KERSTTIJD IN HET H. LAND.
BUITENLAND
DINSDAG 26 JANUARI 1932
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 5
EEN REIS NAAR PALESTINA.
door
DR. FELIX RTJTTEN.
Maannacht in Bethlehem.
Morgen is het Driekoningen, en mijn eer
ste plan was: naar Bethlehem te gaan,
wederom naar Bethlehem voor de plechtig
heden der Geboortekerk.
Maar ik zal wel niet gaan. Het regent
en waait. Het is koud geworden. Zonder
den zonneschijn van Kerstmis zal Bethle
hem nu wel droef en grauw en treurig we
zen. De plechtigheden zelf zijn er als in
den Kerstnacht. Maar de nacht zal er nu
zonder glorie en sohoonheid zijn. De maan
is in haar laatste kwartier getreden. De
laatste nachten waren rauw en guur. Hoe
zou ik er mij nü met weemoed de stemmin
gen herinneren, die den Kerstnacht in de
Davidsbad verheerlijkten tot iets wonder
baarlijks, waarvan mij de herinnering wel
nooit meer ontgaat! Was het dien nacht
niet, alsof het Kindje werkelijk opnie.iw
ging geboren worden! Maar hoe kan ik
u duidelijk maken, hoe het was?
De maan was vol. Boven Bethlehem hing
de nacht, vol sterren. Maar het was geen
nacht als bij ons, donker en zwaar van duis
ternis. Die nachthemel was blauw, als met
licht doorschenen; en de glans der voile
maan doofde daarin de sterren niet. Het
waren dezelfde sterrenbeelden, die ook
over Nederland geklonken staan aan deo
nachthemel: de Groote Beer, de Waag,
OrionMaar hun sterren brandden fel
ler; zij fonkelen met meer glans; zij zijn
luisterrijker.
Onder dien blauwen hemel, blauw als
satijn, met al zijn gulden sterren beslagen,
lag Bethlehem, blank, wonderbaarlijk
blank, xn een boog gebouwd, op den berg
gestapeld met al zijn witte, strak omlijn
de huizen, waarin de nachtelijke lichten
fonkelden. En zooals het daar, tooverachtig
en wit beschenen, in boogvorm gebouwd om
den bergrug, gespreid stond, was het als
of 't er Lag met open armen: met beide
armen den open hemel toegewend, naar
het oosten toe, waar de maan stond boven
de bergen van Noab. En met zijn pinkelen
de lichtjes lag het er, als waren sterren in
zijn witten schoot geregend.
Het was er stil, en toeft zoo luid van
allerlei geruchten. Door den zwijgenden
nacht rolden de auto's van Jerusalem aan,
die aldoor vreemdelingen brachten voor de
late plechtigheden. Hun lichten fonkelden
en stralenbundels flitsten ove-r de verre
wegen. Honden blaften om de ongewone
luidruchtigheid, en het gegons der feeste
lijke' menigte, in de drukke hoofdstraat, was
van verre hoorbaar. Maar ging men éven
verder, buiten de stad, langs den berg
rand, waar vergeten huizen met hun witte
stippeling den boog der bergstad voortzet
ten, als verbrokkelend tusschen de open
heid van hun leege wintertuinen en het
wilde rotsgesteente, dan hoorde men boven
alle geluid, dat nu van verder kwam, toch
vooral de stilte, vooral het mysterieuze van
den diepen, blauwen, wijd doorf on keiden,
maanlichthelderen hemel. En wat als
sprookjesachtig om ons heen stond, wit
in de blankheid van het licht, verhelderd
in de maanklaarte, als was het èlles,
veld en weg en woningen, stad en berg
gebeeldhouwd uit wit marmer, werd bij
het zwijgen van den blauwen nacht, zooals
die over de bergen van Noab leunde en.de
pateen der maan omhoog hief tegen den
besterden hemel, neg wonderbaarlijker.
Dit was een heilige nacht, zooals ik hem
nog nooit beleefde. Wij waagden het niet
te fluisteren, hielden den adem in én
smoorden het geluid onzer schreden. De
nachtwind, die door overzilverde olijven
gleed, bracht een geheimzinnige boodschap
over, en daarbij was het als fluisterde de
wereld „EmmanuëPJ. Het was weer ieder
oogenblik, alsof de stilte zou openbloeien
in louter Engelenzang. Het ruischen van
een vlucht van Engelen zou mij niet ver
baasd hebben. Het was een nacht wa'ann
men wonderen verwachtte, waarin won
deren niet bevreemden konden. De hemel
glans lag als een wijding op het witte
Bethlehem
Zóó moet de nacht geweest zijn, waarin
de Zoon des Menschen werd geboren en
verkondigd. Glorie in den hooge
Driekoningen in de stad van
David.
Nu is het koud en guur en grillig. Het
regent, regent. En Bethlehem mist den
glans dier schoone, gouden Kerstmisdagen.
Maar ook zijn de Driekoningenplechtighe
den er niet fantastisch als in den
dijden nacht, toen zij om half elï aanvin
gen en tot half twee in den morgen duur
den. Pontificale mis met eindelooze koor
gezangen.
Die plechtigheid had drie gewichtige
momenten. Het eerst was, tegen het begin
der eigenlijke mis, het binnentreden van
de consuls der katholieke mogendheden,
in Jerusalem gevestigd. Door dienaars wa
ren zij voorafgegaan; ik had dezen graag
ook pedellen genoemd, zooals ze daar aan
stapten, in antieke gewaden, rood en blauw,
met gouden tressen beladen, met krom
zwaarden en zware staven met zilveren
knop. De staven botsten tegen de steenen
vloer bij eiken stap dien zij deden. Daar
achter kwamen de oosuls-generaal, alsof
het gezanten waren, in ambtsgewaad, met
goud op hun statiejassen en alle ordelinten
op de borst; hen volgden de secretarissen
en medewerkers, hun dames en familiele
den. Voor de hooge heeren stonden bid-
stoelen opgesteld, overtrokken met rood
laken, belegd met fluweelen kussens. Voor
al de overigen waren stoelen gereserveerd
vlak achter de Communiebank. En het was
een heele opschudding toen die stoet bin
nenkwam, die elf mogendheden vertegen
woordigde bij de Kribbe.
Het tweede moment was de aanhef van
het „Gloria". Toen vingen de klokken aan
te luiden; de altaarschellen rinkelden als
bij het Gloria op Paasch-Zaterdag. Maun
op hetzelfde oogenblik schoot boven iet
altaar, tegen het gewelf der kerk gehau-
gen, de g'roote ster in vlam, die het symbool
is van het Kerstfeest, een ster met zes
punten, bezet met electrische peertjes. En
alle oogen keken omhoog: de vrouwen van
Bethlehem die er waren in haar feestelijke,
met rood beslikte gewaden en de hooge
huiven, waar an de witte sluiers neerhan
gen, en haar mannen, bruingebronsd en
zwartharig, herder® als hun voorzaten van
vóór twee eeuwen, de gelukkige getuigen
van het ontzaglijke wonder.
Het derde groote moment der lange
plechtigheid was de slotprocessie die zich
bij den aanhef van het Te Deum in bewo
ging zette. Daarin gingen alle semina
risten mee, die van Jerusalem gekomen
waren, met de hoogste kerkelijke waardig
heidsbekleders; alle priesters en monni
ken die de diensten hadden bijgewoond;
da n de consuls der vreemde landen met hun
schitterend uitgedoste pedellen. Eindelijk
de assisteerende geestelijkheid, met de wie-
satijnen koorkappen, waarop het Kerst
kindje was geborduurd. En allen droegen
brandende kaarsen. Toen kwam de pa
triarch, omhangen met den gouden man
tel, omgeven door de dragers van zijn staf
en .mijter. Maar zijne zaligheid zelf, be
vend en oud, eerbiedwaardig met den lan
gen, witten baard, droeg in zijn handen
het Kindje, blond en rozig, bestemd voor
de Kribbe.
Zij droegen het aldus, en geleidden het,
terwijl het orgel dreunde en de klokken
daverden, door de Franciskaansche Kerk,
dan door de gangen van het klooster, dan
dwars door de Grieksch-orthodoxe kerk,
om daar in de krypte af te dalen, die „de
Grot van Bethlehem" is.
Hier werd het Kindje neergelegd op de
gouden ster, die de plek aanduidt, waar
Jezus werd geboren. Maar dan werd het
weer opgekomen en gedragen naar de twee
de grotkapel, d.i. de plaats waar Maria
Haar Zoon zou hebben neergelegd in de
kribbe der dieren. Daar rust het Kerst
kindje van Bethlehem tot Driekoningen
dag.
En nu op Driekoningendag heeft een der
gelijke plechtigheid plaats om twee aur
's middags. Weer is er dan de patriarch
van Jerusalem, en weer zijn er de consuls
der vreemde mogendheden en talrijke
priesters. Maar nu is het Kerstkindje ver
dwenen uit de Geboortgrot: nu draagt de
patriarch er een beeld heen van den klei
nen Jezusknaap, gezeten op een gouden
troontje. En wanneer de witgebaarde
grijsaard met den gouden koormantel daar
voor knielt en het wierookvat houdt opge
heven, is het alsof een der Wijzen uit bet
Oosten weerom, als in de dagen van He
rodes, den nieuwgeboren Koning der Jo
den zijn geschenken bood.
Een Grieksch-Katholieke
Hoogmis.
In plaats van naar Bethlehem te gaan
op den dag van Driekoningen, heb ik hier
BETHLEHEMSCHE VROUWEN VOOR DE BASILIEK DER GEBOORTE.
Zijne Zaligheid Mgr. LUIG1 BARLASsINA,
patriarch van Jerusalem.
in Jerusalem de plechtigheden bijgewoond
in het S. Annaklóoster, waar o.a. ook twee
Hollandsohe Paters zijn. Hier had een H.
Mis plaats naar den Griekschen ritus,
Grieksch-Katholiek aldus: een hoogmis met
vierstemmige gezangen.
Het is een der vele aspecten van de Hei
lige Stad, dat God er vereerd wordt door
zóóveel verschillende kerken, en de Naam
des Heeren geprezen door alle tongen en
in alle talen de rnaties en volkeren, die
gelooveu in Zijn Godheid. En niet de Chris
tenen aheen, maar ook de Mahomedanen
vereeren den Heiland, zij het dan ook niet
in gelijkgestemdheid met ons, voor wie
Ohriscus de Eeuwige Zoon des Vaders is,
maar als proleet en uitverkorene naast
Mahomed,
Het eigenaardige nu der Grieksch-Katho
lieke Kerk op dezen dag is wel, dat ?ij
mei ue auuuiuUing uet koningen her
denkt, die den God-Mensch zochten in Sum
en Hem uit hét verre Dosten hun gaven
braenten, maar uen Doop van Christus
in de Jordaan, door Zijn Voorlooper Jo
hannes uen Boetgezant.
Verwacht nu niet, dat ik u over Ooster-
sche liturgie en de vreemde riten dezer
ons haast onbekende kerken zal spreken.
Grijze wijzen hebben er dikke boeken over
geschreven, die men in geen tien dagen
tijds doorleest. Maar is het niet geoorlooid
om er, over een Mis als deze, ook
zonuer kennis van zaken, een indruk van
weer te geven? En de eerste indruk is dan
zeker wel deze, dat het u gegaan zou zgn
als mij, toen ik na alloop vroeg: „heb ik
nu wel degelijk aan mijn Zondagsverplioii-
ting voldaan?" Want deze Driekoningen
dag is voor het Uosten een geboden. Zoa-
da-g; en dit officie is zoo vreemd, zoo ver
van onze opvattingen verwijderd.
Het deed mij alles zoo heel wel denkon
aan de orthodoxen, waarvan ik verleden
jaar de riten zag in Joegoslavië en Grieken
land. De ïkouen aan wer-szijden van net
altaar herinnerden genoeg aan hun* ïko-
nostasi®, den z.g. beeldenwand, die het
heiligdom voor de blikken der geloovigen
verbergt. De tekst der gezaügei is afwis
selend Arabisch en Grieksch, en dit laat
ste uitgesproken naar het moderne gebruik
waardoor het voor ons nagenoeg onver
staanbaar wordt. Er is maar een woord, Jat
wij daarbij duidelijk opvangen: „Kyrië elei-
son". Door dit „Kyrië", in onze Latijnsohe
liturgie opgenomen, wordt dan ook een
band gelegd tusschen den Roomschen ri
tus en het Oosten.
Maar ditzelfde klagende „Kyrie" be-
heersoht bijna de geheele plechtigheid. Het
komt er tallooze malen terug, en besluit
e-r telkens allerlei aanroepingen. Eén keer
hoorde ik ook een „allelouia Maar de ju
belende gullslag van ons Roonische Glo-.ia
en de prachtige geestdrift van een steige
rend Credo ontbreken hier. Ook de hemsl-
sche verrukkingen van een Sanctus dat
alle knieën doet buigen, waarbij de Serafs
hun gelaat met de vleugelen als met een
sluier dekken....
Het doet alles aan als een boetedienst
en een droeve rouwpiechtigheid, ondanks
de schitterende roodzijden gewaden, die
voor diakens en dienaars dezelfde zijn.
moeten de christenen gebeden hebben in
de eerste tijden, toen de, Kerk nog in haar
lijdensperiode verkeerde en smachtte in de
duisternis der Catacomben. Deze liturgie
heeft sinds dien tijd geen ontwikkeling ge
kend. Zij is .op de eerste trede stil blijven
staan. Vreemd klinkt op een gegeven
oogenblik dan ook het woord van den offi
ciant tot de Catechumenen: „verwijdert u
van hier, verwijdert u". Het is alles onver
anderd gebleven in Oostersche verstar
ring, zonder leven en dcor geen dramatisch
rhythme gestuwd; en zeker doet net
vreemd aan te vernemen, dat deze litur
gie het bij de Oosterlingen wint van de
onze, de Roomsche, die openbloeit als een
dramatisch gedicht.
Er is een mooi moment in deze Mis
der Grieken, en wel dit: wanneer vóór de
offerande de priesters en acolyten naar
de sacristie gaan en vandaar terugkeeren,
processietrekkend door de kerk, met net
brood en den wijn die geconsacreerd zul
len worden, en als de offeraar daarbij den
kelk hoog opgeheven houdt, terwijl aij
door de rijen der geloovigen schrijdt. Dan
is de aandacht gewekt en de gedachten
conoentreeren zich op het altaar.
Na de H. Mis werd een draagaltaar in
het koor gebracht en hierop werd water
gewijd ter eere van Sint Jan en tex ge
dachtenis van Christus' doopsel. Het was
wonderlijk, hoe alle aanwezenden daarna
naar het koor opgingen en met twee daar
voor bestemde bekertjes van dit water
dronken: naï.eteit, die teekenend mag hee-
ten voor dit onveranderbaar-primitieve
Oosten.
HERSTELVRAAGSTUK
DE FRANSCH-BRITSCHE GEDACHTEN-
WISSELING.
Een belangrijke conferentie.
Naar Reuter verneemt, heeft gistermid
dag te Parijs een belangrijke conferentie
plaats gehad tusschen Laval, den Brit-
schen ambassadeur, minister Flandin en
eenige Fransche en Engelsche deskundi
gen.
Inlichtingen over het onderwerp van be
spreking in deze conferentie werden niet
verstrekt, doch klaarblijkelijk was zij ge
wijd aan een onderzoek van hét herstel
probleem, waarbij de Fransche vertegen
woordigers den Britschen ambassadeur tot
in bijzonderheden de zienswijze der Fran
sche regeering inzake de tegenover
Duitschland te volgen gedragslijn hebben
kunnen mededeelen.
Men kan gevoegelijk aannemen, dat Lon
den hierover onverwijld zal worden inge
licht. Indien, zooals verondersteld mag
worden, op dezen voorloopigen grondslag
een accoórd wordt bereikt, blijft slechts
over, om plaats en tijd voor een ontmoe
ting tusschen Laval en Mac Donald te be
palen.
Volgens de „Temps" is tijdens de confe
rentie van Laval met den Engelschen am-
basadeur de mogelijkheid besproken van
een bijeenroepen der internationale her
stelconferentie in Juni a.s.
De her'stelonderhandelingen werden gis
teravond in diplomatieke kringen te Lon
den zeer pessimistisch beoordeeld De
hoop, dat Maandag de beslissing zou val
len nopens de ontmoeting Laval MacDo-
nald, is niet vervuld. De pessimistische
stemming is naar het schijnt het gevolg
van de bespreking tusschen Lava) en den
Engelschen ambassadeur te Parijs, Lord
Tyrrell.
Sinds de laatste bepreking van den
Duitschen ambassadeur, freiherr v. Neu-
rath met den Britschen onderstaatssecre
taris, op Vrijdag j.l. heeft de Engelsche re-
gcering geen nieuwe voorstellen gedaan
aan de Duitsche ambassade. Het zwaarte
punt der onderhandelingen ligt thans veel
eer te Parijs. Hierbij heeft de Engelsche
regeering opnieuw te kennen gegeven, dat
zij de herstelconferentie wenschelijk acht.
Hiervan moet het doel zijn, een zoo moge
lijk definitieve regeling van het herstel-
vraagstuk. Met deze gedachte heeft, naar
te Londen verluidt Laval zich nog niet ac-
coord verklaard.
Caillaux pleit voor een compromis.
In een artikel over het herstel-vraagstuk
schrijft Caillaux in de „Oeuvre" dat de
wereld slechts door een annuleeren der
schulden van .volk tot volk gered kan wor
den. Hij vertrouwt, dat het Engeland wel
zal gelukken Amerika van zijn zwakke
stelling te overtuigen.
Opdat Engeland met goed gevolg te
Washington kan pleiten, zal het van
Frankrijk vorderen, dat het afstand doet
van de herstelbetalingen. Frankrijk kan
dit wel weigeren, aangezien het het recht
aan zijn zijde heeft, doch het moet ook ver
standig zijnhet belang van Frankrijk
verbonden met Europa, schrijft Frankrijk
voor een compromis te sluiten. Wel acht
Caillaux het nuttig, dat als compensatie
voordeelige handelsverdragen worden ge
sloten.
na, om er bij hun regeeringen op aam* te
dringen alles in het werk te stellen, om
hieraan een einde te maken.
Wordt Charbin door Japan bezet?
Volgens Russische berichten nit Pe
king hebben de troepen van de nieuwe
Mandsjoerijsche regeering, ouder leiding
van generaal Sisja, de stad Joeschoei, wel
ke op 5p K.M. van Charbin is gelegen, be
reikt.
De troepen zijn voortgerukt in de rich
ting Charbin. Vliegtuigen van generaal
Sisja hebben Zondag boven Charbin bom
men neergeworpen.
Generaal Sisja heeft verklaard, dat hij
van de Chineesche troepen zal eischen,
dat zij zonder strijd Charbin zullen ontrui
men.
Volgens een Russisch bericht uit Pe
king heeft een bataljon Japansche infante
rie, dat verscheidene pantserwagens mede-
voert. Tsangtsjoen verlaten in de richting
Charbin.
Van Japansche zijde wordt verklaard,
dat de troepen hun opmarsch naar Char
bin zullen voortzetten.
VOLKENBOND
DE V.B. RAAD BIJEEN.
Het Japansch-Chineesch conflict
besproken.
De raad van den Volkenbond heeft gis
termiddag in een openbare vergadering het
Japansch-Chineesche conflict behandeld.
Te voren was een geheime vergadering ge
houden, waarin het verzoek van sir Eric
Drummond om af te treden als secretaris-
j generaal van den Volkenbond behandeld
j werd. De raad besloot sir Eric Drummond
uit te noodigen zijn verzoek .in te trekken
I of in ieder geval zijn ambt te blijven be-
I kleeden tot na afloop van de ontwape-
ningsconferent.ie.
I In de openbare vergadering gaf de voor
zitter, Paul Boncour, eerst een overzicht
van de tot nu toe door don raad gevoerde
beraadslagingen over het Chineesch-Ja-
J pansche conflict. Daarna verleende hij het
I woord aan den vertegenwoordiger van
China Yen, die de Japansche maatregelen
j scherp veroordeelde en verklaarde, dat Ja
pan op onrechtvaardige wijze een vrede-
I lievend land heeft aangevallen. Hij ver
weet Japan woordbreuk. Japan heeft zijn
troepen niet in de spoorwegzone terugge
trokken, integendeel nog ver buiten de
spoorwegzone- is nog gebied door de Ja
pansche troepen bezet. De poging van den
i Volkenbond, om oorlogshandelingen te
verhinderen, zijn mislukt.
I De vertegenwoordiger van Japan, Sato,
wees er op, dat geheel Mandsjoerije onrao-
I gelijk met 25.000 man troepen kan worden
1 bezet. De stad Tsintsao moest worden bë-
1 zet, teneinde de gevaarlijke Chineesche
troepenconcentraties uiteen te jagen. De
toestand te Shanghai is zeer critiek, doch
i van een bezetting van deze stad door de
I Japanners is geen sprake. Japan kan ech
ter wegens de anti-Japansche stemming in
China zijn oorlogsschepen voor Shanghai
niet terugtrekken. Japan heeft herhaalde
lijk met China willen onderhandelen, doch
de voorstellen daartoe zijn steeds afgewe
zen. De keizer van Japan heeft een vermin
dering van het aantal troepen in Mandsjoe
rije goedgekeurd.
De vertegenwoordiger van China be-
i hield zich het recht voor nader op de ver
klaringen van Sato terug te komen.
De voorzitter wees in zijn slotwoord nog
op de ernstige gebeurtenissen der laatste
dagen te Shanghai en deed een beroep op
de vertegenwoordigers van Japan en Chi
SPANJE
DE VERDRIJVING DER JEZUÏETEN.
Meer dan 3000 ordeleden door het decreet
getroffen.
Naar uit den tekst van het ontbindings
decreet blijktf, zullen de leden der Je
zuïetenorde zich als particulieren in het
land mogen ophouden. Het is hun echter
niet geoorloofd als ordes-geestelijken werk-
zaain te zijn.
De staat zal in totaal tachtig gebouwen,
die eigendom zijn der orde, confiskeeren.
Door het decreet worden 3090 Jezuieten
getroffen.
Groote opschudding.
Volgens berichten uit Barcelona heeft
de opheffing van de Jezuïetenorde in Cata-
lonië groote opschudding verwekt.
In Cataloniè worden ongeveer 450 leden
der orde door het decreet getroffen.
De pauselijke nuntius te Madrid heeft
den plaatselijken vertegenwoordiger van
Jlavas verklaard, dat het door het decreet
aangerichte nadeel grooter ia dan men ge
looven zou.
De Paus over de Jezuieten-vervolging.
In zijn Zondag in de Consistoriezaal
gehouden rede heeft Z. H. de Paus, over
de Jezuieten vervolging in Spanje spreken
de, met leedwezen geconstateerd, hoe hun
kloosters en instituten overal worden op
geheven, waartegen de H. Vader plechtig
protesteerde.
Het Gezelschap van Jesus wordt ver
volgd, zoo zeide Z. H., omdat zijn leden
ware strijders van Christus zijn, die thans
weer om den naam van Christus ernstig
lijden.
De Jezuieten zijn de roem dèr Kerk, de
roem van het pausdom en martelaren van
hun trouw aair den stedehouder van, Chris
tus op aarde.
Aan de geheele wereld houdt thans de
Paus hun lijden en vervolgingen ter open
baarmaking voor. Slechts in naam van
Christus is redding uit allen nood en hoop
voor de toekomst.
Ten slotte spoorde de H. Vader nog
aan tot meer geloofsijver door de mede
werking der leeken aan de Katholieke
actie.
ALGEMEENE STAKING TE.
SEVILLA.
Te Sevilla is gistervoormiddag een al-
gemeene staking uitgebroken. De stad is
door militairen bezet. Er boven cirkelen
vliegtuigen. Op eemge punten hebben
reeds schietpartijen plaats gehad, waarbij
twee politie-beainbten werden gëwond; tal
van personen zijn gearresteerd.
Tc Barcelona duurt de staking nog
steeds voort; de stad heeft echter over het
algemeen haar gewone aanzien herkregen.
In de universiteit van Barcelona zijn
verscheidene oummunistische studenten in
hechtenis genomen. Te Valencia is een po
ging om een algemeene werkstaking uit te
roepen, mislukt.
Van de in den laatsten tijd gearresteer
de personen zijn er 76 gedeporteerd.
AMERIKA
DE COMMUNISTISCHE PUTSCH IN
SAN SALVADOR.
Vrees voor een aanval op de hoofdstad.
Volgens de laatste uit San Salvador ont
vangen berichten is de regeering bevreesd
voor een aanval der communisten op de
hoofdstad.
Men gelooft, dat een vroegere aanhan
ger van Sandino, kolonel Augusino Marti,
de leider der communisten is. Marti moet
een aanhanger van de derde internationale
zijn en is verleden jaar uit de gevangenis
ontslagen.
Verscheidene plantages zijn bij de ge
vechten met de opstandelingen verwoest,
daaronder ook eenige, die eigendom van
buitenlanders zijn.
Een Italiaan moet gedood zijn.
Generaal Martiner verklaarde, dat de
regeering den toestand meester is. De re
geering heeft de bewapening van de bur
gerlijke bevolking van de hoofdstad ge
last.
Duizend dooden in Salvador?
Volgens een onbevestigd particulier be
richt van de „Evening Sun" zouden bij de
communistische onlusten in Salvador meer
dan duizend menschen zijn gedood en zou
den op openbare gebouwen talrijke bom
aanslagen zijn gepleegd. Door de slechte
verbindingen met het binnenland zijn
sleohts weinig bijzonderheden bekend,
doch de regeering moet de macht in han
den Lebben.
