In „De Witte Zwaan"
UIT DE OMGEVING
DINSDAG 21 APRIL 1931
DE LE1DSCHE COURANT
DERDE BLAD PAG. 9
HET PROCES TEGEN DEN DUSSELDORFSCHEN
MASSA-MOORDENAAR.
(Van onzen eigen Correspondent).
Dusseldorf 20 April 1931.
Zevende dag.
Het moordproces in de mo
derne grootstad. De Peter
Kürten toerekenbaar en ver
verboden. Vindt Kürten
reeds navolgers? De eerste
deskundige is van oordeel, dat
Kürten toereeknbaar en ver
antwoordelijk is. De verde
diger in tegenspraak. De
vader, broers en zuster van
Kürten als getuigen opgeroe
pen. Nieuwe misdaden ont
huld.
Toen wij Zaterdagavond stipt om 8 uur
op de afgesproken plaats aanwezig wa
ren, deed de eigenaar van 'deze film ons
stil verstaan, dat het buitengewoon jam
mer was, maar hij durfde de voorstelling
niet in besloten kring te doen plaats heb
ben, bang voor de politie van Dusseldorf,
die den film verboden had. De bioscoop
directeur was zelfs zoo voorzichtig ge
weest, om de film op een geheime plaats
te verbergen, omdat hij vreesde, dat de po
litie de film in beslag zou nemen. Nu zal
men trachten, om dezen Peter Kürten-film
in Holland te laten loopen: we hopen ech
ter, dat de Centrale Filmkeuring alle ter
men aanwezig zal achten, om dezen film
absoluut af te keuren. Er is geen enkel cul
tureel of sociaal belang mee gediend en
zelfs de ongezonde zucht naar sensatie
van het publiek zou er niet door bevredigd
worden. Het lean alleen slechte gevolgen
hebben, dat leiden zou tot drama's, zooals
er zich gisteren een heeft afgespeeld te
Berlijn, waar een 43-jarige ingenieur zijn
12-jarig nichtje heeft vermoord, terwijl het
kind lag te slapen. De man was eerst se
dert een paar weken uit een zenuwlijders
gesticht ontslagen en had in de laatste da
gen al het mogelijke gedaan, om sensatio-
ncele bijzonderheden te vernemen over het
Kürten-proces
Reeds onmiddellijk, nadat de zitting be
gonnen is, blijkt, dat we een zware dag
zullen hebben: cr zijn bijna 60 getuigen op
geroepen. De verdediger had er prijs op ge
steld, dat de Rechter van Instructie, dr.
Hertel, een verklaring af zou leggen over
de waarde, die men moet hechten aan de
bekentenissen van Kürten, en hoe zij tot
stand kwamen. Kürten heeft alles bekend
en zijn spijt betuigd over zijn misdaden.
Wat moeten wij hier nu van gelooven? De
verklaringen van Kürten waren werkelijk
geloofwaardig, ondanks het feit, dat ze hier
en daar eenigszins waren overdreven. Als
men het zielsleven van dezen misdadiger
gaat ontleden, dan komt men tot de ont
dekking, dat deze mensch een dubbel le
ven heeft geleid. In het huwelijk van Kür
ten vinden we hoogachting, die wellicht
haar oorzaak vond in zijn eigen vertwij
feling, dat hij voor het leven onbekwaam
was. Zijn vrouw was het laatste wezen, dat
Kürten nog eenigszins overeind hield: zijn
grootste en eenige zorg was dan ook, dat
zijn vrouw maar voor hem behouden bleef.
Kürten heeft tenslotte aan zijn vrouw al
les bekend, omdat zijn vreeselijk bezwaard
geweten hem daartoe aanspoorde: zijn
zielstoestand dwong hem er toe, om aan
zijn vrouw alles te "eggen. Uit geheel de
bekentenis van dit misdadig leven blijkt,
dat Kürten door een innerlijken drang ge
dreven werd en zijn geheim niet langer
kon bewaren. Toen Kürten later met zijn
vrouw geconfronteerd werd, herriep hij al
zijn bekentenissen, omdat hij zooals hij
zelf zeide 1 et verdriet van zijn vrouw
niet kon verdragen. Kürten heeft vrijwil
lig alles toegegeven, omdat hij zich wilde
buigen voor het recht, maar daaraan is
een vreeselijke zielestrijd voorafgegaan. En
toen Kürten eenmaal overtuigd was van
zijn schuld, had hij ook een geweldige af
keer van zijn daden en van het leven, dat
hij tot nog toe heeft geleid.
FEUILLETON
Uit het Duitsch
van
ADOLF HER ZOG.
27) r-
Bevend van geluk liet mijnheer Rose
eigenhandig de ijzeren rolluiken naar be
neden en volgde zijn chef en sohoonvader-
in-spé naar het woonvertrek.
Daar zaten de familie-leden al aan tafel.
Ook Barenfeld en Pfalzdorf hadden juist
plaats genomen toen tot aller verwonde
ring de apotheker samen met zijn provisor
binnentrad.
Heb je nu al gesloten, Engelbert
vroeg mevrouw Friedrich.
Zooals je ziet, was het laatdunkend
antwoord en mevrouw zweeg bedeesd.
Max en Moritz moeten vanavond in
de keuken eten, decreteerde de huistyran
en de jongens lieten zich dit bevel dat
hun perspectieven van zelden genoten vrij
heid opende, geen tweemaal zeggenmet
hun borden in de handen gingen ze grijn
zend heen.
Mevrouw Friedrich keek angstig en in
spanning naar haar man. Zrj voelde bij in
tuïtie dat er iets ging gebeuren. Het weg
sturen van de kinderen was op zichzelf
al een onbedrieglijk voorteeken.
Nu, meneer Bareenfeld, begdn de apo
theker na eenige oogenblikken, is u over
het personeel tevreden, over Dores bij
voorbeeld
Zeker, meneer Friedrich, Dien man
kun je overal voor gebruiken.
De officier van Justitie wilde van deze
getuigen weten, waarom Kürten bij de poli
tie op sommige punten toch gelogen had.
Dr. Hertel is van meening, dat Kürten in
een vlaag van spijt, alles bekend te heb
ben, zich tegenover zijn vrouw zoo wilde
houden, om daardoor artikel 51 op hem
van toepassing te kunnen laten verklaren.
(Artikel 51 luidt „een strafbare hande
ling wordt niet aanwezig geacht, als de
dader op het oogenblik van de misdaad
zich in een toestand van bewusteloosheid
bevindt of in een ziekelijken toestand van
zijn geestvermogen, waardoor de bestem
ming van zijn wil was buitengesloten").
Ook de verdediger stelt tal van vragen
aan dr. Hertel, waarop deze antwoordt, dat
Kürten werkelijk met overleg te werk is
gegaan. Wat Kürten's vader betreft, die
thans als getuige optrad, deze stond wel
als een dronkaard bekent, die geweldig kon
opscheppen, maar hij hield zich zelf voor
een goed huisvader. Dr. Koch, een hoogge
plaatst politiebeambte, gaf een overzicht
van de besprekingen, die hij met Kürten
heeft gehad over de beweegredenen, die
Peter Kürten tot zijn daden hadden ge
bracht: hij wilde een ommekeer brengen
in het strafwezen. Kürten heeft zelf toege
geven, dat hij met vrijen wil te werk' gdng,
en als hij ter dood veroordeeld wordt, zal
hij geen moeite doen, om gratie te krijgen.
De beide broers en een zuster van Kür
ten, die ook als getuige verschenen zijn,
weigeren iedere verklaring af te leggen.
Toen de officier van Justie vroeg, om
voor de getuigen, die thans werden opge
roepen, de zaak met gesloten deuren te
behandelen, werd dit verzoek niet toege
staan, daar de pers zich van haar taak
goed bewust is: de pers mocht in de zaal
blijven alsmede de deskundige en dr. Wak-
kermann van het Ministerie van Justitie te
Berlijn. De verklaringen, die tijdens de zit
ting met gesloten deuren werden afgelegd,
waren voor de schuld van Kürten zeer be
zwarend. Het zijn allemaal vrouwen, met
wie Kürten heeft samengeleefd en waarvan
hij er meerderer heeft willen dooden. Het
was dan ook opmerkelijk, dat, zoodra de
misdaden in Dusseldorf bekend werden,
meerdere vrouwen uit de onderwereld van
Dusseldorf Kürten voor den moordenaar
hielden. De moordaanslagen speelden zich
meestal af in de onmiddellijke omgeving
van Dusseldorf; slechts in een geval ont
kent Kürten, dat hij van plan was, om een
van zijn slachtoffers te dooden.
De getuigen herkennen Kürten thans
heel goed: een van deze lange rij vrouwe
lijke getuigen werd, na het afleggen van
haar verklaring, weer onmiddellijk naar de
gevangenis teruggebracht.
Professor dr. Berg gaf een uiteenzetting
over de erfelijke belasting van den moorde
naar, die op de eerste plaats er toe leidde,
dat die wraakgierige gedachten in Kürten.
gingen groeien. Deze deskundige is echter
van oordeel,dat het absoluut uitgesloten
is, dat Kürten in een toestand van be-
wüsteloosheid gehandeld heeft, of dat zijn
geestvermogens gestoord waren.
De officier van Justitie stelde enkele vra
gen aan dr. Berg en uit het antwoord bleek,
dat het klassiek bewijs geleverd is voor het
te werk gaan van beklaagde met voorbe
dachten rade, met uitzondering dan mis
schien voor den moord op Christine Klein.
De verdediger is het echter met deze
opvattingen absoluut niet eens: voor hem
is het een uitgemaakte zaak, dat artikel 51
op Kürten volkomen van toepassing is.
Toen de vader van Kürten gehoord werd,
heeft men den beklaagde uit de zaal ge
bracht. Het is opmerkelijk, dat vele meis
jes en jonge vrouwen zoo lichtzinnig ge
loof hechten aan wat vreemde menschen,
die zij absoluut niet kennen, hen vertellen:
Hm,.... zooU zorgt er voor, dat
u ze door fooien erg bruikbaar maakt,
nietwaar
Konrad Barenfeld keek zijn chef over
de tafel aan. Door fooien?Dat is bij
Dores niet noodig.
Maar u kunt toch niet ontkennen, dat
u Dores op een keer een taler hebt gege
ven? Of was daar een bijzondere aanlei
ding voor? Ik weet het niet; misschien
had hij iets heel belangrijks gedaan, dat
goed betaald moest worden.
Konrad Barenfeld was, toen meneer Frie
drich het over een „bijzondere aanlei
ding" had, vuurrood geworden. Bliksem
snel had hij naar Iisa gekeken, die zwij
gend en met samengetrokken wenkbrau
wen op haar bord staarde. Toen drong hij
zich tot een luchtigen toon en antwoordde
lachend.
Dores is 'n domoor, om er zooveel op
hef van te maken dat ik een half jaar ge
leden eens in een bijzonder opgewekte bui
was. Op die manier hoeft hij werkelijk
niet voor een herhaling van mijn royali
teit te vreezen.
Ik vrees van wel
Meneer Friedrich, zei Barenfeld ge
prikkeld, het is hier, geloof ik, niet de
plaats om over dergelijke dingen te dis
cussieeren.
Ik wensch er echter juist nu over te
spreken.
Staat u mij dan toe dat ik mij terug
trek. Op kantoor ben ik geheel tot uw
beschikking.
Een plotselinge stilte wa-s ingetreden,
die Barenfeld gebruikte om zijn servet
op te vouwen. Heinrich Pfalzdorf volgde
onrustig iedere beweging.
Spaart u lievr uw geld, barstte de
apotheker, die zijn woede niet meer kon
zij schenken zoo gemakkelijk hun vertrou
wen aan iemand, waarvan zij absoluut niet
weten, of hij het verdient en waardig is.
Dat is de lichtzinnigheid van onzen mo
dernen tijd. Vele van deze Dusseldorfsche
meisjes, die zoo vaak met Kürten gingen
wandelen, mogen 'blij zijn, dat ze thans nog
leven. De laatste getuige, die gehoord werd,
heeft bij de politie de aandacht op Kürten
gevestigd. Op een verschrikkelijk uitvoeri
ge wijze vertelde dit jonge meisje haar ver-
houdin'g en samenleving met Kürten. Het
was pijnlijk en tragisch.
Uit alles, wat vandaag voor de recht
bank in het Kürten-proces behandeld werd,
heeft weer opnieuw het bewijs geleverd-,
dat we hier met recht mogen spreken over
het moordproces van een moderne groot
stad. Alles werpt zoo'n schril licht op het
geen zich in de duistere holen der onder
wereld afspeelt. Tal van vrouwen leven
beurtelings met den moordenaar samen,
worden onmenschelijk door hem behandeld
en toch, ondanks alle angst en bezorgdheid
voor hun eigen leven blijven zij aanhanke
lijk aan dien man, die ook in hun oog een
misdadiger is. Deze gevallen staan niet
eens in de aanklacht vermeld en geen en
kele getuige heeft er aan gedacht, om een
aanklacht tegen Kürten in te dienen. En
zoo gaat dat gruwzame leven in de moder
ne grootstad iederen dag opnieuw weer
voort: het kwaad wordt niet meer als
kwaad erkend: men is er aan gewoon ge
raakt.
En nu ontstaat de strijd tusschen verde
diger en de rechtbank. Het artikel 51 is be
rucht geworden, omdat men het wil toe
passen, ook in die gevallen, waarop het
niet toepasselijk is. Heeft Kürten in een
soort ziekelijke bedwelming geleefd, in een
roes van zinnelijke prikkeling? Wat ver
staat de rechtbank daaronder en welke
opvatting heeft de verdediger over be
wusteloosheid of een verstoring van den
verstandelijke vermogens bij Kürten?
En dan kan de officier van Justitie, kan
ieder van de zes deskundigen zich met die
opvatting vereenigen? Een lange reeks
van theorieën wordt telkens met een nieu
we rij van mogelijke veronderstellingen be
antwoord.
Kürten heeft in zijn jeugd nooit ge
dacht, dat het met hem zoo zou vergaan.
Dat moet voor ons een waarschuwing zijn,
dat iedere slechte hartstocht ook in hem
zoover is doorgedreven, dat iedere rem,
iedere verantwoordelijkheidsgevoel in hem
verstikt werd: zoo gaat het vaak met jonge
menschen. Daarom is de Kürten-film ook
zoo een waanzinnig iets.
Het Kürten-proces is een verschijnsel van
onzen modernen tijd, dat aan onze verant
woordelijke opvoeders der jeugd de zware
taak stelt, om de zwakke jonge menschen,
die door haat en nijd, door misdaad en el
lende van alle kanten worden omgeven, te
beschermen en te beveiligen en hen sterk
te maken door den overvloed van genade
tegen het harde leven, dat hen te wach
ten staat. Kürten is naast ons opgegroeid:
van zijn omgeving heeft hij nooit geen hulp
gekregen. Kürten kwam hier op het bankje
der beklaagden, omdat hij het verdiende,
ondanks het feit, dat zijn vader een dronk
aard was. Slechts een enkele maal heeft de
beklaagde zijn moeder genoemd, over een
vriend, die hij in zijn leven heeft ontmoet,
over een onderwijzer heeft hij nooit gespro
ken.
Omdat wij er van overtuigd zijn, dat door
dit proces het verantwoordelijkheidsbe-
wustzijn van onze ouders en opvoeders wak
ker geschud moet worden, hebben wij ons
verplicht gerekend, over dit proces een
uitvoerige berichtgeving te laten verschij
nen. Want door het Kürten-proces worden
ineens alle gevaren, waaraan onze jeugd
is blootgesteld, op den voorgrond ge
plaatst: die gevaren bedreigen onze jeugd-
niet alleen in de moderne grpote stad maar
ook ten plattelande en in de kleine steden,
waar het ontbindingsproces der zedelijk
heid steeds verder voortwoekert.
inhouden, uit. De grap is langzamerhand
oud geworden.
Over welke grap hebt u het
Barenfeld was opgestaan en hield de
leuning van zijn stoel omlemd. Zijn oogen
fonkelden.
Wel, de grap met de „Witte Zwaan",
die u zoo vriendelijk was telkens weer aan
mijn adres te laten bezorgen. Verderen uit
leg kan ik u helaas niet geven.
De.... Witte Zwaan?
U schijnt het zich liever niet te her
inneren Dat kan ik me levendig voorstel
len.
Ik moet u om onmiddellijke ophelde
ring vragen, meneer Friedrich.
U bedoelt zeker juist andersom: ik u.
Meneer Friedrich, zei Barenfeld, tril
lend van verontwaardiging, dat is een
schandelijke insinuatie. Ik heb er geen
schuld aan dat deze gemeene laster in
tegenwoordigheid van de dames wordt be
handeld.
Lisa- was opgestaan en wilde de kamer
uitgaan.
Je blijft, snauwde haar vaderik
beveel het.
Zonder een spier te vertrekken ging Lisa
weer zitten.
Gemeene laster?, hoonde de apothe
ker. O, zoo eenvoudig kunt u uw terug
tocht niet dekken. U hebt mijn personeel
met fooien trachten te bewerken
om op een gegeven oogenblik het werk
neer te leggenu hebt me geprobeerd zóó
te tergen dat ik een hekel aan de zaak zou
krijgen en om die zonder een cent vergoe
ding in handen te krijgen, hebt.u een lief
desrelatie met mijn dochter aange
knoopt. Jawel, alleen daarom schreeuwde
hij. Met mijn dochter
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Woensdag 22 April.
Huizen 1875 M.
Uitsl. NCRV.-uitzending.
8.008.15 Schriftlezing.
8.159.30 Morgenconcert.
10.3011.00 Ziekendienst.
11.0012.00 Concert.
12.0012.15 Politieber.
12.1512.30 Gramofoonpl.
12.302.00 Concert.
2.002.30 Gramofoonpl.
2.303.00 Lezen van Chr. lectuur.
3 004.30 Concert.
4.304.45 Gramofoonpl.
5.006.00 Kinderuurtje.
6.006.45 H. Pilon: „Het paard in on6 land"
6.457.15 Dr. K. Dijk: „Lenteleed".
7.15—7.30 K. Kruithof (causerie).
7.30—7.45 Politieber.
7.458.00 Gramofoonpl.
8.00 Ned. Chr. Reisvereeniging. M. m. v. So
listen en de Amsterd. Muziekver. „Inter Nos"
Na afloop: Persberichten en Gramofoonpl.
H i 1 v e r s u m, 298 M.
Uitsl. VARA-uitzending.
8.00 Gramofoonpl.
9.30 Orgelspel Joh. Jong.
10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 P. J. Kers: „Onze Keuken".
11.00 Gramofoonpl.
11.05 Mevr. RiemensBeurslag: „De gees
telijke ontwikkeling van het schoolkind".
11.35 Gramofoonpl.
12.00 Concert VARA-septet o. 1. v. Is. Eyl.
en Gramofoonpl.
I.45 Onderbreking.
2.15 Gramofoonpl.
2.25 Vrouwenuurtje.
3.15 Gramofoonpl.
3.20 G .v. d. Houven: „Coop. productie en
distributie.
3.35 Maak het zelf door C. SchaakeVer
kozen.
4.25 Gramofoonpl.
4.30 Voor de kinderen.
6.00 Uitzending Onderwijsfonds voor de
Binnenvaart.
6.30 Mandoline-cursus Joh. B. Kok.
7.00 M. J. Brusse: „Mijn leven onder de
menschen".
7.30 Orgelspel Joh. Jong.
8.00 Concert VARA-orkest o. 1. v. H. de
Groot.
8.45 Hoorspel „1914 Kaleidoscopische flitsen
uit een barbaarschen tijd" van Fr. Heintz. Door
het Groot Volkstooneel o. 1. v. H. Bouber, W.
v Cappellen en B. Groeneveld.
10.05 Vaz Dias.
1015 Vervolg concert VARA-orkest o. 1. v.
H. de Groot. M. m. v. Ensemble Kees Pruis.
II.3012.00 Gramofoonpl.
Da ven try, 155 4,4 M.
9.35 Morgenwijding.
10.05 Lezing.
11.20 Gramofoonpl.
LEI DSCHENDAM.
R.K. Sportvereeniging A.V.V. Zondag
sipeelde het le elftal cup eigen terrein tegen
St. Bernardius I. Onder leiding van scheids*
rechter v. d. Wereld wordt om pijn. 2.30
uur begonnen en ontwikkelt er zich direct
een vlug spel, waarbij beide doelen om beur
ten in gevaar zijn, doch de verdedigingen
geven ndet thuis. St. Bernardus heeft het
eerst sucees, als bij een goeden aanvat den
A.V.V. keeper onhoudbaar wordt gepas
seerd 01. A.V.V. niet ontmoedigd, sipeelt
enthousiast verder, doch voor doel wil het
niet luikken. St. Bernardius weet dan den
voorsprong te vergrooten, zoodat rust met
20 voor St. Bern. ingaat.
Na rust gaat de strijd gelijk op, doch het
zit A.V.V. niet mee, terwijl de aanvallen
zeer slecht worden afgewerkt, zoodat de
achterhoede telkens kaïn ingrijpen. Einde
lijk heeft A.V.V. succes en maakt er 21
van, doch verder weten zij het niet te
brengen. St. Bern. ka-n het net niet meer
vinden, zoodat St. Bernardus met 21 de
Bevend en met onzekeren blik keek Ba
renfeld van den apotheker naar Lisa.
U vergist u, papa, zei het meisje koel
en alleen haar lippen trilden licht. Wat
dit betreft heeft men u in elk geval voor
gelogen, want meneer Barenfeld en ik zijn
elkaar altijd volkomen onverschillig ge
weest. Berder wensch ik u goeden avond.
Barenfeld lachte grimmig en voordat Li
sa de kamer kon verlaten, stond hij naast
den stoel van den apotheker.
Den naam van den ellendeling, die
dat gezegd heeft. Vooruit zijn naam!
De apotheker deinsde achteruit.
Maak voor den duivel dat u mijn huis
uitkomt, anders laat ik u er door mijn
schoonzoon uitgooienWijs hem den weg
even Rose, wijs hem de deur!
Met bevende ledematen trachtte de pro
visor uit zijn stoel te komen. Ook mevrouw
was bij het woord „schoonzoon" verschrikt
overeind gekomen en Lisa bleef als aan
den grond genageld midden in de kamer
staan.
U en uw „schoonzoon" zijn allebei niet
goed wijs, zei ze met. diepe minachting.
Het is een walgelijke comedie.
Op 't zelfde oogenblik voelde de provisor
een brandende pijn op zijn linkerwang en
hij tuimelde achterover.
Hier heb je je Judas-loon!
En gevolgd door Pfalzdorf ging Baren
feld, het hoofd omhoog, de kamer uit.
Het was alsof de anderen door den blik
sem waren getroffen.
De apotheker had zich zijn triomf heel
anders voorgesteld. Rose kwam het eerst
weer tot zichzelf.
Voor den slag, stotterde hij, zal de
kerel betalen. Dat kost hem minstens
vijftig mark.
Wach u maar eens af, zei Lisa, den
12.05 Orgelspel door W. S. Vale.
12.501.50 Orkestconcert.
2.50 Concert.
4.05 Orgelspel door R. New.
4.35 Kinderuurtje.
5.35 Berichten.
6.00 Orgelspel door dr. Thalben Ball.
6.20 Lezingen.
7.20 Concert. „Israël in Egypt". Orkest, koor,
orgel en solisten.
8.25 Berichten.
8.40 Vervolg concert.
9.25 Lezing en Berichten.
9.45 Concert. Sextet.
10.2011.20 Dansmuziek.
Brussel 508.5 M. en Leuven 338.2 M.
508.5 M.: 4.20 Dansmuziek.
5.20 Gramofoonpl.
6.05 Orgelconcert.
7.20 Kamermuziek.
8.20 Hoorspel.
338,2 M.: 4.20 Gramofoonpl.
5.20 Dansmuziek.
5.50 Gramofoonpl.
7.20 Militaire muziek.
8.05 Causerie.
8.20 Vervolg concert.
8.50 Dansmuziek.
Radio-Paris 1725 M.
7.05 Gramofoonpl.
11.50 Gramofoonpl.
12.25 Gramofoonl.
5.20 Gramofoonpl.
8.50 Radioconcert.
9.20 Gramofoonpl.
Langenberg, 475 M.
6.257.20 Gramofoonpl.
9.3510.25 Gramofoonpl.
11.30 Gramofoonpl.
12.251.50 Orkestconcert.
4.205.20 Vesperconcert.
7.20 Niederdeutscher Abend.
8.50 Volksliederen.
Tot 11.20 Dansmuziek.
Kalundborg, 1153 M.
3.404.20 Orkestconcert en voordracht.
5.105.40 Gramofoonpl.
7.207.35 Orkestconcert.
7.358.50 Zang en voordracht.
8.509.10 Cembalo-soli.
9.5010.25 Operette-muziek.
10.2511.50 Dansmuziek.
Zee.en, 1635 M.
5.0511.20 Lezingen.
11.2012.15 Gramofoonpl.
12.151.20 Berichten.
1.202.20 Gramofoonpl.
2.203.50 Lezingen.
3.50 Concert.
4.507.20 Lezingen.
7.20 Orkestconcert.
8.35 Andrée's Ballonvaart, trag, hoorspel
van L. Wulfert.
9.35 Berichten en daarna tot 11.50 Dansmu
ziek.
overwinning behaalde.
Hei 2e elftal speelde wegens niet opko
men v. d. scheidsrechter vriendsohaippeilijk
tegen Wilhelmus 4 en wist. met 40 de over
winning behalen.
Het 3e elftal maakte de verre reis naar
Naaldwijk, doch hadden ran deze reis wei
nig plezier, daar zij met 30 de overwin
ning aan Westlandia. moesten latten.
A.V.V.b. speelde op eigen terrein tegen
BI. Zwart b en moest, met 31 het onder
spit delven tegen de BI. Zwarten.
HILLEGOM.
Gemeenteraadsverkiezing. Gisteren
had 'de stemming piltaaibs voor de plaatsen 1
bot 4 der groslijst voor den Gemeenteraad.
Uitgebracht 621 stemmen, waarvan 15
van onwaarde. Hiervan verkregen: P. Kla
ver 506, J. B. Meskers 449, B. N. Loerakker
438 en F. C. va-n Lierop Jzn. 233 stemmen;
de overige waren verdeeld. In verbamd met
de samenstelling der lijst wordt de volorde
1. P. Klaver; 2. B. N. Loerakker; 3. J. B.
Moskers; 4. F. C. va>n Lierotp Jzn. De eer
ste 3 waren aftredend de heer Van Lierop
had tot heden geen zitting. Zondag wordt
gestemd voor de nummers 5 tot en met 8.
lasteraar spottend aanziend en ze stapte
hem voorbij naar de deur. Waoht u maar
eens af; misschien maakt meneer Baren
feld er wel een rond getal van
Met een smak liet ze de deur achter
zich in het slot vallen.
Konrad Barenfeld was zonder een woord
met Heinrich te wisselen, de binnenplaats
overgestoken, om dadelijk naar zijn kamer
te gaan. Dores stond voor de deur en
wenkte Pfalzdorf; hij had het spektakel bo
ven gehoord en zich op het laatste oor
deel voorbereid. Heinrich gaf hem een tee-
ken om hem te volgen en Dores stapte met
een bedrukt gezicht achter hem aan.
Barenfeld nam van de aanwezigheid van
de twee anderen nauwelijks notitie. Hij
haalde zijn koffers te voorschijn en begon
te pakken. Zwijgend hielpen zijn getrouwen
hem.
Stuk voor stuk verdween de inventaris in
kisten en tasschen en na een uur van inge
spannen arbeid waren in de kleine kamer
alleen nog maar de meubels.
De meuebls moeten morgen naar deri
expediteur Wittmann gestuurd orden.
Hij moet ze voorloopig voor mij opbergen.
Zeker,- meneer Barenfeld, knikte. Do
res.
En dan heb ik niets anders meor te
doen dan van jullie afscheid te nemen.
Plotseling voelde Heinrich, hoe de tra
nen hem over 't gezicht liepen en schreiend
leunde hij tegen den kalen muur. Ook Do
res hield het niet langer uit en met tranen
in de oogen, vatte de brave ziel den ver
trekkende bij den arm; alsof hij hem terug
wilde houden.
(Wordt vervolgd)
