22ste Jaargang ZATERDAG 7 FEBRUARI 1931 No. 6816 DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Bureaux: PAPENGRACHT 32, LEIDEN BUITENLAND BINNENLAND e Êcicbdve 0ou/fca/ril' DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling Voor Leiden 19 cent per week f 2.50 per kwarta-al Bij onze Agenten 20 cent per week f 2.60 per kwartaal Franco per post f 2.95 per kwartaal Het Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonnég ver krijgbaar tegen betaling van 50 cent per kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 9 cent. TEL. INT. ADMINISTRATIE 935, REDACTIE 15 II GIRONUMMER 103003, POSTBUS No. 11 DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT: Gewone advertentiën 30 cent per regel Voor Ingezonden Mededeolingen wordt het dubbele van het tarief berekend Kleine advertentiën, van ten hoogste 30 woorden, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, buur en verhuur, koop en verkoop f 0.50 Dit nummer bestaat uit vijf bladen waaronder geïllustreerd Zondags blad. V Een oorlogs-monumentl Wij zagen gisteren in een der bladen een photo, waarbij deze mededeeling: „Het model voor een monument, dat ter herinnering aan het Duitsche legerpaard zal worden opgericht; ontwerp van prof. Limburg". Twee opmerkingen willen wij hierbij ma ken: Ten eerste. Redelijke dierenliefde heeft onze volle sympathie; zij is iets goeds en moois. En, daartegenover, ruwheid en wreed heid tegenover de dieren is in hooge mate onredelijk en verachten wij als mensch-on- waardig. Maar de vraag rijst hier: gaat het oprichten van een monument voor het leger- paard, ter eere dus van dat dier, de per ken der redeli)kheid niet te buiten? Wij rneenen van wel! Doch en deze tweede opmerking Jringt zich eigenlijk allereerst bij ons naar voren wijst het niet op een bedroevenden en beangstigenden oorlogszin, ris men wil gaan oprichten een monument voor het Duitsche legerpaard? Wij kunnen hierin niet an ders zien, dan een der helaas"vele symptomen van een mentaliteit, die dringt en drijft naar den oorlog, die den oorlog wil be schouwd zien als een noodzakelijkheid voor de handhaving, de ontplooiing van, de ran cune of de wraakneming voor de nationale •er! En dat, terwijl duizenden en duizenden nog dragen de schrijnende wonden, geslagen door den onmenschelijken gruwel van den wereld oorlog wonden in het lichaam, maar veel •n véél pijnlijker wonden in het hart door het wreed verlies van zooveel, wat dierbaar v/as. En moet men nu een herhaling daarvan wenschen? De wereld lijkt in vele opzich ten één groot krankzinnigengesticht! Men deed veel beter met het oprichten van een monument, hetwelk verkondigt de v r e- desgedachte, de eenheid, de broeder schap van het menschdom, ondanks alle verschillen van nationaliteit! BELGIE BELGIE'S FORTENBOUW. Halveering van het crediet. Xn de zitting der speciale kamercommis sie, belast met het onderzoek der buiten gewone Belgische begrooting, werd giste ren mededeeling gedaan van een communi qué van den minister van financiën, mei- dend, dat het crediet van S00 millioen frs. bestemd voor de vestingwerken, tot 150 millioen is gereduceerd. De overige 150 millioen zullen worden besteed aan openbare werken, waarmede werkloozen zullen worden belast. Het totaal der buitengewone begrooting welke nog andere veranderingen onder ging, zal niei worden gewijzigd De commissie betuigde m beginsel haar instemming met deze wijzigingen. DUITSCHLAND DE RIJKS BEG ROOT ING. Rumoerig debat In den Rijksdag. Bij het gistermiddag in den hervatte debat over de begrooting is het rumoerig toegegaan. Tijdens een rede van den centrumafgevaardigde begonnen de interrupties los te komen. President Lobe moest verscheidene afge vaardigden tot de orde roepen. Hij slaag de er echter niet in, de rust te herstellen. De nazi's maakten steeds erger spectakel en ten slotte liet Löbe de vier ergste schreeuwers uit de zaal zetten. Tijdens de daarop volgende rede van dr. Dingeldey (Duitsche volkspartij) keert de kalmte eenigszins terug. Als ten slotte afg. Pfleger van de Beier- sche volkspartij aan het woord komt, her halen de nat-soc. het tumult en als de soc.-dem spreker dr. Mierendorff het po dium bestijgt, verlaten zij de zaal, later gevolgd door de communisten en D.-natio- nalen, waarop Löbe de zitting verdaagt tot hedenmiddag 12 uur. Nog altijd de strijd tegen Art. 177 der Indische Staatsregeling. II. De bewering van Prof. Berg, dat de In dische Katholieke Partij (I.K.P.) een be- lemmering zou zijn voor de Missie, moet berusten op een professorale verstrooid heid. Sinds het partijleven, van Inheem- schen als Europeanen, zich ontwikkeld heeft tot een omvang als het op heden heeft, zou het niet stichten van een eigen partij door de katholieken in Indië, de be- fceekenis krijgen van een vrijwillig afzien van het uitoefenen van iederen invloed in het openbare, staatkundige, politieke en cultureele leven. Prof. Berg leze maar eens de „Publicaties der Indische Katholieke Partij" van de hand van zijn collega Prof. Dr. J. Schmutzer te Utrecht. De bewering van Prof. Berg. dat in- heemsche organen, inheemsohe hoofden, vertegenwoordigers in openbare lichamen en haar pers, zich herhaaldelijk uitspre ken tegen zending en missie, is ongetwijfeld juist. Dit behoeft trouwens niet te verwon deren, aangezien bedoelde personen en hun pers vaak van elk begrip van het wezen en de beginselen der Christelijke cultuur volkomen vervreemd zijn gebleven. De neu traal-cultureele S-n oucksohe methode bij het onderwijs gevolgd, zoo hier als in Indië, is aan de bedoelde uitingen, waarop Prof. Berg de aandacht vestigt, niet geheel vreemd. Het is een methode die ook hier te lande tot op den dag van heden aan de inheemsohen, of het afstammelingen zijn van Bataven, Saksers, Friezen of Ken ne mers, veel kwaad heeft gedaan. En een wereld van ongekende cultureele schoon heid en geestelijke beschaving voor de bes ten van ons volk potdicht heeft afgesloten. Zoo gaat het ook in Inddë. Bij hel hooger onderwijs vooral is men vol van Wester- sche wetenschap, Westensche cultuur en beschaving, maar de grond©1 agen, de begin selen en het uitgangspunt dezer bescha vinghet Christendom, waarop nog steeds in het Westen steunt alles wat nog over eind staat, daaraan wordt ook in officieel Indië nauwelijks eenige nota genomen. In het particuliere leven of op maatschapne- lijk gebied, is het na+uurliik hetzelfde. Wie in de groote oultures suiker, koffie, thee, rubber en tabaksplantages het snelst de zakken vol geld weet te steken heet daar de meest superieure geest. Wat wonder, dat bij de waarneming van dit alles een man als Soekawati, het Volks raadlid van Bali, het liefst zijn land voor het binnendringen van dien geest gesloten houdt. Want onkundig van den waren Chris tel ij ken geest, vereenzelvigt ook hij allicht het Christendom met het materialisme, ziet hij in den missionaris den voorlooper der geldzakvullers, die ook in China voorheen den zich zelf opoffe renden Christenheld op den voet- zijn gevolgd. En alles voor het Christendom hebben bedorven. Dat de groote meerderheid van bovenge noemde Inheemschen zich dientengevolge ook tegen alle missiescholen zouden kanten, schijnt in zijn algemeenheid allerminst juist. Bij de behandeling der Indische be grooting in den Volksraad is bij de Afd. Onderwijs en Eeredienst de zaak ook ter sprake gebracht. Een Inheemsch Volks raadslid, da-t bij die gelegenheid zijn voor keur voor neutraal onderwijs aa-n de jeugd onomwonden ui'tsnrak, voegde echter aan het slot zijner rede er aan toe, „dat men uit zijn rede niet de conclusie moest trek ken, als zou hij tegen alle onderwijs zijn. Zoolang de algemeene voorziening in neu traal onderwijs finantieel niet te bekosti- ge viel, wilde hij gaarne genoegen nemen met het bijzonder onderwijs nJ. dat van missie en zending „want liever dat ou derwijs dan geen onderwijs." Ik heb de stukken niet meer bij de hand, maar ik meen dat het ook de heer Soekawati was, die dit gezegd heeft. Het Katholieke Volksraadslid Monod de Froideville kwam la.ter op de zaak terug, de gevoerde critiek afwijzende met de ver klaring: dat de inheemsohe kinderen geens zins verplicht zijn bet Godsdienstonderwijs aan de missiescholen te volgen. Na een les inde gewone onder wijs vakken: lezen, schrij ven, rekenen en wat verder in de neutrale zone is voorgeschreven, kunnen de inheem sch e kinderen, als ze willen, de school ver- la-ten. Niemand, die hen verplicht tegen hun zin te blijven. Van d wangkerst enin-g, die den Indoneziër ko-pschuw zou maken, is dus geen sprake. Trouwens Prof. Berg erkent dit zelf d-oor te zeggen: „In onze da-gen i« het stellig een re gel, dat men zendings- en missie-onder wijs vrij houdt van directe propaganda voor het geloof." Maar waarom dan zoo'n vreemde rede nee ring opgezet? Ten slotte iets over het debat. Met den eersten debater, Mr. And-ré Peters kan ik 't geheel eens te zijn. Wie ook maar heel ter loops heeft gebladerd in De Kat Angelino's meseter werk, Staatkundig beleid en Be stuurszorg in Nederlandsch-Indië en ken nis na-m van den benauwenden geest in de dessa, zal overtuigd zijn dat het ontwikke lingsstadium van den Indonesiër nog niet van dien aard is, da-t men hem de besrissang in 'cultureele vragen kan overlaten. Men legt de beslissing over de keuze: Koran of Evangelie? niet in handen van analphabe- ten. Evenmin als de 'Christus Pilatus ver lof kon vragen voor de prediking zijner Goddelijke waarheden. En derhalve: Builen de practische kwes ties en daar draait het bij de katholie ken om art. 177 blijft (principieel) on aanvaardbaar. Om te besluiten een korte opmerking aa-n het- adres van den heer Djojo Adinin- gra-t. Deze verheugt zich ever de frissche sbrooming va-n het wereJd-katholicisme met betrekking tot de gekleurde rassen. En hij heeft gelijk, want Indonesië kan er alleen goeds van verwachten: Ui't het vele wat van katholieke zijde over de verhouding van Indië tot Nederland, en o-mgekeerd, is gezegd en geschreven, mag de heer D. A. gerust afleiden, dat de katholieke pa-rlij in dit land bereid is de volken van Neder landsch-Indië volledig zelfbestuur te geven: ten dage dat zij bekwaam zijn en sterk ge noeg om zich zelf te rea.ge-e-ren. Maar onze partij is niet bereid Indië oni ijdig los te laten en o-ve-r te leveren aa-n het commu nisme, of aan de onderlinge ruzies van aan onze Universiteiten opgeleide inheemsche Meesters in de Rechl, Daarvoor is Indië te goed en daarvoor is het te groot. De geest der jonge generatie zal nog belang rijk moeten bezinken, eer het bestuur van een werelddeel aan hen kan worden toever trouwd. Esn diing heeft de heer D. A. gezegd, dat tot verheugenis strekt, c-mdat het waar is en c-m de onbevangenheid waarmede het gezegd werd: „De Indonesiërs weten, da-t de missie geen imperialistische bedoelingen heeftInderdaad niet. En daaruit kan tusschen de Nederlandscht katholieken en de volken van Indië een sfeer van onder ling vertrouwen groeien, die niet anders dan heilzaam kan werken. Maar, indien de heer Djojo Adiningra-t zegt: „De Indonesiërs zijn indifferent t.o.v. den godsdienst, in dezen zin dat zij zich niet in deze kwesties mengen" en er op laat volgen: „Indonesische vereenigingen hebben ook geen enkele godsdienstige be paling in hun reglementen" dan zegt da-t niets. In het Verslag van Bestuur en Staat van Nederlandsch-In-dië, Suriname en Curasao, 1928, Mededeelingcn der Regeering. komt ook een overzicht voor van het Vereeni- gin-gsleven der In-la-ndsc-he bevolking, speci aal wat betreft die van Java. Uit d-ie ge gevens Blijkt, dat de inheemsche beweging zich inderdaad minder met godsdienst, doch in sommige gevallen des te meer met com munisme bem-oeit. De heer H. Colij-n heeft deze gegevens verwerkt in zijn boek „Koloniale Vraag stukken van Heden en Morgen", blz. 22 en v.v.. Daarnaar te verwijzen zij voldoende. Beslist over de schreef gaat m.i. de pas sage uit de speech van den heer D. A. waar hij zegt dat„Elke rechtmatige uiting van onafhankelijkheidsstreven wordt (d-oor de Regeering) onderdrukt in Digoel." Dat is niet waar. Niet ieder stre ven, dat weet de heer D. A. heel goed. Doch alleen het revolutionaire streven, het streven naar geweld en opstand, wordt be streden en waar noodig onderdrukt. En de heeren mogen het gelooven of nie-onder drukt en best-reden in het belang van de inheemsche bevolking zelf. Als het nieuwe Indonesië in opstand wordt geboren, draagt het- de kiem des doods in zich. En het zou een schande zijn voor het Ne-derlandsche volk indien hei na een bestuur van drie eeuwen de Volkeren van Indië achterliet geketend aan een lijk. Wij hebben een hoo- gere opvatting van onze oultureele taak. A. H. J. E. ENGELAND HOOGERHUISDEBAT OVER RUSLAND. In het Engelsche Hoogerhujs kwamen gisteren de arbeidstoestanden in Rusland ter sprake. Talrijke spekers oefenden scher pe critiek uit -op de houding der Britsche regeering en drongen aan op een krachti ger politiek ten opzichte van Rusland, het zij door het verbreken der betrekkingen ITALIË SCHURRI BEKENT. Hij wilde een aanslag op Mussolini plegen. Naar uit Rome wordt gemeld heeft Schirru bekend, dat hij sedert zijn jeugd anarchistische ideeën gekoesterd had. Tij dens zijn verblijf te Parijs in den afgeloo- pen zomer had hij het plan opgevat een aanslag op Mussolini te plegen. De uitvoe ring van dit plan nam tastbare vormen aan later in België, te Charleroi, waar hij zelf de bommen vervaardigde, waartoe hij zich bediende van een krachtig explosief. Hij verklaarde naar Rome gekomen te zijn, met het vaste voornemen om den aanslag te plegen, waarvan hij de bijzonderheden bestudeerde. Schirru werd naar de bijzondere recht bank verwezen. RUSLAND RUSLAND'S BEWAPENING. De rol der communistische jeugd. Naar de „Osservatore" uit Warschau verneemt, heeft de Russische volkscommis saris van oorlog, Woroshilof, dezer dagen op een algemeene vergadering der commu nistische jeugdorganisatie een rede gehou den over de bewapening van sovjet-Rus land en over de ontwikeling van de wapen industrie. In deze rede noodigde hij alle leden der communistische jeugdorganisaties uit, om een cursus te volgen aan de krijgsscholen, om zich op militair gebied te bekwamen. De volkscommissaris verklaarde, dat nog steeds het gevaar dreigde, dat de kapita listische landen een aanval op de sovjet unie zullen wagen en om aan zijn woorden meer kracht bij te zetten, citeerde hij het beroemde werk van generaal Ludendorf, waarin deze voorspelt, dat den lsten Maart 1932 een nieuwe wereldoorlog zal uitbre ken. Woroshilof zeide verder, dat het roodo leger goed getraind is en zich iederen dag steeds meer on meer perfectionneert. Wat de luchtvloot betreft, zeide hij, kan sovjet Rusland met alle landen ter wereld wedijveren. De leden der communistische jeugdorga nisaties moeten zich daarom niet alleen bekwamen op militair gebied, maar boven dien een ijverige propaganda voeren voor dit doel in alle fabrieken en arbeiders centra. hetzij door een dumping-verbod. Lord Ponsonby verklaard namens de regeering, dat deze niet voornemens is, wetgevende maatregelen voor te stellen ten einde ver andering te brengen in den huidigen staat van zaken, waaromtrent zij geen authen tieke gegevens bezit. Hij voegde er aan toe, dat, hoewel het optreden der Sovjet- regeering antipathiek is, eert officieel pro test daartegen niet noodig wordt geoor deeld. BRITSCH-INDIE PANDIT MOTILAL NEHROE OVERLEDEN. Bekend Indisch leider. De bekende Indische Congresleider Mo- tiial Nehroe is na een vrij korte ziekte op 69-jarige leeftijd gestorven. Motilal Nehroe was op 6 Mei 18&1 in de nabijheid van Allahabad geboren en is dus bijna 70 jaar geworden. Het begin van zijn loopbaan deed geenszins vermoeden, wel ke politieke wegen hij later zou bewande len. Hij studeerde rechten, was langen tijd een der meest-gezochte advocaten van In dië, cn leidde een weelderig leven in Euro- peeschen stijl. Eerst toen hij diep in de 50 was, werd zijn belangstelling wakker voor het streven der Indische nationalisten. Hij stichtte een blad, de „Independent", cn werd om zijn aanzien in 1919 gekozen tot voorzitter van het Nationale Congres in Amribsar. Maar eerst het jaar daarop be sloot de gevierde jurist, geheel gewonnen door Gandhi's sterke persoonlijkheid, zich voortaan uitsluitend aan de ontvoogding van het Indische volk te wijden. Weldia zag hij zich tot een eerste gevangenisstraf, voor den tijd van ze3 maanden, veroordeeld. Na den dood van Das (1925) werd Moti lal Nehroe de leidende figuur in de poli tieke Swaraj-beweging. De nationalistische fractie in de Wetgevende Vergadering koos hem tot voorzitter. Scherp koos hij partij tegen de Britsche hervormingsplannen, die hem lang niet ver genoeg gingen. Tijdens het bezoek der Simon-oommissie aan In dië hij had haar met de zwarte vlag verwelkomd publiceerde Nehroe zijn ontwerp voor een Indische begrooting, het z.g. Nehroe-rapport, dat neerkwam op Je invoering van den Dominion-status. Dit rapport werd in December 1928 door het Al-Indisch Congres te Lahore aanvaard en in ultimatieven vorm (het moest voor 1 Januari 1930 aanvaard zijn) naar Delhi en Londen gestuurd. De niet-aanvaarding van het ultimatum leidde, zooals men weet, tot de ongehoor zaamheidsbeweging. Op 1 Juli 1930 werd Matilal Nehroe tot zes maanden gevange nisstraf veroordeeld, en als voorzitter van het werkcomité van het congres opgevolgd door Malaviya. In September werd Nehroe echter in verband met zijn slechte gezond heid in vrijheid gesteld. VOORNAAMSTE NIEUWS BUITENLAND. De bekende Indische leider Nehroe overleden. De voorgenomen aanslag op Mussolini door Schirru bekend. BINNENLAND. De economische besprekingen met Duitschland. (1ste blad). De drinkwatervoorziening in Zuid-Hol- iand. (lste blad). Benooming van een schoolarts in de Bollenstreek. (Omg., 3de blad). Wij geven een geillustroerd overzicht van de invoering en bewerking van de ta bak. (2de blad). Wij plaatsen een geïllustreerde beschou wing over de praestaties van de vrouw in de luchtvaart. (2de blad). AMERIKA UITWEG NAAR ZEE VOOR DE GROOTE MEREN. Bij het bezoek van den Canadeeschen minister-piesident Bennett te Washington, zijn besprekingen geveerd, die waarschijn lijk zullen leiden tot de uitvoering van een plan, dat reeds geruimen tijd bestond. Het ligt n.l. in de bedoeling door het graven van een kanaal van de Groote Meren naar den Atlantischen Oceaan do mogelijkheid te scheppen, dat de meien in rechtstroek- sche verbinding met den Oceaan komen, hetzij met gebruikmaking van de bestaan de monding van de St. Lawrence, hetzij door een geheel nieuw te graven kanaal. Het transito-verkeer van de meren naar de kust en de overlading in de zeeschepen zal hierdoor kunnen vervallen; de zeescho- pen zullen zelf de meren op kunnen varen naar de verschillende aan de meren gele gen belangrijke steden Dit zal zoowel een groote bezuiniging opleveren als bijdra gen tot den bloei van genoemde steden. Er zal een commissie worden samenge steld, bestaande uit een gelijk aantal Ca- nadeesche en Amerikaansche vertegen woordigers, die een onderzoek zal instel len en de verschillende moeilijkheden uit den weg zal ruimen, waarna beide mo gendheden het ontwerp zullen onderieeke- nen. De Amerikaansche gedelegeerden in deze commissie zullen reeds binnen één of twee weken worden benoemd. DRINKWATERVOORZIENING VAN ZUIDHOLLAND. Provinciale voorschotten? Ged. Staten van Zuid-Holland stellen aan Prov. Stalen voor vast te stellen een algemeene regeling voor het verstrekken van rentedragende voorschol ten ten be hoeve van de drinkwatervoorziening, vol gens welke regeling den gemeenten of groe pen van gemeenten uit de provinciale kas rentedragende voorschotten kunnen wor den verleend voor den aanleg, in bijzon dere gevallen voor de uitbreiding van wa terleidingen. Do som der te verloenen voorschollen zal ten hoogste vijf millioen gulden bedragen. Voorgesteld wordt een post tot dat bedrag van de begrooting van 1931 uit te trekken. In de toelichting wordt medegedeeld, dat buiton beschouwing' gelaten het Noord- Oosf.en der provincie en het eiland Goeree en Overflakkee, waar de gemeenten in be ginsel tot oprichting van waterleiJingbe drijven besloten, thans in hoofdzaak nog onvoorzien zijn het grootste deel van de Alblasserwaard en van de Vijfheerenlanden en de meeste gemeenten van de Krimpener- waard en van het eiland Voorne en Put ten, gemeenten met een gering en zeer ver spreid wonende bevolking, waardoor de totstandkoming van een behoorlijke drink watervoorziening door de localiteit zeer bemoeilijkt wordt. Ook dit voorstel staat op de agenda d< komende buitengewone Statenzitting.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1931 | | pagina 1