DE KACHEL
t
LEIDSCHE COURANT
DE KAPOTTE SCHOENTJES.
„Juffrouw" vroeg Jansje Bakker op
vier December: „Vertelt U nu 'ns wat
over Sinterklaas." En alle kinderen rie
pen: „Ja, ja, dat is fijn". Juffrouw Van
Velde schudde glimlachend het hoofd.
„Maar lieve kinders". zei ze „ik heb toch
al een verhaal verteld over Sinterklaas.
Wat moet ik dan nu vertellen?"
„Mogen wij dan wat vertellen?" stelde
Hans de Bree voor.
„Ja. dat is een goed idee!" zei de juf
frouw. „Ik zal maar op het rijtje afgaan
hé? Jullie weet allemaal wel wat te ver
tellen over het Sinterklaasfeest. Zeg bij
voorbeeld maar wat je wenschen zijn".
En toen ging het op het rijtje af. Het was
leuk. maar bijna alle meisjes hadden een
naaidoos op hun verlanglijst staan. Be
halve Geertje van Dieken. Die zei. dat
ze om een vliegmachine had gevraagd
En toen de juffrouw haar vroeg wat
voor een vliegmachine, dat dan wel was
zei ze trotsch: „Een echte natuurlijk!"
Daar moest de heele klas om lachen.
Een echte vliegmachine. Ja. Sinterklaas
was niet lekker! Die gaf daar echte
vliegmachines weg! Trouwens zoo
meenden de jongens dat was toch
zeker niets voor een meisje. Als een jon
gen dat nou nog vroegdan zou
Sinterklaas er misschien nog over den
ken. Maar een meisje met een echte
vliegmachinehet was te raar om
over te denken!
Op de achterste bank zat Mientje
Van der Loo. Bij haar kwam de juffrouw
het laatste vragen.
„En Mientje," zei ze, „wat zijn jou
wenschen? Heb jij je schoentjes al klaar
gezet?"
Mientje. een klein, bleek, armelijk
kindje keek schuw op. De moeder van
Mientje moest hard werken als wasch-
vrouw om het hoofd boven water te hou-
Voor de deur stond een groot pak!
den, dat wist iedereen. Een vader had
Mientje niet. Die was al jaren geleden
gestorven.
Toen de juffrouw dan ook vroeg of
Mientje haar schoenen al klaar gezet
iiad, keek ieder vol spanning toe. Wat
zou Mientje wenschen?
Het kleine meisje zweeg eerst even.
„Nouvroeg de juffrouw glim
lachend.
„Ik zet m'n schoentjes niet klaar" zei
Mientje met trillende stem.
„En waarom dan wel niet m'n kind?'
vroeg de juffrouw verbaasd.
„Moeder zegt. dat Sinterklaas er toch
niets in doet".
„Waarom zou Sinterklaas dat niet
doen? Je bent toch het geheele jaar zoet
geweest. En je hebt altijd zoo goed op
gelet! Als iemand een prachtig cadeau
verdient, dan ben jij dat wel."
Mientje glimlachte nu even. Ja, ze had
goed opgelet, het geheele jaar door.
Maar
„Mijn moeder zegt", verklaarde ze.
„dat Sinterklaas er toch niks indoet. M'n
schoentjes zijn kapot, ziet U. En Sinter
klaas doet niks in kapotte schoentjes..."
f Het was even stil in de klas.
En net toen de juffrouw wat over
die schoentjes van Mientje wilde gaan
vertellen ging de bel, ten teeken dat de
les was afgeloopen.
Mientje had haar kapotte schoentjes
toch klaargezet, maarwat moeder
had gezegd, bleek waar te zijn. Er was
tenminste niets in toen ze ging kijken.
Op Sinterklaas-avond zat ze bij moe
der in de huiskamer. Het was buiten ijzig
koud en binnen was het nu ook niet be
paald warm. Toch was er een klein beetje
gezelligheid. Moeder had ter eere van
het Sinterklaasfeest een pot chocolade
melk gezet. En er waren ook speculaas
jes. Voor Mientje was dat al een heeJ
feest
Plotseling het was ongeveer half
negen werd er gebeld.
„Wie zou dat nou zijn?" zei moeder
verbaasd.
Mientje zei heelemaal niets. Maar haar
hartje klopte. Zou Sinterklaas dan
toch...?
Samen moeder en dochter gin
gen ze naar de buitendeur, opende deze
enniemand was er te zien. Ja. nie
mand... maar er moest toch wel iemand
geweest zijnwant die iemand had
een vrij groot pak achtergelaten, dat op
de stoep stond.
Er hing een kaart aan waarop stond
geschreven:
„Voor de familie Van der Loo. Van
Sinterklaas."
Het pak werd natuurlijk dadelijk naar
binnengebracht en opengemaakt. En daar
zat allereerst: een paar prachtige stevige
schoenen voor Mientje in. En dat niet
alleen: van alles haalde moeder er uit
Warme kleeren voor de wintermaanden,
een paar mooie boeken, twee mooie spel
letjes. een kleurig wollen manteltje en
wat al niet meer!
„Mammie," zei Mientje. toen al die
heerlijkheden op tafel lagen, „ziet U nu
wel. dat Sinterklaas bns niet vergeten
heeft?"
Moeder knikte lachend.
Op het hoekje van de straat stond
juffrouw Van Velde met een tiental
kinderen uit de klas. „Zagen jullie wel
hoe blij ze waren, toen ze het pak von
den?" zei de juffrouw.
De kinderen knikten.
„Het is prettig om wat te krijgen kin
ders. Maar om wat te gevendat is
nog veel heerlijker."
De kinderen vonden dat ook en
Geertje Dieken zei zacht:
„Dat is tenminste mijn fijnste Sinter
klaas. die ik ooit heb meegemaakt.
Ook al heb ik die echte vliegmachine
dan niet gehad
DE KOEKEBAKKER.
Daar woont een bakker op den hoek
die bakt een lekkere St. Niklaaskoek
Hij bakt ze groot, hij bakt ook kleintjes,
met suiker en ook tierlantijntjes.
Toe beste bakker op den hoek.
laat ons eens proeven van je koek!
Hoe Bettie een lastig geval trachtte op te lossen.
„Mams", vroeg Bettie. „Morgen is 't
Sinterklaas hè?"
„Ja kindje, morgen komt Sinterklaas"
zei mevrouw van Maanen. „Hij. of liever
zwarte Piet kruipt door de schoorsteen
om de geschenken te brengen."
Bettie knikte.
„Fijn" zei ze. „Mams, ik wou dat het
al morgen was."
Het was den avond van vijf Decem
ber. Het geheele huis was in ruste. Neen
toch nietBoven ging héél. héél
zachtjes een deur open en Bettie sloop
op haar teenen door de gang. Tip. tip.
tip, liep ze met haar bloote voetjes de
trap af. Het was héél stil in huis. want
het was ook al half één. Dan sliepen alle
menschen natuurlijk! Alle menschen. be
halve Sinterklaas, want die reed nu
juist met zijn knecht Piet over de daken
om de geschenken aan de zoete kinderen
te brengen. Piet zou wel aan het klau
teren zijn door de schoorsteenpijpen.
Geen wonder dat hij zoo zwart was!
Ja. dat klauteren door de schoorsteen
pijpen. dat was nu juist de oorzaak van
Bettie's nachtelijke wandeling.
Want ze had er den geheelen dag al
over nagedacht. Waarover? Wel. Zwar
te Piet zou door de schoorsteen in de
kamer komen om de cadeautjes te bren
gen. Maar. zoo dacht Bettie. de kachel
stond in de kamer. Als zwarte Piet dus
door de schoorsteen gleed, zou hij par
does midden in de kachel terecht komen.
Nu zou hij vannacht heusch niet ver
branden, want de kachel was uit! Maar
tochhet was zoo'n rommel in die
kachel. Neen, dat was niet prettig voor
Piet.
Dus. meende Bettie. die kachel moest
weg. En nu had ze dan maar het plan
opgevat om dat zélf eventjes op te knap
pen. Aan vader of moeder durfde ze het
niet te vragen. Die zouden het immers
toch niet goed vinden! Daarom wilde
Bettie het maar alleen doen!
Ze ging dus op haar teentjes naar de
huiskamer, waar de kachel stond. Ja.
dat wegzetten was geen gemakkelijk
werkje. Bettie probeerde eraan te trek
ken. maar de kachel week geen centi
meter.
MPNf,
SoRREgOft
Zij keek om. en daar stond Sinterklaas!
„Wat nu?" dacht Bettie. Ze keek de
kamer eens rond. Was daar nergens een
stok. die als breekijzer dienst zou kun
nen doen? Neen in de kamer was niets
Dan even in de keuken kijken. Ja. daar
was een oude ijzeren gordijnroe. Dat
was een goed hulpmiddel! Gauw ging
Bettie er mee naar de kamer. Nu weer
eens probeeren. Bettie zette de gordijn
roe dapper onder de kachel en duwde.
Het eenig resultaat van haar dappere
pogingen was. dat de aschla van de
kachel plotseling opensprong. De asch
lag zoo maar over het kleed. Dat moest
natuurlijk gauw worden opgeruimd! Bet-
Zij begon te rukken
tie snelde weer naar de keuken om een
stoffer en blik te halen. Toen ze terug
kwam in de kamer ging ze op haar knie-
en voor de kachel liggen om het vuil op
te vegen.
Bettie veegde langzaam. Héééé. wat
had ze een slaap. Weer een paar halen
met de borsteltoen: „Bettie", klonk
het zachtjes.
Bettie keek om en wie stond daar mid
den in de kamer?
Sinterklaas!
Bettie kon haar oogen bijna niet ge-
looven. Verlegen stamelde zij:
„Dag Sinterklaas!"
„Dag Betteke" zei de Sint en Bettie
vond het een leuk gehoor, dat Betteke:
zoo noemde moeder haar soms ook.
„Wat ben je hier nog zoo laat aan
het doen?"
„De kachel, ziet U Sinterklaas
wilde Bettie gaan vertellen, maar plot
seling hield ze op. Ze merkte namelijk
dat Sinterklaas niet alleen in de kamer
was. Zwarte Piet was er óók! Hoe kwam
die daar nu zoo ineens
Maar langen tijd om na te denken
was er niet. Want de Sint pakte een
groote zak. die Piet op zijn rug droeg
uit! Daar zaten een groot aantal pakjes
van allerlei verschillende afmetingen in!
„Allemaal voor jou Bettie" lachte Sin
terklaas. Bettie wilde naar de pakjes grij
pen. toen plotseling moeders stem weer
klonk:
„Maar kind hoe kom je in vredesnaam
hier bij de kachel. Heb je hier den ge
heelen nacht geslapen?"
„Ik ben geloof ik in slaap gevallen"
zei Bettie suffig en toen deed ze moeder
haar geheele verhaal!
En tevens beloofde ze. dat ze nooit
meer 's nachts uit eigen beweging uit
bed zou gaan.
Dat beloofde Bettie natuurlijk dadelijk,
nu ze zelf wel inzag, dat het een beetje
stout van haar was geweest om. zonder
er met vader of moeder over te spreken,
uit bed te gaan'
Het mooiste van deze geschiedenis
komt echter nog. Bettie had gedroomd
dat Sinterklaas bij haar kwam en zijn ge
chenken op tafel legde.
Maartoen ze in de kamer rond
keeklagen daar op tafel een heele
stapel pakjes!
Begrijpen jullie daar nu iets van!?
SPELLETJES OP SINTERKLAAS
AVOND.
We zitten allemaal te wachten op den
komst van Sinter Klaas met Pieterbaas
en om de spanning te verdrijven willen
we graag wat spelletjes doen. Hieronder
heb ik er een paar voor jullie opge
schreven.
We gaan in een kring om de tafel zit
ten. of als er veel kinderen bij zijn. op
den grond en houden met beide handen
een touw vast, dat met de einden vast
geknoopt is. Tusschen de knoop zit een
ring of een sleutel. Nu zingt men een
lied en geeft het touw door, zoodat de
knoop met ring of sleutel van hand tot
hand gaat. Zoodra het lied uit is wordt
het touw stil gehouden. Hij. die de knoop
in de hand houdt moet een opgave uit
voeren. hoe dwazer hoe aardiger natuur
lijk. Wat. dat kunnen we het beste aan
het vernuft van het gezelschap zelf over
laten.
Een ander aardig en zeer boeiend
spelletje kan men met vloeipapiertjes
doen. Allen schrijven op een vloeipapier-
tje de een of andere opdracht. De kamer
ronddansen, een versje opzeggen, de aan
wezigen zoenen of de hand drukken. De
papiertjes worden in elkaar gefrommeld
en op een hoopje midden op tafel gelegd.
Nu gaan allen blazen. Degeen bij wien
het papiertje terecht komt, moet de op
het papiertje geschreven opdracht uit
voeren.
Nu nemen we allen een stuk papier
voor ons, met een potlood.
Eén van ons neemt 'n krant
en steekt met een pen door
een blad heen. De letter aan
den achterkant, die doorge
prikt is. dient als beginletter
voor te maken woorden,
eigennamen of aardrijkskun-
de-namen bijv. De aanwezi
gen krijgen drie minuten om
zooveel mogelijk woorden
met de opgegeven beginlet
ter te vormen. Is de over
eengekomen tijd verstreken,
dan worden de lijsten verge
leken. Namen, die door meer
dan één zijn opgeschreven
tellen 1 punt, namen slechts
door één genoteerd, twee
punten. Wie het eerst 100
punten heeft, is winnaar.
En nu dan maar aan het
spelletjes doen. Je zult zien.
dat de avond omvliegt zon
der dat je het merkt.
RAADSELS.
Het geheel bestaat uit 20 letters en de
ontvangst ervan bereidt velen vreugde.
13 4 15 10 11 4 is een weg in stad of
dorp.
19 16 17 6 4 12 koeksoort, die in de
zen tijd veel gegeten wordt.
8 1 een viervoetig dier bij boeren in
gebruik.
9 2 20 3 een meisjesnaam.
5 14 bijwoord van tijd.
7 18 4 15 8 20 3 een vrucht, waarvan
ïn een verfrisschende drank maakt.
2.
ALS DE SINT WEER VERTREKT...
De stoomboot uit Spanje kwam
aan de reede
en bracht weer St. Nicolaas met
Pieterman mede.
'Zij deelden geschenken met milden hand
en brachten geluk en vreugd' in het land.
Maar ook aan deez' prettigen dag
komt een eind
en als 7 December, de Sint weer
verdwijnt.
staan alle kinders te wachten op straat
om naar hem te wuiven, wanneer
hij weer gaat
l)e stoomboot voor Spanje gaat
dan weer vertrekken.
Uc kinderen zie je hun halzen rekken.
Ze zwaaien met pet en met hoed.
met elkaar.
En roepen: ,.Dag Sint. tot het
volgende jaar....'
(.\iiuruk geheel ot gedeeltelijk verboden).
