23ste Jaargang ZATERDAG 2 JANUARI 1932 No. 7090 DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Bureaux: PAPENGRACHT 32, LEIDEN MIDDENSTAND. BEPEINZINGEN OP ZEE. BINNENLAND S)e£cid^elve0oii^omt DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling V oor Leiden 19 cent per week f 2.50 per kwartaal Bij onze Agenten 20 cent per week f2.60 per kwartaal Franco per post f2.95 per kwartaal Het Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver krijgbaar tegen betaling van 50 cent per- kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 oent, met Geïllustreerd Zondagsblad 9 cent. TEL. INT. ADMINISTRATIE 935, REDACTIE 15 II GIRONUMMER 103003, POSTBUS No. 11 DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT: Gewone Advertentiën 30 cent per regeL Voor Ingezonden Mededeelingen wordt het dubbele van het tariefberekend. Kleine advertentiën, van ten hoogste 30 woorden, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huur au verhuur, koop en verkoop f 0.50. Dit nummer bestaat uit vijf bladen waaronder geïllustreerd Zondags blad. V De Kerkelijke Liturgie. Er is een tijd geweest, dat het Protes tantisme fel afkeerig stond tegenover de liturgie der katholieke Kerk. Dat gaat veranderen. In meerdere protestantsche kerken wordt steeds meer de liturgie in den eere- dienst gebracht. En daarmede de erkenning gegeven van de waarde, welke deze heeft voor het gods dienstig leven. Wij lezen b.v. in de „N. R. Crt.", hoe de Ned. Herv. predikant ds. W. Oberman de liturgie tracht in te voeren. „Bij het Avondgebed van j.l. Donder dagavond is een nieuwe liturgie in ge bruik genomen, die hierin van de t-ot dusver gebezigde afwijkt, dat zij een uit breiding ondergaan heeft, terwijl ook de samenstellende bestanddeelen onderling verschikt zijn. In een kunstzinnig gewaad gestoken met een Tooropiaansch vignet, wordt de liturgie door padvinders aan de bezoekers verstrekt, zoodat dezen op hun gemak den dienst kunnen volgen en actief aan kunnen deel nemen. Voor hem, die wel eens iets aan litur gische studie gedaan heeft, en met de door ds. Oberman opgespelde Orde van dienst voor dit Avondgebed kennis maakt, is het duidelijk, dat hierin de hand aan het werk is geweest eener oecumenisch-georiënteerde persoonlijk heid, dié zonder veel scrupules van wel ken aard ook wordt aangetroffen, naar den bekenden stelregel: je prend mon bien oü je le trouve. Zoo vindt men bij voorbeeld in den even genoemden zang bundel o.m. een Nederlandsche vertaling van het bekende Gloria in excelsis, naar men weet, een onderdeel van het Ro- meinsche Missaal. Ook de Orde van dienst zelf vertoont ©enige onmisken bare reminiscenzen aan het Missaal. „Reeds de aanhef van het Avondgebed verraadt een opvallende overeenkomst met het begin van het Roomsche Avond gebed de z.g. Oompleten -7- hét „de Almachtige God verleene ons een stillen nacht en een volmaakt en heilig einde" gelijkt althans bijzonder sterk op het „Noctem quietam et finem perfectum concedat Dominus omnipotens". Ook in het verdere gedeelte van dr. Oberman s liturgie wordt men telkens weer getrof fen door de soms woordelijke overeen komst met gelijkwaardige onderdeelon der Romemsche liturgie: om niet meer te noemen, zou hier nog kunnen gewezen worden op den opzet en de woordkeuze van de „schuldbelijdenis", die denken doet aan het Confiteor van den Roonisch-katholieken priester en den misdienaar". Hier is inderdaad navolging van uiter lijke plechtigheden in de katholieke Kerk, zonderde aanvaarding van al wat dat uiterlijke symboliseert en waarnaar het wil heenwijzen. Intussohen wensohen wij den Protestan ten geloovigen toe, dat ook zij door de schoone vormen van de liturgie nader wor den gebracht bij de bron dier schoonheid; welke Christus is. Retraiten in het St. Clemens'huis te Noord wijkerhout: 48 20 Febr. Geh. Dames Middenstand. 2124 Febr. Jonge Middenstanders. 28 Febr.2 Maart Ileeren Middenstand. 1922 April Jonge Dames Middenstand. De vergoeding voor deze retraiten be draagt 10.—. Aanmelding bij de Directie Tel. 6048. EEN REIS NAAR HËT H. LAND. door DR. FELIX RTJTTEN. Het is al donker en laat. Het stampen der machine stokt. De zee is kalm en de boot glijdt heel stil. De mees ten van ons zijn weer op de been en wagen zich nu op het dek. Wij landen te Brindisi. Is dit het oude Brindisi, dat 'k meende te herkennen, daar ik het vóór twintig jaren zag? Ik herken het niet. Maar ik staar op de eenige inerkwaardigheid, die het kenmerk de zer stad is: de ééne, groote zuil, die deel uit maakte van de portiek, waarmee de Via Ap- pia, de groote heirstraat, die van Rome kwam, hier eindigde. Toen stond zij op een klein, vies pleintje, binnen de stad op den wal. Maar nu is de ééne zijde van dit pleintje, naar de zee toe, weggebroken. Daardoor is een open ruimte verkregen, zoodat men, van de zee uit, onmiddellijk de befaamde zuil ont waart. En van het plein zelf voert nu een monumentale, breed trap naar het strand toe. Groote kandelabers met electrische verlich ting werpen een vloed van klaarte over bet blanke marmer der treden, tusschen de groo te huizenblokken in. Het geheel verschijnt^ in den donkeren nacht als een stralend altaar, opgebouwd naar het hemeldonker, waartegen de zuil van de verdwenen portiek nu in luis ter praalt. En de vreemdeling die het ziet, evenals de Romein van den keizertijd, als hij hier uit het Oosten terugkeerde, denkt bij diens aanblik aan Rome en begroet hier reeds de Eeuwige Stad. Maar zelf moet ik hier aan Mussolini den ken. Men kan van dezen heerscher en staats man zeggen wat men wil: maar niemand kan loochenen, dat hij het aanzijn gegeven heeft aan een nieuw Italië. Politiek of géén politiek, om het even, maar dit is een feit, dat overal in dit land een nieuwe geest herleefde. Hier schept hij groote, nieuwe werken ten algemeenen nutte, die ar beid verschaffen aan de werkloozen, of het electrische centrales zijn, of nieuwe wegen. Want hij is een groot wegenbouwer als vóór hem de oude Romeinen waren. En waar hij geen nieuwe dingen deed verrijzen, groef hij de glorie der oude Roma uit den grond op. De onderneming van het^Nemimeer moge dan al een mislukking geweest zijn hij heeft aan de hoofdstad zelve een nieuw aanzijn geschonken. Overal wijst hij, bij den bouw van het nieuwe, op de groote glorie van het Oude. Door de vernieuwde herinnering aan de oude pracht, dwingt hij Italië te gelooven aan de mogelijke verwezenlijking eener nieuwe „grandezza". Zoo wekt hij met alle middelen den nieuwen impuls, de geweldige energie. En daarbij weet de Duce wel, dat de trotsche roem, die Italië draagt en altijd droeg op Ro me, een der machtigste hefboomen is, waar mee de volksziel wordt opgevoerd tot geest drift en bezieling. Ik weet niet precies wie Brindisi tot het restaureeren der Romazuil gebracht heeft; maar in elk geval heeft het fascisme hiertoe gevoerd. Aanvechtbaar als het systeem moge zijn, zal het echter om heel veel tot in de verre toekomst geloofd worden. Het is geen geringe lof voor deze regeering, wanneer iedere Italiaan getuigt, dat men Rome sinds het fascisme niet meer terugkent. En zoo werd hier de glans der Eeuwige Stad tot zelfs in het afgelegen Brindisi toe vernieuwd. De H. Mis op Zee. Op schepen, die naar Palestina varen, werd begrijpelijkerwijze met het oog op de vele pelgrims, die deze wegen gaan, gelegenheid geboden om de H. Mis te lezen. In de kleine rookzaal wordt dan een klein altaartje ge ïmproviseerd, waartoe al het noodige aanwe zig is. De zaal wordt vrijgehouden voor het aangegeven uur, en daar verzamelen wij ons voor het godsdienstig samenzijn, zittend of knielend tusschen de stoelen en tafeltjes in t ronde. Het is een vroom half-uurtje, ondanks de primitiviteit, waarmee het Heilig Offer is om ringd. Maar welk een wonderlijke stemming heerscht er! Om dit te beseffen, zou men het tafereeltje moeten zien..,. Daar is het drijvend kapelletje op het zacht jes wankelende, bevende schip. Door de rui ten van het zaaltje zien we de zee. Wij hoo- ren haar melodisch geruisch, en het gekrijsch der meeuwen om de vlag aan den achterste ven. Langs de kim, over de azuren golven, drijven de eilanden van den Griekschen archi pel; en zooals zij daar voorbijwolken, is het alsof er het gekringel van wierook zweefde. De zon geeft haar schittering aan den deinen den vloer van het water, en haar glans aan het rondend hemelgewelf. En er is niets be- zields om ons heen, dat mede met ons de geheimen viert. De leege afgrond onder ons, en een andere afgrond boven ons. Ruischende waters, drijvende wolken, en de wind, die waait door het trillend want. En de morgen zon, die opgloeit langs de blauwte, terwijl de maan als een watten wolkje aan de andere zijde verbleekt. En hier, op den wankelenden bodem van het ijlend vaartuig, knielen wij in vereering en loven God. De groote stem der natuur neemt dit zwakke fluisteren op. De wind draagt het op zijn vleugels omhoog, de bergen der eilanden nemen het op Hun toppen, de golven stuwen het voort in het geruisch en het rythme van hun eeuwig lied. Zoo bidden wij maar zelden: maar is dit gebed niet grootsch als dat van den Psalmist, wanneer hij de dingen der aarde, de elemen ten en al de stemmen der natuur, vereenigt met zijn gezang? „Looft den Heer, gij bergen en zeeën, looft Hem, hemel en aarde". De der sferen en het groote orgel der zee, vogel stemmen en het zachte zoeven der winden, begeleiden ons morgengebed: „Looft Hem en dankt Hem, alles wat leeft en ademt...." DE BROER VAN DEN DICTATOR. ZIJN BETEEKENIS ALS MENSCH, JOURNALIST EN KATHOLIEK. (Van onzen Romeinschen correspondent). Arnalo Mussolini, de broer van den groo ten dictator is inlangs plotseling overle den. Hij was een van die figuren in het fascistische Italië, wiens groote verdien sten pas in het volle licht komen, wanneer zij er niet meer zijn. In hem heeft het fas cisme een der beste werkers, de pres haar meest aanzienlijke vertegenwoordiger en de landbouw een van de ijverigste bevor deraars verloren. Arnaldo Mussolini heeft in het fascisme eigenlijk nooit een leidende positie ingenomen, hij vergenoegde er zich mee, in de schaduw van zijn machtigen broer voor de zuiverheid en de vastheid van de partij te stridden in artikelen en redevoeringen, en de eer, die hem vaak door partijleden bij zijn redevoeringen werd be wezen, gold gewoonlijk meer zijn broer dan hem zelf. Hij zochtzichzelf nooit op den voorgrond te dringen, maar hij ontzag zich ook niet, om soms openlijk critiek te geven op gewelddaden door leiders van het fas cisme gepleegd, maar hij deed het in een ietwat teruggetrokken en diplomatische vorm. Hij verlangde van het fascisme, dat het recht geëerbiedigd zou worden, i t sinds in Augustus 1930 zijn oudsten zoon overleed, kwam hij hoe langer hoe meer tot de meening, dat het fascisme zelfs als een godsdienst opgevat moest worden, waarin een mystieke kracht zou liggen, die tot goede daden aandrijft Dit was weer een uiting van zijn religieus gevoel en ge brek aan een echt katholieke mentaliteit, iets wat men bij Italianen meer aantreft. Zoo hield Arnaldo 20 dagen voor zijn dood bij de opening van een wintercursus voor universiteitsstudenten een redevoering over het thema: Fascisme en Mysticisme, waarin hij het fascisme een levend en le venwekkend geloof noemt, dat de zwart- hemden, bijzonder de jeugdige, moet aan vuren tot offervreugde, tot algeheele over gave aan den staat en het regime, tot een rein leven en hulpvaardigheid. In deze op vatting van het fascisme, eischte hij dan ook met kracht, dat het fascsime alleen voor het heil van het volk werken zou. Actie voor de landbouw. Arnaldo Mussolini was president van de nationale commissie voor de beplanting van de kale bergwanden van de Apennij nen, en in deze positie heeft de overledene met veel suoces gewerkt; in de laatste 5 jaar, zijn duizenden hectaren grond, die voor kort nog slechts uit steenen bestond met dennen beplant. Ook was hij een drij vende kracht in de „veldslag voor het graan" om n.l. de graanproductie te vet- hoogen en zoo Italië wat dat betreft on afhankelijk te maken. In zijn jeugd had Arnaldo voor landmeter gestudeerd, en zou is hij met verschillende probleemen van de landbouw vertrouwd gewordenzijn ar tikelen daarover verrieden dan ook een niet geringe vakkennis. Kleineeren en overdrijven. In een land, waar de vrije uiting van een vriie meening bijna totaal onmogelijk is, ontplooit de over het land verspreide cen trale van geruchten en kwaadspreken van zelf een des te sterkere activiteit. Die praatjes ontzagen ook den broer van den Duce niet, maar niemand kon toch ooit dergelijke geruchten bevestigen door wer kelijk bewezen feiteneen ongezond ge noegen in kwaadspreken en lasteren is in zuidelijke landen helaas geen zeldzaam heid. Toch zal men het aandenken aan den overledene wel niet te na komen, wanneer men vindt, dat de Italiaansche pers een te groot gewicht hecht aan het plotselinge overlijden van Arnaldo, wat geheel in tegenspraak is met de beschei den plaats, die hij steeds in partij en open bare leven heeft ingenomen. De al te ly rische uitroepen in sommige kranten heb ben noch eenig nut voor de nagedachtenis van den overledene noch voor zijn groo- ten broer. Men toont zeer weinig fijn ge voel en smaak, wanneer men schrijft, dat Arnaldo Mussolini een voor de wereld ver borgen heilige een „soave santo" ge weest is. De twee broers. Het feit, dat hij een broer van den duce was, bracht met zich, dat men hem als den best ingelichte journalist van Italië be schouwde. Toch zei men vaak, dat de voornaamste artikelen in zijn krant de „Popoio d'Italia" die soms groot opzien veroorzaakten, wel onderteekend waren door „A. M. (Arnaldo Mussolini) maar door B. M. (Benito Mussolini) geschreven wei den. Een bewijs voor die bewering hebben we echter weer nooit gehoord. Wel be stond er een sterke stijlovereenkomst tus schen de met A. M. onderteekende artike len en de artikelen die door den duce ge schreven zijn, en ook gaven zij dikwij!6 diens meening weer. Maar in die artikelen, waarover ieder het eens is, dat zij door Arnaldo geschreven zijn, en in zijn vele redevoeringen, treffen we reeds dienzelfden stijl en gedachtengang aan. In de geschrif ten van Arnaldo kwam misschien iets meer mysticisme naar voren, maar overigens schreven en spraken de twee broers in eenzelfde gedrongen, slagvaardige en plas tische vorm. Mag de duce zich nvsschien iets vrijmoediger uitdrukken, Arnaldo was terughoudender en voorzichtiger. De du~e legt meer de nadruk op de macht van het fascisme, om door te zetten, wat hij wil Arnaldo herinnert het fascisme dikwijls aan de plicht, zijn macht tot het heil van het land dienstbaar te maken. De Katholiek. Arnaldo Mussolini heeft al in October 1928, in zijn testament, dat in alle krau ten gepubliceerd is en door persbu- reax zijn weg naar de Hollandsche kranten wel gevonden zal hebben, geschreven, dat hij wenschte te sterven als zoon van de Roomsch Katholieke Kerk, waarvan hij vanaf zijn eerste jeugd al een trouw onder daan geweest is. Toen hij in 1922, na de fascistische revo lutie de leiding op zich nam van de „Po polo d'Italia", drong bij in die krant er al tijd weer op aan, dat het fascisme vriend schappelijk samen zou gaan met de Kerk en dat de verzoening tusschen de Staat en de Kerk tot stand zou komen, hoewel het vaak scheen, dat Arnaldo in die vriend schappelijke betrekkingen de kerk toch altijd als ondergeschikte van den Staat wilde hebben. Tijdens het laatste zware conflict tus schen het fascisme en den Paus, was Ar- naldo Mussolini de cenige, die juist in de dagen, dat het conflict het noogtepunt be I reikt had, en Ge verzoening bijna onmoge- lijk scheen, met een vrijmoedigheid, die VOORNAAMSTE NIEUWS BUITENLAND. Radio-rede van president von Hinden burg. (Buitenl. 4e blad). Arrestatie van Gandhi te verwachten? (Buitenl. 4e blad). Dreigt er opnieuw een godsdienstoorlog in Mexico? (Buitenl. 4e blad). BINNENLAND. Een veldwachter vermoord te Kerkdriel. De vermoedelijke daders gearresteerd. (Gem. Ber. 4de blad). Doodslag op Oudejaarsavond te Amster dam. (Gem. Ber. 4de blad). Alweer een slachtoffer der onbewaakte overwegen. (Gem. Ber. 4de blad). Verschillende verkeersongevallen. (Gem. Ber. 4de blad). Een adres van de Kath. Werkgeversver. aan de regeering inzake de crisis-politiek. (lste blad). Minister Deckers gaat naar Indië, om aldaar de instellingen der Koninklijke Ma- rine te bezoeken, (lste blad). HET NIEUWE JAAR EEN JAAR VAN GROOTE BE SLISSINGEN. ONZE GEIL- LUSTEERDE PAGINABladz. 5 DE REISBESCHRIJVING VAN FELIX RUTTEN Bladz. 1 CORRESPONDENTIE UIT ROME OVER HET OVER LIJDEN VAN ARNALDO MUS SOLINI Bladz. 1 aan duidelijkheid niets te wenachen over liet, zijn afkeer van de fascistische geweld daden tegen den Paus gepleegd, uitsprak, en tevens hoopte, dat fascisme en Kerk weer den weg zouden vinder», om voor het heil van het land samen te gaan. Arnaldo's wensch is m vervulling -ge gaan, voor zijn dood heeft hij het accoord nog gezien, en volgens het zeggen van „in- gelichten" zijn op het oogenblik de ver houdingen tusschen het Yaticaan en het fascistische Italië beter dan zij ooit ge weest zijn. Arnaldo Mussolini was, hoewel hij blijk- gaf, geen juist ontwikkelde katholieke men taliteit te hebben, een van de meest no bele en onbaatzuchtige figuren van het- nieuwe Italië. NAT. CRISIS-COMITE. Een tweede gift van de Koningin. Noar wij vernemen heeft de koningin ten tweede malen een gift geschonken aan het Nationaal Crisis-Comité. EERSTE KAMER. De begrooting in de afdeelingen. Do Eerste Kamer ia in openbare ver gadering bijeengeroepen tegen Woensdag 13 Jan. des middags om 1 uur. De voorzitter is voornemens aan de cen trale afdeelingen voor te stellen, onmid dellijk na de openbare vergadering, met voorzetting op volgende dagen, in de af deelingen de verschillende begrootingsont- werpen te onderzoeken. HET NIEUWE DEPARTEMENT. De directeur-generaal. Naar het „Hbld." meldt, zal dezer da gen de benoeming afkomen van dr. H. M. Hirschfeld tot directeur-generaal van de afdeeling Handel en Nijierheid van het nieuwe departement voor Economische Za ken en Landbouw. MINISTER DECKERS NAAR INDIE. De minister van defensie, mr. dr. L. N. Deckers, is voornemens naar Nederl.-InJië te gaan, teneinde aldaar de instellingen der Koninklijke Marine te bezoeken. De minister, die van zijn adjudant, lui tenant ter zee der le kles>se G. G. Bozuwa, vergezeld zal zijn, hoopt zich den 8en Ja- j nuari te Marseille op de Sibajak van den IRotterdamschen Lloyd in te schepen en begin Maart in Nederland terug te keeren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1932 | | pagina 1