DE AFGELOOPEN WEEK IN HET
BUITENLAND
SPORT
In „De Witte Zwaan"
ZATERDAG 28 MAART 1931
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD PAG. 13
Hermann Muller. Deze week Donderdag
is Het stoffelijk overschot van den vorigen
Duitschen rijkskanselier Hermann Müller uit
gedragen naar zijn laatste rustplaats.
Vele sociaal-democratische partijgenooten
uit binnen- en buitenland geleidden hem uit.
Met den dood van Hermann Müller heeft
de Duitsche republiek een van hare belang
rijke figuren verloren en de Duitsche sociaal
democratie een leider, die om zijn karakter
en zijn persoonlijke eigenschappen ook bij de
tegenstanders van zijn partij zich algemeen
achting had weten te verwerven en te behou
den.
In de historie zal hij voortleven als de man,
die voor Duitschland het vredesverdrag van
Versailles onderteekende. Bij de vervulling
van deze zware, maar in de bestaande om
standigheden noodzakelijke taak, waarvoor
een Scheidemann terugschrok, toonde hij een
zedelijken moed, die hem ook later bij vaak
zeer moeilijke beslissingen niet verliet en die
aan zijn figuur de groote waarde gaf, welke
zij voor het nieuwe Duitschland had.
Müller moge dan al geen groot staatsman
zijn geweest, onder zijn leiding heeft de Duit
sche sociaal-democratie een politiek gevolgd,
waarbij bet partijbelang werd geplaatst in het
kader van het grootere, algemeener republi-
keinsche belang.
Sensatie. De groote sensatie van de week
is evenwel de publicatie van de tusschen
Duitschland en Oostenrijk gesloten overeen
komst om te geraken tot een douane-verbond,
een tol-unie.
Vlak na de mislukkig van Genève kwam dit
bericht op een psychologisch moment, half
Europa vloog op alsof het in punaises was
gaan zitten. Op de eerste plaats natuurlijk
Frankrijk ,dat net zou beginnen aan de instal
latie van de studiecommissie inzake de Euro-
peesche Unie en dat zich nu leelijk in de
wielen zag gereden door de Duitsche politiek.
Want al is het douane-accoord formeel een
zuiver economische kwestie immers, het
wil niets anders zeggen, daif dat er tusschen
Duitschland en Oostenrijk geen tolgrens meer
zal bestaan en dat elke invoer en uitvoer we
derzijds vrij zal kunnen geschieden er zit
toch een groote politieke kant aan vast en
Frankrijk, Tsjecho-Slowakije, Engeland en
andere tegenstanders van de voorgenomen
unie kijken juist uitsluitend naar die politieke
zijde.
Wanneer men een oogenblik den naam tol-
unie vertaalt met „Anschlusz", dan begrijpt
men het Fransche verzet.
De geheele politiek der vredesverdragen is
erop aangelegd om den vroegeren tegenstan
der te verdeelen en te versnipperen. De oude
Donau-monarchie moest uit elkaar, van het
vroegere Oostenrijk bleef alleen Weenen met
omgeving over, Duitschland moest groote
stukken afstaan aan Polen, aan Tsjecho-Slo
wakije en aan Frankrijk.
Den Duitscher klein maken en klein houden
was de geheele opzet van Frankrijk. Vandaar
ook dat het z.g. protocol van Genève van
October 1922, waarbij aan Oostenrijk een uit
stel van betaling werd verleend, bepaalde dat
Oostenrijk er steeds voor moest zorgen, dat
het zijn politieke en economische onafhanke
lijkheid bewaarde.
Thans dreigt een economische „Ansohlusz"
werkelijkheid te worden en Frankrijk ziet
reeds de politieke Anschlusz volgen.
Er is echter nog meer.
Blijkens de overeengekomen riohtlijnen van
het a.s. accoord zal de unie ook toegankelijk
worden gesteld voor andere staten en met
name verdenkt men Hongarije ervan, dat het
daar wel ooren naar zal hebben en wellicht
ook andere Balkanstaten. Deze dreigende
Duitsche doorbraak naar het Zuidoosten is
heelemaal niet naar den zin van Frankrijk,
dat met z'n Europeesche Unie (alias de Ver-
eenigde Staten van Briand) Europa econo
misch dacht te reorganiseeren onder zijn lei
ding en hegemonie. Nu gaat Duitschland ont
glippen aan de Fransche greep, op een mo
ment, dat Frankrijk niets anders kan doen,
dan in machtelooze woede protesteeren.
De bekende Pertinax gaat zelfs zoover,
dat hij den Volkenbondsraad in buitengewone
zitting wil doen bijeenroepen, omdat de tol-
unie den vrede in Europa zou bedreigen! En
Briand beweegt hemel en aarde om zijn Brit-
schen collega van buitenlandsche zaken Hen
derson, over te halen, samen stappen te doen
te Berlijn om de unie te verhinderen.
Stappen te Berlijn. Hij kan het echter
zoo ver niét krijgen. Het eenige dat Hender
son gedaan heeft, is, den Britschen gezanten
te Berlijn en Weenen opdracht geven om met
hun Fransche collega's de Duitsche en Oos-
tenrijksche regeeringen te verzoeken, de uit
werking van het plan op te schorten om den
Raad van den Volkenbond, onder wiens aus
piciën het protocol van Genève van October
1922 gesloten is, gelegenheid te geven zich in
zijn vergadering van Mei er van te vergewis
sen of de voorstellen niet in strijd zijn met de
vroeger door Oostenrijk aanvaarde verplich
tingen. Met bekwamen spoed hebben de ge
zanten van Engeland in de beide betrokken
hoofdsteden dit verzoek overgebracht en.
nul op het request gekregen. Hoewel de ant
woorden niet gelijkluidend waren, komen zij
toch op hetzelfde neer, d.w.z. dat volgens bei
de regeeringen de voorloopige overeenkomst
zicb geheel binnen het kader van het protocol
van Genève houdt en dat er voor den Raad
van den Volkenbond geen aanleiding bestaat
zich met de zaak bezig te houden. Een onder
zoek van den juridischen kant van de zaak
door de mogendheden, die het protocol van
Genève geteekend hebben ontmoet bij de Oos-
tenrijksche regeering geen bezwaar, en dus
ook niet bij de Duitsche, die hier feitelijk bui
ten staat. Wat deze juridische kwestie betreft,
het is van Duitsche zijde al eerder gezegd en
in dit antwoord herhaald, voelen de beide re
geeringen zich sterk. Een onderzoek uit poli
tiek oogpunt achten de regeeringen ongeoor
loofd, daar het verdrag een zuiver oecono-
misch karakter draagt. Om de weigering wat
te verzachten hebben de beide regeeringen er
nog een opmerking aan toe gevoegd. De Duit
sche regeering deelde mee, dat de onderhan
delingen natuurlijk voortgang moeten hebben,
maar dat, naar reeds van te voren vaststond,
een definitieve overeenkomst nog wel eenigen
tijd op zich zal laten wachten, daar de rege
ling van de vele bijzonderheden niet binnen
twee of drie maanden kan afloopen. De Oos-
tenrijksche regeering gaf te kennen, dat zij de
andere mogendheden niet voor een uitge
maakte zaak wil stellen. Dit komt met andere
woorden hierop neer, dat de betrokken en
verschrokken mogendheden, die onderteeke
naars zijn van het protocol van 4 October
1922, volop de gelegenheid zullen krijgen de
zaak nog eens ampel en breed te bekijken. In-
tusschen kunnen Oostenrijk en Duitschland
dan rustig aan het uitwerken gaan der richt
snoeren, waarbij het nog wel eens zou kunnen
blijken, dat de moeilijkheden heel wat grooter
zijn dan men op het eerste gezicht gedacht
heeft.
Een Nederland. Wat zullen nu de
gevolgen zijn, welke Nederland zal ondervin
den van het te verwachten accoord?
Waarschijnlijk niet veel, meent de heer Co-
lijn.
Wij hebben zoowel met Oostenrijk als met
Duitschland handelsverdragen loopen en wel
op den basis van de meestbegunstiging. Dat
beteekent, dat Nederland automatisch dezelfde
voordeelen krijgt, welke andere landed1 in hun
handelsverdragen hebben bedongen of nog zul
len weten te verwerven.
Dat ziet er op het eerste gezicht aardig
uit, maar in de practijk wordt de meestbegun
stiging nog wel eens ontdoken.
Wanneer nu het Nederlandsoh-Duitsche
handelsverdag zal zijn afgeloopen, zal onmid
dellijk de bepaling worden gemaakt, dat de
meestbegunstiging niet van toepassing is op
de voordeelen welke Oostenrjik door deze
tcl-unie verkrijgt. En de voordeelen, welke
Nederland zal weten te bedingen, zullen ver
moedelijk nog geringer zijn dan bij het vorige
handelsverdrag, omdat Duitschland en Oos
tenrijk nu een eenheid vormen en zij in hun
wederkeerigen ateun sterker staan dan ooit.
„Wij moeten er van profiteeren!" schrijft de
Volkskrant. „En ons aansluiten bij deze tol-
unie. Nederland heeft er niets bij te verliezen
en alles bij te winnen. Zou het vrij kunnen
uitvoeren naar Duitschland minstens even
vrij als Duitschland naar Nederland dan
zou zijn landbouw en een groot deel zijner
industrie aanmerkelijk zijn gebaat".
Hoe de Volkskrant zoo iets kan schrijven,
is ons een raadsel. Het voorstel om ons bij de
Duitsch-Oostenrijksche tol-unie aan te sluiten
is eigenlijk te dwaas om erop te reageeren.
Wanneer wij ons zouden willen aansluiten,
zouden wij een vrij verkeer met Duitschland
krijgen, maar voor de overige landen zouden
wij dezelfde protectonistiche tariefmuren moe
ten gaan oprichten als de beide centrale rij
ken. Dat zou vooreerst een totale omkeer zijn
van onze tot nog toe gevolgde handelspolitiek.
Maar vervolgens al zou ons parlement en
onze regeering daarvoor te vinden zijn zou
zulk een abrupte overgang (ook al zouden
eenige overgangsmaatregelen worden tusschen-
geschoven) een totale ontwrichting meebren
gen van ons handelsleven. Men kan nu een
maal niet opeens van vrijhandelsland veran
deren in een vrij scherp protectionistisch land
zooals Duitschland b.v. is. Evenmin als men
het protectionisme opeens kan vaarwel zeg
gen.
Daarom zal Nederland voorloopig afzijdig
moeten blijven, totdat de beweging zich ver
genoeg heeft ontwikkeld. Maar dat heeft nog
den tijd.
VOETBAL
B. K. FEDERATIE.
Overzicht.
Het programma voor morgen is in de
eerste klasse D vooral belangrijk voor de
hekkesluiters. Voor Lisse toch en D.E.M.
staat er morgen veel op het spel en merk
waardig is het wel, dat zij juist tegen veel
sterker tegenstanders moeten uitkomen.
We mogen niet veronderstellen, dat er on
danks de penibele positie der hekkeslui
ters verrassingen vallen, maar zoo er één
club daartoe in staat is dan gelooven we,
dat het de Beverwijksche club is en dan
wordt de positie van Lisse zeer precair.
Dus moeten de Lissenaren spelen voor wat
ze waard zijn en Leonidas danig op den
huid zitten. Wie weet, of er dan nog niet
een puntje binnengehaald wordt.
De overige wedstrijden zijn van weinig
belang meer. S.J.C. ontvangt Graaf Willem
en kan opnieuw winnen en H.B.C. moge
misschien meer moeite hebben met D.O.N.
K., de Heemstedenaren kunnen toch wel
winnen.
In de tweede klasse O zal de strijd spoe
dig beslist zijn. Leiden staat thans met
vier punten onderaan en zelfs indien
de drie laatste wedstrijden gewonnen wor
den is de kans om te ontsnappen zeer ge-
ring.
Morgen krijgen de rood-zwarte Leide-
naars bezoek van Teylingen. Deze reeds
zoovele malen uitgestelde wedstrijd zal
morgen dus eindelijk wel gespeeld worden.
Het resultaat? Volgens de ranglijst moet
het een nieuwe nederlaag voor Leiden
zijn, maar alleen uiterste krachtsinspan
ning kan de noodige puntjes brengen.
Excelsior ontvangt Spartaan. De Rotter-
damsche kampioenen kunnen ongetwijfeld
wel winnen, maa- Excelsior zal den wed
strijd niet cadeau geven.
Blauw Zwart gaat op bezoek bij Lenig
en Snel en we verwachten niet anders dan
een nieuwe overwinning van de Wassenaar-
sche club, die de laatste weken bijzonder
goed in conditie is.
Graaf Floris ten slotte kan wel winnen
van de Duiven.
R.K. Sportvereeniging „Leiden".
Zo-ndatg zullen alle elftallen in 't veld
komen, en als bijzonderheid zall ons 1-ste elf
tal deze com.|>e«titiewedstrijd tegen het ster
ke Teylingen aanvangen ten bate van de
werkloozen.
Leiden I—Teylingen I: veel behoeft er
over deze dezen wedstrijd niet. gezegd te
worden. Het is bekend, dat, tegen Teylin
gen wordit verloren. Toch zullen de onzen
buiten,gewoon hun bes«t doen, immers zullen
zij niet alles op alles zetten om te winnen,
nu er zooveel belangstelling zal wezen?
Daar rekenen wij vast. op, waant tot heden
blijkt uit alles dat R.K. Leiden mee voelt
met de werkloozen en zij zullen het een eer
v inden om het bedrag, dat. het bestuur aan
'.e R.K. Sportvereen. „Leiden" zal afdra
gen zoo groot mogelijk t.e doen zijn. Dus
-illen op! Er wordt een goed werk gedaan
an het is een reclame voor de R.K. Sport
van Leiden.
Mocht eventueel de wedstrijd naet door
gaan dan zal het bekend gemaakt worden
ïan het secretariaat Pieterskerkhof 30 en
bij de hoeren A. Mo ijs Dou zastraat en K.
Zijp," TAj wiel handel, Haarlemmerstraat. Do
wedstrijd zal om half drie aanvangen!
R.K. Sportvereeniging „Teylingen".
Zoo zal dan a.s. Zondag de laatste Com
petitiewedstrijd door het 1ste elftal ge
speeld worden, en wél tegen Leiden I. Be
langrijk is deze wedstrijd be-trekkel ijk niet,
wat betreft voor de ranglijst-
Maar toch ut deze strijd voor Teylingen
\an groot belang, daar vermoedelijk op 2Ü
April de Belgen weer te Sassenheim boinen
ooi voor de schitterende Vermeulen-Beker
te kampen. Dan spreekt het mivzeilf, dat de
Teylingens moeten doen wat zij kunnen, e,n
zeker nog voor dien datum enkele wedstrij
den spelen om den mooien Beker in Hol
land te houden.
Vertrek per fiets oan 1 uur vanaf K.S.A.
De wedstrijd vangt aan om 2 uur.
DE UITVAART VAN WIJLEN HERMANN MULLER., ex-kanselier van Duitsch
land. De stoet op weg door de straten van Berlijn. Het stoffelijk overschot wordt
geëscorteerd door leden van de Reichsbanner en de jeugdvereenigingen.
FEUILLETON
Uit het Duitsch
van
ADOLF HERZOG.
8)
Toen riep hij Hannes en hij wilde dezen
juist zeggen, dat het ontbijt van den pro
visor maar op diens kamer moest worden
gebracht, toen deze plotseling verscheen
en met een norsch „goeden morgen", ging
zitten. De provisor bleek er ook overdag
exotisch uit te zien. Zijn roode haren glom
men van de pommade, en daartegen con
trasteerde zijn met zomersproeten bezaaid
gezicht allersierlijkst. Om zijn broodmagei
lichaam fladderde een opzichtig bruin pak.
Nadat hij zich aan tafel had gezet, slurpte
hij gracieus zijn koffie, waarbij hij een sis
send geluid maakte als hij de lucht door
een hollen tand zoog.
Barenfeld scheen dit muzikale, ontbijt
niet zeer te waardeerenhij bleef naast
Heinrich bij het sohrijfbureau staan met
een stapel ongeopende brieven vóór zich
en wachtte kalmpjes tot de heer Rose zijn
maaltijd had voleindigd. Daarop wendde
hij zich naar de tafel.
Heeft het goed gesmaakt?, vroeg hij
met minzame ironie. Ja? Dan vindt u
het zeker wel goed dat we beginnen?
Met een minachtende uitdrukking op zijn
gezicht stond Rose op en verdween.
De bedrijfsleider ging dadelijk aan het
werk, opende brief na brief, merkte som
mige passages met blauw potlood en on
derstreept de orders, die in de correspon
dentie voorkwamen met rood. Er waren
verscheidene brieven bij, waarop Engel-
sche, Fransche en Italiaansche postzegels
zaten.
Lees maar eens, zei Barenfeld en hij
schoof den nieuwen volontair een stapel
correspondentie toe.
En Heinrich las. De brieven handelden
over olijfolie van den nieuwen oogst, over
Radix ipecacuantia, over blikken benzine,
vaten levertraan en wat niet al meer. Het
duizelde den jongeman eenvoudig. De En-
gelsche en Fransche brieven bon hij, op 'n
paar technische uitdrukkingen na, uitste
kend begrijpen en de Italiaansche verlo
ren hun verschrikking voor hem, toen hij
zag dat ze in dragelijk Fransch waren ge
schreven.
Kijk eens, zei Barenfeld, toen Hein
rich klaar was met zijn lectuur, de or
ders heb ik, zooals je misschien al opge
merkt hebt, met rood onderstreept, aan
vragen om prijsopgave of monsters met
blauw. De offerten worden voorloopig ter
zijde gelegd. Nu schrijven we deze orders
eerst in het bestelboek. Daaruit moet Jij
ze overboeken in het magazijnboek. Vol
gens die opgaven kunnen jij en Dores dan
de bestellingen klaar maken. Op Dores
kun je aan. Hij is al jaren bij ons en weet
de dingen net zoo goed als meneer Frie-
dricht zelf. En verder dit. Voor de corres
pondentie zorg ik zelf; later kun je me
waarbij helpen. Dus 's morgens werk je
met Dores in het magazijn en 's middags
heb je je werk in het kantoor en moet je
facturen en vrachtbrieven bij de bestel
lingen schrijven. Met de apotheek be
moeien zich alleen meneer Friedrich en
meneer Rosedaar hebben wij niets mee
te maken. Wacht, daar komt de baas de
trap af 1
De apotheker trak binnen.
Goeden morgen, heeren. Nu, meneer
Barenfeld, hebt u Pfalzdorf als met een en
ander op de hoogte gebracht? Daar is
goed. Direct maar flink aanpakken. En
nog iets bijzonders, meneer Barenfeld?
Er zijn een paar belangrijke orders
bij de post. De zaak gaat steeds vooruit.
Zoo zoo, dat is prachtig. Als u bij
uwen prijzenswaardigen ijver, om onze re
laties uit te breiden, er maar rekening mee
houdt, dat u me geen klanten bezorgt, die
niet goed voor hun geld zijn, merkte de
apotheker stekelig op.
De nieuwe conecties zijn prima. Ik ben
niet gewoon iets overijlds te doen, was het
rustige antwoord.
Daar doet u me ook een groot genoe
gen mee, meneer Barenfeld; voorloopig
heb ik er ook nog belang bij. Maar laat ik
u niet langer storen. Pfalzdorf moet maar
even meegaan, dan zal ik hem aan mijn
vrouw en kinderen voorstellen.
Heinrich ging, op een uitnoodigend ge
baar van zijn patroon, achter dezen de
trap op. Zijn hart klopte; het zoet-weeïge
apothekers-luchtje, dat overal in huis hing,
beklemde hem. Toen deed de apotheker een
deur open en verzocht hem binnen te ko
men. Hij kwam in een groote, somber be
hangen en gemeubelde kamer. Op de sofa
zat een slanke vrouw van middelbaren
leeftijd de vrouw van den gestrengen chef.
Ze keek met angst en beven naar haar
beide jongste spruiten, die ijverig bezig
waren velletjes uit eikaars melk te vis-
schen. Vóór de piano zat Lisa, de aan
trekkelijke dochter van den apotheker en
haar grocte, grijze oogen waren met be
langstelling op den binnentredende ge
richt.
Dat is Pfalzdorf, kondigde meneer
Friedrich, die geen vriend was van over
dreven plichtsplegingen kort aan en hij
liet den leerling, die een diepe buiging
voor de dames maakte, verder aan zijn lot
Wat Lisa het eerst opmerkte was het
feit, dat Heinrich een knappe jongen wa».
Zwart haar met donkere oogen slank en
rijzig. Ze ging op hem toe en drukte hem
hartelijk de hand.
Welkom, meneer Pfalzdorf. Dit is
moeder en deze beide bengels zijn mijn
waarde broersik zelf ben de dochter des
huizes.
U is wel vriendelijk, stotterde Hein
rich verlegen en daar hij voor dat oogen
blik niets beters wist te doen, keek hij het
meisje als betooverd aan en hield haar
hand stevig vast, totdat zij die langzaam
terug trok. Toen gaf hij mevrouw Friedrich
een hand en streek hij de beide jongens
plichtmaiig-liefkozend door het haar. Max
en Moritz, die 'n dergelijke betuign gvan
sympathie niet gewoon waren, keken el
kaar aan en grinnikten.
Hé jullie, riep vader Friedrich tot zijn
beide jongste kinderen, jullie moesten
maar eens een voorbeeld nemen aan me
neer Pfalzdorf. Die heeft zijn eindexamen
al gedaan en hij is pas 19 jaar. Jullie Zul
len den hemel mogen danken als je 't ooit
in je leven zoover brengt.
Beste Engelbert, merkte zijn vrouw
bedeesd op, de kinderen zijn nog zoo
jong. Vergeet niet, dat je zelf ook een keer
voor je apothekersexamen gezakt bent. De
aanwezigheid van een vreemde scheen haar
moed te geven.
Lieve Marianne antwoordde de apothe
ker terwijl hij een heftige onderzoekings-
expediiie naar zijn manchetten ondernam.
Ik verzoek van dergelijke opmerkingen
verschoond te blijven. Je behoeft mijn pres
tige niet te ondermijnen. Kom mee Pfalz
dorf.
Het ontging Heinrich niet dat mevrouw
een beetje bleek om den neus werd en dat
er een spottend lachje twinkelde in de
oogen van Lisa. Met een bons viel de deur
achter hem in 't slot.
Beneden trof hij Dores, die hem meenam
naar het magazijn, waar Barenfeld op hem
wachtte. Alle soorten specerijen van Oost
en West waren hier om hem heen gesta
peld. Hier geurden de kamille en peper
munt, het fijne aroma van laurierbladen,
die tot groote pakken waren samengebon
den er was do lucht van valeriaan, die
meer aantrekkingskracht voor katten dan
voor menschen had zoethout en allerlei
soorten kruiden lagen, in zaklinnen genaaid
in grillige massa's opeengehoopt.
Een kleine deur gaf toegang tot, een an
der magazijn. Daar waren de fijnere artike
len, zooals vanille, zoete en bittere aman
delen, geconfijte citroen en sinaasappel
schillen. In een andere afdeeling honder
den chemicaliën, en- in de derde de vergif
ten. Op het einde van de binnenplaats be
vond zich een kelder met een zwaar-ijzeren
toegangsluik.
Dat is onze brandvrije afdeeling, ver
telde Dores. Daarin liggen de licht-onfc-
brandbare vloeistoffen, zooals benzine,
ether en spiritus. In dien kelder mag nooit
vuur komen, want dan zou de heele zaak
in de lucht vliegen.
Heinrich keek een beetje schuin naar
dit gevaarlijke gedeelte van het huis. Tob
twaalf uur 's middags werd er hard door
gewerkt: afwegen, inpakken en kurken;
kisten moesten dichtgespijkerd worden en
vaten weggerold.
(Wordt vervolgd).
