BUITENLAND
WOENSDAG 9 MAART 1932
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. F
IN HET CENTRUM VAN LEIPZIG, De Leipziger Messe
kan zich, ondanks de economische moeilijkheden in den han
del, verheugen in een vrij groote belangstelling.
HET ZWIJGENDE AFSCHEID. In verband met het over
lijden van Briand, heerschte in en om zijn woning aan de
Avenue Kleber te Parijs groote Hrukte. Tardieu verlaat het
sterfhuis na het afleggen van een bezoek van rouwbeklag.
HUWELIJK IN DE RE
SIDENTIE. Jhr. E.
Boreel, zoon van Z.Exc.
Jhr. Victor Boreel,, is
Dinsdag te den Haag in
het huwelijk getreden
met freule K. E. v. d. Pol'
VERHUIZENDE VIS-
SCHEN. Op verzoek
van den Delftschen Hen-
gelaarsbond is Dinsdag de
Berkelsche Zweth met
de zegen afgevischt, met
het doel, de visch over
te plaatsen in het water
boven Delft.
VEE PER SNELTREIN. Sinds begin Maart rijdt wekelijks
van Groningen naar Leiden een vee-sneltrein. Een kijkje op
het emplacement te Groningen even voor het vertrek.
UIT DEN LEIDSCHEN RAAD.
Het is gauw verteld.
Waar het Maandag in den raad ever
ging, was een kapitaalverstrekking van
een halve ton aan het Gemeentelijk ^tadio-
distributiebedrijf, was het onderbrengen
van den Gemeentelijken dienst van inning
van straatbelasting en schoolgelden bij de
vereeniging „Leidsche Belastingophaal-
dienst" in ruil voor een verhoogde subsidie
en waren tenslotte de slachttarieven.
De halte ton werd toegestaan; nu gaat
het aansluiten wat vlugger. De belasting-
ophalers krijgen wat meer werk en wat
meer loon, aan welke beide dingen zij geen
hekel hebben. En de slagers krijgen hun
lagere tarieven niet; waar zij wel een he
kel aan zullen hebben.
Toen de raad dat allee klaar gespeeld
had, was de middag om en ging men naar
huis. De rest van de agenda blijft liggen
tot over 14 dagen.
Hiermede zou het verhaaltje uit kunnen
zijn, indien de debatten in den raad zake
lijk waren geweest, doch een ieder begrijpt,
dat er aan het peil der discussies wel het
een en ander zal hebben gehaperd, wan
neer zulke betrekkelijk geringe zaken een
zoo langen tijd vereischen.
Dat was ook inderdaad het geval.
Niet zonder reden werd in den raad zelf
de opmerking gemaakt, dat het prestige
van den raad niet verhoogd wordt door
urenlange debatten, welke met de zaak zelf
niets te maken hebben.
Tot punt 10 ging het goed. Er werden
eenige opmerkingen gemaakt over de ra
dio-distributie, doch deze waren kort en
zakelijk.
Bij het voorstel om de subsidie aan den
Leidschen Belastingophaaldienst te verhoo
gden en een stukje gemeentedienst onder te
brengen bij dezen particulieren dienst had
men de poppen aan 't dansen. Het zit den
sociaal-democraten nog dwars, dat deze
Belaatingopbaaldienst indertijd geen ge
meentelijke dienst is geworden en nu nota-
bene een stukje „overheidsbedrijf', n.l. het
innen van straatbelasting en schoolgelden,
moest worden opgeofferd om dit particulier
initiatief te verstevigen, liep hun de gal
over. De sociaal-democraat v. Stralen, voor
zitter van de vereeniging, toonde, onder be
tuiging van onwankelbare trouw aan hot
socialistisch dogma van de superioriteit
van het overheidsbedrijf, toch zin voor
realiteit door te overwegen, dat ten eerste
de particuliere dienst er nu eenmaal is, dat
ten tweede geen voorstel aan de orde ia
om dezen dienst om te zetten in een ge
meentelijken dienst, zoodat tegen het voor
stel van B. en W stemmen gelijk zou staan
met een noodzakelijke loonsverhooging voor
het personeel verhinderen. Derhalve stem
de hij als eenling onder de roode broeders
vóór.
De heer Groeneveld zou den ophaal
dienst, welke niet aan de orde was, even
aan de orde stellen, door er een voorstel
van te maken. Had hij dit voorstel niet in
den vorm van een „voorstel-van-orde" ge
goten, dan had hij er langer plezier van
künnen beleven. Nu werd er direct over
gestemd met een voor het voorstel noodlot-
tigen uitslag.
Toen de heer Schüller de mogelijkheid
om driemaal het woord te voeren wilde for-
ceeren, werd het heelemaal een „Rijksdag'"
in den raad.
Er bestaat n.l. een regeling in het Re
glement van Orde, die bepaalt, dat een lid
slechts tweemaal over eenzelfde onderwerp
het woord mag moeren, tenzij hij een voor
stel heeft ingediend en daarover spreken
wil of tenzij hij verlof van den raad heeft
gekregen om voor de derde maal te spre
ken.
De heer Schüller wilde voor de derde
maal spreken en begon alvast maar met
te veronderstellen, dat hem dat wel eens
kon worden geweigerd. Om dat te voor
komen diende hij een nietszeggend voor
stel in, dat de voorzitter evenwel weiger
de in behandeling te nemen. Een domme
methode, welke een kwaad geweten vei-
ried. Inderdaad maakten eenige leden be
zwaar, zoodat een stemming onvermijde
lijk was.
,jEen schandaal" noemde dat de heer v.
Eek. „Een aantasting van het vrije woord
Een degradatie van een mede-raadslid"'.
Waarop de voorzitter hem er aan herinner
de, dat het eenvoudig de handhaving was
van het reglement van orde. In zooverre
had de heer v. Eek gelijk, dat hij in het
feit, dat er een stemming gevraagd werd,
een veroordeeling zag van een zekere ma
nier van debatteeren.
Omtrent de niet-verlaging der slacht
huistarieven valt weinig meer te zeggen.
De heer Bergers sloeg de spijker op den
kop, toen hij zeide: „De wethouder heeft
den tijd mee (d.w.z.: den ongunstigen tijd)
en hij kan huilen". De meerderheid van den
raad wenschte slechts te zwichten voor
noodzakelijkheidsmotïeven en niet voor
billijkheidsargumenten en hield de koorden
van den geldbeurs dicht.
Mr. H. G.
VERKEERSLESSEN VAN
DEN A. N. W. B.
rnn?
ff-jfcj*:
sxmÜh
3e Les.
Let op! Gevaar!
Er zijn voorzichtige en onvoorzichtige
kinderen.
De onvoorzichtige zijn nu eens niet op
het lïhkerplaatje afgebeeld, zooals op de
beide vorige zegels, maar op de teekening
rechts. Dat is expres gedaan, om de goede
oplossing niet altijd rechts te laten zoeken.
Heel onvoorzichtig komen Piet en zijn
zusje Annemie achter de tram om, zonder
eerst goed uit te kijken, of de weg, dien
ze willen oversteken, wel vrij is. Zie maar
eens hoe gevaarlijk dat is. De chauffeur,
die juist de tram passeert, kan natuurlijk
niet zien, dat daar een paar domme, on
oplettende kinderen aankomen en hij moet
ineens verschrikkelijk haastig uitwijken, om
ze niet te overrijden. En door dat plotse-
se.ing uitwijken loopt hij nog de kans ook,
om een botsing met een andere auto te
veroorzaken. Annemie laat van 6chrik haar
schooltasoh vallen en als Piet niet héél
vlug achteruit gaat, raakt hij onder de
wielen en dat is heusch zoo prettig niet en
heel ongezond.
Op het linker plaatje doen Jan en zijn
zusje Eulalia het beter. Die letten goed
op het gevaar en wachten, als ze achter
de stilstaande tram langs komen, veilig op
den vluchtheuvel, tot de auto op den 4ruk-
ken rijweg voorbij en de weg vrij is. Dan
gaan ze veilig naar den overkant en Eula
lia behoeft haar schooltasch niet van
schrik te verliezen. Wat houdt ze die stevig
onder haar arm vastl
Ieder begrijpt natuurlijk wel, dat het
niet alleen gevaarlijk is achter een tram
over te steken zonder uit te kijken, maar
dat je even goed moet opletten, als je ach
ter een auto, of vrachtkar passeert.
Kijk dus vóór het oversteken a 11 ij d
goed uit, of de weg vrij is.
Dan breng je jezelf en je schooltasch
netjes en veilig thuis.
FRANKRIJK
NA BRIANDS DOOD.
HET DOODSGEVAAR VERZWEGEN.
Briands laatste .uren.
Zooals eerst fchane uit den vrienden
kring van Briand bekend wordt, waren
de geneesheeren van Briand zich de laat
ste week van zijn hopeloozen toestand
bewust en verwachtten zij eiken dag het
overlijden van den grijzen oud-minister.
Er was echter een streng voorschrift, om
naar buiten niete te laten blijken van
den ernst van den gezondheidstoestand
van Briand, aangezien hij tót den laat-
sten dag zelf de kranten las en men met
wilde, dat hij in de pers zou lezen hoe
ernstig zijn toestand wel was. Dienten
gevolge kwam het overlijdensbericht ge
heel onverwacht.
Toen Briand op 29 Februari jJ. uit
Cocherel naar Parijs terugkeerde, kostte
het hem veel moeite om zijn op de twee
de verdieping van het flatgebouw aan de
Avenue Kléber gelegen woning te berei
ken. Wat hem de laatste dagen het meest
hinderde, was het rookverbod, dat hem
door zijn behandelenden geneesheer was
opgelegd.
De medicüs, die Briand behandelde en
bij zijn afsterven aanwezig was, dr. Sme-
ry, heeft verklaard, dat Briand aan een
gezwel in de long en in de hersens over
leden 18.
Ik ben,, zoo verklaarde de arts, om
tien uur naar Briand gegaan om hem
zijn dagelijksche inspuiting te geven.
Briand zat in een leunstoel in zijn ka
mer en scheen meer terneergeslagen te
zijn dan gewoonlijk. Hij bevond zioh in
een soort van halfwakenden toestand.
Om twaalf uur telefoneerde Briand
nog met een vriend. Kort na één uur is
hij zonder doodstrijd overleden.
Kerkelijke begrafenis.
Naar wij vernemen, zal aan het stof
felijk overschot van Briand een kerke
lijke uitvaart worden bereid.
De kardinaal-aartsbisschop van Parijs
heeft in de duidelijke beschikkingen van
den overleden staatsman aanleiding ge
vonden, bij de nationale uitvaart op Za
terdag a.s. de absoute te geven in de
rouwkapel van het paleis van buitenland-
sche zaken aan den Quai d'Orsay, terwijl
bij de definitieve teraardebestelling te
Coohedel aan de bijzetting een plechtige
H. Mis van Requiem zal voorafgaan.
Het stoffelijk overschot van Briand is
naar den Quai d'Orsay overgebracht en
in het ministerie van Buitenlandsche Za
ken opgebaard. Op verzoek van Briand's
familie en van den overledene zelf, zal
de lijkdienst worden gehouden in de
Notre Dame.
De nationale begrafenis van Briand
zal Zaterdag a.s. 12 Maart 's middags
om twee uur plaats hebben. Op den dag
der bijzetting zal het stoffelijk overschot
in den tuin van het ministerie worden
opgebarad. In aanwezigheid van het
corps diplomatique zal de premier een
rede houden, waarna de rouwstoet de
kist zal begeleiden# tot de voorloopige
groeve op het kerkhof van Passy. Later
zal de eenvoudige bijzetting te Cocherel
geschieden.
Briand's nagedachtenis in Kamer en
Senaat geëerd.
De Fransche Kamer en de Senaat
hebben gisteren rouwzittingen ter eere
van de nagedachtenis van Briand ge
houden.
In de Kamer zeide de voorzitter, Boie-
son, dat uit de algemeene ontroering,
die de dood van Briand heeft gewekt,
is gebleken, dat met hem een kracht
verdwijnt, die' in dienst stond van de
groote zaak en dat iedereen het voor
gevoel heeft, dat om hem te vervangen
niets minder noodig is dan de gemeen
schappelijke krachten van allen, die de
een'heid wensohen. Bouisson schetste de
schitterende loopbaan van den staats
man, die steeds blijk heeft gegeven van
zijn zin voor evenwicht en gsmatigdheid
en herinnerde aan zijn rol. op nationaal
gebied vervuld, toen hij tijdens den oorlog
een ministerie van nationale verdediging
stichtte en den aanval op het Saloniki-
front organiseerde. Maar al wensohte
Briand den oorlog tot een goed einde te
brengen, hij richtte tevens zijn aandacht
op alles, wat den vrede kon bespoedigen
en toen deze werd gesloten, werd hij
steeds geleid door de overtuiging, dat
alles moest worden geprobeerd, jm den
vrede in de buitenlandsche politiek te
verzekeren.
Hierin ligt de verklaring voor zijn vol
harding, die leidüe tot Locarno, het an
ti-oorlogspact, talrijke arbitrage-verdra
gen en de eerste pogingen tot het stich
ten van een Europeesohe unie.
Tardieu sloot zioh bij deze woorden
aan en verklaarde, dat hij op Zaterdag
a.s. tijdens de nationale Begrafenisplech
tigheid in tegenwoordigheid van de di
plomatieke vertegenwoordigers van het
buitenland en voor de Parijsche bevol
king in zijn hoedanigheid van premier
en op grond van zijn dertigjarige vriend-
sohap met den overledene diens persoon
lijkheid en kwaliteiten zal schilderen.
Thans kan spr. slechts denken aan do
leege plaats, die Briand achterlaat, Tar
dieu noemde Briand een der grootst*
politici in de Fransche 'geschiedenis. Zoo
wel op het gebied van de binnenland-
sche als de buitenlandsohe politiek heeft
Briand als lid en als hoofd der regee
ring voortdurend zijn' geloof in de voor-
deelen van de vrije gedachtenwisseling en
de rijpelijk overwogen accoorden be
waard.
Do onderhandelingen, waaraan Briand
gedurende een kwart eeuw actief heeft
deelgenomen, konden niet met hartstocht
en vooringenomenheid geveerd worden
