BEEKMAN
Spoor's gestampte Muisjes
Om Honderd Duizend
Dollar!
DONDERDAG 26 FEBRUARI 1931
DE LEIDSCHE COURANT
rWEEDE BLAD PAG. 5
2334
GEMENGDE BERICHTEN
ONGELUKKEN.
SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER.
Op het trottoir aangereden
door vrachtauto.
Gistermiddag is de 57-jarige F. Zaayer
uit Amersfoort op den Soesterweg aldaar
door onbekende oorzaak op het trottoir
aangereden door een vrachtauto der Bor-
kulosche Exportslagerijen. De man werd,
ernstig gewond aan het gelaat, naar het
ziekenhuis overgebracht. Hij zal een der
oogen moeten missen. De politie stelt een
nader onderzoek in.
Paard op hol geslagen.
Landbouwerszoon ernstig ge
wond.
De jongste zoon van den landbouwer E.
K. te De Krim botste met zijn wagen te
gen een muur, doordat het paard op hol
was geslagen. Hij werd van het voertuig
geslingerd en zwaar gewond aan het hoofd
opgenomen. Zijn toestand is zeer ernstig.
CONDUCTEUR UIT DEN TREIN
GEVALLEN.
Het slachtoffer overleden.
Door onbekende oorzaak is Dinsdag
avond de conducteur der Nederlandsche
Spoorwegen, de 36-jarige P. van Stuiven-
berg uit Enschede, uit den trein, die om
23.01 uit Rijssen vertrok, gevallen. Met
het hoofd kwam hij terecht op een stee-
nen landingshoofd van de Reggebrug en
werd met versplinterden schedel dood op
genomen.
Eerst bij aankomst te Almelo werd zijn
verdwijning opgemerkt, waarna een onder
zoek langs de lijn werd ingesteld en de on
gelukkige werd gevonden. De man laat
een vrouw en zes kinderen achter.
Zieke vrouw uit brandend huis gered.
Dinsdagavond omstreeks 7 uur is door
onbekende oorzaak te Aalburg bij Heusden
een felle brand uitgebroken in een groot
huis, dat door drie gezinnen werd be
woond. Het gebouw en de inboedels bene
vens een vrachtwagen gingen totaal verlo
ren. Vier kalveren kwamen in de vlammen
om. Een vrouw, die ziek- te bed lag* werd
met groote moeite en met levensgevaar
door de buren gered. De eigenaar van het
huis, de heer M., was tegen brandschade
verzekerd; de bewoners waren echter niet
verzekerd. - „Tel."
Matroos door een vallenden laadboom
doodelijk getroffen.
Gisternacht om 3 uur heeft aan boord
van het in de Lekhaven liggende Neder
landsche stoomschip „Clyde" een zeer ern
stig ongeluk plaats gehad, dat den 22-jari-
gen matroos H. M. gewoond hebbende in
de Korte Baanstraat, het leven heeft ge
kost.
Deze man was op het achterschip aan het
werk, toen plotseling bij het strijken van
den laadboom met behulp van een winch,
de lummel van den laadboom opwipte. De
boom sèhoot daardoor uit, botste eerst tegen
een luchtkoker en trof vervolgens M., die
tegen het dek geslingerd werd en bewuste
loos geraakte. De „Havendienst 2", die al
spoedig ter assistentie verscheen, bracht
den ongelukkige naar het bureau van 'de
Rivierpolitie, vanwaar een auto van den ge
neeskundigen dienst hem naar het zieken
huis aan den Coolsingel vervoerde. Daar
bleek dat de man tijdens zijn overbrenging
overleden was.
Meisje verdronken.
Dinsdagavpnd is het 4 M-jarig dochtertje
van den heer P. Groot Jbz. te Andijk in een
sloot achter de ouderlijke woning geraakt
en verdronken.
„DE VORST VAN GELEEN" BIJ DEN
RIJKSARCHIVARIS.
Mr. F. J. Leufkens; zich noemende von
der Anstel von der Bruggen, genannt
Leufkens, Von Merstein-Hoppel-Pricker-
soheid-Amstelrode-Dammerscheid vorst en
graaf van Geleen, leenbezitter van Dam
merscheid en Werenhof, vertoeft, naar de
„Tel." verneemt, op het oogenblik in de
residentie, om zijn belangen bij de regeering
te bepleiten. In eèn request aan den Mi
nister van Binnenlandsche Zaken heeft de
„vorst" nl. gesteld, dat de arrondissements
rechtbank te Maastricht aan het testa
ment van Maria Dorothea von Salm van
5 Sept. 1726 eens zijns inziens onjuiste ver
klaring zou hebben gegeven. Het departe
ment heeft den heer Leufkens verwezen
naar den Rijks-archivaris, prof. Fruin, met
wien hij een onderhoud heeft gehad.
In dit onderhoud hebben partijen elkaar
echter niet weten te overtuigen. D'e heer
Leufkens stelt nl. dat Philips de Vierde
het landgoed St. Jan's Geleen en de Heer
lijkheid Geleen heeft verheven tot land
en graafschap en de heer Fruin zou van
meening zijn, dat Philips de Vierde daar
toe de bevoegdheid miste. De heer Leuf
kens antwoordde daarop, dat de Neder
landers bij het tractaat van 1661 de Heer
lijkheden Gel een en Schinnen, voor altijd
hebben afgestaan in eigendom, superiori
teit en souvereiniteit aan bedoelden ko
ning.
De heer Leufkens heeft een onderhoud
met minister Ruys de Beerenbrouck aan
gevraagd, welk onderhoud hoogstwaar
schijnlijk Woensdagmiddag zou plaats
hebben.
De man met 1031 werkgevers.
Den heer D. Jolles te Utrecht is door
den Bond van Personeel in Overheids
dienst, invaliditeitspensioen toegekend als
bezoldigd bestuurder. In een gesprek over
het werk, dat hij als zoodanig heeft ver
richt, werd hem gevraagd, wat in zijn cir
ca 30-jarig bestuurderschap, zijn pleizierig-
ste moment is geweest. Het antwoord was
„Ik heb nooit pleizierige oogenblikken ge
had".
Kijk eens, zei hij. Als bezoldigd bestuur
der heb je veel'te veel bazen. Ik heb hier
in Utrecht alleen al 1031 werkgevers, en
die beschouwen -je allemaal als een wrijf
paal. Ik durf gerust te zeggen, dat ik de
eerste tien jaar veel aangenamer heb ge
werkt, dan de laatste 10 jaar. In vroeger
dagen was er nog wel eens waardeering
Voor je werk. Toen ik de eerste loonsver-
hooging bevocht, het was er een van 13 op
15 cent per uur, met een arbeidsverkorting
van 66 op 60 uur per week, hadden de
menschen mij wel een ovatie willen bren
gen. En toen ik in 1920 een loonsverhoo-
ging vari 8 per week' wegsleepte' vodï <fe
minst bezoldigde groèpen,. hadden ze me
haast de zaal van Irene uitgegooid, omdat
ze het te weinig vonden.
Postwissel vervalsching.
Een ambtenaar der postei'ijen te De
Bilt bemerkte, dat in den loop van den
dag een postwissel was aangeboden, wel
ke vermoedelijk vervalscht was. De wissel
was echter reeds betaald. De politie werd
hiermede in kennis gesteld; het mocht haar
gelukken spoedig den verdachte te arres
teeren en voor den burgemeester te gelei
den. De aangehoudene bekende zich aan
vervalsching schuldig te hebben gemaakt.
Zelf had hij den postwissel van uit Utrecht
aan zijn adres in De Bilt geadresseerd, het
bedrag verhoogd en daarna geind.
De verdachte is ter beschikking gesteld
van den Officier van Justitie.
Een vierling.
Te Harlingen is in het talrijk gezin van
A. Zoolsma een vierling geboren. Moeder
en kinderen maken het uitstekend.
SPECIALE
AANBIEDING
CoQiCOstuuninjrriaat
"55._«'65._
Tie. ifiexunle. ëtalcu^e
lKOREVAAR^TRAATJ
Bestrafte onnoozelheid.
Bij een winkelierster aan den Snippe-
lingsdijk te Deventer kwam een vrouw,
die vroeg of men haar kon helpen aan gul
dens met de beeltenis der Koningin voor
zien van een dubbele kroon, terwijl zij
ook vroeg naar bankbiljetten met de let
ter K erop. De vrouw kreeg gelegenheid in
het aanwezige geld naar het door haar ver
langde te zoeken. Toen zij vertrokken was,
bemerkte de winkelierster, dat zij uit haar
kas een bedrag van f 25 miste.
Het is haast onbegrijpelijk, dat een der
gelijke doorzichtige truc nog een slachtof
fer heeft kunnen maken.
Uit Venlo's grijs verleden.
In 1580 is de groote klok van de kerk
van Blerik te Venlo in twee kanonnen om-
gegoten. Verder wist men in dat jaar zoo
veel metaal bijeen te krijgen, dat nog twee
kanonnen ter verdediging van Venlo gego
ten konden worden. De stadsrekening van
1580 bevat daaromtrent een post ten gun
ste van meester Herman Potgieter voor
het gieten van twee kanonnen. Ze wogen
samen 5775 oude ponden.
Toen de krijgsklaroenen niet meer schal
den werden de Venloteche kanonnen voor
vrediger doeleinden aangewend. Toen de
scheepvaart op de Maas zich ging uitbrei
den, achtte men het wenschelijk de kanon
nen op de Maaskade rechtop in den grond
te zetten. Ze staken slechts ruim een hal
ven meter boven den grond uit. Zoodoende
konden er schepen aan gemeerd worden.
En als meerpaal hebben ze ongeveer twee
eeuwen dienst gedaan.
Nu zijn '<ïeze stukken uitgegraven en
Tiebben eenverrassing-opgeleverd, want ze
bleken veelgrooter te zijn, dan men ge
dacht had. Een is lang 3.45 M., doorsnede
achter 48 c.m., voor 25 c.m., kogelgat 12
c.m.; No. 2 is 2.60 m., doorsnede achter 33
c.m., voor 24 c.m., kogelgat 6 c.m.; No. 3
is 2.70 m. doorsnede, achter 33 c.m., voor
25 c.m., kogelgat 12 c.m., No. 4 is 2.60 m.,
doorsnede achter 37 c.m., voor 22 c.m., ko
gelgat S c.m.
Ze liggen thans op de bergplaats, in af
wachting van nadere bestemming. Niet
onmogelijk is het, dat ze na- verloop van
eenigen tijd in .het Klein Park zullen opge
steld worden.
Een kostbare beenbreuk.
Het gebeurde op den Rijkswijkschen weg,
den praohtigen weg tusschen de Residen
tie en het nog steeds niet geannexeerde
Rijswijk. Het was 's morgens half tien; dan
is de gedurige drukte van den grooten
trek naar de Lavelbrug reeds voorbij. Want
om negen uur sluit een stipt portier de hek
ken der groote gebouwen, en dan moet je
binnen zijn. Zoo werd de weg bevolkt door
moeders met voor het meerendeel sehreeu-
UIT DE RADIO-WERELD
Programma's voor Vrijdag 27 Febr.
Huizen, 29S M.
Algemeen programma.
8.009.15 Gramofoonplaten.
10.0011.30 Gramofoonplaten.
11.30—12.00 Halfuurtje voor zieken en
ouden van dagen.
12.00—2.00 Concert K. R. O.-orkest. o. 1.
v. Joh. Gerritsen.
2.002.45 Kookpraatje mej. Lauuers.
3.151.00 Gramofoonplaten.
4.005.45 Concert. Mia Tibbe (piano).,
Louise v. Wijngaarden (viool), H. v. d.
Bosch (alt) en J. Wagemakev (cello).
5.456.00 Max K. Gerisch: „München
en het Beiersche Hoogland".
6.45—7.15 Engelsche les.
7.15—7.45 A. J. A. C. van Delft: „Uit
Brabant's Centrum".
7.458.15 Gramofoonplaten. „Der Nuss-
knacker", Tschaikowsky.
8.1510.15 Hoorspel „Vier Dames Du-
vernis", Hofstadtooneel.
10.1511.15 9de Symphonie in D-moll,
Beethoven (Gramofoonplaten). ca. 9.00 Vaz
Dias.
11.15—12.20 Gramofoonplaten. (Ketelby).
Hilversum, 1875 M.
9.00 Gramofoonplaten.
10.00—10.15 Morgenwijding V. P. R, O.
10.15 Concert V. A. R. A.-septet o. 1. v.
Is. Eijl en Ziekenuurtje.
11.30 Concert V. A. R. A.-septet.
12.302.30 Concert. Nwe. Amsterd.
Orkest Vereen.
2.303.00 Schooluitzending.
3.004.00 Concert A. V. R. O.-Kwintet.
4.00 orgelspel Joh. Jong.
4.30 Mevr. A. de Beer Plomp: „Het in
richten van een poppenhuis.
5.15 Concert V. A. R. A.-orkest o. 1. v.
H. de Groot en Dubbelmannenkwartet
„Excelsior" o. 1. v. Berendse.
6.50 Actueele Berichten van het N. V. V.
7.05 Causerie door W. H. Vliegen.
7.30 Politieberichten.
7.45 Gramofoonplaten.
8.00 Catechisatie door ds. F. W. J. v. d.
Kieboom.
8.30 Concert. Sopraan, strijkorkest.
9.00 Prof. dr. L. Lindeboom: „Typen v.
Godsdienstig leven".
9.30 Concert (vervolg).
10.00 Berichten Vrijz. Godsd. Persbureau
10.05 Vaz Dias.
10.15 A. J. D. van Oosten uit' eigen werk
10.45 Concert (slot).
11.00—12.00 Gramofoonplaten.
Da v entry, 1554.4 M.
10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing.
12.20 Concert.
12.50 Orgelconcert.
I.50 Gramofoonplaten.
2.45 Uitz. voor scholen.
4.50 Orkestooncert.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Lezing en Nieuwsberichten.
7.00 Piano-recital door E. Isaacs.
7.20 Lezingen.
8.05 Concert. Militair Orkest.
9.20 Berichten en lezing.
9.55 „Requiem Maas" van F. d'Erianger
Koor, orkest, solisten.
10.55 „Variations on an old Theme"
II.2012.20 Dansmuziek.
„11 a d i o - P a ri s", 1725 M.
8.05 Gramofoonplaten.
9.20 Concert. Orkest en solisten.
12.50 Gramofoonplaten.
4.05 Kinderuurtje.
5.05 Concert.
9.05 Concert. Orkest en solisten.
Langenberg, 473 M.
6.207.20 Gramofoonplaten.
9.3510.35 Gramofoonplaten.
11.30 Gramofoonplaten.
12.251.50 Concert. Orkest en alt-zan-
geres.
7.058.05 Concert. Mannenkoor en or
kest.
9.05 Orkestconcert, viool-soli. Daarna
Berichtenen tot 11.20: Militaire muziek.
K a 1 u n d b o r g, 1153 M.
11.201.20 Orkestconcert.
2.004.00 Orkestconcert en zang.
4.005.00 Kinderuurtje.
7.307.50 Orkestconcert. 1
7.509.20 „De Ingebeelde Zieke". Blij
spel in 3 bedrijven van Molière.
9.3510.30 Orkestconcert.
Zee sen, 1635 M.
5.4011.20 Lezingen.
11.2012.15 Gramofoonplaten.
12.151.20 Berichten.
1.202.20 Gramofoonplaten.
2.203.50 Voordracht.
3.504.50Concert.
4.508.00 Voordrachten.
8.00 Orgelspel door Prof. Fr. Heitinann.
9.30 Berichten en daarna Orkestconcert.
8.20 Syinphonieconcert. Orkest en solist
wende spruiten, door op een order loopen-
staken. De botten van een op vele plaat
sen gebroken been. En nog deed de man
de reiziger, door fluitende slagersjongens
reinigende dienstboden en door de burgers,
die in de gemelijkheid van dezen naargees-
tigen morgen de sluitsteenen waren. En
dwars door deze mistroostigheid heen
spetterde het dwaze geronk van een snellen
Harley en signaaldo-*een claxon. Maar de
weg was glibberig en het gevaar voor slip
pen groot. Zorgeloos echter tufte de rijder
sneller dan de tinkende tram. Misschien
reed hij de lente tegemoet. Een ongeluk
ligt in een klein hoekje en in dit geval op
een gladden steen. De man slipte. Hij slipte
met hevig gekraak, hetwelk niet alleen
van den Harley, maar ook van 's heeren
onderstuk afkomstig was. Een argeloos
voorbijganger schiet ontsteld toe. Zijn ver
bijstering groeide hevig, toen hij bemerkte,
dat op meerdere plaatsen door de broek
van het slachtoffer de botten naar buiten
moeite om overeind te komen, alsof geen
pijn hem kwelde. Op dit moment sprak hij
echter het verklarend woord: „Vefd
daar is me mijn kunstbeen gebroken.
Indien de Eerste Hulpdienst door een
hulpvaardige mensch gewaarschuwd is ge
worden, behoefde deze geen dienst te doen.
Indien gij, voordat het verlossend woord
werd gesproken, medelijden hebt gevoeld
met het slippend slachtoffer, gij zijt thans
gerustgesteld. Gij behoeft slechts deernis
te hebben met een verbrijzeld kunstbeen,
dat ongetwijfeld door een nieuw zal worden
vervangen. «Tijd".
Slecht Geweten.
Men schrijft uit Grijpskerk aan hel
„Hbld."
Dezer dagen reed een meelhandelaar op
de fiets met een zakje meel voorop naar het
dorp. De meelhandelaar is een zeer recht
schapen man, volgens velen niet slim ge
noeg om oneerlijk te zijn. Daar zag hij twee
marechaussees aankomen waarop de schrik
den man om"'het eerlijke hart slaat. Hij
durft dezen met passeeren." Heel luid weer
klinkt plots rijn stem: „O man, wat is hei
glad, ik kan haast niet rijden hier," en
tegelijkertijd draaide hij een zijstraatje in.
De marechaussées wandelen door en zien,
komend op de bewuste gladde plek, tot hun
verbazing, dat het daar in 't geheel niet
glad is. Een van hen keek toevallig om en
zag uit het straatje den meelhandelaar te
voorschijn schieten. Zoo gauw kon hij daar
nooit een boodschap hebben gedaan. Als
goed marechaussée deduceerend en combi
neerend, roept hij: Halt, afstappen! De
meelhandelaar staat met de handen zwaai
end, zenuwachtig te roepen: „Ja heeren, ik
zit er in; jullie hebt me gesnapt, ik zit
er in.
De marechaussées inspecteercn man en
rijwiel en vragen: waar zit je in; jc hebt
een reflector, een bel, goede remmen en
een fietsplaatje." „Ja, maar dat is al twee
jaar oud."
De man kreeg zijn procesverbaal.
(Historisch).
FEUILLETON
Uit bet Amerikaansch van
FRANK L. PACKARD.
(Nadruk verboden).
35)
Zijn geaacnien gingen terug naar Nicolo
Capriano en van den ouden Italiaan kwa
men ze op diens dochter. TeresaDave
had Teresa niet vergetenhij had er ook
geen moeite voor gedaanHij verlangde er
naar om Teresa weer te zienh- herin
nerde zich niet dat ooit te voren een
meisje op die manier in zijn geest rond
gespookt had. Hij was niet verliefd op
haar.... dat was natuurlijk onzin, zei hij
tegen zichzelf, maar hij was er zich volko
men bewusfc van dat haar raadselachtig
gedrag den laatsten avond, toen ze hem op
zoo'n eigenaardige manier had laten weg
gaan, hem herinnerde en prikkelde en
kwelde. Hij had een gevoel alsof ze hem
de deur van haar afwezigheid voor den
neus had dicht gegooid, en hij verlangde er
naar om haar weer te zien.... jacent»
op een keer.... mettertijd dan....
Vreemde luchtkasteelen doemden in Da
ve's geest op. De oude Italiaan had gezegd
dat hij zich beter voelde. Misschien wilde
Nicolo Capriano wel in Australië gaan
wopen of in Zuid-Amerika, of misschien
zelfs wel in Europa
Met een schokken van de schouders
wierp Dave deze zonderlinge gedachten
van zich af en ging het station binnen. Hij
nam bij het bagagedepot zijn handkoffer
in ontvangst, stopte het onschuldig-uit-
ziende pakje met de bankbiljetten er in en
zocht een taxi opl Dat was de veiligste
en de gemakkelijkste weg om bij Dago
George te komen, vooral omdat hij geen
•flauw idee er van had hoe groot, de af
stand was naar de woning van den Italiaan.
Chatham Square, zei hij tegen den
chauffeur voor hij instapte. Daar moet
iemand wonen die Dago genoemd wordt
en daar een logement of zooiets derge-
lijkt houdt. Ik weet niet precies waar het
is, maar u zult het waarschijnlijk wel kun
nen vinden.
Zeker, verklaarde de chauffeur welwil
lend, in het vooruitzicht van een extra
fooi voor het uitvoeren van deze ietwat
vage opdracht. Stapt u maar in.
De taxi zette zich in beweging en Davè
Henderson leunde achterover in de kus
sens. Een gevoel van opluchting kwam
over hem; de spanning scheen te wijken,
de spanning van de dagen sedert hij uit
San Francisco was weg gegaan, sinds de
gevangenispoort weer voor hem was open
gegaan, de spanning van de vijf lange ja
ren achter ijzeren tralies en gegrendelde
deuren. Het geld was nu van hemab
soluut en onbewist van hem.... het was
daar in den kleinen koffer bij zijn voeten
Het beteekende het einde van een bitte
ren strijd, het blijde einde. Hij kon zich
de luxe permitteeren er nu eens zijn ge
mak van te nemen. En bovendien was hij
doodmoe
Hij wilde nu niet aan Milman denken,
omdat dit hem ergerde en zijn aangenaam
gevoel van ontspanning bedierf. Hij wilde
eigenlijk aan heelemaal-niets denken
hij strekte zich behaaglijk zijn beenen
uit.hij wilde genieten van de rust. De
toekomst, Nicolo Capriano, Teresa, dat kon
allemaal tot morgen wachten. Eerst moest
hij eens lang en rustig slapen, dit zou de
eerste nacht zijn waarin zijn slaap niet
gestoord werd door gejaagde en angstige
droomen en plotseling met schrik wakker
worden
Hij stak een sigaret aan en rookte met
welbehagen; keek met belangstelling uit
heb raampje naar het drukke verkeer van
de vreemde stad. Hij behoefde alleen
maar de brief aan Dago George te laten
zien om onderdak voor den nacht te vin
den met het gevoel voor het eerst sinds
langen tijd van absolute veiligheid.
Na een langen rit door straten die hij
niet kende, stopte de taxi. Dave had gele
genheid gehad op te merken, dat de wijken
waar de auto door reed, steeds van war
minder gehalte werden en kort voordat de
rit teneinde was, had hij glimlachend bij
zichzelf de opmerking gemaakt dat Dago
George's gelegenheid vermoedelijk wel wat
minder in „standing" zou zijn dan het. St.
Lucian Hotel waar hij juist vandaan
kwam
De chauffeur opende het portier: ik zou
zeggen dat u hier bent waar u wezen wTlt,
kondigde hij aan.
Een enkele blik bevestigde de mededec-
ling van den chauffeur. Op een niet zeer
zindelijk venster van een vertrek dat. ver
moedelijk de gelagkamer was, stond ge
schilderd
DE IJZEREN TAVEERNE.
Eigenaar:
Georges Vardi.
Georges'Vardi zoo heette Dago George,
herinnerde Dave zich, Nicolo Capriano had
het hem gezegd. Hij stapte uit, betaalde
den chauffeur en toen de auto weggereden
was, bleef hij een oogenblik op de trottoir
staan om het huis van Dago George eens
te bekijken.
Het was niet groot en bestond uit een
verdieping gelijkvloers en twee étages. De
gelagkamer, die een aparten ingang had,
grensde aan een slop terzijde van het ge
bouw. Naast den ingang van den gelag
kamer lag een andere deur, die wijd open
stond en toegang gaf tot een kleine hall,
welke zooals Dave aan het linksche buiten
raam kon zien, in het restaurant voerde,
waar aan verscheidene kleine tafeltjes be
zoekers een laat diner gebruikten. Op de
eerste verdieping waren een paar ven
stens verlichtdaar boven lag alles in het
donker.
Het zag er niet govermatig welvarend
en comfortabel uit, vond Dave, maar aan
den anderen kant, het was precies de soort
gelegenheid, die hij op bet oogenblik noo-
dig had.
Hij stapte den ingang van het restaurant
binnen. In de hall liep juist een Italiaan-
sche kellner met een morsig en bevlekt
wit jasje aan. Dave richtte zich tot hem.
Ik moet Dago George spreken, deelde
hij mee.
De kellner knikte.
Ik zal den baas roepen, antwoordde hij.
Dave had nu gelegenheid om het établis
sement van Dago George ook van binnen
te bekijken. Het was ongetwijfeld oor
spronkelijk een gewoon woonhuisgeweest
De trap bevond zich aan den rechterkant,
aan den voet er van was een doorgang
naar de gelagkamer. Aan zijn linkerhand
was het restaurant, dat hij van buiten af
al gezien had. Vóór hem lag de smalle hall,
vrij diep en uitloopend op een gesloten
deur met een bovenlicht er in en onder de
trap schenen zich ook nog een of meer ge
heimzinnige toegangswegen te bevinden.
misschien de ingang van de keuken, die
wellicht in den kelder lag, want de kellner
was in die richting verdwenen.
De deur met het bovenlicht aan het ein
de van de gang ging open en een lange,
hoekige man met een mager gezicht en
donkere huidkleur en haren, kwam te
voorschijn.
Ik ben Dago George, richtte hij zich tot
Dave. U verlangt me te spreken
Hij sprak het Engelsch vrijwel zonder
accent uit; zijn stem klonk beleefd en di
plomatiek vriendelijk, echt de stem van een
hotelhouder die zijn gasten op hun gemah
wil zetten, dacht Dave.
Dave Henderson nam zijn handkoffer op
en liep in de richting van Dago George. Hij
stak zijn hand in zijn binnenzak om eten
brief van Nicolo Capriano tc. voorschijn
te halen, maar hij trok zijn hand weer te
rug. Hij wilde het verschil eens zien tus
schen de ontvangst van een volkomen
vreemde en die van jemand die kwam met
geloofsbrieven van den ouden bonimenko-
ning uit San Francisco.
Ik zou hier graag een kamer hebben voor
een paar dagen, zei hij.
AhGeorge's gezicht drukte beleefde
spijt uit. Dat is jammer, ging hij voort.,
maar ik houd tegenwoordig geen hotel
meer. Vroeger wel. Het restaurant brengt
veel meer in en de kamers boven, die ik
voor private diners verhuur nóg meer. Het
spijt me vreeselijk dat ik u moet afwijzen,
maar als ik geen kamers heb,heb ik
geen kamers, nietwaar?
(Wordt vervolgd).
