BUITENL. BERICHTEN
LUCHTVAART
MARKTBER CHTFN
ZATERDAG 22 NOVEMBER 1930
DE LE1DSCHE COURANT
V1EKUE BLAD PAG. 15
ONGELUKKEN
AARDBEVING TEISTERT ALBANIË.
Dertigtal dooden.
In Zuid-West-Albanië werd gisternacht
om drie uur een hevige aardbeving ge
voeld, welke ongeveer 20 seconden aan
hield. Valona zelf ondervond geen schade,
doch in de omliggende dorpen zijn talrijke
huizen ingestort en vele personen dakloos
geworden. Ongeveer 30 personen werden
gedood.
Ook in Italië zijn, naar uit Rome wordt
bericht, aardschokken gevoeld. Gistermor
gen werden om acht uur lichte schokken
waargenomen in de steden Florence en
Siena.
SCHOENER UIT ALTONA VERGAAN.
Met dertien man aan boord.
De reeds meer dan een week vermiste
motorschoener „Stralsund" uit Altcua, is,
naar thans moet worden aangenomen, tij
dens de verleden week op de Noordzee
heerschende zware stormen vergaan. Aan
boord bevond zich een bemanning van 12
koppen, onder commando van kapitein
Kurt Fischer, die den dood in de golven ge
vonden hebben. Jongstleden Zondag is de
groote reddingsboot van den schoener op
Sylt aangespoeld. De motorsclioener was
in Rostock gebouwd en pas dit jaar in de
vaart gebracht.
B0UW0NGEVAL BIJ BOEDAPEST.
Verscheiden arbeiders gewond.
In Ujpest is gistermiddag de bonwstel-
ling van een groot in aanbouw zijnd ge
bouw met donderend lawaai ineengestort.
De 24 arbeiders, die op de steigers werk
ten, zijn in de kelderruimte neergestort
en werden bijna allen verwond. Zeven hun
ner werden zwaar gewond naar het zieken
huis overgebracht. Een aantal arbeiders
wordt nog vermist.
Duitsche treilers in botsing.
De twee Duitsche stoomtreilers ^Elli
Schroeder" en „Groenland" zijn nabij Trom-
soe met elkaar in botsing gekomen.
De „Elli Schroeder" is ernstig aan den
boeg beschadigd, maar kon de haven nog
juist in zinkenden toestand bereiken.
De „Groenland" is minder gehavend.
Naar verluidt is een lid van do bemanuing
van de „Elli Schroeder", welke op de thuis
reis uit de Witte Zee kwam, bij de botsing
gedood.
HET OPRUIMINGSWERK TE LYON.
Weer een lijk geborgen. t
Het B. T. A. meldt uit Lyon, dat giste
ren te middernacht het nog niet geïdenti
ficeerde lijk van een brandweerman is los-
gegraven.
Nog twee lijken van brandweerlieden zijn
bedolven.
DE RAMP VAN ALSDORF.
Het rapport over de vermoedelijke oorzaak.
In een rapport van den mijnwerkers'oond
wordt als vermoedelijke oorzaak van de
mijnontploffing te Alsdorf, een ontploffing
van kolenstof aangenomen, welke gevolgd
werd door een ontploffing van dynamiet
en een ontploffing van een benzol-locomo
tief.
In overweging wordt gegeven, voortaan
het gebruik van benzol-locomotieven in de
mijnen te verbieden.
Ook „Der Deutsche", het orgaan van de
christelijke vakvereeniging, bevat een ar
tikel over de ramp te Alsdorf, waarin er
op gewezen wordt, dat de kolenvooraden
bij de mijnen te Alsdorf met benzolhoudend
water begoten zijn. Een ontploffing van
benzolgassen moet de oorzaak van de ramp
zijn geweest aangezien anders een ontplof
fing boven den grond niet te verklaren zou
zijn.
Het orgaan verlangt daarom, dat voort
aan geen voorraden, die met benzolhou
dend water begoten worden, meer in de
onmiddellijke nabijheid van de mijnen mo
gen zijn.
Nog een slachtoffer.
Bij het opruimingswerk in de mijn Anna
II in Alsdorf ging een monteur te dicht
bij den rand van de schacht staan, waar
door de grond onder zijn voeten afbrokkel
de en hij in de diepte stortte. Hij word
door den val zoo ernstig gewond, dat hij
spoedig daarop overleed.
Het opruimingswerk wordt met kracht
voortgezet, zoowel het vrijleggen van het
adminstratiegebouw als dat onder den
grond. De locomotief van den benzoltreiu
is nog niet vrijgemaakt, wel een deel van
den trein zelf.
TREINAANSLAG NABIJ SJANGHAI.
Vele passagiers gewond.
Een passagierstrein is gisteravond op
ongeveer 40 K.M. van Sjanghai onftpoord,
waarbij vele personen werden gewond De
rails waren opzettelijk vernield. Het onge
luk had plaats een half uur nadat een ex-
prestrein uit Nanking, die de gedelegeer
den uit Sjanghai ter conferentie van de
Kwomintang terugbracht, was gepasseerd.
De misdadigers hebben dus blijkbaar een
aanslag willen plegen op laatstgenoemden
trein.
Gemaskerde bandieten overvallen een villa.
Gisternacht hebben gemaskerde bandie
ten te Woluwe St. Pieters (België/ oen
villa overvallen en deze na den huisknecht
gekneveld te hebben, leeggeplunderd.
BRAND!
„Veertig priesters aan het blusschen!
Twintig dooden".
De paters van Steil-Uden bezitten in
Amerika 'n missiehuis „St. Mary's", ge'egen
aan den grooten weg, in de onmiddellijke
nabijheid van Chicago.
Ze hebben daar (behalve 'n drukkerij)
ook 'n aanzienlijke boerderij, met hoender
park, liggende aan den overkant van den
weg, tegenover 't klooster.
'n Paar weken geleden brak er 's avonds
laat brand uit in een van de kippenhok
ken. 't Toeval wilde, dat er in een van de
duizenden auto's, die daar dag en nacht
voorbij "vliegen, 'n reporter zat van een
der grootste nieuwsbladen der stad.
Nauwelijks had. hij 't vuur in de gaten,
of de auto stopte en de man holde, met
eenige broeders, die inmiddels gealar
meerd, te hulp snelden, naar 't brandende
kippenhok 't Vuur was spoedig gebluscht;
doch 'n 20 tal kippen hadden er 't leven
bij gelaten.
De kwieke reporter besteedde onder 't
blusschingswerk den tijd voor 'n persge-
sprek:
„Van wie is de boerderij?" „Van St.
Mary's Mission House".
„Aan wie behoort dat House?" „Aan
de Fathers van Steil".
„Hoeveel fathers zijn er?" „Veertig".
De rest wist hij, als ooggetuige-èn-repor-
ter beter dan de broeders....
En zoo lazen de Fathers van den over
kant 's morgens aan 't ontbijt in de krant,
dat er dien nacht in hun klooster brand
geweest was en dat er.... 't bericht stond
er, brutaal met alle bijzonderheden, on
der sprekende koppen.veertig pries
ters aan 't blusschen waren geweestEn
twintig dooden vielen!
HOOG WATER IN ZWITSERLAND.
Uit Bazel wordt gemeld: Tengevolge van
den aanhoudenden regenval in het geberg
te en het stormachtige weer, is de Rijn
sinds gistermorgen vroeg ruim een meter
gestegen. De was houdt ook verder aan.
Niet alleen de beken van het Zwarte
Woud, maar ook de Zwitsersche rivieren
voeren een ontzaglijke hoeveelheid water
aan.
In Bazel heeft het water van den Rijn
bij de monding van de Wiese de nieuw©
brug dezer rivier weggespoeld en tegen
de schipbrug van Hueningen aan goJre-
ven, die daardoor ernstig beschadigd werd.
Een gedeelte van de brug werd door de
golven van den Rijn stroomafwaarts ge
dreven.
In Waldshut is d© Rijn gedeeltelijk bui
ten zijn oevers getreden; de landerijen die
aan de rivier gelegen zijn, staan onder
water.
Ook bij Breisach slaan de golven over de
oevers heen en zetten het oude Rijnge
bied onder water.
AMERIKAANSCH POSTVLIEGTUIG
VERONGELUKT.
Drie dooden.
Uit Burbank (Californië) wordt gemeld:
Drie lijken en brokstukken van een vlieg
tuig zijn bij Tehachapi ten Noorden van
Burbank, gevonden. Het zijn de overblijf
selen van een luchtpostvliegtuig, dat Dins
dag door den storm en mist verrast werd.
De piloot Donaldson, de mecanicien George
Rogers en miss Jean Markow, die als pas
sagier den tocht medemaakte, werden ge
dood. Het vliegtuig bevatte 319 pond post,
die van Los Angeles naar Portland en
Seattle gebracht moest worden.
DE VLUCHT VAN DEN HEER v. TIJFN.
Te Medan aangekomen.
De heer Van Tijen, onze eerste Nedor-
landsche zakenman-op-eigen-vleugels, is te
Medan aangekomen. Hij is de eerste Ne
derlander die een solo-vlucht naar Iudië
heeft volbracht, de eerste landgenoot die,
niet als luchtvaarder van beroep, maar als
particulier en vertegenwoordiger van een
Nederlandsche fabriek, zijn eigen vliegtuig
stuurde, en er zijn zakenvrienden tusschen
Schiphol en Sumatra mee afreisde. Dal is
in de geschiedenis van onze Nederlandsche
luchtvaart een gebeurtenis, waarbij wel
even mag worden stil gestaan. Binnen kor
ten tijd wellicht zal het als een doodge
wone zaak beschouwd worden dat parti-
ouliere zakenleiders hun eigen machmcs
vliegen en in hun dagelijksch werk gebrui
ken, zooals men thans de auto daarvoor
in dienst stelt. Maar op dit oogenblik kun
nen wij het nog als een kranig en sportief
staaltje van ondernemingsgeest waardee-
ren, dat een Nederlandsch zakenman dood
kalm en zonder ophef in zijn eentje op
Schiphol in zijn kleinen „Pander" stapt
en, onverdroten door wat motorpech en
slecht weer, zijn relaties in Europa en
Azië „afvliegt", en een maand later in In-
dië schip en voet aan wal zet.
Dat is een daad, die door haar verras
sende nuchterheid bijna gevaar loopt over
het hoofd gezien te worden, maar die een
oprechte gelukwensch ten volle waavd is.
LISSE, 21 Nov. Bloembollenveiling.
Enkelo vroege tulpen: Witte
Dux Max 1.35; Diana 1.25; Prosperity
0.90; Brilliant Star 1.80; Scarlet Due
1.40, Fred Moore 2.25, Blushing Bride
1.20; La Reine 1.Kardinaalshoed
1.Rose Grisdolin 1.20; Dvb. Murillo
1.35.
Darwin Tulpen: Sier. van Flora
1.30; Sanders 1.25; Krelage 1.50;
Tonnaye 1.001.40; Gretohen 0.90;
Nora Ware 0.80; Pr. of Haarlem 1.25;
Wm. Pitt 1.90; Rauwenhoff 1.101.30;
Clara Butt 0.60—0,80; Bertigon 1.95;
Oarange Phoenix 0.90; La Candeur
1.00; Creuze 1.00; Mahonie 0.90;
King Harold 1.10.
Enkele late tulpen: Ing. Yellow
1.00, Bout. d'Or 1.00, Caledonia 1.00,
Snowdon 0.90.
Naroissen Emperor Dn. 1.60;
Barri Consp. 0.4; Albo Pleno 0.50; Vic
toria 1.15; Lucifer 0.65; Empress R.
0.55; Watkin R. 0.75.
Crocus sen Lothair 1.00; Bruno w
0.55; Blauw 1.35; Geel 2.00.
Hyacinthen Er. Lady Borby 17
18 3.10; Gertrude 19 4.00, 16—18 3.30,
1517 2.L'Innocence 19 3.00, 18-op
2.50; Maria Cornelia 1719 3.00; Perlo
Brilliant 16—18 3.45, 14—16 3.00; Mo
reno 1517 2.00; Gen. de Wett 1920
4.10; City of Haarlem 1617 5.
Queen of the Blues 1718 3.
Dicl Spectalilis 7.00; Imperator 9-op
0.70, 8-op 0.55; Montbr. Meteor 0.70;
Scilla Siberica 0.300.60; Colv. Alba
9-op 0.70; Gal. Elwesie 0.95; Lil. Urn-
balatum lS-op 4.00, 18—18 3.00; Lil.
Um. Multifl. 2.403.50; Lil.-Trigrinum
18 6.00, 16—18 4.50, 14—16 3.40.
Gladiolen: Hilda 1214 45 cent;
Maidenblush 1012 10 cent; Halley 14-op
85 cent, 12-op 40 cent; Venus 12-op 45 cent;
Petain 12-op 40 cent, 1012 10 cent; Ame
rica 13-op 35 cent, 1012 20 cent, 810
5 cent; Flam. Sword 14-op 40 cent, 1214
25 cent; Panama 1012 10 cent; Jac. van
Beieren 12-op 55 cent, 1214 10 cent; Fooh
12-op 35 cent, 1012 15 cent; Schwaben
12-op 50 cent; Vesuvius 14-op 60 cent, 10
12 10 cent; Rose Precose 1012 10 cent;
Odin 12-op 25 cent White City 14-op 0.80
1.20, 1214 80 cent; Brilliant 12-op 30
cent; Golden West 1012 15 cent; Yesko
14-op 25 cent; Orange Queen 1214 85
cent, 1012 25 cent; Red Emperor 14-op
65 cent, 12—14 45 cent, 10—12 10 cent;
Flora 12-op 40 cent; Souvenir 13-op 30 cent.
Plantgoed per H.L.:
Darwin Tulpen: La Fiance 32.
Copland 14.00—27.00, 7—11 22.50; Bar-
tigon 14.00—14.00; Wm. Pitt f 12.00—
28.00; Elisabeth 10.00—22.00; Rauwen
hoff 16.00; Centenaire 12.00; Sanders
11.00; Sier. van Flora 10.00.
Dubbele vroege tulpen: Murillo
Rose 21.Theeroos 32.0038.00;
Peach Blossom 80.00.
Enkele vroege tulpen: Oosten
rijk 28.00—57.00; Coul. Card, 40.00—
75.00; Brilliant Star 56.00; Cram. Bril
liant 14.00; Due de Berlin 50.00; Diana
22.50; La Reine 13.00; Elt. Bout d'Or
11.00.
Sjalotten per Kg. 12 cent.
Lotgevallen van een
Duitschen mijnwerker, die
uit Rusland terug keerde.
De correspondent van de Arbeidsbeurs
liet bekend maken dat er een groot aantal
mijnwerkers voor de Russische mijnen ge
vraagd werden en wel voor een goed ar
beidsloon en onder bijzonder gunstige le
vensvoorwaarden.
De partij-secretaris der K.P.D., een ze
kere Esser, woonachtig in Essen en een
Russisch ingenieur van de handelsdelegatie
in Berlijn namen de arbeiders in dienst. Op
dringend verzoek kreeg ik een lijst met de
loon- en arbeidsvoorwaarden, waarin de
sollicitanten het volgende werd gewaar
borgd
Een zes-urige arbeidsdag en na vier
werkdagen een rustdag, die afzonderlijk
betaald wordt. Loon voor de gewone ar
beiders zou 125 tot 150 roebel per maand
bedragen. Het loon voor de houwers was
160 tot 180 roebel en nog hooger. Na een
jaar zes weken vacantie met vrije reis
naar huis. Er zou 30 pet. van het verdiende
loon overgestuurd worden voor het onder
houd van het achtergebleven gezin. Boven
dien vrije woning, vrij vuur en licht.
Ingeval het gezin meegenomen werd zou
15 pet. van het verdiende loon op een bui-
tenlandsche Bank ter beschikking van den
eigenaar worden gedeponeerd.
Werkpakken waren aanwezig. Voor be
lasting werd 1 y. pet. van het loon afge
trokken. Conflicten met de meerderen
weiden eventueel door een buitengewone
commissie beslecht.
Verder hadden de buitenlandsche ar;
beidskrachten dezelfde rechten als de Rus
sische staatsburgers.
De formulieren moesten weer afgegeven
worden. Om mij toch voor alle gevallen
veilig te stellen, heb ik een formulier met
de voorwaarden meegenomen, daar er geen
schriftelijk contract werd afgesloten.
De voorwaarden waren al te aanlokke
lijk. Ik liet me overhalen. Wij zeiden dus
ons werk op en vertrokken den 3en Augus
tus per extra-trein met ongeveer 300 man
nen, benevens een aantal vrouwen en kin
deren naar Rusland.
De commandant van het Russische
grensstation, omringd, van meerdere offi
cieren (o.a. ook de bekende Sovjet-agent
Jonny te Graf) begroette de arbeiders met
den communistischen groet, die door de
meesten krachtig beantwoord werd.
Na het zingen der Internationale en na
verschillende toespraken, die vooral ten
doel hadden geestdrift te wekken voor
Rusland en het vijf-jaren-plan, werden de
nieuw aangekomenen in Schebetowka hun
plaatsen aangewezen in de verschillende
treinen, die hen naar de plaats van bestem
ming zouden brengen. In de wachtzaal le
klasse werden wij overvloedig, haast over
dreven onthaald.
Daar viel het mij reeds op, dat zich heele
drommen bedelaars voor de ramen verza
melden, die echter telkens weer door de
politie verjaagd werden. Die menschen wa
ren te lui om te werken en voor hen had
Sovjet-Rusland geen plaats, vertelde men
ons.
's Avonds voor ons vertrek werd er nog
een meeting georganiseerd, waarbij muziek
en voordrachten elkander afwisselden.
Na elk nummer werd een korte toespraak
gehouden.
Een opmerking van Jonny te Graf, die
herhaaldelijk met klem betoogde, dat hij
de Duitsche kapitalistische Justitie ont
vlucht was, bracht mij en vele andere in
de grootste verbazing. „Denk nu asjeblief
niet, dat de gebraden duifjes je voortaan
in den mond vliegengij zijt gekomen
om te werken en mede te helpen aan het
groote doel: den opbouw van Rusland!"
Opvallend was ook, dat haast niemand,
van de Russische burgerbevolking aan <le
meeting deelnam en dat het jneerendeel
der betoogers Joden waren. Met; de muziek
voorop trokken we naar het station terug,
waar we opnieuw onthaald werden. Den
volgenden morgen vertrokken wij. Iedere
trein werd meermalen met de wuivende
passagiers en de tallooze roode vanen ge
filmd. Bij onze aankomst in Charkow speel
den zich dezelfde tooneelen af: toespraken,
een overvloed van spijzen en dranken, die
ons in de wachtkamer le klasse werden
opgediend.
't Leek een Luilekkerland.
Men toonde ons in de stad de groote
gebouwen der arbeidersvereenigingen en
de wandelparken en tracteerde ons op het
station nog eens overvloedig.
Na een reis van anderhalven dag be
reikten wij tenslotte
ons doel.
Er was geen mensch om ons te verwol
komen. Na een marsch van anderhalf nur
bereikten wij de mijn Irmenhof, waarin wij
zouden werken. De troostelooze weg door
de steppe, waarin geen boom of struik le
zien was en die onze stemming geweldig
drukte, was niets in vergelijking met den
eersten verpletterenden indruk, dien de
mijn op ons maakte. Zonder een woord van
welkom werden onze kwartieren aange
wezen. De heele groep, bestaande uit 17
mannen en 4 vrouwen met kinderen werd
in een huis met 9 kamers ondergebracht.
Behalve dat het eten beslist onvoldoende
was, konden wij het onmogelijk door de keel
krijgen. Wij hadden gehoopt na de ver
moeienissen der lange reis in een heerlijk
frisch bed uit te kunnen rusten. Maar wij
hadden zoo'n last van allerlei ongedierte
dat wij den nacht doorbrachten in een
houten keet die in de nabijheid stond.
Wij konden dien naoht geen oogenblik
slapèn, want de dieven zouden onze dekens
weggehaald hebben.
Den volgenden morgen waarschuwde de
tolk ons, om niet alleen in de steppe ce
gaan, want wegens de vele landloopers en
bandieten die zich daar schuil hielden, was
men niet zeker van zijn leven. Wij eisoh-
ten dat onze slaapgelegenheden direct van
ongedierte gereinigd zou worden. Dit ge
beurde dan ook: men legde n.l. eenige
lappen, die in een zure chemische stof ge
drenkt waren, onder de onderlagen.
Op de naburige mijn „Britaniancha"
troffen wij de Duitschers in nog veel ellen
diger toestand aan. Daar had men reeds
gestaakt wegens loonsgeschillen. Toen wij
hun vertelden, dat wij 't beloofde maand
loon nog niet ontvangen hadden, omdat
zooals Jonny te Graf in een zijner rede
voeringen te Charkow beweerde de ar
beiders van het vorige transport zich be
dronken hadden en het de bevolking las
tig hadden gemaakt, werden zij zeer
kwaad en zij verklaarden, dat dit alles
van a tot z gelogen was.
Slechts 5 van on^ werden bij een be
stuursvergadering toegelaten, n.l. zij die
lid waren van de K.P.S. en hun Bewijs van
lidmaatschap konden toonen. Deze deelden
ons mede, dat er voorloopig (de mijn was
nog in aanbouw) voor ons geen werk was
als mijnwerker; wij moesten in de steen
groeven gaan werken. In plaats van vier
roebel kregen we slechts 2.30 roebel ar
beidsloon, terwijl we zeven uur moesten
werken. Voor den strekkenden meter steen
slag (4 c.M. en 2.30 M.onbijuix
slag (4 c.M. breed en 2.30 M. hoog) werd
een tarief van 27 roebel voor 16 man vast
gesteld. Daarbij moesten we de springstof
zelf betalen. Zoo was het dus onmogelijk
om een loon van 2.30 roebel te verdienen.
Na twee uur eischten wij een hooger tarief.
Na lange discussies werd ons eindelijk een
minimumloon van 140 roebel per maand
toegezegd. Het handgeld had men ons
reeds voor den aanvang van het werk be
loofd. Daar wij echter in het geheel niets
hoorden, legden wij het werk neer. Een
lid van den bedrijfsraad beloofde ons ten
slotte onder schimpen en schelden op on
ze z.g. anti-socialistische gezindheid (ter
wijl hij zelf zijn verdiensten voor de Re
volutie releveerde), direct 50 roebel hand
geld en na 10 dagen de overige 75 roebel.
Slechts 50 roebel werden ons uitbetaald.
De arbeidstoestanden tarten
iedere beschrijving.
Voor iederen werktijd werden wij tot op
de huid onderzocht of wij soms geen tabak
of lucifers bij ons hadden. Wij zeiden, dat
in Duitschland zoo'n gebrek aan discipli
ne onmogelijk zou zijn. Het afwerken der
mijngangen bleef b.v. 15 M. achter. Men
moet zich dezen toestand eens indenken
en dan in bergstreken, waar heel veel
zwakke punten waren.
Ondanks onze protesten schoot men toch
op „Russische manier", op, waarbij de man
nen aan het grootste levensgevaar werden
bloot gesteld.
De bij ons zoo vaak bespotte „Sparmi-
nisten" waren daar heel gewoon. Iedere
handgreep, iedere rustpauze werd nauw
keurig geregistreerd, blijkbaar, om onze
grootere prestaties later ook van de Rus
sische arbeiders te eischen. Volgens de wet
duurde het werk in de mijn 6 uur, maar
niemand kwam voor 7 uur uit de mijn. De
taak van den Russischen mijnwerker is zóó
hoog gesteld, dat hij om zijn geregeld
loon te kunnen verdienen, wel gedwongen
is om een tot drie overuren te maken. Do
vijfde werkdag wordt in elk geval daarbij
ingeboet.
Overal waar er gelegenheid voor was,
deed men in de mijn zijn behoefte. W. O.'s
waren er niet.
Bij gebrek aan waschwater moesten wij
het drinkwater gebruiken om ons te was-
sohen, en dit water moest kilometers ver
op karren gehaald worden. Levensmiddelon
kreeg men door middel van bons in den
coöperatieven winkel, waar men soms uren
moest wachten.
Vleesch en boter was er niet.
Kleeding noch schoeisel was tegen ma
tigen prijs te koopen. Wij moesten terdege
op onze zaken passen, want er werd be
trekkelijk veel gestolen.
Het is haast onmogelijk de vele ellenden
in dit mijn district afzonderlijk op te noe
men. Men zei, dat na de invoering van het
vijf-jaren-plan het transportwezen veel
slechter geworden was. Hierbij komen dan
nog de inwerking van het klimaat en dood-
sohe omgeving. De meesten werden na en
kele dagen, tengevolge van slechte voe
ding en verzorging, ziek en kregen hoogo
koorts.
Nadat wij van 10 tot 22 Augustus op de
mijn Irmenhof geweest waren, besloten wij
met vieren, tot iederen prijs terug te keeren
om aan een wissen dood te ontkomen. Zon
der passen, want die kregen we niet, ver
trokken we naar Charkow.
De Duitsche consul aldaar, was reeds op
de hoogte van de toestanden op Irmenhof.
Wij werden in het hotel „Sparbaka" onder
gebracht om daar op onze passen te wach
ten. Wij troffen ook nog andere Duitsche
mijnwerkers- aan, die zich in dezelfde om
standigheden bevonden. Wij ontmoetten
o.a. een collega uit Gelsenkirchen, die ons
vertelde, dat zij, nadat zij reeds drie sta
tions van de mijn „Amerikanha" verwijderd
waren met 14 man door de politie terugge
haald en gearresteerd werden onder be
schuldiging van contra-revolutionnaire ac
tie I Na lange onderhandelingen had men
een onderzoek ingesteld, waaruit bleek, dat
men hun daaromtrent niets ten laste kon
leggen.
De verpleging in hotel „Spartaka" was
zeer goed, echter alleen om kost wat kost
onzen slechten indruk over Rusland uit te
wisschen. De Russische ambtenaar toonde
ons vloekend eenige artikelen uit Duitsche
kranten, die door teruggekeerde arbeiders
geschreven wa.ren en die hun medemen-
schen waarschuwden voor Rusland.
Men wilde ons nu bewegen om nog eens
in een ander Jistirct te gaan werken, waar
het klimaat gunstiger was. Wij wisten ech
ter, dat het daar niet beter was en wei
gerden.
Gedurende ons onvrijwillig oponthoud in
Charkow hadden wij gelegenheid genoeg
om onze oogen goed den kost te geven. En
wat wij zagen, was verschrikkelijk! Veel
meer dan de helft der bevolking loopt bar
revoets. Verschillende keeren heb ik en
ook mijn kameraden met lompen bedek
te bedelaars gezien, die in kelderopeningen
zaten. De kerken zijn haast alle, op en
kele na, vernield of in clubhuizen, biosco
pen en theaters veranderd.
Het viel ons echter op, dat de weinige
kerken stampvol waren. Verschillende kee
ren heb ik ook gezien, dat popen, die op
vrijwillige giften aangewezen zijn, rijke aal
moezen kregen.
Eventueelo sfcrafgevangenen weiden pu
bliek op de straten weggevoerd, onder be
geleiding van een dubbel aantal bewakers.
Algemeen werd er over geklaagd, dat de
politie zeer slecht betaald werd. Een vader
van 3 kinderen moet b.v. 60 roebel krijgen,
terwijl de militairen der geregelde troepen
en de leden der G. P. U. er zeer goed ge
kleed en doorvoed uitzien.
Den 13en September kregen wij einde
lijk onze passen en reisbiljetten tot Ber
lijn. Tegelijkertijd werd ons een stuk voor
gelegd van den volgenden inhoud:
Aan de buitenlandsohe afcleeling
„Soyuzugol".
Ondergeteekenden, allen buitenlandsche
arbeiders, bevestigen hiermede, dat wij b:j
onze terugreis naar Duitschland uiterst te
vreden zijn, zoowel over de plaats, waar
wij verbleven hebben, als over het loon, dat
ons werd uitbetaald, alsmede over het ex
tra-loon, dat wij voor overuren ontvingen
en over het voedsel en de huisvesting; ook
over alle andere dingen zijn wij zeer goed
tevreden.
Wij hebben geen rechten op de vereeni-
ging „Soyuzugol", waarna wij teekenen.
Allo betrokken personen, 22 in getal,
weigerden hun handteekening te zetten om
dat wij daarmee tegen beter weten in on
waarheid zouden gezegd hebben. Het ge
lukte mij, een exemplaar van dit stuk to
behouden.
De le>s, die ik en alle arbeiders daar over
Rusland ontvangen hebben, is hard ge
noeg geweest! Iedere schreeuwer over Rus
sische toestanden raad ik aan om eens voor
een week of zes a-ls mijnwerker naar dat
land te gaan, dan zal hij voor altijd van
de zegeningen van het Sovjet-paradijs
verschoond wenschen te blijven.
(Nadruk verboden).
