DE AFGELOOPEN WEEK IN HET
BUITENLAND
DE ARME GILLI
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1931
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 13
SPORT
VOETBAL
Poolreis. De „Graf Zeppelin" is
reeds weer terug van zijn reis naar het
Poolgebied en heeft in die paar dagen, dat
hij over de verlaten oorden van dit sneeuw.
en ijsgebied rondzwalkte meer gegevens
opgedaan en op wetenschappelijk terrein
meer resultaten geboekt, dan anders ver
scheidene expedities in jaren zouden heb
ben kunnen bereiken.
De Zeppelin is dus gelukkiger geweest
dan Nobile met zijn „Italia". Misschien
had deze Italiaan, die zich, zooals men
weet, op den Russischen ijsbreker „Maly-
gin" bevindt, wel een klein hoopje achter
in zijn hart verborgen, dat de Zeppelin ook
zou verongelukken en dat hij dan de rol
len zou kunnen omdraaien en met den ijs-
breker dr. Eckener en zijn metgezellen zou
kunnen te hulp snellen, zooals indertijd de
„Krassin" door het ijs boorde en de hul
peloos met de „roode tent" ronddrijvende
Italia-mannen redde. Deze rol was echter
voor geen ijsbreker weggelegd, want dr.
Eckener stuurde zijn zilveren luchtviscü
met feillooze zekerheid door de koele
luchtlagen over de ronddrijvende schotsen
van het pakijs en vond zijn weg langs Nova
Zembla o Heemskerek en Barents, als
jelui vanaf je overwinteringseiland dat
eens zoudt hebben kunnen zien! langs
Frans Josephsland, Noordland (waarvan de
geleerden ontdekten, dat dit land veel
grooter was, dan op de kaart stond aange
geven) en langs de Noordkust van Siberië.
Toen het luchtschip de „Malygin" verla
ten had, waarmede het in de Poolzee in
verbinding was getreden, hoorde men niets
meer van het schip. Zelf kon het alle sta
tions tusschen Berlijn en Tokio opvangen,
maar het kon zich tengevolge van de sto
ring door het Noorderlicht zelf niet ver
staanbaar maken. Ten slotte dook de Zep
pelin opeens weer op boven Archangel en
toen was het gevaar geweken. In één adem
ging het daarop via Leningrad, Memel cn
Danzig naar Berlijn, waar geland werd en
's nachts koerste de Zepp met een vaartje
huistoe, naar Friedrichshafen, waar hij
Vrijdagmorgen arriveerde.
De luchtvaart beleeft een gouden tijd.
Naar wij vernemen koestert prof. Piccard
ook al weer een plan om naar de stra
tosfeer op te stijgen. Onze toekomst ligt in
de lucht.
Symbool van betere t ij den.
Toen de „Graf Zeppelin" op het vlieg
veld Tempelhof te Berlijn geland was, wer
den de deelnemers aan de vlucht toege
sproken door dr. Sahm, opperburgemeester
van Berlijn. Deze zag in de Zeppelin een
symbool. „Het zilveren luchtschip", aldus
sprak hij, „moge ons in deze dagen van
grooten nood een zinnebeeld zijn van de
vurig verlangde opwaartsche beweging, uit
hetwelk wij willen leeren, wat taaie wil
vermag".
En misschien dacht hij er wel bij: Het
zilveren luchtschip, dat uit verre landen
kwam aandrijven, moge de voorspelling zijn
van een zilvervloot, welke ons in den vorm
van een millioenenleening zal komen aan
waaien uit de verre landen van overzee.
Er zijn echter wel verscheidene hooge
gasten van over zee naar Berlijn gekomen
Stimson, MacDonald en Henderson
maar zij lieten geen penny achter, alleen
de hoop, dat er uit de verbeterde interna
tionale atmosfeer nog iets goeds Ran
groeien.
Na de Engelsch-Duitsche besprekingen,
zullen binnenkort Duitsch-Italiaansohe be
sprekingen volgen en daarna nog Ila-
liaansch-Fransche en ten slotte hopen we
ook Fransch-Duitsche.
Daar de crisis niet alleen een financieel-
economische, maar ook een politieke kant
heeft en zelfs de ontwapeningskwestie wat
met de zaak te maken heeft, gelooft mea,
dat het geheele complex van vraagstukken
aan een grondige discussie wordt onder
worpen.
Intusschen heeft Duitschland door nood
maatregelen in eigen land aan de verhel
ping van de crisis gedaan wat het kon. En
blijkbaar met succes, want men verwacht
stellig, dat reeds de volgende week het be
talingsverkeer bij de banken weer vrijwel
normaal zal zijn.
Dit is reeds een hoopvol teeken. MacDo
nald zeide bij gelegenheid van zijn bezoek
aan Berlijn, dat men Duitschland niet in
den steek zou laten. Hij zeide, vast over
tuigd te zijn, dat als Duitschland al zijn in-
tellectueele, moreele en economische krach
ten inspande om zich te herstellen, de an
dere volken hulp zullen brengen en het
Duische volk niet zullen laten ondergaan.
Tol-unie. Terwijl de publieke opinie
zich voor iets anders interesseerde deze
week hetzij voor de Zeppelin, hetzij voor
het bezoek der Britsche staatslieden aan
Berlijn, of waarvoor dan ook speelden
zich in het Vredespaleis te den Haag voor
het Permanente Hof van Internationale
Justitie de pleidooien af inzake de kwestie
van de Tol-unie tusschen Duitschland en
Oostenrijk. De geleerde vertoogen waren
nogal langdradig, zoodat wij de journalis
ten, die gedwongen waren om naar de hoog
geleerde heeren te luisteren, niet bepaald
benijd hebben.
De diverse landen hebben hun standpunt
nader uiteengezet en als men de kern van
de pleidooien bloot legt, blijkt, dat er twee
richtingen zijn, welke de „Tel." aldus in
enkele woorden samenvat: Duitschland en
Oostenrijk betoogen: Het gaat hier om
twee staten A. en B. (immers het beginsei
moet worden uitgemaakt en niet dat
ware politiek het speciale geval), waar
van A. bij verdrag verplicht is, onafhanke
lijk te blijven. A.'s onafhankelijkheid nu
wordt aangetast als men hem belet mei B.
een tolunie aan te gaan. Strikt-juridisoh
moet worden uitgemaakt, wat op dit oogen-
blik mag.
Frankrijk, Tsjecho-Slowakije en in zeke
ren zin ook Italië betoogen: Het gaat nier
niet om A. en B., maar om Oostenrijk en
Duitschland. Oostenrijks onafhankelijkheid
nu, een brok Europeesch statuut, wordt in
gevaar gebracht, ais men het toestaat een
tolunie met Duitschland aan te gaan. En
dit politieke toekomstgevaar vormt een
belemmering voor het juridisch heden.
Wij zijn benieuwd, welken van de twee
koersen het Hof straks, in zijn gemêleerd
rechtsbewustzijn, bereid zal zijn te volgen.
Chili. Ten slotte nog een enkel
woordje over Chili, waar deze week een
revolutie een eind heeft gemaakt aan de
regeering van Ibanez.
Ook m Chili, dat zich er op kon beroe
men ae best geconsolideerde der Zuid-Ame-
rikaansche staten te zijn, is het de econo
mische crisis, die tot de onrust en de hier
uit voortgekomen omwenteling aanleiding
heeft gegeven.
Zoo lang het Chili economisch goed ging.
voelde het zich wel behaaglijk onder de
dictatoriale leiding van president ibanez,
die met krachtige hand het roer van staat
in handen hield en al zijn aandacht wijdde
aan de versterking van 's lands welvaart
en de ontwikkeling van het land, o.a. ook
door de bevordering van de immigratie, ter
versterking van de landbouwende bevol
king. Maar de crisis, de dalende prijzen en
de hierdoor verminderde inkomsten, deden
ook de opbrengst der belastingen daiei.
Bezuinigingsmaatregelen waren dus noo-
dig aan den eenen kant, verhooging der be
lastingen aan den anderen kant en ten
slotte zag Chili zich zelfs genoodzaakt een
gedeeltelijk moratorium voor zijn buiten-
landschen schuldendienst af te kondigen.
Door dat alles nam de ontevredenheid
in den lande, door de politieke en persoon
lijke tegenstanders van den dictator aange
wakkerd, zoo zeer toe, dat het tot bloedige
onlusten in de hoofdstad kwam en t.ot
dreiging met een algemeene werkstaking.
Vruchteloos trachtte de president door de
instelling van een nieuw ministerie de ge
moederen tot bedaren te brengen. In en
kele weken traden verschillende nieuwe
ministeries op, maar de ontevredenheid des
DIOC. HAARL. BOND.
R. K. Sportvereeniging D. 0. S.
Eindelijk dan zal D. O. S. morgen Hoek
van Holland op haar terrein ontmoeten.
Indien ze volledig opkomt belooft het een
spannende wedstrijd te worden, zoodat
een kijkje op het D. O. S.-terrein zekerde
moeite zal loonen.
Het programma voor morgen luidt: 1.30
uur D. O. S. IIH. V. C. II; 3 uur: D. O.
S. I—H. V. C. I.
De junioren gaan naar Meerburg om
daar tegen een Meerburgsche combinatie
te spelen. Aanvang 1 uur.
R. K. Sportvereeniging A. V. V.
Zondag 2 Aug. a.s. zullen weder 4 wed
strijden voor de A. V. V.-serie gespeeld
worden.
Het programma luidt als volgt:
Jun. Afd.: A. V. V. aA. V. V. b, 12 uur
(om le en 2e prijs).
2e afd.: A. V. V. II—A. S. C. I, 1.15 uur.
Ie afd.: V. V. L. I—St. Lodew. I 2.30 uur
3e afd.: V. A. P. II—V. V. L. II 3.45 u.
De twee A. V. V.-junioren-elftallen zul
len elkaar voor de finale bekampen om len
on 2cn prijs; zeer zeker belooft dit een
spannend partijtje, te worden, daar de
kleinste A. V. V.'ers hun best zullen doen
hun grootere broers zoo goed mogelijk par
tij te geven.
Het tweede elftal bindt den strijd aan
tegen A. S. C. I; wanneer de 2e elftallers
zich geheel geven, gelooven wij wel, dat zij
de overwinning zullen behalen.
Bijzonder spannend belooft de wedstrijd
voor de eerste afdeeling te worden, doch
gelooven vrij wel, dat "St. Lodewijk, mits
zij volledig is, zich in de finale zal
plaatsen.
Alles bij elkaar zal er Zondag voor de
voetballiefhebbers wel te genieten zijn en
wij rekenen er op, dat. velen van bun be
langstelling zullen blijk geven.
Allen voel succes.
DE BELGIE—NEDERLAND-
WEDSTRIJD.
Maatregelen der Antwerpenaren.
In Antwerpen heeft men zich niet be
perkt tot een hevige verontwaardiging over
het besluit van den B. V. B. om den Bel
giëNederland-voetbalwedstrijd dit sei
zoen in Brussel te laten spelen. Neen!
Het- voetbal-verbond der provincio Ant
werpen is dadelijk aan het werk gegaan
en heeft besloten een algemeene vergade
ring der clubs van de provincie Antwerpen
bijeen te roepen met de volgende agenda:
le. Verbreken van alle betrekkingen van
het Verbond der provincie Antwerpen niet
andere provinciale bonden;
2c. Ontslag der leden van de Antwerp-
sohe clubs in hoogere comité''s, zooals Des-
sain, Verdyck, Mulenë enz.;
3e. Niet deelnemen aan de officier-Ie
kampioenschappen der hoogere afdeelingen
en inrichten van een competitie uitsluitend
voor de hoogere klasse-clubs der provincie
Antwerpen.
Terwijl het bestuur hierover beraad
slaagde. kwam er een telegram binnen van
het Luiksch Verbond, waarin gevraagd
wordt een dringende vergadering van alle
provinciale bonden te beleggen om de be
sluiten van den Belgischen Voetbalbond
volks was op deze wijze niet meer te be
dwingen. Men eischte de vervanging van
den president zelf en aan dit verlangen
heeft Ibanez ten slotte moeten toegeven.
Geen geld, geen Zwitsers. Nu de finan-
cieele grondslag aan de dictatuur was ont
vallen, wankelde ook de militaire grond
slag.
Ook Chili zal het thans eens met nieu
we mannen beproeven, gelijk het meeren-
deel der andere Zuid-Amerikaansche sta
ten. Gelijke oorzaken, gelijke gevolgen.
van verleden Zondag te onderzoeken.
Ten einde tot een verzoening te geraken
heeft het Antwerpsch Verbond tegen Vrij
dagavond een vergadering van alle provin
ciale Verbonden bijeengeroepen. De eisch
zal natuurlijk gesteld worden, dat- Antwer
pen zijn BelgiëNederland terug krijgt en
dat de provinciale clubs een moer wel
willende houding tegenover Antwerpen
zouden aannemen. Nu hebben zij tegen
Antwerpen gestemd uit vrees voor oontri-
butie-verhooging, andere ook uit leedver
maak. Toen namelijk de stemming viel dat
Antwerpen België—Nederland kwijt vas,
ging er van de zijde der Luikenaars een
spottend triomfgelach op.
Ook hier was het dus weer de Waalsch-
Vlaamsche tegenstelling.
KON. NED. VOETBALBOND.
Alphen IWesel Feldmark I.
De returnmatch van de Turn- und Spiel-
verein '80 Wesel-Feldmark legen Alphen
1 is thans definitief bepaald op Zondag 9
Augustus, aanvangende nam. half drie.
Gisteren kwam uit Duitschland het be
richt, dat de gerezen pasmoeilijkheden wa
ren opgelost. Wij vernemen voorts dat de
Duitsche gasten vergezeld van een aantal
supporters met een groote touringcar
reeds Zaterdagmiddag alhier zul1 en arri-
veeren. In gezelschap van eenige bestuurs
leden der A. V. V. „Alphen" zal met de
Duitsche sportvrienden dien middag een-
uitstapje worden gemaakt naar Den Haag
en Scheveningen.
CRICKET
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Eerste klasse.
V. V. V.Haarlem; V. O. C.Hennes D.
V. S.
Overgangsklasse.
Ajax (L.)_H. B. C.; H. T. C. C—Kam
pong.
Tweede klasse.
A. Ajax (A.)—Albion; D. V. C.—V. V. V.
II; VleermuizenA. C. C'. II.
B.: Excelsior—H. B. S.; L. C. C.Sparta
(terrein Sparta).
O.: Arnh. C. C—Quick (N.) II; U. D—
Nijmegen.
Derde klasse.
A.: Kampong II—R. I. O.
B.: H. C. C. IV—H. C. C. V; Excelsior
II—Hennes D. V. S. Ill (terrein H. D. V.
S.); Quick (Hg.)—V. U. C.
Vierde klasse.
V. U. C. IIH. D. V. S. IVW. A. L. O.
S.-H. B. S. II.
ATHLETIEK
OM DEN P. H. BEKER.
Een sterke damesploeg naar Brussel.
De belangrijkste atletiekwedstrijd, wel
ke hot programma van Zondag vermeldt,
mag zich in uitstekende belangstel!ing ver
heugen van de zijde der vereenigingen.
Aoht vereenigingen, t.w.Blauw-W.it, Vlug
en Lenig, Feijenoord, A.V. 1923, A.V.A.C.,
A.A.C., de Trekvogels en de H.A.V. „Haar
lem", met totaal 140 deelnemers, zullen den
strijd om het officieuse clu bkampi eens chap
van Nederland hetgeen de kamp om den
P.H.-Beker feitelijk is aanbinden..
Deze deelneming is wel teekenend. Pri
mo: omdat de clubs verplicht zijn op ten
minste zeven nummers uit te komen; se-
oundo: omdat de groote meenderheid, waar
mede de H.V.A. „Haarlem" vorig jaar het
kleinood won, verflauwde bejarigisteiling
had doen verwachten.
Niet alleen vorig jaar, doch ook van
1924 af, won de ploeg van „Haarlem" onaf
gebroken den P.H.-Beker. Nu a.s. Zondag
de Haarlemmers zelf de gastheeren zijn,
zouden wij niets liever willen, dan dat de
concurrentie zoo gToot en zoo zwaar moge
lijk zal zijn. En het is te verwachten, dat
het spannen zal. De zeven clubs, weke
naast „Haarlem" aan deze wedstrijden
deelnemen, kunnen, doordat de beste ath-
leten daarvan Lid zijn, het de bekerhoud
ster zéér moeilijk maken.
De Nederl. dames komen te Brussel in
actie, waar door toedoen van de E.N.D.A.T.
met een flitoke ploeg wordt deelgenomen.
Het zijn de dames S oh uurman, ter Horst,
d>u Mee, Aengenendt, Aalten, Martin, du
Jair, Tolsma, Bakker, Munnikes, Pels en
BeermanR om-bonts, die, onder leiding van
mevr. Verwaal, op verschillende nummers
zullen uitkomen in de Belgische hoofdstad
en naar wij vermoeden menig succes
zullen behalen.
R. K. Athletiek- en Sportvereeniging
„Rood-Wit".
Voorafgegaan door drie officieele wed
strijddagen vindt morgen de laatste wed
strijddag plaats om het kampioenschap
van Rood-Wit.
Morgen hebben we weer zoo'n echte in
tieme dag, een dag van sportieven strijd
om den G. P. Beker.
Het zal wederom spannen, te meer daar
alle nog kans hebben de kampioenstitel
te venverven.
Rood-Wit leden eindigt morgen een
eerlijken en sportieven strijd als besluit
van ons 3-jarig bestaansfeest.
Dus tot morgen 2 uur.
ZWEMMEN
ZWEMREC0RDS.
De Fransehe mej. Yvonne Godard heeft
het Europeesch record op de 1500 meter,
dat op naam stond van de Engelsohe miss
Mane, met een tijd van 24.2 min. veibeterd
met 21.5 sec. en gebracht op 23 min. 32.6
sec. Het wereldrecord staat op naam van
miss Madison met 23 min. 17 sec.
Taris probeerde bij dezelfde gelegenheid
heb wereldrecord op de 1000 meter te ver
beteren. De poging mislukte, doordat de
Fransohman er 13 min. 2.2 sec. over deed,
wat 0.2 sec. meer is dan de recordtijd van
Arne Borg.
Te Long Beach heeft miss Holm het we
reldrecord op de 50 meter rugzwemmen,
dat op naam van Sybil Bauer stond sinds
Januari 1926 met een tijd van 39 sec., ge
bracht op 37.4 scc.
WATERPOLO
Werstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Heeren.
Eerste klasse.
D. J. K.-U. Z. C.; S. V. H.—G. Z. V.
Res. le klasse.
D. J. K. II-U. Z. C. II.
Derde klasse.
B. Z. Z. II—H. Z. C. II; D. J. K—01-
d en zaal; Z. C. G.-G. Z. C.; Nept.-Gr.
Wielen.
Wedstrijd om den Havenbrugbeker.
Donderdag R Aug. speelt de Zijl I tegen
S. Z. C. I (Schiedam) den wedstrijd om den
Havenbrugbeker. De wedstrijd vangt aan
om 8.15 uur.
PAARDENSPORT
Ritmeester Labouchère gaat de paarden
sport vaarwel zeggen.
De reserve-ritmeester Labouchère, gedu
rende de laatste 25 jaar een bekende per
soonlijkheid op onze concours-hippiquen
en die ook ons land op hippisch gebied vel9
malen in het buitenland met succes heeft
vertegenwoordigd, gaat de paardensport
vaarwel zeggen. Zijn laatste paard Fran-
gin, waarmede hij nog verleden weck in
het concours-hippique te Winterswijk een
fraai succes behaalde, ft naar Engeland
verkocht, terwijl ritmeester Labouchère
van plan is geen ander paard meer aan te
schaffen.
FEUILLETON.
11)
VIII.
Door de heldere winterlucht klonk de
doodsklok en wilde niet ophouden te klep
peren en te klagen. Aandachtig luisterden
de menschen naar het geluid.
Daarboven in het groote, eenzame kloos:
ter lag pater Angelicus dood. Geen zijner
medebroeders had hem de oogen gesloten
hij was de laatste der oude garde geweest,
en nu was ook hij opgeroepen in het land
van den eeuwigen vrede.
Allen, die pater Angelicus gekend had
den, treurden. Sedert menschenheugenis
was hij onder zijn landslieden werkaam
geweest, had hun velden gezegend, hun zie
ken getroost.
In het doodenkamertje, waar men een
eeuw lang de dooden van het klooster had
tentoongesteld, lag nu pater Angelicus.
Rondom het lijk stonden bloemen, die de
menschen daar gebracht hadden, het beste
wat zij hadden. Hoe vreedzaam hij er uit
zag, de goede pater, met zijn lang, rein
voorhoofd en den glimlachenden mond.
De schoonheid van het gelaat scheen
ieder uur toe te nemen. Moeders brachten
haar kinderen mee en lieten dezen voor
het laatst pater Angelicus zien, want zij
zouden wellicht nooit meer in hun leven
een bruinen pater zien, een heilige zeker
niet.
Laat op den avond, die de begrafenis
voorafging, kwam ook een bleeke, armoe
dig gekleede knaap naar het klooster ge-
loopen. Zijn gelaat droeg sporen van nau
welijks te boven gekomen ziekte. Ge-
druischloos zonk hij voor de baar neer,
maar wie hem had gadegeslagen, die zou
wel bemerkt hebben, dat zijn borst heftig
op en neer ging en dat de krampachtig
voor het gelaat geperste vingers de zware
druppels niet konden tegehouden, die uit
zijn oogen stroomden.
Menigen dag na dat lange, lieve bezoek
onder den kersenboom had Gilli gewacht,
of de pater niet zou terugkomen. Maar
hij kwam niet, en eindelijk moest Gilli
zijn gewoon werk weer opnemen.
Daar vernam hij op zekeren dag de tij
ding, dat pater Angelicus gestorven en
den volgenden dag begraven zou worden.
Den heelen dag liep Gilli rond als onder
een zwaren last gebukt en hij wist nau
welijks wat hij deed. Maar toen het ein
delijk avond werd en de tijd van ter ruste
te gaan gekomen was, de eenige die hem
behoorde, sloop hij heimelijk uit zijn ka
mertje, snelde naar het Franciscanerkloos
ter en rustte niet, voor hij aan de voeten
van den dierbaren doode knielde.
Toen Gilli uitgeweend had, hief hij het
gezicht op en keek den dooden pater aan.
De wonderbare vrede, die van dit gelaat
straalde, boeide hem, dat hij bijna geen
oog meer van den monnik kon afhouden.
Hoe gelukkig moest thans de goede, oude
Angelicus zijn!
Alles, wat pater Angelicus hem gezegd
had, toen zij naast elkaar op de bank
onder den kersenboom zaten, viel hem nu
weer in, en wat hij-toenmaals slechts half
begrepen had, was hem thans opeens zoo
duidelijk I
„Wat hard is, is groot", had pater An
gelicus gezegd, en Gilli had geweend, maar
zijn hoop op bevrijding niet opgegeven,
neen, hij had de stille hoop gekoesterd,
dat do goede pater hem zou helpen, zijn
kinderlijken droom te verwezenlijken.
Thans was ook deze hoop vernietigd, en
hij stond weer alleenMaar zoo troos
teloos en verlaten als voorheen voelde hij
zich toch niet. De pater had hem het doel
getoond, waarnaar hij moest streven: Gods
wilHoe langer Gilli op den doode
staarde, des te kalmer en krachtiger voel
de hij zich.
Toen Gilli naar huis terugkeerde, begon
de koude wintermorgen reeds aan te bre
ken. Sidderend van koude, lichamelijk uit
geput, maar met de vroolijkheid van kin
derlijk vertrouwen in het hart, keerde
Gilli in zijn eenzaam slaapkamertje terug.
Het was geen tijd meer, naar bed te
gaan. Hij nam zijn stallantaarn van den
muur en maakte licht aan. Daarna nam.
hij uit een boek het prentje, dat hij van
pater Angelicus gekregen had en schreef
met potlood aan den anderen kant van
het prentje de volgende woorden„Alles
ter eere Gods", en daaronder: „Van pa
ter Angelicus".
Toen dat geschied was, hing hij het
plaatje met een kleinen spijker aan den
muur boven zijn bed. Dat was de eenige
versiering van zijn armoedig kamertje,
kamertje. Daarna ging hij aan zijn dag
werk.
Ook toen allen naar Kaltern togen, om
de begrafenis bij te wonen, en hij alleen
werd achtergelaten, klaagde hij niet,
maar deed kalm zijn werk. Hij had nog
nooit zoo graag gewerkt als heden.
Kort na de begrafenis kwamen de ge
rechtsdienaren van Boren en namen de
kerk en het klooster van Kaltern in bezit.
De Godslamp werd uitgedoofd.... het
tabernakel was verlaten
Maanden waren voorbij gegaan. Men
was thans in het einde van den zomer.
Een oud vrouwtje met scherpgesneden
trekken, eenvoudig maar zeer zindelijk
gekleed, liep over den weg, die het breede
dal tusschen Terlan en Missieu doorkruist.
Zij droeg een zwaren korf aan den arm,
de dag was heet en nu en dan stond zij
stil en zuchtte. Van tijd tot tijd keerde zij
zich om en keek voor zich uit, naar de an
dere zijde van het dal, als had zij daar
iets dierbaars achtergelaten.
Van de hoogte kwamen haar groepen
boeren tegemoet, die vee voor zich uit
dreven, naar de markt te St. Paul. Ver
moeid door de lange, stoffige wandeling
kwam de oude vrouw eindelijk boven aan,
maar de door boeren en veekooplui ge
vulde herberg lokte haar niet erg aan,
want zij wendde zich zonder meer naar de
ruime kerk, om in het Huis Gods rust en
koelte te zoeken.
Op hetzelfde oogenblik verscheen voor
haar in het gothisehe portaal de gestalte
van een jongen. Hij was zoo juist uit de
kerk gekomen en hield de pet nog in de
hand. Hij sloeg de oogen op en keek de
oude vrouw scherp aan. Zij sloeg echter
nauwelijks acht op hem. Eerst toen zij
den' juichkreet: „Tante Sandel?" ver
nam, keek zij verwonderd op.
„Ja, Gilli, zijt gij het of zijt gij heb niet?"
riep zij.
Zij nam hem bij de hand, trok hem naar
zich toe, verwonderde er zich over dat hij
er zoo slecht uitzag en bestormde hem
met- duizend vragen. Zoo vernam zij, dat
Gilli nog altijd bij zijn oom op de pacht
hoeve was, dat men hem vandaag met een
koe ter markt had gestuurd, dat hij met
den handel was klaar gekomen en van
plan was, naar huis terug te keeren.
„O mijn kind, wat ziet gij er slecht uit
herhaalde Sandel opgewonden. En onmid
dellijk het gesprek op iets anders wen
dend, vroeg zij: „Gij zult wel reeds weten,
dat mijn broeder dood is.
Verbaasd keek Gilli op. Neen, hij wist
niets. Hij kwam zoo zelden bij andere
menschen en naar Kaltern ging hij haast
nooit. Hij vernam niets, dan wat op de
pachtoeve gebeurde.
„Hoe gaat daar thans de bedelaar met
u om?" vroeg Sandel.
„Het is bijna altijd hetzelfde. Ik ge
loof, dat hij me niet goed kan velen. Doch
met de bazin sta ik beter, en mettertijd
zal het met oom ook wel gaan. Ik doe
al wat ik kan, en zou graag met hem op
goeden voet staan. En vandaag zal hij
wel over me tevreden zijn, omdat ik een
goeden handel heb gedaan."
Maar Sandel, die weinig gaf om het
belang van Benedikt Anderlan. viel hem in
de rede en vroeg of hij vanmiddag al gege
ten had, en toen zij hoorde, dat de baas van
de pachthoeve hem maar een stuk brood
had meegegeven, werd zij weer boos.
„Wat? Een stuk brood? En niets er bij?
Behandelt hij je zoo? Dan begrijp ik dat
gij er uitziet als de zeven magere jaren,
arme jongen
Zij nam hem bij den arm en nam
hem meer naar den Zwarten Adelaar te
genover de kerk. In de herbergkamer wa
ren veel menschen en er heerschte groote
drukte. Sandel en Gilli konden slechts met
moeite een plaats vinden en bleven stil
zwijgend zitten terwijl al de anderen over
vee en handel redeneerden of zich ver
maakten met kaartspelen. Sandel bestelde
soep, vleesch en brood, en verheugde zich,
dat Gilli het aanpakken nog niet ver
leerd had. (Wordt vervolgd).
