UIT DE RIJNSTREEK
VAN M'N BOEKENTAFEL
Uit de Landbouwwereld
5^1
WOENSDAG 9 MAART 1932
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 8
RIJNSBURG.
Bloemenhandel. 't Is den laatsten tijd
iets vlugger dan men dat gewoon was en
in weerwil van een groot-en aanvoer waren
de prijzen ook iets beter dan eenige dagen
geleden. Per dozijn werd betaald voor lste
kwaliteit: Fred. Moore 1216 ct., Gelo
Prins 1520 ct., Hobbema 12—17 ct„ Rijzen
de Zon 2027 ct., Herman Schlegel 1114
ct., Couleur de Cardinal 2226 ct., Peach
Blossom 1823 ct., Victoir d' Oliviere 15
19 cL, Prins van Oostenrijk 1216 ct., Mu-
rillo 1116 ct., Prosperity 1012 ct., Auro
ra 1820 ct., Vuurbaak 2226 ct., Cou-
ronne d'or 1622 ct, Mac Kinley 1014 ct.,
Titiaan 1922 ct., Rose luisante 15—20 ct-,
Tubergen 2022 cL, Azalea 1317 ct., Elec-
tra 22—28 ct., Theeroos 13—19 ct., La Reine
1013 ct., Rose Gris-de-lin 6—9 ct., Mr. v.
d. Hoeff 1822 ct., Cramoisie Brillant 710
ct., Flamingo 811 ct., Ibis 1215 ct.,
Farncombe Sanders 1217 ct., William Pitt
1015 ct-, Elisabeth 1520 cL, Proff. Rau-
wenhoff 1419 ct., Bartigon 17—20 ct., Wil
liam Copland 13—18 ct„ City of Haarlem
1620 ct. Narcissen per 100: Laurens Kos
ter 4560 ct., Golden Spur 40—55 ct., Poë-
ticus Ornatus 25—35 ct., Early Surprise 25—
45 ct., Sion 4050 ct., Victoria 5060 ct.,
Sir Watkin 25—45 ct.
ALPHEN AAN DEN RIJN.
Gozonken. Gisternacht is een west
lander geladen met zand, toebehoorende
aan v. Z. tengevolge van den storm, in
den Rijn nabij „de Heul" gezonken.
NIEUWKOOP.
Verkooping. Heden werd door Nota
ris Van der Heijden uit Mijdrecht publiek
verkooht de twee huizen in het dorp al
hier, bewoond door J. Damen en G. Voor
sluis.
Zij werden voor de hypotheek opge
houden en wel door de Rotterdamsche
Hypotheekbank voor de som van 4700.
WOERDEN.
Poging tot inbraak in een Boerenleenbank.
In den nacht van Maandag op Dinsdag
heeft te Linsehoten een poging tot inbraak
plaats gehad (welke poging echter totaal
mislukt is) in het kantoor van de Boeren
leenbank aldaar. De inbrekers hadden geen
rekening gehoudeD met het feit, dat het
kantoor van de nieuwste veiligheidsmidde
len is voorzien. Toen wij een en ander ver
namen zijn we uitgegaan op een onderhoud
met den heer van Dam, die de functie van
kassier waarneemt. Zijn huis is geiegen
aan den grooten weg, terwijl een der ka
mers aan de voorkant is ingericht als kan
toor, waar zich ook de brandkast bevindt.
Het zal ongeveer half drie geweest zijn
toen ik waker werd. vertelde do heer van
Dam, door het gedempt ronken van een
auto voor de deur. Hoewel het zeer storm
achtig weer was meende ik ook eenig ge
morrel aan de deur te hooren. Ook mijn
vrouw hoorde de auto. Maar omdat er wel
meer des nachts auto's voorbij komen hier
besloten wo nog even te wachten. Het ge
morrel bleef echter aan den gang.'We wis
ten niet. of men binne het huis of buiten
bezig was. Het was ontzettend donker,
daar in de omgeving geen lantaarns blij
ven branden. Mijn revolver, die ik altijd
bij me hebt 's nachts, wilde ik niet afschie-
.ten. omdat dit toch door den storm niet
zoo gehoord worden. Toen besloot ik on
middellijk de sirene in werking te stellen.
In verband met de vele inbraken op kan
toren als deze is hier in 't najaar van 1931
een sirene aangebracht aan de schoor
steen. Hiermede kan men verbinding ma
ken door drie contacten. Een bevindt zich
bij de brandkast, een bij de voordeur en
een op mijn slaapkamer Bij de destijds
plaats gehad hebbende demonstratie bob
ben de inwoners van Linsehoten kennis
gemaakt met het geluid dat de sirene kan
voortbrengen. Toen ik dan ook contact
maakte bracht het loeiend geluid van de
sirene het heel dorp op de been. Onmiddel
lijk hoorde ik de auto zwaar ronken en in
volle vaart vertrekken. De veldwachter O.
had tegen tweeën nog een ronde gemaakt
en alles veilig bevonden. Deze was juist te
bed. toen zijn vrouw hem wekte met de
woorden: de sirene! Zoo snel mogelijk
schakelde hij het licht aan van alle lan-
taarns in het dorp. Hiervoor bevindt zich
I het schakelbord in zijn huis. Onmiddellijk
ging hij met zijn hond op weg. Een groot
aantal inwoners was eveneens dadelijk op
I de been. Ook de burgemeester van Lin-
j scoten was direct ter plaatse en ging da
delijk per auto op onderzoek uit, terwijl
een der burgers eveneens per ante een
andere richting uitging. De politie te
Oudewater en Woerden werd gewaar
schuwd te einde de wegen te bewaken,
waar de bewuste auto zou kunnen passee-
ren. Hoewel dus zoo snel mogelijk alle
maatregelen waren genomen ter achtervol-
gine bracht deze echter geen succes. Tot
heden heeft men van de auto nog geen
spoor kunnen ontdekken. De inbrekers zijn
wel in hun allereerste pogingen gestoord,
daar aan het huis nog geen sporen van in
braak konden worden ontdekt. Een inwo
ner van Montfoort. die nog laat op weg
was. had een soort vrachtauto in de rich
ting Lonschoten zien gaan bedekt met een
zeil. Vermeodelijk heeft men gewacht tot
de veldwachter binnen was. Kort nadat de
vrouw van den veldwachter het licht in
huis had uitgedraaid, zoo vertelde deze,
hoorde zij een auto passeeren.
Maandag is een der bankdagen. Het
was dien avond druk geweest op bet kan
toor, maar de meesten hadden geld ge
haald, zoodat geen groot bedrag aanwezig
was.
Begrijpelijkerwijze bracht deze nachtelij
ke inbraakpoging groote beweging ia het
anders zoo stille dorp.
Men vermoedt, dat er nauw verband be
staat tusschen deze poging en de serie
inbraken inlangs te IJselatein gepleegd.
Natuurlijk wordt het onderzoek met
kracht voortgezet.
ZEVENHOVEN.
Geboren Cornelia Josephina, doch
ter van P. J. van Leeuwen en Wilhelmi-
na Heemskerk.
Getrouwd: J. L. Immerzeel en M.
Vosmeer.
Overleden: Anna Waaijman 69 j.
ongeh. Nicolaas v. Tol, echtgenoot van
M. de Lange 87 jaar.
Het Schild. Apologetisch
Maandsohrift. Uitg. der A. V.
Petrus Canisius.
Het Maart-nummer van het Schild is
een nummer van voortzettingen. Niet
minder dan drie van de vijf artikelen zijn
vervolgartikelen. Een bezwaar behoeft
dat niet te zijn, zeker niet voor h+t eer
ste artikel, dat van dr. Bender, die zijn
serie voortzet over de Huwelijksbeletse-
len. Ieder artikel is een afgerond geheel
en bevat een stukje kerkelijk: recht, dat
onmiddellijk de aandacht van den lezer
heeft. Klaar en scherp wordt ook hier
uiteengezet het beletsel, dat de H. Wij
ding aan een geldig huwelijk in den weg
stelt. Niet uit den aard der zaak is het
huwelijk den priester, diaken en subdia
ken ontzegd, maar krachtens den wil
der H. Kerk, die om practisohe redenen
het celibaat aan de priesters oplegt, om
dat het goed beleven van den gehuwden
staat het goed verrichten van den pries
terlijken arbeid ernstig zou belemmeren.
Behalve de priesterlijke staat vormt ook
de kloosterlijke staal een huwelijksbelet
sel. Een kloosterling, die de z.g. eenvou
dige geloften heeft afgelegd mag niet
trouwen, een kloosterling, die de plech
tige geloften heeft afgelegd mag en kan
niet geldig trouwen.
Ter weerlegging van een vaak voor
komend misverstand, verklaart de schrij
ver, dat deze plechtige geloften alleen
worden afgelegd in de oudere klooster
orden zooale van de Benedictijnen, Do-
minikanen, Jezuieten, Karthuizers enz.
en pas mogen worden afgelegd, nadat de
betreffende persoon eerst gedurende een
proefjaar (noviciaat) en dan nog teens
gedurende drie jaren met tijdelijke ge
loften het kloosterleven door ondervin
ding beeft leeren kennen.
Iets minder geschikt voor een vervolg
artikel is de beschouwing van pater v.
d. Scheer SJ. over Jan Jacques Rous
seau. Na een maand zijn wij de begin-
beschouwingen grootendeels weer verge
ten. Hetzelfde geldt voor het artikel van
Zr. Trooster over Terezia van Avila
hoewel m mindere mate, daar deze be
spiegelingen ook los van het leven van
deze heilige hun waarde hebben.
Pater Vismans O.P. bespreekt „de be
zwaren van andersdenkenden" en ontleedt
ze in 'drie categorieën n.l. bezwaren van
het verstand, van den wil en van het
hart. Iets nieuws is deze indeeling niet.
evenmin de aanwij-zing, boe wij daarop
moeten rea-geeren. De schrijver noemt
zijn betoog zelf „Selbstverstandlichkei-
ten", maar het kan toch geen kwaad deze I
vanzelfsprekende dingen nog eens te le
zen. Men vergeet ze zoo gemakkelijk,
vooral de laatste vermaning, dat een
Katholiek veel meer ergernis geeft door
het niet-beleven van zijn overtuiging,
dan door het hoog uitdragen van zijn
geloof in die geloofswaarheden, welke
dikwijls een bron van vooroordeel zijn
bij andersdenkenden.
Dolf Ypey, die blijkbaar van Leiden
naar Haarlem „verschoven" is, heeft in
dit nummer een artikeltje, getiteld „Ver
schuivingen", waarin alle 7 Sacramenten
meeschuiven op den weg van de wieg tot
het graf.
Een rijken inhoud hebben tenslotte de
rubrieken Op den Uitkijk, Vragenbus en
Correspondentie. Een opmerking veroor
loven wij ons. De kranten mogen in <hun
nieuwsjacht van allen dag niet de be
zonnenheid van een maandschrift heb
ben, dat zich op een beperkt gebied be
weegt, toch zijn speciaal de Katholieke
dagbladen dikwijls zeer voorzichtig in
hun berichtgeving. Pater Otten toont dit
heel aardig aan in een boekbespreking.
nJ. over het pas verschenen en terecht
zeer geprezen boek van prof. Verhaar
„De Moderne Theosophische Beweging".
Pater Otten vindt het jammer, dat daar
in niet meer konden worden opgenomen
de jongste gebeurtenissen rondom Annie
Besant'g dood en de definitieve demissie
van Krishnamurti. En dan zegt hijDe
Katholieke pers gaf over een en ander
zoo goed als niets.
Dank u, pater, 't is niet bedoeld als 'n
compliment maar 't is er tooh een. Want
prof. Verhaar reageert er op in hetzelfde
Sohildnummer. Annie Besant is niet dood
en nvc Wishnnmnrti valt weinig nieuws
te vertellen, schrijft hij I
kj<ó axai^uouejie pers nad het dus niet
zoo ver mis. „Alleen blijkt, dat de nieuws
bladen ook thans weer te veef aan sen
satiezucht hebben toegegeven door het
publiceeren van onjuiste en voorbarige
berichten", schrijft prof. Verhaar desal
niettemin.
Tusschen het verwijt van te weinig en
het verwijt van te veel nieuws heeft de
Katholieke pers dus blijkbaar den juis-
ten middenweg bewandeld.
CORRESPONDENTIE UIT
„DE KATHOLIEKE MISSIëN".
AFRIKA.
De Islam ontwaakt.
De Islam ontwaakt. De mohammeda
nen in Algiers zijn van plan een groot so
ciale godsdienstige revolutie te beginnen.
De weg, dien ze willen volgen, is niet die
van 't volk tot fanatisme op te ruien maar
het is een meer moderne methode. Men is
begonnen in de scholen met meer intensi
teit de Arabische taal te bestudeeren, de
nationale taai en de taal van den Koran.
Naast het Arabisch vooral de studie der
godsdiensten, aardrijkskunde, wisKunde en
Fransch. In Algiers zijn veel vereenigin-
gen voor dat doel ge-sticht. De belangrijk
ste is die van de Ulema-Algerijnen, die
zich vooral uitstrekt tot de intellectueelpn.
Men koestert hooge verwachtingen van
deze vereenigingen. De Islam, zoo zeggen
ze, is eens het licht geweest en zal weder
om het licht van de civilisatie en vooruit
gang brengen. (II Messaia).
Een voorbeeld voor Katholiek Spanje.
Het anticlericalisme van de nieuwe
Spaansche regeering heeft niet geaarzeld
zich ook in Bpaansch Guinea te uiten. De
inspecteur van het openbaar onderwijs be
paalde, dat het kruisbeeld in de scholen
van Fernando-Poo moest verdwijnen en hij
liet het zelfs gedurende de lesuren uit 'ie
schoollokalen wegnemen. De leerlingen
echter protesteerden hevig en verklaarden
den inspecteur, dat zij heen zouden gaan
en niet meer terugikeeren, zoolang het
kruisbeeld niet op zijn plaats was terug
gebracht. De geheéle bevolking was 't mei
de leerlingen eens, liep te hoop en verklaar
de, dat zij aanstonds naar den gouverneur
zou gaan. Reeds had de inspecteur bevo
len ook in andere plaatsen bet kruisbeeld
uit de scholen te verwijderen maar hij
achtte het raadzaam zijn bevel terug te
trekken.
(Rev. Miss.)
Zend arbeiders in uw wijngaard.
Het aantal Priesterroepingen in Belgisch
Congo stijgt op een wijze, die ons de
schoonste verwachtingen doet koesteren
voor de religieuze toekomst van dit land.
Van de 84 leerlingen der oatechistenschool
van het Apost. Vicar Kivou vroegen 52 om
met de studie van het Latijn te mogen be
ginnen. Men heeft er 20 aangenomen, de
anderen moeten zich eerst voorbereiden op
het toelatingsexamen. Alle missies zullen
weldra hun klein-seminarie hebben en men
is bezig met de oprichting van 4 groote
minaries in Congo voor de studie der phi-
losophie en theologie. Wanneer men ap
deze wijze de inboorlingen ziet streven
naar het Priesterschap, dan moet men wel
denken aan een wonderbare werking der
genade, maar tevens ook dwingt de ijver
der Missionarissen onze bewondering af,
die zich zooveel moeite getroosten voor de
vorming van inlandsche Priesters volgens
den uitdrukkelijken wensck van Z. H. den
Paus. (Les Miss. Cath.)
FILM-NIEUWS
EEN G0ETHE-FILM DER UFA.
Nu de herdenking van Goethe ter gele
genheid van het feit, dat hij honderd jaar
geleden overleed, overal in de geheelo
wereld binnenkort plechtig plaats vindt,
heeft ook de UFA als de grootste filmon
derneming, die zooveel in het cultureel
belang der bioscoopbezoekers heeft ge
daan, gemeend, niet achter te mogen blij
ven en op filmisch gebied aan de herden
king deel te moeten nemen.
De Goethe-film van de UFA zal uit twee
deelen bestaan en zal waarschijnlijk in
Amsterdam, Rotterdam en Den Haag,
resp. in het Rembrandt Theater, Luxor
Palast en Asta Theater in een speciaal
daarvoor georganiseerde matinee op 22
Maart, dus op den sterfdag van Goethe,
worden vertoond. Over de programma-sa
menstelling van deze matinees zullen na
dere mededeelingen worden gedaan.
De film is ontstaan onder productielei
ding van Dr.* Nicholas Kaufmann en on
der regie van Dr. Fritz Weudhausen. Zij
beperkt zich niet tot de eigenlijke Goetho-
plaatsen Frankfurt, Weimar, Leipzig, Je
na, Wetzlar, Italië en Bohemen, die heden
ten dage nog zoo vaak zoo gaarne bezocht
worden, doch bewijst voor alles in toon en
beeld door interessante fragmenten uit
Goethe's gedichten, hoe levend en friscb
de groote kunst van den dichter in het
volk voort'bestaat.
Citaten en volksliederen, ballades en
drama's in korte beelden als een parel
ketting aaneengeregen. Het onderwerp is
in twee geheel afgesloten en van elkaar
onafhankelijke deelen verwerkt, waarvan
het eerste deel „Der Werdegang" (De Ont
wikkelingsgang) Goethe's leven en wer
ken tot aan het eind van zijn Italiaansche
reis (17491788) omvat, terwijl het tweede
deel „Die Vollendung" (De Voltooiing) het
publiek nader brengt tot zijn geweldig le
ien en scheppen.
De rollen worden als volgt vertolkt: Iphi-
genie, Dagny Servaes; Gretchen, Luise
Ullrich; Mignon, Els Fink van de Staats-
opera te Berlijn; Vrouw Götz, Erika Wag
ner; Ballade „Der Rattenfanger" (Muziek
van Wolf), gezongen door Willi Domgraf—
Fassbender van de Staatsopera te Berlijn;
Egmont, Paul Wagner; Götz von Berlichin-
gen, Dr. Mederow; als spreker, Theodor
Loos, terwijl het muzikale gedeelte berust
bij Clemens Schmalstich. Verder werken
mede het kinderkoor van de"22ste Charlot-
tenburgsche meisjesschool en het dubbel-
mannenkwartet van de Staatsopera te
Chariot tenburg.
De goede naam, dien de UFA op het'
gebied van cultureele filmwerken reeds
jaren wist hoog te houden zal zeker een
waarborg zijn, dat ook dit filmwerk de
toets van den meest critischen Goethe-ken-
ner zal kunnen doorstaan.
Kunstmest in tuinen.
Af en toe ontmoet men nog menschen,
die meenen, dat tuinplanten groenten
dus aparte planten zijn, geheel verschil
lend van de landbouwgewassen, die op den
akker groeien. Daarom meenen ze dan ook,
dat groenten een geheele andere, aparte
bemesting moeten hebben; dat deze uitslui
tend of het best gedijen in den stalmest.
Nu dingen we niet af op den stal of natuur-
mest, maar de meening is foutief, dat de
kunstmeststoffen niet evenzeer op hun
plaats zouden zijn als op akker en weide.
Wie niet over stalmest beschikt, neme ge
rust kunstmest. Op juiste wijze gebruikt,
kan die hem even goede uitkomsten geven
als de natuurmest; en wie zijn voorraad
stalmest moet aanvullen, kan dit zeer ge
schikt doen door bij aanwending van kunst
mest, beter zelfs dan door nog natuurmest
aan te koopen. Hij zal dan vast goedkoo-
per, dus voordeeliger uit zijn, en in den
regel een hoogere opbrengst aan groenten
verkrijgen, terwijl de producten vaak ook
van betere kwaliteit en fijner smaak zullen
zijn.
In natuurmest komen de planten voeden
de stoffen met steeds in de juiste verhou
ding voor, d wj. naar de, behoefte der ge
wassen, zoodat er voor een bepaald gewas
een tekort aan een of andere voedingsstof
kan zijn. Die verhouding kan verbeterd
worden door aanvulling met kunstmest.
DE AVONTUREN VAN EEN VERKEERSAGENTJE.
271. En ook de professor had een welkomstgroet van den
koning in ontvangst te nemen. „Hoe gaat het U, koning",
vroeg de professor, „en hoe gaat het met den poot van
de spin". „Het zaakje is in orde, geleerde man", ant
woordde de koning, zeer vriendelijk.
272. De verkeersagent liet nu de maanpaardjes uit de
machine komen en de koning keek met verbazing naar
de dieren, zonder pootjes, naar die zwevende paardjes,
welke hij nog nooit had gezien. „Heb ik van mijn leven",
riep de koning uit, „daar heb ik nooit van gehoord". „Er
ie veel wat we niet weten", zeide Keesie.
Wijl er verschillende kunstmeststoffen zijn,
kan men daardoor in de verschillende be
hoeften der planten gradueel verschil
lend, bedoelen we: het eene gewas heeft
méér of minder van deze of die voedings
stof noodig dan een ander beter voor
zien dan door natuurmest. Wij hebben stik
stofmeststoffen: Chili- en kalksalpeter en
zwavelzuren ammoniak; phosphorzuur-
meststoffen: superfosfaat en Thomasslak-
kenmeel; kalimeststoffen: patentkali. kali-
zout 20 en 40%, kainiet; en kalkmeststof-
fen: gewone, bijtende kalk en kalkmergel.
De in den tuin meest gebruikte meststof
fen zijn: Chili- en kalksalpeter, snelwer
kend; superfosfaat, ook in water oplosbaar;
patentkali en kalkmergel. De kalktoestand
van den grond, welken men in Groningen
kan laten onderzoeken kan overigens het
gebruik van andere meststoffen vorderen.
"Kainiet wordt in den hof en in den boom
gaard niet gebruikt worden: de vele
chloorverbindingen zouden kunnen scha
den.
Een stukje Flora uit de gewijde
geschiedenis.
Saul.... zat onder het geboomte (1 Sam.
22:6). Volgens verschillende schrijvers
moest dit „geboomte" hebben bestaan uit
Tamarix articulaia of T gallica. In Pales
tine vindt men deze plant aan de oevervan
uitgedroogde bergstroomen, in de meest on
vruchtbare woestijnen. Zelfs wanneer alle
plantengroei door de hitte is verdord, blijft
de Tamarisk nog groen. De Tamarix arti-
culata is in Egypte somtijds even kolossaal
als een eik, en in de Nijldelta zoo overvloe
dig, dat ieder dorp een grooter of kleiner
getal van deze boomen bezit. Geen ander
hout zou dat vap de Tamarisk kunnen ver
vangen, zoowel voor brandhout als voor
timmerhout; vandaar het Egyptische
spreekwoord: „Het zou in de wereld zeer
verkeerd gaan, indien de Athlé's ontbra
ken". Een der boomen vindt men nog al
leen in Babyion, en wordt door de Maho-
medanen vereerd, omdat hun profeet zijn
paard daaraan vastbond tijdens den aan
slag van Hilleh. De Tamarix manifera. een
soort, die in de woestijn van den Sin^ï
groeit, zweet uit de bladeren suikerachtige,
kogeltjes, die door <fe Bedoeïnen zorgvul
dig verzameld en als lekkernij gebruikt
worden; een gedeelte er van wordt naar
Cairo en een ander deel naar de monniken
van het klooster op den Sinaï gezonden.
Deze laatste beweren, dat het t manna uit
den Bijbel is (Exod. 16 13 15). Er is echter
in het verhaal in de H Schrift niets, dat
doet denken aan het verzamelen dezer stof
van de bladeren der boomen; bovendien be-
teekent het Hebreeuwsche woord „man"
eenvoudig: „wat is het" en is de naam
van het „manna" daarvan afkomstig; het
heeft dus niets met de gomachtige zelfs-
standigheid der Tamariks te maken. De
zelfstandigheid in kwestie wordt teweeg
gebracht door de steek van een inseet. De
samentrekkende bast en bladeren van Ta
marix gallica waren officieel en tegen
bloedspuwing als zeer werkzaam genoemd.
De bladen van T. articulata zijn in het Oos
ten tegen miltziekten en de bast eveneens
tegen bloedvloeiing in gebruik; eveneens
worden de galnootachtige uitwassen en een
afkooksel van het hout geneeskundig ge
bruikt.
Gebroken pooten en vleugels bij kipper*.
Om gebroken pooten der kippen te ge
nezen, maakt men eerst drie kleine hout-
spalkjes, even lang als de gebroken poot;
en neemt dan een voldoend langen band
van linnen of katoen, ongeveer 1 c.M. breed
Het gebroken been wordt gestrekt totdat
de beide breukdeelen in elkander passen.
De poot wordt met een bandje van boven
genoemde stof omwikkeld en vervolgens
worden de houten spalkjes daarover vast
gemaakt. Deze worden nu door den langen,
band omwonden en de operatie is afgeloo-
pen. De kip moet vier weken lang afgezon
derd gehouden worden, en dan nog twee
weken later kan het verband worden afge
nomen. De behandeling van een gebro
ken vleugel is een voudiger. Het is vol
doende den gebroken vleugel in natuurlijke
houding tegen het lijf van het dier met een
band vast te maken.Deze banden moeten
echter onder en niet boven den anderen
vleugel doorgaan; de dieren worden dan
minder gehinderd door het verband en dit
blijft beter vastzitten. Drie weken lang
blijft het dier afgezonderd en nog drie we
ken later kan 't verband worden afgeno
men.
Bevuilde eieren.
De ervaring leert, en het spreekt ook
van zelf, dat eieren, welke er zoo zindelijk
mogelijk uitzien gemakkelijker afnemers
vinden en ook beter betaald worden dan
zulke, die sterk verontreinigd zijn. Daarom
worden bevuilde eieren niet zelden door
kippenhouders en handelaars afgewas-
schen. Dit heeft echter verkeerde gevolgen.
Men heeft Bedert lang opgemerkt, dat zul
ke afgewasschen eieren niet zoolang goed
blijven als eieren, die nooit met water in
aanraking zijn geweest. Het beste wat men
in zoo'n geval kan doen, is: de legnesten
zoo zinde'ijk mogelijk te houdenden de eie
ren eenige malen per dag te rapen. Heeft
men er dan toch nog bevuilde eieren bij,
dan moet men die met een drogen goek
afvegen. Sterk bevuilde eieren kan men
kort vóór 't gebruik afwasschen.
Gedachten: Wie zich heden niet ver
betert, wordt morgen nog erger. Een
goed geweten is een hemel m het hart.
Een kwaad geweten is de getuige, de ge
vangenis, de rechter en de straf alles
tegelijk Schulden maken vrije menschen
dikwerf tot slaven. In een gepast, be
scheiden antwoord op een onbescheiden
vraag herkent men altijd, een dege'ijk
mensch. Br.
