UIT DE RADIO-WERELD
Om Honderd Duizend
Dollar!
UIT DE PERS
DONDERDAG 19 MAART 1931
DE LE1DSCHE COURANT
TWEEDE BLAD PAG. 5
de vrijspraak niet anders dan worden
toegejuicht. Want het is een goeden stel
regel in onze rechtspraak, dat het beter
is tien schuldigen vrij te spreken, dan
één onschuldige te veroordeelen.
Het feit, dat intusschen de dader van
dit vreeselijk misdrijf ongestraft blijft, is
voor de maatschappij, zooals we boven
zeiden, wel van groote beteekenis en dit
feit wordt nog verergerd door het moei
lijk te ontkennen feit, dat het eerste po-
litioneele en justitioneele onderzoek aller
minst feilloos is geweest. Er zijn hier on
miskenbaar groote fouten gemaakt, waar
door het den rechter onmogelijk is ge
maakt, den dader te straffen. En wat
voor ons het ergste is, om den man, die
in staat is zich op zulk een wreede wijze
te vergrijpen aan het leven van anderen,
die hem in den weg staan, uit de ge
meenschap te verwijderen. Er zal dan
ook zeker moeten worden nagegaan of
in dit opzicht, ter beveiliging van le
ven en eigendom der burgerij, niet maat
regelen moeten worden getroffen, waar
door fouten als nu in Rotterdam zijn
gemaakt, voorkomen worden. In Rotter
dam zijn de laatste jaren meer belang
rijke misdaden onopgehelderd" gebleven.
In Den Haag is het aantal niet gestrafte
roofmoorden der laatste jaren reeds tot
vijf gestegen. En als het zoo in de groote
steden gaat, waar de gemeentelijke po
litie nog het best geoutilleerd is, be
hoeft men niet te vragen, hoe het in
kleinere steden en op het platteland is.
De vraag of de stichting van een goed
ingerichte rijksrecherche, met de be
kwaamste menschen en de nieuwste tech
nische hulpmiddelen uitgerust, niet ur
gent wordt, zal zeker ernstig onder oogen
gezien moeten worden.
Een ander onbevredigend element in
deze zaak is het feit, dat deze man, die
nu vrijgesproken is, door een zuiver toe
val de ontzettende straf van 20 jaar on
schuldige gevangenisstraf, is ontloopen.
De cassatie, door den Hoogen Raad uit
gesproken, gaat geheel buiten de eigen
lijke zaak om en berust op zuiver formee-
le overwegingen. Doordat de griffier bij
het Haagsche Hof in het vermelden van
een getuigenverklaring zich vergist had,
werd het Haagsche arrest gecasseerd en
kreeg het Bossche Hof gelegenheid, dezen
man voor een twintig jaar, wellicht on-
sohuldige gevangenisstraf te behoeden.
De Rotterdamsche Rechtbank veroor
deelt den man voor dezelfde feiten op
dezelfde getuigenverklaringen en bewij
zen tot 12 jaar, het Haagsche Hof tot 20
jaar, het Bossche Hof spreekt hem vrij.
Op die wijze wordt de blinddoek van
Vrouwe Justitia geen waarborg voor het
recht, maar eerder 'n element voor de
meest ernstige mistastingen. De rechts
zekerheid van het individu komt bij
zulke uiteenloopende vonnissen bedenke
lijk in het gedrang.
Tenslotte krijgen we den indruk, dat
de straf, welke het Bossche Hef dezen
verdachte oplegde voor de z g. gepleecde
malversaties, onmensohelijk zwaar is. Het
was de eerste maal, dat deze man we
gens' malversaties terecht stond. Door
slordigheid is hij van kwaad tot erger
gekomen en heeft tenslotte, zooals de
verdediger aantoonde, alleen zijn eigen
geld, wat hij in de zaak gestoken had,
verduisterd. Was de moordzaak er niet
ter u
.mes en.
Kinderkleed ing
DEN HAAG ROTTERDAM
Alleen Hofweg 6 Hoogstraat hoek Spui
Programma's voor Vrijdag 20 Maart.
Huizen, 298 M.
Algemeen Programma.
8.008.15 Schriftlezing.
8 159.30 Gramofoonpl.
10.30—11.00 Ziekdiemst.
11.0012.30 Gramofoonpl.
12.30—2.00 Concert (N.C.R.V.).
2.003.15 Gramofoonpl.
3.154.45 Me-vr. I. MulderBelser (alt
mezzo), J. H. E. Wittpenn (fuiit) en G. Hen-
geveld (piano).
5.005.30 H. J. Steinvoort: „De linnen
hoeken van de portefeuille".
5.306.30 Orgelconcert dtoor H. F. Bos.
6.307.00 Radiod'C'kt er.
7.007.30 Cursus Bngelsch voor begin
ners.
7.308 00 Dr. F. K Dominious: „De ge
schiedenis van het Esperanto".
8.009.00 Concert. K'FA)-Salon-orkesf o.
1. v. M. v. 't Woud.
9.00—9.10 Vaz Dias.
9.10—9.30 Causerie.
9.3011.00 Vervolg Orikestooncert.
11.0012.00 Gramofoonpl.
Hilversum, 1875 M.
9:0010.00 Gramofoonpl.
10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 Voordracht door Co Annoldi.
10.30—11.30 Ziekenuurtje.
11.3012 00 Gramofoonpl/
12.152.00 Concert, Nwe Amsterd. Or-
kestvereeniging o. 1. v. N". v. d Linden.
2002.30 Gramofoonpl.
2303.00 Uitzending voor scholen.
3 004.00 Concert AVRO-kwintet o. 1. v.
F. Lupgens.
4.00 Orgelspel Jo-h. Jong.
4.30Kinderuurtje.
5.15 Concert door Helene Gorvatt (zang),
W ad Pide (balalaika) en Mischa Korsakoff
(piano), Gramoofoonpl.
6.50 Allerlei door het NVV.
7.05 Causerie door W. H. Vliegen.
7.30 Politieker.
7.45 Tce&praak.
8.00 Catechisatie.
8.30 Concert (VPRO).
9.00 Mej. Dr. N". A. Bruining: De waarde
an ons godsdienstig geloof voor de ge-
mees chap".
9.30 Vervolg concert.
10X10 Vrijz. Godsd. Persbureau.
10.05 Vaz Dias.
10.15 Boekencauserie door Mevr. D. A.
CramerSchaap en H. Kramer.
10.4512.00 Gramofoonpl.
Daventry, 1554.4 M
10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing.
12.00 Concert.
12.50 Orgelconcert.
1.50 Gramofoonpl.
2.45 Uitz. voor scholen.
geweest, dan was hij wellicht wegens
deze zaak niet eens vervolgd, hoogstens
voorwaardelijk veroordeeld. Die man nu,
na al het doorgestane lijden, dat niet te
beschrijven is, voor deze malversaties
nog te veroordeelen tot 2% jaar, is, we
zouden haast zeggen, onmensohelijk
wreed. Wij krijgen hier dan ook heel
sterk den indruk, dat het Bossche Hof
deze zaak als een prestige kwestie heeft
beschouwd voor de rechterlijke macht, om
op die wijze de zeer begrijpelijke critie-k
te smoren, dat deze man, tengevolge van
een zeer gebrekkig justitioneel vooronder
zoek, bijna 2jaar onschuldig gezeten
heeft en daarbij de vreeselijkste marte
lingen heeft moeten verduren.
Want we mogen toch niet aannemen,
dat het Bossche Hof, overwegende, dat
het den beklaagde niet kon veroordee
len wegens moord, hem voor de verduis-
teeringen nu maar een zeer zware straf
heeft opgelegd.
Zoo is er veel in deze geruchtmakende
zaak, dat een onbevredigend gevoel ach
terlaat. Na Papendrecht, Giessen-Nieuw-
kerk, nu de moordzaak Lans. Drie blad-
HET GOUDEN TIENTJE.
Goudpolitiek en geldcirculatie.
Het gouden tientje is steeds een
eerbiedwekkende verschijning geweest in
de geldcirculatie.
Wanneer pater Bernard v. Meurs in
een zijner versjes de ondergaande zon
vergelijkt met een gouden tientje, dat in
een spaarpot zakt, mag men omgekeerd
ook het blinkende gouden tientje verge
lijken met de stralende zon. Wat de zon
is onder de sterren, maan en planeten,
dat- is het gouden tientje onder de zil
veren, nikkelen en bronzen munten. Wie
per geluk een gouden tientje ontvangt-,
bergt het zorgvuldig weg en verheugt
zich in den vriendelijken glans van dit
gouden zonnetje.
Het muntstukje dankt zijn aanzien aan
het feit, dat bet van goud is en dus
waarde behoudt zoolang het goud een
begeerd artikel blijft, terwijl het briefje
van tien op zichzelf niets is dan een
waardeloos vies vodje papier, dat zijn
waarde ontleent aan het vertrouwen, dat
men het steeds tegen 10 harde Holland-
sche guldens kan inwisselen.
In tijden van beroering zinkt dat ver
trouwen wel eens beneden pari en dan
wordt het briefje moeilijk inwisselbaar,
en stijgt het gouden tientje boven z'n nor
male waarde. Zoo betaalde men in den
mobilisatietijd gaarne 12 a 13 voor
een gouden tientje. Het goudgeld doet
dan agio, zooals men dat noemt, en het
wordt sohaarsch; men smelt het om de
hoogere goudwaarde of houdt het vast.
En zelfs in normale tijden is men ge
neigd om het gouden tientje zoo lang
mogelijk te bewaren. Slechts wanneer het
goud goedkoop is en er veel gouden tien
tjes worden aangemunt, ziet men ze nog
wel eens in de circulatie. Maar den laat-
•ten tijd zijn ze weer zeer schaarsch. Dat
heeft een gerucht doen ontstaan, dat de
Nederlandsche Bank geen goud meer af
geeft voor circulatie onder het publiek.
Naar aanleiding van dit gerucht heeft
het „Vaderland" zich om inlichtingen tot
de agenten van de Nederlandsche Bank
in den Haag gewend, die mededeelden,
dat er geen verandering in de houding
van de Bank gekomen is. Zooals gebrui
kelijk was wordt ook nu elke aanvraag
om gouden tientjes op zichze'f beoor
deeld.
Tot zoover de agenten. Verder ver
wijst het blad naar de houding, die al
gemeen aangenomen wordt door circu
latiebanken. In alle landen neemt men
het streven waar, om het goud in de
eerste plaats beschikbaar te houden om
den koers van het eigen geld tegenover
het buitenland stabiel te houden; daar
om ziet men algemeen een zekere terug
houdendheid tegenover het in circulatie
brengen onder het publiek van gouden
munt.
Men is n.l. van oordeel, dat het goud
een te kostbaar metaal is om het als het
ware nutteloos en rente'oos in circula
tie te brengen, daar het papiergeld de
zelfde rol kan vervullen in het binnen-
landsohe ruilverkeer. De circulatie-banken
kunnen het met meer nut gebruiken voor'
hun groote internationale transacties.
Hun voornaamste doel is daarbij niet
het woekeren met het geld, om het eene
goud op het andere te stapelen, maar om
FEUILLETON
(Jit het Amerikaanscb van
FRANK L. PACKARD.
(Nadruk verboden).
54)
Met een ruk wendde Dave zich tot Mill-
man.
Maar er is nog iemand anders: de dok
ter
De dokter en ik zijn ons heele leven in
tieme vrienden geweest, verklaarde Mill-
man, ik heb hem mijn woord van eer ge
geven dat jij de hand niet hebt gehad in
den dood van een van de drie mannen, en
dat is voldoende.
Dus ik blijf volkomen buitelt schot, Mill-
man?
Ja, antwoordde Millman langzaam, er is
niet de minste kans dat je in dze hachelij
ke historie betrokken wordt, Dave.
Dus vrij Het was meer een bevestiging
dan een vraag. Het heeft ruim vijf jaar
geduurd, maar nu heb ik het geld dan ook.
Ik zou zoo zeggen dat ik er voor betaald
heb en ik geloof niet dat er nu nog
iemand is die er de hand op zal leggen.
Dat voorstel van jou, Millman. van die
maand, blijft gehandhaafd, nietwaar?
Millman's gezicht stond ernstig.
Ja Dave, zei hij eenvoudig, dat blijft ge
handhaafd.
In een maand, ging Dave Henderson
voort, kan zeifs een idioot ver genoeg weg
het eigen bankpapier op waarde te hou
den. De stand van den wisselkoers hangt
n.l. ten nauwste samen met den voor
raad wissels, die over en weer op ons
land en het buitenland getrokken wor
den. Wie een betaling in het buiten'and
heeft te verrichten, stuurt geen zak met
guldens over de grens, wegens de tallooze
bezwaren, die aan een dergelijke geld
zending vast zitten; doch hij koopt een
of meer wissels, betaalbaar in het land,
waar zijn schuldeischer woont, en in de
geldswaarde van dat land en stuurt deze
wissel over. Zelfs deze moeite kan hij
zich nog besparen door de tusschenkomst
iin te roepen van een bank, die in relatie
staat met een bank in het land van den
schuldeischer. De eerste bank geeft de
tweede bank opdracht te betalen en het
wisseltje wordt later wel ingewisseld.
Zoo is een ingewikkeld geldverkeer
ontstaan en het is te begrijpen, dat min
of meer aanbod van of vraag naar wis
sels op een bepaald land den wisselkoers
danig kan beinvloeden. In verband met
een rustige ontwikkeling van den inter
nationalen handel, is een zekere stabili
teit in de wisselkoersen van overwegend
belang. Want hoe is handel mogelijk,
wanneer men bevreesd moet zijn, straks
bij de betaling voor pijnlijke verrassin
gen te worden gesteld door onbereken
bare sprongen van den ge'dkoers. Van
daar dat de groote circulatiebanken door
tijdig opkoopen en verkoopen van wie
sels een zoo goed mogelijk evenwicht tot
stand trachten te brengen tusschen vraag
en aanbod, welke transacties zij uitvoe
ren met behulp van het goud, dat zij in
hun kelders hebben liggen.
De goudpolitiek van de circulatieban
ken is vrij ingewikkeld en het ontbreekt
vooral den laatsten tijd in verband met
de oprichting van de Bank voor Inter
nationale Betalingen niet aan plannen
om aan deze goudpolitiek meer eenheid
van richting te geven.
Doch daarover wilden wij het nu niet
hebben. Wij wilden maar zeggen, dat het
ontbreken van goudgeld in de circu'atie
geen aanleiding behoeft te geven tot on
gerustheid.
DE MOORDZAAK LANS.
Er is veel onbevredigends.
Wij lezen in Ons Noorden:
Zonder overdrijving mogen we gerust
oonstateeren, dat er in de laatste jaren
in ons land geen strafzaak is geweest,
welke zoo langen tijd en zoo hevig de
gemoederen in beweging heeft gehouden,
als dit proces.
Dat eindelijk is geëindigd met de vrij
spraak van den man, die in deze zaak
reeds in twee instanties tot een zeer
zware gevangenisstraf was veroordeeld.
We zouden haast kunnen zeggen, dat
deze sensationeele vrijspraak de klap op
de vuurpijl is geweest.
Het is intusschen niet de sensatie in
deze zaak welke er ons toe zet er hier
'n korte nabeschouwing aan te wijden,
maar wel het feit, dat in deze zaak veel
is, wat ons moeilijk bevredigen kan. Na
tuurlijk geldt dit niet de vrijspraak van
den man, die in dit proces zulk een be
langrijke rol speelt. Bij de veroordeel ing
van dezen man had niema-nd eenig be
lang, noch de Staat, noch de maatsohap-
pij. Deze had wel belang, dat de dader
van den moord op den heer Lans werd
gestraft en, wanneer het Bossche Hof ook
maar de geringste twijfel koesterde aan
de schuld van dezen beklaagde, dan kan
kunnen zijn, om alle sporen achter zich
uit te wisschendacht je ook niet Mill
man? Dan is Teresa er al'.een nn? maar.
Die denkt net als jij, Millman. Zij is er
ook voor dat het geld terug gestuurd
wordt, maar zij is buiten gevecht gesteld...
ook minstens een maand.
Millman gaf geen antwoord.
Vijf jaren, zei Dave Henderson op pein-
zenden, somberen toon. Maar ik heb het
nu tenminste. Die vijf jaren waren een hel,
Millman, een hel, maar ze zouden nwvs
zijn vergeleken bij de hel waar ik vandaag
doorheen moest, als ik niet met dat paK-
ket zou kunnen weg komen, als er bijvoor
beeld bij de deur een agent op me zou
staan wachten.
Dave, vroeg Millman scherp, wat be
doel je, wat ben je van plan Er kwam
iemand de trap af, een gestalte in het wit.
Dave staarde naar de vrouwenfiguur. Ze
wenkte hem. Natuurlijk, het was de ver
pleegster.
Dave, herhaalde Millman, wat ben je van
plan?
Dave lachte en er was iets van zijn
vroegere, zonnige jongensachtigheid in zijn
lach.
Ik ben van plan naar boven te gaan,
naar Teresa, zei hij.
En daarna vroeg Millman.
Maar Dave Henderson hoorde het ter
nauwernood. Hij liep naar de trap, naar de
zuster.
Een paar minuutjes maar, waarschuwde
deze. Zij moet vooral rustig gehouden wor
den. Dus een beetje kalm aan
Dave liep de trap op en op het portaal
van de eerste verdieping keek hij over de
balustrade naar'beneden in de groote hall
Millman stond onder aan de trap en steun-
I de op de leuning. Dave keek aandachtiger:
Millman's grijze oogen waren vochtig en
hoewel hij glimlachte, die glimlach kwam
door een nevel. Toen kwam Millman's
stem zacht en vol genegenheid.
Ik begrijp je, Dave, ik begrijp je. God
dank
Millman's gezicht scheen plotseling uit-
gewischt, want door een open deur zag
Dave een ander gezicht, dat in de kus
sens weggezonken lag en dat heel, heel
bleek was, een gezicht dat omlijst werd
door een weelde, van zacht, diep zwart
haar.
Maar een moment later zag hij ook dat
gelaat niet meer, omdat hij op zijn knieën
was gezonken naast het bed zijn eigen ge
zicht begraven in de dekens.
En toen begonnen de forsche schouders
van den man te schokken. Zijn levenD a t
was wat zij gekocht had en waarvoor zij
bijna met haar eigen leven had moeten
betalen. Daarom lag zij nu hier en daar
om was haar gezicht zoo aandoenlijk bleek.
Eindelijk lichtte hij het hoofd op. Haar
donkere oogen waren op hem gevestigd. Zij
glimlachte.. en zij stak haar hand naa.
hem uit.
Dave, zei ze opgewekt, de zuster heeft
gezegd, dat je een paar minuten hier mocht
komen om mij een beetje op te vroolijken.
En nu wacht ik al een heele poos en je
hebt nog geen woord gezegd. H e b je niets
te zeggen, Dave?
Er speelde een plagend lachje om haar
fijnen mond.
Ja, antwoordde hij. Ja, zijn stem stokte,
meer dan ik ooit onder woorden zal kun
nen brengen. Vannacht Teresa, als jij er
niet- geweest was
Zijn lippen waren dicht bij haar vinger
toppen en hij kuste ze.
Daar moeten we niet meer over praten,
Dave, zei ze snel. Als ik iets heb kunnen
doen, dan ben ik er blij om, zoo vreeselijk
blij. Maar je mag daar verder niets meer
over zeggen.
Maar ik moet het doen, zei hij heesch.
Denk je dat ik
Dave, ik roep de zuster, fluisterde ze,
je*.je maaktme aan het huilen
De donkere oogen waren vol tranen en
ze verborg die schreiende oogen achter de
lange wimpers.
Geen van tweeën sprak.
Er is nog iets anders. Teresa, viel hij
opeens uit. Ik heb besloten om het geld
terug te geven.
Er kwam niet direct antwoord. Haar
vingers streelden zacht door zijn haar.
Ik wist het, zei ze toen.
Maar je weet ook waarom vroeg hij.
Er kwam geen antwoord en Dave Hen
derson sprak verder.
Herinner je je dat ik vannacht gezegd
heb, dat ik je niet door gehuichelde eer
lijkheid zou kunnen koopen. Ja? Nu, dat
zal ik nu evenmin probeeren. Hef geld gaat
terug, omdat ik geen andere keus heb.
Een man kan zijn leven niet uit de han
den van een vrouw aannemen en van een
vriend het leven van de vrouw, die hem
gered heeft, en hen dan alle twee opzij
duwen en op hun kosten mooi weer spe
len. Ik heb geen andere keus.
Zijn stem brak plotseling. Het moet te
rug, Teresa, of ik er jou mee win of ver
lies Het gaat terug, hoe dan ook
Haar vingers lagen nu stil.
Ja, zei ze alleen maar.
Dave Henderson hief zijn gebogen hoofd
op. Teresa's oogen woren gesloten.
Dat.... dat is in orde Teresa, vervolg-
1de hij, nu kan ik zeggen wat ik te zeggen
heb. Ik heb de laatste uren veel veel na
4.05 Concert voor scholen.
4.50 Orkestco-ncert.
5.35 Kinderuurtje.
5.20 Lezing en berichten.
7.00 Orgelspel.
7.20 Lezingen.
8.05 Vaudeville.
9.20 Berichten en Lezing.
9.55 „De Krassin redit de Italia". Hoorspel
van Fr. Wolf.
10.50 Piano-recitta! door Lil ia-s Mac Kin
nen.
11.2012.20 Dansmuziek.
„R a d i o - P a ri s", 1725 M.
8.05 Gramofoonpl.
12.50 Gra.mfoon.pl.
I.25 Gramofoonpl.
6.50 Gramofoonpl.
8.20 Tooneelui'tz.
9.05 Kamermuziek.
Langenberg, 473 M.
6.207.20 Gramofoonpl.
II.30 Gramofoonpl.
12.251.50 Orkest concert.
4 205.20 Concert-.
7.057.50 Gramofoonpl.
7.50 „Pla-tz 13Reihe 13". Hoorspel van
H. Ph. Weitz. Daarna: Berichten en tot
11.20 Dansmuziek.
11.2011.50 Gramofoonpl.
11.5012.50 Kamermuziek.
Kalundborg, 1153 M.
11.201.20 Orkestconcert.
2.204.20 Orkestconcert en viool-soli.
4.204 50 Kiroderuurt-je.
7.308.00 Orkest-concerto
8.008.40 Hoorspel.
8 409.00 Liederen voordracht.
9.3510.25 Concert. Voorlezing.
Brussel 508.5 en 3382. M.
508,5 M 5.20 Kamermuziek.
6.05 Gramofoonpl.
7.20 Gramofoonpl.
7.50 Gramofoonpl.
8.20 Orkestconcert en sold. Causerie.
338,2 M.: 5.20 Gramofoonpl.
7.20 Gramofoonpl.
7.50 Gramofoonpl.
8.20 Concert. Orkest en liederen-voor
dracht.
Ze e s e n, 1635 M.
5.4011.20 Lezingen.
11.2012 15 Gramofoonpl.
12.151.20 Berichten.
1.202.20 Gramoofoonpl.
2 203.50 Lezingen.
3.50—4.50 Concert-.
4.507.00 Lezinen.
7.05 Querschnitt durch eine Stadit. Mag
deburg.
8.20 Hoorspel „PLatz 13Reihe 13" van P.
Weitz.
9.35 Berichten. Daarna Liefdadigheids-
concert mm.v. de Doiitseh Revellers. Orkest
enz.
zijden in de geschiedenis van do Neder
landsche Justitie, welke wij er liever niet
in hadden gezien. Omdat zij gebeurtenis
sen boekstaven, welke den tempel van
Themis onwaardig zijn.
„Verschrikkelijk, zoo zwaar als je bent".
„Ja, maar vergeet niet, dat ik Tifi op
mijn schoot heb".
gedacht toen ik bang was datje mis
schien niet beter zou worden. Ik heb na
gedacht over wat jij vannacht gezegd hebt.
van de kans die God je gaf, als je die
maar wilde aangrijpen. Teresa, zou je me
gelooven als ik zei dat ik ook die kans wil
aangrijpen van nu af aan
De donkere oogen gingen open.
Ik geloof dat het van den aanvang af je
bestemming is geweest dat je Gods kans
niet zou laten voorbijgaan, anders zou je
immers niet gearresteerd zijn en in de ge
vangenis zijn gekomen en alles doorge
maakt hebben wat je nu hebt moeten door
maken. Als jij er vijf jaar geleden in gc
slaagd was om met bet geld weg te komen,
zou je vandaag aan den dag nog een dief
zijn en..,, je zou misschien nog meer ge
stolen hebben en enje zou volko
men ten gronde zijn gegaan.
Zij wendde haar gezicht af en tastte
naar zijn hand, we zullen allebei Gods kans
aangrijpen, Dave, zei ze diep-geroerd.
Hij leunde voorover met een gezicht vol
spanning, een gezicht dat haast even wit
was als het bleeke ge.laat in do kussens.
Samen, Teresa?, fluisterde hij.
Zij gaf geen antwoord; hij voelde alleen
de druk van haar hand om de zijne vaster
worden.
Teresa Hij boog zich nu over haar heen
en streek het haar op haar voorhoofd weg.
Teresa
Toen kwamen haar woorden, gefluisterd,
trillend, doorhuiverd van aandoening.
Het is heerlijk; God's kans Dave, sa
menvan nu af aan.
EINDE.
