HEERENBAAI HET PAD LANGS DE KLIP. ZATERDAG 23 APRIL 1932 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD PAG. 13 DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND Lente. Wij hebben nn reeds een maand lang lente en iederen dag kruipen wij dichter bij de kachel, poken hem nog eens op en vragen ons af, of de kalender zich soms niet in de maand vergist heeft. Wij kunnen ons troosten met de schrale troost, dat ook in de politiek de winter nog Lang niet geweken is en dat een mil der atmosfeer ook daar maar niet wil doorzetten. Amerika zit boven op de schatkist als een oude woekeraar en stuurt schuldbewij zen ter onderteekening aan de staten, die geld aan hem schuldig zijn. Dit schijnt vooral bedoeld te zijn als een geruststel ling voor den Amenkaanschen belastingbe taler, die den toestand in zijn land toch al met den dag siechtei ziet worden. Amerika geeft zijn rechten niet op, de schulden zul len niet geschrapt worden. Het staat voortaan zwart op wit. Veel geluk met die papiertjes! Vervolgens maakt Amerika zich boos over de protectionistische maatregelen van de Europeesche landen tegen de Ameri- kaanscne uitvoer. Die boosheid zou inder daad gerechtvaardigd zijn, want de weder- zijdsche belemmering van den invoer maakt, dat de wereld hoe langer hoe voi der m het moeras wegzinkt die boosheid zou te verklaren zijn, als Amerika zelf met jarenlang het voorbeeld had gegeven en nog niet de hoogste tarief muren van de heele wereld had. Amerika dreigt met een económischen oorlog, waarbij hij vooral Frankrijk op het oog heeft, ook al zoon protectionist door dik en dun. Wij kunnen er van meepraten sinds dat Land zoo pas weer represaille-maatregelen tegenover ons land heeft genomen, omdat wij niet ge diend waren van den Colorado-kever in onze aardappelen. Door al dat geharrewar wordt de toe stand er niet beter op. Ons land is gedwon gen geweest om mee te huilen met de wol ven in bet bosch, wij hebben onzen invoer ook moeten beperken, hoewel ongaarne, want men weet wel, wanneer men er mee begint, maar met wanneer men er mee kan ophouden. Ln eéu opzicht zouden wij het toejuichen, als Amerika Europa eens een flinken op stopper verkocht. Want de toestand is blijkbaar nog niet slecht genoeg om de re geeringen te overtuigen van de absolute noodzakelijkheid de onzinnige bewapening te beperken en dat ongemotiveerde wan trouwen eindelijk eens overboord te wer pen. Het wantrouwen, dat tusschen de Euro- peesche mogendheden bestaat, evenals de onderlinge vrees, maken het dezen moei lijk inzake de bewapeningsbeperking over de brug te komen. D>aarom zou het zijn toe te juichen, indien van Amerikaansche zij de aan de aarzelenden een stevig duwtje in den rug werd gegeven, zoodat de brug wel betreden moét worden, hetgeen voor hen zelf ten slotte waarschijnlijk een groo- te opluchting zou zijn! Allen toch zijn het eens over het beginsel van ontwapening, want dat is vastgelegd in de vredesverdra gen; het gaat om de toepassing. De econo mische omstandigheden worden voor al len steeds nijpender en daardoor het in zicht grooter, dat men tot daden moet over gaan. Daartoe echter zijn offers noodig en het nemen van risico, en daarbij breekt 't oogenblik aan, dat mén terugschrikt voor het betreden van de brug naar het land van grooter veiligheid, van onderling ver trouwen en derhalve van terugkeerende welvaart. Het Amerikaansche zetje in den rug kan hier waarschijnlijk wonderen ver richten in aller belang. Ontwapening. Te Genève staan twee denkbeelden tegenover elkaar op den voorgrond. Aan den eenen kant het Angel- Saksische standpunt (Amerika—Engeland) dat de grove aanvalswapenen van de land macht wil afschaffep, en aan den anderen kant het Fransche standpunt, dat alle wa penen wenscht te behouden, doch ze in dienst wil stellen van de internationale veiligheid. De strijd ging deze week over de kwestie, waarover men het eerst zou praten. De Angel-Saksische groep, gesteund door ver schillende staten wilde eerst over afschaf fing praten, waardoor internationaliseering op den achtergrond zou geraken. Tsjecüo- Slowakije had daarbij al aangegeven, hoe men het beste tot algeheele afschaffing zou kunnen komen, n.l. étappes-gewijs. De Fransche premier heeft echter via een voor stel van zijn Roemeenschen vazaj Titoeles- coe gedaan weten te krijgen, dat men zal gaan praten over de bijzondere behande ling der aanvalswapenen, in het midden la tend of met die bijzondere behandeling be doeld wordt „afschaffen" of „internationa- liseeren". „Niks anders als een poging om de zaak op de lange baan te schuiven, zeide de Russische afgevaardigde Litwinof. Behan delen kan bet eekenen: lo. afschaffen, 2o. internationaliseeren en 3o. laten zooals het is. En op dit laatste zal het wel uit draaien". Laten wij hopen, dat dit „enfant terri ble" het nu eens niet bij het juiste eind zal hebben. Technische commissies zijn thans bezig uit te zoeken, wat „aanvalswapenen" zijn. Duitschland was er als de kippen bij, om de vrij rake opmerking te maken: „Dat staat reeds vast; dat zijn dezelfde wapenen, welke ik volgens het vredesverdrag van Versailles reeds heb moeten afschaffen. Ik heb het gedaan, nu jullie!" Ja, ja, maarde Duitschers waren overwonnenen en hier zijn de overwinnaars aan het woord. En dat is niet hezlfde! Storm in het Oosten? De „N. R. C." ziet den toestand in het Verre (Jos- ten zeer somber in. Niet zoozeer den strijd tusschen China en Japan dat loopt toch uit op een overwinning van Japan, min of meer gemaskeerd om den schijn te red den maar meer de steeds dreigender ontstemming tusschen Japan en Rusland. Zooals alle lieden, dieu neiging tot sa menzweren in het bloed zit, zijn de Rus sen uitermate wantrouwig, schrijft het blad. Vrees voor oorlog is voor hen niet alleen een agitatie middel geweest in binnen- en buitenland, maar hield hen inderdaad jaren lang in een overdreven zenuwachtige span ning. Juist toen hun zenuwen wat tot rust schenen te komen ,is het conflict in Oost- Azië losgeborsten. Üok daarbij scheen hun vrees eerst wat overdreven. Dat echter kan men nu niet meer zeggen. Met het suc ces dat de Japansche militairen hebben ge had in het trotseeren van de rest van de wereld is ook hun ondernemingsgeest ge groeid. De remmende kracht van de bur gerlijke regeermg is steeds machLeloozer gebleken. Een lawine die in het allereerste begin, toen haar onweerstaanbaarheid aan haar zelf nog niet geopenbaard was, te stoppen ware geweest, is aan het rollen ge raakt. De Russen zien haa-r steeds dreigen der hun rijksgrens naderen, nadat de Rus sische belangen en rechten in Noord- Mantsjoerije reeds voor een groot gedeelte eronder bedolven liggen. De toestand wordt inderdaad dreigend voor de Russen. Het verlies aan militair prestige der Ja pansche troepen bij Sjanghai is in Rusland vooral niet onopgemerkt gebleven. In het uiterste Verre Oosten hebben de Russen echter geen mogelijkheid van weerstand 'e- gen de Japanners. Zij kunnen in de zeepro vincie, waarvan Wladiwostok het kostbaie hoofd- en eindpunt vormt, geen strijdkrach ten en strijdmiddelen ophoopen, daar die in dat gebied reddeloos geïsoleerd zouden zijn. De zee beheerschen de Japanners vol komen, de beste verbindingsweg door Noord-Mantsjoerije bevindt zich in hun macht. De eenige verbindingsader zou de Amoerspoorweg vormen, die technisch reeds Per Vz pond '1 ECHTE FRIESCHB J/822 20 cl. per ons Wei. per Vz ons Cl niet bijster veel waard is, en die zonder moeite door de Japanners uit Mantsjoenje aangetast kan worden. Eerst diep in Siberië, waar de afstand hun te hulp komt, zouden zij de Japanners kunnen afwachten. Deze hebben echter oa den oorlog in die buurt zooveel leergeld betaald, dat zij zioh waarschijnlijk niet daarheen zullen wagen. Zij zullen in bet Verre Oosten in bezit nemen wat waarde heeft, in de eerste plaats Wladiwostok met omliggend gebied, het olie-land Sachalin voorzoover het nog Russisch is, en bovenal de Russische rechten op den Oost-Chinee- schen spoorweg. Meer zullen zij niet oe- geeren. De bij Sjanghai gebleken zwakke kant van de Japanners en het geloof in de meer dere voortreffelijkheid van hun eigen lucht- wapen zijn dus geen troost voor de Rus sen. En den Japanner opzoeken in het Ver re Oosten, om hem daar, in den rug door onaantastbare verbindingslijnen gedekt, met man en macht te verdrijven, kunnen zij niet. Zelfs als zij succes daarvan hoop ten zouden zij zich nog niet daaraan kun nen wagen. Een oorlog zou hun mdustrieeie plan in de war brengen. Dat is meer dan een kwestie van beginsel of van prestige. De industrieele groei zou erger dan tot stil stand worden gebracht. Nieuwe ontredde ring moet het gevolg zijn. Het transport wezen voor vitale oeconomische doeleinden zou reeds onmiddellijk door verlamming worden getroffen. Daarom leeft Rusland nu in groote vrees en men kan die vrees niet meer ongeiecht- vaardigd noemen. Japan toont zelfs te Ge nève, waar het liefst zoo geciviliseerd mo gelijk optreedt, op het oogenblik weer een grimmiger gezicht. Allerlei officieele en uf- ficieuse uitingen uit Tokio klinken al even min bemoedigend. Tokio doet op het oogen blik beslist leelijk. BROEDERS-COirREKATIE 0.L.VR0UW VAN VII SMARTEN NOVICIAAT JUVENAAT VOORHOUT MISSIE IN CHINA Opleiding vanaf 12 jaar voor jongens die neiging gevoelen om Broeder te worden in verschillende ambachten bij het Lager On derwijs en Nijverheidsonderwijs Kost- en leergeld nader overeen te komen Prospectus wordt gratis op aanvrage toe gezonden. SPORT VOETBAL R. K. FEDERATIE. R. K. Sportvereniging Teijlingen. A.s. Zondag de Sportdag op Sporthof te Sa8senheim. Aanvang om 1.30 uur met athletiek-wedstrijden, tot precies 2.30 uur. Om 2.30 uur voetbalwedstrijd Teijlingen IDe Zwaluwen I Vught. Het zal voor de Teijlingers ongetwijfeld een zware wedstrijd zijn, daar er in het Zwaluwen-elftal 3 oud-eerste klassers van Wil'helmina medespelen, nJ. linkse en rechtsbuiten plus de rechtsback. De op stelling is als volgt: Teijlingen Th. Homan J. Warmenhoven B. Schreuder W. Guldemond P. v. Nobelen J. v. Reizen E. Vink Th. v. d. Ploeg G. Rotteveel Chr. Homan Tom v. Kesteren Scheidsrechter 0 D. Haverkorn J. v. Eerd G. de Kort H. Wels E. Goossens A. v. Esch H. Loenhout E. Daaldrop H. v. Leusden F. Goossens J. Heikants J. Smit Zwaluwen,: Indien het weer wat medemerkt zal het Sporthof zeker te klein zijn. Reeds vele kaarten zijn verkocht. Gezien dit mooie programma waaraan nog al kosten zijn verbonden, twijfelen wij er niei aan, dat een ieder, donateurs, werkloozen enz. enz. voor deze maal een kaart koopen tot ver sterking der kas! Wedstrijd programma voor a.s. Zondag. Om het kampioenschap. S. D. O. U. C—T. Y. B. B. Eerste klasse A. KSmibriValkenburg; KeilkradeOaer sar; VolhardingHelios. Eerste klasse B. Geel ZwartS. V. B.; KolpingBra^- bantia; MuloUnion. V riendschappelijk. Teijlingen IDe Zwaluwen I (Vught). DIOC. HAARL. VOETBALBOND. UIT HET DISTRICT LEIDEN. Het voorloopig junioren-elftal. Na den gehouden proefwedstrijd van Zondag 1.1. heeft de elftal-commissie een voorloopig elftal samengesteld. Dit elftal is niet definitief, dus kunnen er wijzigin gen worden aangebracht. Er zal nl. streng op gelet worden, dat de spelers zich niet schuldig maken aan „alléén" spelen of treuzelen, doch dat zij snel en onmiddel lijk den bal doorgeven. Alléén spelers wel ke goed combineeren kunnen wij gebrui ken. De spelers weten dus waaraan zij zich moeten houden. Het voorloopig elftal is als volgt sa mengesteld: A. van Egmond (Alph. Boys) A. Meiman J. Prins (R.W.D(Alph. Bovs) (Meerburg) (Leiden) CR.W.D.) H Tijssen A. Kamphues B. v. Leeuwen Jac. Groenewoud J. v. Nierop L. Kneiber (S.J.C.) (R.W.D.) (V.V.L.) B. Disseldorp J. v. Hameren (S.N.A.) (D.O.S.). Spelers, en elftalcommissie gelieve du» uiterlijk 12.15 uur aanwezig te zijn. De, spelers gelieven in wit shirt té ver schijnen. R. K. Sportvereeniging „Meerburg" Zoeterwoude (H. R.). Meerburg I speelt morgen haar tweeden promotiewedstrijd en wel tegen Activitae I in Rotterdam. Dat deze Rotterdammers over een uitstekende ploeg beschikken bewijst wel hun overwinning van Zondag jl. tegen Oliveo I (32) voor deze zelfde promotie-competitie. De thuiswedstrijd heeft echter bewezen, dat zij niet onover winnelijk zijn, want met een beetje meer fortuin hadden we toen toch zeker nog enkele doelpunten gemaakt. Intussohen is het voor het eerste een uiterst lastige wedstrijd, en zal Meerburg I moeten veoh- teu als leeuwen cm een overwinning te te kunnen behalen. Zooals reeds meer gesohreven, moet de middenlinie, speciaal de kanthalfs, meer aandacht tcbcnken aan het steunen van de voorhoede. Als dit laatste het geval zal zijn en Meerburg I met hetzelfde enthousiasme speelt als in den thuiswedstrijd zien we den uitslag met vertrouwen tegemoet. Vertrek spelers, reserves en officials om 1 uur precies per touringcar van het Kort Galgenwater. Supporters kunnen zich nog tot uiterlijk hedenavond opgeven bij den heer J. Dorlandt. De reiskosten, 0.75 per persoon, moeten bij de aanmelding direct worden voldaan. Tevens wordt bij de aan melding het uur van vertrek medegedeeld. Meerburg III speelt om half drie thuis tegen Teijlingen III. Uit werd met groote cijfers verloren. We hopen, dat de derde elftallers er nu alles op zullen zetten om de nederlaag zoo klein mogelijk te hou den. Het bestuur deelt vender mede, dat met ingang van heden de vastgestelde boete ad 1.onherroepelijk zal worden op gelegd; als een speler (en hier wijzen we met nadruk op het derde elftal) zonder kennisgeving om welke reden dan ook, niet opkomt. Om 1 uur speelt op ons terrein het voor loopig samengesteld junioren-elftal uit het Leidsche District een oefenwedstrijd tegen Lisse I (Jun.) Zeker een wedstrijd, die het aanzien ten volle waard zal zijn. Entree 0.10. Ten slotte speelt Meerburg II (Jun.) om 1 uur in Warmond tegen S. M. C. jun. Verschillende malen kon deze wedstrijd geen doorgang vinden. We hopen, dat hij nu gespeeld kan worden en dan ver moeden we, dat een verdeeling der pun ten in de lijn der verwachting ligt. Van gehalte is ons elftal missohien wel iets sterker, maar S M. C. in eigen home is altijd een taaie tegenstander. Dus junioren speelt voor wat je waard bent en denkt om de junioren-kaarten. Bijeenkomst om half twaalf aan het Patronaat. De aanvoerders der diverse elftallen ge lieven er voor te zorgen, dat 's Zondags avonds (liefst onmiddellijk na den wed strijd) het ruilformulier en een beknopt vers'ag aan het secretariaat bezorgd wordt Wij brengen den leden onder de aan dacht, dat er van de partij zilveren club insignes nog slechts een tiental resten. Degene die nog een speldje wil hebben haaste zich dus. Ten slotte volgt nog een belangrijke mededeeling, voornamelijk voor de athle- ten, en wel, dat de veldloopetn, welke morgen door Oranje-Zwart te Amsterdam zouden worden gehouden, niet doorgaan, zulks in verband met hei feit, dat er te weinig inschrijvingen waren binnengeko men. Reserves: W. Raaphorst (O.V.V.), G. de Kier (Leiden), F. Zandbergen (Meerburg) G. Verhagen (S.N.A.), Jac. v. Kampen (S. J. C.). A.s. Zondag speelt dit elftal een proef wedstrijd tegen Lisse I junioren op Meer burgterrein om half één. VALKENBURG (L.) HOTEL JANSSEN (Villa Dr. Herman). Bonds- hotel. Telef. 65. Centr. vcrw. Allo conif. Schitterende tuin. Gr. garage Eigen luxe toeringcar. V. en naseiz. f4.Seiz. f4 50. Clubs reductie. 3274 FEUILLETON. Uit het Engelseh van J. S FLETCHER. 10) „Kom, kom, niet zoo somber', troostte meneer Getherfield. „Laat ik je 'n handje helpen. Ik geloof niet dat Lucas zóó in zijn uitvinding opgaat, dat hij geen aandacht meer heeft voor liefdes-affaires van zijn beminde dochterPlegend dreigde hij haar met een kleinen, doorzichtigen vinger. „Ja. ja, zelfs vaders hebben oogen in hun hoofd, meisjeEn Lucas kan geredeneerd hebben: „Het kan geen kwaad den ouden jongens eens te laten zien dat als mijn meisje met zijn neef trouwt, zij niet met leege handen komt, integendeelWant zie je, kindlief, als de uitvinding, waaraan je vader werkt, dezelfde is, als waarmede hij jaren geleden bezig was en dat is wel heel waarschijnlijk en het lukt hem, dan kan ik je de garantie geven, dat hij bij zijn dood millionair is Knoop dat in je lieve oortjes." Letty antwoordde niet. Zij staarde een heel poos in het vuur en de oude man bieei zwijgend rooken, een paar vriendelijke oogen onafgebroken op haar gevestigd. Eindelijk stond zij op en gaf hem een har- telijken kus. „Ik wist wel, dat u alles lichter voor me zou maken", zei ze, „u bent een wijze oude lieverd. En nu ga ik naar huis toe honderd pond lichter dan ik gekomen ben." „Daar komt niets van in", besliste me neer Getherfield. „Je blijft hier vannacht. Er is altijd een kamer voor je klaar, dat weet je wel je vader is van huis waarom zou je zoo laat nog dien eenzamen weg naar Low Hall teruggaan Bel je huis even op en zeg dat je hier blijft logeeren, dan zijn je gedienstige geesten niet ongerust., en morgen rijd ik met je naar Lithersdale. Ik wil wel eens een woordje met Lucas spreken. Telefoneer nu maar eerst en ver tel me dan alles wat je weet over Sir Che- ville en zijn schoone Francaiseik brand leterlijk van nieuwsgierigheid." Zoo oud en verstandig als hij was. had meneer Getherfield toch een overigens zeer onschuldige belangstelling voor de nieuwsberichten en praatjes over zijn me debewoners van de streek en hij luisterde geamuseerd toen Letty hem vertelde, wat zij van Marston omtrent Sir Cheville'a verloving met de Fransche gouvernante van de kolonelsfamilie had gehoord. Toen ze klaa- was schudde hij bedenkelijk het hoofd en lachte.... het was een lachje van wereldwijze ironie. „Och kind", zei hij, „ik kan me heel best voorstellen dat een jongen als Marston, die bovendien nog buitengewoon jeugdig voor zijn leeftijd is. beweert, dat het hem geen zier kan schelen of zijn oom trouwt, of die oom misschien op zijn ouden dag nog een zoon krijgt, en of hij zelf den baronetstitel erft of niet, maar ik durf er een lief ding onder te verwedden, dat als er vannacht een razend-woede vrouw in .Engeland is het Marston s moeder moet zijn. En eerlijk gezegd, ze heeft niet heelemaal ongelijk." „Vin«lJ u dan, dat Sir Cheville niet be hoorde te trouwen vroeg Letty. „Zoo kras zou ik het niet duven zeggen", antwoordde de oude heer. „Maar het lijkt me toe. dat hij het een paar jaren vroeger had moeten doen Mevrouw Stanbury, zijn schoonzuster, is langzamerhand rotsvast overtuigd geraakt, dat haar eenige spruit den baronetstitel zou erveneen heel ouden en hooggeschatten titel en op het laatste oogenblik. nu geen sterveling meer op die mogelijkheid gerekend had, krijgt hij het in zijn hoofd, Marston's kan sen in gevaar te brengen. En van alle vrouwen die ik ken, is mevrouw Stanbury wel de driftigste, de meest-gedecideerde en de meest-onverzoenlijke. Het zou me niets verbazen als ze hemel en aarde be wogen heeft, om haar zwager in een krank zinnigen-gesticht opgesloten te krijgen." „Marston vertelde dat ze flink tegen Sir Cheville van leer is getrokken", zei Letty. „Hm, dat kan ze", meende Getherfield. Ze neemt geen blad voor den mond als ze het op haar heupen heeftEnfin we schij nen in een raren tijd te leven. Binnenkort zul je nog hooren vertellen, dat ik er met de keukenmeid van dezen of genen van door ben." Letty sliep dien nacht in met een pret tig opgelucht gevoel. Het gesprek met den ouden man had een zwaren last van haar ziel gewenteld en toen zij den vol genden ochtend met haar gastheer ont beet, was ze weer in haar gewoon opge wekt, blijmoedig humeur. Het was een stralende dag, evenals de vorige, een dag vol zonneschijn en lente vreugde. Haar vader zou vanmorgen terug zijn en den heelen midag zou ze met Mar ston over het zonnige heideland zwerven. In haar blijdschap over dat vooruitzicht, dacht zij met meei aan haar angst van den vorigen avond en zeli's Brad well Pike scheen on d:t moment uit haar geheugen weggewischt. Maar een paar woorden van meneer Getherfield, juist toen zij op het punt stonden om weg te gaan, bracht den secretaris in haar herinnering terug. „Ik moet straks eens rustig met je va der praten, kindlief", zei de oude heer, toen hij met Letty in de portiek op zijn rij tuig stond te wachtenvan een auto moest deze minnaar van het verleden na tuurlijk niets hebben. „Ik wil hem den raad geven", vervolg de hij, „dien Pike niet teveel te vertrou wen. Als hij er naderhand met jou over begint, moet je hem alles van je onderhoud met Pike vertellen. Denk er om geen ge heimen voor je vader 1" „Ik heb er nooit een gehad, tot gisteren, meneer Getherfield", antwoordde Letty, „en ik had me al voorgenomen hem eerlijk op té biechten, dat ik achter het gordijn stond en zijn gesprek met Sir Cheville ge hoord heb. Wat Marston betreftoch, dat weet hij natuurlijk wel Tijdens den rit door de vallei vroeg ze zich in spanning af of haar vader al op de fabriek zou zijn. Maar nog vóór zij en haar begeleider het fabrieksplaatsje met haar hooge schoorsteenen in 't zicht kregen, kwam een man hun richting uit, die zich met haastige passen uit het moerland heu velafwaarts begaf. Toen hij het rijtuigje zag, stak hij de hand op, ten teeken dat ze zouden stoppen. Letty herkende hem als een van Sir Cheville's boschwachters. Hij kwam naast meneer Getherfield, die zelf mende en met een gezicht, dat grooten ernst ver- rieJ. keek hij van hem naar Letty. ..Hebt u het al gehoord, meneer 1", vroeg hij toen, van opwinding haast over zijn eigen woorden vallend. „Sir Cheville is dood. Dood gevonden op de heide vanochtend door onzen hoofdopziener. En de politie houdt het er voor, dat er mis drijf in 't spel is.moord HOOFDSTUK V Was het moord? Ook meneer Getherfields gezicht stond ongewoon ernstig toen hij met een snellen blik naar Letty keek, en zich daarop tot den boschwachtér wendde, die kennelijk geheel van streek door het ontstellende nieuws naast 't rijtuigje was blijven staan. „Weet je dat wel heel zeker?" vroeg hij. „Absoluut zeker, meneer", verklaarde de boschwachter. „Ik kom juist van de „Grange": Ze hebben hem daarheen ge bracht, ongeveer een uur geleden. Crab- tree, de hoofdopzichter vond hem van ochtend. en volgens den dokter was hij toen al eenige uren dood." „Is de dokter er?"'vroeg Getherfield. „Er zijn een heeleboel menschen daar, meneer", was het antwoord en de spre ker wees tegolijker tijd naar het punt waar het dak van Lithersdale Grange boven den rand van het heideland uit stak. „De politie is er ook. Ik ben juist op weg om het den kolonel te vertellen." „Je zinspeelde op misdrijf, moord", merkte de oude heer op vragenden toon °P- „Dat vermoedt de politie, meneer. Het lichaam werd gevonden aan de voet van de Zwarte Klip en ze zeggen, dat er tee kenen zijn, die er op wijzen dat hij naar be neden gegooid is.... het is een val van veertig voet. Maar dat is alles wat ik weet, meneer Gotherfied." (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1932 | | pagina 13