KINADR iTERDAG 22 NOVEMBER 1930 DE LEIDSCHE COURANT TWEEDE BLAD PAG. 6 AFDEEL1NG LEIDEN R. K. DIOC. VROUWENBOND Deze rubriek verschijnt des Zaterdags om de veertien aagen. Brieven, vragen en mededeelingen te richten aan één der redactieleden: Mejuffrouw Jo van der Laan, Rijnsburgerweg 20, Leiden; Zr. i. van den Abeelen, Willem de Zwijger- laan 25, Üegstgeest; Mevr. Fehmers—Boer Knottnerus, Warmonderweg 37 ZATERDAG 22 NOVEMBER 1930 FEESTDAG VAN DE H. CECILIA. De H. Cecilia, verwant aan de patrici sche familie der Caeclië, had aan God de gelofte van zuiverheid gedaan. Buiten haar wil werd zij uitgehuwelijkt aan de edele Valerius, maar zij verzekerde hem, dat zij onder de bescherming stond van een Engel. Valerius was vurig verlangend dien Engel te zien, hij ontving het doopsel en had het geluk de H. Engelbewaarder van zijn maagdelijke echtgenoote te mogen aan schouwen. Zijn broeder bekeerde^ zich even eens en verkreeg dezelfde buitengewone gunst. Weldra moesten zij met hun bloed getuigenis afleggen voor hun Geloof. Ceci lia talmde niet hen te volgen en cok zij ontving de martelaarskroon in haar eigen paleis te Transtevere, op welks binnen plein een kerk ter Harer eer is gebouwd. In 1599 ontdekte men het lichaam van St. Cecilia geheel gaaf; de beeldhouwer Ma- derna weergaf Haar trekken juist zooals hij het onder zijn oogen zag en men kan haar marmer beeld aanschouwen onder het altaar in Haar Kerk. Zij is gekozen tot Patrones van de mu ziek omdat de eerste aanhef van haar of ficie luidt: De Maagd Ceciiia zong in to nen van instrumenten voor den Heer -* leen. En het Antiphoon van de eerste ves pers is: O Valerius, ik wil u een geheim toevertrouwen: ik heb tot vriend een En gel des Heeren, die met naijverige zorg waakt over mijn lichaam. ONZE KASTEN GAPEN. Want ze zijn leeg. Sinds twee jaar ont stond uit de K.-K. Vrouwenbond een on- derafdceling Sa^ncta Veronica. „Haak-, naai- en brei-actie". 't Zijn die Veronica- kasten, die leeg zijn en gapen. Door 't ver strekken van kleertjes is reeds menig lichaampje verwarmdmenig hartje blij gemaakt, Maar een Veronicakast is geen kruikje van Sarepta. Zoo'n kast raakt leeg en we hadden ons nog wel juist voorgeno men om met Sinterklaas- eens recht goed- geefsch te zijn. Maar dat kan nóg! 't Is nog niet te laat. Met den steun van ve len kan er veel gebeuren. We houden op zettelijk met het oog op het a.s. Sinter klaasfeest onze zitting ditmaal een week vroeger dan gewoonlijk dus Donderdag 27 Nov. 's middags 3 uur in het Zitagebouw, Pietorskcrkkoorsteeg 15. De dames die ons reeds vroeger hebben geholpen weten wel, dat alles wat ze ons brengen volgaarne en dankbaar wordt aanvaard. Maar misschien hebben sommigen geen precieze voorstelling van de werkwijze van Sancta Veronica. Ter kennismaking moogt u best eens een kijkje komen nemen a.s. Donderdag. Ge zult op onze zitting óók met leege handen welkom zijn. Het aardige van Sancta Veronica is dat 't niets kost. De vereeniging levert u _'t materiaal en verzoekt u alleen een stukje van uw vrijen tijd af te zonderen^ om al breiende, naaiende of hakende dit mate riaal om te tooveren in nuttige kleeding- stukken. De vraag is dus: „Wie kan naaien, wie kan breien?" Zijn er dames die wegns tijd gebrek niet naaien, breien of haken kun nen dan zijn ze toch in staat ons te hel pen. U koopt dan stiekum gemaakt goed en wij houden ons niet of we er niets van merken, net als die jager, die zijn wild bij den poelier betrok. Zelfs heeren kunnen meedoen aan de Veronica^actie. Ik zal u eens vertellen hoe! In zekere stad bestond ook een haak-, naai- en brei-actie. Een ze kere dame was lid dier vereeniging. Dezo dame had een geestigen echtgenoot. En telkens als 't vergadering zou zijn, zei hij tegen zijn betere helft: „Vrouwlief, 't is vanavond zeker weer haai-, nei- en braak- actie". Hij vond Jt zelf ontzettend geestig. Zijn ega vond 't ontzettend onbeschaafd en werd telkens woest, maar ten slotte sloot 't echtpaar een compromis (dat is trouwens altijd 't best). Manlief zou voor taan iedere keer leuk mogen wezen maar hij moest dan ook telkens een gulden boete betalen ten bate van de vereeniging. Wij rekenen in Leiden ook op den steun van leuke en milddadige heeren. B. REYNEN, Adviseur. VEREENIGING VAN EEUWIG DURENDE AANBIDDING EN LIEFDE WERK VOOR ARME KERKEN EN MISSIEëN. We vierden gisteren het feest van Ma ria- opdracht in den Tempel. Zeer jong werd de H. Maagd door haar ouders naai den tempel van Jeruzalem gebracht en aan God opgedragen. Zij woonde voortaan met meerdere heilige vrouwen in een deel van den tempel voor haar ingericht en haar taak was verdeeld tusschen bidden, lezen en bestudeeren der H. Schriften en het vervaardigen van kleedingstukken en be- noodigdheden in gebruik van den offer dienst. Wij, die zoo gaarne Onze Lieve Vrouw navolgen in het vervullen van onze dage- lijksche voor elke buitenstaander ver borgen, maar toch soms zoo zware plichten, zouden Haar ook kunnen navol gen in Haar werken vóór Zij Huismoeder werd van het H. Gezin in Nazareth. Onze dagen vullen met bidden en geeste lijke lezingen, dat kunnen wij vrouwen, le vend in de wereld niet, maar wel onze vrije oogenblikken doorbrengen met han denarbeid ten dienste van den Goddelij- ken Eeredienst. Wie deze week een be zoek heeft gebracht aan de tentoonstelling van kerkparamenten, vervaardigd door de werkende leden van bovengenoemde ver eeniging, heeft kunnen zien hoe zij ge tracht hebben het voorbeeld van de H. Maagd en Moeder Gods Maria na te vol gen. In de tentoonstellingszaal waren tafels tegen de wanden geplaatst en daarop wa ren de vervaardigde paramenten uitge stald. Kazuifels en alben, keurig in harmo nie waren op z.g. knapen gehangen en vie len natuurlijk direct in het oog, ook de communiekleeden, de straks in de St. Jo zefkerk zullen prijken en waar de leden het linnen hebben aangezet, het zijn groo- te stukken, die de aandacht trekken. Maar onze interesse ging nog meer uit naar het kleine, fijne, keurig gevouwen da- masllinnen vingerdoekjes en corporalen, stoolkraagjes, eigenhandig gehaakte sin gels, mooie linnen superplies met gewerkte randen. Het was een heel mooie verzame ling en het is zoo voor te stellen hoe blij zoo'n pakket ontvangen wordt in menig arme pastorie. De tentoonstelling behoort weer tot het verleden, en onze terugblik is niet bemoe digend. Wat is het toch jammer dat er zoo weinigen interesse toon*n voor zuiver geestelijke genoegens. Werkelijk zouden wij moeten gaan gelooven, dat alleen dan de bezoeksters komen als er z.g. attrac ties zijn. Dat mag toch van onze Kathólie- ke vrouwen niet gezegd worden. Maar waarom dan niet een bezoek gebracht? In „De Leidsche Courant" en in het Kerk- bericht stonden opwekkende artikeltjes, advertenties vroegen de aandacht, aanplak biljetten aan de kerkportalen en ten over vloede zijn er kaarten ter uitnoodiging rondgezonden. En toch zoo weinig bezoek. Wij weten wel ieder jaar is er een tentoon stelling, en de omvang blijft vrijwel gelijk: Maar in de kerkelijke kunst is wel degelijk ieder jaar wat nieuws te zien. Katholieke kunstenaars en kunstenaressen zien er een eer in ontwerpen te maken voor cibo rievelum, randen, ziekenbeurzen en stola's. Als het dan nog geborduurd is door de grijze Zusters, die wel dure maar toch zoo mooi werk makende grijze Zusters, dan is dat toch de moeite waard. Er zijn ook nog kunstateliers, die prachtig werk maken. Ja het is wel jammer, die weinige belang stelling. Toch begint de vereeniging weer met frissc-hen moed al die aanvragen te voldoen: noodkreten uit kleine en groot-e arme ker ken hier en in de missiën. Alles, ter eere en ter liefde Gods En wie het nu werkelijk spijt, de ten toonstelling niet te hebben bezocht, laten die dan lid worden. De bepalingen zijn niet zwaar en de verdiensten groot. Zoowel mannen als vrouwen kunnen lid worden. lste. Men moet zich in laten schrijven (naam en één voornaam voluit) in het re gister der vereeniging. 2de. Iedere maand het Allerheiligst Sa crament één uur aanbidden, dag, uur en plaats worden vrijgelatenpersonen, die wettig verhinderd zijn, mogen het uur in twee half uren verdeelen. 3de Jaarlijks een aalmoes geven ten voordeele der arme kerken. Deze contributie is geheel vrij, het min ste bedrag is 5 ets. per maand of 60 ets. per jaar. De personen, die het uur van aan bidden niet kunnen houden, worden be schouwd als weldoener en hebben ook deel aan al de gebeden, die voor de weldoeners der vereeniging gestort worden. Directeur Pastoor Heiling O.F.M. Pres. Mevr. DuynsteeBrantjes. Vice-pres. Mej. A. Schmier. Secr.sse Mej. C. Janzen. Penn.sse Mej. Th. Schmier. Raadslid Mej. J. van der Laan. MOEDERCURSUS. Naar schatting hebben 150 jonge vrou wen en meisjes de ledenvergadering van de R. K. Vrouwenbond op 13 Nov. bijge woond. 150 jonge vrouwen en meisjes heb ben dus ook de aankondiging van den te geven Moedercursus gehoord. Dat ik er nu hier iets over ga schrijven is niet omdat ik zelf dezen cursus geven zal. Den jongen moeder, die vaak door on verstandige hulp of leiding met hun baby tobben, zal het wel duidelijk zijn, dat er voor hen in deze cursus veel te 1 eeren valt. Hoeveel onaangenaams veroorzaken zij zich zelf en de baby door onwetend heid in de kleinste zaken. Achteraf hoort men dan zoo vaak: „Ja, had ik dat maar geweten". Een Moedercursus vertelt ons geen gewichtige dingen, neen enkel een voudige wenken en raadgevingen krijgt men er, maar zijn het juist niet de klei nigheden, die ons leven aangenaam of on aangenaam doen zijn? En waar het gaat over het beste wat u bezit, uw kinderen, daar mag geen enkele aanstaande of jon ge moeder, geen enkel jong meisje zelfs, thuisblijven. Zelfs al zouden we in het hu welijk niet altijd de nuttige wenken kun nen toepassen voor ieder onzer komt wel eens het oogenblik dat we de helpende hand moeten bieden bij anderen. Is het dan niet heerlijk met raad en daad te kun nen helpen, met overtuiging te kunnen zeg gen, dat het zoo het beste is voor moeder en kind. 150 deelneemsters, dat durf ik niet eens wenschen, maar laat het in ieder geval een goed aantal zijn, wat zich opgeeft bij me vrouw MandersVermeulen. Het is veel prettiger te spreken voor vijftig, dan voor tien menschen en al heeft de Vrouwenbond dan nog geen eigen gebouw, een gezel lig zaaltje is er zeker in Leiden, waar we op de cursusavonden, onder het drinken van e-en kopje thee, te zamen van gedachten kunnen wisselen. Zuster VAN DEN ABEELEN. „Bij de Waskaarsen" door C. de Jong van Beek en Donk. Uitg. N. V. Paul Brand's Uitg. Mij., Bussum. Een boek vol apologie Dit zoo vlot en boeiend verhaal beschrijft de voornaamste deelen der R. K. leer in gesprekken tus schen een ontwikkelde religieuse en een protestantsch Hollandsch meisje, dat in Parijs studeert. Het is op zulk een onder houdenden toon geschreven, dat men het a'-s een romar eens doorleest. Haar ge- heele bekeer :schiedenis, al haar be zwaren, haar - -..eer en vooroordeelen, ze worden alle op zulk een natuurlijke wijze behandeld, dat men gevoelt dat hier iemand aan 't woord is, die zelf een der gelijk proces heeft meegemaakt. Het meisje komt met de liefdezuster in aanraking, omdat ze voor een oud vrouwtje die haar zijden kousen verstelt, de plaats inneemt a's kaarsen-verkoopster in een der kerken van Parijs. In het pension waar zij woont heeft ze met e-en jongeman Francois kennis gemaakt, die voor zaken naar Amerika moet. Van te voren hadden ze menigmaal door Parijs gedwaald en sa men veel kunst genoten. Uit hun vriend schap was in korten tijd liefde ontstaan. Doch vlak voor 't afscheid bemerkt hij, dat ze niet katholiek is Dit houdt zijn hu welijksaanzoek tegen. Hij belooft direct te schrijven, doch zij hoort niets van hem. Later bleek, dat hij ziek geworden was en z'n geheugen voor een tijdlang verloren had. Van zijn stilzwijgen begrijpt ze niets. Haar gesprekken mqt de Zuster zijn eerst wat kort, maar hoe langer hoe meer gaat ze verlangen alles te weten te ko men. Bijna dagelijks worden de gesprekken vervolgd. Mevrouw SteenhoffSmulders beschrijft dit zoo goed in „De Katholieke Vrouw" van 25 Juli '30: Haast vanzelf, lijkt, het, gaan Anne (zoo heet het meisje) de oogen open voor de waarheid, ze ziet steeds verdere, lichtende verschieten. En daarbij komt haar lijden over Francois' stilzwijgen, de avonturen in haar pension, waar ze de gevolgen ziet van moree'.e lichtzinnigheid en ontrouw in 't huwe'ijk. Ze gaat de waarde van 't lijden begrijpenen als Francois' stilzwijgen wordt opgelost en hij terugkomt in de hoop Anne te zullen bekeeren, vindt hij 't meisje reeds katholiek De kruisweg, die de Zuster met een naar lichaam en ziel ongelukkig meisje doet, haar pleidooi tegenover de ergernis door een priester gegeven, haar prachtige uitleg der H. Mis, haar geestig betoog over de „Ziekte van St. Helena" dit alles maakt dit boek a's 'n introductie tot ernstiger lectuur voor zoekende zielen, maar ik zou de lezing er van ook katholie ke vrouwen sterk aanraden. Er is zooveel, dat men weet, maar vergeet, zooveel, dat in bezige dagen voorbij gezien wordt en waaraan men hier heel eenvoudig en heel welsprekend wordt herinnerd. J. F. IMTERPAROCHIEELE UIT DE RIJNSTREEK GESCHIEDENIS DER ST. JOSEPH'S- GEZELLEN-VEREENIGING. 1918. (Vervolg). 18 November, Wereldvrede. Wij zijn zoo vrij, te durven volstaan met de loutere vermelding van dit feit. In December dezes jaars werd in Leiden samengesteld, het Centraal bestuur van de R. K. Jeugdorganisatie, onder praesi- dium van Pastoor J. Crombag O.F.M. Na mens de Leidsche Gezellenvereeniging werd in dit bestuurs-college afgevaardigd de weled. heer P. van Kampenhout, Lid v. d. Raad van Bestuur. Op het eind der maand werd, als ge volg der voortdurende actie van den Raad van Bestuur, een speciale Inspectietocht ondernomen naar het Gebouw, Rapenburg 52. De Commissie van onderzoek bestond uit een tweetal officieren en enkele hee ren van den Raad van Bestuur. Nu moge het waar zijn, dat het inder daad belangrijke werk, aldaar verricht, geen direct succes had in dien zin, zooals de leden dit hadden gewenscht, ongetwij feld toch heeft dat onderzoek „preven tief" zeer gunstig gewerkt op de latere eindbesüsing in zake teruggave van ons Huis. Zeer zeker ook danken wij daar aan een alleszins bevredigende vergoeding voor de kostbare restauratie van ons „tot den grond vernielde" Gebouw. Ons dunkt, dat, gezien en vooral gevoeld de omstan digheden, aan het eind van dit jaar met alle reden kan getuigd worden, dat er door Bestuur en leden naar beste krachten werd gearbeid in het waarachtig belang der Vereeniging Deze rechtmatige voldoe ning, door allen aangevoeld, was allen een gereede aansporing om met gerustheid het komende jaar tegemoet te gaan. DE GEZELLEN VEREENIGING ALS OPVOEDKUNDIG INSTITUUT. V. Het practisch beleven van den Gods dienstzin, zooals we dat tot. nu toe hebben bezien, zal echter zijn volle kracht bezit ten, wanneer hij in levenskrachtige.'! sa menhang gebracht wordt met den dage- lijkschen beroepsarbeid. Zoo immers heeft Kolping het bedoeld, dat godsdienst en arbeid met elkander in verbinding moeten staan, want anders zal noch 't een, noch 't ander tot volle recht kunnen komen. En in deze verbinding van godsdienst en ar beid ligt iets zoo specifieks, zoo karakter vols, dat daardoor alleen reeds de Gezel len-Vereeniging een bijzondere is en, vol gens verklaringen van Pausen, Bisschop pen, priesters en leeken, de mooiste en beste katholiek-sociale vereeniging voor het jonge katholieke arbeidende volk van stad en land. Schenken we hierbij eerst onze aa/i- dacht aan, wat ons program onder no. 2 zegt, bij de uil werking van het Godsdien stig programma: „Het beroep is voor de Gez. Ver. vóór alles roeping in godsdienstigen zin. Daar door, dat het individu zich door goddelij ke voorzienigheid gesteld weet voor de hem ter vervulling van zijn bijzondei* le vensdoel toegedachte plaats, heeft zijn arbeidsactiviteit zoowel als zijn maat schappelijke positie het karakter van een overgangstrap naar een hoogere bestem ming. De aardsche beroepsarbeid heeft al dus naast en boven zijn materieele be stemming, het werken nl. voor het onder houd, zedelijke waarde en eeuwigheids- beteekenis". Zietdaar de echte Kolpingsgedachtehet beroep is vóór alles roeping in godsdien stigen zin. De arbeid van eiken dag, ze delijke waarde, in het licht der eeuwig heid. De mensch, die arbeidt, omdat hét zijn plicht i3, die mensch is religieus, is godsdienstig, is christelijk; beroepsarbeid bevordert en verdiept de religieuse ge dachte. Arbeiden, hoe moeilijk het voor ve len ook is, behoort in een geordende maat schappij, want arbeid is natuurlijk nood zakelijk om behoeften te kunnen bevredi gen en grondslag van alle cultureels ont wikkeling. God zelf heeft den arbeid vast gesteld, omdat hij in den mensch noodza kelijke behoeften schiep, die alleen door den arbeid worden bevredigd en zoo is geworden de zedelijke arbeidsplicht. Doch er is nog meer. Na de eerste zondeval is de arbeid boete en heelmiddel voor de zonde geworden; arbeid is geworden dougdoefening, omdat hij zelfoverwinning kost. Niet alleen arbeid in 't algemeen, maar nog veel meer heeft de beroeps-arbeid re- ligieusen ondergrond. Als God het zoo heeft geordend, dat de eene mensch den ander noodig heeft, als de maatschappij een organisme is in haar diepste wezen, bezit dan het beroep geen religieusen grondslag? Religieus is datgene, wat God wil en de beroepsarbeid is door God ge wild. Maar deze beroepsigedachte bezit ook socialen klank, want door de vervulling van zijn beroepsplichten vervult iedere mensch de plichten tegenover zijn mede- mensohen. En de idee van plicht is een re ligieus idee. Vooral wordt die plicht reli gieus, als men hem beschouwt, zooals ons program het zegt, als een door God op gelegde taak ter bereiking van het eeuwig doel. Zoo is dus de mensch, die werkt in on derwerping aan Gods bestel, een gods dienstige mensch. En dat is dan ook de kracht va-n ons program, want de beroeps gedachte, geplaatst in de leidende gedach ten onzer godsdienstige opvoeding is ge heel in den geest der kerk, die immer streed voor den adel van den arbeid. Ik vraag u, is deze Kolpingsgedachte niet schoon en is ook hierdoor de Gez. Vereen, niet beslist van en voor onzen tijd? S. M. ALPHEN AAN DEN RIJN. Verbetering van den weg in Aarlanderveen. Door het toenemend automobielverkeer lang het Noordeinde en de Dorpsstraat te Aarlanderveen en de toeneming van de vaart met motorvaartuigen in de langsliggende We tering, is de walkant van den weg zoodanig afgekaveld, dat ingrijpende maatregelen noo dig zijn. Het is noodzakelijk om over een leng te van 300-M. een beschoeiing te maken. De Directeur van Gemeentewerken raamt de kosten op rond 15000. Oorspronkelijk was het de bedoeling van B. en W. hiervoor de gelden uit te trekken op de begrooting voor 1931, doch in verband met den toestand van den weg is het gewenscht, dat zoo spoedig mogelijk tot de uitvoering van het werk wordt overgegaan. B. en W. stellen daarom voor om ten be hoeve van bedoeld werk op de begrooting voor 1930 een bedrag van 15000 toe te staan, waarvoor een ontwerp-besluit ter vaststelling wordt aangeboden. Opgemerkt wordt, dat het werk in 1930 niet geheel gereed zal komen, zoodat verdere af werking in 1931 zal plaats hebben. Werkeloozen. 1 autogenisch lasscher 1 chauffeur 18 betonwerkers 57 fabrieks arbeiders 2 grondwerkers 1 kantoorbe diende 2 klinkers 52 losse arbeiders 1 machinebankwerker 1 machinedraaier 7 metselaars 12 opperlieden 12 scheep makers 2 scheepstimmrlieden 5 schilders 1 sigarenmaker 1 tegenhouder 14 timmerlieden 1 tuinder en 5 ijzerwerkers. Gevonden voorwerpen. 1 zilverbond 250 1 boom, vermoedelijk eiken, lang 4 M., dik 0.70 cM Eikenh. roeiboot Zilver broche 1 Kinderportemonnaie. BOSKOOP. Tooneel. Dinsdag- en Woensdagavond jl. hield de tooneelvereeniging „St. Genesius" weer haar eerste jaarijksche uitvoering. Ge speeld werden een crimineel spel, getiteld: Schuldig?" en een klucht: „Een Turksch Avontuur". Hoewel den eersten avond de zaal maar matig bezet was, werd er gespeeld met een fijnheid en natuurlijkheid, die men nu niet direct van dorpstooneel zou verwachten. Voor al 't derde bedrijf, dat een rechtszaal voor stelde, werd buitengewoon mooi gespeeld. Ook de klucht sloeg wel in. Den tweeden avond bewees een talrijk en dankbaar publiek door 't aandachtig volgen der stukken en een luid applaus, dat 't de moeite, die regisseur en spelers hadden ge had, om alleszóó in te studeeren, wist te waardeeren. De £rime was wel verzorgd door den heer Hoppezak uit Leiden, terwijl 't muzikale ge deelte van de beide avonden zeer verdienste lijk werd verzorgd door 't strijkje uit Gouda, dat de nieuwste „Schlagers" op z'n réper toire had. De tooneelvereeniging kan op welgeslaagde avonden terugzien, en we wenschen haar veel succes toe, bij den tooneelwedstrijd te War mond, waar ze op 18 Januari a.s. aan zal deelnemen. KOUDEKERK. Schuit gezonken. Donderdagmorgen werd in den Hondsdijk onder deze gemeente, ter hoogte van de R.K. Kerk in den Groenendijk, tengevolge van het veroorzaken van groote golfslag door een voorbij varende motorboot van de „Sierkan", van de N.V. van Beers al hier, een met klei geladen schuit tot zinken gebracht. Daar de gezonken schuit niet ver van den kant ligt, zal de scheepvaart hiervan geen be lemmering ondervinden. Geboren: Lijsje d. van H. Verbrug en M van Harskamp. NIEUWKOOP. Een nieuw pension. Het aantal vreemde lingen, dat hier komt visschen neemt steeds en in buitengewone mate toe. Dit is de reden geweest, dat mej. H. Tijsterman alhier heeft doen besluiten nabij de brug in het Zuideinde een nieuw, geheel naar de moderne eischen ingericht pension te bouwen met verlof voor alcoholhoudende, anderen dan sterken drank. Leiding en toezicht voor den bouw zijn op gedragen aan den heer Fr. Pieterse, terwijl het timmerwerk is gegund aan S. M. van de Loo en het metselwerk aan Ant. Kwakkenbos, beiden alhier. Dr H.NA EETUJST-OPWEftKfl BODEGRAVEN. „Crescendo". In hotel v. Rossum gaf de muziekvereeniging Crescendo een uitvoering. Zooals gewoonlijk was de belangstelling weer zeer groot. Het programma, bestaande uit een zevental nummers, werd zeer correct uitge voerd, onder leiding van den directeur P. J. Roelandschap uit Utrecht. Een luid applaus bewees, dat alle aanwezigen zeer voldaan wa ren over hetgeen hun was geboden. Na de pauze traden de tooneelkunstenaars Tula en Johan SchmidtDi Vista uit Amster dam op. Het genre stukje „Van Uvee oude menschen" en het transformatiespel „De dief" waarin de heer Joh. Schmidt in zes verschil lende rollen optrad, alsook het blijspel „De Groene Hagedis" vielen zeer in den smaak. Keurig spel werd gegeven. De avond werd besloten met een gezellig bal. Uitvoering. De R.K. Dilettantenclub uit Gouda voerde Donderdagavond in de groote zaal van hotel v. Rossum op 't Amerikaansch kluchtspel van Robert Smiley Byle: „Een par tijtje Poker". Alle spelers vervulden hun rol op onberispelijke wijze. De talrijke aanwezi gen hebben dan ook volop genoten, Het muzi kale gedeelte werd uitgevoerd door een jazz band uit Alphen a. d. Rijn, die er de stemming ook goed wist in te houden. Na afloop bleven allen nog eenigen tijd bijeen en werd nog me nig dansje gemaakt. Het was een zeer plezie rige avond, waarover allen zeer voldaan wa- St. Josephgezelten-Vereeniging. Door de tooneelclub van de St, Josephgezellen-Vereeni- ging zal voor de donateurs en weldoeners der vereeniging Zondag- en Maandagavond wor den opgevoerd het Indisch tooneelspel: Ols- sinBlanda, van Jan Tromp. Het tooneel is voor dit stuk geheel in overeenstemming ge bracht door den heer F. Twaalfhoven, en de spelers hebben reeds meerdere malen bewijs gegeven van hun tooneelspel. Het beloven dus een paar mooie en gezellige avonden te wor den. Ongetwijfeld zullen beide avonden ge heel gevuld zijn. Degenen, die iets moois wil len zien en nog geen donateurs of weldoener zijn, geven zich spoedig daarvoor op bij het bestuur; tevens steunen zij op die wijze de R.K. Jeugdvereeniging

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1930 | | pagina 6