Kinder-, Dames- en Déren W-Dés en Veslen WAALS. Haari.straat 130- 136 STADSNIEUWS IN IEDER GEVAL LAGERE PRIJZEN Daar zal WAALS voor zorgen! Agenda WOENSDAG 31 DECEMBER 1930 DE LEIDSCHE COURANT EERSTE BLAD - PAG. 2 Op heden den 31en December van het jaar onzes Heeren negentien honderd der tig, heeft Jacobus van der Meer, in het dertigste jaar van zijn ambtsbediening als tolgaarder en in het negen en zestigste jaar na aanleg van den weg van Leider- dorp naar Hoogmado en de instelling van den tol op dezen weg binnen de gemeente Leiderdorp, op last van doctor Everard Bonifaciue Francois Frederik Baron Wit- tert van Hoogland, Vrij Grondheer van Hoogmade en executeur van de goederen, nagelaten door Cornells Sprongh, m tegen woordigheid van dr. A. J. Sormani, rent meester der Heerlijkheid Hoogmade; K. Brug, burgemeester van Leiderdorp, H. E. Boddens Hosang, burgemeester van Wou- brugge, G. A. de Bruyne en N. P. Splinter, wethouders van Leiderdorp; 0. W. Lieverse, wethouder van Woubrugge, B. G. Corts, secretaris van Leiderdorp, alsmede van de Raadsleden van Leiderdorp en Wou brugge en vele andere genoodigden en be langstellenden, zijn laatste ambtsbediening verricht door den afsluitboomen te openen, waarmede deze tol is opgeheven en heb ben wij, rentmeester, met de burgemees ters van Leiderdorp en Woubrugge, deze versperring met onze ambtszegels verze geld. Zich daarop tot den tolbaas, den heer v. d. Meer, wendend, ging spr. voort: Wanneer ik hier een kort woord wil spreken, dan zal ik dit niet doen over de gebeurtenis, die ons hier vandaag bijeen brengt, de feestelijke gebeurtenis van de opheffing van den tol. In Woubrugge zal er nog wel gelegenheid zijn dit feit te ge- deuken, maar ik moet hier een woerd spre ken namens deai Heer van Hoogmade, die tot zijn spijt wegens gezondheidsredenen verhinderd is aanwezig te zijn. Voor allen heeft deze dag een feestelijke beteekenis, maar de zaak heeft ook een' anienem kant en deze wil ik thans even mem oreeren. Nu de tol is opgeheven en de weg over gaat aan de Provincie Zuid-Holland, ver valt de functie van tolgaarder en moet ik afscheid nemen van v. d. Meer en zijn ge zin. Wij zijn zoo gelukkig geweest te be werken, dat voor v. d. Meer in de toe komst ook gezorgd is, maar toch is deze dag voor hem niet een van onderdeelde vreugde. Gij aanwezigen hebt bijna, allen v. d. Meer goed gekend en ik behoef dos weinig lof van hem te verkondigen, maar tooh wil ik even in herinnering brengen, dat het mij spijt dat v. d. Meer zijn functie bij de Heerlijkheid kwijtraakt. Wanneer men bijna 30 jaar zijn functie verricht heeft, een functie die de laatste jaren vaak verre van gemakkelijk was, al heb ben we hier nooit tol'beetormers gekend, dan is uien haast een onafscheidelijk deel geworden met zijn werk. Wie zal vooreerst het niet vreemd vinden een Hoogmaden- sche weg zonder tol of zonder v. d. Meer. j Mijn vriend, dit afscheid treft mij, want gij j hebt op voorbeeldige wijze bijna 30 jaren uw werk verricht. Nooit en niet eenmaal bereikte mij een klacht. Gij waart stipt en precies in uw werk en uw weg was een voorbeeld. Gij waart hoogst eerlijk, al was uw salaris jarenlang laag. Geen oogenblik zou de gedachte bij mij kunnen opkomen, dat gij u zelf zoudt bevoordeelen, of ik zou me zelf schamen dat ik deze gedachte kreeg en wij hebben het steeds uitste- i kend kunnen vinden, daarom spijt het mij, dat gij niet enkele maanden langer uw functie kunt vervullen, omdat op 21 April 1931 gij uw 30-jarig feest als tolgaarder en wegwerker zoudt hebben vervuld tot groote tevredenheid van uw werkgevers. Niet alleen als tolgaarder, maar ook als weg werker hebt gij uwe sporen verdiend, Al waart gij de laatste jaren weinig meer werkzaam als wegwerker en nam uw zoon Simon dit deel over, toch hadt gij de da- gelijksohe leiding en tot uw eer mag ik zeggen, dat ik geen grindweg in de omge ving ken, die beter was dan den Hooma- desofoe weg. In redelijkheid mag niemand dit bestrijden. Ik raad u aan als soms weer iemand schrijft dat uw weg in desolaten toestand, verkeert, leg dan dit bericht met. een glimlach naast u neer en denk aan de fabel van de ezel die den leeuw, toen deze aan het eind van zijn le vensbaan gekomen was, trapte. Het was een ezel, die trapte, maar de leeuw bleef leeuw. Simon van der Meer, gij komt in functie bij de provincie. Het ga u wel en als werk gever neem ik afscheid, al zullen we elkaar, naar ik hoop, nog vaak zien. Gij verstaat uw vak uitstekend en hieraan met uw ijver hebt gij uw nieuwe functie te danken. Juffrouw v. d. Meer, ook u breng ik har telijk dank voor de behulpzame hand, die gij uw maai gereikt hebt. v. d. Meer, baron Wittert heeft gemeend, nu gij uw 30-jarig feest niet meer in onzen dienst vieren zult, u toch nog een kleine gedachtenis te moeten geven en ik mag u zoo dadelijk wel een klein geschenk on der couvert aanbieden. Ook persoonlijk heb ik gemeend bij ons afscheid iets er bij te mogen voegen, dat is ook voor uw vrouw bestemd, die vroeger zoo vaak de tol bediende als haar man op den weg was. Juffrouw v. d. Meer, gij hebt samen zoo- \e©l werk gedaan in den aanvang van uw loopbaan. Mag ik u verzoeken samen met uw man den tolboom voor het laatst te openen en na deze daad wil ik u samen met dezen krans lauweren. Lang leve de familie van der Meer!! Van der Meer en zijn echtgenoote draai den nu den tolboom open, die door den heer Sormani verzegeld werd. De rentmeester huldigde daarna Van der Meer en zijn vrouw met hun een lauwer krans om te hangen. De muziek deed met een vroolijk „Lang zullen zij leven" aan deze huldiging mede. De tol voor eeuwig verzegeld en de tol- bewaarder gehuldigd zijnde, begaven de ge noodigden zich in het huis van Van dei- Meer, waar namens den Ambachtsheer aan den tolbewaarder een enveloppe met inhoud werd overhandigd en de eere-wijn werd aangeboden. Het gezelschap begaf zich daarna naar Woubrugge, waar de tol op dezelfde wijze „bestormd" werd. In het Raadhuis hield de burgemeestor een redevoering, waarop verschillende toe spraken volgden. Daarna vereenigden alle genoodigden zich aan een lunch aangeboden door 't ge meentebestuur. ■itnnnitninntiiiiinnHHiintiiinntiniitiHH!tiii!tttnnitminimiimnm»nmtniniiiiittn GOUDHAARTJE EN DE TROUBADOUR. Ten bate van het R. K. Huisvestingsco mité heeft „Ruim Baan" onder leiding van Marie van de Vijver gisteravond een uit voering gegeven van de aardige Kinder operette „Goudhaartje en de Troubadour" van Geertruida van Vladeracken. Als 't scherm opgaat, komen twee vroolijke he rauten met „bazuinen en trompetten" en wekken de menschen op goed toe te zien, want 't Lentefeest gaat beginnen. Een bont tooneeltje volgt dan van boertjes en boerin netjes, die vroolijk huppelend zich over het tooneel bewegen en „joech-hei" de Mei be zingen. Goudhaartje met haar zes vrien dinnetjes zijn ook van de partij en al is „Goudhaartje" de deugd zelf, ze is toch tegen Piet niet „voor de poes". Net zoo min als Giechedtje, Rateltje, Springertje, Babbeltje, Knabbeltje en Zingertje. Ze plagen hem vermakelijk en houden hem vast in den kring. Nou, Piet had wel een beetje minder bleu tegen de meisjes kun nen zijn! Maar al doende leert. Daar ver schijnt de Troubadour (een variatie op het gewone thema „de prins uit het sprookje), die de deugd, ditmaal Goudhaartje bo- loont. Het eerste bedrijf was- verre-uit het mooi ste. De dansen, door de muzikale pianiste Karola Albrecht ingestudeerd, waren smaakvol gearrangeerd. De kleinsten van de dorpskinderen trippelden tot genoegen van de toeschouwers tusschen de grooto kinderen in. Ze waren beslist vermakelijk. Troubadour zingt er zijn lied, vertelt van zijn ommegangen aan hoven en in palei zen. Als hij afscheid neemt belooft hij te rug te komen om het allerliefste meisje mede te nemen. Zoo-komen „Goudhaartje" en haar vriendinnetjes bij „toovervrouwtje", de goede fee, die hen leert, hoè goed te worden en hen haar gaven meegeeft voor onderweg op hun omzwervingen. AU „Goudhaartje" al weldoende rondgaat, groeien haar gouden haren als een aureool om het hoofd en wordt zij de uitverkorene van „Troubadour". Van de drie hoofdperso nen noemen wij eerst „Goudhaartje", die zioh het gemakkelijkst bewoog, het best in haar rol bleef. De twee anderen een ieder geeft wat hij heeft. Natuurlijk heb ben zij niet minder hun best gedaan. Maar „Toovervrouwtje" was wat groot van ge stalte, wat jong in haar manieren, wat haastig in spreken en beweging. Onze beste „Troubadour" moet zich eens in zijn rol in denken en een beetje warmer worden. Dc elfjes dansten lenig en bevallig haar be koorlijke dansjes; fijntjes in tint gehouden de toiletten. De dansen op het gecostuineer- de bal van Troubadour maakten ook een elegant effect. Dan waren er dwaallicht jes waarom geen kleine lichtjes aan?), paddestoelen, die elk haar taak hadden. Mejuffrouw van de Vijver betrad aan. den vooravond het podium en vroeg „om ddar, waar de muziek moeilijk is en er soms een nootje mocht vallen, hierover niet, verstoord te zijn". Geen uitvoering met de lieve jeugd of de leeraar staat op glad ijs, wat toonshoogte, uitspraak en wat dies meer zij, aangaat. Men kan geluk hebben of pech. Men hamert op de fouten, geeft "extra repetities, studeei't met de solisten en de kleinste afleiding kan groote gevol gen hebben. Mejuffrouw van de Vijver had over het geheel genomen geluk dezen avond, 't Verliep vlot. Een oneffenheid hier of daar, lean nu eenmaal niet uitblijven, 't Is dan een spel van kinderen niet van vol wassenen. Wel zouden wij 't in bedenking willen geven (hoewel 't minder mooi staat) de piano in het orkest te plaatsen en van. daar uit de leiding te nemen. De kindereu hebben dan veel meer steun in koor en solozang en van achter de coulissen van daan klinkt de piano niet voldoende door in de zaal. Dit als een opmerking ten goe de bedoeld. Na de pauze ging „Oproer in een Meis jeskostschool". De „leerlingen" werden daarin gespeeld door de leden van het da meskoor, de rol van directrice was aan mejuffrouw Hilling uit den Haag gegeven, 't Was geen lichte taak die de arme leera- res had bij zoo'n oproerig gezelschap jon gedames. Deze klucht van Fritz Renger (naar wij vermoeden uit het Duitsch) is eenigszins overdreven maar niet onaardig. De muziek is opgewekt en werd frisch ge zongen. Wel grappige passages komen er in voor, en de speelsters hadden zelf groe ten schik, als zij, gedachtig de schooljaren, allerlei malligheid verzonnen om de „Di- rik" te plagen. Als die nu maar zoo wijs was geweest niet op alle slakken zout te gooien, dan was het nooit tot een oproer met muizen in de klas en flauwvallen ge komen. Een dwaze klucht, die grooten lach lust opwekte. Aan het slot dankte de voorzitter van liet R. K. Huisvestingscomité, Kapelaan Hessing, mejuffrouw van de Vijver voor haar bereidvaardigheid, te willen werken voor het arme kind, dat behoefte heeft aaji zon, licht en vreugde. Ook aan mejuffrouw Albrecht, die zich met liefde gaf, werd dank gebracht. De zaal was goed bezet, een succes dus voor „Ruim Baan" met de leid ster en voor het R. K. Huisvestingscomité. Er werden bloemen aangeboden aan de da mes van de Vijver en Albrecht en aan (le gast, mejuffrouw Hilling. Jazz-band players zorgden voor muziek in de entre-actes en de pauze. J. K. ZBEHIER DE BEWIJZEN: Graslinnen voor Lakens per el 2GV2 cent Lingeriekatoen per el 81/, cent 10li Geel Katoen voor Lakens jer el 25 cent Blauwe Handdoeken per stuk 12 cent Ontbijtlakens m. gekl. randen per stuk SS1/» ct. Gestreept en geruite Pyama Flanel p. el S3 ct. Kleurecht Zephir •voor Schorten 80 cM. breed per el 15 cent 2 Pers. G^efK^toen^rr l Lalbs'i per q^uk 84 ct. Graslinnen 1 Sloopen giïoote maat 29 ct. SERIE-VERKOOP\van^le vi^prradige Serie 1 Serie 2 Serie 3 aerie <4 Serie 5 99 1.49 1.99 2.49 .2.99 „ASTRID". Op 6 Januari in den Schouwburg. Onder verwijzing naar een advertentie staande in dit nummer, kunnen wij u met groot genoegen mededeelefi dat een den laatsten tijd zeer gerenommeerd Vlaamsch. gezelschap n.l. het Nieuw Volkstoneel op 6 Januari in den Schouwburg een uitvoe ring komt geven. Dat is een verblijdende tijding voor alle kunstminnende Leide- naars. Ieder die ware kunst weet te appre- oieeren zal de-ze unieke gelegenheid niet voorbij laten gaari.' Het is wellicht de eer ste keer dat dit gezelschap in Leiden op treedt en het zal ook de eerste en de eenigste maal zijn dat dit subliem drama in Leiden zal worden opgevoerd. „Astrid" van Madeleine Böt-hlinck is geschreven in „een taal om er voor op uw 'knieën te vallen. Welluidend als muziek, zacht geruythmeèrd als de mooiste woor- dendans". Ziehier de inho-ud: „Olaf, Koning van Zweden, vraagt ten huwelijk Ingorerd, dochter van den koning van Zweden. Deze heiden, zendt hem zijn natuurlijke doch ter: Astrid. 't Bedrog duurt lang. Maa-r Astrid kan niet voortleven in 't bijzijn van Olaf, den heilige. Zij bekent hare schuld. Olaf zal trachten hare liefde te louteren. Ziedaar het schema in zijn vollen eenvoud. Maar dat wordt een drama van zoo'n hooge beteekenis, dat weinig moderne too- neelstukken het van verre slechts kunnen benaderen. Wie leeft in onmiddellijke aan raking met het „heilige" moet zelf stralend zijn van eer en deugd, anders wordt dat heilige voor hem, onophoudend, de wroe- gingsstem die het leven onverdragelijk maakt. Dat is, naa-r mijn meening, de ge dachte door de schrijfster gesymboliseerd in haar tooneelspel. Alles wat tooneelkunst aan macht bezit, tot forsch-aangrijpen, vindt ge hier. Uitblinkende karakters zijn: Olaf, de blinde zanger; Hjalte en Astrid. Ontleding daarvan zou een studie vergen, 'k Bepaal mij bij Astrid, zij is de gevallen menschheid, met een zucht naar het goede, steeds teruggetrokken naar het kwaad. Willoos soms, en dan weer hartstochtelijk voortvarend naar het voorgestelde doel. De vrouw met haar overweldigend gevoels leven; met haar jaloerschheid en haar liefde en haar hart. Aanbiddend de schoon heid, die ze uitstralen ziet uit Olaf's goed heid en rechtvaardigheid, maar nokkend, met opstandélings-sen-saties tegen het on- genaakbaar-heilige, en luisterend naa-r de duivelstem tot in de wanhoop toe. In het tweede bedrijf roept Olaf uit: „Zij kennen slechts een God, die straft en beloont, zij kennen niet de Godheid die bezielt". Triojnf van den Christus die bidden deed: „Onze Vader die in de hemelen zijt „Astrid" is een openbaring van edele en hooge kunstwaarde. Dus 6 Januari bèlooft- te worden voor iederen Leidenaar een avond van verhe ven kunstgenot. Komt allen dezen keerKomt zien naa-r hot aangrijpend en boeiend spel van dit zoo fijn gestyleerd buitenlandsch gezel schap. Nu meer dan ooit is 't de moeite waard De vertolking van het drama dat voor het voetlicht- wordt gebracht is aan de beste krachten van het. Vlaamsch Volks toneel toevertrouwd. Het spel der hoofd personen zoowel als.dat der minder op den voorgrond tredende rollen zijn zeer goed verzorgd. Haalt dus bijtijds u-we kaarten, daar het anders misschien te laat zou kunnen zijn en dat. zou werkelijk, zeer jammer zijn. Er is immers slechts één voorstelling! HET KERSTFEEST DER ARMEN. Een stampvolle Graanbeurs met een druk doende kindermenigte, uitgelaten lachend of plotseling stil aandachtig. Glundere kindergezichten, begeerig afwach ten de dingen, die komen zouden Dat is het Kerstfeest der armen, het feest dat de St. Liduinavereeniging telken jare tusschen Kerstmis en Nieuwjaar be reidt aan de kinderen der arme scholen. De Graanbeurs was gistermiddag weer vol, de dames der St. Liduina-vereen'iging, t.hans geassisteerd door een aantal onder wijzers en niet te vergeten den Burchtheer Bakker, hadden hun best weer gedaan 'óm het den kinderen zoo gezellig mogelijk te maken. Vóór in de zaal prijkte weer een mooie Kerststal, hcele stapels kleeren waren weer voorradig en trommels koek, schalen met broodjes enz. lachten de kleinen als het ware toe.... Ten slotte op het podium.. een poppenkastzoo wachtte men op de dingen, die komen zouden. Pastoor Th. M. Beukers, de onmisbare figuur op dit Kerstfeest der armen, sprak nu een kort gebed, waarna het openings woord, waarin zijneerw. er op wees, hoe Jezus uit liefde voor de armen een stal uitkoos tot verblijfplaats en geboren wil de worden in een kribbe. Hoe koud moet het Jezuskind het gehad hebben in dien stal en welk een pijn moet Het in die krib be hebben geleden Nu, bij het Kerstfeest heeft O. L. Heer er voor gezorgd, dat de arme kindertj 'n pleizirigen middag zouden hebben. Heel goede menschen, de dames der Liduina vereeniging en vele anderen, hebben ge zorgd voor kleeren, voor lekkernijen, Als belooning voor al die weldaden vroeg pastoor Beukers van de kinderen dank baarheid en dat die dankbaarheid zich zou uiten in het bidden van twee Wees Ge- groetjes, één om O. L. Heer te bedanken, het ander voor al die goede, brave men schen en de dames der Liduina-vereeni- ging. Daarna begon de poppenkast haar spel. Wat is er genoten, gelachen, geschreeuwd, hoe werd er meegeleefdWerkelijk, de heer B. Devilee met zijn dochter hebben den velen kinderen met het Gestolen Biggetje een heerlijken middag bezorgd ONAANGENAME KERSTVERRASSING Voor een deel van het H.T.M.-personeel. Aan een vijftigtal conducteurs en be stuurders der H. T. M., die regelmatig dienst doen op de lijn Den HaagWasse naarLeiden, is door de gemeente Leiden een onaangename Kerstverrassing bereid. Deze conducteurs en bestuurders, die allen in Den Haag woonachtig zijn, doch uit hoofde van hun dienst dagelijks in Li den komen, werden n.l. een dezer dagen plotseling „verblijd" met een aanslag in de Leidsche forensenbelasting over tijdvak van.... drie jaren. Zoodoende moe ten deze menschen vóór 1 Mei a.s. bedra gen, varieerende van 80 tot. 200 beta- len. Deze handelwijze der gemeente Leiden wordt in de kringen der betrokkenen zeer zonderling geacht, te meer daar door de regeling van de financieele verhouding tus schen Rijk en gemeente de forensenbelas ting binnenkort komt te vervallen. Tegen de opgelegde aanslagen zal dan ook aldus de „Avondpost", protest worden LEIDEN. Dinsdag, Donderdag, Zaterdag, Vincent-ius- Bibliotheek, geopend 's avonds van 7.30—8.30 uur. De avond-, nacht- en Zondagdienst der apotheken wordt van Maandag 29 Dec. 1930 tot en met Donderdag 1 Jan. 1931 (Nieuwjaarsdag) waargenomen door de apotheken: G. F. Reijst, Steen- straat 34, tel. 136 en A. J. Donk, Doeza- straat 31, tel. 1313. V r ij d a g 2- tot en met Zondag 4 Jan. neemt waar apotheek W. Pelle, K. Rapenburg 12, tel. 594. aangeteekend, hetgeen niet wegneemt, dat de gemeente Leiden hangende dit pro test gerechtigd is de aanslagen desnoods door beslag op loon, in te vorderen. Zilveren professiefeest. In aansluiting op de lijst van priester jubilea, opgenomen in het vijfde blad, pag. 18, vermelden we hier nog het 25-jarig pro fessiefeest op 9 October a.s. van den wel- eerw. pater Adalbert us Lokkers, geboren te Leiden, tijdelijk alhier verblijf houdend. Handelsregister K. v. K. W ij z i g i n g. 4594. J. Schuster, Leiden, Dolhuissteeg. Sigarenfabricatie (ook export) tevens winkel. De sigarenzaak: Hooge- woerd 11, Leiden, is d.d. 1 December 1930 overgegaan aan. G. Stikkelman. Opheffing: 904. Phoenix Bierhandel en Limonadefabriek, in liquidatie. Leiden, Rijnsburgerweg 171. De hoogeerw. heer Deken Homulle stelt morgen degenen, die hun nieuwjaarswen- schen willen aanbieden, daartoe gaarne in de gelegenheid van 12 tot 2 uur. Bij beschikking van den Minister van Financiën is de heer J. A. van Bende-gom, inspecteur der direote belastingen, invoer rechten en accijnzen alhier, 3de afdeeling, benoemd tot plaatsvervangend lid van de bijzondere commis.sie voor georganiseerd overleg in zaken, rakende de ambtenaren bij de administratie der directe belastin gen, invoerr. en accijnzen en der re gistratie en domeinen, van de hypotheken en het kadaster. Gistermiddag had de schoenmaker H. P. in zijn werkplaats Hoogewoerd 94, een jas over een stoel bij de kachel laten hanger. Toen hij terugkwam had het kleedingstuk vlam gevat en nog een andere jas mede aangestoken. Met enkele emmers water werd het begin van brand gebluscht. Hedenmorgen tc 10.15 uur had men ten huize van de fam. D., Hooge Rijndijk 68, een kachel met benzine aangemaakt. Daar bij geraakte evenwel ook een divankleed in brand. Doordat de divan ijlings uit het huis werd gedragen voorkwam men erger. Met enkele emmers water werd het vuur gebluscht. De Leidsche Ophaaldienst heeft in de maand December aan den Rijksontvanger een bedrag van 15.781.08 afgedragen. Gedurende het geheele jaar was die af dracht ƒ236.974.43. Het aantal aangeslotenen, dat op 1 Jan. 1930 3809 bedroeg, is aan het einde van het jaar gestegen tot 4.364. In do laatste maand bedroeg die stijging zelfs 144. Uit deze cijfers blijkt dus, dat de dienst zich gestadig blijft ontwikkelen. Die voor uitgang zou nog grooter zijn geweest, wan neer verscheidene belastingschuldigen, di« voorloopig niet als lid konden worden aan genomen, ouidat reeds vervolging tegen hen was ingesteld, zich vroeger als lid hadden opgegeven. Het is derhalve wensohelijk, dat belas tingschuldigen, die van de gunstige wer king van den Ophaaldienst gebruik willen maken, omdat op die wijze de belasting in weektermijnen kan worden betaald, zich spoedig na ontvangst van hun aanslagbiljet ten kantore van den dienst, Bree-straat 8 vervoegen, teneinde zioh als lid te doen in schrijven. Door den dienst worden geïnd: inkom sten-, personeel-, grond- en torensenbelas- tin.g. TER AAR. „St. Phocas". Maandag hield de R.K. Tuindersver. „St. Phocas" haar jaarverga dering in het Patronaatsgebouw. In flinke getale waren de leden opgeko men. Ook waren aanwezig de geest. adv. van den L. T. B., reel or Kok, de heer Jac. Groen, de jaastoor, plaatselijk geest. adv. van den L.T.B., waarvaai „St. Phocas" een instelling is. De voorzitter, de heer P. van Dam, opende de vergadering op de gebruikelijke wijze, richtte een woord van welkom aan allen, memoreert met welke stormen de vereeniging tijdens zijn 10-jarig bestaan te kampen heeft gehad, waaraan zij, ondanks alles, krachtig weerstand heeft kunnen bie den, wat wel een bewijs mag zijn, dat de ver. „St. Phocas" niet op los zand is ge bouwd. De secr., de heer N. Hoogervorst, las de notulen van de vorige vergadering welke onder dank werden goedgekeurd. Daarna werd door hem het jaarverslag voorgelezen, waarna door den voorzitter als tolk van de vergadering hem dank werd gebracht, en den wensch werd geuit, dat de secretaris nog vele jaren deze func tie moge vervoullen. Thans kwam de beurt aan den kassier,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 2