LAND- EN TUINBOUW
VRAGENBUS
De zeven Raadsels
DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1931
DE LE1DSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. lf
Vergeet niet de uit te knippen
8244
over twee gekruiste zwaarden. Van hem
ook bestaat de oudste weeskeur, waarbij
de belangen der weezen op afdoende wijze
werden geregeld.
Tot 1619 bleef de familie van Manders-
loo in het bezit der heerlijkheden; alstoen
gingen ze bij koop over aan Jkvr. Marga
ret ha van Mechelen, in 's lands historie
bekend als de minnares van prins Maurits
aan wien zij twee zoons had geschonken,
de heeren van Nassau-La Lecq.
Acht jaar later deed zij de bedoelde
heerlijkheden van de hand. Aarlanderveen
kwam toen aan de familie Nooms, Ouds
hoorn aan de familie de Vlaming en de
hooge heerlijkheid de Vrijenhoef werd ver
kocht aan mr. Nicolaas Crom'hout, presi
dent van het Hof van Holland. Willem
Nooms, heer van Aarlanderveen, werd in
1638 opgevolgd door zijn zoon Petrus
Nooms, die in 1675 overlijdende, tot opvol
ger verkreeg Wilhelmus Franciscus Nooms.
Deze laatste was in zijn geestesvermogens
gekrenkt; zijn zaken werden waargeno
men door de familie Ram van Schalkwijk.
Met deze R. K. familie hebben de protes
tanten in Aarlanderveen heel wat te stel
len gehad; althans met den door haar aan-
gestelden schout. Een der latere ambachts-
heeren Care! van den Boetzelaer maakte
zich in 1793 beroemd als verdediger van
de vesting Willemstad; naar hem in aan
de Lage Zijde de Boetzelaerstraat ge
noemd. In het midden der voorgaande
eeuw kocht Pieter Rolandes Los de heer
lijkheid, die nog thans door zijn nazaten
wordt bezeten: zij schrijven zich om die
reden: Los van Aarlanderveen.
Was vroeger de ambachtheer een
machtig personaadje: het bezit van thans
is slechts een zeer flauwe afspiegeling van
voormalige grootheid.
De ambachtsheer stelt géén regenten
meer aan, heeft bij de benoeming van een
predikant géén invloed meer, de tienden
zijn vervallen: alleen de titel is nog over.
Misschien wordt nog op een enkele plaats
grondrente geheven en trekt de ambachts
heer geringe baten uit de jacht en vis-
scherij, maar daarbij zal het dan ook wel
blijven.
KERKGESCHIEDENIS.
De kerk 'van Aarlanderveen" dagteekent
van het laatst der dertiende eeuw en werd
door een der ridders van Outshoorn ge
sticht, die er dan ook den pastoor aan
stelden en ook den kapelaan. Men zal dit
zóó moeten begrijpen dat de geestelijke
wel door den heer werd aangesteld, maar
dat de bisschop van Utrecht er zijn goed
keuring aan moest hechten. Slechts weinige
geestelijken uit de Aarlanderveensche Kerk
zijn ons met name bekend geworden. In
1366 bij de stichting van hot kapittel van
St. Pancraskerk te Leiden wordt Philips
Gerritz als pastoor van Aarlanderveen
vermeld; hij werd aangewezen tot het
stichten van een prebende van ten minste
15 ponden Hollandsch geld. Omtrent een
eeuw later bediende Franck Lanbrechtor
Zael deze kerk. Zijn grafzerk kwam nog
voor den dag toen de oude Hervormde
Kerk werd afgebroken; zijn grafschrift
luidt: „F. Lz. 2. priester van dese Kerck,
sterft in het jaer 1521 op St. Anthoniedach.
Bidt voor mij tot Godt'V In een oude ver
klaring van ingezetenen over het bevaren
van de Kerkvaart, welke verklaring is ge
dateerd 28 Januari 1540 en die nog in het
gemeente-archief van Alphen aan den Rijn
aanwezig is, vinden wij dezen pastoor te
rug. Er wordt daarin gesproken van den
tijd „doe heer Vranck s.q. (is saliger ge-
daehtenisse) pastoor was t' Arleveen".
De door den heer redacteur vermelde
Jacob van Leeuwen en Johan Adriaensz
van 's-Gravenhage mogen wij niet door ge
waagde veronderstellingen in hun ge
loofsovertuiging te kort doen; zij waren
inderdaad de laatste pastoors vóór den
ohristelijk-protestantschen tijd. De laatste
heeft zijn dienst moeten staken in 1581
toen de uitoefening van den katholieken
godsdienst werd verboden. In 1590 of daar
omtrent kwam de eerste protestantsche
leeraar, Florentius Marei ab Halle.
De oude R. K. Kerk, door de Hervorm
den in gebruik genomen, is in 1666 ten on
der gegaan. In dat jaar werd een nieuwe
gebouwd, die op haar beurt in 1905 is af
gebroken. Slechts ééne herinnering aan de
oudste kerk is nog over: een steenen doop
vont uit plm. 1450. Deze wordt door een
ijzeren band bijeen gehouden (zij was ge
scheurd) is met een marmerverfje heerlijk
opgeschilderd en dient thans als voet van
de preekstoel in de kleine Herv. Kerk. Ik
wendde, nog in 1905 pogingen aan om dit
doopvont in het Rijksmuseum geplaatst te
krijgen en de dir. v. h. Rijksmuseum is nog
persoonlijk daarvoor naar Aarlanderveen
gekomen, maar ofschoon een goede som
werd geboden, waren kerkvoogden tot af
stand niet te bewegen.
Zooals uit het artikel van den heer re
dacteur blijkt is de R. K. Kerk van Aar
landerveen na de Hervorming vrij spoedig
tob nieuw leven gekomen. Werd zij in de
eerste helft der 17de eeuw door reizende
geestelijken bediend: wij lezen dat Gijsbert
Bosman, die als dichter bekend staat „in
zijn pastorie'' te Aarlanderveen is overle
den. Vermoedelijk is dit in 1645, althans
vóór 1652 gebeurd, daar na dien tijd de
volglijst der pastoors geregeld doorgaat.
Wij lainnen ze tot ons leedwezen hier niet
allen behandelen. Na Bosman hebben 22
geestelijken te Aarlanderveen oen dienst
als pastoor verricht; zes daarvan zijn in
de pastorie van Aarlanderveen overleden.
Oude parochianen kunnen zich nog pastoor
van der Hagen herinneren, die in 1871 naar
Zoetermeer vertrok en daar in 1901 is over
leden. Hij heeft op het dorp de eerste R.
K. school gesticht. Zijn opvolger was pas
toor Brouwer, die ook als deken van Al
phen fungeerde en het later tot een voor
aanstaande functie in de R. K. Kerk heeft
mogen brengen: hij werd in 1903 vicaris-
generaal van het Bisdom Haarlem en is in
1911 te H. overleden.
In 1883 weid hij te Aarlanderveen ver
vangen door Antonius Jacobus van Hou
ten, die evenens als deken van Alphen
fungeerde. Z.Eerw. beleefde hier in Aar
landerveen het stormachtige jaar 1887
toen het protestantsche deel der dorpsge
meenten door de doleantie in beroering
werd gebracht. Zijn kerk stond „mediis
tranquillus in undis" (als een rots to> mid
den der baren). Naar Noordwijk verplaatst
kwam hier Adrianus Rijk, professor te Ha-
geveld, 15 Febr. 1889 zijn plaats innemen.
Professor Rijk bouwde hier de heerlijk
schoone kerk, de mooiste ten N. van den
Rijn, en zal daardoor steeds bij de gemeen
te in herinnering blijven. Drie jaar lang
mocht hij zijn oogen laten gaan over dit
schoone gewrocht; toen is hij (13 Juni 1898)
in 53-jarigen ouderdom in zijn pastorie te
Aarlanderveen overleden. Hij is ook de
schepper van de nieuwe pastorie, die 30
Januari 1891 werd aanbesteed en kon in
deze parochie de oogen nog sluiten van zijn
hoogbejaarde moeder, die in 1894 in 88-ja-
rigen ouderdom daar het hoofd ter ruste
legde.
Zijn plaats werd 29 Augustus 1898 inge
nomen door pastoor Ahout, die het nieuwe
kerkgebouw met kostelijk meubilair voor
zag en in 1909 naar Assendelft is vertrok
ken. Als emeritus is hij te Dongen overle
den. Inmiddels was hier in April 1909 als
nieuwe functionaris in dienst getreden Jan
Willem Maria van den Bom, die hier ge
durende twintig jaren den dienst als pas
toor heeft verricht en tot de verfraaiing
van de nieuwe kerk al wat in zijn vermo
gen was heeft bijgedragen. In het jaar van
zijn komst schonk Elisabeth Knapen, ter
dankbare herinnering aan haar ouders
Henricus Knape en Elisabeth Zeijerveld,
•de groote nieuwe torenklok van 1300 pon
den zwaarte. Deze werd 15 October 1909
gewijd en op denzelfden dag in den toren
gehangen. Onder pastoor van den Bom
zijn ook de fraaie gebrandschilderde ra
men geplaatst, terwijl ook het zusterhuis
bij de kerk werd gebouwd. Pastoor v. d.
Bom overleed in de Aarlanderveensche
pastorie 13 Febr. 1929, oud bijna 64 jaar;
persoonlijk heeft schrijver dezes aan hem
de aangenaamste herinneringen bij menig
bezoek, dat hij als correspondent der Pro
vinciale Zuid-Hollandsche Archeologische
Commissie aan de Aarlanderveensche
pastorie bracht. Steeds ging alsdan een
vriendelijke ontvangst met groote bereid
willigheid en hulpvaardigheid gepaard.
Pastoor A. J. M. Hoogeveen uit den
Houtrakpolder bij Halfweg in Februari 1929
overgekomen, is thans al weer twee jaar
Z.Eerw. waardige opvolger.
Wij loopen zoo langzamerhand gevaar
de geheele plaatsruimte van dit blad in
beslag te nemen en leggen, om dit te voor
komen, hierbij de pen neder. Een zaak ho
pen wij echter te hebben, bereikt, nl. te la
ten zien dat het oude dorp Aarlanderveen
er wezen mag en dat dit deel der gemeen
te recht heeft op meer belangstelling dan
haar tot dusverre werd betoond.
ALLERLEI.
Gouden medaille. De Vaste Keurings
commissie der Kon. Ned. Mij. voor Tuin
bouw en Plantkunde heeft een gouden me
daille toegekend aan een groep Tritoma
(Kniphofia, van G. Lubbe Zn. te Oegst-
geest).
Boonen in de kas. De boonenteelt on
der het glas is dit jaar zeer goed. De mee3te
kassen en warenhuizen waar nu als tweede
teelt de boonen groeien staan uitstekend,
en de oogst is dan ook in vollen gang. De
handel is ook mooi. De oorzaak schuilt in
het feit, dat de buitenteelt voor dat late
soorten vrijwel mislukt is. Alleen de pronk-
boonen op den kouden grond staan goed
met bevredigende beschotten; kassnijboo-
nen zijn momenteel heel duur.
Nog mooie aanvoer van bloemkool.
Wij hebben in de week van 6 tot 12 Septem
ber nog flinke partijen bloemkool van den
kouden grond in den handel opgemerkt. Van
vele partijen laat de kleur wel wat te wen-
schen over, doch er komen tal van goede
en groote exemplaren. Voor prima kooi
met een goede kleur betaalt men tot even
over de 10.per 100 stuks, tweede soort
gaat voor de helft van de hand.
Daling in de tomatenprijzen. Duizende
kisten tomaten werden in de week van 6
tot 12 September naar het buitenland ver
zonden, welke nu uit de koude kassen ter
veiling arriveeren. Doch jammer genoeg,
is er in den prijs een groote daling geko
men. Liep de prijs in het begin der maand
tot over de 2.50 per bak van 12 kilo,
thans komt men niet hooger dan een flinke
gulden. De aanvoeren beginnen ook snel af
te nemen, daar meeldauw in het gewas
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Vrijdag 18 September.
Huizen, 298 M.
Algemeen Programma, verzorgd door do
N.C.R.V.
8.00 Schriflezing.
8.159.45 Gramofoonplaten.
10.30 Ziekendienst.
11.00 Gramofoonplaten.
12.00 Politieberichten.
12.15 Gramofoonplaten.
12.30 Concert H. Hermann (viool), H. v.
d. Horst Jr. (cello), Mevr. R. A. v. d. Horst-
Bleekrode (piano), A. P. Smeehuyzen (har
monium).
2.00 Gramofoonplaten.
3.00 Concert Hollandsch Harpkwartet.
4.304.45 Gramofoonplaten.
5.00 H. J. Steinvoort: De beplakkiug
v. h. kluwenbakje.
5.30 Orgelconcert.
7.30 Politieberichten.
7.45 Gramofoonplaten.
8.00 Or keetprogramma o. 1. v. F. Schuur
man. Spreker Mr. Dr. H. H. van Gybland
Oosterhoff: „Nederland en Suriname". Na
afloop: Vaz Dias en tot 11.30 Gramofoon
platen.
Hilversum, 1875 M.
6.457.00 en 7.307.45 Gymnastiekles.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding V.P.R.O.
10.15 Voordracht door E. Erfman.
10.30 Voor de zieken.
11.3012.00 Gramofoonplaten.
12.002.00 Omroeporkest o. 1. v. N. Treep
2.00 Dr. J. J. Flesch: „Reuzen-inktvis-
schen en andere zeemonsters".
2.30 Gramofoonplaten.
3.154.00 Aansluiting Carlton-Hotel Am
sterdam.
4.00 Pianostukjes door Joh. Jong.
4.30 Voor de Kinderen.
5.15 Concert V.A.R.A.-Orkest.
6.00 Voordracht door M. Beversluis.
6.20 Vervolg concert.
6.45 Actueel allerlei door het N.V.V.
7.00 Vervlog Concert.
7.30—8.00 Orgelspel door Joh. Jong op
een orgel van de Standaart's Fabriek te
Schiedam.
8.00 Ds. W. Mackenzie „Activiteit en
Passiviteit in het geloofsleven (II)".
8.30 Concert.
9.00 Dr. H. Wolf: „Humanistische religie.
II. Herder".
9.30 Vervolg concert (J. Stotijn en H.
Schouwman vierhandig piano).
10.00 Vrijz. Godsd. Persbureau.
10.05 Vaz Dias.
10.15 Ds. N. Blokke: Onze postpropaganda
10.45 Gramofoonplaten.
11.0012.00 Gramofoonplatenconcert van
de V.A.R.A.
D a v e nt r y 1554,4 M.
10.35 Morgenwijding.
11.05—11.20 Lezing.
sterk blijft optreden, en onverwachts een
spoedig einde ook aan de koude teelt in
de warenhuizen zal maken.
Zware trossen druiven. In de vorige
week kwamen tal van zware trossen drui
ven aan de Westlandsche veilingen. Zoo
werden o.a. Micante aangeboden met een
gewicht van resp. 6 en 7 pond. Wel een
bewijs, dat de groei der druiven dezen
herfst niet te wenschen overlaat.
Peen in den herfst. Het publiek is hier
gewoon om vanaf het vroege voorjaar wur-
telen, in tuin meer bekend als peen, te ge
bruiken. Thans ook wordt dit product nog
immer versch aan de veilingen aangeboden,
doch de finantieele resultaten zijn niet bij
ster mooi. De noteeringon zijn en blijven
laag, en zooals men weet, is er aan deze
teelt heel veel arbeid verbonden. Dit is
duur en de peen brengt in den groothandel
niet meer op dan 5.per 100 bos.
De rozenhandel. De rozen leverden in
de week van 6 tot 12 September een zeld
zaam treurig handelsbeeld op; enkele soor-
12.20 Orkestconcert.
1.05 Orgelconcert door O. H. Pea-sgood.
I.502.50 Gramofoonplaten.
4.20 Orkeetconcert.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Berichten.
6.50 Zang door Evelyn Arden en George
Parker.
7.10 Lezing.
7.30 Lezing.
7.50 „The Road to the West". Dramati
sche monoloog van Filson Young.
8.45 Vaudeville.
10.00 Berichten.
10.15 Berichten.
10.20 Lezing.
10.55 Orkestconcert.
II.2012.20 Dansmuziek.
„Radio Par is" 1725 M.
8.05 Gramofoonplaten.
12.50 Gramofoonplaten.
6.50 Gramofoonplaten.
8.20 Radiotooneel.
9.50 Gramofoonplaten.
Langenberg, 473 M.
7.258.20 Gramofoonplaten.
11.0011.35 Gramofoonplaten.
12.20 Gramofoonplaten.
1.252.50 Orkestconcert.
5.205.50 Orkestconcert.
5.506.35 Orkestconcert en toespraken.
8.50 Radio-Tooneel. Daarna: Berichten
en tot 12.20 Orkestconcert.
Kal und borg, 1153 M.
1.05—2.20 Orkestconcert.
3.205.20 Orkestconcert en voordracht.
8.303.50 Zang-Voordracht.
8.5010.10 RaUio-Tooneel.
10.1010.35 Vier-handig pianospel.
10.5011.20 Mandoline-concert.
Brussel 308,5 en 338,2 M.
508,5 M.: 5.20 Orkestconcert»
6.50 Gramofoonplaten.
8.20 Orkestconcert.
338,2 M.: 5.20 Orkestconcert.
6.50 Gramofoonplaten.
8.20 „Senorita Pif Paf". Operette van
Max Gabriël.
Z e e se n, 1635 M.
7.007.50 Gramofoonplaten.
9.20 en 10.30 School uitzending.
10.55 en 12.20 Berichten.
12.20 Gramofoonplaten.
1.152.20 Berichten.
2.20 Gramofoonplaten.
3.204.50 Lezingen.
4.50 Concert.
5.508.20 Lezingen.
8.20 „Worüber man in New York spricht"
door G. Sell.
8.35 „Sag deine Meinung mit Musik" van
Harry Salton.
9.35 Berichten.
9.45 Concert o. 1. v. E. Prade.
10.50 Berichten en daarna Strijkkwar
tetten.
ten kwamen onder het merk „waardeloos".
Alleen de variëteiten „Rosalandia" en
„Columbia" konden nog een lagen prijs
halen. Men moest al heel mooi goed hebben,
wilde men 4.voor de 100 halen.
Groot verschil in prijzen. Als een zeld
zaamheid kunnen wij mededeelen, dat en
kele tafelperen niet hooger werden ge
plaatst dan 2.50 terwijl weer andere
soorten het tot 38.konden brengen.
Vraag: Kunt u mij ook zoggen of er
een bureau bestaat dat dubieusc vorderin
gen opkoopt?
Antwoord: Een bureau, dat du
bieusc vorderingen „opkoopt" kennen wij
niet. Wel zijn er verschillende bureaux, die
zich belasten met het innen van dubieuse
vorderingen tegen een zekere provisie.
Adressen kunr.en wij u evenwel niet geven.
Dames en
Eerst
kijken
HOFWEG O
DEN HAAG ROTTERDAM
Aüèén Hofweg 6 Hoogstraat hoek Spui
8529
FEUILLETON.
door
CHRISTIAN HAUGEN.
2)
Majoor Perring keek zijn vriend spot
tend aan.
„Zoozoo", lachte hij. „Je bent ze
ker van plan nu eens een werkzaam leven
te beginnen, b.v. een autotocht naar Schot
land. Of ga je soms in de Noorsche Fjor
den forellen vangen In beiden gevallen
kun je op mijn gezelschap rekenen. Dat
zijn tenminste karweitjes die me wel aan
staan."
Dick hield zich, alsof hij van 't sarcas
me niets bemerkte.
Hij was met den majoor zoo goed be
vriend, zooals slechts twee mannen be
vriend kunnen zijn, die lange jaren onder
de Indische zon ontberingen en gevaren
gedeeld hebben. Zij hadden schouder aan
schouder gevochten op leven en dood. Zij
hadden samen gesmacht van dorst en we
ken lang moeten leven van slechts één
pond rijst per dag. Dit alles had den
rechten grondslag voor wederzijdsche
vriendschap gelegd en beiden hadden na
dien nimmer geaarzeld, elkaar wederkee-
rig het volste vertrouwen te schenken.
Hij glimlachte even en er kwam een
"'genaardige glans in zijn oogen. Lang-
•am haalde hij iets uit zijn portefeuille.
Iet was een foto.
..Kijk eens", zei hij, „hier heb ik aan te
denken".
Het was een kleine amateurs-foto van
een dame te paard. D.e majoor zag direct,
dat ze onberispelijk in den zadel zat, nog
jong was en een fraai voornaam gelaat
had.
„Is zij niet knap?" vroeg Dick.
„Ja, dat is zij, maar zij lijkt mij wat
hoogmoedig. Wie is zij?"
Konton voelde zich een beetje gekrenkt.
„Dat weet ik niet', antwoordde hij. „Ik
had eigenlijk gehoopt, dat van u te weten
te komen."
„Neen. Zoover ik weet, ken ik haar niet.
Hoe kom je dan aan dat portret?"
De majoor geeuwde nu niet meer. Als
er over een mooie vrouw gesproken werd,
kende hij geen verveling.
„Ik heb daar dezen voormiddag op Rot
ten Row gekiekt. Zij weet er zelf niets
van."
Kenton bekeek de foto nog een heele
poog en legde haar dan weer in zijn porte
feuille.
„En hoe bevalt ze u?" vroeg Perring
eindelijk.
„Ik geloof, dat ze niet ouders is dan ne
gentien. De vier laatste dagen heb ik haar
steeds op mijn wandelrit ontmoet en vanaf
het eerste moment dat ik haar zag heb ik
er naar verlangd om aan haar voorgesteld
te worden. Maar geen enkele' van mijne
vrienden kent haar. lederen dag rijdt zij
om half elf Rotten Row eenmaal op en
neer en verdwijnt dan in een zijweg. Van
daag ben ik haar gevolgd, nadat ik de foto
gemaakt had. Zij reed zeer snel en ik
merkte, dat zij zag, dat ik haar volgde.
Maar toch gaf ik 'den moed niet op. Er
waren daar gelukkig maar weinig wande
laars en we reden beiden in een stevigen
galop. Plotseling zag ik, dat er iets wits op
den grond viel. Ik hield halt en raapte het
op. Het was haar zakdoek. Ook zij had
haar paard ingehouden en stond op eeni-
gen afstand te wachten. Ik had werkelijk
chance, maar toen ik eenmaal naast haar
stond, kon ik geen woord uitbrengen. Je
had eigenlijk toch wel gelijk, toen je zei,
dat ze hoogmoedig is. Ik gaf haar den
zakdoek terug met een overdreven be
leefde buiging en voelde dat ik rood als
een kleine jongen. Zonder zelfs een ver
ontschuldiging te stamelen wegens mijn
brutale achtervolging, wendde ik mijn
paard en reed weg. Ik hoop nu maar, dat
ik haai' spoedig weer eens zal ontmoeten,
maar dan in 't bijzijn van iemand, die haar
kent. Misschien morgen wel...."
Op dit oogenblik vernamen zij het sig
naal van een auto onder het venster. Per
ring stond op.
,.Je bedoelt zeker vandaag", merkte hij
lachend op. „Het is nu half zes in den
ochtend, mijn vriend. Je hebt dus maar
een paar uurtjes meer om te slapen. Ga
nu, je auto staat te wachten. Je komt me
nog wel eens vertellen, hoe 't met je da
me afgeloopen is. Maar niet vóór twaalf
uur! Ik ben niet verliefd en wil mijn rust
hebben. Wel te rusten, Dick."
Toen Richard Kenton op straat stond,
keek hij eens rond naar den man met het
litteeken, doch hij was verdwenen.
Kenton reed naar huis en leg
de zich te bed, maar nog geen drie
uren later stond hij weer op. Zijn sterk ge
steld kon zulks verdragen, zonder zicht
bare sporen te vertoonen.
Om half elf bevond hij zich onder de
ruiters op Rojten Row en enkele minuten
later kwam de onbekende jonge dame
hem teeemoet gere.'en, uit de richting van
Hyde Park corner. Zij was ook nu weer
alleen.
Kenton voelde zich verlegen worden en
met een onhandig gebaar nam hij aarze
lend zijn hoed af. Hij vreesde, dat hij haar
hierdoor nog eens zou krenken, na die ach
tervolging van gisteren. Maar zijn vrees
ging in vreugde over, toen zij met een al
lerbeminnelijkst glimlachje teruggroette.
Zij reed hem niet voorbij, maar sloeg
een zijweg in. Tegelijk keek zij nog eens om
en lachte hem schalksch toe. Zonder zich
te bezinnen wendde hij zijn paard en de
galop tusschen de boomen begon opnieuw.
En ook herhaalde zich dezelfde gebeurte.
nis van gisterenongeveer op dezelfde
plaats viel weer de zakdoek van de jonge
dame.
II
LADY EVELYN.
Sir Richard Kenton was nog maar wei
nig in de gelegenheid geweest om de da
mes te leeren kennen en stond derhalve
nog vreemd tegenover de kunst om hun ge
negenheid te winnen.
Noc pas 'n half jaar geleden had hij
zijn financiën behoorlijk kunnen regelen en
deze aangelegenheid had hem volkomen
in,beslag genomen. Gedurende zijn dienst
tijd in Indië had hij een paar maanden
vacantie in Simla doorgebracht. Doch hij
trof 't al heel ongelukkig, want er be
vond zich daar toen bijna geen enkele on
getrouwde vrouw. En die er nog waren
kon men moeilijk vertegenwoordigers van
't schoone geslacht noemen. De gevolgen
daarvan waren, dat Kenton naar Engeland
terugkeerde, zonder het vrouwenhart te
keuren.
Toch was hij in de weinige oogenblik-
ken, die hij noodig had om hel zakdoekje
ie bereiken, de situarie volkomen meester.
Zonder zijn vaart ook maar het minst te
minderen, boog hij diep in den zadel voor
over en raapte don zakdoek op. Dan gaf
hij zijn paard de st oren en reed in vollen
galop op de schoone toe, die, met een
spottend lachje om de lippen, ->p hem
wachtte. Op drie meter afstand van haar
hield Kenton zijn paard staande.
De onbekende jongedame strekte do
hand naar haar eigendom uit. Kenton
echter deed, alsof hij haar niet begreep.
Hij legde de teugels om den hals van zijn
naard en begon 'o gevondene nauwkeurig
te onderzoeken. Het doekje was van fijn
batist vervaardigd en licht geparfumeerd.
In een der hoeken droeg 't een mono
gram, bestaande uit de letters E. L. M.,
onder een vijftakkige kroon.
Toen bij hiermede gereed was, keek hij
de eigenaresse een oogenblik aan. Op het
fraaio gelaat lag weer die hoogmoedige
trek. hoewel dit een zekere verwarring
niet kon verbergen. Zij strekte nogmaals
de hand uit.
Kenton scheen dit nog steeds niet te
merken. Eindelijk nam hij een visitekaartje
uit den zak en bevestigde dit met zijn das
speld op het zakdoekje, juist onder het
monogram. Dan liet hij zijn paard een
paar stappen voorwaarts doen. nam met
een sierlijken zwaai zijn hoed af en over-
han Ügde haar het doekje. De hoogmoedige
trek op haar gezicht was als bij toovei-
slag verdwenen en had plaats gemaakt
voor een opgewekten lach en glinsterende
oogen. Kenton vond dat hij er goed afge
komen was.
(Wordt vervolgd)
