DOET ALLEN MEE
ST NICOLAAS
J P VAN BERGE HENEGOUWEN
De nieuwste PHiLlPS-RADIO
ONTVANGERS uit voorraad
125 Gulden al,e pi»»t«en
G. H. LEN
S&
Coo
n
Steeg"
JAC. NIJENHUIS
van C.lJ[ll,tetatóil?il
TRIX, Mstaal Bouwdoos45 cent
KOOPT
,DE SPECIAALZAAK', Haarlemmerstraat 267
Speciaal adres voor Luien a d-artike'en
DE LEIDSCHE COURANT
Hoe men op St. Nicolaas-
avond surprises wisselt.
Het is een donkere winteravond; huilend
g.ert de Noordenwind en zweept de sneeuw
door do straten. Niettegenstaande hei
siechte weder is alles op de been. Hier ziet
men een rijk gekleede dame een winkel bin
nentreden, daar slaan een paar arme
ouders uit te rekenen, ot er niet een klei
nigheid kan overschieten om hun kinder
tjes een genoegen te verschaffen; zij zou
den het immers niet van zich kunnen ver
krijgen het vroolijke kinderfeest voorbij te
laten gaan, zonder ook hun kroost te ge
denken. Na lang beraad gaan zij evenals
de rijke dame een winkel binnen, niet om
naar kostbaar, fraai speelgoed te kijken,
dat behoort voor hen tot de verboden
vruchten, m?en, zij moeten het nuttige met
het aangename vereenigen.
„Mij dunkt zegt moeder Pieterse, „dat
we voor Jantje een nieuwe pet, en voor
Mieke een paar nieuwe schortjes moesten
koopen; als we er dan nog wat suikergoed
bij doen, kunnen ze nubbel en dwars tevre
den zijn".
Zoo sprekende zagen ze de dame van
daar even den winkel uitkomen. Ze had een
klein pakje in hare hand. Niet ver van den
winkel schelt ze aan; het is een zeer net
en deftig huis. Na eemge seconden wordt
de deur geopend, en treedt de dame bin
nen, zij loopt regelrecht naar de huiskamer,
waar haar echtgenoot haar reeds wachtte.
„Ik heb het", nep ze binnenstormende
en hem begroetende, lieve man. Wat zal ze
gelukkig zijn; kijk eens, is dat met juist
wat wc samen gezien hebben?" vroeg zij,
het pakje openende, waaruit een fraaie
borstspeld te voorschijn kwam. Mijnheer
was opgestaan, en naderbij komende, beziet
hij hot glinsterende voorwerp bij het licht.
,,'t Is waar', zegt hij, „en ik hoop dat
het haar genoegen zal doen, want het is
anders te gek; wij besteden meer, dan we
kunnen. Denk eens, dat het haast Nieuw
jaar is, dan komen de rekeningen, en er
zijn er me zoo iets".
„Kom, beste man, daarover geen zorg",
riep mevrouw, „tegen dien tijd zullen we
wel weer verder zien. Maar, a propos, wil
je zoo goed zijn er een pakje van te maken,
en het bij F. te laten bezorgen?
Wat zal ze gelukkig zijn, onze lieve Do-
ra; 't zou me ook erg hinderen, als die ken
nisjes van haar van avond allerhande sur
prises kregen, en onze Dora het allemaal
moest aanzien. Neen, lieve man, daar zui
len wij, haar ouders, voor zorgen, je hart
zou bloeden van spijt, als je haar van avond
met een bedroefd gezicht tehuis zag ko-
intussohen was mijnheer A. al begonnen
het schoone geschenk in een fraai doosje
en daarna in een dozijn papiertjes te wik
kelen, hier en daar een versje opschrijven
de. Mevrouw sloeg hem met blijkbaar ge
noegen gade.
..Ik moet je bepaald mijn compliment
maken over je goede manier van inpak
ken", sprak zij. „Ik zou het je heusch niet
nadoen, man".
,.Zoo vind je het waarlijk goed? Het is
eigenlijk bespottelijk, dat een kapitein van
de infanterie met korting op zijn trakte
ment en tot over de ooren in de beeren,
nog gouden borstspelden aan zijn dochter
cadeau geeft; maar enfin, jij moet je zin
hebben ook, anders deugt het toch niet;
ziedaar, het is gereed'", liet hij er op vol
gen, het pakje overhandigende. „Zorg jij
nu maar, dat het er komt, want daar heb
ik geen verstand van, om zoo met draaie
rijen om te gaan, enkel en alleen, om een
gewoon klein pakje met een broche aan je
dochter te laten brengen, vind ik eigenlijk
gezegd een flauwiteit; als het mij te doen
s. md dan zou ik morgenochtend zeggen:
hier Dora, heb jij je St. Nicolaas, het heeft
gold genoeg gekost en 't zit er bij je vader
niet dik op; dus, of je het mooi vindt of
niet, iets anders krijg je niet".
„Hè, man, wat kan je toch doordraven
Dan zou Dora er immers verdriet in plaats
van genoegen van hebben".
„Zou je denken dat ze zoo teergevoelig
was
„Ja, dat denk ik bepaald; maar laat :k
je een kopje thee schenken; dan zal ik het
een besteller mee laten nemen".
Mevrouw verwijderde zich om te zorgen
dat het pakje op zijne bestemming kwam;
in dien tussohentijd - irdt er geklopt. „Bin
nen, wat is er", roept de kapitein.
„Een pakje, mijnheer", zegt de binnen
tredende dienstmaagd.
„Een pakje?"
„Een pakje, zeg je, voor mij. Ben je gek
meid? Ik houd me met die flauwiteit niet
op".
„Ja, mijnheer, het is toch voor u, het
staat er op".
„Wat staat er op", vraagt mijnheer met
gefronste wenkbrauwen.
„Voor den .kapitein, de rest kan ik niet
lezen".
„Nou, zet het dan maar op tafel tot me
vrouw komt".
De dienstbode deed moeite om haar lach
in te houden en dacht bij zich zelve: „Nu
als het mij gebeurde, ,ik zou er zooveel
drukte niet om maken: maar mijnheer is
zeker bang, dat ie wat terug mot geven,
neen, daar kom ik ook liever niet van m".
„Wat is dat, een surprise", vraagt me
vrouw, binnentredende, „dat vind ik een
heel aardige attentie. Van wie zou dat zijn.
Maar het is voor jou, man!"
„Ja, dat zei Betje daar net ook; maar
ik verwacht geen pakjes".
„Nu, dan zal ik het maar voor je open
maken; in ieder geval zal er wel iets in
zitten".
Behoedzaam ontdoet mevrouw het p'alcje
van de eerste papieren. Onwillekeurig weid
's kapiteins nieuwsgiengneid geprikkeld en
hij kon niet nalaten, om zoo nu en dan eens
over zijn lorgnet te kijken, of er nog geen
eind aan kwam aan dien papierrommel.
Eindelijk daar komt een heel fijne siga
renkoker voor den dag; maar nog iets, een
visiteboekje voor mevrouw.
„Nou, een sigarenkoker kan er mee door,
dien had ik juist noodig".
„Wel, dat is heel toevallig", vindt me
vrouw, „als ik wist, wie ons dat gezonden
had, dan wilde ik je voorstellen, om ook
wat in te pakken; maar nu zou het gek
heid zijn".
„Inpakken! Inpakken?" vroeg mijnheer,
„zoo, nogal meer inpakken. Mij dunkt, dat
het er mee door kan, daarbij dat inpakken
kost geld, weet je, en buitendien, ik 'geloof
dat ze wel een spierinkje konden uitge
gooid hebben, om een kabeljauw te vangen;
maar daar moeten ze bij mij niet mee aan
komen".
„Foei man, hoe kan je een attentie op
zoo'n hatelijke manier uitleggen!"
„Nou maar, ik weet er alles van, hoor,
ik ken die smoesjes wel".
De kapitein en zijn echtgenoote zaten
met ongeduld op hunne dochter te wachten.
„Nou is het al half twaalf en ze is er nog
niet; hoe laat heb je gezegd, dat ze thuis
moet zijn, vrouw?" bromde mijnheer.
„Ach man, je begrijpt toch, als Dora op
een partijtje gevraagd wordt, dat ik niet
kan zeggen wanneer zij thuis moet komen".
„Dat zie ik nog niet in", vindt mijnheer.
„Ze kunnen toch niet vergen dat wij nier
met ons tweeën zitten te knikkebollen, ten
pleiziere van den een of andere mijnheer
en mevrouw, die het in hun hoofd kregen
om Dora zoogenaamd een avondje te vra
gen. Neen, dat ging in mijn tijd anders,
hoor, dan zei moeder, als de meisjes uitgin
gen: om elf uur stuur ik de meid om jullie
te halen
„Dan zal de meid ook nogal eens een
keer tevergeefs zijn gekomen", zei mevrouw,
„en de tijden veranderen. Dora zou bet,
geloof ik, heel onaangenaam vinden, als
ik Betje zond om haar te halen".
„Ja, vrouw, de wereld is er niet beter op
geworden. Het is maar toilet maken, uit
gaan en voor de rest niemendal".
„Ik vind, dat je van avond erg op je stok
paardje doorholt", hernam mevrouw, „en
ik kan me waarlijk niet met je gevoelens
vereenigen; bedenk, dat je ook eens jong
bent geweest. Maar laten we liever een an
der punt behandelen, ik ben erg benieuwd
te weten, wie ons die surprise zond; mis
schien is het wel van Dora".
„Ja, dat dweepzieke kind is best tot die
gekheden in staat. hoor ik daar niets?'
„Ik meendo ook voetstappen te hooren;
maar ik geloof dat ze verder gaan, neen,
daar is ze".
„Nou, 't zal tijd worden", bromde mijn
heer.
„Dag pa, dag ma", riep Dora binnenko
mende.
„Zoo, jonge juffrouw, ben je daar einde
lijk?" was mijnheer's eerste vraag. „Is lie
partij nou pas afgeloopen, en heb je n:et
eens aan je vader en moeder gedacht, be
hier met ongeduld op je zitten te wachten'1.
„O, zoo dikwijls, lieve papa".
„En", vroeg mama, „heeft St. Nicolaas
om jo gedacht?"
„O ja, mama, kijk eens, een heele buel
surprises, onder anderen een prachtig gou
den broche; ik was er waarlijk mee verle
gen, hier is zij, bekijk haar eens goed. Ze
is geheel met pareltjes bezet; Emma vond
haar ook prachtig".
„En kan je niet gissen van wien ze
komt?" vroeg mevrouw, het kleinood met
belangstelling bezichtigende.
„Ja zeker mama, ik denk van niemand
an-ders dan van Van Rosendorp. Emma
dacht het ook dadelijk".
Mijnheer, die tot nog toe achteloos Jn
een boek zat te bladeren draait zich bij
deze woorden op eens om, en Dora scherp
in 't gelaat ziende, vraagt hij: „Van wien?
„Van van Rosendorp, papa; waarom
kijkt u toch zoo Ik vond het eerst erg on-
pleizieng, want ik geloof dat het nogal
een ding van waarde is; ik maakte dan ook
dadelijk het besluit om het terug te zon
den; maar Emma meende dat dit beleedi-
gend was voor Van Rozendorp en raadde
mij teen aan, om liever iets te koopen en
het hem te zenden".
„Dat je natuurlijk niet gedaan hebt", zei
papa o-p driftigen toon.
„Wel zeker, papa; wij zijn gauw even
naar dien galanteriewinkel geloopen. Nu,
pa, ben u maar niet zoo boos. George, Em
ma s broer, was er bij, we hebben daar een
prachtigen intkoker gekoc-ht van zeven
gulden".
„Kind!" schreeuwde mijnheer.
„Maar, papa, wat bent u toch vreemd
vanavond, laat mij toch eerst uitvertellen.
Emma en ik pakte hem netjes in, en toen
is de meid, met een grooten mantel om bet
weg gaan brengen. George, die eens wilde
weten hoe dat afliep is een uurtje nadat
we het weg lieten brengen bij hem opge-
loopen en toen stond de inktkoker reeds
op zijn schrijftafel met inkt erin".
„Inkt er in, ben je gek meid!"
„Neen, papa, 't is heusch waar, vindt u
het niet kluchtig? George deed net of hij
van mots wist en zeide: „Kerel, wat heb je
daar een mooien inktkoker staan; waar heb
je dien gestolen?"
„Ik heb hem eerlijk gekregen", zei van
Rosendorp.
„En weet je van wien", vroeg George.
„Weten met, maar ik gis van mijn kapi
tein. Zooals je weet, amice, heeft hij het
buskruit niet uitgevonden, en ik heb hem
laatst met 'n voordracht uit den brand ge
red; ik denk, dat hij hiermede een klein be
wijs van zijn erkentelijkheid wil toonen;
maar", vervolgde van Rosendorp, „hij kan
zijn tractement anders best op zonder mij
cadeaux te geven, en omdat hij, zooals hij
me laatst vertelde, een nieuwen sigaren
koker noodig had en mevrouw zijn respec
table echtgenoote haar visiteboekje versle
ten was, heb ik die dingetjes even hierover
((■kocht, waarna ik ze aan zijn huis heb
Niten bezorgen; ik hoop dat ze reeds in hun
bezit zijn. Verbeeld u, papa", zoo vervolgde
Dora, „dat was ook iets over dien kapi
tein. Weet u wie van Rosendorp's kapitein
is?"
Papa was woedend, een hoogroode kleur
bedekte zijn wangen en met heesche stem
nep hij: „ik zal het hem inpeperen".
„Kom beste man, kalmeer je", zei me
vrouw, die tot nog toe gezwegen had. „ik
denk dat er een misverstand heeft plaats
gehad; dat pakje hebben ze zeker verkeerd
gebracht; jij bent immers van Rosendorp s
kapitein met, en wat heb je met de za
ken van derden noodig?"
„Ik zijn kapitein met, zeg je, en hij is
pas gisteren bij mijn compagnie overge
plaatst', schreeuwde mijnheer.
Als door den bilksem getroffen keken
de dames elkander aan. „Dus was dat dan
over u, mijn lieve papa, dat hij met zoon
minachting sprak?" zeide Dora. „Neen, nu
is hij in mijn achting gedaald; maar wat
doe ik met die broche?" vroeg Dora.
Mevrouw slaakte een pijnlijke zucht en
keek met angstige blikken naar haren echt
genoot, die, nog steeus rood van woede,
uitriep: „Daar heb je het al met die flauwe
surprises te zenden; ik dacht het wel, dat
het op die manier zou uitloopen. Die mooie
mijnheer van Rosendorp; 't is wel de moei
te waard, en dat komt dan hier nog het
hof maken aan mijn dochter. Neen, neen,
Dora, die illusie moet jij je maar uit het
hoofd zetten; maar dat ik het hem zal in
peperen, daar kan je op rekenen".
Mevrouw en Dora wisten hierop niet wat
te antwoorden en moesten papa, alhoewel
ongaarne, gelijk geven. Zij deden alle
moeite om hem tot kalmte te brengen, en
mevrouw troonde hem mede naar boven,
hopend dat de slaap zijn gesohokt gemoed
zou bedaren.
Gewoonlijk heeft men bij het ontwaken
na veel doorgestaan leed eene onaangena
me' gewaarwording. Dit ondervond ook de
kapitein, die dientengevolge, toen hij aan
het ontbijt kwam, allesbehalve in zijn hu
meur was. Vooral mevrouw moest het ont
gelden, die zijns inziene, de schuld van al
les was.
De goede vrouw nam bereidwillig alle
schuld op zich en beloofde plechtig hem
nimmer meer met surprises lastig te val
len. Of hij 't van Rosendorp heeft ingepe
perd, heeft hij nooit verteld, maar één ding
is zeker, dat Rosa en van Rosendorp later
toch een paar zijn geworden.
U behoeft niet lang te zoeken
voor een mooi, doelmatig en
r\ ril TV" gezellig cadeau. Bij ons vindt U.
CAJJH.AUA wat u „„kt i
Een prachtige collectie Schemerlampjes en schitterend
gebrande Glaslampen, Zijden Kaplampen, Italiaansche
Albast, Kronen en Schalen, Theelichtjes, Beddekruiken,
Strijkijzers, Voetbankjes. Alles op electrisch gebied.
ELECTRO - RADIO SANITAIR
AALMARKT 12
Ziet de Etalages Steeds iets aparts
PHILIPS SERVICE
Kinderstoelen
Bal
ry-boxen
Kinderspeeltafels -
Vliegelfde
Hollanders
Autopeds
Fietsjes
Nieuwe Rij
n 39/40
25
aan de Raad-Puzzle in
leder die voor 50 cent koopt kan mee
raden hoeveel pijppn er in de etalage
zijn uitgestald. Mooie prijzen beschik
baar. Uitslag December, 's avonds
8 uur
f Aanbevelend
X A. B. KOQIJMAN
Lange P.-K. Koorsteeg 24
HAARLEMMERSTRAAT 63 TEL. 963
is het adres voor
SINT NICOLAAS-GESCHENKEN
in KLOKJttN PENDULES
ZAK- EN POLSHORLOGES
F.I.ErtRISCHE KLOKKEN BA
ROMETERS KOEKOEK-KLOK-
/TÊEN ENZ.
SCHERP CONCURREERENDE PRIJZEN
Groote collectie Horlogebanden voor dames en heeren
Bezoekt het Speelgoedmagazijn
bij hen die in dit
biad advertee/en
(TUSSCHEN DE HAVEN EN DE PELIKAANSTRAAT),
verkoopt uitsluitend artikelen betreffende het Bedden- en
Tapijtvak, is dus meer speciaal de zaak voor die artikelen,
U vindt daar dus geen Manufacturen, maar uitsluitend een
groote sorteering in genoemde artikelen, tegen de laagst
mogelijke prijs, echter ontvangt U daar ook geen dure ca
deaux, die U ten slotte toch zelf moet betalen, maar de
volle waarde voor het door U bestede bedrag. Zéér mooie
Matrasstellen in de nieuwste soorten Damast, schitterende
dessins en kleuren, twee persoons driedeelig met schuin pe
luw en 2 Kapokkussens f 18.90, 22.90, 23.90 en 27.90 (Géén
zeegras). Zwaar gevulde Kapokmatrasstellen, twee-persoons
driedeelig met peluw en twee kussens vanaf f 23.00, prima
afgewerkt 31.50, 39.00, extra zwaar gevuld met de aller
nieuwste Damast overtrokken f 49.50. Wollen Dekens f 3.75,
Fantasie 4.90, groote maat 5.90, 6.75, extra zware twee-per
soons 7.90, 8.75, in 170/210 c.M. 9.75, 10.75 en in 190 230
f 12.90. Groote maat Gestikte Dekens f 5.90, 6.50, verder zij
den dekens met wol vulling. Wij hebben voor elke beurs een
prima deken. Bedzakken, prima tijk 1 pers. f 1.75, twee
persoons f 2.35. Molton Dekens 22, 53 ct., groote maten 94,
99, 1.19, de betere soorten 2.25, 3.10, 3.25. Wiegbedje met kus
sentje 79 cent. Fantasiekussens, zwaar gevuld 89, idem Peau
de Pêche in zéér moderne dessins 95, 1.25, 1.40 en extra
mooi en groot 1.75. Schoorsteenloopers 39 en 49 cent. Kin
derstoelen 5.90, 8.75, 10.50, verder Ledikanten, Opklapbedden
Staaldraadmatrassen en vergeet U vooral onze zakken Ka
pok- en andere Kussenvulling niet, met de daaraan verbon
den groote reclame. Kijkt U eens in onze étalages, beslist is
daarin ook iets voor U. Wij verwachten U HAARLEMMER
STRAAT 267, dat is tusschen de Haven en de Pelikaanstr.
■iiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiimiti" iiiiiiiiiina
I HET BEZIT VAN DEN GROOTEN I
maakt dat er aeön plekje in Uw woning meer s
is of het kan^op afdoende en niet vermoeiende 5
wijze vamjHuOf worden ontdaan. -
WIJ RUILEN UW OUDE STOFZUIGER IN
2JUC' Demonstratie aan huis zonder verplichting'
KOREVAARSTRAAT 7, LEIDEN - TELEFOON 2945
ASSENDELFTSTRAAT 47 OEGSTGEEST E
I niinn.i SPECIALE REPARATIE-INRICHTING, miiiiiii
■uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiMiiiiimmimi
