Voorts waren er nog tropische vissohen
verzameld in een warmwater aquaruim,
krokodillen en slangenhuiden, wapenuit
rustingen, beeldgroepen, dierenverzamelin
gen, kunstproducten, b.v. paarlemoer, delf
stoffen zooals tin, zilver en gouderts enz.
enz. Alles was de volle belangstelling
waard.
Het meest interessante onderwerp was
wel de bevolkingsafdeeling.
We zagen daar Koppensnellers, Papoea's,
Boeroeboedoernegers, Dajakkers met hun
primitieve wapens enz.
De sterk gespierde koppensnellers waren
voorzien van scalpen. De papoea's waren te
herkennen aan hun prachtige haardos. De
negers waren „zwaar" gewapend met lan
sen, pijlen en bogen en de Dajakkers waren
bekend door hun kleine maat en hun sterk
gebruind uiterlijk; hun lichaam is zeer taai
en tegen alle tropische hitte bestand.
Na dit paviljoen werd de kunst-afdeeling
bezocht welke echter spoedig weer verlaten
werd. De drukte en het „tropische klimaat''
waren er de oorzaak van.
De tentoonstelling was bezonderd en.
naar een afkoeling werd gezocht.
De Scheveningsche Boulevard was hier
bijzonder geschikt voor en binen het kwar
tier was de zee in zicht. Hier werd een
beetje uitgepuft en omstreeks 7 uur werd
naar Leiden vertrokken.
Het was een schitterend geslaagde excur
sie waar veel geleerd is.
Bij zijn vertrek uit de Vereeniging be
loofde deze goede Gezellenvader, zijn zo
nen te zullen blijven gedenken en zegde
hun als blijvende herinnering een kostbaar
afscheidsgeschenk toe, in den vorm van
een H. Hartbeeld, hetwelk zoodra moge
lijk een eereplaats moest, krijgen in het
gerestaureerde Gezellenhuis.
Als altijd moest men ook nu weer „voor
uit". In de Meivergadering koos zich de
Raad van Bestuur met algemeene instem
ming een nieuwen Praeses.
Die keuze was werkelijk een „Novum"
in de annalen der Ver., want voor de
eerste maal wendde het Bestuur zich re
gelrecht tot den Pastoor der St. Petrus-
parochie, den Zeereerw. heer A. J. M.
Hafkensöheid.
De Pastoor liet zich deze eervolle keuze
gaarne wergevallen en op 1 Juni d.a.v. pre
sideerde Z.E. reeds zijn eerste Bestuurs
vergadering.
Voor oningewijden zij hier met enkele
woorden toegelicht, waarom alle opvol
gende Eerw. Presidenten steeds werden
gekozen uit de geestelijkheid der St. Pe
trusparochie. Hoe licht tooh vraagt een
buitenstaander: „Hoe klopt dat nu met
het interparochieel© karakter uwer ver
eeniging?" Hierop het volgend, afdoend
bescheid.
In het jaar 1883 werd in Leiden door
twee priesters uit St. Petrusparochie
opgericht de R.K. Werklieden Vereen. „St.
Joseph": de eerste sociale organisatie van
dien aard te dezer stede. In 1887 werd
deze zeer gewilde vereen., door kap. L.
J. J. Hageraats, (ook van St. Petrus) on
der volle goedkeuring der Kerkelijke
Overheid en met instemming aller leden,
omgevormd naar het meer pra-ctisohe mo
del van Kolpings Gezellenvereeniging.
Zoowel de oude Vereen, als de nieuwe
St. Joseph's Gezellenvereeniging, beiden
waren bedoeld en ingericht voor heel
Katholiek Leiden, ds van af den stich
tingsdag „interparochieel."
Te allen tijde kwam dit sprekend uit,
le bij het installeeren der leden, 2e in het
werkprogram der vereeniging en 3e in de
samenstelling van den Raad van Bestuur
en Commissarissen.
Met dit bescheid vertrouwen wij te heb
ben bewezen de historische rechtvaardig
heid der Presidentenkeuzen. Moge dan
deze Verêen., getrouw aan haar stichting
en roeping, haar heerlijke actie voor Lei
den's Roomsche Jongelingsschap blijven
ontplooien tot in lengte van jaren; aldus
vervullend den vurigen wensch van den
Opperpriester van het Haarlemsche dio
cees, ons aller beminden bisschop Mgr. J.
D. J. Aengenent.
MAANDVERGADERING AFD.
I GEZELLEN.
j De Maandvergadering van de afd. Ge-
i zeilen, welke Dinsdag a.s. moest gehouden
worden, zal wegens afwezigheid van den
j Praeses bij hooge uitzondering niet door
gaan.
KOLPINGSBLAD.
Bij de ingang van de nieuwe jaargang
is ons Kolpingsblad in een nieuwe uitgave
versohenen. Men moge verschillen in waar
deering voor de omslag, elkeen zal moeten
toegeven, dat in inhoud wij veel hebben
gewonnen. Moge nu ons eigen blad ook
door allen worden gelezen. Het is zoo'n
mooie gelegenheid tot eigen ontwikkeling
en tot versterking van den onderlingen
band en den echten geest.
KALENDER DER WEEK
GEDACHTENIS VAN 0. L. VROUW
VAN DEN BERG CARMEL.
ZONDAG 10 Juli. Achtste Zondag na
Pinksteren. Mis: Suscepimus. 2e gebed v.
d. H.H. zeven Broeders en Gezellen, Mar
telaren; 3e v. li. kerkwijdingsoctaaf. Credo.
Prefatie v. d. Allerh. Dneëenheid. Kleur:
Groen.
In niet-geconsacreerde kerken: 3e gebed
A Cunctis (om de voorbede der Heiligen).
Van God zijn wij afhankelijk. Zonder
Hem zou ons bestaan niet mogelijk zijn ge
weest. (Gebed). Hij is onze Vader, wij zijn
Zijne kinderen. Daarom moeten wij volgens
Zijn Geest leven en niet overeenkomstig de
eischen van onze vleeschelijke begeerlijk
heid. Allen zijn wij rijk door ons kindschap
Gods, dat ons met Christus mede-erfge
naam maakt des hemels. (Epistel). Doch ook
allen zullen wij eenmaal ter verantwoording
worden opgeroepen, o^ wij dat kindschap
Gods hebben beleefd. (Evangelie). Dat le
ven als kind Gods vraagt strijd, de strijd,
des levens, want „het vleesch begeert tegen
den geest". Gelukkig evenwel, die'op God
vertrouwen en niet op eigen krachten (Of
fertorium en Communio). Voor dezulken zal
God de Beschermer zijn. (Graduale). Moge
de God van barmhartigheid, Die woont in
Zijn heilige stad., de 11. Kerk, (Introitus),
door de kracht van het heilig Misoffer ons
heiligen en brengen naar de eeuwige vreug
den (Stilgebed), om daar te proeven hoe
zoet de Heer is. (Communio).
N.B. Waar de plechtige uiterlijke viering
plaats vindt van de gedachtenis der wij
ding van de eigen parochiekerk, mag één
gezongen en één gelezen H. Mis zijn van
Kerkwijding. Mis: Terribilis (Zie het ge
meenschappelijke voor kerkwijding). 2e ge
bed en laatste Evangelie v. <L Zondag. Glo
ria en Credo. Prefatie v. d. Allerh. Drie
eenheid. Kleur: Wit.
MAANDAG. Octaafdag van kerkwijding.
Mis: Terribilis (Zie het Gemeenschappe
lijke van Kerkwijding). 2e gebed v. d. H.
Pius I, Paus en Martelaar. Credo. Kleur:
Wit
In niet-geconsacreerde kerken: Mis v. d.
H. Pius I, Paus en Martelaar: Statuit. 2e
gebedA, Cunctis; 3e naar keuze v. d. pries
ter. Kleur: Rood.
DINiSDAG 12 Juli. Mis v. d. H. Joannes
Gualbertus, Abt: Os Justi. 2e gebed v. d.
H.H. Nabor en Felix, Martelaren. Kleur:
Wit.
De H. Joannes Gualbertus beoefende
eerst den krijgsdienst te Florence. Later
werd hij tot hooge heiligheid, geroepen als
belooning voor zijn vergevingsgezindheid.
Hij vergaf n.l. grootmoedig den moordonaar
van zijn broer om wille en ter liefde va.n
den gekruisten Verlosser. Hij trad in het
klooster en stierf als Abt der Camalduen-
sen in Vallumbroas (Italië).
WOENSDAG 13 Juli. Mis v. d. H. Ana-
cletus, Paus en Martelaar: Sacerdotes. 2e
gebed A Cunctis; 3e naar keuze v. d. pries
ter. Kleur: Rood.
DONDERDAG 14 Juli. Mis v. d. H. Mar-
ceilinus, Belijder: Os Justi. 2e gebed v. <L
H. Bonavenlura, Bisschop, Belijder en
Kerkleeraar. Credo. Kleur: Wit.
De H. Marcellinus was werkzaam als ge
loofsverkondiger in de streken van ons laud,
vooral in Overijscl Hij is dan ook de Apos
tel van Overijsel. Te Oldenzaal is tij ge
storven, te Deventer begraven.
VRIJDAG 15 Juli. Mis v. d. H. Henricus,
keizer: Os Justi. 2e gebed A Cunctis; 3e
naar keuze v. d. priester. Kleur: Wit.
In 792 geboren was de H. Henricus va a
zijn jeugd af gesteld onder de leiding v. du
H. Wolfgang, bisschop van Regensburg. In
het jaar 995 stierf de vader van den heili
ge, die nu, als opvolger van zijn vader,
Hertog van Beieren werd. Na den dood van
Keizer Otto III werd Henricus bot keizer
van Duitschland gekozen. Zijne rechtvaar
digheid, zachtmoedigheid, en godsvrucht
blonken uit in de wijsheid van zijn bestuur.
Do keizer, bijgenaamd „de godvruchtige",
beijverde zich om Gods eer en de uitbrei
ding van de H Kerk te verzekeren, den
vrede in zijn staten to bevestigen en de
volkeren aan zijn bestuur onderworpen,
gelukkig te maken. Henricus overleed in
1021.
ZATERDAG 16 Juli. Gedachtenis van 0.
L. Vrouw v .d. Berg Carmel. Mis: Gau-
deamus .2e gebed voor den Paus. Credo.
Prefatie van Maria. (Invullen: En U om
de gedachtenis). Kleur: Wit.
Deze feestdag is ingesteld tot een ge
denkdag van de verschijning van de H.
Maagd aan den heiligen iSimon Stock, Ge
neraal der Carmelieten, den 16en Juli 1251.
Omgeven van Engelen verscheen Maria
met de scapulier der Carmelorde in hare
hand, zeggende: „Ontvang, mijn dierbare
zoon, die scapulier als do livrei mijner
broederschap, 't Is het bewijs van het voor
recht, dat ik voor u en voor al de kinde
ren van den Carmel verworven heb. Wie in
dit kleed sterft zal van het eeuwig vuur
bevrijd blijven. Het is een teeken van za
ligheid, een behoedmiddel in gevaren en
een onderpand van vrede en eeuwig ver
bond".
Deze heerlijke bélofte geldt allen, die in
de broederschap van den berg Cannel zijn
opgenomen.
N.B. Als niet anders wordt aangegeven
dagelijks Gloria, geen Credo. De gewone
Prefatie.
IN DE KERKEN DER
E.E. P.P. FRANCISCANEN:
Alles als .in bovenstaande kalender v. h.
Bisdom, behalve:
ZONDAG. 2e gebed v. d. Z.Z. Emmanuel
Ruiz en Gezellen, Martelaren; 3e v. d. ze
ven H.H. broeders en Gezellen, Martelaren;
4e v. d. H.H. Martelaren van Gorcum.
MAANDAG. Mis v. d. H. Veronica Giu
liani, Maagd: Dilexisti. 2e gebed v. d. H.H.
Martelaren van Gorcum3e v. d. H. Pius I,
Paus en Martelaar. Credo. Kleur: Wit.
DINSDAG. 2e gebed v. d. H.H. Marte
laren van Corcum; 3e v. d. H.H. Nabor en
Felix, Martelaren. Credo.
WOENSDAG. Mis v. d. H. Franciscus
Solano, Belijder: Os Justi 2e gebed v d. H.
Anacletus, Paus en Martelaar; 3e v. d. H.H.
Martelaren van Gorcum. Credo, Kleur:
Wit.
DONDERDAG. Mis v. d. H. Bonaventura,
Bisschop, Belijder en Kerkleeraar: In me
dio.
VRIJDAG. Feest v. h. Allerheiligste
Graf van Onzen Heer Jesus Christus. Mis:
In die. 2e gebed v. d. H. Henricus; 3e v.
d. H.H. Martelaren van Gorcum. Credo.
ZATERDAG. Octaafdag v. h. feest v. d.
H.H. Nicolaas en Gezellen, Martelaren van
Gorcum. Mis: Emisi (als op 9 Juli). 2e ge
bed van O. L. Vrouw v. d. Berg Carmel;
3e v. d. Heiligverklaring v. d. II. Vader
Franciscus; 4e v. d. H. Maria Magdalena
Postel, Maagd. Laatste Evangelie van O. L.
Vrouw v. d. Berg Carmel. Kleur: Rood.
Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr.
