BUITENLAND
WOENSDAb 27 JANUARI 1932
TWEEDE BLAD PAG. 5
Uit den Leidschen Raad
Eindelijk is de begrooting voor 1932 on
der dak. Het heeft veel moeite gekost, vijf
zware dagen in December met een nach
telijke zitting, totdat het duidelijk werd,
dat men niet klaar zou komen. Toen zakte
de belangstelling van het kookpunt plot
seling onder het vriespunt en de bevroren
debatten ontdooiden in de weken van
Januari slechts bij stukjes en brokjes. Bij
rechts en links was er een merkwaardige
eenstemmigheid over het ongewenschte
van een dergelijk verloop van zaken, doch
terwijl men links verbetering beoogde in
den vorm van een verlenging van de spreek
gelegenheid, kwam van rechts het denk
beeld weer opduiken van een spreektijd-
rantsoeneering. Laten wij hopen, dat de
partijen bij de a.s. herziening van het re
glement van orde overeenstemming kun
nen bereiken over een rantsoeneenng.
want komt nu de raad in één week niet
klaar, een volgend jaar zullen twee weken
nog niet voldoende zijn om het noodeloos
gepraat te verwerken.
Tegelijk met de vaststelling van den be-
grootingspost voor den Reinigingsdienst
werd het agendapunt inzake de verpach
ting van het baggerwerk enz. aan P. Kuyf
behandeld. Nu moet men in de modder
niet roeren, wat er boven komt is niet
frisch. Maar de raad had zioh juist voor
genomen, naar hartelust in deze bagger-
kwestie te woelen, en aldus reed aller
eerst de heer Schüller op het socialistische
stokpaardje van eigen beheer door de mod
der dat het spatte. Weldra gevolgd door
den heer Groeneveld, die de particuliere
aannemerij „bedrog en knoeierij" noemde
en „afkeurenswaardig gedoe". Het stok
paardje trapte vinnig naar wethouder
Splinter, doch verdronk tenslotte in een
stemming van 19 tegen 13.
Een voorstei-Bergers, dat het opnam
voor de laagste insohrijvers (de heeren
Vreeburg en Lagerberg), die gepasseerd
waren omdat zij de noodige bekwaamhe
den zouden missen, onderging hetzelfde
lot. Ondanks een geheime zitting, waarin
vrijelijk kon worden gesproken, bleek de
katholieke raadsfractie (met uitzondering
van wethouder Tepe) niet overtuigd, dat
deze heeren om redenen van minder capa
citeiten moesten worden gepasseerd. Het
schijnt in deze overigens vrij korte gehei
me zitting warm te zijn toegegaan, daar
het gerucht der debatten op de gang door
drong. Het einde van dit modder-ballet
was, dat het voorstel van B. en W. met de
stemmen der Katholieken tegen, werd
aanvaard en wethouder Splinter onwel was
geworden.
Het debat in de avondzitting stond op
vrij wat hooger peil. Het voornaamste
punt was hier de kwestie van het genees
kundig schooltoezicht. De heeren Koole,
Vos en DonderB drongen aan op uitbrei
ding in dien zin, dat het tegenwoordige
toezicht meer het karakter zou gaan krij
gen van een schakel in het groote geheel
van preventieve geneeskunde.
Het tegenwoordige stelsel laat zich ka-
rakteriseeren als een waken tegen kinde
ren, die een besmettingsgevaar voor ande
ren zijn; de door genoemde heeren ge-
wenschte uitbreiding zou een waken wor
den tegen alle gevaren, welke de school
kan meebrengen voor ieder kind. In het
oude stelsel kan volstaan worden met half
ambtelijke schoolartsen, in het nieuwe zou
het toezicht moeten worden toevertrouwd
aan een vol-ambtenaar-schoolarts, ja mis
schien zelfs zou deze arbeid de volle per
soonlijkheid van meer artsen vergen.
De heer Koole vatte dit onderscheid van
stelsel niet; hij pleitte min of meer in het
wilde weg voor beter en grondiger onder
zoek op school, waarvoor hij een vol-amb
tenaar-schoolarts wenschte naast de be
staande vier half ambtelijke schoolartsen.
De heer Vos drong in een keurige, goed
geformuleerde en bondige redevoering aan
op de aanstelling van een vol-ambteriaar-
alleen. De raad moge bij de debatten over
een spreektijd-rantsoeneering deze speech
van den heer Vos onthouden; kortheid
kan samen gaan met degelijkheid en
overtuiging.
Gedegen was eveneens de voordracht
van den heer Donders, die de zaak grondig
bleek te hebben bestudeerd. Meer rekening
houden met de waarde van het spreek
woord: „In der Beschrankung zeigt sich
der Meister" zou de belangstelling in de
vrucht van zijn studie ten zeerste ten goe
de zijn gekomen. Tegen ieders verwachting
in deed de heer Donders geen voorstel om
twee vol-ambtenaren aan te stellen, doch
vergenoegde hij zich met eenige amende
menten ter verbetering van de door B. en
W. voorgestelde, gewijzigde verordening
op het schooltoezicht, waarin binnen het
kader van het oude toezicht naar aanpas
sing aan meer moderne denkbeelden is
gestreefd.
Wij zullen op een en ander bij gelegen
heid van de volgende vergadering nader
terugkomen; want hoe kan het anders
de raad maakte de agenda ook ditmaal
niet af, doch hield de verdere behande
ling der schoolartsen-kwestie alsmede de
interpellatie-Kooistra inzake het instorten
van 't hius in de Bouwelouwensteeg aan.
T8n slotte nog een enkel woord over de
geldleening van een kwart millioen ten
bate van een grond-aankoop, waartoe
thans besloten is.
Veertien dagen geleden dreigde het
„windrecht" deze aangelegenheid omver
te blazen, doch het bleek een storm in een
glas water. De gemeente zal den grond
kunnen koopen vrij van windrecht. Ook op
de leeningspolitiek van Ged. Staten had
den de financieele experts, die twee we
ken geleden dit college waren hard geval
len over het h. i. onduldbare opdringen
van onnoodige gelden, thans weinig meer
SPANJE
DE JEZUÏETEN VERVOLGING.
De toepassing van het ontbindingsdecreet.
Het Jesuïetenhuia in San Ignacio de
Loyola is sinds Zondag gesloten. De paters
hebben reeds alle toebereidselen gemaa,kt,
om zich naar België te begeven.
Van de grens wordt gemeld, dat de Je
zuïeten in grooten getale Spanje beginnon
te verlaten. Het meerendeel begeeft zicii,
naar men gelooft, naar België, waar zij van
plan zouuen zijn om een noviciaat in een
kasteel in te richten. Een groot aantal Jo-
zuïten, dat te San Sebastian woont, is van
plan in die stad te blijven, waar zij als
leerkrachten dienst doen.
Het eerste bericht over een werkelijke
inbeslagneming van eigendommen der
Spaansche Jezuïeten bereikt ons uit Aran-
juez, dat ruim twintig mijjen van Madrid
verwijderd ligt. De gemeentelijke autori
teiten hebben de politie bevel gegeven, in
de omgeving van het Jezuietenhuis aldaar
te surveilleeren en ervoor te waken, dat
niets meer uit het gebouw verwijderd
wordt. Alleen de superior'en zes paters
bevinden zich nog in het huis.
Aan een vertegenwoordiger van Havas,
die hij in het paleis der nuntiatuur in au
diëntie ontving, verklaarde de pauselijke
nuntius, mgr. Tedesohini, dat hij reeds Za
terdagavond van den tekst van het de
creet kennis genoen heeft, nog voordat
deze door de pers werd gepubliceerd. De
nuntius voegde eraan toe, dat zijn ambt
van diplomaat hem echter belet, thans
reeds zijn persoonlijke opjnie bekend ie
maken.
De vertegenwoordiger van Havas her
innerde den nuntius eraan, dat volgens een
in Spanje zeer verbreide opinie, de goede
ren der Jezuïeten reeds lang geleden in
veiligheid zouden gebracht zijn door over
dracht of verkoop van de eigendommen
der orde aan personen, die geen lid der
orde zijn.
Mgr. Tedesohini antwoordde hierop, dat
de materieele schade voor de orde aan
zienlijker zal zijn dan men wel denkt. Men
vergeet over het algemeen, zeide de nun
tius, dat de regeering eenige maanden ge.o-
den een decreet heelt uitgevaardigd, waar
door de verkoop van eigendommen der or
de aan andere personen verboden werd.
Mgr. Tedeschini is van meening, dat een
der grootste nadeelen aan de orde wordt
toegebracht door het verbod, om nog lan
ger onderwijs te geven.
Tenslotte wees de nuntius er nog op,
dat velen ten onrechte gelooven, dat de
Jezuïeten-orde invloed heeft op politiek
gebied. Als dit het geval was, zeide de
nuntius, zou wat thans gebeurt, niet plaats
hebben. De societeat van Jesus doet haar
invloed slecht^ geiden op godsdienstig ge
bied dank zij de deugden en de groote
kennis van haar leden. Op sociaal gebied,
is haar invloed, als zij bestaat, zeer be
perkt.
Een interpellatie.
De katholieke agrarische afgevaardigde
Clairac heeft medegedeeld, de regeering
te zullen interpelleeren omtrent het de
creet, waarbij de orde der Jezuïten m
Spanje wordt ontbonden. De minister van
Justitie zal deze interpellatie later in üe
week beantwoorden.
ONRUST NABIJ VALENCIA.
De burgerwacht van Valencia is opge
roepen om den opstand in het nabij gele
gen Sollana te onuerdrukken. in de vroege
morgenuren had zich daar een groep van
vijftig man naar het stadhuis begeven, dit
bezet en dq bescheiden en het archief uit
het venster geworpen en op het dorps-
pleintje in brand gestoken. Voortst werd
een som van 3.500 peseta's buitgemaakt. De
pogingen de kerk in brand te steken mis
lukten, wel werd echter het telefoon- en
telegraafnet vernield. Een priester werd
gewond. De opstand werd spoedig door de
burgerwacht onderdrukt en verscheiden
perst nen werden gearresteerd.
Te Sevilla duurden gisteren de scher
mutselingen voort, docht langzamerhand
keerde de rust in deze plaats terug. Bij
botsingen met de politie werden twee sta
kers gewond en zeven personen gearres
teerd.
Uit Saragona zijn verscheiden cómpa-
nieën infanterie, voorzien van machine
geweren, naar de provincies Teruel en
Huesca vertrokken ter onderdrukking van
de communistische ongeregeldheden.
AMERIKA
NOG VERBITTERDE STRIJD IN
SAN VALVADOR.
Ook nabij de hoofdstad.
Het verbitterde gevecht in San Salva
dor tussohen de regeeringstroepen en com
munistische opstandelingen duurt voort;
de strijd begon reeds twee dagen geleden
in de nabijheid van Santana. De opstande
lingen zouden de steden La Libertad, Son-
sohate en Ahuachapan hebben ingenomen
en ook in de nabijheid van de hoofdstad
zouden gevechten worden geleverd De re
geeringstroepen zouden honderden gevan
genben hebben gemaakt.
aan te merken. Integendeel werd toege
geven, dat de politiek van Ged. Staten
toch voorzichtiger was. Zoo leidt kalme be
zinning vaak tot beter inzicht. Alleen de
laatsten der Mohikanen, de heeren Vos en
Coster, wenschten geachte te worden te
hebben tegen gestemd. Mr. G.
De documentaire Film,
L
Wat wij er onder moeten verstaan.
Is er ee/i principieel onderscheid tus-
schen een film over de Heineken's
Bierbrouwerijen en Trader Hom?
In den laatsten tijd is bij- het filmmin-
nend publiek een opvallende belangstel
ling ontstaan voor een bepaald soort film:
de documentaire. Indien men echter dezen
of genen bioscoopbezoeker eens zou
vragen: „Hebt u wel eens een documen
taire film gezien?", dan moet men met de
mogelijkheid rekening houden, dat een
liehtelijke verbazing zich zal afteekenen
op het gezicht van den ondervraagde,
waaruit men dan de conclusie zou mogen
trekken, dat deze sterveling bedoeld ge
noegen nog niet heeft gesmaakt. Zou men
hem echter vragen, of hij Trader Hom of
Taboe al gezien had, dan zou het ant
woord zeer waarschijnlijk bevestigend lui
den. Welnu, waarde lezer, degene, die
Trader Hom of Taboe heeft gezien, heeft
een documentaire film gezienMen zij ech
ter voorzichtig hieruit de conclusie te trek
ken, dat een film als Trader Horn of Ta
boe of Chang de documentaire film als
zoodanig vertegenwoordigt. Een dergelijke
voorstelling is een weinig te simplicistisch,
want degene, die het praehistorische film
pje van de Goudsche Pijpenindustrie heeft
gezien, heeft óók een documentaire film
gezien en de gelukkige sterveling, die
„Berlin" die Symphonie einer Grosz-
stadt of Melodie der Welt van Walter
Ruttmann, „Rien que les heures" van Ca-
valcanti, „De Brug", „Wij Bouwen" of „De
Zuiderzeewerken" van Joris Ivens zag, kan
ook gerekend worden tot die groep voor
wie de documentaire film geen onbekende
meer is.
Wanneer iemand zioh nu afvraagt, waar
om deze films tot de documentaire gere
kend worden, dan zal hij bij eenig naden
ken tot de verrassende gevolgtrekking
kunnen komen, dat zij allemaal dit eene
duidelijke kenmerk gemeen hebben, dat
zij geen „speelfilms" in de eigenlijke be-
teekenis van het woord zijn. Bij voortge
zette overpeinzing zal hij echter ook tot
de merkwaardige ontdekking moeten ko
men, dat speelfilms als „Witte Schadu
wen" en „Het lied vaD de Stille Zuidzee"
met den charmanten Ramon Novarro
welbekend uit de beroemde Ben-Hur ver
filming óók tot de documentaire films
gerekend worden, althans volgens de
Amerikaansche opvattingen.
Uit een en ander blijkt wel, dat het be
grip „documentaire film" nu niet al te
duidelijk en scherp begrensd is. Het is
daarom wel interessant eens na te gaan,
wat men nu eigenlijk daaronder verstaat.
La tón wij ons derhalve eerst eens reken
schap geven van den term „documentaire
film."
Toen Menno ter Braak in een filmono-
grafie een definitie trachtte te geven van
het begrip „absolute film", zat hij in
figuurlijken zin een weinig met zijn han
den in het haar, omdat evenals bij de do
cumentaire film ook daar een nauwkeuri
ge begrenzing ten opzichte van andere
filmgenres lang niet gemakkelijk is. Toch
was hij niet voor de verwerping van den
term absolute film, omdat gangbare ter
men niet toevallig zijn, daar zij de weer
spiegeling zijn van een zeker gevoelssta-
dium der publieke opinie, die altijd een
betrekkelijk gelijk heeft. Wij handhaven
daarom den term documentaire film en
verklappen u al bij voorbaat, dat deze term
MEXICO
AARTSBISCHOP PER VLIEGTUIG
ONTVOERD.
Naar uit New-York wordt gemeld, is Ji-
minez, de aartsbisschop van Guadalajara
(Mexico), waar de godsdienststrijd weer
in alle hevigheid is ontbrand, plotseling
onder geheimzinnige omstandigheden aan
gehouden en per militair vliegtuig naar een
onbestemde bestemming ontvoerd.
BRITSCH-INDIE
DE STRIJD IN BRITSCH-INDIE.
Het „reglement" voor Gandhi.
Mahatma Gandhi heeft verlof ontvan
gen, van thans af iedere week bezoekers
te ontvangen, die zich evenwel niet langer
dan 20 minuten bij hem mogen ophouden.
Toegang hebben slechts verwanten of
bekenden, die geenerlei politieke betrek
king hebben met Gandhi.
Alle gesprekken over politiek zijn verbo
den.
De mahatma wordt tijdens de bezoeken
bewaakt door een gevangenisbeambte.
Ernstige spanning tusschen Muzelmannen
en Hindoes.
Volgens officieele berichten is de toe
stand in het Rajourrireani-district (Kasj
mir) ernstig en is een sterk detachement
troepen naar het tooneel van de onlusten
gezonden.
Volgens deze berichten zouden 12.000
personen de wapenen hebben opgevat te
gen de Hindoes. In een twaalftal dorpen
zijn de huizen in brand gestoken.
Naar gemeld wordt, zijn de on'.ustei
veroorzaakt door Mahomedaansche lee
raars in Punjab.
eigenlijk een verzamelnaam is, waaronder
men de journaal-film, de cultuurfilm, de
leerfilm, de sportfilm, de natuurfilm, de
industriefilm etc. kan rangschikken. Wat
is nu evenwel het kenmerkende in deze
films, waardoor men ze opvat als te behoo-
ren tot de speciale filmsoort, die men do
cumentair noemt? Het antwoord op deze
vraag is heel eenvoudig: Dat is het docu
ment, dat in meerdere of mindere mate
het voornaamste gegeven in dergelijke
rolprenten is. Het begrip „document" dient
in dit verband opgevat te worden in de
zeer algemeene beteeknis van „alles wat
tot leering kan dienen". Het is daarom
duidelijk, dat op dezelfde gronden een
film van de Heineken's Bierbrouwerijen of
v. Verkade's Koekfabr. evenzeer tot de docu
mentaire film gerekend kan worden als de
grootsch opgezette Trader Hom. Zelfs is
de vraag gewettigd, welke film het docu
ment aiïe genre eerlijker vertegenwoordigt:
de imposante Traber Horn of de simpele
filmische beantwoording van de vraag:
„Hoe ontstaat een glas pils?" of uit welke
bestanddeélen is de onvolprezen honing
koek van Verkade samengesteld?
Wij vestigen hierop wat nadrukkelijk de
aandacht, omdat de belangstelling, diè
het publiek den laatsten tijd aan den dag
legt voor de documentaire film misschien
te sterk vereenzelvigd wordt met films als
Trader Horn, Taboe, Chang, e. a. Deze
films vertegenwoordigen niet het docu
mentaire filmgenre als zoodanig. Zij zijn
slechts een deel van het geheel, dat de
documentaire film uitmaakt. Want lang
voordat de Amerikaansche regisseurs v.
Dyke, Murnau, Schoedsack, Cooper, Fla
herty e. a. hun documentaire film-oeuvre
in het leven riepen, waren er al documen
taire films door de Ufa vervaardigd, die
met den weidschen titel van „Kulturfilm"
eerden betiteld. Hun documentaire com
positie was veel oprechter dan die van
dé Amerikanen. £ij hadden echter één
ding tegen zich: Ze waren te wetenschap
pelijk, waardoor de gemiddelde bioscoop
bezoeker na een kwartiertje er al dr> ge
noeg van had. Deze, gedegen documeniaire
tilms van de Ufa verstonden helaas niet
de kunst het publiek te boeien, wat toch
een der eerste eischen van iedere film be
hoort te zijn. Maar hoe het ook zij, als re
presentatie van het documentaire film
genre waren ze veel zuiverder dan de te
genwoordige Amerikaansche rolprenten.
Waarom zullen wij nog nader aantoonen.
Het terrein nu. dat de documentaire
film bestrijkt is zeer uitgebreid. Het be
perkt zich waarlijk niet tot de binnenlan
den van Afrika of een bepaalde groep
eilanden in de Stille Zuidzee Het docu
ment in dit filmgenre kan zich bijv. bezig
houden met de zeden en gewoonten der
volkeren, met het planten- en dierenleven,
met een benaald onderdeel der industrie
(de Philipsfilm van Tvens), met een be
paald onderdeel der physica (de kristal
films van Mol), met een bepaald deel der
maatschappelijke standengroepeering (de
Rerum Novarumfilrn van Jan Hin) etc.
Maar hoe uiteenloopend de documentaire
onderwerpen in deze films ook mogen zijn,
zjj stellen zich zonder uitzondering ten
doel het publiek tot voorlichting te die
nen betreffende bepaalde onder
werpen Het gaan zien van deze films be-
teekent derhalve zeer vaak een verrijking
van den geest, wat in de meeste.gevallen
niet van de speelfilm kan worden gezegd.
Daarom vinden wij de belangstelling, die
men is gaan toonen voor de documentaire
film een verheugend verschijnsel.
In een volgend artikel zullen wij zien
of het mogelijk is voor deze plotseling
ontstane belangstelling in wijden kring
eenige redelijke gronden aan te geven.
H. v. d. DENEKAMP.
CHINA
OORLOGSDREIGING IN HET OOSTEN
Japansche troepen bezetten Charbin.
Naar het Japansche telegraafagentschap
Sjimboen Rengo meldt, hebben de Ja
pansche troepen Dinsdag de buitenwijken
'Ier stad Charbin bereikt.
Volgens een nader V. D.-bericht uit
Tokio bezette Dinsdagmorgen elf uur de
cavalerie van den Japanschen generaal
Sisja de Chineezenwijk van de stad Char
bin. De binnentrekkende troepen ontwar
penden de Chineesche politie en verspreid
den zich ook over eenige ander stadsdee-
len.
De spanning te Sjanghai.
Volgens berichten uit Sjanghai is het
aantal Chineesche rtoepen aldaar door de
troepenconcentraties van de laatste dagen
tot 17.000 man gestegen. Het station
Cheng Joe wordt door 7.000 man bewaakt,
terwijl de overige troepen tusschen de
vesting Wang Ko en het Chineesche stads
gedeelte opgesteld zijn.
De sterkte der Japansche troepen is op
gevoerd tot 4000 man, die de belangrijk
ste strategische punten van het havenge
bied bezet hebben. De toestand is uiterst
gespannen.
De radelooze raad.
Na een korte openbare zitting, waarin
eenige minder belangrijke rapporten vvan
verschillende commissies werden goedge
keurd, ging de Volkenbondsraad gister
morgen over tot een geheime zitting, tei
voortzetting van de behandeling van het
•Japansoh-Chineesche conflict in M lsi >c-
rije. Deze zitting werd niet bijge jonri
loor den Japanschen en den OJaineescnen
ertegen woordiger.
Ten aanzien van dit conflict bevindt de
olkenbondsraad zich in de grootste uioei-
heden. Sommige raacisle.len geven min-
>f meer openlijk toe. dat zij niet weten
wat zij doen moeten. Engeland en Frankrijk
VAN M'N BOEKENTAFEL
Warmond voorheen en thans,
Deel 2, De voormalige Ridderhof
stede te Warmond. Door W C. H.
Machèn. Uitgave N.V. „De
Leidsche Courant".
Dezer dagen verscheen bij de drukkerij
N.V. de „Leidsche Courant'.', te Leiden,
het eerste stuk van het tn eode deel der
„Geschiedenis van Warmond" door W. O.
H. Machèn.
Het is een kostelijk boek geworden,
niet alleen om zijn degelijken inhoud,
maar ook om de talrijke afbeeldingen, die
er in voorkomen. Het behandelt in hoofd
zaak de geschiedenis der voormalige rid
derhofstede te Warmond; oudtijds: het
„Stienhuys te Warmonde", daarna „Oud
Teylingen" en nog later het huis „Look
horst" genoemd.
Natuurlijk is de geschiedenis van dit
huis hoofdzakelijk de geschiedenis der
respectievelijke bezitters. Oorspronkelijk
werd het gesticht door eeu lid der ver
maarde familie van Tej'lingen, die baar
naam ontving van het landschap Taglingi,
reeds in 866 genoemd onder de goederen
van den Dom te Utrecht en gelegen onge
veer tor plaatse waar zich thans de be
kende ruïne bevindt. De heer Machèn
komt tot de conclusie dat een jongere zoon
uit deze familie het „Stienhuys" heeft ge
sticht en dat een zoon, óf een kleinzoon,
althans een nazaat van dezen, die tot
grooten welstand was gekomen, het pracht-
slot heeft laten bouwen, waarvan nu nog
maar alleen de bekende ruïne over is. In
elk geval is het „Stienhuys" ouder.
De heer Machèn voert nu in zijn boek dit
geslacht verder ten tooneele. De genealo
gie van Teylingen die ons steeds doet
denken aan het proces „Jarndice and Jarn-
dice" uit Dickens, heeft verscheidene mar
len een punt van onderzoek uitgemaakt;
prof. Fruin, mr. Koenen, dr. Obreen en de
heeren Craandijk en Wüstenhoff, om an
deren nog niet eens te noemen, hebben er
hun scherpzinnigheid op beproefd, maar
(het moet worden gezegd zonder afdoend
resultaat. De heer Machèn, zijn voordeel
doende met wat de genoemde heeren te
berde hebben gebhacht, géén critiek spa
rende waar dit noodig bleek, heeft in zijn
boek de genealogie opnieuw behandeld en,
gesteund door een buitengewone kennis
van Warmond's verleden, iets gegeven,
dat bij een hernieuwd onderzoek onmoge
lijk kan worden voorbijgezien.
Omstreeks 1200 al bewoond, was het
oude stamhuis in 1372 geheel vervallen,
doch circa een halve eeuw vroeger hadden
afstammelingen een geheel nieuw huis op
een andere plaats in Warmond gebouwd,
waaraan zij den naam van „Oud-Teylin-
gen" gaven. Na door verschillende geslach
ten te zijn bewoond, kwam het in het be
zit van heer Gerrit van Lockhorst, in 1515
dijkgraaf van Rijnland. Naar dezen werd
het slot „Lockhorst" geheeten en werd het
door de Mathenesse's en de van Wasse-
naer's tot woonstede gekozen. In 1663
werd eigenaar de bekende Hieronymus
van Beverninck deze liet Lockhorst ge
heel verbouwen en maakte er een 17de
eeuwsche lustplaats van.
Hoe het er vóór dit jaar uitzag i« nog
te zien op een schilderij van Jan Steen
„de Kippenhof". Jan Steen woonde van
1656 tot 1660 te Warmond.
Na opnieuw meermalen van eigenaar te
zijn veranderd, werd het huis door den
laatsten bezitter, P. J. Tijken, in 1824 ge
heel geslooptop de plaats waar het een
maal zijn torens verhief, staan nu de kalk
ovens van den heer A. Tegelaar.
Het boek van den heer Machèn is rijk
geïllustreerd, niet alleen met afbeeldingen
van de oude ridderhtofstad, maar ook met
fraaie portretten, waarvan eenige ons nim
mer onder de oogen kwamen. Voorts met
reproducties van „de Kippenhof" en van
de herberg „de Zwaan" en van de „Ker
mis te Warmond", alle geschilderd door
Jan Steen, terwijl ten overvloede een paar
afbeeldingen van het huis, waar de ge
noemde artist te Warmond woonde, aan
het g'ehcel zijn toegevoegd.
Wij wensehen den 71-jarigen geschied-
vorseher geluk met de verschijning van dit
boek, een kostelijke bron voor Warmond's
verleden, en spreken gaarne den wensch
uit dat het hem gegeven moge worden
zijn werk gheel voltooid te zien. Mogelijk
een vrome wensch in deze dagen, waarin
het geld voor dergöliike doeleinden maar
zeer schaars is te vinden
De uitgever zorgde voor een behaaglijk
gewaad en voor een prettigen druk.
W. M. O. REGT.
Alphen aan den Rijn.
zouden er niets voor voelen om de sancrie-
maatregelen van art. 15 van het Volken
bondspact tegen Japan toe te passen.
Voorloopig zal men daarom waar schijn, ijk
tegenover de scherpe verwijten en voor
stellen van den Chineeschen vertegen-voor-
digor in den Raad, verwijzen naar liet on
derzoek. dat op het oogenblik door de
Volkenbondscommissie van militaire at-
taché's in Mandsjoerije wordt ingesteld.
Aangezien de enquête-commissie, die eerst
naar Washington is vertrokken in Ma.ids-
joerije zal aanvangen, zal de Volkenbnnds-
raad zich pas in zijn Mei-zitting niet het
resultaat van dit onderzoek kunnen bezig
houden. Hierdoor zou Japan tiH winnen
en is de Raad voorloopig bevrijd van de
zeer moeilijke taak, een beslissing te ne
men.
De geheime zitting van den Volken
bondsraad over het Japansch-Chinee<che
conflict duurde twee en een half uur. Be
sloten werd, dat de particuliere besprekin
gen met den Japanschen en den Chinee
schen vertegenwoordiger te Genèvo hervat
zouden worden.
