VALKENBURG (L.)
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET
BUITENLAND
Lichtzinnige Jeugd
Hotel Janssen (villa Dr. fterman)Tel.B5
SPORT
Z \TERDAG 30 MEI 1931
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 13
De lucht in. Toen wij nog jongens
waren, smulden wij van de verhalen der
groote ontdekkingstochten en dweepten
wij met de zeehelden, die onbevreesd den
Oceaan opvoeren en onbekende landen be
zochten.
Wat vonden wij het jammer, dat wij
niet leefden in die gouden eeuw, toen er
nog wat te ontdekken viel op aarde. Je
hadt maar een zeilschip te pakken, de zei
len le hijschen en.over 'n paar dagen hadt
je een onbekend land ontdekt
Zijn deze "lijden voorbij
De tijden zijn voorbij, dat men maan
den had te zeilen om Amerika of Indië te
bereiken, maar ofschoon de aarde voor ons
hoe langer hoe kleiner is geworden, of-
schoon er geen afstanden meer bestaan,
toch valt er nog zeer veel te doorvorschen
dat onbekend is.
De tijden der groote ontdekkingstochten
zijn niet voorbij. Integendeel wij beleven
juist een tijd, waarin koene pioniers door
dringen tot in de uiterste nauwelijks be
reikbare deelen van ons wereldje.
Verleden week is het lijk gevonden van
prof. Wegener, die omkwam in de ijsvelden
van Groenland: over eenige weken gaat
de „Nautilus" zijn gewaagden tocht onder
nemen onder het ijs door naar de Noord
pool, daarbij gesecondeerd door de Zep
pelin, die z'n weg zoeken zal door de
lucht.
En Woensdag j.l. is prof. Piccard met
een ballon opgestegen naar ongekende
hoogten in het luchtruim. Hij is doorge
drongen tot de z.g. stratosfeer, dat ge
deelte van de dampkring, waar alle weers-
verschijnselen ophouden, waar geen wol
ken meer drijven en waar een constante
temperatuur heerscht van min. 55 graden
Celsius. Hij bereikte de respectabele hoogte
van 16.000 M., ofwel 16 Iv.M., waarmee hij
meteen alle hoogten-ecords heeft geslagen.
Hij verrichtte er, geassisteerd door zijn
helper dr. Kipfer, zijn wetenschappelijke
werkzaamheden, en keerde behouden op
dit ondermaansche terug. Vooral het laat
ste is het belangrijkste succes van dezen
tocht.
De wereld is thans enthousiast over de.
koene durf van prof. Piccard en diens as
sistent. De meesten hadden niet verwacht,
dat zij ooit levend beneden zouden zijn
gekomen
Europeesche kwestie. Verle-
den week zijn de zittingen van Volken
bondsraad. en Europeesche commissie ge
ëindigd (wij hebben er vorige week-Zater
dag reeds over gesproken) en na afloop
wordt vaak in de pers nog wat. nagekaart.
Zoo schrijft de „Germania" het orgaan
der Duitsche Centrumspartij:
„Genève was een eindpunt en een hori
zon. Bijna algemeen had men het gevoel,
dat de tijd der atmosferenpolitiek en der
beleefdheidsredevoeringen eindelijk ten
einde .geloopen is, al is Briand ook nog een
enkele maal in zijn oude rhetorische zonden
vervallen. t)e geest eener nieuwe zakelijk
heid heeft ook in de politiek zijn intocht
gedaan en men wacht met spanning af, hoe
deze nieuwe krachten in de September-
vergadering en op de groote ontwapenings
conferentie van 1932 tot uiting zullen ko
men. In den herfst valt de beslissing over
de groote kwestie der midden-Europeesc'ne
economische toenadering, heb volgend jaar
over het lot van den Europeeschen ontwa
peningsplicht. Dan zal de volkenbond
moeten toonen, of hij tegen zijn taak opge
wassen is. Valt de eindbeslissing ten gun-
FEUILLETON
door
ARTHUR APPLIN.
21)
Sir Reginald vermoedde allerminst wel
ken indruk zijn brief, waarin hij de ge
schiedenis der chèque-vervalsching en Ru
pert's arrestatie vertelde, op Jim zou ma
ken. Had hij dit kunnen vermoeden, dan
had hij den brief wellicht nimmer gesehre-
Hij vroeg daarin aan Jim de tijding aan
John Dale te brengen en hem ook te zeg
gen, dat hij, Sir Reginald, er zorg voor zou
dragen, dat Rupert over den best mogelij
ken rechtskundigen bijstand kon beschik
ken. Hij verzocht John Dale ook onmiddel
lijk naar Londen te willen komen.
Jim was dien ochtend verre van uitgela
ten of vroolijk, toen hij zich op weg begaf
naar Blackthorn-Farm. Het was geen opge
wekt baantje, aan den vader van een an
der te moeten vertellen dat zijn zoon,
in hechtenis was genomen, verdacht van
chèque-vervalsching. Hij was eerder eenigs-
zins ontevreden dver de manier van optre
den van zijn vader, wijl deze de mededee-
ling niet rechtstreeks aan John Dale had
gericht. Immers, hij, Jim, kon de tijding
slechts overbrengen op een wijze, die
iemand meer zou kwetsen dan wanneer
een en ander schriftelijk ware gedaan.
De jeugd is nu eenmaal wat egoistisch en
egocentrisch aangelegd; datgene wat Jim
dan ook het meest aangreep was de vraag,
sie van het nieuwe Europa, dan zal ook
Duitschland betere, dagen zien; valt de-be
slissing voor Versailles, dan staat het
zelfde Duitschland voor de noodlotsvraag
van zijn toekomst, welke ook over zijn be
trekkingen tot den volkenbond een oordeel
zal vellen."
Tol-unie of Europeesche unie? Econo
misch herstel van Europa? Ontwapening?
Allemaal dingen met ,een vraagt-eeken.
Zullen zij doodloopen op den Volkenbond
als eindpunt of zullen te Genève nieuwe
perspectieven worden geopend, nieuwe uit
zichten op vrede en opbloei? Op het oogen-
blik zijn drie sub-commissies bezig om te
studeeren.
Europa wacht op daden.
De man, die blijft, -r- Een gunstige
omstandigheid voor het werk, dat in den
Volkenbond wordt verricht, is het aan
blijven van den Franschen minister van
buitenlandsche zaken Briand.
Briand is voor den aandrang van Dou-
mcr en van zijn collega's .in het ministerie
bezweken en blijft minister van buiten
landsche zaken in het ministerie-Laval. Ge
zien de groote meerderheid, die de buiten
landsche politiek van dit ministerie voor
Genève in de Kamer gevonden heeft, is
dat begrijpelijk, al was Bria-nds voornemen
om af te treden na de teleurstelling va-n
Versailles niet minder begrijpelijk- Briand's
aanblijven was aanvankelijk voorwaarde
lijk. Hij wilde in de Ivamer verslag over de
jongste bijeenkomsten te Genève afleg
gen en wenschte dan dat de Kamer uit
spraak zou doen.
De Kamer heeft dit gedaan en de uit
spraak viel uit ten gunste va-n Briand. Eén
troost voor dezen ouden politieken rot. na
zijn nederlaag bij de presidentsverkiezing.
A n t i-K atholieke Hetze. De
Katholieke landen Spanje en Italië gedra
gen zich den laatsten tijd allesbehalve
Katholiek. Stak het gepeupel in de Spaan-
sche hoofdsteden de kerken in brand en
vernielde het de kloosters, terwijl zelfs
door gemeenteraden (zooals van Barcelona)
aan het voorloopig bewind het verzoek ge
richt werd om de Jezuieten uit het land
te verdrijven in Italië beginnen de fas
cisten ook al een dreigende en bcleedigen-
de houding aan te nemen tegenover de
Katholieken. Zelfs is het al zoover geko
men dat studenten het portret van den
Paus hebben verbrand en exemplaren van
het blad „Osservatore Romano'' (het Va-
ticaansche blad), uit de kiosken hebben ge
haald en op een brandstapel hebben ver
nietigd. Een en ander staat in verband met
de rivaliteit tusschen de Katholieke en de
fascistische jeugdorganisaties.
Het Vaticaan bewaart, naar gemeld
wordt, z'n kalmte. Rome, d.w.z. de Kcik
kan rustig zijn, omdat zij eeuwig is en oa1-
dat de poorten der hel haar niet zullen
overweldigen.
Alle comf. SchitterenW/ftuin. Gr. garage
Eigen luxe toeringcar. Mat. pens. pr. 51 dü
hoe de vrouw, die hij liefhad, den schok zou I
verdragen en doorstaan, waarbij hij zich 1
afvroeg, welken invloed deze kwestie zou
hebben op hun liefde en hun toekomst.
Als Rupert nu eens schuldig was! Crich-
ton was soldaat in hart en zielhij kon
het dan ook niet helpen, dat hij 'n boefje
conventioneel dacht en handelde, dikwijls
meers respect hebbend voor de meening
van anderen dan voor z'n eigen opinie. Hij
moest ook in aanmerking nemen, wat de
wereld zou denken en zeggen. Hij had zoo
wel met z'n 'eigen positie als met die van
zijn vader rekening te hóuden. Alvorens
Marjorie te ontmoeten, zou hij, wandelend
langs de oevers van de Dart, waar hij en
Rupert als jongens zoo dikwijls hadden ge-
vischt, rustig kunnen denken. Hij kon zoo
doende zijn gedragslijn bepalen voor 't ge
val dat Rupert schuldig zou worden bevon
den. Het stond vast, dat dit, voor de Dale's
den algeheelen ondergang beteekendezoo
wel financieel als anderzins....
In het Westen van Engeland wordt een
misdrijf nimmer vergeven en nooit verge
ten. De Dale's zouden Devonshire moeten
verlaten en vèr, ver weggaan. Nooit zou
hij Marjorie weerzien.
Hij stond even stil, zette zich op een
reusachtig rotsblok neder en keek over de
heide naar Blackthorn-Farm, dat een kwar
tier verder lag. Hij zag weldra in, welke
groote liefde 'hij had voor Marjorie.
Hij had haar lief, méér dan wat ook en
méér dan wie ook ter wereld. Zij bleek hem
zelfs nader te staan dan zijn loopbaan. Hij
schrok even bij deze ontdekking. Hij was
echter eerlijk tegenover zichzelf.
Haar prijsgeven kon hij onmogelijk.
Zelfs al zou haar broer werkelijk een mis
dadiger zijn en naar de gevangenis moe-
ten.
ROEIEN
DE HOLLANDIA-
WEDSTRIJDEN.
VRIJDAG: MOOI WEER EN
REGENDAG.
Spannende strijd in de verschillende
achten.
(Van onzen Sportredacteur).
De dag van gisteren zal ongetwijfeld
lang in het geheugen blijven van al dege
nen, die met Hollandia in deze dagen mee
leven, 't Was een dag vol afwisseling, een
dag van mooi weer en een dag van regen.
't Begon gistermorgen zoo mooi. Een
heerlijk zonnetje stond aan den hemel er
hing een frissohe temperatuur en dit wa
ren alle factoren om een mooien wed-
strijdag te beloven, 't Moch echter niet
zoo zijn. Rond het middaguur betrok de'
lucht en 't werd al slechter en slechter,
eindigend in een stroomenden regen tijdens
de eerste damesnummers. Zoo slecht heb
ben we het op Hollandia nog niet meege
maakt en was het wonder dat de gezichten
somwijlen wat somber stonden en dat som
migen hoofdschuddend stonden te kijken
naar die donkere lucht, waaruit de regen
zoo loodzwaar neerviel.
Gelukkig is 't niet den ganschen dag zoo
gebleven. In den namiddag klaarde het
weer goed op en kregen we weer zon, veel
zon, hetgeen vooral voor de laatste drie
nummers van den dag, drie Acht-nummers,
een uitkomst was.
We he'bben in ons nummer van gister
avond reeds een overzicht gegeven van de
ochtendwedstrijden, zoodat ons thans nog
overblijft het middagprogramma te be
spreken.
Een groot gedeelte daarvan werd inbe-
slag genomen door de dames-nummers:
stijlroeien en snelroeien.
•In de 2e halve beslissing van het num
mer Jonge Skiff Overnaadsch
ktvamen De Hoop en Laak aan den start.
De Hoop-skiffeur Henninga was op 120 M
anderhalve lengte achtergeraakt, voorna
melijk door slecht sturen, maar hij wist zich
daarna prachtig te herstellen en won de
race op fraaie wijze.
Het was een schitterenden zomerdag. De
zon brandde aan deh effen, strakken, blau
wen hemel. Een zachte bries waaide over
de landen en voerde een zoeten geur van
bloemen mee. Hier en daar bloeide de hei,
voorbode van den grooten heiboei. Een fo
rel dartelde nu en dan door het water.
Jim zat in gedachten verdiept. Hij be
keek de zaak van alle zijden, redeneerde
met en argumenteerde tegen zichzelf. Doch
wat er oök gebeuren zou, Marjorie kon hij
onmogelijk prijsgeven. Zichzelf alleen be
schouwend, zou hij zulks wel kunnen, of
schoon hij ook aan zijn hart de wrange pijn
van het scheiden voelde. Doch zij hield van
hem. Hij behoorde haar toe; voor haar ver
der leven en geluk had ze al haar hoop op
hem gesteld. Zij had toch geen kwaad ge
daan? Waarom zou zij dan, vroeg hij bij
zichzelf, moeten lijden voor een misstap
van haar broer?
Hij zou haar redden, zelfs al zou hij zich
zelf hiervoor moeten vernederen, al zou hij
hiervoor afstand moeten doen van zijn be
roep, waaraan hij toch met hart en ziel
was gehecht.
Hij zag ook wel in, dat dit besluit zijn
vader geweldig tegen de borst zou stuiten
doch zou het ooit komen tot een keuze tus
schen z'n vader en Marjorie.... dan deze
laatste.
Deze keus was een verschrikkelijke. En
toch voelde Jim, dat hij het bij het rechte
eind had.
Zoo diep was hij in gedachten verzon
ken, dat hij de lichte, naderende voetstap
pen op het gras niet hoorde. Een hand
werd op zijn schouders gelegdhij sprong
overeind, keek op en zag Marjorie voor
hem staan, die hem hartelijk toelachte.
O, lievelingriep hij uit. Lieveling
Hij omhelsde haar zooals nooit te voren
De le-heat der Jonge Vier A leverde
een overwinning op voor Nereus, nadat de
ze ploeg den geheelen wedstrijd door op
Triton was voor geweest, om eiken sport
der Utrechtenaren op gelijke wijze te be
antwoorden.
De 2e heat ging tusschen Laga cn Schie
welke door Laga onbedreigd werd gewon
nen.
Na enkele damesnummers kregen we den
eersten beslissingswedstrijd van dezen dag
de Overnaadsche Twee voor beginnelin
gen. Drie ploegen verschenen aan den start,
nl. Am stel, Nereus en Laak.
De Laak neemt vrij spoedig de leiding,
roeit heel goed en maakt een aardigen in
druk. De Amstel is iets voor op Nereus,
doch beide ploegen blijven goed bij elkaar.
Op 400 M. liggen ze alle drie nagenoeg
weer gelijk. Bij de tweede pikettenrij komt
de Amstel naar voren en loopt uit, terwijl
Nereus tweede lag. Op 1500 M. kwam Ne
reus flink opzetten, de ploeg kwam gelijk
er. nam tenslotte de leiding om deze niet
meer af te staan. Wel liep Amstel nog
iets in, maar Nereus hield venijnig vast en
gaf den Amstel-menschen geen kans.
De beslissing in het nummer Jonge
Twee A ging tusschen De Hoop, Laga en
Triton. Hier won Laga nagenoeg onbe
dreigd, met een tweetal lengten o-p De
Hoop voor, terwijl Triton vele lengten ach
terbleef.
Het beslissingsnummer der Stuur-
m a n 1 o o z e Vier ging tusschen Triton
en de Laak. De Hagenaars hebben spoedig
de leiding. Op 920 M. was er flink licht
tusschen de booten. Daarna liep de Laak
nog geleidelijk uit.
Na de tweede pauze werd te 6.40 een
aanvang gemaakt met de laatste nummers.
Het was toen buitengewoon mooi weer ge
worden, zoodat de belangstelling langs den
weg weer veel grooter was dan zij den ge
heelen dag was geweest.
Begonnen werd met de beslissingswed
strijd der Jonge Vier B, waarvoor uit
kwamen Laga, Dordt, en D. T. R. V.
Laatstgenoemde ploeg was het best weg
en dadelijk een halve lengte voor. Dordt
zakt na 40 M. iets af. In de bocht komt
Laga inloopen om de leiding te nemen om
deze niet meer af te staan.
De nummers Overnaadsche Skiff
en Jonge Skiff B waren respectieve
lijk voor De Laak (J. H. Oosterhuis) en
Viking (A. Knol).
De Overnaadsche Vier leverde
een mooieoverwinning op voor De Laak
met 6 sec. voorsprong op Argo, terwijl de
Cadetten moesten opgeven wegens het
breken van een dol.
De laatste drie races van den dag brach
hij nam haar zoo krachtig in z'n armen,
dat ze het zeer zeker van pijn zou hebben
uitgeschreeuw, ware het niet, dat ze zoo
veel van hem hield.
Jim.*... je hebt me laten schrikken.,
en ik dacht er juist aan, het jou te laten
doen, hijgde ze, toen hij haar los liet. Je
weet niet hoe sterk je bent.
Ze keek hem overgelukkig aa-nhaar
wangen gloeiden; haar oogen schitterden.
Ze droeg geen hoed, zoodat haar prachtig
haar een weelde voor het oog was.
Stilzwijgend keek Jim haar aan.
Is er iets niét in orde, Jim
Hij zei geen woord, legde z'n arm om
haar middel en ging met haar mee naar
Blackthorn-Farm.
De een of ander, wandelend in Post
Bridge, kon hen zien. Een landman, wer
kend in het land, een die op de heuvelhel
lingen arbeidde, ze zouden het nieuws thuis
kunnen vertellen, dat ze den jongenheer
van Post-Bridge Hall hadden zien „wande
len" met Marjorie Dale. Hij gaf er niets
om: nu zeker niet. Iedereen zou toch vlug
genoeg te weten komen, dat ze van eikan
ker hielden en dat Marjorie z'n vrouw zou
worden.
Zo omzichtig mogelijk vertelde hij haar,
wat hij wist, daarbij de zaak zoo rooskleu
rig mogelijk voorstellend en Marjorie ver
zekerend, dat Rupert weldra zou worden
vrijgelaten, daar alles behoorlijk zou wor
den opgehelderd.
Daarom juist schreef m'n vader aan
mij inplaats van aan jouw vader, mij vra
gend het hem te vertellen en hem ook te
verzoekep zoo gauw mogelijk naar Londen
te komen Hij was bang, dat, als hij recht
streeks aan je vader schreef, deze de zaak
van den sombersten kant zou opnemen, 't
Komt toch wel meer vor, dat iemand bij
ten even zoovele emoties tengevolge van
de spanning, die cle diverse Achten wisten
teweeg te brengen.
Het begon al .te S uur in de beslissing
van het nummer Jonge Acht A. De
strijd ging hier tusschen Triton, Njord
en Argo.
Inderdaad is het een felle strijd gewor
den van begin tot einde. De belangstelling
langs den weg was thans weer verbazend
groot. De Leidsche studenten hebben het
eerst de leiding en op 720 M. zijn zij. 1/3
lengte voor. Argo en Triton bleven hard
nekkig volhouden, doch in den binnen-
bocht komt Triton nog weer meer naar vo
ren, terwijl Argo plotseling terrein ver
liest. Bij de laatste pikettenrij bedraagt
het verschil tusschen Njord en Triton pre
cies een lengte. De Leidenaars roeiep.
keurig verder en winnen tenslotte onbe
dreigd maar niet zonder spanning.
De winnende ploeg bestond uit: J. van
Panhuijs, boeg, Tj. de C'ocq Bulling, T. v.
d. Bropk Dobrenen, A. Dcutman, D. Kun
nen, D. v. Oosten Slingerland, A. G. E.
Werd muller von Elgg, A. v. Panhuijs, slag
en Sie stuurman.
Door dit nummer was de spanning er
ingekomen en de belangstelling voor de
twee beats der Oude Ach te n was zoo
mogelijk nog grooter geworden. Doordat
de nummers echter te kort op elkander
volgden konden wij er' slechts twee van
de drie volgen.
In de le heat, ging de strijd tusschen
Willem III, Nereus cn Njord. De ploegen
gaven elkaar niets toe. Wij ontmoetten ze
op de helft der baan, maar het verschil in
volgorde was nauwelijks merkbaar. We
dachten aan een nieuwe zege van Njord,
want ze roeiden er lustig op los, maar Ne
reus trok er in den eindspurt zoo venijnig
tusschen uit, dat de Amsterdammers met
enkele seconden wisten te winnen.
Nog spannender dan de eerste heat was
de tweede, waarvoor uitkwamen Laga,
Maas en Triton. Ook hier aanvankelijk een
gelijk opgaande strijd, waarin Maas liet
eerst achterbleef, terwijl Laga en Triton
om de leiding streden.
Laga, dat het voordeel had van den
binnenbocht kwam hier wat opze'ten en
neemt de leiding. Daarna is de beurt aan
Triton. Dan komt er plotseling een ge
heel onverwachte ommekeer, als op de
tweede helft der baan de Maas fraai gaat
inloopen en terwijl algemeen gedacht word
dat deze ploeg kansloos was, nam zij.de
leiding om tenslotte na hardnekkigen strijd
te winnen, met Triton als tweede, zoodat
Laga tenslotte als laatste eindigde.
vergissing wordt gearresteerd, daar de po
litie meent over enkele aanwijzingen le zij
nen laste te beschikken.... Maak je dus
niet ongerust, Marjorie. Laat in de toe
komst alle zorgen maar aan mij over.
Ze drukte z'n hand en trachtte ook te
glimlachen, doch uit haar blik sprak diepe
droefheid en haar gelaat was bleek.,
Ik ben bang, zei ze zacht. Ik kan het
niet helpen, Tim, doch als vader naar Lon
den gaat, moet ik met hem mee gaan.
Jim Crichton schudde echter z'n hoofd.
Dat is het juist wat je niet moogt
doen. Die vriend van Rupert 'n zekere
Despard, niet? die ik onlangs zag, kan
hem heel gemakkelijk en veilig vergezellen.
Ik geloof, dat hij nog altijd hier is, hè?
Marjorie knikte.
Ja, hij en Rupert hadden juist iets
ontdekt in de oude tinmijn geloof ik, want
ze leken erg onder den indruk ervan. Ze
probeerde te lachen. Ze hadden radium ge
vonden en dachten een fortuin te winnen.
Ik hoorde, dat ze het hierover hadden....
Jim!.... We waren zoo gelukkig en alles
scheen zoo goed te loopen. En da.a-r heb je
nu dit. Rupert.... nee, dat, is onmoge
lijk.... onmogelijk.... Nee, 't is niet
waar, daar ben ik heilig van overtuigd....
•Het- zal vaders dood zijn.
Jim dwong zichzelf tot lachen. Lieve
ling, we zullen Rupert hier binnen een
weekje terugzien. Denk dus niet meer over
die onaangename kwestie. Ik ben van plan
onze verloving bekend te maken.... zon
der verder uitstel.
(Wordt vervolgd).
