UIT DE RIJNSTREEK LAND- EN TUINBOUW UIT DE PERS WOENSDAG 7 JANUARI 1931 DE LEIDSCHE COURANT iWEEDE BLAD PAG. 8 DE WERKLOOZEN-RELLETJES TE AM STERDAM blijven aanhouden. Dinsdagmid dag was het op den Dam en in den omtrek zeer rumoerig en herhaaldelijk werd door de politie gechargeerd. De beursbezoekers bleven liever even op de trappen van het Beursgebouw staan, dan zioh in den „Damrakoorlog" te wagen. DE BEKENDE ENGELSCHE COUREUR capt, Campbell vertrekt dezer dagen naar Daytona Beaoh, waar hij zal trachten met een spe ciaal voor hem gebouwd snelheidsmonster „Bluebird" het record van wijlen Henry Segraeve te verbete ren. De „Bluebird" moet in staat zijn een snelheid van 450 K.M. per uur te behalen. Capt. Campbell met zijn nieuwe racewagen. TENGEVOLGE VAN DEN IJZEL was het betrekkelijk korte wegvak Eindhoven Boxtel Dinsdagmorgen in een glijbaan her schapen, waardoor niet minder dan zes auto's van den weg gleden. Een bestelauto draaide viermaal op de as en glipte ach terwaarts van den wegkant af. Van de 7 inzittenden bekwam niemand eenig letsel. .Sedeit een aanial weken worden te Amsterdam door Publieke Wer ken PROEFBORINGEN verricht VOOR HET e.v. BOUWEN VAN EEN TUNNEL, die de beide Y-oevers zal verbinden en een einde zal maken aan de isolatie der be woners over het Y. De boring ge schiedde reeds tot pl.m. 40 Meter A. P. Een-kijkje op de werkzaam heden. SASSENHEIM. Gemeenteraad. De Burgemeester van Sassenheim roept de leden van den Raad op tot het bijwonen eener openbare verga dering op Vrijdag 9 Januari om 14.30 uur ter behandeling der volgende agenda: 1. Notulen. 2. Ingekomen stukken. 3. Verzoek om eervol ontslag van Mej. W. A. Meulenbrugge, Onderwijzeres Nut tige Handwerken O.L. School. 4. Benoeming Onderwijzeres in de Nut tige Handwerken. Voorgedragen wordt Eli sabeth Ma^garetha Vissers. 5. Wijziging in plan van aflossing gecon verteerde geldleening van f 31.000. 6. Wijziging besluit Minimum-grondprij zen Beukenlaan, enz. 7. Ruiling terrein met VisschersschooL (Gouverneurlaan en Beukenlaan). S. Wijziging in de gemeenschappelijke re geling omtrent het te werk stellen van werkloozen. D. Vaststelling regeling Sehoolarbsen- 10. Verzoek R.K. Geitenfokvetreeniging ..St. Paschalis" om extra subsidie. 11. Verzoek van Zoen om ©lectrificatie Warm o nde r w eg. 12. Regeling Beerophaling. Personalia. Mej. C. J. Rotteveel, alhier, behaalde het diploma Machineschrijven van de Ver. v. Dir. v. Pontscholen (leer ling van de Pontschool te Leiden). Gevonden. Een oud heerenrijwiel, merk onbekend. Een Fox-hondje. Een be last ingmerk 1930/1931, aan een ijzerdraad je. Een kleine dames-portemonnaie, inhou dende eenig geld. Een grijze ceintuur. Een bril. Een grijze jongensjas. Verloren.Een mat-gouden speld, met roode steenen. Een klein zilver potlood. Een paar beige dames-handschoenen, zon der sluiting. Een donker blauw jongensjas je met. zwarte knoopen. Nadere inlichtingen worden door de po litie alhier verstrekt. Geboren: Margaretha Carolina. The- resia d. van A. J. Borst en H. A. C. Ma thot Aleijda Wil'helmina Johanna d. van A. M. H. Meijer en E. C. van Vliet Hendrikus Wilhelmus z. van S. Borst ën H. Th. Hornan. Ondertrouwd: L. C. Mondriaan 53 j. en A. E. M 8track van Schijndel 44 j. Gehuwd: P. C. J. Bosman 21 j. en M. E. Juffermans 23 j. Gevestigd: Petr. van Tol van Haar lemmermeer M. Heynes en gezin van Al- kemaue Joh. Underwater van Lisse G. van der Linden van Hillegom Johan Bouma en gezin van Lisse M. Maeuwis sen van Warmond. P. van Veisen van Zwam m er da m A. Duivenvoorde van Ncordwijkerhout. Vertrokken: M. van der Ploeg naar Leiden J. van der Ploeg naar Oegstgeest B. Klinker naar Scheswig (Dl.) N. de Jong naar Leiden J. de Jong naar Lisse C. Hulskamp naar Rheden Th. van den Bosch naar Nieuwkoop M. Prins naar Haarlem E. Overvliet naar Oegst geest M. Juffermans naar Lisse. VOORSCHOTEN. Personalia. De heer M. G. R.omijn, al hier, slaagde voor het examen Machine- schrijven, afgenomen door de Ver. v. Dir. v. Pontscholen. WADDINXVEEN. Jongen overreden en gedood. Gistermorgen vond alhier een ongeval met doodelijken afloop plaats. Het 15- jarig zoontje van den heer v. d. H. fietste op den Kerkweg en moest uitwijken voor een hond. Door de gladheid van den weg slipte hij en kwam te vallen. De bestuur der van een hem tegemoetr ij denden vracht auto trachtte door remmen een aanrijding te voorkomen doch de auto schoot ongeveer 65 M. door en reed over den jongen heen. Deze werd bij omwonenden binnengedra gen, waar een geneesheer den dood moest constateeren. Door de politie is de auto in beslag genomen. Bij het rem-onderzoek bleek noch de hand-, ncch de voetrem te functionneeren. Tegen den bestuurder zal een strafrechtelijke vervolging wegens het veroorzaken van dood door schuld worden ingsteld. Het lijk van den jongen zal voor gerechtelijke schouwing naar Rotterdam worden overgebracht. „Tel.," WOERDEN. Autobusconcessie. Ged. Staten van Zuid-Holland hebben ingetrokken hun be sluit, waarbij aan A. van Iperen te Schoon hoven voor zooveel het in de provincie Zuid-Holland gelegen gedeelte van het tra ject betreft, vergunning werd verleend tot het in werking breengen van een autobus dienst van Schoonhoven (Steenen brug) over Polsbroekerdam, Oudewater en Lin- schoten naar Woeden en omgekeerd. De Amerikaansche narcissen-productie. Op den inventaris van het regeerings- bureau te Washington kwamen aan het einde van 1929 voor 273.507.549 Narcissen, die in de' Ver. Staten voorradig waren, waarvan 174.333.504 Paperwhites (ongeveer 65 pet.) en dus bijna 100 millioen hardy Daffodil types". Dit. cijfer toont, een ver meerdering van ongeveer 25 pet. bij 1928. Voor 218 millioen bollen werd een certi ficaat voor verzending naar een andere Amerikaansche Staat afgegeven. 76 pet. daarvan wa9 vrij van ziek, de overige (24 pet.) werden behandeld tegen ziek. Het aaltjesziek neemt toe, vooral in Mi chigan en Washington. „Weekbl. v. BI.cultuur". MINISTER REYMER'S VRACHT- POLITIEK. De Volkskrant schrijft Zullen de spoorwegviaclittarieven voor land- en tuinbouwproducten naar het bui- lenland worden verlaagd? De Spoorwegen willen niet en de minis ter van Waterstaat wil niet, dit is bij de behandeling der begrooting duidelijk gebleken. Maar gebleken is ook, dat de overgroot© meerderheid der Kamer daar anders over oordeelt. Ten einde haar onvoldaanheid over ziin beleid een beetje te temperen, heeft de minister een commissie be'.oofd, die het geval nog eens zou onderzoeken. Een commissie, die er nog niet is, al heeft de zaak de allergrootste haast. Inmiddels heeft de minister geantwoord op de schriftelijke vraag van een der Ka merleden over de bevoorrechting, wat de vrachttarieven betreft, van buitenlandsche land- en tuinbouwproducten, een onder werp, dat trouwens reeds b:j de schrifte lijke en mondelinge gedachten wisseling is behandeld. De buitenlandsche land- en tuinbouwpro ducten worden bevoorrecht. Ze moeten wel bevoorrecht worden, meent minister Reyrueide vooj dee.jgev tarieven beoogen slechts, concurrentie met buitenlandsche haxen- mogelijk te ma ken; zonder lagere tarieven zouden Je pro- duc *.i over buitenlandsche havens worden vcrveeid Duidelijk: staan wij aan de bui'onland- sche producten geen lage vracht toe, dan nemen die haar weg over andere 'atiden, vaar men ze wel verleent; dan zijn onze schepen hun vracht en onze havens de daar aan verbonden voordeelen kwijt. Voor de scheepvaart en voor onze han delssteden moet men wat over hebben, en onze Spoorwegen benevens de minister zien dit belang drommels goed in. Maar mag dit een reden zijn om zoo be langrijke takken van ons volksbestaan als land- en tuinbouw boven hun krachten te belasten? ïs tegenover onzen land- en tuinbouw een andere maatstaf geoorloofd, dan men ten aanzien van buitenlaiulsche producten, met het oog op cle belangen van de scheep vaart en de groote steden, aanlegt? Denkt men in de hoogc "kringen mis sc-hien: de land- en tuinbouw ze'ten wel een groote keel op, maar ten slotte moeten ze zich wel bij het geval neerleggen, ze kunnen niet anders, terwijl men het vervoer der buitenlandsche producten, als men niet toegeeft, onherroepelijk kwijt is? Maar de overheid de aansprakelijke persoon blijft ten slotte cle minister die op allerlei middelen peinst om de gevolgen van malaise en depressie te temperen, mag een zoo voor de hand liggend middel om den afzet onzer producten in het buiten land mogelijk te maken, niet verwaarloo- zen. Al verdiende zij op het vervoer niets, al gaf zij er geld op toe, dan is ze nog zede lijk verplicht, den land- en tuinbouw bij te springen. Bovendien, wanneer de Spoorwegen bij hun vrachttarief voor onze land- en tuin bouwproducten volharden en zoo oorzaak zijn dat ze hun afzetgebied in het buiten land geheei of gedeeltelijk verliezen, dan zullen de Spoorwegen minder of niets te vervoeren hebben, wat ook voor hen vet jes be teekent, verlies aan inkomsten, ver lies op den duur voor hun personeel, dat m zijn werkgelegenheid word't verkort. Zelfs zij, die van het geval enkel een rekensom maken, zouden bedrogen kunnen uitkomen, maar het geldt hier meer dan een rekensomhet betreft het behoud van een nijveren stand. En die nijvere stand zal het, ondanks alle betoogen, nooit begrijpen, dat buiten landsche producten van een voorkeurtarief profiteeren en dat zijn eigen producten-het volle pond hebben op te brengen. DE DOOD VAN EEN HONGER KUNSTENAAR door L. S. De döod van den voormaligen referenda ris en hongerkunstenaar dr. Adolf Gluck- mann, die onder den naam Yentego optrad en die zich in den strijd om z'n dagelijksch brood vergiftigde, bewijst niet alleen, dit de tij 1 der hongerkunstenaars voorbij is, maar het brengt ons ook weer dien tijd in herinnering, dat in haast :edere stacl een man in een glazen kastje zat en zich als hongerkunstenaar liet bewonderen. De hongerkuur als 'n publieke tentoon stelling is nog niet zeer oud. Toch is het geen uitvinding van onze moderne eeu-v. Wij vinden reeds in de chronieken uit de Middeleeuwen opgeteekend, dat menschen vtT'lig dagen een hoijgcrkiiur volhielden en clie niets anders namen dan een weinig v/a ter. In den ouden tijd, toen men over het al gemeen veel at, was dat oen groote presta tie. Tegenwoordig, nu elke vrouw wel eens meer of minder een hongerkuur maakt' om slank te woiden of slank te blijven, bewon dert men de hongerkunstenaars niet meer. Maar de zaak is in ieder geval zeer in teressant en de wetenschap heeft waarde volle aanwijzingen te danken aan deze hon gerkunstenaars. Wanneer men iets over hongerkunstenaars weten wil, moet men er eerst een begrip van hebben, wat honger lijden is en welke gevolgen dat heeft. Hon ger is de gewaarwording die de mensch on dergaat, als hij behoefte aan voedsel be gint te gevoelen en het hongergevoel ver schijnt steeds tegen etenstijd, zoodat men schen. die honger lijden, dikwijls buiten deze tijden absoluut geen honger bespeu ren. Maar daarom is het eten echter nog lang geen gewoonte. Ieder dierlijk of men schel ijk lichaam gaat op den duur ten gron de, wanneer het geen voedsel ontvangt. Bij een hongerkuur verliest het lichaam tot 50 pet. aan gewicht. In ieder geval bet ee kent dit percentage reeds den dood. De her- senen, het ruggemerg en het hart ondervin den bij de hongerkuur geen gewichtsver lies, terwijl lever, milt en andere organen ongeveer tot de helft in grootte kunnen ver minderen. De sterkste afname kan men in de eerste dagen constateeren. Terwijl de hongerende mensch steeds kolossalen dorst lijdt, verdwijnt cle behoefte aan drinken eerst bij het intreden van den dood. Bij menschen, die zeer lang honger lijden val len de haren uit en gaan de tanden los staan. De vraag, hoe lang een levend we zen honger kan lijden is vaak onderzocht en men weet er nu wel iets van. In ieder ge\al staat het vast, dat. koudbloedige die ren langer zonder voedsel kunnen blijven, dan warmbloedige dieren. De watersala mander, cle schildpad ©neenige slang soorten kunnen 2 tot 7 jaar zonder voedsel leven. De kikvorschcn brengen het zelfs tot 10 jaar. Vogels sterven na 5 tot 28 da gen. De honden houden het van 25 tot 36 dagen uit. En de mensch? Bij menschen moet men onderscheid maken tusschen hen, die gedwongen hongerlijden en hen, die het slechts beproeven. Amerikaansche studeu- ten hebben ten behoeve der wetenschap proef genomen. Maar na 60 uur vroegen zij reeds om eten. Men weet, dat in gevan genissen vaak een hongerstaking uitbreekt. Tpch is die benaming eigenlijk verkeerd, men zou beter van een eten-staking kunnen spreekn. Hierbij is het sommige Engelsche suffragettes, waaronder de beroem!e Mrs. Pankhurst, gelukt, een heele week zonder voedsel te blijven. Wetenschappelijk is vast gesteld, dat de doorsnee-mensch 1 a 2 we ken zonder eten en drinken kan blijven en wanneer zij slechts een weinig waler tot zich nemen, kunnen zij het 4 weken uithou den. De eerste hongerkunstenaar der wereld was dr. Henry Tanner, een dokter uit New- York, die in 1SS0 een weddenschap aan ging, dat hij 40 dagen zonder eten zou blij ven. Hij liet zich in een glazen kast zef- ten en scherp bewaken. Hij speelde he1: klaar, om het vol te houden van 28 Juli tot 7 Augustus. Een der eersten die munt uit de zaak sloeg was de Italiaan Biacomer Sicoi, die slechts eénige opiumhoudende li keuren tot zich nam en in 1886 in Milaan 30 dagen onder controle vastte. Een geweldig verschijnsel op dit gebied was wel de .'0- jarige Italiaan Merlatti, die in het Grande Hotel te Parijs van 27 Oct. tot 15 Dec. 1836, 50 dagen lang zonder voedsel bleef. Hij dronk slechts gefiltreerd water en rookte iederen dag enkele sigaretten. Toen de kuur geëindigd was, was Merlatti zóó zwak, dat hij 6 weken noodig hacl, eer zijn maag weer in staat was, regelmatig voedsel tot zich te gemen. Na de tweede proef is Mer latti toch gestorven. Van dien tijd af zijn er verschillende hon gerkunstenaars geweest. Reeds voor den oorlog traden een heele reeks menschen op, die in alle mogelijke restaurants, gedeelte lijk onder controle, hun kunsten vertoonden. Maar meestal werd de zaak als een variété- nummer opgenomen en niet in ernst. Na den oorlog, speciaal in 1923, toen de inflatie haag hoogtepunt bereikte, toen ie'eren dag wat anders bracht, regende het formeel hongerkunstenaars. De Berlijnsche Jollv was een der bovenste, die onder de scherp ste controle 54 dagen zonder voedsel bleef en toch nog in staat bleek de controle te verbreken. Het'is nog altijd in twijfel getrokken of iemand, die in een kast gaat zitten en da gelijks zijn lichaam door beweging kracht onttrekt, wel in staat is zoo lang honger te lijden. Werkelijk is dan ook bewezen dat Jolly en voor en na hem nog zoovele an deren, langs kleine buisjes vloeibare cho colade binnensmokkelden die ze 's nachts nuttigden. Natuurlijk bevatten het Selter- water dat zij dronken en de sigaretten die zij rookten ook narcotische stoffen. Mt-ar toch is het een geweldige prestatie zelfs op deze manier 54 dagen zonder voedsel ie blijven. Want al neemt men wat vloeibare chocolade, dan kan men toch van voeding eigenlijk niet spreken, nog minder van vol doend voedsel. Thans is het, gedaan met de hongerkunstenaars-. Geen mensch ge looft meer aan de strenge c 11role en de processen tussehen de hongerkunstenaars en hun managers, die geen controle over de ontvangsten toelieten en de honger kunstenaars bedrogen, terwijl zij in de kast zaten en zich niet konden verroeren, heli- ben voldoende bewezen, dat die records verbovën het werkelijke uithoudingsvermo gen van den mensch gaan. Intusschen ont breekt ook het tragisch slot niet zooals het geval Gliickmann duidelijk bewijst.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1931 | | pagina 8